Regeltjes

Bij het nogmaals doornemen van de clubbladen van de avls viel mij in nieuwsblaadje nummer 2 van 2016 het stuk op van de scheidend voorzitter van Wattum. Hij blijkt kandidaat-notaris te zijn. Ik hoop voor zijn klanten dat hij van de regels waar hij in dat vak mee te maken heeft meer verstand heeft dan van de kynologische regels.

Wat valt in dat interview op blz. 10 te lezen:

“Een andere doorn in het oog is het lidmaatschap van de Raad van de NVSWH. Volgens de regels van de RvB moet een rasvereniging in de laatste drie jaren ten minste dertig honden van het desbetreffende ras in de Nederlandse hondenstamboekhouding hebben ingeschreven. “
Reinier: “Anders vervalt het bestaansrecht. Wel, de NVSWH fokt al jaren geen enkele pup meer in Nederland, behalve twee pups uit een oepsnestje eind vorig jaar. Draagt in ons land dus niets bij aan de instandhouding van het ras. Maar hebben door hun lidmaatschap bij de Raad van Beheer wel een vinger in de pap. Dat klopt helemaal niet.”

Nee, dat klopt niet. Althans wat van Wattum beweert. Omdat we, althans volgens de meteorologische deskundigen een mogelijk zeer warme Kerst krijgen, dus geen sneeuw, enz. en je dus beter wat anders dan skiën of sneeuwruimen kunt doen, wil ik van Wattum adviseren het KR en het Huishoudelijk Reglement er nog maar eens bij te halen en heel goed te gaan bestuderen. Want wat hij beweert staat namelijk nergens in de regels van de Raad. Populair gezegd, hij “lult gigantisch uit zijn nek”. Met excuses naar mijn lezers die deze uitspraak te “plat” vinden in de aanloop naar Kerst.

In het KR/HH wordt slechts op één punt verwezen naar 30 puppen.

Onder “Beoordeling van de aanvraag van het lidmaatschap”, artikel 6 punten d en e (blz. 21/22 van dat document) wordt ten aanzien van die 30 puppen uitsluitend verwezen naar de aanvraag van het lidmaatschap. Nergens staat dat een aangesloten vereniging moet blijven voldoen aan die regel.

Ook die man uit Rotterdam, waarvan ik de naam niet meer zou noemen, heeft dat te pas en te onpas geroepen. Blijk gevende net zo'n grote kynologische onbenul te zijn als nu van Wattum blijkt te zijn. Maar ja, hij was dan ook betrokken bij dat interview. Je vraagt je dan af hoe het met de andere avls-”notabelen” gesteld is op dit gebied. Ik heb mijn twijfels.

Gelukkig blijkt van Wattum niet vrij van humor. Even verder in dat interview wijst hij erop dat de kwaliteit van de avls honden niet onderdoet voor de honden van de NVSWH. Dat zou blijken uit de tentoonstellingsuitslagen. Welke uitslagen? Bij het merendeel van de Tentoonstelling Organiserende Verenigingen zou de vlag uitgehangen worden als men zou merken dat een avls gefokte hond voor die tentoonstelling was ingeschreven. Let wel, grote nationale en internationale tentoonstellingen dus. Geen clubmatches. Die enkele keer dat op zo'n grote show een avls-hond met de eer gaat strijken is wanneer er geen NVSWH-hond ingeschreven is en zijn verder op de vingers van één hand te tellen.

Kijk bijvoorbeeld naar afgelopen Winner tentoonstelling. De AVLS zou aanwezig zijn met een stand, zoals in het verleden ook al het geval was.
Ingeschreven totaal 9 Saarlooswolfhonden. Daarvan in ieder geval 4 van leden van de NVSWH, drie geen idee of die lid zijn van een vereniging en twee mogelijke leden van de AVLS. Die twee laatste honden werden beloond met een G resp. ZG, terwijl die vier van de NVSWH een U ontvingen. Hoezo niet onderdoen in kwaliteit? Althans, voor de leek. Geen idee hoe de honden gepresenteerd werden, want dat kan ook een rol spelen. Het is echter wel veelzeggend. Wat ook veelzeggend is, is het feit dat de avls wel nadrukkelijk zichzelf presenteert op tentoonstellingen met een stand, maar dat men niet de moeite neemt in de ring het gangwerk van de honden te tonen. Nee, niet inschrijven als exposant, alleen aanwezig zijn om pup-afzet te bewerkstelligen. Zo komt het over.

