Teleurgesteld

Het restant van de hazenpeper is verorberd. Wellicht dat sommigen van u zich nog de hagelkorrels kunnen herinneren die je vroeger onbedoeld als verrassing nog wel eens tussen je kiezen aantrof, nou dit jaar daar geen last van. Intussen is grootmoeder de oliebollen al aan het bakken. Niet dat ik daar nou zo'n liefhebber van ben, noem het maar een jeugdtrauma. Oliebollen die, als je ze van zeshoog laat vallen, net zo snel weer terugstuiteren wekken niet bepaald de eetlust op. Maar het hoort erbij, traditie zullen we maar zeggen. Om de zinnen wat te verzetten, daarom onderstaande stuk.

In mijn bijdrage van 19 december schreef ik dat Johan meer krediet verdiende vanwege zijn vasthoudendheid rond de rasbenaming Saarloos Wolfhond en Saarlooswolfhond. Dit met de Kerstgedachte in het achterhoofd. Jammer genoeg heeft Johan zelf met zijn stuk over het fokken met witte Saarlooswolfhonden mijn oproep met de knal van een donderbus, en het is nog niet toegestaan vuurwerk af te steken, opgeblazen.

Wat schrijft hij op 22 december?
Citaat:

"Na zijn dood is door een foutief centraal fokbeleid de witte kleurslag vrijwel geheel verdwenen. Ik wil het geen halsstarrigheid of domheid noemen, maar door onkunde en onwetendheid komen witte en crèmewitte Saarlooswolfhonden nu nauwelijks meer voor. Men dacht dat deze kleurslag gepaard ging met gezondheidsproblemen. Witte Saarlooswolfhonden zouden zelfs gedragsproblemen vertonen! Daarom werden alle witte Saarlooswolfhonden stelselmatig van de fokkerij uitgesloten, waardoor de genenvariatie nog verder werd versmald. Gelukkig vererft de witte kleur recessief, waardoor er af en toe toch nog witte exemplaren opduiken."

Einde citaat.
Verder schrijft hij, en ik citeer weer:

"Als Frits Pielanen de stambomen goed had bestudeerd, had hij kunnen zien dat met de laatst gebruikte combinatie de kans op een witte Saarlooswolfhond ruimschoots aanwezig was."

Einde citaat.

Omdat een aantal zaken van voor mijn tijd zijn, restte mij niets anders dan navraag te doen bij de leden van de NVSWH die het wel weten. En dan blijken een aantal zaken toch anders dan Johan doet voorkomen.
Johan maakt met deze stellingen direct duidelijk dat hij totaal niet weet waar hij over schrijft. Misschien kan hij dan beter eens met een zeker bestuurslid van de avls contact opnemen. U weet wel, mevr. M.S. Zij zou van de hoed en de rand moeten weten. Misschien kan zij verklaren waarom haar vader uit een combinatie van twee witte Europese Wolfhonden alleen verder fokte met de wolfsgrauwe die uit die combinatie geboren werden en waarom hij dus die witte nestgenoten uitsloot van de fokkerij. Misschien kan zij ook verklaren hoe het zit met de witte wolfhond uit de combinatie van Zaska en Marlon, genaamd Marja van de Kilstroom geboren op 17 juni 1967. Volgens een ingezonden stuk van een lid van de L.S.S, mvr. I. v.d. Kamp, in het clubblad van de Leendert Saarloos Stiching zou deze hond blind zijn. Met de kennis van de wolfhondenmensen uit die tijd zou dat mogelijk betekend kunnen hebben, dat er een gezondheidsrisico kleefde aan de witte kleur. Mogelijk dat men daarom niet verder de witte wolfhonden in de fokkerij ging inzetten.

Marijke S. moet dat duidelijk kunnen maken. Vervolgens werden zij en haar moeder verantwoordelijk voor de fokkerij na de dood van Leendert. Ook na de oprichting van de NVSWH was Marijke tot circa 1982 verantwoordelijk voor de fokkerij. In al die jaren is geen witte wolfhond geboren. Dat is dus nog voordat het gecentraliseerde fokbeleid werd ingevoerd. Een bittere noodzaak dat gecentraliseerde fokbeleid, aldus de leden van de NVSWH die daarbij betrokken waren maar ook uit het tweede boek van de NVSWH op te maken, omdat de fokkerij onder Marijke een gigantische puinhoop was en totaal niet van de grond kwam. In de jaren na 1982 was de NVSWH dusdanig actief bezig het ras weer op poten te zetten, dat de witte kleur nooit ter sprake kwam. Men zag in die periode wel kans bij de bosbruine lijnen dat masker in te fokken. Dus die fletse egaal bruine hoofden kregen meer expressie, zoals men dat zo mooi verwoordt.

Wel werd de kennis omtrent de vererving van bepaalde kenmerken steeds ruimer en, wederom met de kennis van die tijd, besloot men in 1986 tot een proefkruising tussen Helena Storm van Chabony en Valimar omdat het vermoeden bestond dat uit die combinatie wit geboren kon worden. Het resultaat is bekend: op 4 oktober 1986 werd een nestje geboren van 8 puppen met daarin: 4 bosbruine puppen (Tanuk, Talaska, Tessa, Tsetyrje), 2 Wolfsgrauwe (Taran, Truelove), 1 Créme-witte (Tagos) en 1 witte (Tjaary).

Ik heb geen foto's van deze honden, maar ik heb begrepen dat men de twee witte honden nou niet direct honden vond waarmee men verder wilde in de fokkerij. Maar de allerbelangrijkste reden waarom men niet doelbewust op wit fokte was heel simpel. Er was geen belangstelling voor. Dan houdt het op. Wanneer een product niet verkoopt, stopt de fabrikant met de productie daarvan. Wanneer een tv-programma geen kijkers trekt, dus hele slechte kijkcijfers heeft, wordt zo'n programma van de buis gehaald.
Dus wanneer er geen belangstelling is voor een witte hond, ga je daar niet bewust op fokken. Dan steek je je energie in het verbeteren, homogeniseren, van de wolfsgrauwe en bosbruine kleurslagen, waar bovendien wel vraag naar of belangstelling voor is.
Dit heeft dus niets te maken met welke vorm van gecentraliseerd fokbeleid ook. Het heeft ook niets te maken met de genetische kennis van mensen die bij dat fokbeleid betrokken waren.

In één van de clubbladen van de NVSWH is zelfs te lezen, dat dhr. Pielanen, waar Johan tegenaan schopt, vele jaren opleidingen AKK heeft verzorgd. Eén van de onderdelen van die cursus, nu trouwens nog steeds in andere vorm bij de KK1 en KK2 opleidingen, is genetica. Als je zelf niets van genetica afweet, kan je ook anderen niets daarover leren en staan die mensen dus met de mond vol tanden wanneer ze voor het examen opkomen. Daar komt nog eens bij dat in die tijd de examens mondeling waren, zodat een examinator al heel snel door had of je van die materie iets wist of begreep. En als je vervolgens ook nog eens met succes kandidaten opleidt tot keurmeester voor de Saarlooswolfhond moet je toch over de benodigde kennis beschikken. Ik neem tenminste aan dat zo'n kandidaat tijdens het examen voldoende aan de tand gevoeld wordt. Zoniet, dan stelt zo'n examen niets voor en kan je het net zo goed cadeau geven.
Maar ja, zoals bekend, heeft Johan een grote hekel aan de dhr. Pielanen, zodat de toon van zijn artikel, vanuit zijn optiek, begrijpelijk is.

In zijn stuk schrijft Johan dat de kans op een witte Saarlooswolfhond in de laatst gebruike combinatie ruimschoots aanwezig was. De laatste combinatie, dan doelt hij natuurlijk op de combinatie van Thabatos Thiffanos Timberley en Romilda Roswitha Timberley waaruit in juni 2006 een créme-witte reu geboren werd. Ik weet niet of men dat had kunnen weten, ik heb de stambomen van die honden niet, dus laat ik de conclusie voor rekening van Johan.
Uit de combiantie van Brego v.d. Wolfsdreuvnik met Tipper Tiguwag Timberley werden in april 2006 2 créme-witte honden geboren. Als ook deze combinatie niet bedoeld wordt, dan blijft alleen die van Ithakin Itarak Timberley met Myrthe Megera Timberley over waaruit in 2003 een créme-witte teef geboren werd. Destijds de enige witte Saarlooswolfhond ter wereld. Maar met deze combinatie moeten we de nodige voorzichtigheid in acht nemen. De kans was namelijk net zo groot geweest dat uit de combinatie van Ithakin en Mitra Mercedes Timberley, de nestzus van Myrthe, in 2002 een witte geboren werd. Maar nogmaals, ook hier moeten de leden die de stambomen kennen zich maar over uitspreken.

Mogelijk dat men bij de NVSWH het idee had dat de witte kleur niet meer zou opduiken na zoveel jaar. Gelukkig daarom dat men die kleurslag nog wel in de rasstandaard liet staan. M.a.w. men had de nodige reserve ingebouwd.
Johan schrijft ook dat de witte Saarlooswolfhonden stelselmatig van de fokkerij werden uitgesloten. Die twee die in 1986 geboren werden? Daar heb ik al over geschreven, dus blijven de huidige witte wolfhonden over. Die teef die in 2003 geboren werd? Die drie uit die twee nesten die in 2006 geboren werden? Misschien toch eerst eens met alle betrokkenen contact opnemen waarom ze niet ingezet werden in de fokkerij. En wat blijkt dan? Er is wel degelijk overwogen dat teefje uit 2003 in te zetten voor de fokkerij. Er is zelfs overwogen deze teef te laten dekken door die reu uit 2006. Die trouwens wel degelijk gebruikt is voor de fokkerij. Er schijnen andere overwegingen geweest te zijn die kruising van die twee witte honden toch niet uit te voeren. Iets met het te felle karakter van die teef, zo is mij verteld.

Voor zover mij bekend is er op dit moment nog steeds nauwelijks belangstelling voor een witte Saarlooswolfhond. De mensen vinden die honden helemaal niet op wolven lijken, in tegenstelling tot de wolfsgrauwe exemplaren die nog altijd met stip op nummer 1 staan. De eventuele liefhebbers moeten dus wachten tot er "bij toeval" weer eens een witte geboren wordt.

Eén ding is in elk geval wel duidelijk. Het wordt tijd dat Johan zich wat meer in de genetica gaat verdiepen dan alleen maar (vluchtig) de artikelen bekijken die zijn vrouw gelezen zegt te hebben. Het wordt ook tijd dat Johan zich gaat verdiepen in alle aspecten m.b.t. het fokken van honden.

De kans is dan groot dat hij in 2013 wat genuanceerder over alle zaken rond de Saarlooswolfhond en zeker rond de NVSWH en het fokbeleid uit het verleden van diezelfde NVSWH gaat schrijven. Wat ik tot nu toe van Johan gelezen heb, doet mij echter het ergste vrezen. Maar wonderen zijn de wereld nog niet uit, kijk alleen maar naar het feit dat wij met z'n allen nog rondlopen op deze aarde ondanks het doemdenken rond 21 december.

Rustige en veilige jaarwisseling en tot in 2013

Clubblad

Zoals beloofd een korte reactie op het vernieuwde clubblad van de NVSWH.
Ik geef direct toe dat ik in mijn vorige stuk wat voorbarig reageerde. Het ziet er goed uit, mooi papier en goede foto's. Na zolang diverse malen per jaar het vorige clubblad in de brievenbus te hebben aangetroffen, wordt het nieuwe formaat even wennen.

Over de inhoud kan ik eigenlijk kort zijn. Afgezien van de 50e aflevering van Baruch en een stukje over de gevaren van Kerst, voornamelijk voor de honden, staat er niet veel bijzonders in. Het ene bestuurslid stelt zich iets uitgebreider voor dan het andere.

Als u het blad inmiddels iets meer dan oppervlakkig heeft gelezen, moeten er ongetwijfeld een aantal zaken zijn opgevallen.
Dhr. Verbeeck schrijft in zijn ene bijlage bijzonder veel waardering te hebben voor al het werk dat door dhr. en mevr. Pielanen verricht is. Niet alleen ten aanzien van de opbouw van het ras, het 'toonbaar' maken van de bosbruine kleur, hun inzet in en voor de fokkerij, enz. enz. Maar op blz. 17 schuift hij mevr. Pielanen de schuld in de schoenen t.a.v. de fokkerij van de laatste jaren. Ik citeer: "In de praktijk liep het aansturen van de fokkerij door Diny ook minder vlot, waardoor er zich gaandeweg minder leden aanmeldden om hun teefje in te willen zetten".

Je moet maar lef hebben. Zoals bij ieder ras staat of valt de fokkerij met de inzet van de individuele eigenaren van de teven. Als zij geen zin of geen tijd hebben, houdt het op. Dan kan je als verantwoordelijke voor de pupbemiddeling hoog en laag springen, maar als er geen puppen zijn valt er niets te bemiddelen. Als er niet gefokt wordt, zijn er geen puppen. Als de leden/eigenaren van de teven niet wensen mee te werken, wordt er niet gefokt en zo is de cirkel weer rond.
Dit zal ongetwijfeld bij meer (ras)verenigingen het geval zijn. De fokkerij komt dan (altijd) op dezelfde mensen neer, die er vervolgens van beschuldigd worden de fokkerij
in handen te willen houden. Het wordt tijd dat onze leden eens de hand in eigen boezem steken. Hoe komt het dat men bij de avls wel met regelmaat fokt. Daar zijn toch ook tweeverdieners. Of komt het omdat men bij de avls een stuk makkelijker met de honden omgaat: stop maar in een kennel. Ik zie ze wel als ik weer eens thuis ben. Nestje gefokt: mooi, puppen in de kennel want er moet brood op de plank en de vrije dagen bewaar ik voor de vakantie, zitten de honden toch weer in een pension of op een opvangadres.

