Ongeloof

Mijn opmerking dat er in Saarlooswolfhondenland altijd wel wat reuring is, is een understatement gebleken. Ook mijn opmerking onlangs over die fokker uit Friesland die het om één of andere reden niet noodzakelijk vond zijn puppy na twee weken terug te nemen toen die herplaatst moest worden, blijkt in het niet te vallen bij wat nu weer is opgedoken.

De titel van dit blog is dan ook zeer mild, maar ik wilde deze zondag niet verpesten door in de titel al te schrijven dat ik een SWH-eigena(a)r(es) uit Hank al moet scharen tot één van de grootste schoften uit de SWH-wereld die ik, in die korte tijd dat ik me met dit ras bezig hou, ben tegen gekomen. Harde woorden, geef ik onmiddellijk toe, en niet iedereen zal ervan gecharmeerd zijn maar het geeft wel de gemoedstoestand van mij en van een aantal anderen weer.

Ik kreeg afgelopen week diverse stukken van een forum toegezonden over een te herplaatsen hond. Vervolgens kreeg ik een stuk van een Facebook-pagina wat over diezelfde hond gaat.

Voor wie het nog niet begrepen heeft. Het gaat hier om de hond Sun Gifu Decembre, met roepnaam Zima. Deze hond, eigendom van ene Nanda Koomans uit Hank, moet dringend herplaatst worden. Sterker nog, op Wolfhonden Online stond in eerste instantie zelfs dat dit teefje anders “moest inslapen”.

Deze hond is geboren in december 2008 en heeft in 2010 haar eerste nestje, 6 puppen, gekregen. Ze werd gedekt door eigen reu Gambit de Louba Tar. Voorlopig nog niets mis mee, hoewel ik begrepen heb dat velen het verstandiger gevonden hadden wanneer de eigenaren de teef pas bij de volgende loopsheid hadden laten dekken. Maar, ook zo stond te lezen op internet, het “kwam de eigenaren zelf beter uit”. Had iets te maken met de kroeg of kroegen waar deze mensen eigenaar van zijn. Eigenbelang prevaleerde dus.

In één van mijn eerdere weblogs heb ik al eens wat geschreven over deze mensen. Maar toen ging het over die hond die in de kennel geëlectrocuteerd werd. U weet wel, die Chiple Lobo. Kabeltje doorgebeten, drijfnatte kennel, enz. Dat duidde er dus al op, dat de honden bij deze mensen het predikaat “Kennelhond” opgespeld kregen.

Vervolgens namen deze mensen de hond Wamoiwah Aurora Bastaja, geboren oktober 2009,  in huis. Voor “in huis” moet u natuurlijk lezen “in de kennel”.

Let wel, twee teven met nog geen jaar leeftijdsverschil. Dat had dus al een teken aan de wand moeten zijn. Deze teef werd in 2012 moeder van 7 puppen, ook nu weer de eigen reu Gambit als vaderhond van de puppen.

In mei van dit jaar werd Sun Gifu Decembre voor de tweede maal moeder. Van de vier puppen zijn er drie in leven gebleven. De teef schijnt op een pup te zijn gaan liggen waardoor deze overleed.

Ook nu weer heb ik stellig de indruk dat de eigenaren totaal geen aandacht aan de honden en de puppen besteed hebben, anders had dit mogelijk voorkomen kunnen worden. Maar goed, ik ben er niet bij geweest dus mag hierover eigenlijk geen oordeel vellen.

Vervolgens blijkt dat deze honden, inclusief de reu dus, volgens berichten op internet hoofdzakelijk buiten leefden. Omdat de honden hoofdzakelijk buiten leefden werden zij gedwongen de regels binnen hun eigen roedeltje zelf vast te stellen. Dan kan je op je vinger natellen dat in dit geval de kans op problemen levensgroot aanwezig is. Er is, nogmaals omdat zij buiten leefden, geen band met de eigenaren. Je kan dan stellen, dat het de eigenaren totaal geen barst geïnteresseerd heeft hoe de honden met elkaar omgingen. Als je ook nog eens de foto van die kennels bekijkt, lijkt het erop dat er een grote en een kleine kennel onder dat dak staan. Als dat zo is, zal ongetwijfeld één van de honden apart gezeten hebben. Dat zal dan wel een teef zijn geweest. Geen wonder dan dat er problemen ontstaan tussen beide teven.

De vraag is vervolgens: Waar is dat laatste nest van Sun Gifu Decembre geboren? Is dat bij die mensen thuis? In ieder geval hebben, zo lijkt het, de puppen de kennelnaam van deze mensen meegekregen. Dat betekent dus dat zij, vlak nadat de puppen naar de nieuwe eigenaren gegaan zijn, de teef de deur uit getrapt hebben. Ik kan er niets anders van maken. Met andere woorden: goed genoeg om geld op te brengen, vervolgens weg ermee. Gooi het maar op het “pittige karakter” van de teef. Ja, uiteraard. De meeste teven tonen moederinstinct en zijn dan mogelijk wat feller dan normaal wanneer ze puppen hebben. Dat zal echt niet direct teruggedraaid worden wanneer de puppen de deur uitgaan. Als eigenaar had je dit moeten voorzien.

Ik kan me niet voorstellen dat in de toekomst ook maar één rechtgeaarde SWH-liefhebber nog van zins is deze mensen een pup te verkopen. Twee nestjes fokken met de teef, hup weg ermee. Volgende teef.

Wanneer je vervolgens op een forum leest dat de teef inmiddels bij iemand anders zit (Opvang?), daar vervolgens weer weg moet en dat er met spoed een nieuw adres gezocht wordt omdat zij anders moet inslapen vanwege haar karakter, kan ik maar één ding concluderen. Deze eigenaren moeten met spoed al hun honden laten herplaatsen. De kennels kunnen ze dan gebruiken om het tuinmeubilair in op te slaan en voor de rest van de tijd kunnen ze zich bezig houden met het entertainen van hun gasten in de kroeg of kroegen. We mogen alleen hopen dat zij hun klanten beter behandelen dan dat zij nu hun honden doen. Ik hou mijn hart vast wanneer één van hun klanten zich in een aangeschoten of dronken bui wat minder sociaal gedraagt. Wordt dan aan andere kroegeigenaren gevraagd of die die persoon wel willen toelaten omdat hij anders “moet inslapen”?

