zondag 22 oktober 2017

Keizer



Afgelopen tijd is er veel te doen geweest rond mevr. Cornelia Keizer in verband met de honden die of in beslag genomen zijn of door haar vrijwillig afgestaan zijn. Hierover zijn de meningen verdeeld.
Volgens berichten van een aantal dierenasiels van de Franse dierenbescherming SPA zijn ze in beslag genomen, volgens haar zelf en haar medestanders zijn ze afgestaan omdat het haar teveel werd.

Wat in de hele berichtgeving in iedere geval wel klopte, was dat justitie een onderzoek had ingesteld. Afgelopen week werd de uitspraak van de rechtbank bekend, maar ook nu weer tegenstrijdige berichten omdat de diverse vertalingen met elkaar in tegenspraak zouden zijn. Het zou er in elk geval op neer komen dat zij 4 maanden voorwaardelijk had gekregen vanwege verwaarlozing en illegaal handelen in puppen en/of honden.
Zelf zou zij verklaard hebben voor de rechtbank dat zij niet wist dat zij een vergunning moest hebben voor het fokken met honden, omdat dat in Nederland ook niet het geval was.

Hebt u het ooit zo zout gegeten? Ze woont al tientallen jaren in Frankrijk, is Frans keurmeester en dan niet weten wat de regels op fokgebied zijn in dat land.

Het schijnt dat de rechtbank vond dat er geen sprake was van ernstige verwaarlozing, in tegenstelling tot de berichten van een aantal asiels. Foto’s van die honden staan op internet. Maakt u maar eens een zoekslag, dan komt u genoeg tegen.

Het blad “Dogzine” besteedt nu ook aandacht aan deze geschiedenis en weet te melden dat de Franse vereniging voor Nederlandse Hondenrassen heeft verklaard nooit onregelmatigheden te hebben aangetroffen bij Keizer. Wat een huichelaars.

Het klopt dat zij honderden Wolfhonden in Nederland heeft afgezet, je zou kunnen zeggen dat zij daardoor in het rijtje broodfokkers thuishoort. Bovendien zijn vele honden onder allerlei verschillenden kennelnamen gefokt, waardoor zij net binnen de regels bleef vallen v.w.b. het aantal puppen dat iemand ongestraft per jaar mag fokken.

Ook weet iedereen, maar dat is in het bewuste artikel niet terug te vinden, dat zij verantwoordelijk is voor vele gevallen van stamboomfraude door Saarlooswolfhonden met Tsjechoslowaakse Wolfhonden te kruisen om vervolgens doodleuk stambomen voor die kruisingen aan te vragen. In feite kunnen we stellen dat zij ook verantwoordelijk is voor het optreden van DM en Dwerggroei binnen de Saarlooswolfhonden populatie die buiten de NVSWH is gefokt. Iedereen die zich in stambomen verdiept en de “zieke” lijnen uitwerkt, komt bij dezelfde TWH-reuen uit. Maar, volgens berichten op internet had zij in haar kennel ook een Amerikaanse Wolfhond, een hybride of kruising zo u wilt, rondlopen. Denkt u nu echt dat zij die niet gebruikt heeft.

Bovendien werd onlangs ook nog op internet geschreven dat de fokker van Skog en Skarv had toegegeven in het bezit te zijn van een Amerikaanse Wolfhond genaamd Skrim. Laat de vader van Skog en Skarv nu toevallig ook Skrim heten. Gaat u dan eens kijken hoe vaak Skog door Keizer en consorten ingekruist is.

Vraagt u zich vervolgens eens af, als u de verschillende facebook pagina’s afstruint, hoe het komt dat er zoveel honden met gezondheidsproblemen of gedragsproblemen haar kennel verlaten hebben. Complete nesten, weliswaar onder de kennelnaam Sun Gifu, die besmet waren met het Chiardia-virus en waaraan zelfs puppen overleden. Maar, gewoon verder fokken.

Ook zou volgens datzelfde artikel de Franse Kennelclub nergens van op de hoogte zijn. Het is dan de vraag waarom zij in 2015 door diezelfde Kennelclub voor een jaar als keurmeester geschorst werd.

Het blijft verder afwachten wat er gaat gebeuren, nu Cornelia heeft aangekondigd in hoger beroep te gaan.

Is dit dan het enige SWH-nieuws van afgelopen tijd? Nee.
Ik werd gewezen op een website waar o.a. het koopcontract van de NVSWH staat. Gelijktijdig werd ik gewezen op een forum waar vragen gesteld waren naar aanleiding van dat contract.

Natuurlijk is een koopcontract bij koop en verkoop van honden een “must”. Zeker wanneer het een ras betreft waar (mogelijk) gezondheidsproblemen in voorkomen, waaronder ook HD verstaan moet worden. Het is dan nuttig een contract op te stellen waarin vastgelegd is wie wanneer en waarvoor verantwoordelijk is. De bepalingen in een dergelijk contract zijn natuurlijk in de meeste gevallen geldig gedurende, laten we noemen, de garantieperiode.

Belangrijk te weten is wel dat, zodra de nieuwe eigenaar de verkoper de gevraagde prijs betaald heeft, die koper in principe mag doen en laten met de hond wat hij wil. Tenslotte wordt onder de Nederlandse wetgeving een hond nog altijd gelijkgesteld met een object, zoals bijvoorbeeld een koelkast. Daarmee mag u als eigenaar ook doen wat u wilt. De verkoper schrijft u niet voor dat die koelkast niet in de garage mag staan of welke producten u op welke glasplaat moet bewaren.

Ten aanzien van die garantie is het bij honden eigenlijk net zo als bij die koelkast, u moet hem gebruiken waarvoor hij bestemd is. In geval van de hond is het zo, dat als hij HD ontwikkelt doordat u hem vanaf het moment dat hij op de leeftijd van 7 weken in huis haalde, overbelast, u niet bij de verkoper moet aankloppen dat hij schuldig is.
Zou uw hondje er, op zijn zachtst gezegd, niet helemaal uitzien zoals voor dat ras verwacht wordt en u bent daar door de fokker op gewezen, moet u niet bij die fokker/verkoper reclameren als uw hondje op een tentoonstelling een slechte beoordeling krijgt.

Zou u met dat hondje gaan fokken dan bent u volledig verantwoordelijk en aansprakelijk wanneer er iets fout gaat. Bent u lid van een rasvereniging en u hebt niet zoveel ervaring als fokker dan is het verstandig met de vereniging contact op te nemen voor advies. Let wel, advies. De vereniging, meestal een bestuurslid of een commissie, adviseert u vervolgens over de, in hun ogen, meest geschikte combinatie maar zij bepalen niets. U kiest de beoogde reu, u neemt contact op met de eigenaar van die reu, enz. U, als fokker, blijft verantwoordelijk voor het fokproduct, de puppen.
Niets mis mee.

Maar nu dat koopcontract van de NVSWH. Daarin valt te lezen, dat uitsluitend de NVSWH bepaalt met welke reu uw teef gekruist wordt. Met andere woorden, u als eigenaar en toekomstig fokker heeft hierover niets in te brengen. In dat artikel wordt opgesomd waar de NVSWH oplet bij de keuze van de reu, maar zij bepalen. Ik neem aan dat in dit geval bedoeld wordt een bestuurslid of het gehele bestuur.
Ook echter bepaalt het bestuur of dat bestuurslid of er met uw hond gefokt wordt, ongeacht of het een reu of teef is. U hebt hier dus ook niets over te vertellen.
Rekening houdend met wat ik schreef over de verantwoordelijkheid van de fokker/verkoper van de pups houdt dit dus in dat het bestuur of dat bestuurslid volledig verantwoordelijk is mocht er iets fout gaan met die kruising, de geboorte en de pups ongeacht wat. Dus zou de koper binnen redelijke termijn tot de ontdekking komen dat er iets aan de pup mankeert waarvan hij niet op de hoogte was of had kunnen zijn, kan hij het bestuur of dat bestuurslid ter verantwoording roepen. Niet alleen of uitsluitend de fokker.
Je bent dus niet goed bij je hoofd als je in de toekomst ooit nog een bestuursfunctie bij een vereniging wilt bekleden waar men een contract met deze bepalingen hanteert.
Besluit je echter je teefje te kruisen met een reu die niet door het bestuur is goedgekeurd of je gaat fokken zonder toestemming van het bestuur, dan maak je je schuldig aan overtreding van die koopovereenkomst en kan je een boete krijgen van bijna 23 duizend euro. Dat zijn, met aftrek van de kosten rond de fokkerij, toch meer dan 30 puppen die je moet fokken. Ga je vervolgens een volgende keer weer in de fout, dan loop je, volgens diezelfde overeenkomst, het risico dat je hond wordt weggehaald door het bestuur of een bestuurslid.

