Heupen

Ik werd erop gewezen dat op de facebookpagina van een eigenaar van Saarlooswolfhonden een filmpje geplaatst stond over een Duitse Herder die op Crufts hondententoonstelling in de erering verscheen. Deze hond was Beste van het ras geworden, BOB om het in showtermen te houden.
Ik heb dat filmpje even bekeken en kan me de reacties op die beelden goed voorstellen, hoewel ik de reactie over het “laten inslapen uit medelijden als dit bij een Saarlooswolfhond voorkwam” wel iets te overtrokken vind.
Wanneer je als mens zo’n gangwerk had als gevolg van je slechtgevormde heupen zou je onmiddellijk bij de bevoegde instanties aankloppen voor een scootmobiel of tenminste een rollator. Maar bij de Duitse Herder schijnt dit algemeen voorkomend te zijn.

Zou, zoals iemand reageerde, deze hond inderdaad door een dierenarts onderzocht zijn, moet je je één ding afvragen. Is deze arts, of zijn er meerdere artsen bij betrokken geweest, in de fout gegaan, heeft de organisatie niet in moeten grijpen nadat ze al eerder negatief in het nieuws geweest is (Pedigree dogs exposed, weet u nog), of heeft men voor het gemak gekeken naar de rasstandaard van de Duitse Herder.

Laten we eerlijk zijn, iedereen verwacht toch dat die honden met hun knieën zo dicht mogelijk bij de grond staan en/of lopen. Dan werk je toch in de hand dat de heupen zo’n onmogelijke constructie hebben. Dan moet je toch aankloppen bij de organisatie die verantwoordelijk is voor de rasstandaard van dat ras. Dus of bij de VDH, de Duitse Kennelclub, of bij de Duitse vereniging voor Duitse Herdershonden, als die bestaat.
Ik heb ook mij ook laten vertellen dat men, sinds het ontstaan van dit ras aan het rotzooien is geweest rond de stand van de achterbenen. Er schijnt nog iets rond te lopen met de naam Oudduitse Herder, geen idee of dat ras ergens erkend is, maar die zou recht op de benen staan. Waarom dan de huidige Duitse Herder zo nodig met de knieën op de grond moet lopen, is mij een raadsel.

Toevallig stond in de laatste uitgave van de Hondenwereld een artikel over heupdysplasie. Kort door de bocht gesteld, meldt men dat elke pup met gezonde heupen geboren wordt. Vervolgens zouden de eerste 8 weken cruciaal zijn voor de ontwikkeling van de heupen! Volgens fokkers kruipen de eerste paar weken de pups door de werpkist als zouden het slakken zijn. Daarna beginnen ze wat rond te hobbelen, enz. Je krijgt dan het idee dat je als fokker ervoor moet zorgen dat die eerste belangrijke periode de puppen in een trappelzak liggen en zich niet door de werpkist mogen verplaatsen.

Zouden dan al die fokkers en eigenaren van honden waarvan de heup en kom de kwalificatie “onvoldoende  aansluiting” in de fout gegaan zijn tijdens het opgroeien van de pups? Dat zou wel heel opmerkelijk zijn, omdat er toch ook honden rondlopen die perfecte heupen hebben volgens de onderzoekers. U weel wel, Norbergwaarde 40.

Dat er bij de aanleg van de heupen iets fout kan gaan, net als bij andere lichaamsonderdelen trouwens, is duidelijk. Tenslotte hebben we te maken met levende wezens en niet met voorwerpen die uit een 3D-printer komen. Het is dan in dit verband dan wel opvallend dat sommige rassen als berucht te boek staan ten aanzien van HD. Dan moet erfelijkheid toch een rol spelen.

Ik heb mij ooit eens laten vertellen, dat HD voor slechts 20% (ruwe schatting) erfelijk is en dat de overige 80% wel degelijk het geval is van onzorgvuldigheid vanuit fokker en/of eigenaar. Ik vond dat destijds niet eens zo’n slechte verklaring.

Al met al verklaart dit volgens mij niet waarom je bij het ene ras veel vaker geconfronteerd wordt met (ernstige) HD-gevallen dan bij het andere ras. Het verklaart dus ook niet waarom bij de Saarlooswolfhond ruwweg 95% van de honden geen HD heeft. Deze puppen worden toch echt niet anders grootgebracht dan de puppen van andere rassen.

Mocht u een betere verklaring hebben, dan hoor ik die graag.

Met het oog op komende Paasdagen zou ik in dit verband toch willen adviseren in ieder geval matig te zijn met het nuttige van de nodige eieren, al dan niet van chocolade. Als u pech hebt, zal bij onmatige consumptie dit af te lezen zijn aan de omvang van de heupen en dat kan niet de bedoeling zijn.

Bovendien, met het oog op komende clubmatch van onze vereniging zullen dikke heupen bij de hond niet direct op bijval van de keurmeester kunnen rekenen. Lijkt mij tenminste. Het lijkt er trouwens wel op dat het bestuur wakker geworden is en gemerkt heeft dat men de laatste jaren toch erg voor Sinterklaas gespeeld heeft. Er moet weer inschrijfgeld betaald worden. Tja, je wilt als “degelijke” vereniging toch niet dezelfde kant op als sommige voetbalclubs of collega rashondenclubs waar de bodem van de kas in zicht is, komt of waar reeds een gat in die bodem zit.

Het is wel te hopen dat er voldoende honden ingeschreven worden zodat de vereniging ook op die manier een beeld krijgt van het bestand. Volgens insiders was dat in het verleden ook de hoofdgedachte achter de clubmatches. In dit geval kan dan voor de ingeschreven honden het “beroemde” inventarisatieformulier de prullenbak in.

Maar ook de avls heeft het op de heupen gekregen. Of het nou komt door de huidige secretaris of doordat die man die ook op het secretariaatsadres woont, maar wiens naam ik niet meer zou noemen, zich niet meer met het clubblad bemoeit, is nog niet duidelijk. In elk geval organiseert de avls voor het eerst sinds haar bestaan een echte clubmatch. Bovendien duikt men gelijk in het diepe, het wordt zelfs een Kampioens Clubmatch. Alleen is nog niet duidelijk wie de uigenodigde keurmeester of keurmeesters zijn. Dat moet toch allang bekend zijn. Het is dan wel te hopen, dat men niet het oog heeft laten vallen op die Frans/Nederlandse fokker/keurmeester. Daar schreef, zoals iedereen heeft gemerkt, een paar geleden bij een Openlucht tentoonstelling in Brabant ook niemand in. Zelfs niemand met door haar gefokte honden. Dat geeft wel te denken.
Je gaat echter bijna denken dat men, naar aanleiding van de KCM van vorig jaar van onze vereniging de smaak te pakken heeft gekregen. Het is dan wel te hopen, dat de leden van de avls zich niets aantrekken van de uitspraak van die eerder genoemde man dat de Saarlooswolfhond volgens zijn karakter niets met tentoonstellingen op heeft. Het is dan ook te hopen dat leden van de avls het ook op hun heupen krijgen en eens wat vaker op andere hondententoonstellingen inschrijven. Krijgt het publiek toch wat meer variatie in ras te zien. En, afhankelijk van de ambterende keurmeester, gaat u als exposant al dan niet heupwiegend door de ring.