Teloorgang

Uiteraard is geen reactie gekomen op mijn vraag of de avls bekend wil maken welke ingekruiste honden zij in die aparte database hebben opgenomen. Op mij, en ook op mijn lezers, komt dit over als dat men totaal geen weet heeft wat er bij de Saarlooswolfhond in het verleden heeft plaatsgevonden. Meer waarschijnlijk is dat men zo geschrokken is dat men het niet durft bekend te maken, omdat dan blijkt dat er, zoals al lang door sommigen geschreven, totaal geen sprake meer is van een Saarlooswolfhond. Men vertegenwoordigt dus een verzameling bastaarden. Men is dan ook geschrokken omdat men er dan achter gekomen is wie allemaal bij die inkruisingen betrokken waren, zoals, naar verluidt, een huidig bestuurslid van die zelfde avls. Iemand die ook actief betrokken is bij de Tsjechoslowaakse Wolfhond, toevallig één van de ingekruiste rassen.
Maar ook is men er dan achter gekomen dat de teloorgang van hun populatie mede heeft plaatsgevonden met goedkeurig van vroegere medewerkers van de Raad van Beheer. Ook dat is in Saarlooswolfhondenland al jaren bekend.
Dat de Tsjechoslowaakse Wolfhond is ingekruist is mogelijk ingegeven door de opmerking van een wijlen mevr. Brooijmans, dat het beter was dat ras samen te voegen met de Saarlooswolfhond. Voordeel was in haar ogen, dat men de TWH niet hoefde te erkennen als nieuw FCI-ras. Gelukkig heeft de FCI dat onzinnige voorstel naast zich neergelegd, omdat het duidelijk een ander ras is dan de Saarlooswolfhond.
Bovendien, dat heb ik ook al eerder geschreven, komt het verdoezelen van al die ingekruiste rassen alleen maar beter uit vanwege de megalomane drang een outcross te doen om ten eerste de inteelt te verminderen en ten tweede de gezondheid van de avls-populatie te verbeteren.

Ik neem aan dat u gelezen hebt dat het bestuur van de avls gekozen heeft voor het eerste ras dat bij hun populatie ingekruist gaat worden. Uiteraard gaat dit met veel gejuich gepaard, zo als te lezen op het weblog van Johan Berends en op de website van de avls. Lovende woorden van de kant van de Raad van Beheer, enz. enz.
Dat laatste neem ik maar met een korreltje zout, omdat, zoals ik hierboven schreef, in het verleden de Raad, volgens zeggen, willens en wetens heeft meegewerkt aan de ondergang van de Saarlooswolfhond. Gelet op de gewenste rassen die men wil inkruisen, is duidelijk dat het de Raad een worst zal zijn wat er met dit Nederlandse ras gaat gebeuren. Zolang de buitenwacht het idee heeft dat het belang van dit ras voorop staat, zal het de betrokkenen een worst zijn.

Erger is dat sommige figuren binnen de avls het nodig vinden en al jaren hebben gevonden tegen de NVSWH aan te trappen als zouden de leden daar niets te vertellen hebben. Het bestuur, lees daarvoor dhr. en mevr. P., zouden de lakens uitdelen, enz.
De structuur binnen de avls doet echter overduidelijk denken aan het Politburo.
In het laatste clubblad, maar ook op internet, is duidelijk te lezen dat nog niets beslist is ten aanzien van de rassen die men wil gaan inkruisen.
Ik citeer:
“ Nee, er is nog niets besloten. De procedure is als volgt:

1. De leden en fokkers doen suggesties voor de rassen.
2. Overleg met leden en fokkers waarin de voor- en nadelen worden besproken
3. De selectiecommissie onderzoekt de mogelijkheden en geeft advies aan het avls-bestuur
4. Het bestuur van de avls beslist, meldt de beslissing aan de Raad van Beheer en legt verantwoording af aan de leden

“

Einde citaat.