Op een internetforum is over deze bepaling te lezen, dat in dit geval de rechter moet worden ingeschakeld. Gelet op de hoogte van de boete en het feit dat die opgelegd kan worden bij niet-toegestane fokkerij, moet je hieruit een commercieel belang opmaken. Het gaat dus niet om de hond. De vraag is dan ook of de rechter de vereniging in het gelijk stelt. Op het moment dat een bestuurslid of wie ook beslist dat de hond weggehaald moet worden en daar ook daadwerkelijk toe overgaat, maakt hij/zij zich schuldig aan onder meer diefstal, om het simpel te houden. Alleen de autoriteiten mogen beslissen of een hond in beslag genomen wordt.

Het wordt nog gekker met dit contract.
Op het moment dat de eigenaar, in overleg met de dierenarts, moet besluiten dat de hond moet inslapen omdat dat beter is, moet hij eerst schriftelijke toestemming van de NVSWH, het bestuur dus, hebben.
Terugkomend op die eerder genoemde koelkast houdt dat dus in dat u de verkoper van die koelkast, ook al is dat ding 12 jaar oud (als voorbeeld), toestemming moet vragen die koelkast bij de gemeente of een witgoedhandelaar in te leveren omdat hij niet meer te repareren is.
Zou u de euvele moed hebben uw hondje in te laten slapen omdat er geen andere mogelijkheid meer is en het dringend is volgens uw dierenarts, dan moet u een door die arts getekende verklaring overleggen. Binnen 24 uur. U mag echter niet onmiddellijk na het overlijden van uw geliefde hond deze naar het crematorium brengen. Nee, u moet de NVSWH de gelegenheid geven tot het laten verrichten van sectie of het wel noodzakelijk was uw hond te laten inslapen.

Kan het nog gekker. Ja, het kan nog gekker. Stel nu, dat de eigenaar van de hond komt te overlijden. Dan moeten de achtergebleven huisgenoten, als die er zijn, de hond gratis aanbieden aan de NVSWH of een nieuw contract afsluiten met de NVSWH als zij de hond willen houden.

In al deze genoemde gevallen, als de eigenaar of huisgenoten van de overleden eigenaar zich niet aan dit contract houden, kan de NVSWH die boete opeisen.
Ik ben benieuwd hoe de NVSWH dat gaat oplossen wanneer bijvoorbeeld die Russische eigenaar van dat NVSWH hondje ermee gaat fokken. Denkt men nu echt dat hij die boete gaat betalen of dat een Russische rechter hem gaat veroordelen? Want men zal toch echt in Rusland naar de rechter moeten stappen.

Jaren geleden riepen eigenaren van buiten de NVSWH al dat je bij de vereniging nooit zelf eigenaar werd van een SWH, maar dat die eigendom van de NVSWH bleef. Toen was het niet zo, maar dit contract bewijst dat dit nu wel het geval is. Geen wonder dat er geen leden te vinden zijn die nog willen fokken. Geen wonder ook dat er zoveel leden hun lidmaatschap opgezegd hebben.

vrijdag 1 september 2017

Derde outcross

Onlangs werd door de avls en door de betrokken fokker trots bekendgemaakt dat de derde outcross in het kader van het “gezonder” maken van de Saarlooswolfhond had plaatsgevonden. Dit keer is een SWH-teef gekruist met een Podenco Ibicenco. Zo te zien een gladhaar.

Het derde nieuwe ras, officieel dan.
Laten we het nog eens op een rijtje zetten.
De eerste outcross vond plaats met de Zwitserse Witte Herder. Voor velen een mislukte Duitse Herder van origine, sinds een aantal jaren alweer een zelfstandig erkend ras. Gelukkig heeft dit ras niet die belachelijke stand van de achterbenen als de Duitse Herder. U weet wel, zover naar achter geschoven dat de knieën bijna de grond raken, zowel staand als in beweging. Je kunt je ook afvragen waarom in hemelsnaam die Witte Herder.
Kwaad denkers wijzen dan voornamelijk op de witte kleur. Nu bekend is hoe de vererving van de witte vachtkleur bij de Saarlooswolfhond in zijn werk gaat, is het eigenlijk logisch te kiezen voor een Witte Herder. Het gen voor wit ligt bij beide rassen op dezelfde genen. Met andere woorden, over enige tijd zien we dus witte Saarlooswolfhonden rondlopen. Een designer variëteit dus, net als al die andere designrassen, zoals de labradoodle, enz. Je kunt verder vraagtekens plaatsen bij de vachtstructuur van die nieuwe witte SWH'en, omdat de vacht van de Witte Herder heel anders is. Ik ben benieuwd.

De tweede outcross was met die Siberische Husky uit werklijnen. Heel trots en om interessant te doen een “working Husky” genoemd. Alsof een Labrador die voor de jacht gebruikt wordt aangeduid wordt als “working Labrador”. Het kan zijn dat die term gebruikt wordt, ik heb hem althans nog niet gehoord maar ik moet gelijktijdig toegeven dat ik van Labradors laat staan jacht totaal geen verstand heb.
Ik heb me laten vertellen dat honden die voor de slee staan, en ik neem aan dat een “working” Husky daarvoor gebruikt wordt, dusdanig krachtig met de achterbenen moeten afzetten dat de achterhandhoeking heel anders moet zijn dan bij een hond die gewoon een draver is en dus niet diezelfde krachten hoeft te ontwikkelen. Dus waarom dan die Husky. Loop je dan niet het risico dat je de nakomelingen uit die kruising gaat opzadelen met een voor de SWH verkeerde hoeking in de achterhand, dus een verkeerde stand van de achterbenen?

Dan nu die derde outcross met de Podenco. Als je kijkt naar de rasbeschrijving op de website van de Raad van Beheer zie je bij de Podenco staan dat hij in staat is reusachtige sprongen te maken. Oh? De SWH stamt uit wolf en Duitse Herder. Twee diersoorten die, naar ik aanneem, geen reusachtige sprongen hoeven te maken. Wat wil men dan? Ja, schrijven betrokkenen. De Podenco is expres gekozen om het gangwerk van de SWH te verbeteren! Verbeteren? Ik heb juist begrepen dat het gangwerk van de SWH, in ieder geval van de populatie van de NVSWH, om van te smullen is. Of is die kruising bedoeld omdat men buiten de NVSWH toch moet erkennen dat bij hun populatie het gangwerk de nodige verbetering behoeft omdat, dankzij het inkruisen van andere rassen, dat gangwerk het aanzien niet meer waar is.
Wat ik eerder schreef over die belachelijke stand van de achterbenen bij de Duitse Herder bleek, zo heb ik me laten vertellen, ook bij Saarlooswolfhonden voor te komen. Althans, er waren een aantal eigenaren die hun honden op die manier in de showring opstelden om op die manier de keurmeester, die veelal ook de Duitse Herder mocht keuren, te paaien. Het bleek vooral gedaan te worden door de in eerdere bijdragen genoemde Corrie Keizer en haar kompanen.

