Trukendoos

De avls trukendoos is weer van stal gehaald. Eerst werden we geconfronteerd met dat circus rond de dekking door Adezz, wel of geen wolfhybride ingezet, wel of geen steun, medewerking of aandrang vanuit de avls of door sommige leden van de avls, met als uiteindelijk resultaat geen stambomen voor die puppen.
Voor alle duidelijkheid, dankzij een actie vanuit de NVSWH.

Vervolgens het akkefietje rond wijlen Ruud de Bruijn, de penningmeester van de avls. Dat was pas een echt staaltje van volksverlakkerij. Omdat hij door de RvB geschorst was omdat hij zowel bij een erkende vereniging als bij een niet-erkende vereniging in het bestuur zat, mocht hij twee jaar lang geen kynologische activiteiten ontplooien. Dus werd zijn partner gekozen tot penningmeester van de avls. Dat op de achtergrond Ruud natuurlijk gewoon in functie bleef was voor iedereen duidelijk. Alleen op papier werd aan de eisen van de Raad voldaan.

Derde gevalletje was de actie vanuit de avls jegens die kruising van de reu van één van hun leden met die PRA niet-vrije hond van een ex-lid van de NVSWH. Omdat die teef, waarbij ik natuurlijk de hond bedoel, uit de stal van de NVSWH kwam, vond de avls het nodig hierover aan de bel te trekken bij de Raad. Met als resultaat dat de Raad besloot geen stambomen aan de puppen uit te reiken totdat aan bepaalde voorwaarden was voldaan. De avls verklaarde dat zij dat niet op het oog hadden, maar begrip konden opbrengen voor de actie van de Raad. Helaas voor de Raad werd zij teruggefloten en kregen de puppen alsnog, en terecht, een stamboom.

Het hypocriete van dit geval is dat de avls geen actie onderneemt wanneer een ander lid van hun vereniging zo onzorgvuldig is, zoals men dat noemt, een dekking te laten plaatsvinden tussen twee honden die drager zijn van het gen voor DM. Volgens het fokreglement van de avls mag dit niet, maar sancties volgen niet. Mogelijk in de stijl van een bekende Nederlander heeft men een kopje thee met elkaar gedronken en constructief van gedachten gewisseld.

In feite onderneemt de avls in het geheel geen stappen tegen leden die zich niet aan het fokreglement houden. De dekkingen en nesten worden gewoon via de website bekend gemaakt, met dien verstande dat men er bij meldt dat het niet conform het VFR is. Punt. Ook hier een kopje thee met de fokkers, aai over de bol en een “niet meer doen”.

De nieuwste truc van de avls is echter het wederom kandidaatstellen voor de functie van secretaris van Marianne Eggink. Zij moest noodgedwongen aftreden, omdat zij de maximale twee termijnen al die functie bekleed had. Op dat moment was echter voor velen al duidelijk dat haar opvolgster ook slechts een figurantenrol bekleedde. Het viel namelijk op dat bepaalde vragen aan de secretaresse, mevr. v. Koesveld, door Marianne Eggink beantwoord werden. Dat hoort niet. Dat was de taak van de secretaresse of secretaris, zoals die functionaris (m/v) tegenwoordig genoemd wordt.
Het is maar goed dat er destijds geen weddenschap op afgesloten werden of en zo ja wanneer mevr. Eggink weer als secretaris van de avls ten tonele zou verschijnen. Ik denk dat de winst voor de gokkers zeer mininiem geweest zou zijn. Hooguit met veel geluk de eigen inleg terugverdiend.

Als je het zo bekijkt, vraag je je af hoe de avls en dan in het bijzonder natuurlijk dat echtpaar uit Rotterdam, het continue denkt te kunnen waarmaken kritiek te leveren op de NVSWH waar bepaalde leden ook vele jaren een bestuursfunctie vervulden. Uiteraard wordt daarbij steeds met het Nederlands bezwerende vingertje naar de fam. Pielanen gewezen omdat hij zo lang de functie van voorzitter/penningmeester bekleedde en zij zo lang de clubblad redactie vormde. Ik vraag me af wanneer men gaat zeuren over dhr. v.d. Geer, die ook al weer vele jaren een bestuursfunctie vervult of wanneer men gaat beginnen over de huidige voorzitter die nog veel langer deel van het bestuur van onze vereniging uitmaakt.