Wat lezen we nu echter op internet. De selectiecommissie heeft reeds een voorstel ingediend, het bestuur is daar, uiteraard, mee akkoord gegaan en ook de Raad heeft, weer uiteraard, haar fiat gegeven.
Maar, hebben de leden al voorstellen ingediend. Daarvan is niets te lezen op het forum van de avls. Ook op de rest van internet is niets te lezen van rassen die door de leden voorgesteld zijn. Bovendien hebben, volgens mij, ook de leden geen formulier ontvangen om hun wensen kenbaar te maken. Laten we het maar een enquêteformulier noemen. Ik heb zo’n formulier in ieder geval nergens aangetroffen.
Laten we het maar simpel houden. De leden hebben geen barst te vertellen. Dat verhaaltje in het clubblad, wat ik citeerde, was slechts bladvulling en een zoethoudertje om de leden wijs te maken dat het outcross-gebeuren een democratische gang van zaken is.

De selectiecommissie beslist gewoon. Het bestuur van de avls is niet deskundig genoeg om weerwoord te geven en voert het bevel van die commissie uit.
Gelet verder op de keuze van het ras, lijkt het erop alsof slechts twee leden van die selectie-commissie de dienst uitmaken.
Als eerste ras is gekozen voor de Witte Herder. Goh, zou ooit iemand dat gedacht hebben? Het had mij hooglijk verbaasd als er iets anders gekozen was. Tenslotte roept dat ene commissielid al jaren dat het tijd wordt dat buiten de NVSWH witte honden geboren worden en blèrt ze al net zo lang bij iedere aankondiging van een drachtige teef dat zij hoopt dat er wit geboren wordt.
Ik ben daarom benieuwd naar die toekomstige combinatie. We zullen het merken.

De ware liefhebber van de Saarlooswolfhond zal het verder onbegrijpelijk vinden dat men gekozen heeft voor een Witte Herder. Een ras, zoals ik al eerder geschreven heb, met meer erfelijke aandoeningen dan de populatie die de avls zegt te vertegenwoordigen. Het onderdeel “gezondheid” waar die outcross voor nodig zou zijn, kan je schrappen. Dat is niet langer interessant. Bovendien, ook dat heb ik eerder geschreven, zullen een aantal van de betrokkenen bij deze outcross mogelijk al in het hiernamaals rondlopen als de gevolgen van deze outcross zichtbaar worden, dus het zal die mensen een zorg zijn wat er dan gebeurt met de Saarlooswolfhond.

Ook schijnt, volgens de avls, de Raad financieel bij te springen bij deze outcross-exercitie. Waarom? Draait het bij die "reddende engelen" van de avls dan toch om geld? Het lijkt er wel op.

Goed, ik geef toe dat er een moment komt dat men iets moet doen om de inteelt te beteugelen, maar zoek dan in hemelsnaam een ras dat totaal los staat van de Saarlooswolfhond. De Witte Herder is van origine een, grof gezegd, afgekeurde Duitse Herder. Een ras gebruikt om de Saarlooswolfhond het licht te doen zien. De Duitse Herder, zit er dus al in. De Tsjechoslowaakse Wolfhond is al vele malen ingekruist. De Hollandse Herder is een ras dat niets in zich heeft dat in dienst staat van de SWH.

Gelet op de erfelijke problemen binnen zowel de Duitse Herder, de Witte Herder en de TWH, waarvan een groot deel van die aandoeningen identiek zijn, is het toch niet verwonderlijk dat men diezelfde aandoeningen aantreft binnen de populatie die de avls vertegenwoordigt. En toch oppert die selectiecommissie deze rassen.
Heb ik trouwens eerder geschreven, maar herhaling kan in dit geval geen kwaad.

