Gezondheid

In de aanloop naar de Winner tentoonstelling kwam weer die club genaamd Sophia Vereeniging met de stelling dat, te beginnen met de Winner 2013, hondententoonstellingen verboden moeten worden. Uiteraard weer met de bekende argumenten dat het dieronvriendelijk is, alleen maar gericht op geld verdienen voor de fokkers en dat alleen gekeken wordt naar het uiterlijk en dat de gezondheid van ondergeschikt belang is. Dit in grote lijnen weergegeven.
Je zou bijna zeggen dat, ook uiteraard weer wordt verwezen naar bijv. de King Charles Spaniel met te kleine schedeltjes waardoor die honden constant pijn lijden. Zoals gewoonlijk worden tegenargumenten zorgvuldig weggemoffeld omdat dat niet past in het beleid. Men weigert te erkennen dat binnen de rashondenfokkerij al tijden gelet wordt op de gezondheid van de dieren.
Ik geef onmiddellijk toe dat er nog het nodige te verbeteren valt, maar dat komen we overal in de maatschappij tegen wanneer er dieren bij betrokken zijn. Hoelang heeft het niet geduurd voordat de wetgever eindelijk ging erkennen dat het waanzin is dieren te rangschikken onder gebruiksvoorwerpen zoals wasmachines.

Maar goed, als die vereniging dan zo flink is om van leer te trekken tegen Hondententoonstellingen maak de maatschappij dan gelijk duidelijk dat ook alle katten-, vogeltjes, paarden- en rundvee-tentoonstellingen ook verboden moeten worden. Laat dan ook gelijk het concours hippique en de dressuur schrappen als zijnde dieronvriendelijk. Dan zullen we maar helemaal niet hebben over de Military. Datzelfde geldt voor de IPO-wedstrijden, Agility, G&G, enz. omdat ook daar rashonden aan meedoen. Schrap dan helemaal het Doggy Dancing als zijnde zeer dier onwaardig. Ooit al eens een hond de Tango of de Quick Step zien dansen?
Alleen …… deze activiteiten kunnen uitsluitend uitgevoerd worden door gezonde dieren en daar zitten ook rashonden (met stamboom) onder. Alleen past dat niet in het straatje van al die tegenstanders. En omdat sommige van die activiteiten weer van economisch belang kunnen zijn mag het.

Hoe kijkt men dan aan tegen die happening waar de Nederlandse Rassen gepresenteerd worden. U weet wel, alle Nederlandse Rassen ongeacht de diersoort. Hierbij is de Stichting Zeldzame Huisdierrassen betrokken. Pak die dan ook gelijk aan. Tenslotte is dat toch ook een vorm van tentoonstellen, waarbij ook dieren in hokken zitten. Ik neem tenminste niet aan dat de Nederlandse konijnen en pluimvee-rassen los rondlopen.

Bij toeval kreeg ik een pagina uit een omroepblad onder ogen. Op die pagina een melding van het goede doel van Loes & Fred Aukes. Fotootje erbij van Loes met twee wolfhonden. Niet toevallig natuurlijk wolfhonden met de zo bekende Louba-Tar vachten, van die rare strepen in de vacht. Ik vraag me alleen af of zij donateurs zijn uit dierenbelang of omdat het van de belasting aftrekbaar is, maar dat is hun zaak. Ook zij vinden het nodig de Cavalier King Charles Spaniel in een kwaad daglicht te stellen. In mijn ogen spelen zij gewoon voor echoput en herhalen zij gewoon wat anderen al eerder verklaard hebben. Maar over de misstanden op gezondheidsgebied bij de Saarlooswolfhond hoor je ze niet. Natuurlijk niet.

Kunt u zich nog het interview met dit echtpaar in het blaadje van de avls voor de geest halen? In een eerder weblog heb ik daar al eens over geschreven. Heeft u ooit vernomen van deze mensen hoe het mogelijk is dat die Nederlandse fokster, die voor Frankrijk als keurmeester uitkomt, op hun adres vele honderden Saarlooswolfhonden gefokt heeft zonder dat zij dat weten? Nee, natuurlijk niet. Zij fungeerden simpel weg als postadres voor die mevrouw zodat die in Nederland haar fokproducten in het stamboek kon inschrijven. Iets wat voor haar in Frankrijk nagenoeg onmogelijk was.
Dat bij genoemde familie Aukes nog steeds Saarlooswolfhonden van die Frans/Nederlandse keurmeester geboren worden bewijst de CD van de Raad van Beheer wel. Terwijl die zelfde mevrouw samen met een andere Franse fokster onder de kennelnaam “de Daim Pré” het ene nest na het andere in het Franse stamboek laat inschrijven. Kijkt u maar eens in die online SWH-database.
Trouwens, voor wie het nog niet weet. Deze, bij veel leden van de avls zo bejubelde en bijna heilig verklaarde fokster, die zoveel voor de Saarlooswolfhond gedaan heeft enz. enz., is nog tot februari komend jaar door de Franse Kennel Club geschorst als keurmeester. Dit is trouwens terug te vinden op de website van de FCI. Uiteraard wordt de reden niet genoemd. Daarbij wordt deze mevrouw in verband gebracht met een SWH-eigenaar uit Frankrijk waar 60 honden weg moeten en er nog slechts een goede 40 mogen blijven.

Voor de goede orde. Dit is niet de eerste ‘kynologische’ schorsing van deze mevrouw en volgens mij ook niet de eerste keer dat er zoveel honden weg moeten.
Wanneer er dan toch over gezondheid gesproken moet worden, verwijs ik nog even naar het boek over de Saarlooswolfhond waarin een paar foto’s schijnen staan van de huisvesting van honden bij deze mevrouw. Ik heb begrepen dat in het verleden ook op de website van de NVSWH dergelijke schokkende foto’s en/of filmpjes bekeken konden worden.

Dus, op het momen dat deze Loes & Fred over misstanden gaan spreken, gaan bij mij en velen anderen de haren overeind staan. Hoe vaak is er op internet geen oproep gedaan t.a.v. herplaatsing van oude Saarlooswolfhonden, ook uit Frankrijk. En dan beginnen over seniorenopvang. Hypocrisie ten top. Schandalig dat dit soort mensen nog voor het voetlicht gebracht wordt.

Het is al zover gekomen dat circussen niet langer dierennummers mogen vertonen, althans geen nummers meer met “wilde dieren”. Dat er opgetreden wordt met bijv. teckels mag dan wel weer, althans ik heb nog niet gelezen dat ook dit verboden moet worden. Hoe zit het dan met die paardennummers? Ook nu weer gaat men gemakshalve voorbij aan het feit dat het voor de dompteurs van levensbelang is en was dat de dieren gezond zijn, waren en bleven. Ook vergat men gemakshalve dat de overgrote meerderheid van die dieren in het circus geboren was en in de vrije natuur onder geen beding zouden kunnen overleven.
Ik wil wel voorop stellen dat ik geen voorstander ben van dierenoptredens in circussen, maar om nou de hele voorstelling te gaan zitten kijken naar clowns en trapeze-artiesten gaat ook vervelen.

Hoe staat men dan tegenover het houden van dieren in dierentuinen? Hoe kijkt men dan aan tegen de fokprogramma’s die dierentuinen hanteren. Is het niet zo dat in veel van die instellingen nog steeds geldt dat men in het voorjaar liefst jonge dieren (puppen, welpen, enz.) ziet omdat dat zo vertederend werkt voor de bezoekers. Dat in het najaar veel van die dieren weer opgeruimd worden, blijft onvermeld. Waarbij men voor het gemak voor het publiek maar verzwijgt dat het uitzetten van die dieren in de vrije natuur gelijk staat aan een doodvonnis, omdat die dieren totaal geen idee hebben hoe te overleven.
Er valt zeker nog het nodige te verbeteren binnen de kynologie. Laten we daarnaast niet vergeten dat veel keurmeesters tevens fokker zijn. Ik mag daarom aannemen dat zij zich er uitermate van bewust zijn dat de gezondheid van de honden prioriteit moet hebben, omdat dat ook van belang is voor diezelfde fokkerij. Hoewel, in het kader van de fokkerij gaan sommige fokkers wel erg ver.

Zo kreeg ik informatie binnen over een forum waar een eigenaresse van een Saarlooswolfhond al weken hoopt dat haar hondje loops gaat worden zodat er bij haar weer een nestje geboren geboren wordt. Een andere fokster geeft aan zelf met succes gebruik gemaakt te hebben van homeopathische middelen om de loopsheid op te wekken dan wel te bevorderen. Verwezen wordt naar de zng. “Zilverkaars”. Voor wie niet weet wat dat is verwijs ik naar internet. Even een zoekopdracht en alles wordt u duidelijk.
Dan wordt u ook duidelijk dat dit middel ook door vrouwen gebruikt wordt bij overgangsproblemen. Tja, de een heeft daar meer last van dan de ander. Alleen is van dit middel bekend dat er bijwerkingen zijn. Het blijkt dat dit middel bij sommige gebruikers problemen aan de lever kan opleveren.
Hoe zit dat dan bij honden? Daar zijn de opbouw en de werking van de lever toch te vergelijken met die van de mens. Dus loopt de hond toch ook kans gezondheidsproblemen te krijgen en moet dat weer aangepakt worden met prednison. Dan ben je lekker bezig als fokker.

Iedereen weet dat in veel gevallen het fokken met de Saarlooswolfhond niet net zo soepel verloopt als het fokken met honden van andere rassen. En dan toch naar hulpmiddelen grijpen. Waar gaat het dan om? Moet je zo nodig de natuur beïnvloeden omdat je persé een nestje op de wereld wilt zetten omdat het goed is voor het ras of de hond(?) of wil je een nestje op de wereld zetten om een leuke vakantie te bekostigen of een deel van je hypotheek af te betalen?

In al deze gevallen ben je in mijn ogen als fokker verkeerd bezig. Tenminste als je met de Saarlooswolfhond wilt fokken. Accepteer dan dat het vaak niet zo gaat als je zou willen of zoek in hemelsnaam een ander ras waar veel meer vraag naar is. Het schijnt dat er nog steeds een ongezond grote belangstelling is voor allerlei zgn. Boomerhondjes. Tenminste als je kijkt naar al die (web)winkels waar de grootst mogelijke idioterie aan jasjes, mutsjes, sokjes, enz. enz. waarmee die Paris of Estelle ratjes mee opgetut worden, verkocht worden. Om maar niet te spreken over het organiseren van verjaardagsfeestjes voor de buurhonden als jouw hondje jarig is. Dat soort eigenaren moeten direct van straat gehaald en in één of andere inrichting opgesloten worden. Voornamelijk ter bescherming van de honden. Toch hebben die diertjes een voordeel: je kan ze makkelijk in een flatje houden en op je balkonnetje uitlaten als het slecht weer is. Dat is pas dieronvriendelijk. Wordt daar wat tegen gedaan?

Nog even terugkomend op een vorig artikel van mij waarin ik schreef over de rassen die door die “outcross-commissie” van de avls genoemd zijn om in te kruisen bij de Saarlooswolfhond. Voor alle duidelijkheid heb ik de bij die rassen en de bij de SWH voorkomende erfelijke afwijkingen in een tabelletje gezet.

Aandoening	Zw. Witte Herder	Duitse Herder	TWH	Holl.Herder	SWH	SWH-NVSWH
HD	X	X	X	X	X	X
ED	X	X
MDR1-gen defect	X
Doofheid	X
PRA	X	X	X	X	X	X
Pannus	X	X
PPM/MPP	X	X
Cataract	X	X	X	X	X	X
Cauda Eq. Syndr.	X				X
Spondylose	X	X
DM	X	X	X		X
Maag/Darm	X
Perinale Fistels	X
Dwerggroei	X	X	X		X
Epilepsie	X	X	X	X	X	X

Waar niets is ingevuld betekent dat mij niet bekend is of die aandoeningen daar wel of niet voorkomen. Met uitzondering van de SWH behorende tot de populatie van de NVSWH. Daarbij zijn genoemde erfelijke aandoeningen tot op heden niet aangetoond.
V.w.b. de HD met dien verstande dat al vele jaren de slechtste uitkomst bij de NVSWH HD-B is.