Maar plotseling worden er zaken bijgehaald, die pas sinds kort een stempel drukken op de fokkerij. Gezondheidsonderzoeken, inteeltpercentages, enz.
Als ik de fokkerij binnen de NVSWH erbij haal, lijkt het mij toch dat men altijd getracht heeft zo breed mogelijk te fokken. Tenminste dat is mij altijd verteld. Honden worden beperkt ingezet voor de fokkerij en niet teveel honden uit dezelfde lijnen.
Natuurlijk is het inteeltpercentage te hoog, maar heeft dat zijn weerslag gehad op de gezondheid? Nee. Honden werden ouder en afgezien van PRA, nee ik ga hier niet verder uitweiden over dit onderwerp, is er volgens mij niets aan de hand. Geen DM of Dwerggroei, geen andere erfelijke aandoeningen die buiten de NVSWH wel massaal voorkomen. Hoewel dat toch zou moeten als je de deskundigen op het gebied van inteelt en inteeltbeperking zou moeten geloven. Verklaar maar hoe dat mogelijk is. In ieder geval is het onzin de stagnatie in de fokkerij hiervan de schuld te geven. Reuen die niet op tijd voldaan hebben aan de gezondheidsonderzoeken? Dat komt zovaak voor, dus ook dat hoeft geen belemmering te zijn.

Wat nog erger is van onze voorzitter, is dat hij na al die jaren schijnbaar nog niet weet hoe de naam Pielanen geschreven moet worden. Gewoon met een "a" en niet met "ae". Ook Degenhardt schrijf je met "dt" en niet met "t".

Maar ook andere bestuursleden maken er een potje van, al dan niet bewust.
Als ik de clubbladen van de afgelopen jaren erbij betrek, mogen we dhr. v.d. Geer toch een doorgewinterde tentoonstellingsganger noemen, die ongetwijfeld vele keurmeesters meerdere malen heeft getroffen. Weet hij dan nog niet dat mevr. van Deijl niet Willemina heet, maar Willemine. Dus met een 'e' op het eind!
Ik kan het verder mis hebben, maar volgens mij heeft hij zich daarnaast nog nooit verdiept in enig kynologisch aspect.

Dhr. v. Asten heeft het over fouten die in het verleden gemaakt zijn. Het blijft echter onduidelijk welke fouten hij bedoelt. Het is niet te hopen dat hij refereert aan de leden en/of ex-leden die al dag- en nacht met de wolfhonden bezig waren toen hij nog een ondeugende gedachte was van zijn ouders. Aan de andere kant, als ik goed reken, waren mogelijk zijn ouders nog niet eens zindelijk of zelfs maar geboren toen diezelfde leden al bij de wolfhond betrokken waren. Als je dan ook nog eens schrijft dat je "al" 6 jaar een Saarlooswolfhond hebt, moet je toch wel over heel veel eigendunk beschikken door zoiets te durven schrijven.

Ook dhr. v. Onna maakt een grote fout. Ongetwijfeld is hij deskundige op het gebied van de pegulanten. Maar om dan te schrijven dat er meer dan voldoende bestuursleden zijn die over voldoende kynologische kennis beschikken is een inschattingsfout. Ik heb daar al eerder over geschreven.

Dhr. Verbeeck heeft, naar ik meen, ooit bij dhr. Pielanen de toenmalige AKK-cursus gevolgd. Wekelijks vanuit België naar Woerden (?), mijn petje af. Als Belg was het hem onmogelijk examen te doen bij de Raad van Beheer, maar hij zal er ongetwijfeld voldoende van hebben opgestoken. Bovendien is hij keurmeester van Fjordenpaarden, zoals hij zelf schrijft, dus dat moet wel goed zitten. De enige andere uit het bestuur met voldoende kynologische kennis is dhr. Cloosterman. Ook hij schijnt destijds die AKK cursus gevolgd te hebben en hij, zo is mij verzekerd, is wel geslaagd voor dat examen bij de Raad. Bij welke andere bestuursleden zit dan die kennis?
Dat lezen we ongetwijfeld in het volgende clubblad.

Valreep

Zo bijna op de valreep van het jaar is het tijd eens terug te kijken naar alles wat dit jaar in Saarlooswolfhond-land gebeurd is.
Naast de vele puppen die dit jaar geboren zijn, zijn er natuurlijk ook de honden waarvan afscheid genomen is. Hoe triest dit ook is, je weet dat het gaat gebeuren. Tenslotte hebben ze niet het eeuwige leven.
Sommige van deze honden overleden op hoge leeftijd, andere moesten inslapen vanwege een ziekte. Het klinkt wellicht cru, maar ze moeten toch ergens aan dood gaan.

Het viel ook op, dat direct geopperd werd dat bij de Saarlooswolfhond de ziekte Kanker steeds vaker voorkomt. Dit omdat meer honden aan deze aandoening overlijden. Ook dat deze aandoening in bepaalde lijnen meer zou voorkomen dan in andere lijnen. Opmerkelijke uitspraken mijns inziens. Een oncoloog heeft ooit verklaard dat kanker, in welke vorm ook, bij één op de drie honden KAN voorkomen. Ongeacht het ras. Of bepaalde vormen van kanker bij de hond erfelijk zijn, zoals bij mens wel het geval is, is mij niet bekend. Ik heb daar geen onderzoek naar gedaan, dus waag ik me niet aan een uitspraak hierover. Zou het ook kunnen dat, dankzij de vele forums en weblogs, mensen wat opener worden over deze ziekte zodat het lijkt alsof het vaker voorkomt?

Wel duidelijk is, dat buiten de NVSWH steeds meer lijders aan primaire epilepsie lijken op te duiken. Soms is deze aandoening zo ernstig dat het beter is het slachtoffer te laten inslapen. Het uitschakelen van de lijnen waarin deze aandoening voorkomt zou de beste optie zijn, ware het niet dat daardoor een deel van het erfelijk materiaal weggegooid wordt. Toch lijkt het mij zinvol, maar wie ben ik, eens goed achter de oren te krabben alvorens een hond uit een dergelijke lijn voor de fokkerij in te zetten. Wellicht is het beter zo'n hond pas te gebruiken als er geen andere optie meer is.

Datzelfde geldt voor DM. Het aantal lijders neemt mogelijk wel af doordat getest kan worden op deze aandoening, maar het aantal dragers lijkt steeds meer toe te nemen. Ook in dit geval worden te snel dragers en zelfs lijders ingezet voor de fokkerij. Op die manier duurt het nog veel langer voordat deze ziekte uitgebannen is. Ook het aantal dragers van het gen voor Dwerggroei lijkt niet snel af te nemen, ondanks de test die hiervoor bestaat. Of dit inderdaad zo is, geen idee. Men neemt niet de moeite mij hierover in te lichten.

En dan plotseling duikt er weer iets nieuws op. SLO, ofwel Symmetrische Lupoïde Onychodystrofie. Een technische aanduiding voor nagelproblemen bij de hond veroorzaakt door een auto-immuunziekte die uitsluitend de nagels aantast. Ik heb geen idee hoeveel honden hierdoor getroffen zijn, maar zoals men het doet voorkomen lijkt het wel een erfelijke aandoening te zijn. Iedereen weet dat Dwerggroei en DM vanuit de Duitse Herder via de Tsjechoslowaakse Wolfhond ingefokt zijn. Tenminste dat wordt via diverse forums openlijk erkend. Waar komt dit SLO dan vandaan? Komt het ook, en dan op grote schaal zodat van erfelijkheid gesproken kan worden, voor bij de Duitse Herder of bij de TWH? Of is er gewoon sprake van toeval, domme pech? Ga dan eerst inventariseren hoeveel Saarlooswolfhonden deze aandoening hebben. Op internet is genoeg te lezen over deze aandoening, dus iedereen waarvan de hond nagelproblemen heeft of had, kan zelf controleren of aan SLO gedacht moet worden of dat sprake is van bijv. een gewone nagelrieminfectie. Lijkt me toch wel interessant voor de toekomst. Maar, alstublieft, nou niet massaal een teentje laten amputeren om het bewijs te leveren dat wel of niet sprake is van SLO.

Maar laten we ons niet gek laten maken. De medische wetenschap staat niet stil. Zoals ook bij mensen steeds meer aandoeningen cq. afwijkingen via DNA-onderzoek gevonden worden, zal dit ook bij honden het geval zijn. Tenslotte zijn ook dat levende wezens en gaat ook daar tijdens de voortplanting, celdeling, enz. het nodige mis.

Is er afgelopen jaar dan niets positiefs te melden? Jawel. Het is niet allemaal kommer en kwel. Eindelijk is bij de NVSWH sprake van openheid en eindelijk is de NVSWH, en dan vooral het nieuwe bestuur, voortvarend aan de weg aan het timmeren.
Zo heeft het nieuwe bestuur al vlot na hun aantreden daadkracht getoond. De mensen van de pupbemiddeling, het clubblad, de ras-informatie en de website zijn uit hun functies gezet. Dat dit, volgens berichten, niet geheel en al met de nodige wellevendheid geschiedt is, ach dat moet dan maar onder "overenthousiasme, slechte communicatie, enz." gerangschikt worden. Alhoewel, slechte communicatie zou niet moeten kunnen. Er zou toch openheid zijn! In ieder geval heeft het bestuur lef getoond door alles in eigen hand te gaan nemen.

Ondanks dat dit bestuur er nog maar net zit, moeten we ons toch afvragen wat er gaat gebeuren wanneer een bestuurslid aftreedt en vervangen wordt. Ik weet het, het is op de zaken vooruit lopen maar je moet tegenwoordig overal rekening mee houden. Je ziet bij andere vereniging dat ook daar vervolgens problemen opduiken. Bij de NVSWH speelt dan nog eens mee, dat binnen het huidige bestuur nauwelijks kynologische kennis aanwezig is. Kan ook niet, want hoeveel leden van de NVSWH beschikken eigenlijk over de noodzakelijke kennis. Ik neem aan dat de vereniging ook in de toekomst zich wil blijven inzetten voor de opleiding van nieuwe keurmeesters, de fokkerij-problematiek (als je van problematiek moet spreken), het terugdringen van het inteeltpercentage, serieus genomen wil worden t.a.v. plannen van derden tot het inkruisen van honden van andere rassen, enz. enz. Hoe moet je dat doen zonder zelf over die noodzakelijke kennis te beschikken?

Laten we daarom even snel het bestuur wat nader bekijken. De voorzitter beschikt, voor zover mij bekend, over voldoende kennis, dus dat is geen probleem. Maar wat als die wegvalt of anderszins niet beschikbaar is. De secretaris: twijfelachtig. De penningmeester: nihil. Dan blijven er nog vier bestuursleden over. Daarvan zijn er in ieder geval al drie die volgens mij bij het begrip celdeling het idee krijgen dat meerdere criminelen één cel moeten delen. Dat schiet dus niet op. Zeker wanneer je beseft dat binnen het ledenbestand van de NVSWH mogelijk 98% dat zelfde idee kan hebben.

Voor ik verder afdwaal.
Net zo daadkrachtig zou het nieuwe bestuur de website van de NVSWH onder handen nemen, aan het eind van het jaar weer een clubblad het licht laten zien, en wil men de statuten en het huishoudelijk reglement gaan aanpakken. Als we de statuten en dat reglement buiten beschouwing laten, tenslotte moet je hierbij zeer zorgvuldig te werk gaan, is er echter geen barst gedaan. De website is nog steeds zoals door de vorige webmaster gemaakt, er is nog steeds niets bekend over een clubblad en het enige wat men gedaan heeft is zich op het pad der "social media" begeven, ofwel men heeft zich op Facebook gestort. Laten we het erop houden dat we met onze tijd mee moeten, maar er zijn genoeg leden die niets met Facebook hebben en die ook geen nieuwsbrief ontvangen omdat zij geen e-mail adres doorgegeven hebben. Die kijken, naar alle waarschijnlijkheid op de website. Maar waar blijft nou dat beloofde clubblad. Mijn brievenbus is nog steeds leeg.

Positief is verder dat op 1 december eindelijk weer eens een nestje geboren is. Helaas heeft één pupje maar kort geleefd. Positief is ook dat dit openlijk op Facebook gezet is. Negatief is echter dat op de website hierover niets te lezen valt en nog negatiever is dat direct weer allerlei insinuaties op andere weblogs en/of forums verschijnen. De buitenwacht, om dat begrip maar eens te gebruiken, weet altijd beter wat er bij de NVSWH speelt dan de leden van de NVSWH zelf. Persoonlijk trek ik me hier niets van aan, dit komt overal voor. Maar het geeft wel aan, dat het nieuwe bestuur nog steeds niet helemaal open is naar de leden.

Positief is ook dat volgend jaar een aparte tentoonstelling gehouden gaat worden voor de Nederlandse rassen en helemaal positief is dat men, eigenlijk stom om iets anders te veronderstellen, hiervoor uitsluitend Nederlandse rasspecialisten als keurmeester heeft uitgenodigd. Deze tentoonstelling wordt op het terrein van KC Zwolle gehouden. Dat is volgens mij hetzelfde terrein als waar afgelopen oktober die grote show gehouden werd en waar keurmeesters, exposanten en hun honden tot over de enkels door de modder moesten sjouwen vanwege een aantal stevige regenbuien? Dat belooft wat. Positief, die lokatie? Geen idee, afwachten maar.

Positief aan deze tentoonstelling is in ieder geval dat de leden van de NVSWH de meeste kans hebben met de eer te gaan strijken. Hoe ik hier bij kom?
Kijk, er bestaat een schriftuurtje waarin allerlei kynologische termen verklaard worden. Ik zou de schrijver of schrijfster daarvan willen adviseren een uitspraak van Johan Berends daarin op te nemen, met goud omkaderd uiteraard. Eén van de meest opmerkelijke uitspraken jegens de Saarlooswolfhond is van zijn hand: "De Saarlooswolfhond is geen echte tentoonstellingshond en de leden van de AVLS weten dat op waarde te schatten". Of iets van die strekking. Met andere woorden: De Saarlooswolfhond vindt tentoonstelling niets en als gevolg daarvan toont hij zich niet. Dat hebben de leden van de AVLS begrepen, blijven daarom thuis en houden hun geld op zak.
Driewerf hoera voor deze verklaring van Johan. Ik stel voor dat men bij de avls deze uitspraak uitvergroot, als dat tenminste een goed Nederlands begrip is, op mooi papier of liever een doek laat afdrukken en dat voortaan op iedere tentoonstelling, kynologisch evenement, Dag van het Levend Erfgoed, enz. prominent in beeld brengt. Dan wordt in ieder geval duidelijk gemaakt waarom de leden van de avls niet voor tentoonstellingen inschrijven, waarom dus hun honden niet aan het kritisch oordeel van de keurmeester onderworpen worden. Het verklaart echter niet waarom men wel achter of in een stand plaatsneemt op zo'n evenement. Dat houdt echter ook in, dat Johan naarstig moet gaat nadenken over zijn volgende inkopper waarom de avls en hun leden dan voor promotionele doeleinden wel tentoonstellingen bezoeken. Dat raakt kant noch wal, zo'n houding kan je niet verkopen. Tenzij je de Hollandse koopmansgeest erbij haalt: de toegang is voor die mensen met hun honden gratis. En zoiets kan je als rechtgeaarde Nederlander niet laten lopen.
Gelukkig heeft de iets meer nadenkende Saarlooswolfhondeneigenaar allang in de gaten gehad wat de werkelijke reden is. Het is namelijk niet sinds de oprichting van de avls dat die honden zo weinig getoond worden op tentoonstellingen. Slechts hetzelfde handjevol honden van buiten de NVSWH kwam en kom je tegen en dan nog bij geselecteerde keurmeesters. Voor het overige wisten en weten die eigenaren, die dan mogelijk wel over de noodzakelijke kynologische kennis beschikken of beschikten, dat hun honden, afgezet tegen de rasstandaard, het nooit zouden winnen van de honden van de leden van de NVSWH.