Ik blijf bewust van Saarlooswolfhond spreken, hoewel iedereen weet dat daar al jaren geen sprake meer van is, omdat al die vreemde types die er nu rondlopen een papiertje van hun respectievelijke kennelclub hebben dat zij tot dit ras behoren.
Ik wil in dit verband nogmaals wijzen op een aantal foto’s die op internet circuleren waarop de meest absurde types te zien zijn die tot deze categorie behoren. Chocoladebruin met wit, hangoren, Malamute-hoofden, Duitse Herder-types, Poedelvachten, witte staartpunten, wolfhybride-uiterlijken, Tsjechen-uiterlijken, bijna zwarte, enz. Oh nee, diezelfde mevrouw van die selectiecommissie die loopt te kwijlen bij het idee van een witte Saarlooswolfhond vindt dat dat zwart binnen de rasstandaard valt. Met zo’n kennis van zaken geen wonder dat het zo’n ratjetoe is buiten de NVSWH.

Kijk in dit verband ook eens naar de honden van de laatste aangekondigde dekking bij de avls. Karollotes Hera Kayra is gedekt door de in Polen gefokte Avram Jantarowa Wataha. In de eerste plaats heeft die reu al een apart uiterlijk. Gelet op zijn stamboom, Cid Liard en dus Zazi Zen en derhalve Ch. Rop aan moederskant) niet zo vreemd. Maar kan iemand mij verklaren hoe het mogelijk is dat de heupen van deze teef aangeprezen worden als zijnde HD-A, terwijl volgens de gegevens van de RvB deze hond op 6 juni 2012 een uitslag kreeg van HD-C, Norbergwaarde 33. HD-C komt volgens mij overeen met het vroegere HD-Plus/Min. In mijn ogen toch een uitslag om de hond niet voor de fokkerij in te zetten. Maar bij de avls lijken de wonderen de wereld nog niet uit te zijn. Ik zou deze teef dan ook willen opgeven voor een speciale prijs omdat de heupen in een jaar tijd zo gigantisch verbeterd zijn, wat medisch gezien tot nu toe voor onmogelijk werd gehouden. In elk geval stamt deze teef van vaderskant uit een NVSWH lijn zodat, omdat men roept dat er sprake is van twee gescheiden populaties, er dan sprake zou kunnen zijn van een outcross.

Wanneer we verder kijken naar al die vreemde types, met een stamboom als zijnde SWH, moet het mogelijk zijn onder die honden iets geschikts te vinden om voor de fokkerij in te zetten om op die manier het inteeltpercentage omlaag te brengen.

Dat zelfde kennisniveau dat we dus tegen komen bij een paar leden van die selectiecommissie wordt trouwens ook geventileerd door Johan Berends. In zijn geval althans ten aanzien van het gen dat zorgt voor hypofysaire dwerggroei. Meneer weet te vertellen dat er  “geen dwergen meer geboren worden omdat het gen voor deze aandoening bekend is”.
Mag ik een beetje cru worden? Ja? Oké, dan. Gaan we.
Waar zit je verstand in hemelsnaam. Tijdens een gezellig uitje in het water gevallen? Meneer zou de politiek in moeten. Zo in de trant van wijlen een politicus die met droge ogen wist te vertellen dat iedereen een auto voor de deur moest hebben. Vier jaar later meldde hij, nog steeds met droge ogen, dat hij nooit gezegd had dat er mee gereden mocht of kon worden. Met andere woorden, hoe belazer ik de kluit.

Is dhr. Berends nou echt zo naïef? Als je schrijft dat dankzij de bekendheid van het gen voor deze aandoening geen dwergen meer geboren HOEVEN worden, heb je wel een punt.
Gelooft hij nou echt dat al die fokkers in Frankrijk, Tsjechië, Duitsland, Italië, en nog een aantal landen hun honden laten controleren op de aanwezigheid van dit gen of het gen voor DM, omdat ook dat bekend is? Nou, echt niet. Het zal het gros van die fokkers een zorg zijn. Zolang zij de puppen kwijt raken, interesseert het ze geen barst. Tenslotte hebben zij geen last van, over het algemeen, eigenaren die naar de rechter stappen om een schadevergoeding te eisen indien de hond wat mankeert.
Maar ja, als je, net als de omroeporganisaties alleen gelooft in het herhalen van de herhalingen van de herhalingen en die vervolgens op je weblog gaat plaatsen, moet je niet verwachten nog serieus genomen te worden.