Maar, en dat is veel riskanter voor de Saarlooswolfhond, de Podenco blijkt te beschikken over een niet te onderschatten jachtpassie. Nou schijnt het zo te zijn dat windhonden nooit los mogen lopen omdat zij op het oog jagen, zoals dat zo mooi heet. Ik weet niet of die regel nog steeds van kracht is. Als dat wel zo is, geldt dit dan ook niet voor de Podenco, volgens de beschrijvingen een “half-windhond” die ook op zicht jaagt, naast reuk? Moet je er dan rekening mee houden dat er straks Saarlooswolfhnden rondlopen die ook nooit meer los mogen lopen vanwege hun jachtpassie. Sommige wolfhonden schijnen op dat gebied al iets te enthousiast te zijn, hoewel ze voor de echte jagers nog niet bruikbaar zijn.

Dan bestaat ook nog de mogelijkheid dat de avls een geheel nieuw ras wil scheppen. Een witte op een wolfhond lijkend dier die enerzijds voor de slee en anderzijds met grote kangoeroesprongen voor de jacht gebruikt kan worden. Een multifunctionele hond dus.

Een laatste mogelijkheid is ook, dat de eigenaar van een hond uit deze laatste kruising in staat wordt gesteld er meerdere exemplaren van te kunnen gaan huisvesten. Podenco's, als ze van het juiste geslacht en ook van hetzelfde geslacht zijn, zijn “stapelbaar”. Ze vechten niet onderling, liggen over elkaar heen en het maakt niet uit of je er dan 5 of 15 hebt. Dat zou wel makkelijk zijn voor toekomstige fokkers. Hoef je niet zoveel kennels te bouwen.

Trouwens over kennel gesproken. Het is te hopen dat de puppen die uit die kruising SWH/Podenco geboren gaan worden bij die kroegbazin geen last krijgen van het inregenen van de kennel en een forse achteruitgang van de buitentemperatuur. Dan moet mevrouw namelijk weer een kachel in de kennel plaatsen om dat ding droog en warm te stoken met als risico dat een pup of meerdere puppen de stroomkabel doorbijten met elektrocutie tot gevolg. Net als een eerder pupje bij deze mevrouw.

Ten aanzien van deze derde outcross heeft ene Gerrie een, in haar ogen, heldere toelichting gegeven waarom de avls voor dit ras gekozen heeft. Mevrouw schrijft echter in die toelichting ook een groot stuk onzin.
Zo heeft zij zelf liever een SWH met te grote oren die 15 jaar wordt, dan een SWH met normale oren die slechts 6 jaar oud wordt en vanwege lymfekanker overlijdt vanwege de inteelt. Het is echter wel opmerkelijk dat bij de NVSWH het merendeel van de honden boven de leeftijd van 13 jaar zijn als zij komen te overlijden en toch normale oren hebben.
Jaren geleden al hebben gespecialiseerde dierenartsen, oncologen, gemeld dat kanker, in welke vorm ook, bij één op de drie honden kan voorkomen, ongeacht het ras. Met andere woorden, ook bij rassen waar nauwelijks sprake is van inteelt kan dit voorkomen. Dus ook bij bastaarden.
Dus om dan te melden dat lymfekanker het gevolg is van inteelt is stompzinnig. Leg dat maar eens uit aan de mensen die in hun familie geconfronteerd worden met bijvoorbeeld lymfklierkanker. Of beschouwt deze Gerrie dat ook als het resultaat van inteelt?

Ook haar bewering dat met iedere lijn van de Saarlooswolfhond iets mis is, is klinkklare onzin. Tenzij die bewering stoelt op de populatie die de avls zegt te vertegenwoordigen. Ja, dan heeft zij gelijk gelet op de vele erfelijke afwijkingen die daar voorkomen.

Zo is ook kort geleden het nodige rumoer losgebarsten over een artikel in het blad “Onze Hond”, zo is op internet te lezen. In bedoelt artikel wordt geschreven dat onderzoek heeft uitgewezen dat bij vier van de negen Nederlandse rassen een bepaalde vorm van epilepsie, idiopathische epilepsie die mogelijk erfelijk is, voorkomt. Onder die vier rassen met een verhoogd risico daarop ook de Saarlooswolfhond.
Men heeft voor dit onderzoek navraag gedaan bij de rasverenigingen. Het is niet duidelijk of men ten aanzien van de SWH ook bij de NVSWH heeft aangeklopt. Het zou mij niets verbazen wanneer men ook in dit geval beide populaties Saarlooswolfhonden op één hoop heeft gegooid en uitsluitend is afgegaan op de epilepsie problemen bij de populatie buiten de NVSWH. Een geliefde bezigheid namelijk van sommigen, dat op één hoop gooien van de SWH.

In het commentaar op datzelfde artikel wordt verwezen naar een Faceboek groep over epilepsie bij de Saarlooswolfhond. Er zou een videootje staan van een NVSWH-teef die een epilepsie-aanval heeft. Ik heb dat videootje niet aangetroffen, kan natuurlijk aan mij liggen. Maar misschien wil de persoon die dat gemeld heeft dan zo vriendelijk zijn de naam van die hond te noemen. Dan weten de eigenaren van eventuele nakomelingen en/of nestgenoten ook waar zij aan toe zijn.
Ook wijst deze mevrouw op de hond Blizzard die ook epilepsie zou hebben. In een reactie daarop wordt echter gemeld dat de eigenaren van Blizzard hebben laten weten dat dat een onzinverhaal is dat door iemand de wereld in geholpen is en blijft rondwaren. Er zou helemaal geen sprake zijn van epilepsie. Als dat wel zou zijn, zou het ronduit schandalig zijn dat deze hond driemaal is ingezet in de fokkerij.

Maar goed, de mevrouw die dit allemaal wist te beweren in haar reactie heeft jaren geleden eens geschreven dat zij in haar SWH-fokkerij streefde naar honden met het uiterlijk van de NVSWH honden, omdat dat nog de echte Saarlooswolfhonden waren. Diezelfde mevrouw zag er geen been in te fokken met haar aan DM lijdende teef, ondanks dat het gen al bekend was en de test beschikbaar. Dus haar bewering moet maar men een korrel zout genomen worden.

In ieder geval is op die faceboek pagina over epilepsie bij de SWH te lezen dat in 2013 al een oproep gedaan werd voor het beschikbaar stellen van erfelijk materiaal in verband met DNA onderzoek naar deze aandoening. Erg actief is men niet op die pagina, dus was het ook niet zo moeilijk te constateren dat het daarna stil gebleven is. Geen enkele reactie. Het is dus onduidelijk of er inderdaad materiaal beschikbaar gekomen en gesteld is en al helemaal wat er uit dat onderzoek gekomen is. Vooropgesteld natuurlijk dat zo'n onderzoek daadwerkelijk heeft plaatsgevonden.