Daarnaast klonk richting de NVSWH steeds het verwijt dat deze vereniging in feite een verkapte privé-kennel was van de fam. Pielanen.

Het begint er echter wel op te lijken dat de avls, in casu de fam. Berends-Eggink, hetzelfde model voor ogen staat. De avls wordt een verlengstuk van hun kennel van de Zevenhuizerplas. Hoewel men vele jaren geleden stelde geen “verenigingsmensen” te zijn, blijft het opmerkelijk dat men zo vreselijk actief blijft binnen de avls. Ik krijg ook stellig de indruk dat van Wattum uitsluitend dient ter decoratie: Opzitten en Pootjes geven. De secretaris bepaalt alles.
Het lijkt een beetje op de machtspolitiek van een zeker Oost-Europees land.

Ik geef onmiddellijk toe dat een paar jaar geleden binnen onze vereniging ook zoiets vreemds ontstond. Mevr. van Onna trad af als secretaris/notulist en onmiddellijk na het afserveren van de eerder zo geroemde kandidaat mevr. in ’t Veld-Nieuwhof trad dhr. Mast naar voren. Die echter al weer heel snel daarna van het toneel verdween. Ook werd in 2012 ten behoeve van de nieuwe penningmeester, dhr. van Onna, door de voorzitter de in de statuten opgenomen ballotage-termijn op persoonlijke titel tijdelijk buiten werking gesteld.

In beide gevallen geldt: “En de leden lieten het gebeuren”.

Het door de avls gepubliceerde document “Waarborg voor een gezonde Saarlooswolfhond, De Saarlooswolfhond van 2012 tot 2025 (plan van aanpak 2012)” is best interessant te lezen. In het inleidend stukje over het ras zelf schrijft de avls dat schuwheid tijdens zijn fokkerij (lees de fokkerij door Saarloos) nauwelijks aanwezig was. Kan de avls dan verklaren hoe het komt dat Saarloos met een aantal mensen bijna 14 dagen bezig is geweest zijn honden uit de Dordtse polder terug te halen, nadat deze gevlucht waren na het afschieten van een vuurwapen door een Duitse officier tijdens de Tweede Wereldoorlog? Dat is wel de redding van het ras geweest, anders waren alle dieren naar Duitsland afgevoerd. Dus, hoezo niet schuw? Terwijl in het laatste deel van dat document waar Yro ter sprake komt weer wel vermeld wordt dat de honden zo schuw waren dat ze terugkwamen naar de kennels van Saarloos?

Nog zo’n truc in dat document. Nog steeds op pagina 5 staat dat Saarloos in 1963 wederom een wolvin uit Blijdorp verkreeg, wederom Fleur noemde en wederom inkruiste. Dit schijnt niet te kloppen volgens de mensen die meer over het ontstaan van het ras weten dan de hele avls bij elkaar.

Terug te vinden op internet, trouwens. Fleur 1 duikt op rond 1935 als zijnde de stammoeder. Fleur 2 zou in de jaren 50 ingekruist zijn en deze zelfde Fleur 2 zou op 12-jarige leeftijd in 1963 weer gebruikt zijn door Saarloos. Althans, zoiets heeft dhr. Strijk destijds laten weten. Dus niks weer een wolvin uit Blijdorp halen.
Volgens anderen zit het anders in elkaar en wel een heel stuk ingewikkelder. Gaan we:

• Fleur 1 in werkelijkheid Fleur 3 en zijn Fleur 1 en 2 overleden aan de gevolgen van de Hondenziekte. 
• De wolvin in de jaren 50 zou dan Fleur 2 zijn, in werkelijkheid dus Fleur 4. 
• De wolvin uit 1963 is dan Fleur 3 (Fleur 5?), als Saarloos deze toen weer uit Blijdorp had gehaald. 
• Bovendien zou er nog sprake zijn van een Fleur 6 ten tijde van zijn overlijden. 
• Ook gaat het gerucht dat hij kort na de oorlog ook nog een wolvin gebruikt heeft. 