Ondertussen is bij de NVSWH duidelijk geworden hoe wij in de nabije toekomst vertegenwoordigd gaan worden. Met andere woorden, de nieuwe bestuursleden en de functieverdeling zijn bekend geworden. Toch moet ik mijn zorgen uitspreken.
Hoelang blijft onze voorzitter nog in functie. Bij herhaling heeft hij met grote nadruk tijdens de voorbije ledenvergadering verklaard af te treden zodra samenwerking met de avls aan de orde zou zijn. Dat zou hij onder geen beding doen. Wat lezen we in het avls wijkblaadje onder de kop “Hoe staat de NVSWH tegenover onze outcross?” dat er overleg is geweest tussen beide besturen en dat de NVSWH hun expertise heeft aangeboden.
Expertise van de NVSWH? Bij wie? De enige mensen met expertise betreffende het ras, de familie P. is er door een deel van het huidige bestuur uitgetrapt. Niet jong en dynamisch genoeg, maar vooral lastig en met teveel kennis van het ras.
Ik vraag me verder af hoe het jongste, v.w.b. leeftijd, mannelijke bestuurslid staat tegenover de nieuwe secretaris. Als heer vragen we nooit naar de leeftijd van een dame, dus laten we de nieuwe penningmeester buiten beschouwing en bestempelen haar als onder die kritische leeftijd. Tenslotte wist die jongeling, volgens berichten, te verklaren dat iemand die boven de 60 jaar oud is in het verleden leeft. Met andere woorden: ophoepelen, mond houden, want niet jong en dynamisch genoeg.

Ik hoop voorts, dat dit bestuur ondanks hun gebrek aan expertise dhr. Dr. H. Kooistra er eindelijk eens van weet te overtuigen dat “bij die club”, zoals dhr. Kooistra de NVSWH ooit noemde, het gen voor hyp. Dwerggroei nog steeds niet aangetroffen is. En dat, wanneer dhr. Kooistra dat nog steeds ongeloofwaardig vindt, het bestuur van harte bereid is een aantal honden, op kosten van dhr. Kooistra uiteraard, te laten testen om zijn ongelijk nogmaals aan te tonen. En anders dhr. Kooistra te verzoeken in het vervolg niet langer te insinueren dat die aandoening bij de NVSWH voorkomt. Maar ja, dan moet er wel een vertegenwoordiger van onze vereniging naar dat seminar bij mevr. Stoetman gaan. Gelijk een gelegenheid om ook daarover van gedachten te wisselen met de avls wanneer een vertegenwoordiger van die club daar aanwezig is. Samenwerking is er toch al, dus dit kan er ook wel bij.

Vraag en Antwoord deel 2

Voor een outcross heeft men het oog laat vallen op een FCI-erkend ras dat ruim voor handen is in Nederland. Dat is logisch wanneer je als argument hanteert dat je dan meer weet over de gezondheid van de dieren of dat ras. Maar ook zou men eens moeten kijken naar een ras dat in Nederland niet zo massaal aanwezig is, dus de grens over gaan is ook een optie. De opmerking dat slechts één reu van een ander ras ingekruist wordt op voorwaarde dat die bewezen heeft goed te vererven roept weer vragen op. Hoe oud moet die reu dan zijn voor je hem gaat inzetten. Tenslotte moet je zeker weten dat zijn eerdere nakomelingen gezond zijn en dus zal die reu toch zeker ouder dan, zeg 6 jaar zijn. Mogelijk zelfs ouder afhankelijk van het ras dat je wilt gebruiken en afhankelijk van de erfelijke aandoeningen binnen dat ras en op welke leeftijd die aandoeningen (kunnen) optreden.