Tot slot, ik heb vernomen dat de redactie van “Onze Hond” zich niet schuldig voelt omdat dit artikel over epilepsie van de Raad van Beheer afkomstig is. Deze kan plaatsen wat zij wenst, want zij schijnen bladruimte in te kopen. Misschien dat de Raad dan duidelijkheid kan verschaffen waarop die uitspraak gebaseerd is. Of, nog beter, opheldering kan geven of deze vorm van epilepsie bij zowel de populatie van de NVSWH en die van de avls voorkomt, of uitsluitend dan wel in overgrote meerderheid bij de avls, dus de populatie buiten de NVSWH.
Als dat laatste het geval is, is het natuurlijk belachelijk beide populaties over één kam te scheren. Dat is dan hetzelfde als beweren dat, omdat bij honden in Noord-Brabant, om maar een provincie te noemen, een bepaalde afwijking massaal voorkomt, deze derhalve bij de honden van hetzelfde ras in Friesland ook massaal voorkomt.

dinsdag 8 augustus 2017

Beslag 3

Beslag 3

Het valt op dat er zeer weinig reacties geweest zijn m.b.t. de periode na de inbeslagname van die 130 honden bij Cornelia Keizer.
De NVTW heeft in mei op haar Facebook pagina laten weten een onderzoek in te stellen en derhalve geen uitgebreid commentaar te kunnen leveren. Later bleek uit het ingestelde onderzoek dat men in de asiels in de omgeving van het adres van Corrie Keizer “slechts” vier TWH's heeft aangetroffen en het derhalve allemaal reuze meeviel.
Een van de leden (?) van de NVTW heeft daarop gereageerd met de mededeling dat er in 9 asiels honden waren ondergebracht die in beslag genomen waren.

Op de Facebook pagina van 23 juli van mevrouw Virginie Wolff treft u een lijst met honden aan die in elk geval op dit moment nog op herplaatsing wachten. Het gaat om zowel Saarlooswolfhonden (10) als Tsjechoslowaakse Wolfhonden (19), een aantal kruisingen van die twee rassen (4) en 2 Aïdi's die in 14 asiels zitten. Deze asiels zijn over 11 departementen verdeeld. Zie het kaartje. Het zou mij ook niets verbazen als deze Aïdi's ook in de fokkerij van de SWH zijn ingezet, net als diverse andere rassen. Of deze lijst compleet is, is mij niet bekend.


Of het iets met deze zaak te maken heeft of dat het puur toeval is, maar volgens mij, afgaande op informatie van internet, wonen in al die departementen fokkers van SWH en/of TWH.

Wellicht dat het bestuur van de NVTW nu wel in staat is een weloverwogen oordeel uit te spreken over het erelid Corrie Keizer. Misschien dat men dan ook gelijk op de website de pagina “Herplaatsers” kan aanpassen. Daar staat nog steeds dat er momenteel geen herplaatsers zijn!

Intussen is ook op internet een brief opgedoken verzonden door “het bureau van de C.E.D.AV”, een organisatie die zich al sinds 1901 richt op onder meer de gezondheid en de fokkerij van hond en kat. (vrij vertaald). [La Confédération des éleveurs de l’Avenir est une association loi 1901 née de la volonté commune de faire valoir l’existence de nombreux modèles d’élevage canin et félin ayant en commun le respect du bien-être et de la bientraitance dans un but d’intégration durable de l’animal de compagnie dans le foyer familial.]
Deze brief is gericht aan het bestuur van de Franse Kennel Club (SCC).
Ik zal u de hele brief besparen, maar het komt er in het kort op neer dat men maatregelen van de SCC vraagt om de fokkerij beter te controleren (raszuiverheid, gezondheid, etc. en er voor te zorgen dat het Franse hondenstamboek (LOF) betrouwbaar blijft. Dus ook alleen maar raszuivere honden inschrijven en niet kruisingen van 2 rassen als zijnde raszuiver behorende tot één van die twee. Men verwijst naar een aantal zaken van afgelopen paar maanden. Hierbij komt ook Cornelia Keizer weer kijken. Hieronder een deel van pagina 2 van die brief


U heeft vast geen moeite met het vertalen hiervan.

Het is inderdaad te hopen dat de SCC besluit de FCI in te lichten dat Corrie Keizer deze keer toch echt te ver gegaan is en derhalve als keurmeester van de lijst wordt afgevoerd, voor alle rassen die zij mag keuren. Verder is het te hopen dat de Franse justitie haar stevig aanpakt en wel dusdanig dat zij ook nooit meer honden mag houden. Maar het is te hopen dat naar aanleiding van de onderzoeken ook de meelopers, helpers zo u wilt, worden aangepakt. Dus ook die mensen die als katvanger hun kennelnaam beschikbaar stelden aan Corrie. Dus ook van die mensen de kennelnaam vervallen verklaren. Dan krijgt mogelijk ook de RvB, dan wel het Tuchtcollege, de mogelijkheid haar in Nederland woonachtige meelopers aan te pakken, ook al heeft dit in het verleden gespeeld. Dan wordt dus ook duidelijk dat die AVLS-leden, woonachtig in Kapel-Avezaath, jaren lang mee hebben geholpen de hele kluit te beduvelen. En dan ook hier, ook als hebben die mensen al jaren geen hond meer onder hun kennelnaam laten inschrijven, die kennelnamen vervallen verklaren.

Misschien dat dan de avls ook eens aandacht aan deze affaire gaat besteden, want tot nu toe heb ik nog nergens iets aangetroffen. Niet op de website en niet op Facebook. Wellicht is er een lezer die mij op de goede weg kan helpen.

maandag 31 juli 2017

Corrie Keizer

Onderstaande kreeg ik toegestuurd door een lezer(es) die dit bericht op een Facebook pagina had gevonden en, vanwege de grootte, niet in staat was dit als reactie te plaatsen.

"This decision from the Raad van Beheer is an important one, paving the way for other measures and sanctions against her.

The Dutch kennel club Raad van Beheer also sends a strong message internationally: the reference country were the Saarloos breed is born does not allow Cornelia Keizer to produce any SWH with Dutch papers anymore.

Seeing that their Dutch counterparts have taken firm and definitive actions against her may also incline the French kennel club SCC to take Cornelia Keizer's case into even more serious consideration and to investigate it with more diligence.

Her use of numerous French kennel names is almost of public knowledge. The SCC also appointed her as show judge for several breeds, among which the SWH.
It is therefore also the duty of the SCC to evaluate to which extent Cornelia Keizer respects or not her duties as show judge, especially with regards to the FCI code of commitment to the welfare of pure bred dogs.
This code of commitment states that a show judge must be a good representative for dog breeding and for the world of purebred dogs, and this is clearly not the case given the pitiful state in which were the dogs taken from her.
Therefore her case must be assessed and appropriate actions taken by the SCC.

In the meantime Cornelia Keizer remains with her title of show judge and she still appears on the official listing of show judges published by the SCC (http://www.scc.asso.fr/Annuaire-des-juges-et-responsables...).

However she has already become 'persona non grata' at dog shows. At the last show where she appeared to judge dogs, other show judges made her clearly understand that she was not welcome.
This recent show was also hopefully the last of her career as show judge, since she is not scheduled anymore on any dog show anywhere in France in the foreseeable future.
"

Voor de niet-Engels sprekende lezers:
"
Het besluit van de Raad van Beheer is heel belangrijk omdat dit de weg vrijmaakt voor andere maatregelen en sancties tegen haar.
De Nederlandse kennelclub, Raad van Beheer, geeft tevens een sterk internationaal signaal af: het "moederland" van de Saarlooswolfhond staat niet langer toe dat Cornelia Keizer ooit nog Saarlooswolfhond puppen in het Nederlandse Stamboek (NHSB) kan inschrijven. (Noot: de kennelnaam "de Louba-Tar" is door de Raad van Beheer ingetrokken).

Gelet op het feit dat de zustervereniging, Raad van Beheer, stevige en onherroepbare actie tegen haar heeft genomen is het te hopen dat de Franse Kennel Club, de SCC, de zaak Cornelia Keizer net zo serieus neemt en dit met de nodige vasthoudendheid onderzoekt.