Mocht u hierover twijfelen of aan mijn schrijfsel twijfelen, slechts één heel simpel voorbeeldje. Bij de avls loopt iemand rond als eigenaar van de hond met de naam Frodo. Ikzelf ken de hond niet en weet dus ook niet in hoeverre hij lijkt op de Frodo uit "Lord of the Ring". Doet er verder niet toe. Deze hond kreeg als pup op een tentoonstelling de kwalificatie "Belovend". Nou kan een pup alleen maar of "Belovend" of "Veel Belovend" krijgen, dus zo slecht is dat niet. Daarnaast moet u er rekening mee houden, zo is mij door doorgewinterde tentoonstellingbezoekers verteld, dat ook een hond een mindere dag kan hebben. In dat geval is de uitspraak van de eigenaar dat die uitslag nog "het nodige belooft voor de toekomst" te begrijpen. Maar, zo hebben die deskundigen mij ook verzekerd, op het moment dat een pup een "Belovend" krijgt, moet je al voorzichtig gaan worden voor de toekomst. Volgens mij hebben deze mensen gelijk gekregen. Want wat haalde deze Frodo op de afgelopen clubmatch van de avls voor een kwalificatie? Juist, een "Goed". Met andere woorden, wanneer u de regels van de RvB of de FCI ernaast legt, is er ten opzichte van het ideaalbeeld zoals in de rasstandaard verwoord het nodige mis aan deze hond. Akkoord, de hond had zelfs nog een "Matig" kunnen krijgen, maar dan sta je echt met een poedel tussen de Saarlooswolfhonden. Volgens zeggen is deze eigenaar tevens eigenaar van een poedelsaar of saarpoedel, maar is de keurmeester in elk geval mild geweest.

Wat verder opvalt over de ingeschreven honden op de clubmatch van de avls is dat een ex-lid en nu, mogelijk via zijn vrouw, lid van de avls, u weet wel die man uit de provincie Zeeland, niet zijn afschuw uitspreekt dat een blinde hond ingeschreven was en ook nog eens met de eerste prijs in haar klasse ging strijken (met excuses voor de associatie met die persoon). Is er dan toch sprake van selectieve verontwaardiging. Stel je voor dat dit op een clubmatch van de NVSWH was voorgekomen. De kans dat de Raad van Beheer bedolven werd onder de nodige klaagbrieven was zeer groot geweest. Alhoewel, volgens de keurmeester had de hond goede ogen. Betekent dit dan dat de hond niet blind is zoals men al vele jaren doet voorkomen of betekent dit dat de ogen van de hond goed geplaatst zijn. Een beetje suggestief is het wel.

Nou ik toch, hoewel onbedoeld, die clubmatch erbij gehaald heb het volgende. Op voorhand had men laten weten dat de inschrijving voortijdig zou sluiten wanneer 80 honden aangemeld waren. In de laatste nieuwsbrief van de avls staan de keurrapporten van de ingeschreven honden. Wat blijkt. Ingeschreven 47 honden. Maar wat lezen we op o.a. het weblog van Johan? Zo rond de 126 honden waren aanwezig op die dag. Dus 79 honden op het terrein aanwezig die niet ingeschreven waren. Waarom? Waarom ben je met je hond aanwezig als bezoeker, terwijl je ook als exposant daar had kunnen staan. Voor dat geringe bedrag aan inschrijfgeld had je het niet hoeven laten. Je had je hond aan het kritisch oordeel van de keurmeester kunnen laten onderwerpen. Of heeft men zich blind gestaard op die uitspraak van Johan dat de Saarlooswolfhond ...... enz. U weet wat ik bedoel. Dat betekent dus dat 79 mensen heel goed in de gaten hebben gehad dat de Saarlooswolfhond geen tentoonstellingshond is en dat zij er dus verstandig aan gedaan hebben die paar rotcenten op zak te houden. Maar dat betekent gelijktijdig dat de eigenaren van die 47 ingeschreven honden totaal geen benul hebben van het karakter van de Saarlooswolfhond anders hadden ook zij niet ingeschreven.
Begrijpt u mijn dilemma en eigenlijk ook dat van al die daar aanwezige eigenaren met hun honden. Het zal je maar gezegd worden. Dus wat doe je daar dan?
Het is ook mogelijk een andere uitleg te geven.
Je zou ook kunnen stellen, dat de eigenaren van al die niet ingeschreven honden donders goed in de gaten hadden dat hun hond in niets op een Saarlooswolfhond leek en dat het daarom verstandiger was die hond niet aan het oordeel van de keurmeester te onderwerpen. Dan hou je in ieder geval de eer aan jezelf.

Ook positief is dat Johan op zijn weblog duidelijk kond doet van zijn afschuw dat de honden die in Engeland te koop worden aangeboden, uiteraard via internet, als Saarlooswolfhond bestempeld worden. Zou hij het dan toch gaan zien? Als dat zo is, dan heel graag die mevrouw uit Rusland nog maar eens proberen duidelijk te maken dat ook haar hond met de beste wil van de wereld geen Saarlooswolfhond genoemd mag worden. In de hoop dat die mevrouw niet zijn schoondochter is, want dan wordt het extra pijnlijk en is het begrijpelijk dat hij zijn mond houdt. En gelijk aangeven dat het predicaat "Saarlooswolfhond" op meer honden gefokt in het oosten of noordoosten van Europa niet van toepassing kan zijn.

Het meest opmerkelijke nieuws van dit jaar komt, hoe kan het anders, ook weer uit de koker van Johan. Ik ben dan ook van mening dat we deze man wat meer krediet moeten geven dan tot nu toe gedaan is. Ik zal dan het voortouw nemen. Ik neem mijn petje af voor zijn vasthoudendheid eindelijk licht te brengen in de zaak rond de rasbenaming. Het blijkt achteraf allemaal toch zo simpel te zijn.
U allen, eigenaren van een Saarlooswolfhond, of u het nu leuk vindt of niet heeft een hond in huis die ............ daar komt het:
Saarlooswolfhond genoemd wordt en deel uitmaakt van het erkende Nederlandse ras Saarloos Wolfhond. Let u in hemelsnaam op het verschil: "Saarlooswolfhond" (één woord) behorende tot het ras "Saarloos Wolfhond" (twee woorden).
Dit had u moeten weten. Het is namelijk hetzelfde als dat u eigenaar bent van een "Mechelse Herder" die eigenlijk een "Belgische Herder, Mechelse" is. Of een "Duitse Herder" die dus een "Duitse Herdershond, langstokhaar" of "Duitse Herdershond, stokhaar" is.
Zo. Dit is geschreven opdat u het nooit meer vergeet.
Welke idioot heeft in godsnaam zoiets verzonnen?
Hoe krom kan het leven van een Saarlooswolfhondeneigenaar lijken.

En het laatste positieve bericht? Alle kans dat dit mijn laatste bijdrage voor dit jaar is. Tenslotte zou het de 21e afgelopen moeten zijn met het aardse bestaan van alles en iedereen. Mochten de doemdenkers en andere "deskundigen", goh het lijken wel Saarlooswolfhonden-eigenaren, geen gelijk gekregen hebben, dan: Fijne feestdagen en kijkt u uit met vuurwerk tijdens de jaarwisseling! U zult niet de eerste en ook niet de laatste zijn waarvan de hond op de vlucht gaat vanwege dat geknal en geflits en die na uren of dagen zoeken teruggevonden wordt, liefst levend.

Tentoonstellingen

Zo vlak voor de laatste tentoonstelling van dit jaar een kleine bespiegeling. Hoeveel Saarlooswolfhonden waren afgelopen jaar ingeschreven op Nederlandse tentoonstellingen? Ik heb de tel niet bijgehouden, maar veel zullen het er niet geweest zijn. Bovendien zal men ook regelmatig dezelfde honden gezien hebben. Laten we als voorbeeld eens de laatste Winnertentoonstelling nemen.
8 Saarlooswolfhonden ingeschreven. Hiervan 7 van de NVSWH, waarvan uiteindelijk 5 aanwezig. De twee afwezige honden schijnen die geweest te zijn, die voor het aangekondigde nest gezorgd hebben.
Logisch dan dat die er niet waren. Het zullen niet de eerste honden zijn, die met een besmetting huiswaarts keerden. Dus één hond die niet van een NVSWH-lid was. Eén maar?
Hoe kan dat? Beide Winnerdagen, om het zo maar eens uit te drukken, waren beide rasverenigingen in het hondendorp aanwezig.
Ik heb trouwens vernomen dat er niet veel belangstellenden waren bij de stands van beide verenigingen. Als dat zo is, is dat het risico van het vak.
Van de NVSWH dus 5 aanwezige honden, die dan ook in het 'Hondendorp' getoond werden of konden worden. Maar hoeveel honden van de avls waren dan in dat 'Hondendorp' aanwezig en hoeveel daarvan waren uiteindelijk in de ring om beoordeeld te worden door de keurmeester? Dat kan er dus hooguit één geweest zijn, maar persoonlijk heb ik het idee dat zelfs die ene hond niet bij de avls thuishoort.
Is het dan toch zo, dat men zich bij de avls onderwerpt aan de mening van Johan? De woordvoerder en redacteur van de avls heeft, zoals al vaker geschreven, een bloedhekel aan tentoonstellingen. Dus slechts in het uiterste geval zal hij er één bezoeken. Tja, de eigen clubmatch kun je niet negeren. Daar moet je je gezicht wel laten zien om nog enigszins geloofwaardig over te komen. Maar de rest kan hem gestolen worden. Voor de goede orde, is volkomen zijn goed recht.

Laten we eerlijk zijn. Ergens moet je als exposant, zo wordt namelijk iemand genoemd die zijn hond inschrijft voor een tentoonstelling, een masochistische inslag hebben. Je betaalt grof geld om je hond te laten beoordelen door iemand die keurmeester genoemd wordt en, als je geluk hebt, ga je met een positief resultaat de ring uit. Daar komt nog eens bij dat zo'n keurmeester tussen 3 en 5 minuten de tijd krijgt om zijn beoordeling, het keurrapport, te dicteren. Tenminste hier in Nederland. In andere landen volstaat men met uitsluitend de kwalificatie te melden. Voor dat forse bedrag krijg je in het gunstigste geval een rozet van een bepaalde kleur en wordt verder ook van je verlangd dat je tot een bepaalde tijd aanwezig blijft in die tentoonstellingsruimte, ook al heb je het slechtst mogelijke resultaat behaald. De organisatie hoopt dat er veel publiek aangetrokken wordt om op die manier de kosten van het organiseren van zo'n tentoonstelling te drukken. Naast die inschrijfkosten moet je natuurlijk ook je reiskosten rekenen en, als je geen zin hebt je eigen broodje(s) en drinken mee te nemen, ook de exorbitante kosten van een bekertje koffie en een broodje met .....
Voor sommige deelnemers is het behalen van een zo'n goed mogelijk resultaat van invloed op de prijs die zij menen te kunnen rekenen voor de eventuele nakomelingen van die hond of van de andere honden die zij thuis hebben. Zeker wanneer de hond kampioen geworden is. Dat schijnt in de ogen van velen namelijk bij de dekking te worden meegegeven, zodat de puppy-prijs ook hoger mag liggen.
Dat dat de grootst mogelijke onzin is die men kan bedenken, doet niet ter zake. Een kampioen hoeft namelijk geen kampioen voort te brengen. Daar staat tegenover dat veel fokkers van kampioenen wel degelijk kampioenspuppen voortbrengen, maar dat heeft meer met het maken van de juiste fokcombinatie van doen gecombineerd met een dosis geluk.
Daarom is het ook zo'n belachelijke regel die veel rasverenigingen hanteren in hun fokregels, dat een hond tenminste een aantal malen een bepaald resultaat op een tentoonstelling behaald moet hebben, wil men als vereniging voor dat nest bemiddelen of de betrokken hond in het lijstje beschikbare fokreuen of -teven op te nemen. Zelfs een zgn. 'matige' hond heeft goede eigenschappen die in de fokkerij doorgegeven (kunnen) worden. Hetzelfde geldt voor een hond die nooit op een tentoonstelling komt.

Andere exposanten vinden het in het belang van het ras nodig hun hond te tonen aan het publiek in de hoop hun interesse te wekken. Op die manier wordt er indirect voor gezorgd dat puppen van dat ras een, hopelijk, goed tehuis vinden. Dat op die manier de fokkerij gesteund wordt, is meegenomen. Weer anderen vinden het uitsluitend leuk omdat zij andere en eventueel bekende exposanten ontmoeten om ervaringen, verhalen, enz. uit te wisselen. Je moet toch wat voor die 50 of 60 euro die je uitgegeven hebt.

Tenslotte neem je als exposant toch altijd een risico wanneer je besluit in te schrijven. Wat voor persoon is die keurmeester? Kent hij of zij het ras en waar gaat zijn of haar voorkeur naar uit. Iedere keurmeester heeft zijn eigen ideeën over hetgeen in de rasstandaard staat. Hoe interpreteert hij of zij bepaalde kenmerken. Niet elke standaard blinkt uit in duidelijkheid. Daar komt bij, dat als je met een hond van een populair ras komt, er over de hele wereld wel keurmeesters rondlopen die dat ras met regelmaat onder ogen krijgen. Maar nu kom je met een niet zo'n populair ras of een in het buitenland niet veel voorkomend Nederlands ras. Dan neem je een risico wanneer de betreffende keurmeester van jouw ras uit het buitenland afkomstig is. De organisatie zal jouw ras uit kostenoverwegingen veelal onderbrengen bij een keurmeester die én het ras mag keuren én nog niet aan het maximum aantal te keuren honden komt of dreigt te komen. Met andere woorden, je wordt ergens ondergeschoven.
In dat geval loop je dus het risico dat je, zoals een aantal jaren geleden in een clubblad van de NVSWH stond, een keurmeester treft die in de rasstandaard moet kijken of een bepaalde kleur wel geoorloofd is of die met een hondenencyclopedie open op tafel een ras moet en mag keuren wat hij nog nooit van zijn leven gezien heeft.
Dan pijnig je je zelf toch! Dan ben je toch masochistisch bezig!