Ik geef gelijk toe dat ik in een vorig stuk in de fout gegaan ben ten aanzien van die stamboomregeling voor NHSB-honden die in landen zitten waar het ras niet erkend is en waarmee een nestje gefokt wordt. Persoonlijk vind ik het voor de Saarlooswolfhond een bezopen regeling. Er lopen meer dan genoeg honden rond die onder dat ras gerangschikt zijn. En nu, met de mogelijkheid tot het doen van een outcross, zijn er voldoende mogelijkheden het ras in stand en gezond te houden.

Dat het verder met de kennis van een aantal avls-leden droevig gestemd is, blijkt ook al uit de overlijdensaankondiging op blz. 11 van datzelfde clubblaadje. Overleden zou zijn HaskoHarvey Timberley, gefokt door Hanneke Huisman. Hé, volgens mij behoort deze kennelnaam toe aan een heel ander persoon. Dus hoe kan mevr. Huisman dan een nest fokken onder die naam als de betreffende teef haar eigendom is. Bovendien, als je als fokker geen kennelnaam hebt, mag de door jou gefokte pup, volgens de regels van de RvB, slechts één voornaam hebben. Dus ook HaskoHarvey is onmogelijk. Als de redactie van dit nieuwsblaadje even de moeite had genomen op de website van de Raad te kijken, hadden ze gezien dat deze hond simpelweg Hasko heette.

Derhalve ook op dit punt nog maar eens het KR en het HH doornemen. Dan voorkom je dit soort blunders en pas dan gaat het erop lijken dat, zoals van Wattum beweert, de avls een professioneel bestuur heeft en er veel kennis aanwezig is. Uit dit interview en die overlijdensaankondiging blijkt dit in het geheel niet. In tegendeel. Amateurisme is troef.

Maar niet getreurd. Het is bij vele hondenclubs het geval. Ook bij de NVSWH. In de wandelgangen gaat het gerucht dat er binnen het bestuur al onenigheid of ontevredenheid is betreffende de fokkerij en nu moet je als fokker, als je uit je eigen nest een pup wilt houden, ook al een bedrag aan de vereniging storten.

Kan iemand mij vertellen bij welk ras dit nog meer gebruikelijk is? Het is een heel aparte regeling. Van de puppen die via de vereniging, centraal fokbeleid, uitgezet worden onder de leden worden al bemiddelingskosten afgedragen. Dan moet je, terwijl de vereniging voor die ene pup niets hoeft te doen, als fokker ook betalen. Terwijl je al, mogelijk, grote kosten hebt moeten maken en je ongetwijfeld verlies maakt bij een klein nestje. Vreemd, toch?

Een beetje krom geredeneerd is dat hetzelfde als wanneer ik een maaltje tuinbonen kweek in mijn eigen moestuin, ik aan de moestuinvereniging, waar ik toevallig lid van ben, een bedrag moet gaan betalen omdat ik die bonen opgekweekt heb en ze zelf op eet.

Je vraagt je dan ook ernstig af of de leden wel bij zinnen waren die bewuste ledenvergadering toen deze regeling in het leven geroepen werd.

Intussen is door de NVSWH gereageerd op een aankondiging op internet dat bij een lid van de vereniging een nest geboren is uit een zgn. NVSWH-teef en een reu van buiten. Om met de woorden van de voorzitter te spreken, een “outcross” nest dus. Maar ja, het blijkt dat dit buiten het gecentraliseerde fokbeleid om is gegaan, dus vraagt het bestuur zich vertwijfeld af wat ze daar mee moeten en geeft als reactie dat men dit op de ALV in februari met de leden gaat bespreken. Stel nu dat deze fokker een pup uit dit nest wil houden, moet hij/zij dan ook de volledige puppy-prijs betalen aan de vereniging? Of, en dat is natuurlijk ook mogelijk, wordt dit lid uit de vereniging gezet. Interessant in dat geval, omdat er een aantal buitenlandse leden rondlopen met niet-NVSWH gefokte honden die zich mogelijk ook niet aan het centraal fokbeleid gaan houden. Wat doe je daar dan weer mee?