Bovendien vraagt iedereen zich af wat er met de wolf (reu) gebeurd is, die hij in zijn kennels had zitten. Met andere woorden, er schijnen dus dan 3 Fleurs rond gelopen te hebben. Dat komt aardig overeen met de papieren die Saarloos heeft nagelaten waarin hij schrijft meer dan 3 wolvinnen ingezet te hebben.
Eén van de redenen dat de fokbasis in die tijd erg smal was, was het bijna 20 maal inzetten van Yro in de periode 1960 tot 1968. Valpar is ongeveer 6 maal gebruikt. Met andere woorden, die laatste wolvin zette dus totaal geen zoden aan de ’s Gravendeelschedijk.

Ook op pagina 15 van dat document staat weer zo’n trucje. Uit het onderzoek dat externe experts verricht hebben blijkt dat de grote toename van het inteeltpercentage tussen 1986 en 2001, wat weer zorgt voor een toename van erfelijke problemen binnen de populatie. De toename van dat inteeltpercentage zou kunnen kloppen. Ik ben daarin geen expert en beschik niet over de cijfers. Men vergeet echter dat die toename van erfelijke gebreken niet voorkwam bij de populatie van de NVSWH. Men vergeet, voor het gemak en om zichzelf of om de eigen leden schoon te praten, dat die toename veroorzaakt werd door het inkruisen van honden van andere rassen en  de daarmee gepaard gaande stamboomfraude.
Of is het nog steeds niemand opgevallen dat alle gevallen van de erfelijke aandoeningen DM en Dwerggroei terug te voeren zijn op “verdachte” lijnen en dezelfde honden en dat die aandoeningen nog steeds niet zijn aangetroffen binnen de populatie van de NVSWH. Bovendien blijken in de gesloten populatie van de NVSWH beduidend minder erfelijke aandoeningen voor te komen dan in de open populatie daarbuiten.

Ook op blz. 18 staat een in mijn ogen onduidelijkheid. De laatste alinea spreekt van F1 en F2 generatie waarmee verder gefokt wordt. Maar, een F2 generatie ontstaat uit een F1 generatie ofwel de F2 generatie is een broer/zus paring. Zo’n paring is niet toegestaan. Wanneer men bedoelt dat men een reu uit de F1-generatie van lijn A. kruist met een teef uit de F1-generatie van lijn B, ontstaat echter weer een nieuwe F1 generatie, maar nu in lijn C.

In een ander document noemt men als in te kruisen rassen de Siberische Laika, welke wordt niet genoemd ondanks dat er variëteiten zijn (Westsiberische en Oostsiberische volgens de website van de Raad). Maar ook noemt men de Shiloh Shepherd. En die is wel heel interessant. De Shiloh Shepherd is namelijk geen ras. Kijkt u maar op internet. Shiloh Shepherd is niets meer of minder dan de kennelnaam van de schepster van deze bastaarden ontstaan uit Duitse Herder, Witte Herder, Oud-Duitse Herder en mogelijk nog meer. Mevrouw was eerst aangesloten bij de FIC, niet te verwarren met de FCI, een niet-erkende club die nergens terug te vinden is. Zoekt u maar op FIC. U vindt dan bijv. Food Ingredients China, maar ook een religieuze broederschap. Geen van beide hebben iets te maken met het hondengebeuren. Vervolgens is mevrouw haar eigen stamboekhouding  gestart via een organisatie die ook door niemand erkend is.
Met andere woorden, de Shiloh Shepherd is gewoon een liefhebberij van een persoon. Dan kan je net zo goed roepen dat je de Tamaskan, de American Wolfdog, de Marxdorfer Wolfhund en zelfs de Italiaanse Wolfhond wilt gaan inkruisen. Ook allemaal ontstaan uit liefhebberij van de bedenkers en ook geen van alle erkende rassen. Naar ik mij heb laten vertellen hebben de mensen achter de Italiaanse Wolfhond jaren geleden de hulp van de NVSWH ingeroepen omdat zij geen idee hadden hoe zij in de fokkerij verder moesten gaan na het overlijden van de schepper van die kruising. Identiek aan de actie toen vanuit Tsjechoslowakije begin jaren ’80 de hulp van de NVSWH werd ingeroepen toen ook zij vastliepen in de fokkerij van wat nu bekend staat als de Tsjechoslowaakse Wolfhond.