Na deze zijstap terug naar het onderwerp waar ik het eigenlijk over wilde hebben.
Het inschrijven voor zo'n tentoonstelling. Iemand die geen interesse heeft zijn hond te laten beoordelen zal met zijn hond dus niet naar een tentoonstelling gaan. Dat hij als bezoeker gaat, valt nog te billijken omdat hij toch interesse in dat ras heeft en zijn kennis eventueel wil verdiepen.
Maar als de organisatie een vereniging in staat stelt het ras te promoten en daarvoor bereid is ruimte ter beschikking te stellen en zelfs de entreekosten voor een aantal honden op zijn rekening te nemen, dan mag daar ook wat tegenover staan. Dan mag je van leden van jouw vereniging verwachten dat een aantal bereid is als exposant in te schrijven. Nu wordt uitsluitend geprofiteerd van de gulheid van de organisatie. Maar die entreekosten zijn wel opgenomen in het inschrijfgeld voor zo'n tentoonstelling, voor niets gaat tenslotte de zon op. M.a.w. de aanwezigheid van de avls-leden met hun honden is voor beide dagen deels betaald door de NVSWH-leden die wel bereid waren hun hond(en) in te schrijven. Bovendien worden pas in de ring bepaalde kenmerken van een ras duidelijk dan wanneer dat dier de hele dag achter een kraam bivakkeert.
Dit is trouwens niet de eerste keer dat dit gebeurd op de Winner. Naar het schijnt was dit vorig jaar ook al het geval. En schijnt de avls ook vorig jaar in Leeuwarden vier dagen aanwezig geweest te zijn op de Centennial Eurodog show, waarvoor de Raad zelfs een vergoeding verstrekte voor een x-aantal in de stand aanwezige honden. Maar zag je toen een avls-lid in de ring? Nee. Dan blijft de vraag, wat heb je dan in hemelsnaam te zoeken op zo'n gebeuren. Alleen om puppy-afzet te bewerkstelligen?

Natuurlijk kan er nog een andere reden zijn. Eén die al veel vaker geventileerd is. Maar omdat het bijna Sinterklaas is, nog maar eens. Je komt niet omdat je de confrontatie met honden van niet-leden van jouw vereniging niet aandurft. Iets anders kan ik er niet van maken. Dat bewijzen de inschrijvingen van de meeste tentoonstelling wel. In dat geval moet je ook niet de moeite nemen je ras te promoten terwijl je de competitie niet aandurft.
Daar staat ook weer tegenover dat leden van de NVSWH niet bij iedere keurmeester inschrijven. Als we de keurmeesterslijsten van afgelopen jaar er eens bij nemen, zie je daar keurmeesters op staan die nog nooit een Saarlooswolfhond gezien hebben zoals die volgens de rasstandaard eruit moet zien. Die hebben alleen maar ervaring met de afwijkende exemplaren, om het netjes te houden, en denken dat het zo hoort. Ook daarvan zijn in de clubbladen van de NVSWH bewijzen terug te vinden.
Wat dat betreft is het een heel goede zaak dat volgend jaar op die eerste CAC tentoonstelling voor de Nederlandse Hondenrassen uitsluitend gekozen is voor Nederlandse keurmeesters.

In feite geldt maar één conclusie. Een keurrapport, zeker opgesteld door een keurmeester die geen rasspecialist is, is niets meer waard dan het papier waarop het geschreven of geprint is en kan vaak opgeborgen worden onder het kopje Ongelooflijke verhalen.

Voor alle duidelijkheid: een clubmatch hoort niet in dit rijtje thuis omdat dat een interne aangelegenheid is. Oke, een keurrapport is meegenomen maar je komt meer voor de gezelligheid. Over het algemeen. Maar helaas, een exposant is ook maar een mens, dus ook hier kom je exposanten tegen die zo streberig zijn dat zij luidkeels van hun ongenoegen kennis geven of, nog erger, nog luidruchtiger kennis geven van hun twijfels over de kennis en integriteit van een keurmeester. Vooral wanneer zij zelf niet de eerste plaats behaald hebben. Dat hun kennis over het ras vaak niet verder strekt dan hun eigen hond en soms zelfs dat niet eens wordt hiermee wel duidelijk gemaakt.

Als afsluiting gaan we terug naar de laatste tentoontelling van dit jaar. Juist, Wychen. Waar de Saarlooswolfhond op maandag gekeurd wordt, er gebruik gemaakt moet worden van een pendeldienst, tenminste als ik het goed begrepen heb, vanwege de parkeerproblemen op die dag en waar slechts twee Saarlooswolfhonden ingeschreven zijn. Wat denkt u, avls-leden? Nee, persoonlijk geloof ik daar niet in. Zelfs niet in deze maand van de cadeautjes. Zo vrijgevig of gul zal men bij de avls niet zijn. Bovendien zal er zeer waarschijnlijk ook geen mogelijkheid zijn je als vereniging te presenteren in een zgn. Hondendorp. Wat heb je daar dan ook te zoeken als avls.

In ieder geval hoop ik van harte dat een ieder goed bedacht wordt door de Sint en dat ook de honden niet overgeslagen worden. Een extra knuffel of kluifje hebben ze wel verdiend. En daarna gaan we in gestrekte draf richting de Kerst. Voor zover ik begrepen heb van hen die het kunnen weten, speelt Johan dit jaar voor Kerstman. Hij schijnt in elk geval al wat kerstversiering rond zijn kin te laten groeien.

Een fijne pakjesavond gewenst.

Homogeniteit

De laatste dagen is dit een 'hot item'. Tenminste, als we het weblog van Johan moeten geloven. In ieder geval is het een stokpaardje van hem, zo lijkt het.
Maar wat is homogeniteit. Er zijn verschillende verklaringen voor, afhankelijk van het onderwerp waarin dit woord gebruikt wordt.
Bijvoorbeeld: 'Overal gelijk', 'Overal hetzelfde samengesteld', enz. Je krijgt dan te maken met 'een homogeen mengsel' of een 'homogeen gezelschap'
Stel dat je een brood wilt bakken. Dan wil je dat het deeg een homogene massa vormt. Met andere woorden, alle ingredienten moeten goed gemengd zijn, het deeg mag niet uit elkaar vallen, enz.

Maar ook heeft homogeen betrekking op 'een gelijkenis tussen twee individuen gebaseerd op dezelfde afkomst'
Op deze manier komen we dus bij rassen. Niet alleen hondenrassen, maar ook het menselijk ras valt hierbij te noemen.
Vaak wordt gezegd dat voor westerlingen alle Chinezen er hetzelfde uitzien, terwijl de Chinezen zelf wel degelijk verschillen zien. En laten we eerlijk zijn, natuurlijk zien ze er niet hetzelfde uit. Er zijn wel degelijk verschillen. Maar mogen we dan toch stellen dat er sprake is van homogeniteit gelet op de uiterlijkheden van Chinese mensen? Datzelfde geldt voor mensen van het zogenaamde Kaukasisch of blanke type. Ondanks dat ook hier verschillen zijn, zijn er toch ook overeenkomsten tussen de afzonderlijke individuen.

Ditzelfde geldt dus ook voor hondenrassen. Hierbij kunnen we mogelijk nog nadrukkelijker stellen dat een hondenras gekenmerkt wordt door homogeniteit. Anders hadden de afzonderlijke honden niet tot hetzelfde ras kunnen behoren. Met andere woorden, de homogeniteit binnen een ras is wat er voor zorgt dat een hond tot een bepaald ras gerekend wordt. U zult toch met mij eens dat iedereen een Labrador van een Afghaanse Windhond weet te onderscheiden en ook zal iedereen met iets meer verstand van honden in staat zijn binnen die twee rassen verschillen te zien. Dus: 'een gelijkenis tussen twee individuen gebaseerd op dezelfde afkomst' onderscheidt dus het ene ras van het andere.

Omdat Johan op zijn weblog duidelijk maakt dat hij grote moeite heeft met dat begrip homogeniteit en dan vooral wanneer dat betrekking heeft op uitspraken gedaan door een oud-bestuurslid van de NVSWH, heb ik links en rechts eens navraag gedaan hoe dat zit bij de Saarlooswolfhond.
Wat blijkt.
In 1975 werd wederom een poging gedaan de erfenis van Leendert Saarloos als rashond erkend te krijgen. Het voortouw hiertoe werd genomen door wijlen dhr. G. de Josselin de Jong.
Door dhrn. de Josselin de Jong, Robeerst en v.d. Teen, die als 'vervanger' van Leendert Saarloos optrad omdat hij daar kennelmedewerker was (geweest), en Marijke Saarloos was een bijeenkomst belegd in Zwijndrecht om dhr. de Josseling de Jong de gelegenheid te geven een homogene groep samen te stellen die aan een commissie van de Raad getoond kon worden. Homogeen, omdat het totaal een dusdanig bij elkaar geraapt stel honden was, dat niemand die ooit tot één ras zou rekenen. Ook toen al waren er leden die op hun tenen getrapt waren dat HUN hond niet bij de delegatie honden werd gevoegd.
Dhr. de Josselin de Jong schrijft daar ook over dat hij zich toen niet erg geliefd gemaakt had bij veel eigenaren.
Met 2 Volkswagenbusjes en 12 honden ging men naar de Raad in Amsterdam om voor die commissie te verschijnen. Naast de wolfhonden-vertegenwoordigers dhrn. de Josselin de Jong, v.d. Teen, Robeerst en Marijke Saarloos waren namens de Raad aanwezig dhr. v.d. Weijer, dhr. Nico v.d. Velden en mevr. A. Brooijmans.
De uiteindelijke erkenning was te danken aan dhrn. de Josselin de Jong, v.d. Weijer en v.d. Velden. Mevr. Brooijmans was daarbij zijdelings bij betrokken. Wel heeft zij de allereerste rasstandaard van dit nieuwe Nederlands ras opgesteld of was daar direct bij betrokken.
Dhr. v.d. Weijer besliste dat het ras ingedeeld zou worden in rasgroep 1 en dat de naam diende te worden "Saarlooswolfhond". Eén woord zodat niemand een vergelijk zou kunnen maken met de Ierse Wolfshond.
Jammer genoeg hanteert de Raad t.a.v. deze rasbenaming een tweesporenbeleid. Aan de ene kant vermeldt zij op haar website de naam als Saarloos Wolfhond (twee woorden) en daarnaast ook nog eens als Saarlooswolfhond (één woord dus). De FCI, waarnaar de Raad verwezen heeft t.a.v. de schrijfwijze van de rasbenaming, verwijst in de Engelstalige rasstandaard naar "Saarlooswolfhond", wederom één naam. Omdat de FCI in dit geval leidend is volgens de Raad, wordt het tijd dat de Raad zich daaraan conformeert en overal de juiste rasbenaming gaat hanteren.
Ter verduidelijking bij de hierboven genoemde namen: dhr. de Josselin de Jong had in de 2e Wereldoorlog enige tijd ondergedoken gezeten bij Leendert Saarloos; Dhr. v.d. Velden ging veel met Saarloos om en heeft na de dood van Saarloos de laatste 2 Jakhalshondjes opgevangen; Dhr. v.d. Weijer was destijds directeur van de Raad van Beheer en een goede vriend van de Josselin de Jong. Dhr. Aad Robeerst was interim secretaris van de wolfhondenvereniging. Na de erkenning van het ras werd mevr. Brooijmans benoemd tot één van de keurmeesters voor dit ras.
Een deel van de geschetste gang van zaken is trouwens terug te vinden in het, door Johan zo verfoeide, boek "Saarlooswolfhond".

In ieder geval was het dus noodzakelijk dat er een homogene groep getoond werd. Trouwens, in de eerste jaren na de erkenning toog een groep van zo'n 40 Wolfhonden met hun begeleiders naar een aantal tentoonstellingen om het ras te promoten. Later, toen er bij de eigenaren van deze honden meer inzicht was gekomen over het ras en dat er dus meer komt kijken bij een hond dan vier poten en een staart, kwam het
schaamrood nog regelmatig op de kaken van deze mensen als deze 'raspromoties' ter sprake kwamen. Ook het feit, dat er tijdens die promoties nooit een grom klonk tussen en tegen de honden onderling, was volgens hen meer geluk dan wijsheid maar het publiek vond het "machtig interessant".

Dat vervolgens in 1982, na de invoering van het gecentraliseerd fokbeleid om het desastreuze fokbeleid van de jaren 1975-1982 aan te pakken, maar ook in latere jaren gesproken werd over 'homogenisering' van het ras kan alleen maar in positieve context geplaatst worden. Zonder homogenisering geen ras en dus geen Saarlooswolfhond.

Wanneer je dus problemen hebt met dit begrip t.a.v. de Saarlooswolfhond en in feite dus t.a.v. elk hondenras, zoals Johan doet blijken, moet je je toch afvragen waarom hij dan in hemelsnaam een hond van dit ras heeft willen hebben. Simpel gezegd waarom heeft hij dan gekozen voor een rashond. Ik had dan gekozen voor het grootste (in omvang) hondenras ter wereld: "het ras dat bestaat uit vele variëteiten", de bastaard. Dit ras is over het algemeen niet homogeen, hoewel daar ook vraagtekens bij de plaatsen zijn, wanneer je de talloze roedels op deze aarde gaat onderzoeken. Kijk in dat geval maar naar de Dingo. Een niet erkend hondenras, maar wel homogeen.

Hoe je het went of keert. We ontkomen er niet aan, een erkend hondenras homogeen te noemen, ondanks de individuele verschillen.

Plan B

Een organisatie, welke ook, heeft een doel voor ogen voor hetgeen zij wenst te bereiken. Het maakt daarbij niet uit welk dat doel is.
Zo ook de NVSWH. Tenminste als ik kijk op hun website.
Laat ik allereerst met die website beginnen. In nieuwsbrief nr. 17 schrijft het bestuur, om het zo maar eens te noemen, dat zij aan de slag gaan met een nieuwe website. Zo, zo!