Haar gebruik van talloze Franse kennelnamen is zo goed als publiek geheim.
De SCC heeft haar ook benoemd als tentoonsgtellingskeurmeester van verschillende rassen , waaronder de Saarlooswolfhond. Het is daarom de plicht van de SCC te onderzoeken tot op welke hoogte Cornelia Keizer haar plichten als Tentoonstellingskeurmeester respecteert, vooral met betrekking tot de FCI verplichting jegens het welzijn van rashonden. Deze verplichting houdt in dat een tentoonstellingskeurmeester een goed vertegenwoordiger dient te zijn met betrekking tot fokkerij en de wereld van de rashond. Met andere woorden: de kynologie in zijn geheel. En hiervan is duidelijk geen sprake gelet op de deerniswekkende gezondheid van de honden die bij haar in beslag genomen zijn.
Daarom moet haar "zaak" zorgvuldig beoordeeld worden en dienen door de SCC passende maatregelen genomen te worden.

In de tussentijd echter blijft Cornelia Keizer haar titel "Tentoonstellingskeurmeester" houden en staat zij nog altijd op de officiele lijst van tentoonstellings keurmeesters die door de SCC gepubliceerd wordt (http://www.scc.asso.fr/Annuaire-des-juges-et-responsables...)

Echter, zij is inmiddels al verklaard tot "persona non grata" op honden tentoonstellingen. Op de laatste tentoonstelling waar zij als keurmeester zou ambteren lieten haar collega keurmeesters overduidelijk merken dat zij niet welkom was. Deze, kort geleden gehouden tentoonstelling, was hopenlijk de laatste uit haar carriere als tentoonstellingskeurmeester, aangezien zij voor de nabije toekomst niet meer ingedeeld is als keurmeester op enige tentoonstelling in Frankrijk.
"

(Noot : een paar jaar geleden was Corrie Keizer ook als eens een jaar geschorst als keurmeester door de Franse Kennelclub. Daarnaast is alleen bij de NVSWH terug te vinden dat de kennelnaam is ingetrokken. De AVLS en de Ned. Ver. van Tsjechoslowaakse Wolfhonden hebben dit (nog) niet bekend gemaakt.
Het is jammer dat de NVSWH ruim 15 jaar geleden geen gehoor kreeg met betrekking tot de wanpraktijken van deze mevrouw. Gelukkig echter dat er nu wel eindelijk actie is ondernomen.)

vrijdag 28 juli 2017

Racisme

Zo vlak voor mijn vakantie is er weer de nodige reuring op Facebook ontstaan. Althans, als ik alle berichten die ik toegestuurd kreeg moet geloven en waarom zou ik niet. Dus voordat ik mij dit weekend in het drukke vakantieverkeer stort nog even mijn mening.

Allereerst wordt een Nederlandse keurmeester beschuldigd van racisme. Voordat u in de pen kruipt, het betrof racisme jegens een paar honden en het heeft dus geen klap te maken met huidskleur, geloof, of dergelijke. Ik heb geen idee of deze vorm van racisme in de wereld van de hondententoonstellingen voorkomt, zo niet dan is dit een primeur.
Het schijnt dat een Nederlandse rasspecialist onlangs in Frankrijk op een tentoonstelling de Saarlooswolfhond mocht keuren. Volgens de eigenaar en fokker van een paar van die ingeschreven honden was de keurmeester racistisch bezig door te melden dat de honden niet of onvoldoende aan het rasbeeld van de Saarlooswolfhond voldeden en derhalve kregen zij slechts de kwalificatie “Goed”.

Eén van mijn volgers heeft meerdere malen laten doorschemeren dat ik geen verstand van de SWH heb, hetgeen ik voor waarheid moet aannemen omdat deze mevrouw dit ras al vele jaren heeft en ik niet. Ik heb ook begrepen dat deze mevrouw enige tijd geleden een hondje uit Frankrijk heeft geïmporteerd, dus zal zij ongetwijfeld een hond waar zij niet meer mee kan of wil fokken de deur uitdoen. Geruchten gaan althans dat zij die eerder opgevangen teef uit Zwitserland al weer op de herplaatslijst heeft gezet. Ben daarom benieuwd wat zij met dat jonge hondje gaat doen nu die een, in haar ogen, teleurstellende HD-uitslag heeft gekregen. Volgens mijn informatie wordt door velen zonder probleem een hond met HD-C ingezet in de fokkerij, uiteraard wel in combinatie met een hond met HD-A of minimaal HD-B.
Dit even tussendoor, maar het geeft wel aan hoe over mijn stukjes gedacht wordt door sommige lezers.

Wanneer u in de tentoonstellingsreglementen kijkt ziet u waaraan een hond moet voldoen om een “Uitmuntend” te krijgen. Let wel, de kwalificaties voor baby's en puppen laat ik even buiten beschouwing. Uitmuntend dus. Een hond die ten aanzien van de rasstandaard dus fouten vertoont krijgt in zo'n geval een “Zeer Goed” of een “Goed”. Zou het nog minder worden, dan moet je je afvragen of het wel zin heeft nog een keer naar een tentoonstelling te gaan. Maar wanneer een keurmeester, rasspecialist, dus besluit dat een hond in zijn ogen niet meer verdient dan een “Goed” moet er wel iets mis zijn. Als u derhalve de foto's bekijkt van die betreffende honden, I-Salem Wolfblood de Luna Canis Lupus, Jari-Kyn des Rives du Fleuve de Lena en de reu Islander Wonderful de Luna Canis Lupus mag u zelf uitmaken of deze keurmeester gelijk had of dat hij een slechte dag had.
Als ik de berichten over deze keurmeester mag geloven, heeft hij gelijk gehad. Ik waag mij er niet aan, omdat ik, nogmaals, er geen verstand van heb.

Dat het nog erger kan, werd ook deze week weer bewaarheid. Er circuleren foto's op Facebook van de hond Farkas d'Emozioni Breizh. De fokster en natuurlijk de eigenaresse hiervan beweren bij hoog en bij laag dat dit een raszuivere Saarlooswolfhond is. Een Duitse “kenner” geeft aan dat het allemaal niet zo erg is als het lijkt, maar dat de hond in de rui is. Nooit gelezen of gehoord dat een hond ook op het hoofd kan verharen. Als ik het echter zo eens bekijk en de reacties van andere kenners lees, moet deze mevrouw maar één ding doen. Een pluche hondje aanschaffen en de Saarlooswolfhond links laten liggen, er dus ook nooit mee fokken. Deze mevrouw laat overduidelijk merken er nog veel minder verstand van te hebben dan ik en dat is op zich al prijzenswaardig.
Op één van de facebook pagina's meldt een “deskundige” uit Noorwegen, ene O. Nord, dat het gaat om een kruising tussen een Akita en een Herder-mix. Tja, hij kan het weten. Een door hem gefokte hond zit in de lijn van dat Franse misbaksel. Deze Farkas, heeft namelijk Skog en Skrim in de voorouders van vaderskant. Skog zou, volgens berichten op Facebook door een jager zijn doodgeschoten omdat hij helemaal was doorgedraaid omdat hij niet meer mocht dekken. Belangrijker is dat de persoon die dit meldde, er gelijk bij schreef dat Skog een “Wolfhybride” was. Laat dat nou kloppen of aardig richting de waarheid gaan. Enige jaren geleden heeft, volgens iemand op een forum, de fokker van Skog, die O. Nord dus, toegegeven dat Skog of zelf of een nakomeling van een wolfhybride was. Met andere woorden, deze kenner en ooit door de avls bestempeld als keurmeester heeft aan alle kanten de boel belazerd, dus gefraudeerd. Met andere woorden, ook deze persoon moet helemaal niet serieus genomen worden.

In elk geval is men het erover eens dat deze Farkas in het geheel niets van een Saarlooswolfhond heeft, maar veel eerder een Akita is. Dat betekent dus, dat of aan vaderskant of aan moederskant een fokker gerotzooid heeft.
Dat dit geen sprookje is, blijkt uit het relaas van één van de deelnemers aan die, voor de NVSWH, zo succesvolle deelname jaren geleden aan de Wereld Tentoonstelling in Polen. Die betreffende deelnemer had even het idee dat hij in de verkeerde ring stond met zijn pup toen naast hem een Akita pup opdook. Ook deze reu was ingeschreven als zijnde Saarlooswolfhond. Gelukkig, ook in dit geval, was de keurmeester een heel andere mening toegedaan. Maar toen hoorde je niemand over racisme.