De eerder genoemde Rashondenwijzer geeft voor de Duitse Herder nog een groot aantal aandoeningen op. Die heb ik bewust niet genoemd omdat ik niet weet of dat klopt.
Mocht dit zo zijn, dan ga je toch niet moedwillig het risico lopen dit bij de SWH in te fokken. Of zijn wij nu allemaal gek en snappen wij er niets meer van?

In de tussentijd wens ik u allen een gezond en vooral wijs 2014 toe.

Outcross, deel 3

Iemand die een blog schrijft, wordt vaak een “blogger” genoemd.
In mijn geval ben ik een blogger, die zich vaak een “roepende in de woestijn” voelt. Ik neem aan dat dat met vele bloggers het geval is, wanneer zij zich geroepen voelen zekere misstanden aan de kaak te stellen. Ik ben dus gelukkig geen uitzondering.

Mijn vorige stuk, Outcross deel 2, ging over de wens van de avls een hond van een ander ras te kruisen met de Saarlooswolfhond teneinde het ras, lees echter hun populatie, van de ondergang te redden. Ofwel het inteeltpercentage terug te dringen en de gezondheidsproblemen op te lossen.
Dit advies is ook ingegeven door de deskundigen van Wageningen Universiteit.

Ik heb echter al diverse malen aangegeven dat ik persoonlijk een dergelijke outcross, zeker de eerste jaren, overbodig vind vanwege de honden van andere rassen die al ingekruist zijn. Gelukkig ben ik niet de enige die die mening is toegedaan. Ook anderen, ook leden van de avls, zijn van mening dat een outcross helemaal niet nodig is vanwege de al bestaande variatie.

Ook in andere blogs, op forums, enz. is in het verleden al vele malen geschreven over die ingekruiste honden en dat die verantwoordelijk zijn voor de opgedoken gezondheidsproblemen in de populatie buiten de NVSWH.

Maar u weet hoe het gaat. De mensen die dat geschreven hebben en in de toekomst zullen schrijven worden niet serieus genomen, voor opruiers uitgemaakt en op alle mogelijke manieren de grond ingeboord.

Vooral binnen de avls lopen een aantal mensen rond die daar heel bedreven in zijn. Zij stellen dat op papier de afstammingen kloppen en dat iedereen die er anders over denkt maar met genetisch bewijs moet komen. Dat zij echter dondersgoed weten dat die papieren afstammingen in veel gevallen helemaal niet kloppen, soms waren zij zelfs betrokken bij "niet-kloppende dekkingen", verzwijgen zij voor het gemak. Dat ook het genetisch bewijs niet zomaar te leveren is omdat betrokken honden of overleden zijn of omdat de fokkers en/of eigenaren niet mee willen werken, wordt voor het gemak ook vergeten. Komt niet in hun straatje van pas.

Het probleem wordt echter groter doordat vervolgens die foutieve afstammingsgegevens aan de populatie-deskundigen van WU verstrekt zijn. Omdat die mensen volstrekt onkundig zijn met betrekking tot de populatie Saarlooswolfhonden is het logisch dat zij zich verlaten op die aangeleverde foutieve gegevens. Tja, dan krijg je totaal verkeerde uitkomsten uit een onderzoek met als gevolg totaal verkeerde adviezen.

Vergelijk het met een onderzoek van een opinie-bureau waarbij de opdrachtgever verklaart dat er geen mensen boven de 75 jaar zijn. Conclusie van dat onderzoek: er leven in Nederland geen mensen ouder dan 75.

Waanzin natuurlijk, maar in het geval van de Saarlooswolfhond echter volkomen geaccepteerd en misbruikt.

Tot mijn grote verbazing echter schrijft die meneer uit Zeeland, eerder door mij vergeleken met een import-mossel, en ex-lid van zowel de NVSWH als de avls, ook dat een outcross niet nodig is. Ook volgens hem is er sprake van voldoende variatie. Hij verwijst naar de Scandinavische Saarlooswolfhonden, de Russische tak, de hele groep nakomelingen van Skog, enz. enz.

Zo is algemeen bekend dat er vanuit Scandinavie en dan voornamelijk Finland Saarlooswolfhonden over de hele wereld geëxporteerd zijn. Onder die honden ook exemplaren waar, naar het uiterlijk te oordelen, Alaska Malamute door zit.

Wat Skog betreft, het aantal malen dat hij gedekt heeft is niet meer op de vingers van twee handen te tellen en gelijk nemen we zijn broer Skrim maar mee, ziet iedereen dat het hier om wolfhybriden gaat. Geen Saarlooswolfhond die er ooit zo uitgezien heeft.

Vanuit Frankrijk, Duitsland en een aantal Oosteuropese landen zijn de op de Tsjechoslowaakse Wolfhond gelijkende Saarlooswolfhonden opgedoken. Niet alleen doordat er gerotzooid is met de afstammingen maar ook door het aankeuren van kruisingen met als gevolg Saarlooswolfhonden met stamboom. Een stamboom die in de bijlage van het stamboek van betreffende land is opgenomen, maar over een paar generaties wil niemand dat meer weten.

Mag ik dan nogmaals verwijzen naar de hond Anakin. Gefokt in Zwitserland en in Duitsland aangekeurd als zijnde Saarlooswolfhond, derhalve een VDH-stamboom als zodanig. De eigenaresse verklaart in 2009 op een hondenforum zelf dat deze hond een kruising TWH x SWH is. Dit klopt ook want op de website van de fokker was dat ook terug te vinden. Dus bewijs is in dit geval al geleverd.

Het grappige of meest opmerkelijke is echter dat deze meneer uit Zeeland in zijn weblog ook schrijft over een aangetrouwd familielid die een pup uit Duitsland krijgt. Iets van een kruising Saarlooswolfhond met Witte Herder als ik het goed begrepen heb. Nou, ik denk dat met hem  iedereen wel nieuwsgierig is naar de afkomst.

Alleen geeft dit wel weer aan dat de mogelijkheid bestaat dat deze hond, of nestgenoten daarvan, aangekeurd gaan worden als zijnde zuivere Saarlooswolfhond. Vooropgesteld natuurlijk dat zij nog geen FCI-erkende stamboom hebben.

Trouwens, kunt u zich nog herinneren dat op internet in het verleden uitgebreid geschreven is over die hond Quick, die vader van twee nesten zou zijn maar waarvan iedereen weet welke Tsjechoslowaakse Wolfhond (C. z. Polonin) daarvoor in de plaats gebruikt is. Ook verwijs ik naar die eigenaar van een Saarlooswolfhond die in bijzijn van getuigen verklaarde dat zijn hond nog nooit gedekt had, terwijl zijn reu ook in dit geval als vaderhond door het leven ging. Nog een naam dan: Ch. Rop. Toevallig ook een Tsjechoslowaakse Wolfhond.

Als u goed zoekt op internet is het allemaal waarschijnlijk nog wel boven water te krijgen. De fokster die dus een andere reu dan Quick had gebruikt is door de VDH schuldig verklaard aan fraude. Zij fokt sinds die tijd niet meer onder hoede van de VDH, maar haar fokproducten worden toch steeds weer in de bijlage van het Duitse stamboek opgenomen. Echter in de e-mail wisseling uit die tijd tussen de betrokken eigenaren wordt aangegeven dat een Nederlandse fokster van Saarlooswolfhonden ook een Alaska Malamute had ingezet. Helaas wist men niet meer in welke lijn dat was, maar men vond het opmerkelijk dat later in Finland die Malamute-achtige Saarlooswolfhonden opdoken. Ik neem aan dat bij de NVSWH hierover wel iets terug te vinden is in het archief, omdat het toch van belang van het ras is. Hoewel ik wel het idee heb, dat bepaalde zaken uit het verleden totaal niet meer interessant zijn voor de huidige generatie bestuursleden. Je kop in het zand steken of struisvogelpolitiek bedrijven, noemen we dat.

Zo langzamerhand komen er steeds meer redenen op tafel om van een outcross af te zien. Maar zoals die meneer uit Zeeland al aangaf en zoals ik zelf ook al diverse malen heb geschreven, voor bepaalde mensen binnen de avls staat het doen van een outcross gelijk aan de zoektocht naar de “Heilige Graal” en moet daarvoor alles wijken. Hele volksstammen zijn in de geschiedenis al op zoek geweest naar die kelk, alles moest daarvoor wijken. We zullen het dan maar niet hebben over alle ruzies, misstanden, enz. die ontstonden tijdens die zoektocht. Staat ons dat ook te wachten ten aanzien van de SWH? Tenslotte trappen zekere leden van de avls al jaren bepaalde leden en ex-leden van de NVSWH in de grond. Eerlijk gezegd, het omgekeerde gebeurt ook en dan voornamelijk omdat het ras naar de knoppen geholpen is door het doen van niet-geoorloofde kruisingen of nog steeds naar de knoppen geholpen wordt door hun wens tot outcross.

Gaat het zover komen dat, met toestemming van de Raad van Beheer voor die onnodige outcross en het doordrammen van de fam. Berends, de populatie van de NVSWH in de toekomst als rasonzuiver door het leven gaat? Gaat men dan met droge ogen verklaren dat die bastaarden van de avls en uit allerlei onduidelijke kruisingen in het buitenland als de enige echte Saarlooswolfhonden beschouwd worden?

Als dat zo is, mag men zich op de borst kloppen. Om het ego van een aantal liedens op te kloppen is een raszuivere en gezonde populatie van het Nederlandse ras Saarlooswolfhond ten grave gedragen en worden de liefhebbers opgezadeld met een populatie die berucht is vanwege de hoeveelheid erfelijke afwijkingen. Dan mag het zeker in die beruchte rashondenwijzer worden opgenomen. Bovendien een populatie die in niets meer lijkt op de Saarlooswolfhond zoals die in de rasstandaard beschreven wordt. Maar ja, dan pas je toch gewoon die standaard aan. Kan jou het schelen. Vandaar dat we, totdat die rasstandaard is aangepast, op tentoonstellingen geen honden van de avls zien.

Outcross, deel 2

Mijn vorige stuk had ik al klaar staan om te publiceren toen ik onverwachts naar het buitenland moest. Bij terugkeer vond ik het avls-blad in de bus, maar had nog niet eerder tijd dat te lezen vandaar dat mijn vorige stuk op internet het daglicht zag. Intussen ligt het blaadje op de stapel “gelezen, maar wel bewaren”. Daarnaast ligt de stapel van de NVSWH, dus niet denken dat ik het avls-blad belangrijker vind.

Het wordt steeds gênanter rond de wensen van de avls tot het doen van een outcross. Wanneer u het interview met de fam. Reek uit het vorige nieuwsblaadje nog eens leest, merkt u dat ook deze familie openlijk toegeeft dat een outcross helemaal niet nodig is omdat er al voldoende honden van andere rassen door de Saarlooswolfhond gekruist zijn.

Tevens heeft op een forum nog een eigenaar van één of meerdere honden openlijk verklaard dat er buiten de NVSWH totaal geen raszuivere Saarlooswolfhonden meer rondlopen. Deze man kan het blijkbaar weten, want hij schijnt verklaard te hebben dat de afstamming van zijn eerste SWH, Silwan Selwin, ook niet klopte. Een kwestie van gerommel met de ouders Perneault en Pooka Pardo. Of dat zo is, is mogelijk niet (meer) te bewijzen. Wel gingen er al eerder stemmen op dat lijnen waarin Perneault voorkwam als verdacht beschouwd moesten worden.

Dit plaatst natuurlijk het artikel in het laatste nieuwsblaadje van de avls in een heel vreemd daglicht. Volgens de redactie gaat die outcross door, hoewel de Raad van Beheer hierover op dit moment, 10 december, nog niets gepubliceerd heeft maar dat is voor de avls geen beletsel.

Ook in een gerenommeerd kynologisch maandblad geven een aantal deskundigen (keurmeesters, dierenartsen, fokkers) aan dat het doen van een outcross om gezondheidsproblemen binnen een ras op te lossen, een foutieve keuze is. De kans op nieuwe problemen is in dat geval zeer reëel.

Het is echter schrikken als we lezen welke rassen men in aanmerking vindt komen voor het doen van die outcross.