Een van de reacties op mijn vorige weblog geeft hierover wat meer duidelijkheid. Het was iemand opgevallen dat plots weer een oude website gepresenteerd werd aan het publiek. Laat dat toch waar zijn. Het riep toch de nodige vragen op. Hoe zat dat nou. Een nieuwe website en dan weer een oude? Had men dan al na de installatie van nieuwe bestuur direct een nieuwe website? Dat zou betekenen dat men al voor de bestuursverkiezing aan de gang was en dat men dus al lang van plan was de website aan te pakken, zonder dat de toenmalige webmaster het wist.
Ruud in 't Veld tilt in een reactie op mijn laatste blog een tipje van de sluier op. Hij blijkt toch, ondanks dat het niet nodig was zoals hij eerder schreef, aan de slag gegaan te zijn met het maken of bouwen van een kopie van de website van de NVSWH. Maar toen hij er achter kwam dat hij zonder bericht gewipt was als webmaster is hij daarmee gestopt en heeft hij de oude site weer terug gezet.
Tja. Daar zit je dan als vereniging. Een verouderde website die ook nog eens niet bijgewerkt kan worden, tenminste dat wordt geschreven en een nieuwe(re) website die weer verwijderd wordt.
En hier komt dan plan B uit de hoge hoed. De nieuwe webmaster, als ik de berichten moet geloven dhr. Mast, heeft of zelf die verwijderde bestanden terug gezet of heeft dat door de provider laten doen. Wel schijnen er een aantal teksten en dergelijke aangepast te zijn. Tja. Je moet toch wat. Betekent dit nu dat men die website blijft gebruiken of is men op de achtergrond toch maar begonnen met iets nieuws.
Gelet op het feit dat de NVSWH vol trots zich op het pad van de 'social media' heeft begeven kan je je afvragen hoe snel men gaat werken aan een nieuwe website.

Vraag blijft wie die nieuwe website zal gaan maken. Dhr. Mast? Zou kunnen, maar heeft die daar tijd voor? Kijkend naar de rest van het bestuur is daar niemand die daar verstand van heeft. Wordt het dan iemand die niet in het bestuur zit?

Trouwens, je kan je ook afvragen wat het nut van die nieuwsbrief is. Het schijnt dat slechts een handjevol leden van de NVSWH hun email adres heeft gegeven. Vandaar dat diezelfde nieuwsbrief ook via de post verstuurd wordt aan alle leden en ook op de website gepubliceerd moet worden. Hier past slechts één advies. Stop met die nieuwsbrief. Stuur alles wat je daarin kwijt wilt via de post, wat maakt een postzegel meer of minder uit en zet alles op de website. Het komt er toch op. Waarom dan zo omslachtig.

Laten we dan die laatste nieuwsbrief eens nader bekijken. Men gaat inventariseren! Houdt dat in dat het bestuur totaal niet weet wie er lid is en welke honden men vertegenwoordigt? Dat zal toch niet waar zijn. Is dan bij het secretariaat helemaal niet bekend wie er lid van de vereniging is. Is daar dan geen ledenbestand? Ik heb voorts ergens gelezen dat er een paar maanden geleden maar een man of 10, volgens de voorzitter 25, op de aanvraaglijst voor een pup stond. Zijn er dan na die tijd zoveel aanvragen voor een pup bijgekomen? Daarnaast kan ik me totaal niet voorstellen dat niemand van het huidige bestuur weet welke honden zij vertegenwoordigen.
Alhoewel.......

Laten we nog eens die nieuwsbrief erbij nemen en dan naar beneden bladeren. De bestuurssamenstelling.
De voorzitter, die zich tevens met de pupbemiddeling gaat bemoeien en de Franstalige rasinformatie gaat verzorgen, zou toch moeten weten welke honden er rondlopen bij de NVSWH. Hij is tenslotte al vele jaren bestuurslid en sinds een jaar of drie voorzitter. Dan weet je zoiets toch? Niet dan?
De secretaris, tevens verantwoordelijk voor de Duits- en Engelstalige rasinformatie, is er een aantal jaren uit geweest. Alhoewel, al die jaren zou hij verantwoordelijk blijven voor de contacten met de Universiteit van Bochum t.a.v. het onderzoek naar het PRA-gen. Niemand die daar na zijn aftreden nog iets over gehoord schijnt te hebben. Ook apart.
De Penningmeester. De man van de vorige secretaresse. Een persoon van wie nog nooit iemand bij de NVSWH gehoord blijkt te hebben. Een persoon die, plotseling in juni na die bewuste ledenvergadering, lid geworden blijkt te zijn en waarvoor men de ballotage-termijn afgeschaft schijnt te hebben. Van die persoon kan je inderdaad niet verwachten dat hij iets weet over het hondenbestand van de NVSWH.
Deze functionarissen worden bij veel verenigingen tot het dagelijks bestuur gerekend. Dat belooft dus al veel goeds.
De enige van deze drie die voldoende kynologische kennis heeft, tenminste dat mag ik aannemen, zou de voorzitter moeten zijn.

Maar dan de andere bestuursleden.
Mevr. Minten. Verantwoordelijk voor PR en Communicatie. Zij gaat de rasinformatie voor Nederland verzorgen, tevens neemt zij het clubblad onder haar hoede en moet men bij haar terecht voor de diverse aanvraagformulieren. Afwachten wat dat gaat worden.
Dhr. v.d. Geer. Verantwoordelijk voor de ledenadministratie en evenementen. Geen website? Dat zou hij toch overnemen, volgens een reactie van Ruud in 't Veld. Of is men er binnen het bestuur ook achter gekomen, dat hij daarvoor niet de benodigde kennis heeft. Heel goed mogelijk. Ik heb al eens gehoord van iemand, dat hij er tevens alles aan deed die database van Ruud in 't Veld en Diny Pielanen in handen te krijgen, omdat hij geen flauw benul had hoe de diverse afstammingen in elkaar zaten. Gaan de inventarisatieformulieren dan naar hem? Lijkt me geen slimme zet.
Dhr. v. Asten. Da's een goeie. Die gaat de rasinformatie voor België verzorgen. Rasinformatie geven. Jongens nog aan toe. Wat weet hij nou in vredesnaam van de Saarlooswolfhond. Zijn oudste hond blijkt een herplaatser te zijn, geboren in 2001 als ik het goed heb. Heeft al twee keer een nestje gefokt. Ja, zo iemand weet alles van het ras. Kan verantwoord informatie geven en weet raad wanneer iemand met een vraag op gebied van gedrag of ziektes komt. Eerlijk gezegd geldt hetzelfde voor mw. Minten.
De enige van de bestuursleden, m.u.v. de voorzitter, die lang genoeg Saarlooswolfhonden heeft om erover mee te kunnen praten is dhr. Cloosterman. En dit nieuwe bestuurslid heeft geen specifieke functie.

Oh. Nee. Foutje mijnerzijds. De mensen die rasinformatie gaan verzorgen hoeven nergens verstand van te hebben. Leden worden verzocht bij problemen met hun hond, op welk gebied ook, contact met het secretariaat op te nemen. Het is dan te hopen, dat deze secretaris wel de moeite neemt de mails te beantwoorden. Bij de vorige secretaris scheen het daar nog wel eens aan te schorten.

Gaan nu ook al deze bestuursleden wapperen met visitekaartjes met het logo van de NVSWH met daarop hun verenigingsadres? Dat staat interessant voor de buitenwacht.
In ieder geval heeft de vorige penningmeester, wanneer u zijn stuk waar alles mee begonnen is nog eens goed leest, gelijk gekregen. Althans in die strekking. Het is heerlijk belangrijk te laten weten welke honden in geschreven hebben voor de Winnertentoonstelling. Tja, om dit te regelen moeten andere, belangrijke, kynologische zaken ongetwijfeld blijven liggen.

Oh ja. Is het nou makkelijker met 7 mensen een vergaderdatum te plannen dan met 5 bestuursleden? Lijkt me leuk om te vernemen.

In ieder geval is er op één punt al openheid. Er wordt vermeld wanneer men pups verwacht. Op een website is een stuk van Diny Pielanen te lezen met daarin de namen van de teven en reuen die dit bestuur voortvarend voor de fokkerij heeft ingezet. Hoe zit het daarmee? Zijn die teven drachtig? Dat men voorts een 10 jaar oude reu voor de 5e maal in heeft gezet voor de fokkerij is niet belangrijk. Zijn er dan helemaal geen andere reuen bij de NVSWH? Als dat zo is, hoeft men niet bang te zijn dat leden van de avls bij leden van de NVSWH komen aankloppen voor een reu voor hun fokkerij. Ook bij de NVSWH zijn ze er niet meer.

Als dit de toekomst van de fokkerij van de NVSWH moet zijn, hou ik mijn hart vast.

Gelukkig dat men bij de avls al loopt te juichen dat er in ieder geval gediscussieerd wordt met bestuursleden van de NVSWH. Is er toch nog iemand blij met dit bestuur.

Oorlog, geen vrede

Eerder verschenen van mijn hand een aantal stukken getiteld "Oorlog en Vrede".
Even had ik de hoop, dat de vrede binnen de gelederen van de NVSWH getekend was of zou kunnen worden. Deze hoop is met een grote klap de bodem ingeslagen. Na mijn terugkeer uit het buitenland vond ik onderstaande mail in mijn postbus.

Even heb ik geaarzeld, maar gelet op de inhoud, alles wat heeft plaatsgevonden rond de laatste twee Ledenvergaderingen (de ALV en de Buitengewone ALV) hebben mij doen besluiten de mail te publiceren.

Gaat u er maar rustig voor zitten en leest u de kopie van deze mail maar eens.

Quote:
"
Aan het bestuur van de
Nederlandse Vereniging van Saarlooswolfhonden

Aan de leden van de
Nederlandse Vereniging van Saarlooswolfhonden


Geacht bestuur,

Eigenlijk zou ik moeten beginnen met "Veracht Bestuur".

Op 5 oktober 2012 heb ik de voorzitter, dhr. Verbeeck, en het secretariaat, bij monde van mevr. van Onna laten weten dat er een technisch probleem was geconstateerd t.a.v. de website. Dit probleem behelsde het inloggen als webmaster ten einde de website bij te werken, enz. Vanwege dit probleem heb ik contact opgenomen met de provider en zij hebben de fout niet kunnen achterhalen; mogelijk dat bij het uitvoeren van een beveiligings-update een cruciaal bestand beschadigd was, was de conclusie van de systeembeheerders van de provider. Gelijktijdig heb ik dhr. Verbeeck en mevr. van Onna laten ween dat het wel mogelijk is e-mail adresssen aan te maken, te wijzigen, enz. Dit omdat dit los staat van de website.
Hierop is alleen als reactie gekomen, dat ik me niet druk hoefde te maken omdat in de eerstvolgende bestuursvergadering (11 oktober) o.a. de website ter sprake zou komen.
Op 18 oktober heb ik nogmaals persoonlijk dhr. Verbeeck verteld dat het wijzigen en aanmaken van e-mail adressen t.b.v. de nieuwe bestuursleden nog steeds tot de mogelijkheid behoort. Verder heb ik hem verteld, dat wel de mogelijkheid bestond een nieuwe website te bouwen, die een getrouwe kopie zou zijn van de bestaande maar waarin wel de bestuurswijzigingen opgenomen zouden zijn.
Dhr. Verbeeck vertelde mij, dat er voorlopig niets zou veranderen. Omdat dhr. Mast nog steeds herstellende is van zijn ziekte zouden de secretariaatswerkzaamheden voorlopig nog door mevr. van Onna worden waargenomen. Het was derhalve niet nodig e-mail adressen te wijzigen. Ook was het niet nodig een kopie van de website te maken.

Tot mijn grote verbazing heb ik heden, 29 oktober 2012, geconstateerd dat bij de provider de door de verening gebruikte e-mail adressen gewijzigd zijn.
Het e-mail adres info@saarlooswolfhonden.nl dat door mij al vele jaren gebruikt wordt voor het verstrekken van rasinformatie aan geïnteresseerden blijkt nu gebruikt te worden door dhr. Mast.
Het e-mail adres postmaster@saarlooswolfhonden.nl dat door mij gebruikt wordt voor het bijhouden van de website en alles wat verder te maken heeft met e-mail adressen, technisch beheer van de website, etc. blijkt nu gebruikt te worden door dhr. Mast.
Het e-mail adres deutschland@saarlooswolfhonden.nl dat op verzoek van dhr. v.d. Geer door mij was aangemaakt t.b.v. een in te stellen informatie-adres in Duitsland en tot die tijd gekoppeld was aan dhr. v.d. Geer blijkt nu gebruikt te worden door dhr. Mast.
Het e-mail adres clubblad.pupbemiddeling@saarlooswolfhonden.nl dat door mw. Pielanen gebruikt werd t.b.v. de redactie van het clubblad en de status van de pupbemiddeling blijkt nu gebruikt te worden door dhr. Verbeeck.
Het e-mail adres secretariaat@saarlooswolfhonden.nl dat gebruikt werd door mw. van Onna en dat ook zou blijven gebruiken totdat dhr. Mast volledig hersteld zou zijn blijkt nu gebruikt te worden door dhr. Mast.

Dit alles getuigt mijns inziens van een grote onbeschoftheid, onbeschaamdheid en zeer onbetamelijk gedrag dat deze wijzigingen zijn doorgevoerd zonder dat de betrokkenen hiervan op de hoogte gesteld zijn. Dit betekent tevens, dat alle e-mails die afgelopen week verzonden zijn naar bijv. info@saarlooswolfhonden.nl bij dhr. Mast terecht gekomen zijn zonder dat de afzender daarvan op de hoogte is gesteld.
Ik ga er derhalve vanuit dat deze mails, waaronder ook die voor mij persoonlijk bedoeld waren, bij de overige bestuursleden terecht gekomen zijn.

Uit deze wijziging van e-mail adressen, kan ik alleen maar concluderen dat het bestuur van de NVSWH besloten heeft mij als webmaster uit mijn functie te ontzetten. Tevens maak ik eruit op, dat het bestuur heeft besloten dat ik na 14 jaar niet langer verantwoordelijk ben voor de website van de NVSWH.
In 1998 heb ik t.b.v. de NVSWH een website opgezet, waarvoor jarenlang via mijn privé-provider gebruik gemaakt werd van aan mij toebedeelde schijfruimte. Vervolgens werd een toenmalig lid van de NVSWH, dhr. de Grom, belast met het beheer van de website en, nadat deze zijn lidmaatschap had opgezegd, werd mij gevraagd wederom het beheer van de website op mij te nemen.