De outcross-commissie van de avls heeft duidelijk gemaakt dat de leden voorstellen kon indienen ten aanzien van de keuze van in te kruisen rassen. De selectiecommissie of outcross-commissie had echter al bepaald dat gekozen zou gaan worden uit Duitse Herder, Zwitserse Witte Herder, Tsjechoslowaakse Wolfhond en Hollandse Herder. Een laatste trucje van de avls.

Nog zo’n mooie truc komt echter op naam van een fokster die melding maakt van de geboorte van een nestje. Hetzelfde nest in Duitsland waar ook de avls zo trots naar verwijst en waar ik al eerder wat over geschreven heb.
Volgens de fokster bedraagt het IC 0,7% over 5 generaties. Nou heb ik begrepen dat je t.a.v. dat IC eerder zoveel mogelijk generaties moet nemen en dan kom je volgens mij op een heel ander getal uit. Met zo’n laag IC is een outcross namelijk helemaal niet nodig. Aan de andere kant, dat lage percentage over 5 generaties kan alleen verklaard worden wanneer je van de echte stambomen uit ga. Je moet dan wel even wat zoekslagen maken op internet naar eerdere berichtgevingen omtrent deze materie maar dan vind je dat aan moederskant Zazi Zen als overgrootvader voorkomt en logischerwijs dus de TWH ch. Rop z Kladenske als betovergrootvader.

Weer gelukt

Heeft u ook zo genoten van het laatste wijkblaadje van de avls? Dan bent u zeer waarschijnlijk één van de weinigen. Dit blaadje verwordt meer en meer tot een pulpblad. Het is daarom onbegrijpelijk dat de leden van de avls niet in het geweer komen tegen het steeds nadrukkelijker propageren van de afkeer van de NVSWH door die haatimans Berends en Lieftink.
Weer heeft men gemeend een fokster uit het verleden voor het voetlicht te brengen opdat de grootst mogelijke drek over de NVSWH uitgestort kan worden.

Neem nu mevr. Arda Zwart. Kennel Zwart van Helmond. Het verhaal van haar begint al met die klacht bij St. Hubertus over deelname aan activiteiten van de georganiseerde kynologie door mensen die lid waren van een niet-erkende vereniging. Dat was in dit geval de Leendert Saarloos Stichting. Het is niet leuk natuurlijk dat je je ergens moet verantwoorden terwijl je vader op sterven ligt, maar dat laatste kan noch St. Hubertus noch dhr. Verbeeck aangerekend worden. Nog steeds staat volgens mij in de reglementen van St. Hubertus dat het niet toegestaan is aan activiteiten deel te nemen die onder haar auspiciën georganiseerd worden als je lid bent van een niet-erkende vereniging.
Maar ook “Het was niet waar, het werd allemaal ontzenuwd als loze en boosaardige aantijgingen” klopt niet. Wellicht kan mevr. Zwart dan verklaren waarom zij, mevr. Keizer en die andere personen dan geschorst werden door St. Hubertus? Dus als zij binnen die tijd lid zouden worden van een erkende vereniging, dan nog hadden zij zich niet op tentoonstellingen mogen laten zien als exposant.