Met alle respect voor de goede bedoelingen van dhr. Ebels, heb ik toch het idee dat de gekozen rassen totaal geen bijdrage leveren aan het verbeteren van de gezondheid van de Saarlooswolfhond. Integendeel zelfs. Zij zullen alleen zorgen voor nog meer gezondheidsproblemen binnen de populatie buiten de NVSWH.

Zoals ik al eerder schreef, moet men maar eens kijken op de website van één van de erkende verenigingen voor de Zwitserse Witte Herder. Het eerste ras dat in dat nieuwsblaadje genoemd wordt als outcross-kandidaat.

Een ras waar in ieder geval DM voorkomt, naast een waslijst aan andere al dan niet erfelijke aandoeningen, ga je inzetten bij een populatie waar DM voorkomt. Op internet was al eens te lezen dat uit een kruising tussen twee honden van beide rassen in ieder geval één van de nakomelingen lijder aan DM was, dus ga je bewust het risico lopen nog meer van dat soort honden op de wereld te zetten.

Bovendien een ras met afwijkingen die (nog) niet binnen de populatie Saarlooswolfhonden voorkomen. Door dit ras te gebruiken loop je dus bewust het risico die aandoeningen in te kruisen. Met andere woorden: door je pogingen de gezondheid te verbeteren ga je doelbewust het risico lopen extra erfelijke aandoeningen in te kruisen. Ik geloof niet dat ook maar enig persoon met een beetje verantwoordelijkheidsbesef daaraan zou willen meewerken.

Maar ja, het is wel de avls, hè. Dus met dat verantwoordelijkheidsbesef zal het ook niet zo’n vaart lopen.

Nogmaals, de keuze voor dit ras wordt mijns inziens alleen ingegeven door de bijna ziekelijke wens tot het fokken van witte of crème-witte Saarlooswolfhonden.

Vervolgens wordt de Duitse Herder genoemd. Een ras verantwoordelijk voor het optreden van in ieder geval DM bij de Tsjechoslowaakse Wolfhond en vervolgens ook bij de Saarlooswolfhonden populatie buiten de NVSWH. Gelet verder op de bouw van de huidige Duitse Herdershond ook dan een onbegrijpelijke keuze. Er is geen Duitse Herder met een op de Saarlooswolfhond gelijkende bouw. Tenzij men denkt aan die zgn. Oud-Duitse Herder waarvan sommige exemplaren wel met de achterhand hoger staan dan de gewone Duitse Herder.

Alleen, de Oudduitse Herder is in feite een langharige Duitse Herdershond, met als extra eis dat hij geboren moet zijn uit langharige ouders. Ook de vachtkleur vind ik nou niet direct passen binnen de Saarlooswolfhond.

Om het niet te ingewikkeld te maken, schaar ik hem onder de Duitse Herdershond. Mogelijk met dezelfde erfelijke gebreken zoals DM, Dwerggroei, HD, Spondylose, enz.

Derhalve, geen gelukkige keuze deze (oud)Duitse Herder.

Als derde ras presenteert dhr. Ebels, tenslotte verzorgde hij die presentatie, de Tsjechoslowaakse Wolfhond. Een ras eveneens voortgekomen uit de wolf en de Duitse Herder, maar in tegenstelling tot de Saarlooswolfhond zijn daar veel meer Duitse Herders ingezet. Echter ook een ras dat stijf staat van de DM. Bovendien het ras, via een welbekende fokster uit Frankrijk, verantwoordelijk voor het optreden van DM en Dwerggroei bij Saarlooswolfhond. Uiteraard weer de populatie buiten de NVSWH.

Volgens dhr. Ebels echter een ras dat ten onrechte bestempeld wordt als zijnde “scherp”.

Ik stel voor dat dhr. Ebels dan eens dat stukje van Mw. Pielanen leest over de tentoonstelling in Zwolle van 2 jaar geleden. Jawel, die welbekende verregende Openlucht show. Zij schreef daar over een TWH die wild om zich heen bijtend de ring uitkwam.

Verder verwijs ik dhr. Ebels naar een artikel van onze voorzitter over de Wereldtentoonstelling in Polen, waar de Italiaanse exposanten/eigenaren van Tsjechoslowaakse Wolfhonden nog niet tevreden waren met het toen al bijzonder scherpe karakter van hun honden.

Verder wijs ik erop dat de TWH van oorsprong gefokt is op “scherpte” vanwege het werk dat deze honden moesten verrichten bij de grensbewaking.

Maar meer nog wijs ik erop dat dit ras al diverse malen ingekruist is bij de Saarlooswolfhond. Niet alleen door diezelfde bekende Nederlandse fokster uit Frankrijk, maar ook in andere landen waar fokkers wonen waar zij nauwe contacten mee onderhield. Althans, zo is op diverse forums te lezen. Het bewijs van een aantal inkruisingen schijnt aanwezig te zijn bij de NVSWH. Althans, iets dergelijks heeft de secretaris jaren geleden eens verkondigd op een ledenbijeenkomst.

Daarnaast is een in Zwitserland geboren reu uit de kruising SWHxTWH in Duitsland aangekeurd als Saarlooswolfhond. Het ras loopt officieel dus al door de SWH.

Derhalve absoluut geen goede keuze.

Als laatste wordt de Hollandse Herder gepresenteerd. Een ras volkomen afwijkend van de Saarlooswolfhond. Niet alleen v.w.b. karakter maar zeker ook v.w.b. uiterlijk. Dit wordt ook gemeld in dat nieuwsblaadje. Gestroomde vachten wordt geschreven. Volgens mij is de Hollandse Herder ook wat nerveuzer dan de Saarlooswolfhond, dus ook niet bevorderlijk in dat opzicht.

M.a.w. geen goede keuze.

Is men in die commissie dan zo ontzettend kortzichtig geweest bij het zoeken naar een kandidaat ras, indien die outcross dan toch zo noodzakelijk is.

Heeft men nu nog steeds niet begrepen dat alle gezondheidsproblemen die binnen die populatie opgedoken zijn veroorzaakt zijn door het inkruisen van honden van andere rassen. Voornamelijk de Tsjechoslowaakse Wolfhond. Maar ook de Alaskan Malamute, de Mechelse Herder, wolfhybriden, de Husky en wie weet wat nog meer lopen er al doorheen.

Ik heb ook al geschreven dat in Frankrijk op grote schaal gefokt wordt met de Saarlooswolfhond. Ga daar dan eens zoeken naar een gezonde reu. Toegegeven, het zal wel een lange zoektocht worden om geen nazaat van die beruchte Skog te vinden. Een hond met meer dan 15 dekkingen achter zijn naam, die volgens zijn fokker uit een wolfhybride komt. Ook op internet te lezen.

Zou het dan echt noodzakelijk blijken over te gaan tot een outcross om de problemen buiten de NVSWH op te lossen, waarom dan niet naar een totaal ander ras gekeken. Er zullen best wel rassen rondlopen die vanuit de verte op een Saarlooswolfhond of wolf lijken. Zo’n ras is vast wel te vinden.

Het gebruik van een ras dat totaal niets te maken heeft met de Saarlooswolfhond, maar wel kenmerken van de wolf in zich draagt, zal er in ieder geval voor zorgen dat nakomelingen toch nog enigszins lijken op een SWH, vooropgesteld natuurlijk dat je een reu van een vreemd ras gebruikt. Meer nog zal het er voor zorgen dat het inteeltpercentage drastisch omlaag gaat. Alleen, moet je in de fokkerij daarna wel weer uiterst zorgvuldig te werk gaan omdat anders al je inspanningen voor niets geweest zijn.

Maar het gebruiken van een hond van één van die kandidaat-rassen getuigt niet van realiteitszin en levert niets op voor de toekomst. Het vraagt alleen maar om meer problemen en leidt er toe dat over een aantal er geen hond meer rond loopt die ook maar enigszins op de Saarlooswolfhond lijkt zoals die nu in de rasstandaard beschreven is.

Wanneer echter de NVSWH op dezelfde voet doorgaat met het huidige fokbeleid, zal er trouwens over een aantal jaren alleen nog maar sprake zijn van namaak-Saarlooswolfhonden. Dat die populatie dan de reputatie heeft verworven van meest ongezonde ras van Nederland en tevens meest ongezonde Nederlandse ras, zal inherent zijn aan deze keuze.

Maar met slechts eenmaal inkruisen van een hond van een ander ras, ongeacht welk ras, ben je er niet. Dat helpt geen klap en zal in elk geval het inteeltpercentage niet omlaag brengen. Ja, in de eerste generatie, maar daarna houdt het op. Je wordt dus gedwongen om nog vaker honden van andere rassen in te kruisen.
Binnen de kortst mogelijke tijd kan je vervolgens de FCI laten weten, dat de Saarlooswolfhond in zijn huidige verschijning, met alles wat erbij hoort, uitgestorven is.

Dit plaatst dan ook de uitspraak van dhr. Wauben over ons “Nederlandse ras” in een heel ander daglicht. 

In het bedrijfsleven huur je een extern deskundige in om een bepaald onderzoek te doen. Daarover wordt een prijs afgesproken. Het probleem is natuurlijk dat je vast zit aan de afgesproken prijs, ook al blijkt tijdens het verloop van dat onderzoek dat er sprake is van overbodigheid. Vervolgens leg je dat rapport onder in een la, betaalt de rekening en daarmee is de kous afgedaan.

In het geval van de avls is het natuurlijk niet leuk die commissie te laten weten dat al hun inspanningen voor niets zijn. Dus mag die commissie haar werkzaamheden voortzetten. Die outcross moet en zal plaatsvinden, ook al vinden de leden het niet noodzakelijk vanwege de al eerder genoemde redenen.

Ik blijf van mening dat sommige leden van de avls, ik heb de namen al eens eerder genoemd dus laat ik ze hier maar achterwege, uit alle macht herinnerd willen blijven als de mensen die, in hun optiek, de Saarlooswolfhonden van de ondergang gered hebben. Dat dat echter begin jaren 80 van de vorige eeuw door anderen gedaan is, omdat een zeker persoon, ook die naam is bekend, het ras naar de afgrond hielp wordt over het hoofd gezien.

In de loop van de jaren daarna is door anderen buiten de NVSWH al zoveel gesleuteld aan het ras dat zij niet eens meer kunnen spreken van een Saarlooswolfhond. Men zal daarom in de herinnering blijven leven als de mensen die van een ongezonde bastaard-populatie een totaal verziekte bastaard-populatie hebben gemaakt.

 

 

Puppengeluk

Bij een aantal fokkers van Saarlooswolfhonden zijn afgelopen weken puppen geboren, bij anderen worden binnenkort puppen verwacht.

We mogen dus spreken van Puppengeluk. In het geval van de NVSWH zou ik dat willen schrijven als: Gelukkig Puppen. En in het geval van die puppen die in Rusland geboren zijn, zou dit moeten worden: Moet je gelukkig zijn met die puppen?

Voor iedere fokker is het natuurlijk een opluchting dat er puppen geboren zijn en dat zij gezond zijn, althans voor zover dit op het eerste gezicht uiterlijk is vast te stellen. In geval er sprake is van een erfelijke aandoening bij één of beide ouders, is het natuurlijk afwachten wat de uitslag van de gen-test is. Als verantwoord fokker zorg je daar natuurlijk voor.

In het geval van de NVSWH is het echter een geluk dat er puppen geboren zijn. Eindelijk na een jaar weer eens puppen. Ik ben echter bang dat het op deze manier in sneltreinvaart een aflopende zaak is. Slechts twee nestjes per jaar en dan ook nog eens vier reutjes. Het is te hopen dat er daarom maar heel weinig leden op de wachtlijst staan voor een pup anders zullen er ongetwijfeld leden zijn die met gezwinde spoed hun lidmaatschap opzeggen en buiten de vereniging een pup gaan aanschaffen. Met alle risico’s van dien, uiteraard. Slechts zij die weten hoe de vork in de steel zit, of zij die in het verleden één of meerdere honden van buiten de NVSWH in bezit hebben gehad, zullen waarschijnlijk zo verstandig zijn alleen nog te gaan voor een hond van de NVSWH. Alleen …. Hoelang nog?