Heeft niet ooit eens een wijs man gezegd: “Aan de manier waarop iemand met zijn dieren omgaat, lees je zijn beschaving af”? Nou, dat geeft dus al aan hoe het met deze mensen gesteld is.

Nou kan ik wel roepen dat het gedrag van deze mensen ronduit schofterig is, wat het natuurlijk ook is, maar zij zijn niet de enigen. Jaren geleden schijnen ook bij de NVSWH mensen te hebben rondgelopen die dergelijke dreigementen uiten: “De hond wordt nu weggehaald of we laten hem inslapen”. Voor de NVSWH geen probleem, binnen een dag was de hond weg bij die mensen terwijl de hond in een paar gevallen ook nog eens bijna of meer dan 1000km weg zat.

Wat mij verder opgevallen is in deze zaak is dat op de website van de avls totaal niets gemeld wordt over deze te herplaatsen hond. Volgens de avls zijn er momenteel geen honden die herplaatst moeten worden? Waar is deze hond dan gebleven?

De avls staat toch voor iedere te herplaatsen Saarlooswolfhond, ongeacht waar die vandaan komt? Deze mensen zijn toch lid van de avls? Zij zijn toch een keer geportretteerd in dat clubblaadje of nieuwsbrief onder de noemer “Onze fokkers”.

Als vereniging zou ik dit soort leden met de grootst mogelijke spoed uit mijn ledenbestand gooien. Dit gaat ten koste van je goede naam. Je moet je rot schamen als je dit soort fokkers onder je leden telt.

Mijn opmerking in mijn vorige stuk over die familie Reek uit dat laatste interview in dat blaadje van de avls kan blijven staan. Zij hebben niet gereageerd, waarmee zij dus toegeven dat zij uit hun nek hebben zitten kletsen over het voorkomen van DM bij honden van de NVSWH. Zij kennen dus geen honden die die aandoening (zouden) hebben. Ook hebben zij niet gereageerd op mijn opmerking over de aanvraag van het lidmaatschap, waarbij de NVSWH inzicht wilde hebben in het inkomen van de aanvragers. Iedereen weet natuurlijk dat die uitspraak volkomen uit de duim gezogen was en zij hebben dat dus bewaarheid door niet te reageren.

Ik blijf daarom van mening dat een eerdere uitspraak in dat blaadje “dat men het niet meer over de NVSWH zou hebben” niets anders is dan ‘gebakken lucht’. Het bestuur kan dat wel stellen, maar de redactie bepaalt anders.

We mogen daarom ook stellen dat dat “clubblaadje” het predikaat “flutblaadje” meer dan waard is, met dank aan …..

Nederig

Ooit moest het zover komen en nu is het moment daar.

In alle nederigheid buig ik mijn hoofd, sterker nog, strek ik mij languit op de stenen vloer en met mijn uitgestrekte handen raak ik hun voeten aan.

Vervolgens ga ik op mijn knieën zitten en in alle devotie steek ik mijn armen in de lucht en aanschouw ik aanbiddend de gezichten van de heilige avls-redacteuren Johan en Hella.

Wederom zijn zij er in geslaagd een paar Saarlooswolfhondfokkers, leden van de avls uiteraard, aan het woord te laten in hun laatst verschenen clubblaadje. Wederom is het hen gelukt Saarlooswolfhondfokkers te vinden die, je zou bijna zeggen uiteraard, ongestraft hun ongenoegen over de NVSWH openbaar mogen maken.

Ik heb het nu over het echtpaar Reek.

Maar wederom moet ik daarbij direct duidelijk maken, dat dit echtpaar niet van de eerste leugen gebarsten is. Geldt trouwens voor meer leden van de avls, al dan niet aan het woord geweest in dat pulpblad van die vereniging.

Leugens zult u zich ongetwijfeld afvragen? Jawel, leugens.

Zij beweren onder meer namelijk dat zij destijds hun inkomen moesten opgeven aan de NVSWH bij hun aanvraag lidmaatschap.

Omdat dit mij zo onwaarschijnlijk voorkomt, wat heeft de vereniging daarmee te maken, heb ik contact opgenomen met leden die in die tijd al lid waren of net lid geworden waren. Zij hebben mij verzekerd dat de NVSWH dit in die tijd nooit aan hun gevraagd had en het daarom vreemd zou zijn wanneer zij dat uitsluitend bij dat echtpaar Reek gedaan zouden hebben. Ook in latere jaren is door de NVSWH nooit aan aspirant leden gevraagd wat hun inkomen was.

Wat de NVSWH in die tijd wel wilde weten was of de  aanvragers reeds lid waren van een andere SWH-vereniging (lees, Leendert Saarloos Stichting) of in het bezit waren van een SWH van niet ondersteunde/erkende fokkerij. In dat geval werd de aanvraag lidmaatschap afgewezen. Alleen bij het aanvragen van plaatsing op de wachtlijst voor een pup werd aan de echtelieden, LAT-relaties en/of geregistreerde partnerschappen kende men nog niet, gevraagd of beiden de hele dag werkzaam waren. Was dat wel het geval dan kregen zij te horen dat het zeer onverstandig zou zijn aan een hond te beginnen en liepen zij het risico onderaan de lijst geplaatst te worden.

Dus hoe dat echtpaar aan die onzin over het inkomen komt, is een raadsel. Erger is het dat die zelfingenomen redacteuren dat durven te plaatsen. En dan nog doodleuk schrijven dat de samenwerking met de NVSWH zo goed verloopt.