Drie jaar geleden heeft de voorzitter gevraagd hoe ik tegenover een vernieuwing van de website stond. Ik heb toen verteld daar volledig achter te staan, omdat ik niet over grafische kennis beschik en het bestuur iemand op het oog had die wel die kennis in huis had.
Een jaar later belde dhr. v.d. Geer mij op om te vragen bij welke provider de website was ondergebracht, wat de kosten waren en gelijktijdig werd mij medegedeeld dat hij het beheer van de website zou overnemen en dat in geval van problemen ik mocht, met de nadruk op mocht, helpen.
Hierop is het stil gebleven. Niet één initiatief vanuit het bestuur.
Eveneens de afgelopen drie jaar heb ik tijdens de rondvraag van de Algemene Leden Vergadering gevraagd of het bestuur zelf ook eens artikelen voor de website zou aanleveren. Steevast was het antwoord van de voorzitter: "Dit nemen we mee". Ik heb geen idee waar naartoe dit meegenomen zou worden, maar er werd geen klap aan of mee gedaan. Stilte vanuit het bestuur, m.u.v. af en toe een verzoek de Nieuwsbrief op de website te plaatsen.

De afgelopen tien jaar hebben mijn vrouw en ik zorg gedragen voor de rasinformatie. Vele uren hebben wij telefonisch belangstellenden van de nodige informatie voorzien. Duizenden e-mails zijn verzonden met betrekking tot rasinformatie en vele belangstellenden zijn bij ons thuis geweest om kennis te maken met het ras. Vele leden en niet-leden van de NVSWH hebben wij te woord gestaan wanneer er problemen van welke aard ook waren met de hond. Waar nodig hebben wij of zelf advies kunnen geven of de eigenaren door kunnen verwijzen.

Uit eerder genoemde e-mail wijziging blijkt dat ook dit ons uit handen is genomen.

Dit alles leidt tot slechts één conclusie. Dit bestuur, verantwoordelijk voor deze gang van zaken, heeft lak aan de door haar leden jarenlang met veel enthousiasme verrichtte werkzaamheden en kan niet eens de beleefdheid opbrengen deze leden op de hoogte te stellen van een wijziging in de taakverdeling.

Alle genoemde wijzigingen aan de e-mail adressen en de adressering daarvan moeten op 21 of 22 oktober door dhr. Mast aangebracht zijn, aangezien hij als enige over een kopie van de noodzakelijke inloggegevens kan beschikken. Bovendien heb ik op 22 oktober de laatste backup van de database van de website ontvangen en zijn wijzigingen aan e-mail adressen pas na 24 uur geëffectueerd.

Ik zal er derhalve voor zorgen, dat deze mail tevens via internet openbaar gemaakt wordt opdat een ieder kan lezen hoe onbetrouwbaar, onfatsoenlijk en onbeschoft dit bestuur in mijn ogen is.

Ruud in 't Veld

"
Unquote.

Naar aanleiding hiervan heb ik getracht contact te krijgen met zowel dhr. in 't Veld als mw. Pielanen. Helaas waren zij telefonisch niet bereikbaar. Op een reactie van beiden op mijn mails wordt nog gewacht.

Saai

Wie ooit beweerd heeft dat de kynologie saai is, komt de laatste tijd behoorlijk bedrogen uit. Niets is minder waar. De kynologie is volop in beweging of je het nu leuk vindt of niet.

Zo is er iemand met, eveneens, een eigen blog die laaiend enthousiast was over de erkenning van tweede, derde, enz. rasverenigingen per ras. Hij zorgde er zelfs voor dat de toenmalige secretaris van de avls bij de Raad in een commissie gekozen werd. Hij plaatste zonder schroom of tegenwerping reacties van deze mevrouw en haar man op artikelen op zijn weblog terwijl reacties van anderen, hem uiteraard niet goed gezind in zijn ogen, geweigerd werden. Dat is natuurlijk zijn goed recht, zult u zeggen. Gelijk heeft u. Iedere blog-eigenaar maakt zijn eigen afwegingen of een reactie al dan niet geplaatst wordt.
Alleen een van de laatste bijdragen van deze mijnheer op zijn weblog getuigt van verregaande hypocriesie. Meneer is witheet dat een nieuwe vereniging door de Raad van Beheer erkend wordt of is.
Een vereniging, opgericht door o.a. een aantal keurmeesters, die zich wil inzetten voor het geven van voorlichting op gebied van gezondheid en mogelijke andere zaken, voor alle rassen vallend onder de paraplu van Rasgroep 9, de Gezelschapshonden. Toevallig is deze boze meneer ex-voorzitter, en tegenwoordig erelid, van een vereniging die rassen uit Rasgroep 9 vertegenwoordigd. Dan komt het natuurlijk wel heel dicht bij huis en dan plotseling is een tweede vereniging niet zo plezant meer. Nu je er zelf mee geconfronteerd wordt, begrijp je, hopelijk, wat andere verenigingen doormaken of doorgemaakt hebben. Dan sta je dus niet meer te juichen maar ga je pruilen. Och, och, och. Maar troost u. Het is niet anders, er moet mee geleefd worden.

Ook zoiets opvallends. Op de afgelopen clubmatch van de avls, waarbij ik die club wel moet feliciteren met het aantal inschrijvingen, werd een teef 1e in de Veteranenklas. Op zich zou dat niet bijzonder zijn, zoiets komt vaker voor. Maar deze teef schijnt nagenoeg blind te zijn. Nu heeft in het verleden een ex-lid van de NVSWH diverse malen via internet zijn grote verontwaardiging uitgesproken dat een, in zijn ogen blinde, teef van de NVSWH op tentoonstellingen ook de eerste plaats behaalde. Schandalig dat zoiets kon, daar moest protest tegen aangetekend worden, enz. enz.
Maar nu? Doodse stilte van zijn kant. Hoewel hij zelf geen lid meer is van de avls, klein akkefietje rond contributie-betaling volgens insiders, draagt hij die club een zeer warm hart toe. Ja, je moet wel omdat je vrouw lid is geworden omdat daardoor minder aan de Raad van Beheer betaald hoefde te worden voor de stambomen van de fokproducten. Als hij dan toch zo gefixeerd is op PRA, dan had dus deze teef ook absoluut niet mogen winnen. Dat ze blind (!) was bleek al uit de tekst op het weblog van dhr. Berends dat ze dacht dat Igor Tunka was. Als ik dat ex-lid zou zijn, zou ik met de grootst mogelijke spoed een brief sturen aan de Raad van Beheer en zeer zeker aan de keurmeester van dienst, dat het schandalig is dat hij die teef geplaatst had.
Denkt u dat dit gaat gebeuren? Nou, ik weet wel zeker van niet omdat het niet bij de NVSWH gebeurt en/of omdat deze hond niet langer van een lid van de NVSWH is.

Verder ben ik erop gewezen, via een reactie op mijn vorige stuk, dat er een nieuwe website is over de Saarlooswolfhond. Ik heb daar even gekeken, maar ben van mening dat er nog veel werk wacht voor de beheerder van die site. De beginpagina ziet er in elk geval een stuk beter uit dan die van de NVSWH, die diezelfde persoon onder zijn beheer heeft. Ook heb ik begrepen dat er al direct commentaar is gekomen op een stuk op die website. Zoals bij zoveel dingen: je kunt het nooit iedereen naar het zin maken en er zal altijd wel iemand zijn die iets aan te merken heeft. Niets van aantrekken, zou ik zeggen. Sommige mensen moet je niet serieus nemen.
Afwachten dus maar wat er nog meer voor informatie gaat komen op die website.

Op mijn vorige bijdrage is door die mevrouw uit Rusland gereageerd. Zij verwijst daarbij naar een foto op die nieuwe website. Daarbij vraagt zij of de hond van die foto de ideale Saarlooswolfhond is en waar de rasstandaard te vinden is. Tenminste dat begrijp ik eruit.
Nou heb ik geen idee of die hond de ideale Saarlooswolfhond is. Dat mogen de echte kenners mij vertellen, uiteraard wel met de reden erbij zodat voor alle lezers duidelijk wordt hoe de ideale Saarlooswolfhond eruit dient te zien. Over die rasstandaard kan ik kort zijn. De Nederlandstalige rasstandaard is op vele websites te vinden. De rasstandaard is bijv. ook in het Duits op diverse sites terug te vinden, mogelijk echter in verkorte vorm. Zelf heb ik bij de FCI gekeken. Daar is echter alleen de Engelstalige rasstandaard terug te vinden.
Nieuwsgierig als ik ben heb ik de Nederlands- en Engelstalige naast elkaar gelegd en volgens mij komen ze heel goed overeen. Aan de hand daarvan durf ik te stellen dat de hond op die foto waarnaar verwezen wordt veel meer aan de rasstandaard voldoet dan die hond waarvan die mevrouw een foto op een forum plaatste. Zoals al eerder geschreven en velen steunden mij daarin, die hond is een voorbeeld van een Tsjechoslowaakse Wolfhond en niet van een Saarlooswolfhond.
Het wolf-gedeelte? Tja, dat wordt moeilijk. Met welke ondersoort van de wolf moet je die hond v.w.b. het uiterlijk vergelijken. Ik heb die hond waar die mevrouw naar verwijst bijv. niet zien lopen, dus kan ik niets zeggen over het rastypische gangwerk waar de rasstandaard over spreekt.
Foklijnen? Het is maar wat je onder foklijnen verstaat. Sommigen spreken over Franse lijnen, Scandinavische lijnen, enz. enz. Duidelijk is wel dat sommige 'foklijnen' honden voortbrengen die meer TWH dan SWH zijn. Een andere 'foklijn' scheepte de Saarlooswolfhondenwereld op met wolfhybrides. Bij weer andere 'foklijnen' zie je, bijvoorbeeld dankzij de donkerbruine ogen, heel goed welke fokker er achter zit. Ik denk dat iemand die zich verdiept in het Saarlooswolfhondenwereldje op den duur diverse lijnen kan onderscheiden. Zo iemand moet dan ook eerlijk genoeg zijn om toe te geven dat de papieren afstamming in ieder geval voor geen cent kan kloppen.
Was er niet onlangs sprake van medewerking aan een Russisch TV-programma door de avls? Misschien hebben ze wel honden voor het voetlicht laten brengen die redelijk aan de rasstandaard voldoen.
Misschien iets om die Russische mevrouw een kopietje van dat programma te sturen? Of mogelijk hebben ze daar ook wel een vorm van "uitzending gemist". Je weet maar nooit.

Intussen hebben een fokster en de nieuwe eigenaren van de pups geboren in mei geluk gehad. Nou ja geluk gehad. Weer een aantal dragers van DM en/of Dwerggroei op de wereld gezet. Hoe stom kan iemand zijn om met zulke ouderdieren te nestje te fokken. Dat is spelen met de gezondheid. Het geeft ook aan dat het buiten de NVSWH geen mens interesseert wat er voor honden geboren worden. Het geeft ook aan dat men wanhopig moet zijn, geen gezonde combinatie meer te maken. Gezondheid is niet belangrijk, het terugdringen van erfelijke aandoeningen is niet belangrijk, dat de honden op Tsjechoslowaakse Wolfhonden of andere rassen lijken is niet belangrijk. Als er maar stambomen bij komen en als er maar pup-afzet is. Wedden dat de dochter van met dat nieuwe puppen-teefje ook gaat fokken. Welke hond heeft hiervoor het veld moeten ruimen?

En dat is nou precies wat de kynologie niet saai maakt.

Onderzoeken

Onlangs was in diverse kranten te lezen de uitkomst van een onderzoek door wetenschappers van Wageningen Univiersiteit m.b.t. het verantwoord houden van huisdieren. Dat was schrikken. Ik heb geen idee welke criteria men allemaal gehanteerd heeft tijdens dat onderzoek, maar het komt erop neer dat u en ik onze honden wel weg kunnen doen. Sterker nog, het houden van honden zou volgens dat onderzoek niet langer verantwoord zijn omdat per hond minimaal 200 vierkante meter ruimte nodig zou zijn. Dit schijnt gebaseerd te zijn op de minimale leefruimte van een wolf!
Kort na de publicatie hiervan schreven de kranten al dat het hele onderzoek zo de prullenbak in kon. Belachelijk voor woorden, om het mild te houden, die uitkomst. Van de ca. 5500 diersoorten die als huisdier gehouden worden over de hele wereld zouden er, indien de aanbevelingen uit dat onderzoek gevolgd worden, nog maar 8 overblijven. Onder die 8 een aantal dieren waar de gemiddelde mens nog nooit van z'n leven gehoord heeft, maar dat was niet belangrijk.
Honden werden dus met wolven vergeleken. Hoe zit dat met katten? Waarmee zijn die v.w.b. leefruimte, etc. vergeleken? Met leeuwen, panters, tijgers? En aquariumvissen dan? Met haringen, dolfijnen, haaien, walvissen? We zullen ons maar niet afvragen waarmee andere dieren vergeleken zijn.
In ieder geval is duidelijk geworden, dat dit, volgens velen, een onderzoek is van "lik m'n vestje" en dat er naar alle waarschijnlijkheid heel veel geld over de balk gegooid is.

Als je dit onderzoek en de uitkomst hiervan als maatstaf neemt, hoe moet je dan het onderzoek zien dat men gedaan heeft in het kader van de verwantschap bij honden. U weel wel, dat project waarvan de uitkomst op 18 oktober gepresenteerd wordt.
Ik heb al eerder geschreven, dat t.a.v. de Saarlooswolfhond de bevindingen regelrecht versnipperd mogen worden omdat de gegevens waarmee men aan de slag gegaan is van geen kant kloppen. Alleen al omdat men geen rekening houdt met de ingekruiste honden van andere rassen in de populatie buiten de NVSWH.
Maar met dat krantenartikel in het achterhoofd kan men zich afvragen of ook van die andere rassen de onderzoeksresultaten wel betrouwbaar zijn. Laten we eerlijk zijn, er is bij alle rassen bewust dan wel onbewust gefraudeerd en dat hoeft ook nog niet eens zo lang geleden te zijn.
Persoonlijk denk ik dat Wageningen, om te generaliseren, zich behoorlijk op glad ijs begeeft en ik denk ook dat het zinvol is op 18 oktober zeer kritisch naar de uitkomst van die onderzoeken te kijken. Ik hoop dan ook dat iemand het lef heeft de vraag te stellen of het meenemen in de onderzoeken van die 'outcross-honden' van grote invloed is op het hele verwantschapsgebeuren. Of dat de onderzoekers blindelings vertrouwd hebben op de gegevens die de Raad heeft aangedragen. Die stamboekgegevens die uitsluitend gebaseerd zijn op de opgave door de fokkers en waarvan de Raad zelf al zegt dat zij aan de hand daarvan niet kan garanderen dat die gegevens kloppen.