Alleen begrijp ik niet hoe het mogelijk is dat een pupje dat wat lichter is dan de overige nestgenoten, komt te overlijden. Geboortegewichten rond 500 gram en één daaronder. Dan te bedenken dat bij anderen het wel mogelijk is puppen in leven te houden, ook als ze lichter zijn dan 500 gram. Ik heb ergens gelezen dat vele jaren geleden iemand in staat was een pup van minder dan 300 gram in leven te houden en dat die ook nog eens gezond oud geworden is. Was er meer aan de hand? Niet opgelet?

Het is natuurlijk leuk dat er puppen geboren zijn, alleen heb je volgens mij geen klap aan die reutjes. Die lopen er genoeg. Nee, er moeten teven geboren worden en die moeten ook nog eens geplaatst worden bij leden die daarmee willen fokken.

Zo niet, dan bestaat over een paar jaar de NVSWH niet meer. Maar ook verdwijnt de raszuivere Saarlooswolfhond stilletjes van het toneel. Blijven we zitten met die bastaard-populatie van buiten de NVSWH.

Bastaarden, vanwege die ingekruiste honden van andere rassen. Maar ook bastaarden wanneer de Raad zich in de luren laat leggen door de avls en instemt met een outcross. Dan kan men wel roepen dat na een aantal jaren terugkruisen op de Saarlooswolfhond er weer een SWH staat, maar dat is alleen op papier. De werkelijkheid zal anders zijn.

Dat die werkelijkheid al anders is, bewijzen die puppen die in Rusland geboren zijn. Ik heb al eens eerder geschreven dat die ene SWH die door de eigenaresse zo trots getoond wordt in feite een Tsjechoslowaakse Wolfhond is voor wat betreft uiterlijk. Het karakter van die hond ken ik niet.

Kijk nu eens goed naar die puppen die volgens berichten op internet uit een eenjarige teef geboren zijn. Ik ben heel erg benieuwd naar de naam van die teef. Maar nog meer ben ik benieuwd naar de naam van de vaderhond.

De reden van mijn nieuwsgierigheid is de onwaarschijnlijke kleur van die puppen. Dat bruin lijkt in niets op een kleur die door een bosbruine Saarlooswolfhond wordt doorgegeven. Ik heb met diverse deskundigen contact gehad. Laat ik onder deze deskundigen dan ook eigenaren rangschikken die een bosbruine Saarlooswolfhond hebben of hebben gehad. Ik heb ze de foto’s van die puppen laten zien en stuk voor stuk is men ervan overtuigd dat er iets niet klopt. Van diverse kanten kreeg ik te horen, dat men er niet vreemd van zou opkijken als ook in dit geval sprake is van de invloed van een bruine hond van een heel ander ras. In de meeste gevallen werd gewezen op een “dogachtig’ type. In ieder geval kon men zich niet herinneren ooit een Saarlooswolfhond met een dergelijke kleur gezien te hebben.

Even zulke kritische uitspraken werden gedaan na het zien van de foto van het puppy genaamd Kaelan Emrys, gefokt door Marianne Eggink. Ik heb al eerder toegegeven dat mij de nodige kynologische kennis ontbreekt om specifiek op het uiterlijk van honden in te gaan en in mijn ogen geldt dat ook in dit geval. Dus toen ik zei dat je mijns inziens rekening moet houden met het feit dat er sprake is van een pup en dat die bij het opgroeien nog volop kon veranderen, werd ik direct op mijn vingers getikt. Sommige onderdelen van het lichaam liggen vast en zullen niet veranderen wanneer de hond ouder wordt. Ten aanzien van deze hond werd ik gewezen op een aantal tekortkomingen cq. mankementen. Wanneer ik vervolgens foto’s van andere puppen van ongeveer dezelfde leeftijd onder ogen gebracht krijg, moet ik toegeven dat men gelijk heeft. De achtervoeten van Kaelan Emrys zijn doorgezakt, de hals is veel te lang en het lichaam is te kort. Lastiger wordt het om te zien dat de hoekingen voor- en achter afwijkend zijn ten opzichte van de hoekingen van de andere puppen. Wat de juiste hoeking moet zijn weet ik niet maar ongetwijfeld zullen er mensen rondlopen die dat wel weten. Ook schijnen de oren te puntig te zijn.

Mocht dit allemaal zo zijn, dan ben ik benieuwd hoe een keurmeester over dit hondje denkt. Maar, dan wel naar een gewone tentoonstelling gaan en niet naar een clubmatch. Het schijnt dat daar vaak wat ‘milder’ gekeurd wordt.

Bij een onlangs geboren nestje bleek dat de puppen beschikten over de wolfsklauwtjes. Uit allerlei schrijfsels op internet blijkt dit wel vaker voorgekomen te zijn in het verleden buiten de NVSWH. Ik kon echter niets vinden of dit ook bij de NVSWH is voorgekomen de laatste jaren. Het lijkt mij wel opvallend wanneer dit buiten de NVSWH vaker voorkomt dan binnen de NVSWH. Als dat zo is, is het interessant waardoor dit veroorzaakt wordt.

Verder schijnt het verwijderen van wolfsklauwtjes bij wet verboden te zijn. Niemand weet echter hoe dit gecontroleerd moet worden, dus zal het nog steeds gebeuren.

 

Positief is echter de mededeling van de Raad van Beheer dat mogelijk vanaf juni 2014 afname van DNA verplicht wordt. Alleen vraag ik me af waarom dat pas halverwege volgend jaar ingaat. Waarom niet per 1 januari. Er is al van vele honden een DNA-profiel opgesteld, dus hoeft het wiel niet opnieuw uitgevonden te worden. Bovendien kan men bij St. Hubertus navraag doen aangezien men in België al een aantal jaren deze verplichting kent.

Of moeten er nog een aantal fokkers in de gelegenheid gesteld worden speciale maatregelen te treffen? Even heel negatief gedacht natuurlijk, omdat ik ervan uitga dat alle fokkers zich netjes aan de regels houden. Of ben ik dan te naïef?

Vergeet niet, dat de reeds opgestelde DNA-profielen gewoon hun geldigheid behouden. Dus wat let kwaadwillenden, als die er al zijn, nog even snel zelf met wat wattenstaafjes aan de gang te gaan, vervolgens met wat papiertjes te sjoemelen en nog even snel een DNA-profiel op te laten stellen. Afstamming klopt van geen kant, maar volgens het DNA-profiel wel. Hup, weer een aantal bastaarden gelegaliseerd.

Dat dit in het verleden bij diverse rassen, waaronder de Saarlooswolfhond, ook heeft plaatsgevonden is algemeen bekend. Ook toen het nog niet mogelijk was een DNA-profiel van je hond op te laten stellen. Er werd genoeg gerotzooid met papieren en werden fokkers op hun blauwe ogen geloofd.

Dus waarom wordt dit pas medio volgend jaar ingevoerd. Er is toch lang genoeg over gesteggeld zodat iedereen wist dat het eraan zat te komen. Dus geen gezeur. Gewoon gelijk per 1 januari.

Hebt u ook zo belangstellend gekeken naar die uitzending van het Vara programma Kassa van 30 november? Tenenkrommend vond ik het.

Natuurlijk is het triest voor de eigenaren van die twee Duitse Herders en voor de honden zelf uiteraard. Aan de andere kant moet je in je achterhoofd houden dat dit je kan overkomen. Volgens mij is de Duitse Herder al vele jaren berucht vanwege de heupproblemen. Ik heb het idee dat dit ook niet anders kan als je kijkt naar de manier waarop de honden met hun achterpoten staan. Volkomen onnatuurlijk, niet functioneel en uitsluitend erin gefokt door de mens. Ik kan me in ieder geval niet voorstellen dat dit soort honden uren achter elkaar in een rustig drafje kunnen lopen, zoals bijvoorbeeld de wolf en de Saarlooswolfhond wel kunnen.

Je moet dus als potentiële nieuwe eigenaar er rekening mee houden dat er gezondheidsproblemen kunnen ontstaan. Dit ontslaat een fokker van dit ras er natuurlijk niet van uiterst zorgvuldig te werk te gaan. Laat daarover geen misverstand bestaan.

Het tenenkrommende werd echter veroorzaakt door die vertegenwoordiger van Dier & Recht en wel doordat hij verwees naar die, inmiddels beruchte, Rashondenwijzer. U weet wel, dat overzicht waar, in ieder geval in het verleden, erfelijke aandoeningen bij hondenrassen gemeld werden die bij die rassen totaal onbekend waren. Met andere woorden: er klopte geen klap van sommige overzichten. Maar dat weerhield die stichting er niet van dat overzicht te presenteren als zijnde betrouwbaar.

Jammer echter voor dhr. Bonefaas dat hij nauwelijks de mogelijkheid kreeg duidelijk te maken hoe de zaken er ten aanzien van aansprakelijkheid, gezondheid, enz. daadwerkelijk uit zien. De presentatrice liet overduidelijk en op, mijns inziens, schreeuwerige wijze blijken totaal niet in zijn antwoorden en/of reacties geïnteresseerd te zijn. Nee, Dier & Recht moest “geholpen” worden de rashondenfokkerij in diskrediet te brengen, ondanks dat er, volgens dhr. Bonefaas, onzin verkondigd werd.

Eerlijk gezegd had ik niet anders verwacht. Bij dit soort programma’s wordt en werd wel vaker door de presentator/presentatrice enig tegengeluid overstemd en uitsluitend de eigen zienswijze als heilig gevonden.

Maar wanneer men van Dier & Recht van plan is de fokker van deze Duitse Herdershonden aan te pakken, waarom pakt men dan ook niet die in Drachten wonende fokker van Saarlooswolfhonden aan. U weet wel, die van DM x DM kruising, die niet opgelet zou hebben. Wanneer dat ene door hem gefokte hondje de tekenen van DM gaat vertonen, is dat toch afschuwelijk. Zo’n fokker kan zich dan toch niet beroepen op overmacht. Die is simpelweg gemakzuchtig geweest. Vervolgens geeft hij ook nog eens niet thuis wanneer binnen de kortst mogelijke tijd een pup al weer herplaatst moet worden. Zo’n vent zou niet meer onder de vlag van een rasvereniging mogen fokken. Maar ja, de avls kennende worden toch geen maatregelen genomen. Je fokt maar zoals je zelf denkt te moeten doen, wel of niet volgens het fokreglement. Wat maakt het uit voor de avls. Dat fokreglement is toch alleen om de Raad van Beheer een rad voor ogen te draaien. Het is geen dwingend stuk.

Wat betekent in grote lijnen het woord reglement? Heel simpel: “Een reglement is een geschrift, houdende gedragsregels, bestemd om te gelden binnen een instelling.”

Met andere woorden, binnen een vereniging dient ieder lid zich te houden aan het Huishoudelijk Reglement. Daar is iedereen het over eens.

Dan betekent dit toch ook dat ieder lid zich dient te houden aan het Fokreglement van diezelfde vereniging. Daarom is dat toch opgesteld? Dus wanneer je maatregelen neemt wanneer je leden zich niet aan het Huishoudelijk Reglement houden, anders ontaardt het in een chaos, moet je als vereniging ook het lef hebben maatregelen te nemen wanneer je leden zich niet aan dat Fokreglement houden. Anders accepteer je ook in dit geval chaos. Als je leden dan het lidmaatschap opzeggen wanneer zij daarop aangesproken worden, is dat direct een indicatie hoe die mensen denken over het fokken met honden. Dan moet je blij zijn dat je ze kwijt bent en kan je belangstellenden waarschuwen niet met dat soort figuren in zee te gaan. Doe je dat niet, accepteer je alles dan ben je geen haar beter en interesseert het ras je totaal geen klap. Dan zijn al je inspanningen en al je praatjes over je bezorgdheid over ras, inteelt, gezondheid, enz. ook niets anders dan smoesjes om de mensen om de tuin te leiden.

Volgens mij is dat een opstelling bij/van de avls die allang door velen gesignaleerd is.

Tenslotte meldt dhr. Berends op zijn weblog een onzinstuk over PRA. Hij verwijst daarbij naar een hond die lijder zou zijn aan deze oogafwijking. Echter nergens heb ik dat terug kunnen vinden, ook niet op de website van de Raad van Beheer.

Ik krijg dan ook stellig de indruk dat dit door Johan Berends weer aangegrepen is zijn onuitspreekbare haat jegens de NVSWH te ventileren.