Wat ik verder zo onbegrijpelijk vind van deze mensen is dat hun eerste Saarlooswolfhond, Nikita Ilyana Zwart van Helmond, op bijna 2-jarige leeftijd overleed aan de gevolgen van Parvo. Deze aandoening blijkt voor het eerst opgedoken te zijn eind jaren ’70 van de vorige eeuw. Op de Winner tentoonstelling in 1979 deden zich de eerste gevallen voor. Honden werden vervolgens gevaccineerd met ‘kattenvaccin’ omdat het vaccin voor Parvo nog niet bestond. Maar in 1988, toen hun hond Ilse geboren werd, bestond dat vaccin al jaren en werden puppen standaard tegen deze ziekte gevaccineerd. Dus waarom hun hond niet? Niet belangrijk genoeg?

In mijn optiek hebben zij dus bewust hun hond blootgesteld aan deze ziekte.

Ook zo vreemd is hun stelling, dat de toenmalige Leendert Saarloos Stichting is opgegaan in de Belgische Rasvereniging. Volgens mijn inlichtingen was die Stichting door onderlinge haat en nijd rond het gevoerde fokbeleid, ja ja ook daar dus al, uit elkaar gebarsten. Ten gronde gegaan, derhalve.

Opmerkelijk is voorts dat jaren later de NVSWH deze Belgische Vereniging er nog op moest wijzen, en zelfs te hulp moest schieten, omdat zij een totaal verkeerde rasstandaard op hun website hadden staan. Als je dat als vereniging overkomt, kan je niet serieus genomen worden. Ook opmerkelijk is dat zo’n tien jaar geleden nog bezoekers en exposanten op Belgische Tentoonstellingen openlijk verklaarden dat het onmogelijk was via die Belgische Vereniging, en de daarbij aangesloten fokkers, een hond aan te schaffen die ook maar een beetje op een Saarlooswolfhond leek. Men vroeg zich daarom af wat het nut van die vereniging was. Er werden immers geen Saarlooswolfhonden vertegenwoordigd.

Terug naar dat interview met deze mensen.

Met zeer grote stelligheid beweren zij dat bij de NVSWH ook honden rondlopen of rondliepen die aan de aandoening DM lijden of leden. Ik daag deze mensen uit openbaar te maken welke hond of welke honden het betreft.

Eén kanttekening wil ik hier nog wel bij maken.

Zij moeten niet komen met de hond van die importmossel uit Ovezande. De honden van dit ex-lid van de NVSWH hadden alle canide aandoeningen tussen AA en ZZ die maar bekend zijn. Daarnaast lijden of leden zij aan aandoeningen die de wetenschap nog niet ontdekt heeft. Het is maar dat u het weet.

De verschijnselen van DM lijken veel op de verschijnselen van een aantal andere aandoeningen, dus is het onmogelijk op basis van uiterlijke kenmerken te stellen dat de betreffende hond lijder aan DM is. Daarnaast schijnt mevr. Eggink, die tenslotte van de hoed en de rand moet weten omdat zij in een gezondheidscommissie van de Raad van Beheer zit, zelf verklaard te hebben dat DM een polygeen verervende aandoening is en dat de huidige test niet geschikt is voor de honden van de NVSWH omdat daar een ander gen verantwoordelijk is voor deze aandoening.

Met andere woorden: in mijn optiek worden ook in dit geval door die geïnterviewden klinkklare leugens verteld. Zoals geschreven, zij krijgen de kans de namen van de betreffende hond of honden te melden, al dan niet publiekelijk als reactie op dit artikel dan wel via een mailtje aan mij. Ik vrees echter dat er geen antwoord komt, hetgeen de gewoonte is van avls-leden als zij iets over honden van de NVSWH beweren. Mocht vervolgens blijken dat zij gelijk hebben, dan trek ik natuurlijk het boetekleed aan.

Dat dit dus in dat cluborgaan van de avls wordt geplaatst, houdt simpelweg in dat het bestuur niets over de inhoud van dat blad te vertellen heeft. Johan en Hella bepalen de inhoud en van enige zelfreflectie hebben zij nog nooit gehoord.

Ondanks de roep om samenwerking met de NVSWH wordt iedere gelegenheid door, in ieder geval Johan, aangegrepen tegen diezelfde NVSWH aan te trappen. Geen wonder dat een groot deel van de leden van de avls hem zat is.

Ik weet niet hoe het tegenwoordig gaat op bijeenkomsten van de avls, maar in het verleden werd, zo werd mij door leden van de avls verzekerd, door Johan, in zijn functie van woordvoerder, bij aanvang van de bijeenkomst begonnen met trappen tegen de NVSWH. Dit tot zeer groot ongenoegen van de aanwezigen. Zum Kotzen, zoals men mij vertelde.

Weer terug naar die fokkers. Ik ben verder van mening dat deze mensen zich zeer nederig dienen op te stellen. Ik kreeg namelijk bericht dat binnen hun fokkerij honden het licht hebben gezien die: PRA-lijder zijn, HD-C en HD-D hebben, Primaire epilepsie hebben en dit alles op een totaal van 43 zelfgefokte honden uit 7 nesten. Dan doe je toch echt iets helemaal fout. Dit alles valt natuurlijk, zou ik bijna moeten zeggen, in het niet bij het via hun hond(en) ontdekte gen voor DM. Gelukkig dat dankzij hun hond(en) gebleken is dat de DM-test, om het populair te houden, ook geschikt bleek voor de Saarlooswolfhond. Dat echter nog steeds eigenaren en fokkers hun hond niet laten testen wanneer zij weten dat in de betreffende lijnen dit gen voorkomt, is natuurlijk diep triest.

Intussen heeft Johan op zijn weblog een tipje van de sluier opgelicht rond die te herplaatsen pup Fango. Gelukkig dat dit hondje bij die eigenaren weggehaald is en op een ander, tijdelijk, adres is ondergebracht. Dat is natuurlijk het belangrijkste. Alleen snap ik één ding niet.

Ondanks dat er diverse avls-leden hadden aangeboden dit hondje tijdelijk te willen opvangen, was dat niet mogelijk. “Je kunt geen ijzer met handen breken”.