Zorgwekkender wordt de uitspraak dat de selectiecommissie ook “look-a-likes” mag aankeuren, waarbij men wel zorgvuldig rekening moet houden met de onbekendheid van de afkomst. Goed. We zijn er dus. In die selectiecommissie zitten twee keurmeesters, te weten dhr. Ebels die ook de Saarlooswolfhond mag keuren en mevr. Striegel, die het ras (nog) niet mag keuren. Mevr. Offereins, die ook in die commissie zit, mag dan een gerespecteerd kynologe zijn met een benijdenswaardige kennis van fokken met de Drentsche Patrijshond, maar een Saarlooswolfhond is toch anders. Gelet op de kennis van het ras zullen de dames Eggink en Timmermans, beide ook lid van die commissie, zonder twijfel iedere look-a-like aankeuren omdat dat dat dier nu eenmaal op een hond lijkt.

Deze insteek, gehanteerd door vele andere Europese fokkers, heeft geresulteerd in de gigantische puinhoop aan types Saarlooswolfhonden die buiten de NVSWH rondloopt. Het is toch niet zo vreemd dat velen al spreken van Saarlooswolfhonden van het Scandinavische type, het Franse type, het Duitse type, het Russische type, het …… type. Ga zo maar door. Met opzet spreek ik van types Saarlooswolfhonden omdat die dieren, dankzij de onkunde van de respectievelijke kennelclubs en de door fokkers gepleegde fraude, in het bezit zijn gekomen van een stamboom.

Het resultaat hiervan ziet u dagelijks op internet. Althans wanneer u de moeite neemt dagelijks het internet af te struinen naar foto’s en afstammingen van Saarlooswolfhonden. Eenvoudiger is het echter de link in een reactie op mijn vorige stuk te volgen. U krijgt dan vanzelf die chocoladebruine hond met die witte poten uit Rusland te zien. Daarnaast ziet u ongetwijfeld die zwarte Saarlooswolfhond uit Frankrijk, waarvan dat commissielid mevr. Timmermans op een forum heeft aangegeven dat die kleur binnen de geldende rasstandaard valt. Zoals ergens anders te lezen viel: als je alleen maar look-a-likes kan fokken, valt iedere kleur binnen de rasstandaard. Volgens mij is er echter sprake van een gevalletje kleurenblindheid of totaal onbegrip van de rasstandaard, waarbij ik neig naar het laatste. Maar de dames Eggink en Timmermans moeten vervolgens ook nog in staat geacht worden de puppen geboren uit zo’n outcross-combinatie te gaan keuren. Als het niet zo triest was, zou je er om kunnen lachen.

Ook ziet u Saarlooswolfhonden, om dat begrip maar te blijven hanteren, langskomen met uitgesproken zadeldekken. Althans zo schijnt dat kleurpatroon te heten dat bij de Duitse Herder gehanteerd wordt.

Zoals al eerder aangegeven, nog even en u kunt dankzij die voorgenomen outcross een Saarlooswolfhond in elke door u gewenste kleur bestellen bij de avls. Ik zag er bijvoorbeeld al één langskomen in de kleuren van een Dalmatische hond.

Geluk bij een ongeluk is dan dat die honden met witte staartpunt, u weet wel van die uiterst met zijn puppen begane fokker uit Friesland, niet met de vinger nagewezen worden.

Er wordt ook gesteld dat nog niets is besloten ten aanzien van de rassen die men denkt in te kruisen. Leden en fokkers mogen suggesties doen en de selectiecommissie adviseert. Vreemd, als dat zo is, waarom heeft die commissie dan aangegeven dat hun voorkeur uitgaat naar de Duitse Herder, Witte Herder, Hollandse Herder en Tsjechoslowaakse Wolfhond. Dit doet veronderstellen dat de leden en/of fokkers eigenlijk niet met andere voorstellen hoeven te komen. De keuzes zijn al bepaald.