Gelet op de manier waarop Johan het nieuwsblaadje van de avls misbruikt om de NVSWH in diskrediet te brengen, de manier waarop Johan en zijn Marianne zich profileren binnen de avls, ontstaat al snel de indruk dat de avls en de fam. Berends identiek zijn. Dan hebben we dus te maken met “de pot verwijt de ketel ….., enz.”

Het is daarom onbegrijpelijk dat de NVSWH nog op enigerlei wijze samenwerkt met de avls. Johan blijft erop uit de NVSWH de nek om te draaien, dat blijkt wel uit al zijn uitlatingen op zijn weblog en dan nog ga je als NVSWH met zo iemand samenwerken. Dit onder het mom van “goed voor de Saarlooswolfhond”. Welke Saarlooswolfhond? In ieder niet de raszuivere.

In ieder geval blijkt overduidelijk dat hij alleen maar leeft om de NVSWH in diskrediet te brengen. Waarom laat hij op zijn weblog niet zijn afschuw blijken over dat door dat avls-lid gefokte DMxDM nest. Nee, dat wordt doodgezwegen omdat het hem geen barst interesseert hoe sommige avls leden over fokken denken en hoe zij hun verantwoordelijkheid als fokker wensen te ontlopen.

Je krijgt haast het idee dat hij enigszins narcistische trekjes vertoont: als hij maar in de belangstelling staat, zelfs als hij daarvoor moet liegen.

Trouwens, tot ieders grote verbazing in het laatste nieuwsblaadje van de avls niet eens een interview. Zelfs niet met iemand die iets “slechts” zou kunnen vertellen over de NVSWH. Hoe bestaat het!

Niemand gevonden of begint  het zo langzamerhand tot de redacteuren door te dringen dat het gehak op de NVSWH de leden de keel uitkomt en zij het steeds meer ongeloofwaardig beginnen te vinden.

Vraagtekens

Zoals in mijn reactie op mijn vorige stuk te lezen valt, ben ik opgelucht dat bij de onderzochte honden van de avls geen sprake is van Retina Dysplasie (RD). Wat het wel is, is onduidelijk maar de honden mogen voor de fokkerij ingezet worden. Gelukwensen voor de eigenaren dus.
Maar toch blijf ik met vraagtekens zitten. Trouwens, ik niet alleen is gebleken.

De geconstateerde oogafwijking kan mogelijk veroorzaakt zijn door een worminfectie of door toxoplasma. De naam toxoplasma verwijst echter naar de boogvorm van de eencellige  parasiet (toxoplasma gondii) die deze ziekte veroorzaakt, maar de ziekte zelf heet toch echt toxoplasmose.

Ik adviseer u eens wikipedia te raadplegen v.w.b. deze aandoening. U leest dan dat toxoplasmose bij veel diersoorten voorkomt, maar bij katachtigen een seksuele voortplantingssyclus heeft. Anders gezegd, de katachtigen zijn de eindgastheer en de overige diersoorten, inclusief de mens, zijn tussengastheer. Over het algemeen zult u als eigenaar van zo’n besmet dier weinig merken van die seksuele activiteiten maar voor de parasieten zelf zult u beducht moeten zijn. Trouwens, bij ratten is gebleken dat besmette dieren zelfs de katten opzoeken in plaats van op de vlucht te slaan. Mensen met toxoplasmose blijken vaker risico’s te nemen terwijl mensen met schizofrenie vaker dan gemiddeld een toxoplasma-besmetting hebben. Mocht één van mijn lezers zich aangesproken voelen, dan berust die vergelijking geheel op toeval. Ik geef slechts weer wat ik op internet gelezen heb.

De hond kan deze aandoening oplopen door een besmet dier te eten, ontlasting van besmette katten te eten of voedsel of drinken te nuttigen dat besmet is.

De parasiet zal zich vervolgens via bloed en lymfevocht naar andere organen, zoals bijv. het oog, verspreiden en kan vervolgens orgaansterfte opwekken.

Besmette dieren kunnen diverse symptomen vertonen, bijv. ooguitvloei of neurologische symptomen. Normaal bloedonderzoek zal niet altijd besmetting aantonen, terwijl een speciale test (de Elisa test) wel toxoplasma kan opsporen en ook kan aantonen van wat voor soort infectie sprake is. Na bewezen besmetting zullen gedurende enige weken medicijnen toegediend moeten worden.

Dat men als mens moet oppassen voor een besmetting met deze parasiet blijkt wel uit het feit dat geadviseerd wordt dat zwangere vrouwen op veilige afstand van de kattenbak blijven en het uit den boze is deze te verschonen.

Het is daarom interessant te vernemen of er bij de onderzochte honden daadwerkelijk sprake is van Toxoplasmose. Zo ja, dan is het wel heel opmerkelijk dat het honden van verschillende eigenaren betreft. Zelfs de combinatie vader/dochter is opmerkelijk, tenzij beide dieren bij dezelfde eigenaar zitten en daar op één of andere wijze de besmetting hebben opgelopen.
Hebben die eigenaren dan allemaal een besmette kat, hebben de honden dan toevallig allemaal thuis een besmetting opgelopen of hebben deze honden heel toevallig allemaal tijdens een gezamenlijke wandeling een besmetting opgelopen?

Zelfs wanneer sprake zou zijn van een doorstane worminfectie is het opmerkelijk dat de aandoening bij dit aantal is geconstateerd en dat zij ook nog eens toevallig op dezelfde dag onderzocht zijn.

Het zou mij daarom niet verbazen wanneer er meer aan de hand is en dat de dieren voorlopig het voordeel van de twijfel hebben gekregen. Toch lijkt het mij heel verstandig deze dieren aan die speciale Elisa test te onderwerpen om Toxoplasmose definitief als boosdoener aan te wijzen dan wel uit te sluiten. Het is in elk geval minder ingrijpend voor het dier dan het aftappen van hersen- of ruggemergvocht.

Afgelopen week kreeg ik van een lezer een paar bestanden toegestuurd met betrekking tot een discussie op een forum.

Die discussie ging over de kans op het verkrijgen van toestemming voor een outcross bij de Saarlooswolfhond nadat de Raad van Beheer groen licht gegeven had voor een outcross bij de Wetterhoun.

Uit reacties kwam naar voren dat, in ieder geval bij één lid van die outcross-commissie van de avls, mijn hemel weer een commissie erbij, de voorkeur uitgaat naar het inzetten van de Zwitserse Witte Herdershond.

Dit is schrikken en veelvuldig slikken.

De Zwitserse Witte Herdershond inzetten om de gezondheidsproblemen bij de Saarlooswolfhond buiten de NVSWH aan te pakken!

Ik weet niet hoe het u vergaan is, nadat dit u onder ogen gekomen is.

Omdat er inmiddels in Nederland drie rasverenigingen zijn voor de Witte Herder heb ik eens op de websites van die verenigingen gekeken wat zij melden over de gezondheid van dat ras. Bij slechts één van die verenigingen kom ik uitgebreide gezondheidsinformatie tegen.

Schreef op dat forum al één van de deelnemers dat het onverstandig zou zijn dat ras te kiezen, de informatie op internet steunt dat voor meer dan 100%

De Zwitserse Witte Herdershond is, in de ogen van de Duitse Herdermensen, zeer wel een miskleun. Miskleun vanwege de niet-erkende kleur. Deze witte Herdershonden werden in het verleden direct na de geboorte afgemaakt. Desondanks zijn er toch in Amerika eigenaren geweest die met de witte kleuren verder zijn gaan fokken en daaruit uiteindelijke de Witte Amerikaans-Canadese Herdershond hebben ontwikkeld, die tegenwoordig als Zwitserse Witte Herdershond door het leven gaat. Tot zover in vogelvlucht de ontstaansgeschiedenis van dat ras.

Hoe staat het momenteel met de gezondheid van dat ras.

• Het blijkt echter dat in de Witte Herdershond in ieder geval dezelfde genetische aandoeningen voorkomen die ook bij de Duitse Herdershond voorkomen, namelijk Dwerggroei en DM.
• Daarnaast echter komen ook Elleboog Dysplasie en Heupdysplasie voor.
• Ook blijken er dieren te zijn die een afwijking hebben aan het MDR1 gen waardoor zij verkeerd reageren (overgevoeligheid) op een reeks van geneesmiddelen. Zij kunnen zelfs daardoor komen te overlijden. Deze aandoening is vooral bekend van de Collie-achtigen.
  Hoe komt hij dan bij de Witte Herder?
• Ook is bekend dat bij de Witte Herder dieren rondlopen die een extra of 8^e lendenwervel hebben en daardoor een verhoogde kans hebben op spondylose. Deze aandoening was heel berucht bij de Duitse Herdershond.
• Ook zijn er dieren met Exocriene Pancreas Insufficiëntie.
• Daarnaast kan ook Congenitale of Aangeboren Doofheid voorkomen als gevolg van de Merle-factor die bij sommige dieren aanwezig zou zijn.
• Progressieve Retina Atrofie komt uiteraard voor, waar niet.
• Ook wordt beschreven dat Pannus, een hoornvlies-aandoening, voorkomt bij dit ras. Deze aandoening komt trouwens vooral voor bij de Duitse Herder, Belgische Herder en aanverwante rassen en kruisingsproducten van deze rassen. Dus zo vreemd is het dus niet bij de Witte Herder.
• Ook schijnen slokdarmproblemen voor te komen. Ik neem aan, dat dit niet slechts een incidenteel geval betreft omdat het nadrukkelijk op de website van die vereniging vermeld wordt.
• Tenslotte wordt op dat eerder genoemde forum nog gemeld dat bij de Witte Herder sprake is van een hoog inteeltpercentage. Dit wordt trouwens ook op diverse andere websites vermeld.

Als je dan kijkt naar de (erfelijke) aandoeningen bij de Zwitserse Witte Herdershond én de erfelijke aandoeningen bij de Saarlooswolfhondenpopulatie vertegenwoordigd door de avls, kan je je toch afvragen welk genie met de Zwitserse Witte Herder op de proppen gekomen is. Dit kan toch alleen maar berusten op een totaal gebrek aan realiteitszin. Zo iemand moet je met de grootst mogelijke spoed op laten nemen in een kliniek voor ernstig geesteszieken en met dezelfde spoed uit zo’n outcross-commissie zetten.

Ik kan dan ook alleen maar vermoeden dat de keuze voor de Zwitserse Witte Herdershond alleen maar ingegeven wordt door de ongebreidelde wens tot het fokken van een witte of crème-witte Saarlooswolfhond. Deze wens wordt al decennia lang geuit door fokkers en eigenaren van Saarlooswolfhonden buiten de NVSWH en alleen maar omdat door pure toeval (?) het gen voor wit niet voorkomt buiten de NVSWH. Anders had volgens mij allang een witte Saarlooswolfhond buiten de NVSWH het levenslicht gezien.

Verwijzend naar eerdere stukken op blogs: die witte zogenaamde Saarlooswolfhonden die een aantal jaren geleden in Duitsland geboren zijn, tel ik niet mee. Volgens diverse 'deskundigen' op internet klopt daar iets niet helemaal of helemaal niet. U mag het zeggen. Ook het feit dat in Frankrijk een bijna compleet nest witte geboren zou zijn, althans volgens een Franse website, roept vraagtekens op omdat van die honden niets meer gehoord is. Dat is net zo raszuiver als die bijna zwarte Saarlooswolfhonden uit Frankrijk, zoals op een forum is te lezen. Ook dat is onmogelijk.

Terug naar een eventuele outcross.

Ik ben geen kynoloog, geen fokker, of meer van dat soort dingen.
Ik kan me echter heel goed voorstellen dat er, al dan niet erkende, rassen op deze aardbol rondlopen die veel beter geschikt zijn om in te kruisen bij de Saarlooswolfhond mocht dat daadwerkelijk noodzakelijk zijn.
Met nadruk wijs ik er dan op, dat ik hierbij niet denk aan de Tsjechoslowaakse Wolfhond omdat die al voldoende is ingekruist en ook de nodige erfelijke afwijkingen kent. Ook denk ik niet aan een wolf of wolfhybride. Ik denk dat de eerste nakomelingen nou niet direct onder de huishond gerangschikt kunnen worden, althans niet wanneer ik lees hoe nieuwsgierig een wolf kan zijn. Ook de Alaskan Malamute en de Mechelse Herder zitten al door de SWH, dus dat is ook geen optie.