Kan iemand mij dan uitleggen waarom het bij de NVSWH wel mogelijk is een hond die herplaatst moet worden binnen een paar uur op te halen en ergens anders onder te brengen? En daarbij, zo is gebleken, de betreffende eigenaar indien nodig ook nog eens (gedeeltelijk) financieel te compenseren. Dat is gewoon een kwestie van handelend optreden. Althans, dat was in het verleden zo. Hoe dat nu gaat, weet ik niet. Hoewel ik mogelijk toch enigszins sceptisch moet worden als ik kijk naar de oproep die onlangs gedaan is vanwege een te herplaatsen hond. Geen liefhebbers op de wachtlijst?

Ten aanzien van die ex-eigenaren van Fango heb ik nog wel een opmerking. Op de door hen geplaatste foto is nog een hond te zien. Is die ook van die mensen en zo ja, wat gebeurt daarmee? Asiel, herplaatsen of blijft die straks in een kennel omdat de baas of bazin de hele dag moet werken. Zoals ik eerder schreef, heb ik een nare smaak in mijn mond rond deze herplaatsing. Het enige trieste aan deze hele zaak is dat de hond of de honden de dupe zijn.

De laatste activiteit van Johan betreft een bijdrage van hem op dat weblog van dhr. Woutman, “Kynologie op de Korrel”.

Eerlijk gezegd kijk ik nooit op dat weblog van die man, maar mijn aandacht werd erop gevestigd nadat ik die bijdrage via de mail mocht ontvangen.

Met verbazing heb ik het tikwerk van Johan zitten lezen. Hij haalt, verbaal natuurlijk, uit naar de Raad van Beheer, dhr. Woutman en dat Kynologen Verbond Nederland.

Ik kan me natuurlijk vergissen, maar volgens mij omarmde Johan een aantal jaren geleden die KVN, toen nog Kynologen Vakbond Nederland, omdat zij hem behulpzaam konden zijn met dat “zwartboek” over de NVSWH. Dat zwartboek is al eerder aan de orde geweest, maar nog even voor alle duidelijkheid: hierin stonden alle misstanden binnen de NVSWH met betrekking tot de gezondheid van het ras, het niet aannemen als lid van mensen die via de niet-aangesloten fokkers een SWH of wat daarop moest lijken hadden aangeschaft, enz. enz. Uiteindelijk bleek dat hele zwartboek niets meer te zijn dan aanmaakpapier voor de kachel. Alles wat in dat zwartboek vermeld stond, bleek op eenvoudige wijze weerlegd te kunnen worden. Met andere woorden: een grote afgang voor zowel die KVN als voor Johan. Daarom haalt hij nu waarschijnlijk uit naar die club.

Maar ook haalt hij, wederom, uit naar de Raad van Beheer. Hij beticht ze zelfs van vriendjespolitiek omdat ze elkaar keurmeesterschappen toeschuiven. Als dat zo is, dan is dat een vorm van fraude waar ze van beschuldigd worden. Ik denk niet dat de keurmeesters deze uitspraak van Johan in dank zullen aanvaarden. Ik weet dat men diverse opleidingen moet volgen en examens moet afleggen alvorens men zich keurmeester mag noemen, maar als dat betekent dat men zo’ keurmeesterschap toegeschoven krijgt, vraag ik me af wat het nut van zo’n examen is. Dan volgt natuurlijk direct de vraag: Als zo’n examen toch een schijnvertoning is zoals Johan stelt, waarom werkt de avls dan mee aan zo’n examen door honden daarvoor beschikbaar te stellen? Oh ja, natuurlijk. Ze moeten omdat ze een erkende vereniging zijn en willen laten zien dat ze wel degelijk de Saarlooswolfhond vertegenwoordigen en de belangen daarvan willen behartigen. Daarom zijn de honden die ze voor zo’n examen naar voren schuiven, net als de hond waarvan nu een foto de vernieuwde rasstandaard siert, afkomstig uit lijnen met NVSWH-honden. Ben je toch nog geloofwaardig. Het lijkt mij in dit verband interessant de mening van de keurmeesters te peilen.

Maar wacht even. Omdat Johan weet dat hij op dit punt uit zijn nek zit te kletsen, komt hij natuurlijk niet op tentoonstellingen. Hij is bang dat hij hierop aangesproken wordt. Ah, nu wordt het duidelijk!

Goed, Johan is dus geen vriend van de RvB zoals hij zelf schrijft. Waarom laat hij dan zijn gezicht zien op bijeenkomsten die de Raad organiseert? Om in de schijnwerpers te staan? Om zijn vrouw te steunen die nog steeds in een commissie van de Raad zit? Netwerken? Als je geen vriend van iets of iemand bent, dan blijf je thuis. Dan kom je pas geloofwaardig over. Zullen we wedden dat de Raad plotseling huizenhoog de hemel in geprezen wordt door Johan zodra zij een daad stellen die de goedkeuring van Johan wel kan wegdragen.

 

 

Reuring

Op mijn vorige stuk is snel na publicatie een reactie gekomen. Er wordt verwezen naar een NVSWH hond die ik vergeten zou zijn.

Het is mij alleen niet duidelijk waar dit betrekking op heeft.

Wanneer dit betrekking heeft op de aandoening Retina Dysplasie dan is dat voor de NVSWH een openbaring. Mij is verteld dat dit tot vorig jaar totaal onbekend was binnen de eigen populatie. Het is dan interessant te vernemen om welke hond het gaat wanneer het betrekking heeft op RD.

Heeft deze reactie echter betrekking op de opmerking dat die te herplaatsen hond, waarover toen geschreven werd, monorchyde was, dan heeft die mevrouw Christa gelijk. Er zijn monorchyde honden bekend bij de NVSWH. Ik weet niet of nestgenoten van deze honden nakomelingen hebben voortgebracht die ook last van deze aandoening hadden.