Dat het bestuur op andere punten lak heeft aan de leden blijkt wel uit de aankondiging dat in september weer een KCM plaatsvind in dat in het zuiden gelegen plaatsje De Mortel. Lekker makkelijk voor de in België wonende bestuursleden, hoeven ze niet zo ver te rijden. Dat de in het noorden van het land wonende leden een paar uur moeten rijden om daar aanwezig te zijn, is onbelangrijk. Hadden ze daar maar niet moeten gaan wonen. Het zou een zegen zijn, wanneer men eindelijk weer eens een activiteit in het midden van het land gaat organiseren. Zodanig dat het merendeel van de leden ongeveer evenveel tijd kwijt is om op dat adres te komen.

Maar vooruit, met de Kerstdagen in zicht wil ik verder mild blijven. Derhalve wens ik al mijn lezers hele fijne en gezellige Kerstdagen en een bijzonder voorspoedig 2017. Niet alleen voor de bestuursleden van beide verenigingen, in de hoop dat die eindelijk het licht gaan zien, maar meer voor de gezondheid en welbevinden van de honden. In de hoop, dat de Saarlooswolfhonden die nu nog in kennels gehouden worden, eindelijk een keer als lid van het gezin beschouwd worden en derhalve in de huiselijke kring gehouden gaan worden.
Maar ja, ik ben en blijf wat dat betreft een optimist want ik weet dat dat echt niet het geval zal zijn.

Fraudegevoelig

Nog even terugkomend op mijn vorige stuk en dan met name over dat gedeelte betreffende het verstrekken van stambomen door de Raad van Beheer aan puppen geboren in bijvoorbeeld Engeland, omdat daar de SWH (nog) niet erkend is.

Het geheel nog eens lezend, heeft dit ook betrekking op puppen geboren in de Verenigde Staten van Noord Amerika. Want ook daar is het ras volgens mij niet erkend, maar er zitten wel degelijk Saarlooswolfhonden. In ieder geval honden gefokt in Finland, volgens de mij toegestuurde gegevens. Eén van die fokkers wordt er op een forum voor Tsjechoslowaakse Wolfhonden van beschuldigd te kruisen met “vreemde” rassen. Zou dat ook met de SWH gebeurd zijn?
Wat let vervolgens die Amerikaanse eigenaren om, in navolging van gevallen uit het verleden hier in Europa, deze honden op papier over te schrijven op een Nederlandse eigenaar om op die manier een NHSB-nummer aan te vragen. Nadat die verstrekt is, wordt de hond weer overgeschreven op de naam van de Amerikaanse eigenaar. Het betreffende beestje is zelfs niet eens in Nederland geweest.

Daarna besluit deze, met het ras betrokken eigenaar (!), met het teefje te fokken. Uiteraard een teef, omdat hij anders geen puppen heeft waarvoor een stamboom aangevraagd kan worden. Om aan alle voorwaarden van de Raad te voldoen.

Deze fok- en stamboomregeling rammelt natuurlijk aan alle kanten, zeker wanneer je goed bevriend bent met de betreffende dierenarts. Wie bewijst dat de kopie van de stamboom die opgestuurd wordt, tezamen met een DNA-profiel, dat dit daadwerkelijk afkomstig is van de opgegeven Saarlooswolfhond reu. Dat deze vraag niet zo vreemd is, bewijst wederom het verleden toen er hier in Nederland een afstammingsonderzoek gevraagd werd. De gedaagde kwam met een buisje bloed opdraven, dat van betrokken vaderhond afkomstig zou zijn. Achteraf bleek, volgens een verklaring van de eigenaar van die reu, dat van zijn hond nooit bloed was afgenomen.

Dus dit zou, in het Amerikaanse voorbeeld, ook zomaar het geval kunnen zijn.

Verder rekening houdend met het feit dat in Amerika nogal wat rassen rondlopen waar, naar men zegt, wolven in voorkomen en die honden derhalve op Saarlooswolfhonden kunnen lijken, geen reden om te gaan juichen. Kijk maar eens naar de verhalen rond de Amerikaanse Wolfhond en laten we ook de Indian Dog niet vergeten. Wordt je niet vrolijk van, zeker wanneer je beseft dat deze ruim vertegenwoordigd zijn in Nederland, Belgie en Duitsland, om maar een paar landjes te noemen.