Ondanks deze kritiek toch een lichtpuntje voor andere onderzoekers van Wageningen Universiteit. De kokkelstand in de Waddenzee is uitstekend. Heeft niets met de SWH te maken, maar we moeten positief blijven.

Van een ander onderzoek werd eerder dit jaar de uitkomst al gepresenteerd, maar de Raad vindt het noodzakelijk cq. wenselijk dit nogmaals te doen op 30 oktober. Voor het bijwonen van deze presentatie zijn bestuursleden van verenigingen, commissies van de Raad, rasgroepen, enz. uitgenodigd. Het gaat hierbij om dat onderzoek van Maurice de Hond en Kay v.d. Linde. Het betreft hier een zeer groot onderzoek naar de toekomst van de sector, rashondenfokkerij.
Volgens de Raad heeft dhr. de Hond een onderzoek uitgevoerd onder alle Nederlanders, met de nadruk van mij op alle. Dus ruim 16 of 17 miljoen Nederlanders zijn ondervraagd door dhr. de Hond of diens medewerkers. Geen idee hoelang zij over het verwerken van de onderzoeksresultaten gedaan hebben, maar dat is niet zo van belang. Uiteindelijk bleken na de eerste presentatie van de uitkomst van dat onderzoek 2000 Nederlanders ondervraagd te zijn. Betekent dit dan dat Nederland, volgens de Raad dan, niet meer dan 2000 inwoners telt? Waar blijven dan al die rashonden die jaarlijks in het NHSB worden ingeschreven? Exportartikelen?
Ik denk dat de Raad een beetje overdrijft in haar mail aan de aangesloten verenigingen. Ach, overdrijven binnen de kynologie kennen we al jaren. Ik hoef slechts te verwijzen naar de 'overdrijvingen aan het exterieur' waar de laatste tijd zoveel over te doen is.

Het schijnt dat men nog zoveel kan doen om de misstanden in de rashondenfokkerij aan te pakken, voorlopig blijft men nog jaren met een imago-probleem worstelen.

Reacties

In mijn vorige stukje schreef ik over die mevrouw die eigenaresse was geweest van o.a. Mirva v.d. Kilstroom. Ik heb geen idee of de uitspraak dat zij eventueel wel iets zag in een nakomeling van een outcross van haar zelf afkomstig is of dat die woorden in haar mond gelegd zijn. Want laten we eerlijk zijn, iedere keer wanneer er een interview met een vroegere eigenaar of eigenaresse van een wolfhond in dat nieuwsblaadje van de avls verschijnt, wordt afgegeven op de NVSWH en/of een zekere familie P.
Je vraagt je inmiddels af of al die mensen inderdaad zulke vreemde ervaringen hebben gehad zoals ze aangeven of dat dat allemaal verzinsels zijn van die verslaggeefster mevr. H. L. Gelet op haar journalistieke achtergrond is het niet ondenkbaar dat zij insinuerende vragen stelt danwel uitspraken doet. Dat weten we van meer journalisten, kijk maar eens hoe drammerig sommige journalisten of zgn. tv-reporters overkomen. Volgens mij kent zij de Saarlooswolfhond uitsluitend dankzij haar connecties met Kim-Il Johan en zijn vrouw. Het ras zelf kent ze niet.
Terug naar die uitspraak van die bewuste mevrouw. Hoezo opvang van een puppie van zo'n outcross? Het is bekend dat dat de grote droom is van de familie B-E, zogenaamd om het ras van de ondergang te redden, tenslotte stonden zij toch ook volledig achter die inmiddels beruchte kruising van Adezz (lees Joepie) en Mithera. Is die outcross dan definitief? Is de NVSWH hiervan op de hoogte gesteld? Tenslotte vertegenwoordigt die vereniging al sinds 1975 het ras, om niet te zeggen de raszuivere Saarlooswolfhond. Maar hoe zit het dan met al die honderden nakomelingen van die reeds bestaande outcrosses? Tellen die niet meer mee? Of wil de familie B-E de geschiedenis ingaan als de 'allergrootste' redders van het ras of willen ze die reeds bestaande bastaarden middels zo'n outcross ook gelijk legaliseren? Dus dat afstammingsbriefje als zijnde zuiver afstammingsbewijs classificeren, zoals trouwens toch al gebeurt. De avls ontkent toch nog steeds dat het buiten de NVSWH een bastaardpopulatie betreft. Dan is voor eens en altijd de discussie over dat vreemde bloed de nek omgedraaid.

Valt het u trouwens op, dat er slechts op mijn stukken gereageerd wordt wanneer er een klein foutje geschreven wordt. Zelfs bij het allerkleinste foutje zijn er mensen die direct menen te moeten reageren. Waarom reageren zij dan niet op wat ik in mijn vorige stuk geschreven heb. Hoe is het mogelijk dat die eerder genoemde mevrouw kans zag van Leendert Saarloos een hond te kopen terwijl die beste man al lang was overleden? Is dat dan niemand van de avls opgevallen? Of vindt men daar alles prachtig en geloofwaardig wat in dat blaadje staat? Er is zelfs niemand die reageert op de klacht van die mevrouw dat ze, althans volgens haar zeggen, bij de NVSWH geen eigenaar van een hond zou worden terwijl ze dat in feite bij Leendert ook niet was? Heeft u dat contract dan wel goed gelezen? Verplicht lid worden van die wolfhondenvereniging voor 50 gulden, naast het betalen van 100 gulden voor de hond, en bij opzegging lidmaatschap verplicht je hond weer inleveren. Verder als een getraind aapje op komen draven als Leendert dat nodig vond voor de promotie van zijn bedoeninkje. Verplicht je hond afstaan voor de fokkerij, ondanks dat je voor dat dier betaald had weet u nog, en als je als eigenaar een puppie uit dat nest wilde er nog eens extra voor betalen.

Wees eerlijk. Mag u wel reageren op mijn weblog of heeft ook in dit geval de avls of de woordvoerder Kim-Il Johan u een spreek- of schrijfverbod opgelegd? Het zou zo maar kunnen.

Intussen is bij de avls weer een nieuwe kennelnaam opgedoken. Toevallig deze keer van de familie Berends-Eggink. Kennel van de Zevenhuizerplas. Tja, je moet wat. In navolging van Leendert met zijn kennel van de Kilstroom genoemd naar dat riviertje, volgens Johan dan, "de Dordtse Kil" achter zijn huis. Riviertje? Heeft u de kaart van het eiland van Dordrecht wel eens bekeken? Ik ben er zeker van dat Kim-Il Johan niet in staat is dat riviertje over te zwemmen? Riviertje! Laat je toch nakijken man! Zelfs in de tijd van Leendert was het al een breed stuk water tussen Hollands Diep en Oude Maas. Ik kan me ook niet voorstellen dat sinds die tijd aan beide kanten land afgegraven is ter verbreding van de Dordtse Kil.
Kennel van de Zevenhuizerplas! Op hun nieuwe website schrijft mevr. Eggink over die kennel en over de fokplannen met Lica. Dankzij dat geweldige programma van de universiteit van Wageningen gebruikt door de avls is uit alle geschikte kandidaten de partner voor Lica gekozen. Jawel. Een heel goede partner, Kalani Kadin v.d. Kilstroom. Natuurlijk moet je dat wel zeggen als familie B-E zijnde. Want waaruit stamt die zo zorgvuldig gekozen reu? Zijn vader is een ex-hond van de NVSWH. Wederom iemand die dankbaar gebruik maakt van een nakomeling van een NVSWH-hond om even kort te blijven. Dat was toch die club met die door en door zieke populatie (PRA) en gigantische inteelt? En dan toch gebruiken? Dan geef je volgens mij al direct toe dat die populatie toch helemaal zo slecht niet is of je geeft daarmee expliciet aan dat je eigen populatie er nog slechter aan toe is. Dit is trouwens al vele malen eerder geschreven. In ieder geval weet je heel zeker dat van de kant van die ex-NVSWH hond geen genen voor dwerggroei of DM ingefokt zijn. De moeder van die reu stamt uit een kruising van Skog. Dan weten we het wel. Ook dat is weer zo'n dubieus geval. Had de fokker van Skog niet via een e-mailtje laten weten dat de vader daarvan een wolfhybride is? Als je de foto van die vaderhond, Skrim, bekijkt zie je direct dat dat nooit van z'n leven een Saarlooswolfhond kan zijn. In ieder geval is duidelijk gemaakt dat de moederhond van die reu de genen voor dwerggroei en DM doorgegeven heeft.
Maar ik dwaal af.

Kennel van de Zevenhuizerplas. Ja, ja. Op dit moment echter is die kennelnaam niet geregistreerd bij de FCI en dus is hij (nog) niet geldig. Maar omdat, volgens de FCI dan, de betreffende database wekelijks bijgewerkt wordt, kan dat nog geschieden. Alleen ....... had deze familie een aantal jaren geleden niet vol trots laten weten dat zij de kennelnaam La Mégère hadden laten registreren. Dan is het te hopen, dat deze beide kennelnamen op verschillende namen staan. Want zowel de FCI als de RvB schrijven in hun statuten dat een natuurlijk persoon slechts één kennelnaam geregistreerd mag hebben op zijn/haar naam. Dat geldt dus ook voor de familie B-E. Of vinden zij dat voor hen andere regels gelden omdat mevr. E. in een commissie van de Raad zitting heeft en daardoor dus minder gelijk is dan alle anderen. Die beroemde gelijkheidsregel uit het vroegere socialistiche oostblok-tijdperk. Lica staat op naam van mevr. E. Dus neem ik aan dat die nieuwe kennelnaam ook op haar naam staat. Staat die echter op naam van dhr. B. dan worden de pups zonder kennelnaam ingeschreven in het stamboek of men moet toch teruggrijpen op La Mégère. Destijds wilde men fokken met Shala, misschien dat daarom de kennelnaam La Mégère genoemd werd. Dan nu met Lica onder de kennelnaam v.d. Zevenhuizerplas. Wat wil men dan met Lica voor het volgende nest. Welke kennelnaam gaat men dan gebruiken.
U ziet, dat ik er vanuit ga dat Lica inderdaad pups krijgt. Zou dit niet zo zijn, dan is dat natuurlijk een gevalletje inteeltdepressie, dat kan niet anders. Als dat bij de NVSWH zo is, dan ook bij de avls. Tenslotte heeft dat lid-genetica toch gezegd dat sinds 2000 alle Saarlooswolfhonden, dus zowel die van de avls als van de NVSWH genetisch identiek zijn. En mevr. Eggink heeft, zo is te lezen in het laatste nieuwsblaadje van de avls, toch zitten lezen over genetica.
Mogelijk dat het probleem zichzelf heeft opgelost. De kennelnaam La Mégère is bij de FCI namelijk nergens terug te vinden.

Applaus of boe-geroep

Afgelopen weekeinde, genietend van het fraaie weer, op mijn gemak het laatste clubblaadje ofwel de nieuwsbrief van de avls zitten lezen.
Ik moet dan uitbundig applaudiseren.
Niet vanwege het uiterlijk, dat is nog steeds erg saai in die door de tijd achterhaalde zwart-wit druk. Ook een staande ovatie is niet op zijn plaats. Gewoon een hartelijk applaus omdat het de avls wederom gelukt is een eigenaar of in dit geval eigenares van een Saarlooswolfhond uit het Leendert-tijdperk voor het voetlicht te halen. Natuurlijk lopen er nog meer van die mensen rond, hoewel het aantal sterk aan het afnemen is, maar in dit geval weer iemand die ook nog eens contact gehad heeft met de NVSWH en daardoor ook weer de nadruk weet te leggen op het sprookje dat bij de
NVSWH de hond nooit je eigendom wordt. Het blijft mij verbazen dat mensen dit zelf nog steeds blijven geloven. Iemand met een beetje meer verstand dan een mossel, weet dat dat onmogelijk is.
Het ergerlijke aan de uitspraken van mensen die ooit nog een hond hebben gehad van Leendert zelf, is dat zij voor het gemak vergeten dat bij Leendert de hond nooit je eigendom werd ook niet als je er 100 gulden voor moest betalen. Leendert bleef over de hond beslissen, ondanks dat u ervoor betaald had. Vertaald naar het heden: u koopt bij een willekeurige fokker een hond voor, zeg, € 600,00. Alleen blijft die hond eigendom van de fokker, die ook nog eens beslist dat hij bepaalt wanneer er met die hond gefokt wordt. Op dat moment dient u de hond bij de fokker in te leveren, zodat die gedekt kan worden, de pups kan werpen en verzorgen waarna u na een aantal weken de hond weer mag ophalen. Let wel, ondanks dat u de teef gekocht had van Leendert was de verkoopprijs van de puppen voor Leendert. Wanneer u uit, uw "eigen nest" een pup wilde hebben, moest u daar weer voor betalen. Ik kan me voorstellen dat u op dit moment de ogen uitwrijft, zich vertwijfeld afvraagt of het wel goed gelezen hebt en tenslotte met uw wijsvinger tegen het voorhoofd tikt: "Die is gek". Ja, maar dat was de werkwijze van Leendert. Hij bleef altijd eigenaar van de honden. Kijk maar eens naar dit koopcontract.

Hoewel de tekst uit het tijdperk van Leendert stamde, is het ondertekend door zijn dochter. En hoewel die mevrouw schreef dat zij 100 gulden moest betalen, werd voor de hond waarvoor dit contract was opgesteld slechts 50 gulden gevraagd.

Op de kwitantie staat dan wel het woord "contributie" maar dat was een verplichting. Een hond kopen, dan ook verplicht lid worden. Lidmaatschap opzeggen, dan hond inleveren.