De reactie over Retina Dysplasie vind ik echter heel opmerkelijk. Een arts zag wel iets maar vond het niet op RD lijken. Waar kennen we dit van? Oh ja, PRA. Ook daarbij waren (ECVO-)artsen die “iets” zagen maar het niet op PRA vonden lijken. Die artsen werden direct door allerlei ‘deskundigen’ de grond ingetrapt. Knoeiers waren het, om het mild te houden. Gaan we nu met RD dezelfde kant op? Als dat zo is, wordt het hoog tijd dat die hele ECVO-organisatie eens orde op zaken gaat stellen of dat de opleiding tot veterinair oogarts op dit onderdeel verbeterd gaat worden. We krijgen anders weer een oeverloze en dus uitzichtloze discussie over deze aandoening.

Ondanks dat ik op Facebook zeer actief ben, heb ik absoluut niet de behoefte dat fenomeen af te struinen naar pagina’s van allerlei mij bekende SWH-eigenaren. Ik geef gelijk toe, dat ik dan zeer waarschijnlijk snel klaar ben want zoveel van die mensen ken ik niet, maar ik zie er het nut niet van in. Die mensen behoren niet tot mijn vriendenkring, anders hadden zij allang in mijn contactenoverzicht gestaan.

Omdat uit genoemde reactie bleek dat de uitslag ook op de Facebookpagina van deze fokker staat, heb ik daar eens een keer gekeken. Hoe ik er verder over denk komt nog wel ter sprake.

Met één ding ben ik het echter niet eens. Een outcross, ook al vindt deze plaats binnen de populatie die door de avls vertegenwoordigd wordt, heeft wel degelijk invloed op het totale ras. Dus ook op de populatie van de NVSWH-leden. Daarom maak ik mij daar druk om. En ja, zou ik een teefje hebben dat binnen de fokkerij van de NVSWH een steentje zou kunnen bijdragen, dan zou ik zeker mijn medewerking verlenen. Tenslotte hebben anderen ervoor gezorgd dat leden nu in het bezit zijn van een raszuivere SWH, dan getuigt het van egoïsme om niet zelf eraan mee te werken dat in de toekomst ook anderen van een raszuivere SWH kunnen genieten.

Dat er altijd wat te doen lijkt in Saarlooswolfhondenland heb ik al eerder geschreven en ook nu blijkt dit weer bewaarheid te worden.

De ene dekking is nog niet aangekondigd door de avls of de plannen voor de volgende dekkingen zien het daglicht. Je vraagt je toch echt af of er, zeker in deze tijd, nog wel zoveel wachtenden zijn voor een Saarlooswolfhond.

Tenslotte moet dit ras, althans volgens de berichten, stijf staan van de erfelijke gebreken. Uiteraard hoopt iedereen dat de toekomstige pups een goed tehuis zullen vinden.

Dat goede tehuis vinden blijkt nog niet zo makkelijk. Schreef ik eerder al dat het herplaatsen van een hond als gevolg van een veranderende gezinssituatie nog begrijpelijk is, vooropgesteld dat daarmee bedoeld wordt dat de echtelieden besloten hebben ieders huns weegs te gaan, iets anders ligt dit wanneer de betreffende hond slechts twee weken in huis is.

Onlangs werd bekend dat voor een hondje van 9 weken oud al weer een nieuw adres gezocht wordt omdat de eigenaren onverwachts de relatie verbroken hebben. Allereerst heb ik hierbij toch echt mijn bedenkingen. Ik mag toch echt wel veronderstellen dat, voordat de pup in huis kwam, er al relatie-problemen waren. Zo van de ene op de andere dag besluiten uit elkaar te gaan, lijkt mij zeer onaannemelijk. Mij bekruipt dan ook het gevoel dat de pup aangeschaft werd in de hoop de relatie weer op de rails te krijgen. Zo in de trant van: “laten we een kind op de wereld zetten, zodat de relatie weer de juiste boost krijgt”. Dat hiervan het kind de dupe is, moge duidelijk zijn. Alleen wordt zo'n hummel meestal niet ter herplaatsing aangeboden!

Dat in het eerste voorbeeld de hond de dupe is, blijkt ook al overduidelijk. Nog erger wordt het wanneer vervolgens blijkt dat de pup tegen betaling van € 1000,00 af te halen is. Het wordt helemaal schandalig wanneer vervolgens blijkt dat men deze hond ook nog eens op Marktplaats zet. De Nederlandse wet ziet eindelijk een dier niet langer als een, bijvoorbeeld, koelkast en binnen de kortst mogelijke keren wordt een dier weer door de eigenaren als zodanig behandeld.

Het wordt alleen in dit geval moeilijk een nog meer overtreffende trap van schandalig te zoeken. De fokker van dit hondje geeft totaal niet thuis. Als fokker met ook maar het minste beetje verantwoordelijkheidsbesef betaal je deze mensen direct hun aankoopbedrag terug en je haalt de pup weer in huis. Tenslotte heb je hem 7 weken (op)gevoed.

Nou was al eerder gebleken dat deze fokker totaal geen verantwoordelijkheidsbesef kent, anders had dit nest nooit geboren geworden, maar zijn handelswijze rond deze pup toont dat des te duidelijker aan. Als ik dan op zijn facebook pagina lees, dat hij en zijn partner gezellig zijn “wezen stappen in Groningen” dan krijg ik het idee dat zij de “de puppen verzopen” hebben. Met andere woorden, het bedrag dat zij voor de puppen gekregen hebben in de Groningse kroegen hebben achtergelaten.

In dit geval, dat gedoe met dat pupje dus, moet je deze fokker rangschikken onder de “grootste schoften die er rondlopen”.

Maar ook de avls speelt een bedenkelijke rol in deze affaire. Als vereniging, die zich zo opwerpt als belangenbehartiger van dit ras en die beweert op te komen voor alle te herplaatsen Saarlooswolfhonden, had ik toch direct ingegrepen en deze hond op een tijdelijk adres ondergebracht. Vooral omdat dit hondje door één van de eigen leden gefokt is en je op je eigen website de dekking en de geboorte hebt aangekondigd. Maar nee hoor. Alleen melden dat dit pupje een nieuw tehuis zoekt. Daarmee is voor de avls de kous af. Had je als avls direct ingegrepen, dan had deze pup nooit via de media aangeboden hoeven worden voor herplaatsing.