Nou, deskundigen. Komt u maar met suggesties. Wat zou, volgens u, dan de beste keuze zijn om de gezondheidsproblemen binnen de Saarlooswolfhond aan te pakken? Bedenk wel, dat de populatie onder beheer van de NVSWH niets van de al eerder genoemde gezondheidsproblemen kent, met uitzondering echter van een vorm van PRA. Een outcross zal mogelijk in de toekomst ook invloed hebben op die populatie, dus moet je ervoor zorgen dat daar geen nieuwe aandoeningen ingekruist worden. Dan raak je van de regen in de drup en schiet je je doel helemaal voorbij.

Nee, het moet een ras zijn waar nauwelijks nog erfelijke aandoeningen in voorkomen. Een ras ook dat v.w.b. bouw en uiterlijk raakvlakken heeft met de Saarlooswolfhond, maar vooral ook een ras dat v.w.b. karakter net zo sociaal, vriendelijk, maar wel terughoudend is als de raszuivere Saarlooswolfhond.

Veel succes.

Hij of zij die met de best mogelijke keuze komt, krijgt een hand van Sinterklaas, een knuffel van Zwarte Piet (tenslotte zijn zij weer in het land) en over een maand een vrolijke groet van de Kerstman. Prijzen zijn niet inwisselbaar!
Tot die tijd: geniet van de boterletter en de warme chocolademelk, uiteraard met slagroom.

 

 

’T Is niet waar!

Voor hen die het wel en wee van de Saarlooswolfhond volgen blijven het roerige tijden en wordt je derhalve gedwongen meer aan nieuwsgaring te doen dan je je voor wat betreft tijd eigenlijk kunt veroorloven.

Allereerst natuurlijk afgelopen tijd de melding van de NVSWH dat er weer een nestje op komst is. Tenminste, er heeft een dekking plaatsgevonden. Wie een beetje oplettend is, heeft natuurlijk gemerkt dat de betreffende teef voor de derde maal mogelijk moeder gaat worden. De gebruikte reu wordt voor de derde maal vader. Okee, niet driemaal dezelfde combinatie. Laten we dat voorop stellen. Dat dit bij andere fokkers geen probleem is, is iedereen bekend zodat we daar niet op doorgaan.

Je kunt je echter afvragen waarom beide honden voor de derde maal gebruikt zijn. Waren er nou werkelijk helemaal geen andere honden waarmee gefokt kon worden? Als dat zo is, is het bij onze vereniging nog treuriger gesteld dan iedereen voor mogelijk hield. Werkelijk niet één lid, eigenaar van een teef, die de moeite wil nemen een nestje te fokken om de raszuivere Saarlooswolfhond in stand te houden? Het zal toch niet waar zijn.

Datzelfde geldt echter voor de eigenaren van een reu. Niemand die de moeite heeft genomen zijn reu beschikbaar te stellen?

Er is aan dit verhaal echter nog een mogelijke andere kant. De leden zijn niet benaderd door dit verjongde en dynamische bestuur.
Kijk eens hoe het zit. De betreffende teef, Norah, is eigendom van onze voorzitter en is in huis bij verzorger v. Asten, bestuurslid van onze vereniging. De reu, Luthor, is eveneens eigendom van een bestuurslid.

Nemen we de laatste nesten echter in ogenschouw dan valt nog meer op.

Juni 2011 nestje van Tzigane x Baruch (Tzigane eigendom van de dochter van de voorzitter of van de voorzitter zelf maar dan verzorgd door één van zijn dochters); april 2012 nestje Norah x Abel (zoals gezegd Norah eigendom van de voorzitter); december 2012 nestje Whitefang’s Ajia x Joshua (beide eigendom van de voorzitter).

Nou gaat u mij niet vertellen dat alleen de voorzitter nog bereid is te fokken. Dat zal toch niet waar zijn?

Is het dan zo droevig gesteld bij de NVSWH dat niet één lid nog bereid is mee te werken aan de fokkerij? Wel profiteren van de inspanningen van anderen, wel massaal afgeven op het zo lang moeten wachten op een pup. En er vervolgens voor zorgen dat ook anderen onnodig lang moeten wachten op een pup! Ik had een dergelijke demonstratie van egoïsme niet verwacht van onze leden. Het geeft daarom alleen duidelijk aan dat we met mensen te maken hebben die het geen barst interesseert wat er met de raszuivere Saarlooswolfhond in de toekomst gaat gebeuren, zolang zij op dit moment van hun hondje kunnen genieten.

Tja, ook dat is een filosofie.

Vandaar natuurlijk dat er dit jaar slechts één nest geboren gaat worden, als alles goed gaat.

Daar staat uiteraard tegenover dat buiten de NVSWH er volop gefokt wordt. Daar zijn wel mensen die bereid zijn tijd (en geld) te steken in het op de wereld zetten van een nestje, in hun ogen, Saarlooswolfhonden zodat ook anderen van dit ras kunnen genieten. Dat die nieuwe eigenaren aan alle kanten beduveld worden met de benaming Saarlooswolfhond voor dat fokproduct is een ieder, die in het SWH-wereldje thuis is, allang bekend.

De vlag dekt de lading niet, om zo te zeggen. Dat dit middels een foto van een aankomend nestje, Byorka x Akon Kadin, niet treffender duidelijk gemaakt had kunnen worden kan niemand ontkennen. Want, laten we eerlijk zijn, Akon is toch de zoveelste Saarlooswolfhond die totaal niet op een Saarlooswolfhond lijkt. Mijn hemel, die kleur klopt toch van geen kant. Over de rest zal ik het niet hebben, ik ben geen deskundige op dat gebied. Bovendien ligt hij en dat maakt het een stuk lastiger om een oordeel te vellen.

Verder valt op dat er een stevige discussie gevoerd wordt op het forum van de avls over de aandoening RD, of wel Retina Dysplasie. Moet je deze honden nu wel of niet uitsluiten van de fokkerij, enz. enz.

Het gaat, zeker nu het zo aktueel is, dezelfde kant op als vroeger toen PRA, of wat daar voor door moet gaan, bij de Saarlooswolfhond ontdekt werd. De NVSWH heeft toen direct actie ondernomen en heeft de aanbevelingen van de heren doktoren, Stades en Boevé in dit geval, opgevolgd.

In de loop van de jaren werd de NVSWH echter steeds meer verweten doelbewust (met) PRA-honden gefokt te hebben. Het kwam er zelfs op neer, dat de NVSWH de schuld in de schoenen geschoven kreeg dat die aandoening bij de Saarlooswolfhond opdook.

Gaan we nu ditzelfde krijgen met RD?

Het zal daarom interessant zijn te vernemen of en bovendien wanneer de eerste gevallen van RD bij de NVSWH opduiken. Natuurlijk zal een zekere importmossel daarover wel weer zijn licht laten schijnen, als ervaringsdeskundige zijnde. Althans in zijn ogen natuurlijk.

Ik, en ik weet zeker velen met mij, ben heel benieuwd hoe het mogelijk is dat deze aandoening nu ontdekt wordt terwijl de betreffende honden al vele malen door ECVO-artsen onderzocht zijn. Dan had er toch al veel eerder iets op moeten duiken. Niemand die eerder iets gezien heeft. Vreemd, heel vreemd.

Jammer is dat er een paar begrippen door elkaar gegooid worden in die forumdiscussie. Volgens de één staat RD voor Retina Dysplasie, die autosomaal recessief verervend is en waarbij 2 netvlieslagen niet goed aan elkaar vast zitten.

Volgens een ander staat RD voor Retina Dystrofie, waarbij hoofdzakelijk de staafjes zijn aangedaan maar ook voor Retina Degeneratie, waarbij pas op latere leeftijd afwijkingen zichtbaar worden.

Ik krijg het idee dat er van alles door elkaar gegooid wordt.

Gelukkig hebben we internet en het blijkt dat RD staat voor Retina Dysplasie. De kenmerken schijnen ook door een virus-infectie veroorzaakt te kunnen worden maar honden met de milde vorm (RD1) zullen er geen last van ondervinden.

Retina Dystrofie zelf kan ik nergens terug vinden. Voor wat op het forum beschreven wordt, moet men zoeken onder CD (Cone Dystrophy) en onder CRD (Cone-Rod Dystrophy). Omdat deze aandoening echter progressief verloopt, heet de aandoening PRCD (logisch toch).

Nu komt het. Even een zijstapje. Bij PRA staat de A voor Atrofie, officieel “vermageren” of “wegkwijnen (van een orgaan) door een stoornis in de voeding”. Degeneratie staat voor “langzaam achteruit gaan in levensvatbaarheid”. Volgens mij lijkt dit wel op elkaar, maar daar mag u zelf uiteraard anders over denken.

Van PRA is inmiddels bekend dat er zeven specifieke vormen bekend zijn, afhankelijk van het gen dat verantwoordelijk is voor deze aandoening. Deze genen zijn wel bekend, maar nog niet bij ieder ras gevonden waarvan men wel weet dat de aandoening daar voorkomt. Met andere woorden, men weet dat bij de Saarlooswolfhond PRA voorkomt, maar men weet nog niet welk gen verantwoordelijk is, dus is ook nog niet bekend met welke vorm men rekening moet houden.

Om het nog lastiger te maken: PRCD wordt gerangschikt onder PRA.
 

In ieder geval is intussen duidelijk geworden dat de aandoening RD voorkomt bij Amigo (Angus Cara mo Anam) en een nakomeling van hem, een teefje uit de combinatie met Karolottes Hester Riva. Dat kan dus alleen Byela van Riva Sunna Devi of Byela van Riva Freya Hera zijn. Maar ook blijken bij twee nestgenoten van een nestje Baka Inu de verschijnselen geconstateerd te zijn, naast nog een paar andere honden.

Genoemd worden bijv. Igor (Abigor Aegir Sawoduwhi?), een andere Igor kan ik niet vinden buiten de NVSWH, maar nakomelingen van hem zijn bij mij niet bekend. Ook een Loki is niet bekend bij mij. Wel is te zien dat in het Baka Inu nest uit 2009 net als bij het nestje van Amigo en Riva in de voorouders weer die Tsjechoslowaakse Wolfhond terug te vinden is.

Het blijft daarom opmerkelijk en verdacht dat bij al die aandoeningen die buiten de NVSWH opduiken steeds weer die bekende Tsjechen in de voorouders van de betreffende honden zitten.

Let wel, ik vind het erg dat weer een nieuwe aandoening is opgedoken. Gelukkig dat Marianne Eggink hiervan het positieve inziet. Althans zo laat zij het uitkomen in één van haar reacties op die discussie.

Weer moet ik een aantal begrippen uitleggen.

Focaal staat voor “haard” of “oorspronkelijk gebied met betrekking tot of in de focus” terwijl Focus staat voor “brandpunt” of “centrum van een ziekteproces”

Ter verduidelijking, uitsluitend in context tot het onderwerp RD heb ik deze begrippen neergezet. Iedereen begrijpt dat Multi staat voor “Meer dan één”.

Vocaal echter heeft betreking op de “stem”. Dus ook “gezongen in de mondholte gevormd spraakgeluid waarbij……..” de rest is niet van belang.

Had ik al eerder een aantal mensen voorgedragen voor een literatuurprijs, uiteraard bleek ik de enige te zijn die gegadigden nomineerde, nu wil ik Marianne Eggink voordragen als ontdekker van een geheel nieuwe oogaandoening bij de Saarlooswolfhond, en in het verlengde daarvan bij alle bekende en nog te ontwikkelen hondenrassen.

Zij komt met de melding dat bij de onderzochte honden sprake is van een MULTI/VOCALE aandoening, ofwel een meerstemmige oogafwijking. Graag verzoek ik alle eigenaren van de betrokken honden zoveel mogelijk hun mobiele opname-apparatuur rond de nek van de hond te binden en ons lezers zo snel mogelijk deelgenoot te maken van het geluid dat deze oogafwijking maakt. Op die manier zullen ongetwijfeld nog veel meer eigenaren met nog meer belangstelling naar hun hond kijken en luisteren in de hoop dat uit die geluiden blijkt dat hun hond, tot ieders opluchting, niet getroffen is door RD in welke vorm dan ook.