Ik wordt er eigenlijk een beetje moe van, maar hier nogmaals de werkwijze de NVSWH. U koopt een hond voor de afgesproken prijs, u krijgt de afstammingspapieren en het eigendomsbewijs, u tekent het koopcontract (niet alleen op advies van de Raad van Beheer maar de NVSWH hanteert al sinds de jaren '80 van vorige eeuw koopcontracten) en u mag zich de officiele eigenaar van die hond noemen. De NVSWH gaat ervan uit dat u zich houdt aan de regels zoals tussen beiden zijn afgesproken en die in dat contract staan. Niets bijzonders dus. De tweede situatie. De fokker wil uit het nest een hond aanhouden, maar heeft daarvoor geen plaats, ongeacht wat de reden is. In dat geval krijgt u de hond, met de nadruk op KRIJGT. U tekent een contract waarin u als 'verzorger' aangeduid wordt, u krijgt een kopie van het afstammingsbewijs en u gaat met een goed gevoel naar huis. De fokker gaat ervan uit dat u goed voor de hond zorgt, zoals ook iedere normale eigenaar zou doen, en dat ook in dit geval u zich houdt aan de regels die in dat verzorigingscontract staan. Let wel, u bent volgens de RvB niet de eigenaar, maar wettelijk heeft de fokker, volgens mij, geen mogelijkheden de hond bij u weg te halen. Stel nu, dat het een teefje betreft. Wanneer de fokker deze teef in zou willen zetten voor de fokkerij, heeft hij wel uw medewerking nodig. Stel dan dat u daaraan gehoor geeft. In dat geval is de verkoopprijs van de puppen voor u. Tenslotte heeft u alle zorg gehad rond de dekking, de geboorte, het grootbrengen en opvoeden van de pups totdat ze op de afgesproken leeftijd de deur uitgaan. Dit is althans bij de NVSWH de gewoonte. Ik weet dat dit bij fokkers buiten de NVSWH vaak anders geregeld is.
Het kan dus zijn dat het hier gaat om een hond geschetst in voorbeeld 2. Dat zij eventueel zouden beslissen of en met welke hond gekruist zou gaan worden lijkt me, zeker in de beginperiode van de NVSWH heel logisch. Tenslotte moest de vereniging in die tijd, we spreken dan rond 1982 de puinhopen van het fokbeleid van Marijke opruimen. Dan is het begrijpelijk dat je als eigenaar van een hond een vinger aan de pols wenst te houden wanneer jouw hond voor de fokkerij ingezet gaat worden. Zou het een latere periode betreffen, dan is het ook logisch dat de eigenaren wilden voorkomen dat die hond voor de fokkerij buiten de NVSWH ingezet zou worden. Dus in mijn ogen is die klacht van die mevrouw overtrokken. Vreemd gebeuren? Dan nogmaals verwijs ik naar dat koopcontract van Leendert. Vond zij dat niet vreemd????

Intussen kan ik u wel vertellen, dat bij de NVSWH niemand van deze mevrouw gehoord heeft. In ieder geval niet onder de naam waarin zij in de genoemde blaadje haar verhaal verteld. Wel is er iemand onder een andere naam bekend. Maar eerlijk gezegd, als ik dat verhaal van haar lees, gaan toch mijn wenkbrauwen krullen en mijn nekharen steigeren. Zou ik als fokker dit verhaal kennen, zou die mevrouw van mij in geen geval een pup krijgen. Even afgezien van het trieste geval van het overlijden van dat hondje, maar iemand die tot twee keer toe een hond terugbrengt omdat het niet gaat en dan na een paar jaar vrolijk weer aan een volgende hond wil beginnen, roept nu niet direct het beeld op van iemand waar je als fokker een 'goed gevoel' bij krijgt.

Volgens mij kloppen er nog een aantal zaken niet in dat verhaal. Dus laten we de honden uit dat verhaal eens onder de loep nemen. Als eerste Windo v.d. Kilstroom, een witte reu geboren op 27 mei 1968. Deze ging dus terug naar Leendert. Dit kan nog kloppen.
Maar nu begint het. Toen, enige tijd dus nadat het terugbrengen van Windo, kwam Mirva v.d. Kilstroom. Voor zover mij bekend is er maar één Mirva geweest. Een wolfsgrauwe teef geboren uit de combinatie Lastro en Pandora op 2 januari 1971. Als dit inderdaad zo is, hoe kan deze mevrouw deze hond dan van Leendert hebben gekocht voor dat duizelingwekkende bedrag van 100 gulden. Ik weet niet of mevrouw spiritueel ingesteld is of was, maar Leendert was toen al 2 jaar overleden. Tenzij het hier een andere Mirva betreft, bij Leendert was alles mogelijk. Maar gelet op de geboortedatum van de eerste hond moet het wel deze Mirva geweest zijn, er is namelijk geen hond achterhaald met de roepnaam Mirva.
Let wel, we zitten nog steeds in 1971. Deze Mirva is dus overleden op de leeftijd van 3 maanden, derhalve rond april 1971. De derde hond Duc levert wat meer problemen op. Deze zou 8 maanden geweest zijn toen hij haar aangeboden werd. Derhalve moet deze reu ergens tussen juli en oktober 1970 geboren zijn. In die periode blijkt echter geen hond te achterhalen zijn met de stamboomnaam Duc. Ik moet er dan van uit gaan, dat het een roepnaam is. Veel van de honden van Leendert waren trouwens alleen onder een roepnaam bekend. Dan ga je al gauw denken aan Duko ofwel Nimrod v.d. Kilstroom, maar die is geboren 13 februari 1971. Mogelijk dat mevrouw dan een andere hond bedoelt. Uiteraard ben ik dan benieuwd over welke hond gesproken en geschreven wordt. Wellicht dat dhr. Strijk hier uitkomst over kan geven. Tenslotte beweert hij alle stambomen vanaf het eerste begin te hebben.
Laten we in ieder geval de reacties even afwachten. Indien nodig kan ik mijn verhaal altijd nog bijstellen.

Over naar het boe-geroep.
Heeft u dat nieuwsblaadje echt goed gelezen? Is u dan het nodige opgevallen?
Ik zou me echt tienmaal bedenken alvorens ik lid zou worden van een rasvereniging die niet eens weet hoe de rasnaam geschreven dient te worden. In de naam van de rasvereniging staat de rasnaam als Saarlooswolfhond. Pakt u het blaadje er nog eens bij, inclusief potlood en papier en ga turven.
Blz. 1. 1x Saarlooswolfhonden en 2x Saarloos Wolfhond. Met dank aan de voorzitter en de nieuwe secretaris.
Blz. 2. 2x Saarlooswolfhond, maar dat is een vastgeroest stuk tekst dus kan het eigenlijk niet fout gaan.
Blz. 3. 1x Saarlooswolfhond en 1x Saarloos Wolfhond
Blz. 4. 5x Saarlooswolfhond(en)
Blz. 5. 1x Saarlooswolfhond
Blz. 6. 1x Saarloos Wolfhond
enz. Dit wordt natuurlijk een eindeloze opsomming waar niemand op zit te wachten. Dus doen we het anders.
Ikzelf kom uit op 26x het woord Saarlooswolfhond, dat is inclusief de verenigingsnaam, 16x maar Saarloos Wolfhond en zelfs 1x op Saarlooswolfshond.
Het bespottelijke van het hele geval is dat de verschillende manieren van schrijven met regelmaat in één en hetzelfde artikel voorkomen. Je mag toch van een redactrice en helemaal van de hoofdredacteur Kim-Il Johan verwachten dat zij weten wat de officiële rasnaam is.
Ooit, in een grijs verleden, heeft Dhr. de Josselin de Jong gereageerd op het gebruik van de letter "S" in de naam van de Saarlooswolfhond. Die reactie betrof een artikel in een kynologisch tijdschrift.
Maar zelfs in die beginperiode zag de RvB kans op de stamboom die "S" tussen te voegen. Vervolgens heeft de RvB een aantal jaren ook kans gezien op de stambomen de naam als Saarloos Wolfhond te vermelden. Maar ja, van de RvB kan je ook alles verwachten.
Het is te hopen dat de avls, mocht zij ooit keurmeestersopleidingen gaan verzorgen, zich degelijk op de hoogte stelt van de geschiedenis van dit ras zodat de nieuwe keurmeesters in ieder geval geen geschiedvervalsing voorgelegd wordt.

Wat blijkt nl. Bij de erkenning van het ras in 1975 heeft dhr. v.d. Weijer erop gestaan dat de rasnaam Saarlooswolfhond werd. Let wel: één woord. Dit om uitdrukkelijk afstand te houden van de Ierse Wolfshond (deze wel met een "S"). Daarnaast stond dhr. v.d. Weijer erop dat het ras ingedeeld werd in rasgroep 1, ondanks protesten/bezwaren van de vertegenwoordigers van het ras die het ras ondergebracht wilden hebben bij de Poolhonden. Er was derhalve geen sprake van een foutje bij de indeling bij de Herdershonden. Er was verschil van inzicht en de Raad, i.c. dhr. v.d. Weijer besliste. Er is nooit getracht de Saarlooswolfhond onder te brengen in rasgroep 5, de oertypen. Men wilde de hond onderbrengen bij de Poolhonden. Slechts een nuance-verschil, maar de Kees- en Poolhonden waren in die tijd verdeeld over drie rasgroep, te weten 1, 5 en 9. Dit omdat Nederland in 1977 een rasgroepindeling instelde van slechts 9 verschillende groepen. Uiteindelijk heeft het bestuur van de NVSWH in 1983 de Raad laten weten akkoord te gaan met de indeling in Rasgroep 1, herdershonden. Dit vanwege de mogelijke onplezierige konsekwenties die een wijzing van rasgroep in kon houden en omdat andere, meer belangrijke, kynologische zaken de aandacht vroegen.

Ik heb geen behoefte te reageren op deel 2 van het artikel van dhr. Gubbels. Zijn artikel is overgenomen uit de "Labrador Post" en ik adviseer iedereen eens via internet het commentaar op zijn artikel te lezen. Best wel interessant.

Ondanks dat de avls tentoonstellingsbezoek niet schijnt te promoten, heeft men het wel nodig gevonden tekst en uitleg te geven over de verschillende tentoonstellingen en de gang van zaken rond die tentoonstellingen. Mogelijk indachtig komende clubmatch, zodat mensen weten waar ze aan toe zijn en wat ze kunnen verwachten. Natuurlijk een loflijk streven tegenover de leden, maar doe het dan goed. De redactie heeft klakkeloos een stuk overgenomen, op de juiste plaats het woord Saarlooswolfhond of Saarloos Wolfhond ingevuld en het daarbij gelaten. Beste redactie. Controleer uw artikeltjes toch eens goed alvorens ze te plaatsen. Sinds enige jaren hoeft een hond niet meer in een bench. Er is GEEN verplichte benching meer. Op sommige tentoonstellingen plaatst men nog wel benches, maar het is aan de eigenaar van de hond of hij daar gebruik van maakt. Trouwens, in het verleden moest men soms extra betalen voor het gebruik van een bench. In ieder geval weer een groot minpunt van uw redacteur Kim-Il Johan.

Tot slot schrijft de aftredende secretaris in haar afscheidsrede 'van het grootste deel van de Saarlooswolfhonden in Nederland werden de belangen niet behartigd door de rasvereniging'. Hierbij vergeet zij voor het gemak dat al vanaf circa 1985 de NVSWH op diverse manieren openbaar maakte, dat toen al honden van andere rassen werden ingekruist. Uiteindelijk op dusdanige schaal, dat van een Saarlooswolfhond buiten de NVSWH geen sprake meer was. Dus hoe kan je dan van een rasvereniging verlangen, dat die de belangen van een bastaard gaat behartigen? Bovendien waren die honden in handen van mensen die of door de NVSWH waren geroyeerd omdat zij zich niet aan de spelregels van de rasvereniging wilden houden, lees commcerciële fokkerij voorstonden, of die helemaal niets met de NVSWH te maken wilden hebben. Wat moet je dan als vereniging. Die mensen tegen wil en dank dwingen zich aan de regels van de rasvereniging te houden?
Ter vergelijk. Moet de eigenaar van een kruising Schapendoes zich houden aan de regels van de Schapendoes vereniging? Of moet diezelfde Schapendoes vereniging de belangen van die kruising Schapendoes gaan behartigen?
Nee toch zeker.
Bovendien is een vereniging volgens het verenigingsrecht gemachtigd zelf te bepalen wie als lid wordt toegelaten. Daar heeft de Raad van Beheer niets over te vertellen. Maar ook hier, omdat de avls niet over bewijzen beschikt van het inkruisen van andere rassen, terwijl ze daarvan wel op de hoogte zijn en (ex)bestuursleden daaraan zelfs hebben meegeholpen, krijgt de NVSWH wederom de zwarte piet toebedeeld. Hoe goedkoop kun je zijn.

Ook schrijft zij over het dramatische verloop van de dracht van hun tweede Saarlooswolfhond. Niets is minder waar, zo is uit diverse discussies op internet gebleken. De dracht verliep voorspoedig, de geboorte echter niet. Ondanks alle adviezen, raadgevingen, enz. enz. zowel via e-mail als telefonisch besloot de familie Berends-Eggink de raad van hun Franse dierenarts op te volgen. Met als gevolg: o.a. door het onverantwoord inspuiten van een wee-opwekkend middel, onverantwoord omdat de injecties veel te kort op elkaar volgden, zijn de puppen dood ter wereld gekomen. Later verklaarde die arts de uitwerking van dat middel niet te kennen! Een arts niet. Heeft hij dan geen boekje waar dat in terug te vinden is? Van dit doodspuiten en niet opvolgen van de adviezen van de NVSWH kreeg de fam. Pielanen de schuld. Let wel: dit heeft dhr. Berends zelf openbaar gemaakt. Pas meer dan een jaar of zelfs langer daarna erkent Kim-Il Johan op een forum dat ook zij fouten gemaakt hebben. Hebben zij ooit aan de NVSWH danwel de fam. Pielanen hun excuses aangeboden? Welnee. Dat zou gezichtsverlies betekenen en dan blijft er geen reden over om tegen de NVSWH te trappen.

Natuurlijk moet ook het begrip 'inteelt' weer aangehaald worden. Wil mevr. Eggink dan eens even kijken naar alle leeggebleven teven, doodgeboren puppen en kleine nesten van leden van de avls en anderen die geen lid zijn van de NVSWH. Allemaal teven en reuen die al vele generaties niets meer met de populatie van de NVSWH te maken hebben, maar waar honden van andere rassen doorheen zitten.
En dan nog is de Saarlooswolfhond en vooral het 'dramatische fokbeleid' van de NVSWH daaraan schuldig.
Hoe verzin je zo iets. In Noord-Korea kom je daar zonder meer mee weg, maar hier?
Ach, het is net verkiezingsretoriek, stemming kweken en driftig afgeven op anderen om eigen falen te verbloemen.