Gelukkig dat dit bij de NVSWH dan anders gaat. Dat, door de avls, lees Johan Berends, zo verafschuwde centrale fokbeleid, zorgt er wel degelijk voor dat dit soort praktijken niet bij onze vereniging voorkomen. Nee, zo’n pupje wordt onmiddellijk op een opvangadres ondergebracht. Het welzijn van de hond staat bij de NVSWH dan ook voorop in dit soort gevallen terwijl men bij de avls welgedaan achterover leunt en wacht tot er wat gaat gebeuren.

Heel toevallig staat er in de laatste nieuwe “Hondenwereld” een stuk over het certificeren van fokkers. Ook over dit onderwerp heb ik al eens geschreven, maar het wordt nu weer actueel omdat er plannen zijn deze certificering te gaan invoeren. Nou, de fokker van dit pupje hoeft natuurlijk niet te verwachten ooit voor die certificering in aanmerking te komen. Gelukkig maar, omdat anders die ‘onderscheiding’ direct zou devalueren.

 

Het is daarom te adviseren, in het kader van herplaatsing, nog eens na te lezen wat ik in februari van dit jaar geschreven heb over dit onderwerp.

Maar ook is het te adviseren mijn stukje uit januari over “Wit” nog eens goed door te nemen. Ondanks zijn, wederom door frustratie ingegeven, stuk op zijn eigen weblog heeft Johan nog nooit antwoord gegeven op de vragen en opmerkingen over het fokken met witte Saarlooswolfhonden uit mijn genoemde artikel.

Nee, uitsluitend trappen en verwijzen naar een artikel uit 2008 over vererving van wit.

Ik heb echter afgelopen tijd nog eens navraag gedaan hoe dit nu eigenlijk gegaan is rond die witte of crème-witte Saarlooswolfhonden die na 1980 bij de NVSWH geboren zijn.

Nogmaals, dat eerste nest, geboren uit Helena Storm, bleek een soort proefnest te zijn. Men had het vermoeden dat uit die combinatie wit geboren kon worden en dat bleek dus zo te zijn. Volgens leden die die honden gekend hebben, was het karakter van Helana Storm niet helemaal wat men graag zag. Daarnaast bleken ook de witte nakomelingen niet bepaald moeders mooiste te zijn en was er bij de leden nauwelijks tot geen interesse in witte Saarlooswolfhonden. Dat was één van de reden dat die honden niet ingezet werden voor de verdere fokkerij.

Een aantal jaren geleden bestond er bij de verantwoordelijken voor de fokkerij binnen de NVSWH geen bezwaar tegen een eventuele kruising van twee crème-witte honden. Met zag eigenlijk met belangstelling een eventueel nest tegemoet. Uiteindelijk blijken de eigenaren zelf van een kruising te hebben afgezien, vanwege het ‘te pittige’ karakter van één van die honden. In ieder geval blijkt één van de witte reuen wel degelijk ingezet te zijn voor de fokkerij. Dat het op niets is uitgelopen blijkt achteraf een geluk bij een ongeluk geweest te zijn. De betreffende teef is kort daarna door vergiftiging om het leven gekomen. Je moet er niet aan denken dat die teef drachtig was.

Met andere woorden: Johan beweert weer eens iets wat totaal bezijden de waarheid is als zo vaak.

Uiteindelijk had ik me helemaal niet in deze materie hoeven verdiepen aangezien dit reeds eerder uitgebreid op een ander weblog geschreven was en het dus ook bij Johan bekend had kunnen zijn. Ik neem tenminste aan dat hij weblog ook gevolgd heeft.
Over de rest van zijn betoog over wit en de verwijzing naar artikelen uit de Hondenwereld t.a.v. de vererving van wit zal ik maar zwijgen. Ik verval anders in herhaling en daar zit niemand op te wachten.

 

Outcross

Zoals eerder geschreven, er is altijd wat te doen in de Saarlooswolfhondenwereld. Soms positief, maar meestal negatief. Zo ook nu weer.

Triest dat een jonge hond herplaatst moet worden, zoals te lezen valt op een forum. In dit geval echter niet vanwege een kulsmoes, zoals plotseling allergische reacties bij één van de kinderen die in zo’n geval dan altijd de schuld krijgen. Nee, andere omstandigheden. Welke, die zijn niet van belang. Zolang de hond maar een goed tehuis krijgt.

Ik krijg alleen de kriebels als ik de bijbehorende CV lees. Niet vanwege het feit dat deze hond in een bench ligt tijdens de afwezigheid van de eigenaren. Dat zou kunnen betekenen dat de hond niet los in huis kan wanneer de eigenaren niet aanwezig zijn, maar dat verklaart niet waarom hij ’s nachts in de bench slaapt. Het zou ook kunnen zijn, dat de deur van de bench open staat en de hond het gewoon prettig vindt in die bench te liggen. Hij is niet de eerste en zal ook niet de laatste zijn.

Nee, waar het mij om gaat is de onwetendheid van iedereen die deze “advertentie” heeft geplaatst op forums.

De hond heeft slechts één ingedaalde testikel en is derhalve cryptorchide.

Deze zin geeft overduidelijk het kennisniveau van alle betrokkenen weer. Maar ook het kennisniveau van iedereen die de advertentie heeft gelezen, gedeeld, enz. enz. Niemand die de moeite heeft genomen dit te corrigeren. En dit zijn dan de mensen die mede het ras moeten redden?

Deze zin had mijns inziens moeten luiden, om de woorden van de eigenaar niet te veel uit zijn verband te rukken: “De hond heeft slechts één ingedaalde testikel, is derhalve monorchide en zal, nadat deze testikel operatief verwijderd is, voor de rest van zijn leven als cryptorchide reu door het leven gaan”. Hoewel dit natuurlijk niet helemaal klopt, want bij cryptorchide reuen zijn de teelballen in het geheel niet ingedaald. Maar je geeft tenminste aan beide woorden ooit gehoord te hebben.