Ik hoop daarom van harte dat hier sprake is van een typefoutje en niet dat die serieus bedoeld is. Ik hou anders mijn hart vast mocht mevrouw Eggink actief betrokken zijn bij de pogingen van de avls tot het verkrijgen van toestemming tot een outcross en dan vooral bij het vooral bij het uitzoeken van het ras dat men zou willen inkruisen.

Daar staat tegenover dat dan een geheel nieuw ras het licht ziet: Een ras met oogstrelende stem.
Dat zal toch niet waar zijn.

Tot slot van deze aflevering.

Bij de introductie van de website van de avls werd door één van de huidige redacteuren van dat blaadje daarvan, in dit geval dhr. Piers, triomfantelijk kond gedaan van het feit dat de avls, in tegenstelling tot de NVSWH, besloten had een forum in het leven te roepen. De NVSWH werd er door hem op aangesproken, aangevallen, afgerekend, enz. dat zij geen forum hadden en dat ook niet wilden. Schandalig werd dat gevonden. Vanwege enig, zullen we het houden op, ongepast en derhalve minder gewenst taalgebruik, werd besloten dit avls-forum uitsluitend nog toegankelijk te maken voor de leden. Tja. Bij andere rasvereniging blokkeerde men die gebruikers of nog eenvoudiger, men trok gewoon de stekker uit dat forum. Ook nog eens geen moderator meer nodig.

De laatste tijd vond ik het al rustig op het forum. Je kwam verder ook steeds dezelfde leden tegen die over enig onderwerp een mening ventileerden of een vraag stelden. De beroemde aap is uit die even beroemde mouw gekomen. Het blijkt, volgens Marianne Eggink, dat onder de leden niet veel behoefte meer is aan een dergelijk forum. Tenminste, dat zou blijken uit het geringe aantal leden dat nog actief is op dit forum.

Ook nu geldt: ’T is toch niet waar?

 

Ongeloof

Mijn opmerking dat er in Saarlooswolfhondenland altijd wel wat reuring is, is een understatement gebleken. Ook mijn opmerking onlangs over die fokker uit Friesland die het om één of andere reden niet noodzakelijk vond zijn puppy na twee weken terug te nemen toen die herplaatst moest worden, blijkt in het niet te vallen bij wat nu weer is opgedoken.

De titel van dit blog is dan ook zeer mild, maar ik wilde deze zondag niet verpesten door in de titel al te schrijven dat ik een SWH-eigena(a)r(es) uit Hank al moet scharen tot één van de grootste schoften uit de SWH-wereld die ik, in die korte tijd dat ik me met dit ras bezig hou, ben tegen gekomen. Harde woorden, geef ik onmiddellijk toe, en niet iedereen zal ervan gecharmeerd zijn maar het geeft wel de gemoedstoestand van mij en van een aantal anderen weer.

Ik kreeg afgelopen week diverse stukken van een forum toegezonden over een te herplaatsen hond. Vervolgens kreeg ik een stuk van een Facebook-pagina wat over diezelfde hond gaat.

Voor wie het nog niet begrepen heeft. Het gaat hier om de hond Sun Gifu Decembre, met roepnaam Zima. Deze hond, eigendom van ene Nanda Koomans uit Hank, moet dringend herplaatst worden. Sterker nog, op Wolfhonden Online stond in eerste instantie zelfs dat dit teefje anders “moest inslapen”.

Deze hond is geboren in december 2008 en heeft in 2010 haar eerste nestje, 6 puppen, gekregen. Ze werd gedekt door eigen reu Gambit de Louba Tar. Voorlopig nog niets mis mee, hoewel ik begrepen heb dat velen het verstandiger gevonden hadden wanneer de eigenaren de teef pas bij de volgende loopsheid hadden laten dekken. Maar, ook zo stond te lezen op internet, het “kwam de eigenaren zelf beter uit”. Had iets te maken met de kroeg of kroegen waar deze mensen eigenaar van zijn. Eigenbelang prevaleerde dus.

In één van mijn eerdere weblogs heb ik al eens wat geschreven over deze mensen. Maar toen ging het over die hond die in de kennel geëlectrocuteerd werd. U weet wel, die Chiple Lobo. Kabeltje doorgebeten, drijfnatte kennel, enz. Dat duidde er dus al op, dat de honden bij deze mensen het predikaat “Kennelhond” opgespeld kregen.

Vervolgens namen deze mensen de hond Wamoiwah Aurora Bastaja, geboren oktober 2009,  in huis. Voor “in huis” moet u natuurlijk lezen “in de kennel”.

Let wel, twee teven met nog geen jaar leeftijdsverschil. Dat had dus al een teken aan de wand moeten zijn. Deze teef werd in 2012 moeder van 7 puppen, ook nu weer de eigen reu Gambit als vaderhond van de puppen.

In mei van dit jaar werd Sun Gifu Decembre voor de tweede maal moeder. Van de vier puppen zijn er drie in leven gebleven. De teef schijnt op een pup te zijn gaan liggen waardoor deze overleed.

Ook nu weer heb ik stellig de indruk dat de eigenaren totaal geen aandacht aan de honden en de puppen besteed hebben, anders had dit mogelijk voorkomen kunnen worden. Maar goed, ik ben er niet bij geweest dus mag hierover eigenlijk geen oordeel vellen.

Vervolgens blijkt dat deze honden, inclusief de reu dus, volgens berichten op internet hoofdzakelijk buiten leefden. Omdat de honden hoofdzakelijk buiten leefden werden zij gedwongen de regels binnen hun eigen roedeltje zelf vast te stellen. Dan kan je op je vinger natellen dat in dit geval de kans op problemen levensgroot aanwezig is. Er is, nogmaals omdat zij buiten leefden, geen band met de eigenaren. Je kan dan stellen, dat het de eigenaren totaal geen barst geïnteresseerd heeft hoe de honden met elkaar omgingen. Als je ook nog eens de foto van die kennels bekijkt, lijkt het erop dat er een grote en een kleine kennel onder dat dak staan. Als dat zo is, zal ongetwijfeld één van de honden apart gezeten hebben. Dat zal dan wel een teef zijn geweest. Geen wonder dan dat er problemen ontstaan tussen beide teven.

De vraag is vervolgens: Waar is dat laatste nest van Sun Gifu Decembre geboren? Is dat bij die mensen thuis? In ieder geval hebben, zo lijkt het, de puppen de kennelnaam van deze mensen meegekregen. Dat betekent dus dat zij, vlak nadat de puppen naar de nieuwe eigenaren gegaan zijn, de teef de deur uit getrapt hebben. Ik kan er niets anders van maken. Met andere woorden: goed genoeg om geld op te brengen, vervolgens weg ermee. Gooi het maar op het “pittige karakter” van de teef. Ja, uiteraard. De meeste teven tonen moederinstinct en zijn dan mogelijk wat feller dan normaal wanneer ze puppen hebben. Dat zal echt niet direct teruggedraaid worden wanneer de puppen de deur uitgaan. Als eigenaar had je dit moeten voorzien.

Ik kan me niet voorstellen dat in de toekomst ook maar één rechtgeaarde SWH-liefhebber nog van zins is deze mensen een pup te verkopen. Twee nestjes fokken met de teef, hup weg ermee. Volgende teef.

Wanneer je vervolgens op een forum leest dat de teef inmiddels bij iemand anders zit (Opvang?), daar vervolgens weer weg moet en dat er met spoed een nieuw adres gezocht wordt omdat zij anders moet inslapen vanwege haar karakter, kan ik maar één ding concluderen. Deze eigenaren moeten met spoed al hun honden laten herplaatsen. De kennels kunnen ze dan gebruiken om het tuinmeubilair in op te slaan en voor de rest van de tijd kunnen ze zich bezig houden met het entertainen van hun gasten in de kroeg of kroegen. We mogen alleen hopen dat zij hun klanten beter behandelen dan dat zij nu hun honden doen. Ik hou mijn hart vast wanneer één van hun klanten zich in een aangeschoten of dronken bui wat minder sociaal gedraagt. Wordt dan aan andere kroegeigenaren gevraagd of die die persoon wel willen toelaten omdat hij anders “moet inslapen”?

Heeft niet ooit eens een wijs man gezegd: “Aan de manier waarop iemand met zijn dieren omgaat, lees je zijn beschaving af”? Nou, dat geeft dus al aan hoe het met deze mensen gesteld is.

Nou kan ik wel roepen dat het gedrag van deze mensen ronduit schofterig is, wat het natuurlijk ook is, maar zij zijn niet de enigen. Jaren geleden schijnen ook bij de NVSWH mensen te hebben rondgelopen die dergelijke dreigementen uiten: “De hond wordt nu weggehaald of we laten hem inslapen”. Voor de NVSWH geen probleem, binnen een dag was de hond weg bij die mensen terwijl de hond in een paar gevallen ook nog eens bijna of meer dan 1000km weg zat.

Wat mij verder opgevallen is in deze zaak is dat op de website van de avls totaal niets gemeld wordt over deze te herplaatsen hond. Volgens de avls zijn er momenteel geen honden die herplaatst moeten worden? Waar is deze hond dan gebleven?

De avls staat toch voor iedere te herplaatsen Saarlooswolfhond, ongeacht waar die vandaan komt? Deze mensen zijn toch lid van de avls? Zij zijn toch een keer geportretteerd in dat clubblaadje of nieuwsbrief onder de noemer “Onze fokkers”.

Als vereniging zou ik dit soort leden met de grootst mogelijke spoed uit mijn ledenbestand gooien. Dit gaat ten koste van je goede naam. Je moet je rot schamen als je dit soort fokkers onder je leden telt.

Mijn opmerking in mijn vorige stuk over die familie Reek uit dat laatste interview in dat blaadje van de avls kan blijven staan. Zij hebben niet gereageerd, waarmee zij dus toegeven dat zij uit hun nek hebben zitten kletsen over het voorkomen van DM bij honden van de NVSWH. Zij kennen dus geen honden die die aandoening (zouden) hebben. Ook hebben zij niet gereageerd op mijn opmerking over de aanvraag van het lidmaatschap, waarbij de NVSWH inzicht wilde hebben in het inkomen van de aanvragers. Iedereen weet natuurlijk dat die uitspraak volkomen uit de duim gezogen was en zij hebben dat dus bewaarheid door niet te reageren.

Ik blijf daarom van mening dat een eerdere uitspraak in dat blaadje “dat men het niet meer over de NVSWH zou hebben” niets anders is dan ‘gebakken lucht’. Het bestuur kan dat wel stellen, maar de redactie bepaalt anders.

We mogen daarom ook stellen dat dat “clubblaadje” het predikaat “flutblaadje” meer dan waard is, met dank aan …..

Nederig

Ooit moest het zover komen en nu is het moment daar.

In alle nederigheid buig ik mijn hoofd, sterker nog, strek ik mij languit op de stenen vloer en met mijn uitgestrekte handen raak ik hun voeten aan.

Vervolgens ga ik op mijn knieën zitten en in alle devotie steek ik mijn armen in de lucht en aanschouw ik aanbiddend de gezichten van de heilige avls-redacteuren Johan en Hella.

Wederom zijn zij er in geslaagd een paar Saarlooswolfhondfokkers, leden van de avls uiteraard, aan het woord te laten in hun laatst verschenen clubblaadje. Wederom is het hen gelukt Saarlooswolfhondfokkers te vinden die, je zou bijna zeggen uiteraard, ongestraft hun ongenoegen over de NVSWH openbaar mogen maken.

Ik heb het nu over het echtpaar Reek.

Maar wederom moet ik daarbij direct duidelijk maken, dat dit echtpaar niet van de eerste leugen gebarsten is. Geldt trouwens voor meer leden van de avls, al dan niet aan het woord geweest in dat pulpblad van die vereniging.

Leugens zult u zich ongetwijfeld afvragen? Jawel, leugens.

Zij beweren onder meer namelijk dat zij destijds hun inkomen moesten opgeven aan de NVSWH bij hun aanvraag lidmaatschap.