Dat het allemaal mogelijk is, ook in Frankrijk, bewijst een ander fokproduct. Lijkt deze keer niet op een Akita, maar op een Anatolische herdershond. En toch rondlopen met een stamboom als zijnde SWH. Ik bedoel natuurlijk Canens Africae Image. Gelukkig is met deze hond, voor zover bekend, (nog) niet gefokt. Als u kijkt op internet ziet u dat deze hond stamt uit lijnen van de Louba Tar, waar toevallig ook een Anatolische Herdershond rondliep jaren geleden, maar dat ook Zazi Zen in de lijn voorkomt. En iedereen weet dat dit een kruising Tsjechoslowaakse Wolfhond was.
Het blijft daarom een raadsel waarom nog steeds puppen uit dat land gehaald worden.

Al hoewel. Met de plannen van de avls, met goedkeuring van de RvB, is tegenwoordig alles mogelijk. Het is nu zelfs al mogelijk je Jack Russell teefje aan te laten keuren als Saarlooswolfhond op voorwaarde natuurlijk dat haar naam minimaal “Wolvin” of “Wolfje” is.
Duidelijk is wel, dat het ras Saarlooswolfhond zoals we dat al vele jaren kennen, aan het uitsterven is. Ik betwijfel namelijk of in de toekomst de honden die dan tot dit ras behoren en onder verantwoording van de avls gefokt zijn, nog op de honden van nu lijken. Als je ziet wat er buiten de NVSWH rondloopt, lijkt dat niet waarschijnlijk.

Desondanks een heel prettige vakantie.

zaterdag 8 juli 2017

Dubio

Dit lijkt mij een aardige titel voor dit stukje.
Naar aanleiding van het gebeuren rond de honden van Cornelia Keizer, wel of niet in beslag genomen, wel of niet vrijwillig afgestaan, enz. heeft de NVTW (Nederlandse Vereniging van Tsjechoslowaakse Wolfhonden) zelf een onderzoek ingesteld. Althans, zo blijkt uit een nieuwsbrief die ik toegestuurd kreeg.
De onderzoekers hebben in diverse asiels of pensions slechts 4 honden teruggevonden. Vier kruisingen SWH/TWH. Ik vraag me dan af waar die bijna 130 andere honden gebleven zijn die in diverse asiels van de Franse dierenbescherming zijn opgenomen en die bij Corrie vandaan kwamen. Bovendien schijnt de hele zaak nu onder justitie te berusten en ik neem niet aan dat men dit doet wanneer het om slechts 4 hondjes gaat.
Daarnaast heeft de NVTW op vragen aan Corrie geen reacties gekregen.
Je kunt je dus afvragen of het onderzoek door de NVTW wel zorgvuldig is uitgevoerd of dat men zo geschrokken is van de uitkomst, dat men dit de leden niet durft te openbaren omdat Corrie tenslotte erelid is van de NVTW.
Volgens andere berichten zitten er in diverse asiels van de Franse Dierenbescherming nog steeds sterk verwaarloosde honden die Corrie al dan niet vrijwillig heeft afgestaan.
Laten we het er maar op houden dat ergens iets niet klopt.

Dat het daar in Frankrijk al jaren een puinhoop is, is bekend. Teven worden van de ene fokker naar de andere overgeschreven en krijgen vervolgens onder de nieuwe kennelnaam weer een nest. Dezelfde combinatie vier of vijf maal uitvoeren, geen probleem. Als er maar puppen geboren worden.
Zoals iedereen weet dat op papier Senna vader is van puppen terwijl hij, volgens zijn eigenaar, nog nooit gedekt heeft, wat maakt het uit.
Zo kreeg ik ook te horen dat een naar Engeland verscheepte reu, letterlijk en figuurlijk op de valreep nog voor een succesvolle dekking zorgde, terwijl de Engelse eigenaresse van niets wist en dus ook haar handtekening nooit onder de dekformulieren had gezet. En toch stond haar handtekening er op.
Wel toevallig dat hierbij steeds dezelfde Nederlands/Franse persoon betrokken was. Maar ach, dat ligt in het verleden. Mocht u van mening zijn, dat zij in de jaren daarna nog heiliger dan heilig in de kynologie rondwaarde, dan gelooft u in sprookjes.

Dus, rekening houdend met bovenstaande, had de titel van dit stuk best kunnen luiden “Kop in het zand steken”. Er kwam echter nog ander nieuws waardoor ik als titel ook “To be or not to be” had kunnen kiezen.

De avls heeft bekendgemaakt, dat met instemming van de RvB, iedereen die van mening is dat zijn hond lijkt op een Saarlooswolfhond, dat dier kan laten aankeuren om op die manier een stamboom te krijgen zodat de hond officieel als SWH door het leven gaat. Alsof het de hond wat uitmaakt.
Dus iedere Tamaskan, waar toch al SWH in zit, kan aangekeurd worden en kan dus, als de keurmeesters daarmee akkoord gaan, vanaf die dag getooid met een sjerp met de tekst “Saarlooswolfhond” over straat gaan en zelfs op tentoonstellingen verschijnen.
Ditzelfde geldt voor alle honden die rondlopen als zijnde Marxdorfer Wolfhond of Schattenwaldwolfhond, Italiaanse Wolfhond, enz. Rassen die niet erkend zijn, maar waar, in elk geval bij de eerste twee, ook al de SWH en/of TWH en/of Witte Herder in gekruist zijn.
Echter, ook eigenaren van de Zwitserse Witte Herder kunnen een poging wagen hun hond aangekeurd te krijgen als zijnde de Witte Saarlooswolfhond. Tenslotte heeft de zuiver witte SWH een zwarte neus, net als het merendeel van de Witte Herders. Maakte je met je witte Herder geen indruk, als witte Saarlooswolfhond staat de halve SWH-wereld te dringen voor een dekking. Eindelijk weer eens witte Saarlooswolfhonden, iets wat buiten de NVSWH sinds de erkenning van het ras nog niet is voorgekomen.
En doe me een lol, vergeet dat feestnestje dat jaren geleden in Duitsland geboren is. Volgens mijn bronnen kon uit die kruising nooit wit geboren worden.
Maar ook, en dat is veel zorgwekkender, de zgn. Amerikaanse Wolfhond. Vooral deze zal er mogelijk voor zorgen dat de SWH in het verdomhoekje terecht komt en als agressief te boek gaat lopen. Met hartelijke dank aan de avls, de RvB en de betrokken keurmeesters. Ik neem niet aan dat de kynologie hierop zit te wachten.

Voor andere eigenaren, bijvoorbeeld die van de hier in de stad zo veelvuldig voorkomende Haagse Puienzeiker, is het wel goed nieuws. Eindelijk is hun fikkie geen bastaardje meer. Als je vindt dat dat diertje op een wolf lijkt, zelfs al is hij/zij geboren uit de combinatie van een hoogbenige teckel en een ruwharige Shih Tzu met duinroosachtige oortjes, laat van je horen. Wie weet, wie weet. Als het even mee zit, gaat je hond de boeken in als stamvader van een hele nieuwe tak van Saarloze Wolfshonden, zoals de SWH in de volksmond heet. Trouwens, ook vele zgn. kynologen of hondenkenners zijn van mening dat dit de juiste rasbenaming is.

In ieder geval kunnen de goedgekeurde honden opgenomen worden in bijlage G-0 van het NHSB. Omdat ze, volgens de regels, dan bijdragen aan de verbetering van het ras of de verbreding van de genenpoel.