Hoe het zij, een operatie is uiteindelijk toch aan te bevelen, zo is op diverse pagina’s op internet te lezen om daardoor de kans op tumor aan de teelbal weg te nemen.

Wel duidelijk is dat teven, die nakomelingen (uiteraard reuen)  hebben voortgebracht die aan deze aandoening lijden beter niet meer voor de fokkerij ingezet kunnen worden. Of dit ook voor reuen geldt, is mij niet geheel duidelijk. Ik heb het niet direct terug kunnen vinden. Maar aangezien deze aandoening recessief vererft, zou ik beide ouderdieren van de verdere fokkerij uitsluiten. Alleen …… er wordt ook geadviseerd de nestgenoten van de fok uit te sluiten.

Net zo opmerkelijk is dat nu plotseling RD optreedt. Althans het wordt bekend gemaakt dat dit is opgetreden. Op één dag wordt dit bij vijf honden geconstateerd. In ieder geval één van de eigenaren heeft de moed dit openbaar te maken. Gelukkig voor de hond betreft het de milde vorm van deze aandoening waardoor de hond er de rest van zijn leven geen last van hoeft te hebben. Belangrijker is het feit dat deze aandoening niet progressief is. Met andere woorden, het zal bij deze hond niet verergeren.

In het kader van de openheid waar de avls op hamert, al bedoelen ze daar echter mee dat de NVSWH meer openheid van zaken moet geven dan dat ze naar hun eigen handelen kijken, zijn de namen van de andere honden niet openbaar gemaakt. Alleen vindt Johan, die zich steeds meer gaat ontwikkelen als de Poetin van de avls, het nodig op zijn weblog te verklaren dat één van de betrokken honden komt uit een kruising met een NVSWH-hond.

Dat betekent dus dat of Blizzard of Honehe of zelfs maar Tunka de vaderhond van één van die vijf honden is. Ik neem niet aan dat hij Tunka bedoelt. Dan had die aandoening waarschijnlijk al veel eerder opgemerkt geworden door de onderzoekende oogartsen.

Blijven dus over Blizzard en Honehe.

Aangezien deze aandoening over het algemeen autosomaal recessief verervend is (zo is op internet te lezen) is het natuurlijk wel van het grootste belang openbaar te maken welke NVSWH hond hierbij betrokken is. Dan kan ook de NVSWH hier rekening mee houden.

Honehe heeft, voor zover mij bekend, vier verschillende teven gedekt en een kleine 20 nakomelingen voortgebracht. Blizzard heeft bij drie teven zo’n 17 nakomelingen.

Hoewel de aandoening ook veroorzaakt kan worden door een prenatale herpes of parvo-infectie komt dit zo sporadisch voor dat we dat voor het gemak maar zullen uitsluiten.

Voor het nageslacht en dus de fokkerij is het van belang dat iedereen weet welke honden het slachtoffer zijn van deze genetisch bepaalde aandoening.
Er wordt geadviseerd de honden die aan deze aandoening lijden, maar ook hun nestgenoten van de fokkerij uit te sluiten. Dit geldt trouwens ook voor de honden die dystichiasis hebben.

 Ik kan me echter voorstellen dat het opduiken van deze aandoening, en het ‘opmerkelijke’ is dat het weer honden van de avls betreft, met beide handen aangegrepen wordt de Raad van Beheer ervan te overtuigen dat een outcross toch echt noodzakelijk is. Tenslotte kampt men buiten de NVSWH nu al met, naar men zegt, meer dan tien erfelijk bepaalde aandoeningen. Zoals al vaker aangehaald weigert men openlijk toe te geven dat dit het gevolg is van eerdere outcrosses omdat dat een streep trekt door het plan het stamboek voor de Saarlooswolfhond open te breken door het inkruisen van een hond van wie weet welk ander ras.

Naar aanleiding van een artikel op een ander weblog over Saarlooswolfhonden heb ik afgelopen tijd de openbare database over Saarlooswolfhonden uitgebreid doorgenomen. Een verschrikkelijk tijdrovend karwei maar volgens mij noodzakelijk vanwege alle commotie rond die voorgestelde outcross.

Ik heb gekeken naar de geboortes vanaf 2003, hoewel iedereen begrijpt dat een hond van 10 jaar niet meer voor de fokkerij ingezet moet worden. Het schijnt desondanks toch nog te gebeuren.

In ieder geval blijkt dat de laatste 10 jaar geboren zijn: in Frankrijk ruim 600 honden, in Nederland ook zoiets, in Duitsland rond de 300 en in alle overige landen, voor zover te achterhalen, iets meer dan 300. Al met al rond de 1800 honden ofwel een gemiddelde van 180 per jaar.

Hierbij moet wel aangetekend worden dat, vooral in Frankrijk, fokkers massaal gebruik hebben gemaakt van dezelfde reu(en), zoals bijv. Zazi Zen (12 maal), Wolfnights Dark Wolfsirius (7 maal), Skog (16 maal). Mogelijk Skog zelfs nog meer volgens de berichten, alleen kon ik dat niet terugvinden. Kijken we naar de teven dan zien we bijv. Angelina Jolie, Umbria, Sybelle (5 maal) en Swany zelfs 6 maal.

Maar goed, het zal allemaal wel toegestaan zijn door de Franse Kennelclub.

Ondanks dit alles moet het mogelijk zijn fokcombinaties te zoeken, waar verschillende lijnen achter zitten en die er voor zorgen dat het inteeltpercentage omlaag gaat.

Met andere woorden: ik hoop dat volgende maand tijdens de extra ALV van de avls het bestuur de leden kan mededelen dat de Raad ook in dit geval geen toestemming geeft voor een outcross. Er is voldoende spreiding. Vooral wanneer men let op de uitspraken van sommige eigenaren op diverse fora: Franse Tak, Finse Tak, enz. enz.

Binnenkort komt daar ook nog de Russische Tak bij.