1982. Het klopt dat de fokkerij in het slop zat. Maar dat was niet de schuld van de familie Pielanen en hun medestanders, zoals mevr. Zwart doet voorkomen. De fokkerij was tot die tijd in handen van Marijke Saarloos die er een puinhoop van had gemaakt. De NVSWH besloot daarom een deskundige erbij te halen, genaamd Vunderink. Dit hele verhaal is al meerdere malen naar buiten gebracht en is ook in het boek over de Saarlooswolfhond te lezen. De groep leden verzameld rond Keizer, Saarloos, Zwart, enz. ging achter de rug van het bestuur en de overige leden om, die ingestemd hadden met een centrale fokkerij om het ras van de ondergang te redden, in overleg met Vunderink. Vunderink zelf had inmiddels laten weten genoeg te hebben van de Saarlooswolfhond. Hij wilde niets meer met dat ras te maken hebben, enz. enz. Dat heeft hij middels een brief destijds de leden laten weten. Bovendien bleek dat hij een charlatan was, volgens berichten uit die tijd vanuit de IERDEE. Je kunt je vervolgens afvragen hoe het dan mogelijk is dat zo’n man, die nog nooit van zijn leven eigenaar is geweest van een Saarlooswolfhond, wel een nest Saarlozen gefokt heeft onder zijn kennelnaam. Of moeten we ook in dit geval denken aan het ‘stromannetje’ spelen voor een zekere Nederlandse fokster?

Terug naar dat artikel. Inteeltcoëfficiënt. Professor Bouw had op eigen houtje besloten dat percentage te berekenen met behulp van de computer. Al snel kwam hij tot de ontdekking dat de uitslagen onmogelijk waren, met andere woorden: de aangeleverde gegevens klopten niet. Hij adviseerde daarom de NVSWH eerst de afstamming van de honden eens goed in kaart te gaan brengen om zodoende de fokkerij op verantwoorde wijze voort te zetten. Volgens het interview, zo stelt mevr. Zwart, mochten de leden van de NVSWH geen gebruik maken van dat computerprogramma. Even werd nog gedacht dat de NVSWH prof. Bouw verbood dat programma te gebruiken, maar dat is natuurlijk absurd.

1982 Computerprogramma. De in die tijd in gebruik zijnde computers waren over het algemeen energieslurpende bakbeesten. Veel van die apparaten hadden een zgn. harde schijf die ongeveer net zo groot was als een vrachtwagenwiel en waar net zoveel op opgeslagen kon worden als op een 3 ½ inch diskette. Over de kosten van zo’n computer zullen we maar niet hebben.

De gemiddelde Nederlander, eigenlijk de meer dan gemiddelde Nederlander, had met veel pijn en moeite een Sinclair of Commodore 64 spelcomputer aangeschaft. Apparaten die zeer beperkt waren in hun andere mogelijkheden, vaak gebruik maakten van cassettebandjes en bijna een maandsalaris kostten. Pas halverwege de jaren ’80 werden veel Nederlanders in de gelegenheid gesteld via “PC Privé” programma’s van de overheid en andere werkgevers een pc aan te schaffen. Zo’n PC kostte destijds rond de 4000 gulden, dan zat er in de meeste gevallen ook nog geen harde schijf in, en kon via maandelijkse inhoudingen over een periode van 3 jaar afbetaald worden. Wilde je ook nog een printer aanschaffen, dan kwam daar nog eens ruim 1000 gulden bij.

En dan wil mevr. Zwart ons doen geloven dat de leden dat computerprogramma van Prof. Bouw niet mochten gebruiken? Dat spoort toch niet.