Terugkomen op wat ik zelf al eerder heb geschreven, maar wat voor mij ook al door vele andere is opgemerkt, zijn er al de nodige honden van andere rassen ingekruist. Dus de verbreding van de genenpoel is al meer dan 25 jaar aan de gang.
Hierbij wordt echter onder de mat geveegd dat die verbreding ook aan de basis heeft gestaan van al die erfelijke aandoeningen die bij een deel van de SWH-populatie voorkomen. Volgens de kracht van de herhaling, in ieder geval DM en Dwerggroei. Gelet echter het grote aantal honden dat getest wordt op Elleboog Dysplasie (ED) en het MDR1-gen, moet je aannemen dat dat ook een erfelijk probleem is geworden. In ieder geval bij de populatie buiten de NVSWH, want daar vinden die testen plaats. Ik heb in elk geval geen signalen ontvangen dat een defect MDR1-gen bij honden van de NVSWH voorkomt of dat ED als erfelijke aandoening rondwaart.

Wat zijn dan de risico's wanneer je stamboomloze honden laat aankeuren en die vervolgens gaat inzetten in je fokkerij. Welke (verborgen) aandoeningen hebben die dieren. Je loopt dus het risico dat je als eigenaar van een dergelijk dier, of in de toekomst van een nakomeling van zo'n dier, opgezadeld wordt met het laten testen op talloze erfelijke aandoeningen alvorens ermee te kunnen gaan fokken. Want fokken doe je natuurlijk voor het ras, niet voor je hypotheek-aflossing!

Dat in andere landen ook de mogelijkheid bestaat je hond te laten aankeuren om hem/haar tot een erkend ras te laten behoren, is bekend. In het geval van de SWH zijn daardoor de meest vreemd uitziende dieren tot het ras gaan behoren. Tja, als die aankeuring geschiedt door een keurmeester die zijn bevoegdheid middels een spaaractie van de plaatselijke supermarkt heeft behaald, is dat niet verwonderlijk. Kijk onder andere maar naar die Canens Africae hond, die Anatolische Herder, die als SWH door het leven gaat. Zou mij niets verbazen als dat dier ook nog een een “confirmation” krijgt, m.a.w. mag voor stamboomhoudend nageslacht zorgen.

Zoals door velen gewenst wordt dat op Nederlandse tentoonstellingen Nederlandse rassen door Nederlandse keurmeesters gekeurd worden, zo zouden eigenlijk Nederlandse keurmeesters in het buitenland betrokken moeten zijn bij die aankeuringen. Het merendeel van de buitenlandse keurmeesters heeft nog nooit een Saarlooswolfhond in levende lijve gezien, maar mag wel bepalen dat die straatfik een SWH is.
Maar ja, de kynologie heeft haar eigen wetten en eigen logica.

dinsdag 13 juni 2017

Beslag 2

Na mijn stuk over het in beslag nemen van die 133 honden bij Cornelia Keizer, beter bekend als Corrie, is er het nodige gebeurd. Niet vanuit Nederland, uiteraard. Hoewel de NVSWH wel aandacht aan deze problematiek heeft besteed.
Zoals verwacht, voorspeld, enz. enz. totaal geen reactie vanuit de hoek van de avls. Althans, ik heb er niets over gelezen of gehoord. Je kunt dus stellen: “Uiteraard niet, omdat dat aangeeft dat ze, en dan vooral een paar “celebs”, een gigantisch pak boter op het hoofd hebben”.
Vanuit de wereld van de Tsjechoslowaakse Wolfhond, ofwel de Tsjechen Vereniging in Nederland, is wel gereageerd. Met de nodige voorzichtigheid en, zoals ze schrijven, moet eerst de waarheid boven tafel komen. Dus hebben zij contact opgenomen met de betrokken personen voor nadere tekst en uitleg. Want, tja, Corrie is toch wel “Erelid” van die club. Vervolgens ….. stilte.
Ik, persoonlijk, ben van mening, dat men dan al die jaren met gigantische oogkleppen heeft rond gelopen omdat al jaren bekend is dat Corrie niet alleen met Saarlooswolfhonden maar ook met de Tsjechoslowaakse Wolfhonden gerotzooid, gefraudeerd en noemt u nog maar een paar van die “ge-...” woorden op.
Net zoals vele figuren binnen de SWH-wereld heeft men binnen de TWH-wereld alles maar goed gevonden en geaccepteerd. Iets om in de toekomst nog eens goed over na te denken.
Desondanks blijft het apart, mogen we het zo noemen,dat de TWH vereniging geen duidelijk standpunt inneemt, ondanks dat bij dit drama ook Tsjechoslowaakse Wolfhonden betrokken zijn. Interesseert ze dat dan niet????

Zoals gemeld, er is afgelopen tijd weer het nodige gebeurd. Er schijnt een aparte Facebook-pagina geopend te zijn waar informatie over de in beslag genomen honden is terug te vinden, maar ook over de voortgang van deze “operatie”.
Ik heb doorgekregen dat Corrie slimmer is dan menigeen vermoedt. Het schijnt, zo valt op Facebook te lezen, dat Corrie “vrijwillig” afstand heeft gedaan van al die honden. Haar medestanders roepen dat het uit de hand is gelopen vanwege haar betrokkenheid bij betrokken rassen. Punt is dat, volgens anderen, Corrie op deze manier heeft geprobeerd een actie van Justitie voor te zijn. Of het gaat lukken, de meningen zijn verdeeld.

Wanneer ik de foto's bekijk van de honden die ter adoptie worden aangeboden via de diverse asiels en vooral als ik zie voor welk ras die honden worden “uitgemaakt”, is het duidelijk dat er geen barst van klopt. Een deel van de aangeboden honden lijkt helemaal niet op het ras waartoe zij zouden behoren. Kijkt u bijvoorbeeld naar de foto van het hondje met de roepnaam “Herrya”.
Wat wel klopt is dat dit hondje ernstig getraumatiseerd is en bijterig kan overkomen. Natuurlijk, kijk maar hoe angstig zij op die foto kijkt.
En zij is niet de enige.

Via, via, of het waar is weet ik natuurlijk niet, schijnt men in Frankrijk al jaren op de hoogte te zijn van het inkruisen van honden van verschillende rassen, terwijl gewoon kruisingen tussen Saarlooswolfhonden worden opgegeven aan de Franse Kennel Club. Op zich niet zo verwonderlijk wanneer we beseffen dat dit ook in Nederland gedaan is. En, hoe je het went of keert, uiteraard door Corrie en haar meelopers die hun kennelnamen maar wat graag beschikbaar stelden aan Corrie.
Het schijnt hier in Nederland al om minimaal 4 personen te gaan die of hun kennelnaam aan Corrie ter beschikking stelden of die die kennelnaam als katvanger voor Corrie op hun naam hadden laten zetten.
Ik zou dan ook willen voorstellen dat zij, die vertrouwen op de gegevens in die Franse database, dat met de nodige scepsis doen. Als er inderdaad op grote schaal gefraudeerd is, kloppen de afstammingsgevens natuurlijk voor geen kant.
Een goed voorbeeld daarvan is terug te vinden via https://www.facebook.com/groups/577288255686505/?multi_permalinks=1386065658142090&notif_t=group_activity&notif_id=1497267395475129

De daar genoemde hond is gefokt onder de kennelnaam Canens Africae. Maar, volgens die FB-pagina is het helemaal geen Saarlooswolfhond. Klopt. Duidelijk te zien. Leest u de reacties maar eens onder die foto. Is dit de volgende beerput die open gaat, is één van die reacties. Zou me niets verbazen en ik hoop het van harte.
In een andere reactie wordt erop gewezen dat justitie druk aan het werk is rond deze zaak. Als dat zo is, heeft het zogenaamd afstand doen door Corrie geen klap geholpen. Ook dit hoop ik van harte en met mij nog vele liefhebbers van de SWH en de TWH.