Ik vraag me af welke Russische eigenaar achter de bekend gemaakt kruising zit. We kunnen ons nog allemaal de reactie van die Russische mevrouw herinneren toen ik schreef dat ik haar hond in het geheel niet op een Saarlooswolfhond maar op een Tjechoslowaakse Wolfhond vond lijken. Volgens deze mevrouw had ik het helemaal mis, was haar hond een echte Saarlooswolfhond en voldeed hij in alle opzichten aan de Russische SWH-standaard. Ik heb toen ook laten weten, dat die Russische standaard wat mij betrof zo de kachel in kon. De enige standaard die geldig is, is de Nederlandse standaard. De huidige is opgesteld door de fam. Pielanen en vervolgens goedgekeurd door zowel de RvB als de FCI. Alle andere FCI landen hebben zich aan deze standaard te houden. Het is alleen jammer dat bij de vertaling vanuit het Nederlands naar …… (noem maar een willekeurige taal op) door de vertaler(s) een eigen interpretatie gegeven is aan sommige bewoordingen en termen.

Als gevolg hiervan krijg je op bijv. tentoonstellingen te maken met keurmeesters die uitgaan van een foutieve rasstandaard en dus net die dieren op de hoogste trede plaatsen die juist niet aan de standaard voldoen.

Maar goed, we laten de standaard voor wat hij is. Ieder heeft daar zijn mening over.

In verband met die gemelde dekking uit Rusland begrijp ik de commotie niet helemaal. Okee, de hond is rijkelijk jong voor een Saarlooswolfhond om al een nest te krijgen. Bij een aantal kleine rassen is het niet bijzonder op deze leeftijd al ingezet te worden voor de fokkerij. Maar waarom maakt men zich er druk over.

Nog even terugkerend naar die database waar ik de geboortegegevens uit geplukt heb. Een aantal honden sprongen er helemaal uit.

Bijvoorbeeld:

Dakota d’ Emozioni Breizh, geboren 24 januari 2008.

Driemaal gedekt door Chkuic dit Clint de l’Ancienne Tannerie

1^e nest op 10 dec. 2009, 2^e nest 17 nov 2011 en 3^e nest 18 nov 2012.

Italia de Louba Tar geboren, 15 jan 2007

Twee keer gedekt door Skog en in beide gevallen een Sun Gifu nest.

1^e nest op 23 jan. 2008 (1 jaar oud) en het 2^e nest op 23 sep 2008!!!

Bengalen Rubis de Touba Tar, geboren 14 nov 2001

1^e nest (de Louba Tar) 7 mei 2005 (Be Good Johnny)

2e nest (de Louba Tar) 22 feb 2007 (Cid Liard)

3e nest (de Louba Tar) 6 jan 2008 (Skog)

4e nest (Sun Gifu) 21 nov 2008 (Skog)

en als laatste voorbeeld

Umbria de la Cité des Grands Feux, geboren 9 nov 2003

1^e nest (du Havre de Delphy) 25 dec 2004 (13 maanden oud) (Zazi Zen)

2^e nest (de Daim Pré) 26 nov 2006 (Ken Sighel’s Carlic Coyote)

3^e nest (de Daim Pré) 19 sep 2007 (Ken Sighel’s Carlic Coyote)

4^e nest (Sun Gifu) 5 dec 2008 (Gaelic de Louba Tar)

5e nest (Sun Gifu) 8 nov 2009 (Glaz Go Gandalf de Louba Tar).

Kijk eens goed naar de genoemde datums. Kan iemand mij verklaren waarom niemand zich hierover druk gemaakt heeft? Heeft op enig forum ook maar één Saarlooswolfhonden liefhebber zich uitgesproken hierover.

Nee hè? En waarom niet? Omdat dit in Frankrijk gebeurde? Omdat hier bepaalde Franse fokkers bij betrokken waren waar leden van de avls hun honden van betrokken?

En dan mag het allemaal wel. Over hypocriet zijn gesproken.

Het is mij daarom ook een groot raadsel waarom verwezen wordt naar het basis reglement welzijn en gezondheid van de Raad van Beheer. Wat hebben die Russen daarmee te maken? Zal het hun een zorg zijn hoe wij hier in Nederland denken over bepaalde zaken aangaande de kynologie. Dat geldt trouwens voor meer landen, waar men een heel andere kijk op honden heeft dan wij.

Om verder nog eens duidelijk te maken dat diverse mensen de waarheid spreken op diverse fora over de reeds bestaande outcrosses, wil ik voorstellen dat u eens goed kijkt naar een paar honden waarvan een foto in de database van dhr. Frantz staat.

Ongetwijfeld zal er onder u iemand zijn met veel meer verstand van Saarlooswolfhonden dan ik, maar kan die dan ook verklaren hoe het komt dat bijv. Cerise de Daim Pré (5 jan 2007) en Sun Gifu Djibouti (4 okt 2008), beide met Skog als vader totaal niet op een Saarlooswolfhond lijken. Wanneer ik de foto’s van deze honden vergelijk met foto’s van wolven, eveneens op internet te vinden, dan ben ik van mening dat deze honden niets met een SWH van doen hebben maar veel meer op wolven lijken. Dan komt de verwijzing op een forum naar de uitspraak van de fokker van Skog dat er een wolfhybride door hem ingezet is toch wel heel nadrukkelijk als waarheid over. Maar dat wist iedereen die het ras wat beter kende al lang.

Tenslotte nog dit.
De puppen uit de kruising van DM-drager x DM-drager zijn naar hun nieuwe eigenaar. Eén daarvan zelfs tegen uitsluitend "gemaakte kosten". Dit doet kwaadwillenden natuurlijk veronderstellen dat met deze pup iets aan de hand is. Is deze hond lijder aan DM? Is er meer aan de hand met deze hond?
Met verwijzing naar de openheid waarover ik eerder in dit blog schreef, is het stil gebleven rond de uitslag van de DM-test van deze puppen. En nog steeds blijft men uithalen naar de NVSWH dat die geen gezondheidsgegevens van hun honden openbaar maakt. Je moet maar lef hebben.