Uit navraag naar de gang van zaken rond dit hele gedoe, royement, fokkerij door mevr. Zwart, etc. is onderstaande ontleend.
Uit de fokkerij van die groep dissidenten, om die term maar te blijven gebruiken, omdat die ook in dit artikel gebruikt wordt, is de hele meute Saarlooswolfhonden en wat daarvoor moet doorgaan buiten de NVSWH ontstaan .
De destijds 10-jarige teef Natascha van de Kilstroom, roepnaam Senta, was als herplaatser in Frankrijk terecht gekomen bij ….. (jawel, die) en werd toen het zover was in Nederland gedekt door Aldo onder toeziend oog van Keizer en Saarloos. De puppen werden, in verband met de stamboom, geboren in Nederland en pup Ezau kwam bij mevr. Zwart terecht. Je zou kunnen stellen dat hij de stamvader van haar kennel werd. Nestbroer Esiran overleed op jonge leeftijd als gevolg van zware primaire epilepsie. De medicijnen moesten door de NVSWH betaald worden. Nestbroer Erlo overleed op jonge leeftijd aan een longaandoening. Nestzus Edouine “viel dood neer” op de leeftijd van 7 maanden, Nestzus Ellis overkwam hetzelfde op de leeftijd van 8 maanden. Nestzus Esmir kreeg in 1983 9 pups uit de dekking met Eros Zwart van Helmond.

Met andere woorden: dit hele nest had nooit voor de fokkerij gebruikt mogen worden. Maar ja, je bent kenner en fokker of je bent het niet.

Eén van de honden door mevr. Zwart gebruikt voor de fokkerij was Astor. Gefokt door dhr. de Lorijn en afstammend  uit de fokkerij van Marijke Saarloos. Deze hond moest worden geeuthanaseerd vanwege verregaande agressie. Zonder enige vorm van waarschuwing kon hij je grijpen, om vervolgens weer heel lief tegen je doen. Dit gebeurde niet alleen bij de eerste eigenaar, maar ook bij de mensen van de NVSWH waar hij als herplaatser gedumpt werd door Marijke Saarloos.

Astor dekte Borrha waaruit het eerste nest (E-nest) van mevr. Zwart geboren werd, tien bosbruine pups. We spreken 1980. Het inteeltpercentage van dit nest was rond 37%. De NVSWH wilde deze dekking niet omdat er geen belangstelling was voor bosbruine pups. De liefhebbers wilden uitsluitend wolfsgrauw Maar omdat mevr. Zwart toen nog lid was van de NVSWH moest de vereniging maar voor de pupafzet zorgen.

Eén van de nakomelingen (Eliën) werd driemaal herplaatst en uiteindelijk ook geeuthanaseerd wegens agressie. Schijnt zelfs nog een zaak van justitie geweest te zijn. Nestzus Eijke kunnen we aanmerken als stammoeder van kennel de Louba-Tar.

 Haar tweede nest (1982) uit Ezau en Borrha had al een inteeltpercentage van bijna 42%. Vervolgens in 1983 weer een nestje Ezau x Borrha (dus al het derde nest van deze teef, wat bij de NVSWH uit den boze was omdat die juist voorstander was van genenspreiding). Dan 1984, het vierde nest van mevrouw Zwart en tevens het vierde nest van Borrha (Eric v.d. Kilstroom x Borrha). Uiteindelijk stoppen we in 1992 met het R-nest en een inteeltpercentage van circa 47%. Hoezo verantwoord fokken? PRA kwam ook in de door haar gefokte lijnen al voor, dus ook daar kan je de NVSWH niet de schuld van geven. We weten ook dat haar medestanders niet altijd even zuiver fokten, andere rassen inkruisten zo gezegd. Het zou mij niets verbazen als mevr. Zwart ook daarvoor op de hoogte is. Wat trouwens wel opvalt bij de naamgeving van de door haar gefokte puppen is dat dit gebaseerd is op de regels in Frankrijk. 1982 de G, 1983 de H,1986 de K. Hoe komt dat? Dankzij haar Nederlands/Franse vriendin?

Ik ben benieuwd welke “grote” fokker de avls volgende keer uit de grote hoed tovert.