Grappiger wordt het antwoord op de vraag of er verschillende rassen ingekruist worden. Men wil over een periode van 20 tot 25 jaar druppelsgewijs steeds nieuw bloed inbrengen, zodat het karakter en uiterlijk van de SWH behouden blijven. Omdat, volgens een deskundige, na vier generaties terugfokken er nauwelijks nog verschil te constateren valt tussen de uit een outcross komende nakomelingen en de raszuivere. Let wel: NAUWELIJKS. Met andere woorden, hij houdt een slag om de arm. Natuurlijk. Ik kan u nu al vertellen dat die verschillen ook na vier generaties duidelijk zullen zijn. Dat heeft de praktijk immers nu al bewezen. Nog steeds zie je bij nakomelingen uit kruisingen met honden van andere rassen dat de afstamming niet klopt. Zo niet aan het karakter dan zeker aan het uiterlijk. Tenminste, als je kijk hebt op het ras.
Twintig tot 25 jaar! De leden van de selectiecommissie lopen tegen die tijd allang achter een rollator, als ze nog lopen of worden, gelet op hun leeftijd allang niet meer serieus genomen. Dit laatste geldt voor sommige voorstanders van die outcross nu al. Ik ben bang dat van de huidige generatie SWH-eigenaren tegen die tijd het gros ook niet meer in bezit is van een hond van dit ras en ik vrees dat van de nieuwe generaties tegen die tijd niemand meer weet hoe een echte Saarlooswolfhond eruit moet zien. Zij zullen zich verbaasd afvragen wat voor type honden de NVSWH vertegenwoordigde. Van de avls-leden weten we dat al, die weten niet beter of hun look-a-like is een “echte”. Jammer alleen voor de NVSWH-leden die tegen die tijd ook geconfronteerd worden met de meest bizarre verschijningsvormen bij dit ras.

Erger wordt het wanneer we het antwoord lezen op de vraag of er per dekking meerdere reuen gebruikt mogen worden.
Uiteraard mag dit. In het buitenland is dit al jaren toegestaan, maar daar kent men ook al langer de verplichte DNA-afname waardoor duidelijk is welke pup van welke vader afstamt. Uiteraard op voorwaarde dat de fokker de waarheid vermeldt op de dekaangifte. Van een aantal Saarlooswolfhondenfokkers weten we inmiddels dat dat een sprookje is.

De laatste zin van het antwoord op deze vraag geeft echter aan waar het in feite om draait. GELD. Ik citeer “Ook is het financieel aantrekkelijker voor de fokker”.

Het ras interesseert ze dus geen ene mallemoer, om het maar even plastisch uit te drukken. Zou je begaan zijn met het ras, dan zou je te werk gaan als ieder ander die een ras wenst te verbeteren. Dan accepteer je dat je moet investeren. Niet alleen TIJD maar ook GELD. Dan weet je dat je financiële offers moet brengen. Op het moment dat je voor je fokproducten een zodanig bedrag gaat vragen dat het “financieel aantrekkelijker wordt voor de fokker” ga je op de commerciële toer en interesseert het ras je alleen zodanig omdat er geld in het laatje komt. Vervolgens laat je ze ook nog eens slechts eenmaal laat vaccineren omdat ze met al met 7 weken de deur uitgezet worden. Je moet natuurlijk niet te veel investeren, dan komt de betaling van je hypotheek in de knel. Een praktijk trouwens die al vele jaren gebruikelijk is buiten de NVSWH.  Gelukkig dat bij de NVSWH nog de puppen op de leeftijd van 9 weken naar de nieuwe eigenaar gaan en dat daar de fokker de eerste twee vaccinaties voor zijn rekening neemt.

Dus een vraag die in het artikel over die outcross niet gesteld is: “Hoeveel euro mogen de fokkers van die look-a-likes, outcross-nakomelingen, surrogaat-saarlooswolfhonden, designerhondjes, of hoe men ze ook gaat noemen, vragen?” Of wordt ook dat aan de fokker zelf overgelaten? Maar ook moet je antwoord geven op de vraag hoe je gaat bepalen welke van die puppen in de bijlage komen als zijnde potentiële Saarlooswolfhond en welke niet. Ongeacht de gebruikte reu is er toch immers sprake van een outcross? Ik bedoel, stel dat er een poedel in een onbewaakt ogenblik ook kans heeft gezien de teef te dekken en er worden puppen geboren met een poedelvachtje. Wat dan? Tenslotte lopen er al Saarlooswolfhonden met stamboom rond met een poedelvachtje.