Omdat dit mij zo onwaarschijnlijk voorkomt, wat heeft de vereniging daarmee te maken, heb ik contact opgenomen met leden die in die tijd al lid waren of net lid geworden waren. Zij hebben mij verzekerd dat de NVSWH dit in die tijd nooit aan hun gevraagd had en het daarom vreemd zou zijn wanneer zij dat uitsluitend bij dat echtpaar Reek gedaan zouden hebben. Ook in latere jaren is door de NVSWH nooit aan aspirant leden gevraagd wat hun inkomen was.

Wat de NVSWH in die tijd wel wilde weten was of de  aanvragers reeds lid waren van een andere SWH-vereniging (lees, Leendert Saarloos Stichting) of in het bezit waren van een SWH van niet ondersteunde/erkende fokkerij. In dat geval werd de aanvraag lidmaatschap afgewezen. Alleen bij het aanvragen van plaatsing op de wachtlijst voor een pup werd aan de echtelieden, LAT-relaties en/of geregistreerde partnerschappen kende men nog niet, gevraagd of beiden de hele dag werkzaam waren. Was dat wel het geval dan kregen zij te horen dat het zeer onverstandig zou zijn aan een hond te beginnen en liepen zij het risico onderaan de lijst geplaatst te worden.

Dus hoe dat echtpaar aan die onzin over het inkomen komt, is een raadsel. Erger is het dat die zelfingenomen redacteuren dat durven te plaatsen. En dan nog doodleuk schrijven dat de samenwerking met de NVSWH zo goed verloopt.

Wat ik verder zo onbegrijpelijk vind van deze mensen is dat hun eerste Saarlooswolfhond, Nikita Ilyana Zwart van Helmond, op bijna 2-jarige leeftijd overleed aan de gevolgen van Parvo. Deze aandoening blijkt voor het eerst opgedoken te zijn eind jaren ’70 van de vorige eeuw. Op de Winner tentoonstelling in 1979 deden zich de eerste gevallen voor. Honden werden vervolgens gevaccineerd met ‘kattenvaccin’ omdat het vaccin voor Parvo nog niet bestond. Maar in 1988, toen hun hond Ilse geboren werd, bestond dat vaccin al jaren en werden puppen standaard tegen deze ziekte gevaccineerd. Dus waarom hun hond niet? Niet belangrijk genoeg?

In mijn optiek hebben zij dus bewust hun hond blootgesteld aan deze ziekte.

Ook zo vreemd is hun stelling, dat de toenmalige Leendert Saarloos Stichting is opgegaan in de Belgische Rasvereniging. Volgens mijn inlichtingen was die Stichting door onderlinge haat en nijd rond het gevoerde fokbeleid, ja ja ook daar dus al, uit elkaar gebarsten. Ten gronde gegaan, derhalve.

Opmerkelijk is voorts dat jaren later de NVSWH deze Belgische Vereniging er nog op moest wijzen, en zelfs te hulp moest schieten, omdat zij een totaal verkeerde rasstandaard op hun website hadden staan. Als je dat als vereniging overkomt, kan je niet serieus genomen worden. Ook opmerkelijk is dat zo’n tien jaar geleden nog bezoekers en exposanten op Belgische Tentoonstellingen openlijk verklaarden dat het onmogelijk was via die Belgische Vereniging, en de daarbij aangesloten fokkers, een hond aan te schaffen die ook maar een beetje op een Saarlooswolfhond leek. Men vroeg zich daarom af wat het nut van die vereniging was. Er werden immers geen Saarlooswolfhonden vertegenwoordigd.

Terug naar dat interview met deze mensen.

Met zeer grote stelligheid beweren zij dat bij de NVSWH ook honden rondlopen of rondliepen die aan de aandoening DM lijden of leden. Ik daag deze mensen uit openbaar te maken welke hond of welke honden het betreft.

Eén kanttekening wil ik hier nog wel bij maken.

Zij moeten niet komen met de hond van die importmossel uit Ovezande. De honden van dit ex-lid van de NVSWH hadden alle canide aandoeningen tussen AA en ZZ die maar bekend zijn. Daarnaast lijden of leden zij aan aandoeningen die de wetenschap nog niet ontdekt heeft. Het is maar dat u het weet.

De verschijnselen van DM lijken veel op de verschijnselen van een aantal andere aandoeningen, dus is het onmogelijk op basis van uiterlijke kenmerken te stellen dat de betreffende hond lijder aan DM is. Daarnaast schijnt mevr. Eggink, die tenslotte van de hoed en de rand moet weten omdat zij in een gezondheidscommissie van de Raad van Beheer zit, zelf verklaard te hebben dat DM een polygeen verervende aandoening is en dat de huidige test niet geschikt is voor de honden van de NVSWH omdat daar een ander gen verantwoordelijk is voor deze aandoening.

Met andere woorden: in mijn optiek worden ook in dit geval door die geïnterviewden klinkklare leugens verteld. Zoals geschreven, zij krijgen de kans de namen van de betreffende hond of honden te melden, al dan niet publiekelijk als reactie op dit artikel dan wel via een mailtje aan mij. Ik vrees echter dat er geen antwoord komt, hetgeen de gewoonte is van avls-leden als zij iets over honden van de NVSWH beweren. Mocht vervolgens blijken dat zij gelijk hebben, dan trek ik natuurlijk het boetekleed aan.

Dat dit dus in dat cluborgaan van de avls wordt geplaatst, houdt simpelweg in dat het bestuur niets over de inhoud van dat blad te vertellen heeft. Johan en Hella bepalen de inhoud en van enige zelfreflectie hebben zij nog nooit gehoord.

Ondanks de roep om samenwerking met de NVSWH wordt iedere gelegenheid door, in ieder geval Johan, aangegrepen tegen diezelfde NVSWH aan te trappen. Geen wonder dat een groot deel van de leden van de avls hem zat is.

Ik weet niet hoe het tegenwoordig gaat op bijeenkomsten van de avls, maar in het verleden werd, zo werd mij door leden van de avls verzekerd, door Johan, in zijn functie van woordvoerder, bij aanvang van de bijeenkomst begonnen met trappen tegen de NVSWH. Dit tot zeer groot ongenoegen van de aanwezigen. Zum Kotzen, zoals men mij vertelde.

Weer terug naar die fokkers. Ik ben verder van mening dat deze mensen zich zeer nederig dienen op te stellen. Ik kreeg namelijk bericht dat binnen hun fokkerij honden het licht hebben gezien die: PRA-lijder zijn, HD-C en HD-D hebben, Primaire epilepsie hebben en dit alles op een totaal van 43 zelfgefokte honden uit 7 nesten. Dan doe je toch echt iets helemaal fout. Dit alles valt natuurlijk, zou ik bijna moeten zeggen, in het niet bij het via hun hond(en) ontdekte gen voor DM. Gelukkig dat dankzij hun hond(en) gebleken is dat de DM-test, om het populair te houden, ook geschikt bleek voor de Saarlooswolfhond. Dat echter nog steeds eigenaren en fokkers hun hond niet laten testen wanneer zij weten dat in de betreffende lijnen dit gen voorkomt, is natuurlijk diep triest.

Intussen heeft Johan op zijn weblog een tipje van de sluier opgelicht rond die te herplaatsen pup Fango. Gelukkig dat dit hondje bij die eigenaren weggehaald is en op een ander, tijdelijk, adres is ondergebracht. Dat is natuurlijk het belangrijkste. Alleen snap ik één ding niet.

Ondanks dat er diverse avls-leden hadden aangeboden dit hondje tijdelijk te willen opvangen, was dat niet mogelijk. “Je kunt geen ijzer met handen breken”.

Kan iemand mij dan uitleggen waarom het bij de NVSWH wel mogelijk is een hond die herplaatst moet worden binnen een paar uur op te halen en ergens anders onder te brengen? En daarbij, zo is gebleken, de betreffende eigenaar indien nodig ook nog eens (gedeeltelijk) financieel te compenseren. Dat is gewoon een kwestie van handelend optreden. Althans, dat was in het verleden zo. Hoe dat nu gaat, weet ik niet. Hoewel ik mogelijk toch enigszins sceptisch moet worden als ik kijk naar de oproep die onlangs gedaan is vanwege een te herplaatsen hond. Geen liefhebbers op de wachtlijst?

Ten aanzien van die ex-eigenaren van Fango heb ik nog wel een opmerking. Op de door hen geplaatste foto is nog een hond te zien. Is die ook van die mensen en zo ja, wat gebeurt daarmee? Asiel, herplaatsen of blijft die straks in een kennel omdat de baas of bazin de hele dag moet werken. Zoals ik eerder schreef, heb ik een nare smaak in mijn mond rond deze herplaatsing. Het enige trieste aan deze hele zaak is dat de hond of de honden de dupe zijn.

De laatste activiteit van Johan betreft een bijdrage van hem op dat weblog van dhr. Woutman, “Kynologie op de Korrel”.

Eerlijk gezegd kijk ik nooit op dat weblog van die man, maar mijn aandacht werd erop gevestigd nadat ik die bijdrage via de mail mocht ontvangen.

Met verbazing heb ik het tikwerk van Johan zitten lezen. Hij haalt, verbaal natuurlijk, uit naar de Raad van Beheer, dhr. Woutman en dat Kynologen Verbond Nederland.

Ik kan me natuurlijk vergissen, maar volgens mij omarmde Johan een aantal jaren geleden die KVN, toen nog Kynologen Vakbond Nederland, omdat zij hem behulpzaam konden zijn met dat “zwartboek” over de NVSWH. Dat zwartboek is al eerder aan de orde geweest, maar nog even voor alle duidelijkheid: hierin stonden alle misstanden binnen de NVSWH met betrekking tot de gezondheid van het ras, het niet aannemen als lid van mensen die via de niet-aangesloten fokkers een SWH of wat daarop moest lijken hadden aangeschaft, enz. enz. Uiteindelijk bleek dat hele zwartboek niets meer te zijn dan aanmaakpapier voor de kachel. Alles wat in dat zwartboek vermeld stond, bleek op eenvoudige wijze weerlegd te kunnen worden. Met andere woorden: een grote afgang voor zowel die KVN als voor Johan. Daarom haalt hij nu waarschijnlijk uit naar die club.

Maar ook haalt hij, wederom, uit naar de Raad van Beheer. Hij beticht ze zelfs van vriendjespolitiek omdat ze elkaar keurmeesterschappen toeschuiven. Als dat zo is, dan is dat een vorm van fraude waar ze van beschuldigd worden. Ik denk niet dat de keurmeesters deze uitspraak van Johan in dank zullen aanvaarden. Ik weet dat men diverse opleidingen moet volgen en examens moet afleggen alvorens men zich keurmeester mag noemen, maar als dat betekent dat men zo’ keurmeesterschap toegeschoven krijgt, vraag ik me af wat het nut van zo’n examen is. Dan volgt natuurlijk direct de vraag: Als zo’n examen toch een schijnvertoning is zoals Johan stelt, waarom werkt de avls dan mee aan zo’n examen door honden daarvoor beschikbaar te stellen? Oh ja, natuurlijk. Ze moeten omdat ze een erkende vereniging zijn en willen laten zien dat ze wel degelijk de Saarlooswolfhond vertegenwoordigen en de belangen daarvan willen behartigen. Daarom zijn de honden die ze voor zo’n examen naar voren schuiven, net als de hond waarvan nu een foto de vernieuwde rasstandaard siert, afkomstig uit lijnen met NVSWH-honden. Ben je toch nog geloofwaardig. Het lijkt mij in dit verband interessant de mening van de keurmeesters te peilen.

Maar wacht even. Omdat Johan weet dat hij op dit punt uit zijn nek zit te kletsen, komt hij natuurlijk niet op tentoonstellingen. Hij is bang dat hij hierop aangesproken wordt. Ah, nu wordt het duidelijk!

Goed, Johan is dus geen vriend van de RvB zoals hij zelf schrijft. Waarom laat hij dan zijn gezicht zien op bijeenkomsten die de Raad organiseert? Om in de schijnwerpers te staan? Om zijn vrouw te steunen die nog steeds in een commissie van de Raad zit? Netwerken? Als je geen vriend van iets of iemand bent, dan blijf je thuis. Dan kom je pas geloofwaardig over. Zullen we wedden dat de Raad plotseling huizenhoog de hemel in geprezen wordt door Johan zodra zij een daad stellen die de goedkeuring van Johan wel kan wegdragen.