Het zou eigenlijk wel eens interessant zijn de lezing van de NVSWH of liever de fam. Pielanen in dit wijkblaadje te lezen. Dat zou echter betekenen dat deze familie die haatpredikers Berends en Lieftink thuis zou moeten uitnodigen. Koffie en koek serveren aan de mensen die al jaren bezig zijn jouw naam door het slijk te halen. Ik ben er zeker van dat de fam. Pielanen dit soort figuren voor geen goud in huis wil hebben. Ik denk dat dit een onvervulde wens van de avls blijft.

Interessant is ook het jaarverslag dat in dit onderhavige blaadje is opgenomen. Tussen neus en lippen door wordt gemeld dat er in 2014 7 puppen moesten inslapen dan wel doodgeboren waren of dergelijke. 7 puppen. Wanneer bekend wordt dat bij de NVSWH een pup dood ter wereld komt of kort na de geboorte komt te overlijden, is dat bijna wereldnieuws. De avls schreeuwt van de daken dat dat het gevolg is van inteelt, enz. enz. Maar over deze 7 puppen hoor je ze niet. Ook zo hypocriet is de melding dat één lid geroyeerd werd omdat hij zijn reu die “PRA zieke Saarlooswolfhond, gefokt in de centrale fokkerij van de NVSWH” liet dekken. Natuurlijk moet dat “centrale fokkerij” er weer bij. Een uitdrukking die al lang niet meer is waarvoor die regeling in het leven geroepen werd. Het enige centrale is dat men (nog) lid moet zijn van de NVSWH om in aanmerking te komen voor een pup, dat de vereniging zorg draagt voor de pupafzet en dat men vanuit het bestuur advies kan geven voor de gewenste fokcombinaties. Iets wat bij de avls ook voorkomt. Maar goed, deze eigenaar werd dus geroyeerd. Dat men andere leden, die ook fokken met honden met erfelijke aandoeningen, waarvan sommige vele malen ernstiger dan welke vorm van PRA ook, niet royeert doet niet ter zake. Dan betreft het fokcombinaties binnen het ledenbestand van de avls en niet, zoals in dit geval een eigenaresse die van geen van beide verenigingen lid is. Maar tegen die leden onderneemt de avls geen actie en moet je derhalve stellen dat het ook het bestuur geen barst interesseert dat dit soort fokkerij bedreven wordt.

Zoals in een reactie op een eerder stuk van mij te lezen viel, heerst er nogal wat onduidelijkheid omtrent een fokker in Duitsland. Er scheen bij een eerder nest van deze kennel, Netis Tala, iets mis te zijn rond de opgave van de ouderdieren. Althans volgens die reactie. Wat schetst mijn verbazing: de avls maakt doodleuk melding van de geboorte van een nestje eerder dit jaar bij die fokker(s). Als dus waar is wat in die reactie gemeld is, steunt de avls dus doodleuk een stelletje fraudeurs. Niet dat we hier vreemd van opkijken. Stond de avls destijds ook niet volledig achter dat fraudenestje van een, in Duitsland woonachtig, inmiddels ex-lid?
Net zo min als dat de avls stelling neemt inzake die zogenaamde Saarlooswolfhonden uit Oost-Europa, met die vreemde chocoladekleur en net zo min als dat de avls zich uitspreekt over bijna zwarte zgn. Saarlooswolfhonden in Frankrijk.

Een laatste opmerkelijk nieuwtje over die avls. Jarenlang hebben eigenaren van Saarlooswolfhonden, momenteel lid van de avls, keer op keer beweerd dat je bij de NVSWH nooit eigenaar van een Saarlooswolfhond werd. Alle honden zouden eigendom blijven van de NVSWH. Een gotspe natuurlijk. Maar wat lezen we nu. Die drie outcross-puppen zijn verkocht aan de avls, die voor plaatsing zorgt, enz. Met andere woorden: de avls als vereniging zijnde is nu dus eigenaar van drie puppen. Kan dat wettelijk wel?? Hoe is dat in het Huishoudelijk Reglement en in de Statuten beschreven? Dat betekent ook dat alle (bestuurs)leden gedeeld eigenaar zijn van die drie puppen. Maar wat nu wanneer een bestuurslid aftreedt, reglementair dan wel tussentijds. Gaat het gedeeld eigenaarschap dan over op de opvolger? Hoe is dat financieel geregeld? Hoe gaat dat wanneer een lid zijn lidmaatschap opzegt? Krijgt hij dan geld terug? En wat als er een nieuw lid bijkomt, moet die dan extra geld inleggen om zich in te kopen in dat eigendom?
Zou het dan toch zo zijn, dat die leden al die jaren de hele boel bij elkaar gelogen hebben, fabeltjes verteld hebben of zouden zij nu tot de ontdekking gekomen zijn dat zij door hun bestuur aan alle kanten beduveld worden?