Wanneer je op je gemak op internet gaat zoeken, vindt je tientallen foto’s van Saarlooswolfhonden waarvan je je afvraagt hoe die in hemelsnaam onder dat ras gerangschikt kunnen worden. Dan wil ik het nog niet eens hebben over die opmerkelijke chocoladekleurige Saarlooswolfhonden die er rondlopen.

Met andere woorden, de Raad loopt het risico mee te werken aan grootschalige fraude.

Ik ben daarom blij, dat ik van een lezer een stukje toegestuurd kreeg betreffende een onderzoek door de KMSH (Koninklijke Maatschappij St. Hubertus), de Belgische Kennelclub in samenwerking met de FCI naar stamboomvervalsingen bij de Mechelse Herders.

In dit onderzoek schijnt ook een in Nederland geregistreerde Mechelse Herder reu te zijn of worden meegenomen.

Om deze mogelijke vervalsingen een verder halt toe te roepen, zijn op verzoek van de FCI alle honden die onderzocht worden geschorst voor de duur van het onderzoek. Dat betekent concreet dat voor de nesten waarvoor deze “Nederlandse reu F-….” als dekreu wordt ingezet, geen stambomen wordt verstrekt.

Kijk, je kan zeggen van de Belgen wat je wilt, maar dit getuigt van daadkracht. Hier kan de Raad van Beheer een voorbeeld aan nemen.

Als de Raad, in samenwerking met de FCI, eenzelfde onderzoek zo’n 30 jaar geleden bij de Saarlooswolfhond had uitgevoerd, hadden er nu geen duizenden look-a-likes rondgelopen. Dan waren er dus geen tientallen puppen geboren op dat beruchte adres in Kapel-Avezaath bij die leden van de AVLS, die nooit al die puppen opgemerkt hadden. Zie één van mijn eerdere stukken. Zogenaamd in Nederland geboren, omdat die fokster, naar verluidt, in Frankrijk geen foktoelating had, daar dus geen stambomen kon aanvragen en de puppen derhalve naar Nederland transporteerde zodat ze hier getatoeëerd en/of gechipt konden worden.

Al het bewijsmateriaal werd door de Raad onder het vloerkleed geveegd. Enerzijds omdat het dossier te omvangrijk was, anderzijds omdat daardoor een aantal ‘gerespecteerde’ leden van de Raad doelbewust aan die fraude blijken te hebben meegewerkt.

Had de Raad de fraude bij de Saarlooswolfhond daadkrachtig aangepakt, dan hadden er geen honderden honden rondgelopen met het genenpakket voor Dwerggroei en DM. Om van een aantal andere aandoeningen die buiten de NVSWH voorkomen maar niet te spreken.

Dit wil niet zeggen, dat de NVSWH uiteindelijk niet gedwongen zou worden ook over te gaan tot een outcross. Uiteindelijk had men daaraan niet ontkomen, zoals ook door de vorige voorzitter al jaren geleden werd aangegeven.
Of men dan gekozen had voor het inkruisen van een Witte Herder of een “working” Husky blijft de vraag.

Zoals het er echter op dit moment naar uitziet heeft de huidige voorzitter van de NVSWH het bij de keuze voor een outcross wat makkelijker door dat 30 jaar lang de andere kant opkijken door de Raad. Nu kan onze voorzitter roepen dat een kruising met een SWH van buiten de NVSWH in feite ook een outcross is. Dat is dan wel weer meegenomen.

Wat verder zorgelijk is, is het gegeven dat de NVSWH nu ook leden kent die in het bezit zijn van of zelfs fokken met honden die uit die “fraude”populatie komen. Volgens welke regels fokken deze leden. Volgens het fokreglement van de NVSWH of blijven zij hun eigen regels hanteren.

Dit probleem speelt trouwens bij alle rassen waar meerdere verenigingen van zijn en waar men dus lid kan zijn van al die verenigingen. Volgens welk fokreglement fokken die mensen? Zoals het het beste uitkomt?

Dan kan je bij de NVSWH wel roepen dat het centraal fokbeleid gehandhaafd blijft, maar ten aanzien van de fokkerij zelf wordt dat een heel moeilijke zaak.

Het zal mij benieuwen hoelang dit beleid nog stand houdt.

Nou ja, tijdens komende donkere dagen genoeg om over na te denken. Alvast prettige feestdagen gewenst.