Ik vermoed ook dat de Franse Kennelclub helemaal afgegaan is op de gegevens van die vereniging van Nederlandse Rassen in Frankrijk. Die schijnt heel veel macht te hebben en Corrie is jarenlang bestuurslid daarvan geweest.

Men schijnt in ieder geval in Frankrijk tot de ontdekking gekomen te zijn, beter laat dan ooit, dat de hele fokkerij van Corrie gebaseerd is op leugens, fraude, enz.
Bijvoorbeeld: Corrie heeft gefokt onder de kennelnaam Sun Gifu, die officieel op naam staat/stond van Pierre Rabain, de man die haar woning, kennels, enz. gekocht heeft.
Verder fokt Corrie via een maatschap onder de kennelnaam “De Daim Pré”. In ieder geval stinkt het hele zaakje.
We zullen de overige kennelnamen waaronder Corrie haar fokproducten aan de man heeft gebracht maar niet verder noemen. Zijn we nog een tijdje bezig.

Het is te hopen dat men in Frankrijk wel in staat is Corrie aan te pakken en dat de Franse Kennel Club daardoor gedwongen wordt actie te ondernemen. Misschien dat dan eindelijk de Raad van Beheer tot de ontdekking komt dat het niet langer geloofwaardig is Corrie de hand boven het hoofd te houden. Dat daardoor een aantal “gerenommeerde” RvB functionarissen van hun voetstuk gaan vallen is jammer, maar de bezem gaat dan wel door die vuiligheid.

Het probleem is echter dat Corrie kans ziet met allerlei leuke verhaaltjes en smoesjes veel mensen aan zich te binden. Meelopers dus, het lijkt wel een “sekte”. Het schijnt ook, als ik alle berichten moet geloven dat zij kans heeft gezien in diverse landen haar ideeën te ventileren omtrent het inkruisen van honden van andere rassen. Er schijnen zelfs, uiteraard Oost-Europese naar men mij verteld heeft, fokkers/keurmeesters van Saarlooswolfhonden bij betrokken te zijn. Waarom kijk ik daar niet vreemd van op.
Voordat u mij gaat beschuldigen van laster en smaad, wil ik u wijzen op stellingen op het forum van de Tsjechoslowaakse Wolfhond waar gewezen werd op fraude door, onder andere, een Finse fokker. Laat die fokker nou toevallig ook Saarlooswolfhonden fokken. Ik heb er al eens eerder op gewezen.

Eigenlijk had ik dit stuk een andere naam willen geven. Namelijk “Genen Spreiding”. Gelet echter op de laatst bekend gemaakte kruising bij de NVSWH waaruit drie puppen geboren zijn, die tot ieders verbazing op dit moment nog steeds in leven zijn, had die titel eigenlijk moet luiden “Geen Spreiding”.
Een aantal jaren geleden werd een toenmalig lid van de NVSWH geconfronteerd met het afwijzen van een door haar beoogde kruising, omdat dat de tweede maal zou zijn dat die combinatie zou worden uitgevoerd. En dat was iets dat de NVSWH liever niet zag. Beide partijen kwamen niet tot overeenstemming en het betreffende lid werd ex-lid.
Intussen, tijden veranderen en inzichten ook, schijnt die mevrouw ook weer lid te zijn. Ook, omdat nog een aantal leden die destijds de NVSWH verlieten of uitgezet werden, weer tot het ledenbestand gerekend kunnen worden.
Die tweede dekking heeft, voor de goede orde, niet plaatsgevonden.

Maar tot ieders verbazing, heeft onze voorzitter, met toestemming van het voltallige bestuur, voor wat dat waard mag zijn, een zekere combinatie (Joscha x Ajia) voor de tweede maal uitgevoerd. De mogelijkheid bestaat echter dat de teef ook vorig jaar door diezelfde reu gedekt is. Dat is namelijk niet zeker, omdat, volgens de eigenaar de mogelijkheid bestond dat zij door twee reuen gedekt was. Dat is ook aan de Belgische Kennelclub doorgegeven. Jawel. Wat gewone leden niet mogen of mochten, mag de voorzitter wel. Verschil moet er zijn, toch! Uit die kruising is toen één reutje dood ter wereld gekomen en waren alle andere vruchten geresorbeerd.
In ieder geval houdt dit in dat van genenspreiding geen sprake is.

Als u de laatste kruisingen van de NVSWH eens kritisch tegen het licht houdt en dan kijkt naar de stambomen, komt u tot de schrikbarende ontdekking dat een groot aantal honden, geboren afgelopen 5 jaar, niet voor de fokkerij ingezet kunnen worden. Eén gigantisch groot inteeltverhaal.

Het is dan toch vreemd dat de NVSWH in haar laatste clubblad rept van kosten gepaard gaande met een “outcross”. Wie is dan uit op geld? De eigenaar/eigenares van de hond van dat outcross-ras?
Leden/eigenaren van de beoogde SWH-teef? Het is niet helemaal duidelijk, maar dat is bij de NVSWH niet zo vreemd.
Hoewel, na het Pinkster weekend werd bekend dat er dan mogelijk toch, met toestemming van het bestuur, een outcross heeft plaatsgevonden. Een buiten de NVSWH gefokte teef is gedekt door een NVSWH-reu en de pups zullen via de pupbemiddeling van de NVSWH worden geplaatst. Of dit daadwerkelijk gaat gebeuren is onduidelijk, omdat de fokker in Tsjechië woonachtig is. Je kunt je dan afvragen waarom de NVSWH dan zo moeilijk deed richting het in Duitsland wonende lid die uiteindelijk een niet-NVSWH reu haar teef liet dekken. Tijdens afgelopen ALV schijnt dit zelfs een discussiepunt geweest te zijn.

Nog meer opmerkelijk nieuws? Jawel. De “Nationale” gaat niet door. Er zijn te weinig inschrijvingen! Hoe is dat nou mogelijk? Je zou verwachten, gelet op het aantal Nederlandse rassen en variëteiten daarvan, dat er zowel in Nederland als in omringende landen toch genoeg eigenaren zouden zijn die voor deze show willen inschrijven? Nee dus. Jammer. Kan me nu niet meer met goed fatsoen onttrekken aan familiebezoek.

Als u trouwens het laatste clubblad van de NVSWH goed gelezen hebt, heeft u gezien dat de financiële verantwoording ook hierin is opgenomen. U moet echter wel een vergrootglas gebruiken. Maar, waar zijn dan die twee aparte fondsen, het SWH-fonds en het HD-fonds, gebleven? Meer nog, wat is er met het geld gebeurd dat op de rekening van beide fondsen stond? Waarom wordt dat sinds de “machtsovername” van 2012 niet meer genoemd in de financiële verantwoording. Hebben de leden, die het geld hiervoor toch hebben samengebracht, niet het recht daarover geïnformeerd te worden.
Het zal toch niet zo zijn, dat het bestuur hiermee leuke dingen voor zichzelf gedaan heeft? Zoals met bijvoorbeeld die meer dan 4000 euro onkostenvergoeding, die men teruggestort heeft, dat wel, maar waarvan het toch belachelijk is dat dat bedrag uitgekeerd werd. Of heeft men wekelijks in het Okura-hotel vergaderd?

Tenslotte gaat het gerucht dat één van de leden van de NVSWH de door haar in 2011 opgevangen hond, waarmee zij ook vervolgens twee nesten heeft gefokt, weer de deur uit gaat doen omdat zij intussen weer een jongere hond heeft aangeschaft. Tja, om de woorden van Leendert Saarloos te gebruiken: “Wat moet je dan met zo'n nutteloze opvreter”. In dit geval herplaatsen dus deze inmiddels 11-jarige teef. Als dit waar is, geeft het wel te denken. Maar het schijnt onder “echte” fokkers gemeengoed te zijn.