Genoeg over de avls.
Intussen is bekend geworden dat de inschrijving voor de KCM van de NVSWH gesloten is. Alleen is er iets vreemd aan de hand. De leiding/organisatie ligt in handen van ons bestuurslid v.d. Geer. Maar zoals ik vorige keer al schreef hoe het in vredesnaam mogelijk is dat een gewoon lid mailtjes naar de leden stuurt dat zij hun contributie nog niet betaald hebben, is datzelfde gewone lid ook verantwoordelijk voor de catalogus voor die KCM. Volgens berichten verzorgde dhr. v.d. Geer voorgaande jaren de catalogus van de gewone clubmatch. Hoe zit dit dan nu. Het bestuur zou alle taken in eigen beheer nemen. Dan neem ik aan dat dat ook geldt voor deze KCM. Maar wederom weer een “gewoon” lid, die verantwoordelijk is. Is deze mevrouw toevallig ook verantwoordelijk voor de website van de NVSWH? Die zou dhr. v.d. Geer toch ook onder zijn hoede nemen? Uit berichten op internet kwam naar buiten dat dat de reden was dat dhr. in ’t Veld het veld moest ruimen als webmaster.

Maar nu dit weer. Kijk we weten allemaal dat deze mevr. niet zomaar een “gewoon” lid is. Dit lid heeft een zeer innige relatie met onze penningmeester. Hoe die relatie in elkaar steekt is verder niet zo interessant, maar wel dat hier toch echt sprake is van de leden belazeren. Als bestuur stellen dat je alle zaken in eigen hand neemt, daarom ook een aantal leden zonder waarschuwing uit hun functie zetten om vervolgens gebruik te maken van een relatie van een bestuurslid om verenigingszaken af te handelen.
Duidt dit er op dat het bestuur van mening is dat dhr. v.d. Geer niet capabel genoeg is om die catalogus samen te stellen of is er meer aan de hand.

Duidelijk is wel dat met twee maten gemeten wordt en dat “gewone” leden inzicht hebben in verenigingszaken waar zij geen barst mee te maken hebben.

Dan nog een laatste tip voor de persoon, ik spreek voorzichtigheidshalve maar niet meer over bestuurslid, verantwoordelijk voor de website van de NVSWH. In het overzichtje waarom men zou moeten inschrijven voor de tweede tentoonstelling van Nederlandse hondenrassen staat in punt 5 al een reden waarom men niet moet inschrijven. De inschrijvers moeten namelijk in het bezit zijn van “tieten”. Met excuses aan mijn vrouwelijke lezers. Dus mannelijke exposanten zijn niet welkom. Het moeten echter speciale “tieten” zijn, namelijk “variatieten”. Wat wordt hiermee bedoeld? In omvang regelbaar, variabel dus? Wie moet dat vervolgens controleren? Het is natuurlijk wel een manier om meer mensen naar een tentoonstelling te krijgen. Dat zullen dan wel heren zijn die die controle willen bijwonen. Of er veel dames zullen inschrijven valt nog te bezien.
Ik neem aan dat het bestuur voor aanvang van die tentoonstelling nog laat weten waar men aan denkt en of dit een mogelijk toekomstige tentoonstellingsvorm is die men voorstelt bij de Raad.