Puppen

Het Puppengeluk heeft toegeslagen bij de NVSWH. Beetje vreemde zinsopbouw waarschijnlijk, maar het geeft wel de gemoedstoestand van onze bestuurders weer. En ja, natuurlijk gaat het bij zo’n open organisatie als onze vereniging wel eens fout rond de communicatie richting de leden.

Kijk, dat eerst nog trots gemeld wordt dat er een bosbruine reu geboren is, valt nog mee te leven. Dat na een aantal dagen gemeld wordt dat de fokker, in dit geval echter de verzorger van de teef, zich vergist heeft en dat het een teefje blijkt te zijn, vooruit. Maar dat hij nooit gemerkt heeft dat de teef drachtig was? Raar. Omdat het pupje vlak na de geboorte gewogen werd, althans dat schijnt gebruikelijk te zijn, had het geslacht bepaald of bekeken kunnen zijn. Dan zie je toch het verschil tussen mannetje en vrouwtje?

Hoewel, volgens een lid van de NVSWH vergissen grote fokkers zich ook regelmatig en is het naveltje vaak dusdanig gezwollen dat je je wel moet vergissen. Eerlijk gezegd kan ik me dit laatste moeilijk voorstellen. Volgens mijn beperkte kennis van de anatomie liggen navel en geslachtsdeel dusdanig ver van elkaar verwijderd dat je je hierin niet zou kunnen vergissen. Maar wie ben ik. Die mevrouw van die opmerking is waarschijnlijk een ervaren fokster.

Gelukkig is er in elk geval nog één echte fokker binnen de NVSWH. Twee puppen geboren. Jammer dat de moederhond reeds de leeftijd van 10,5 jaar bereikt heeft en dat dit haar eerste nest is. Alle eerdere pogingen haar drachtig te krijgen heeft zij dapper weerstaan. Maar dat ook in dit geval de fokster niet gemerkt heeft dat de hond drachtig was. Ook raar. Nog vreemder echter dat je niet eens gemerkt hebt dat de teef loops was.

Nu weet iedereen natuurlijk dat een SWH-teef ongeëvenaard is in het zichzelf schoonhouden tijdens deze “moeilijke” dagen, om het zo maar even in mensentaal te omschrijven. Maar volgens kenners zijn er voldoende uiterlijke kenmerken waaraan je zien dat de teef in die periode verkeert.

Uiteindelijk heeft het bijna twee maanden geduurd alvorens de geboorte van dit laatste nest wereldkundig gemaakt werd, omdat fokster, althans zo begrijp ik uit de berichtgeving, eerst uitgebreid met de Raad van Beheer in conclaaf is gegaan of er wel of geen stambomen zouden worden uitgereikt aan de puppen. Tenslotte is in dit geval in alle facetten afgeweken van het fokreglement van onze vereniging. Ter verduidelijking, het oude goedgekeurde fokreglement voldeed niet meer aan de eisen, dus moest er een nieuw komen. Waarvan ten tijden van de dekking en geboorte niet bekend was of het goedgekeurd was door de Raad. In principe had dit echter geen klap uitgemaakt. Een ieder heeft zich te houden aan het fokreglement van de erkende vereniging van het ras waartoe zijn/haar hond behoort. Of je nou wel of geen lid bent van die verenging of enige vereniging die dat ras vertegenwoordigt maakt geen klap uit. Met andere woorden, al die tijd dat de NVSWH niet over een vernieuwd goedgekeurd VFR beschikte, hadden de leden zich officieel te houden aan het VFR van de avls. Ook al bevat dat in mijn ogen onzinnige bepalingen.

Maar wel opvallend is dat hoewel de fokster dus zelf moest zorgen dat de puppen stambomen kregen, de NVSWH zorg draagt voor de plaatsing van de puppen. Gelukkig hoeft in dit geval de fokster de eigenaar van de reu geen dekgeld te betalen. Maar ongetwijfeld moet zij wel betalen voor de pupbemiddeling. Tja, het bestuur moet toch op één of andere manier aan inkomsten komen om allerlei “vriendjes”kosten te dekken.

Wel opvallend lijkt het dat de leden de laatste tijd beslissen hoe open ons bestuur mag zijn. Eerst kregen we vorig jaar te horen dat er een nest op komst was, maar dat op verzoek van de eigenaren van resp. reu en teef nog niets daarover gecommuniceerd mocht worden naar de leden. Nu werd weer door het bestuur gemeld, dat de bekendmaking van dit laatste verrassingsnestje moest worden uitgesteld op verzoek van de fokster. Dus zou het bestuur eindelijk eens een keer openheid van zaken willen geven, staan de leden dat weer niet toe. En de rest van de kynologische wereld maar schamperen over dat gebrek aan openheid binnen de NVSWH.

Een ander gevolg van deze “openheid” is dat een lid van onze vereniging met allerlei complot theorieën op de proppen komt. Deze mevrouw heeft waarschijnlijk niets anders te doen dan het in de gaten houden van facebook en zit ondertussen de meest intrigerende spionageromannetjes te lezen. Natuurlijk heeft zij het recht haar zorgen te uiten, maar zou zij dat alstublieft kunnen doen zonder het plaatsen van een punt (dat leesteken dus) na elke drie woorden. Dan wordt het allemaal wat duidelijker wat zij bedoelt. En nee, u hoort mij niet zeggen dat deze mevrouw dom is. Ik hou het netjes, voor nu. Maar, deze mevrouw heeft wel voor dit bestuur gekozen, dus had zij kunnen weten hoe sommige bestuursleden zouden handelen.

Gelet op de “haat” van sommige avls-leden richting NVSWH vraag ik mij af of zij protest gaan aantekenen bij de Raad wegens het toekennen van stambomen aan de pups van deze verrassingskruising. Men zou kunnen schermen met de leeftijd van de teef, het niet voldoen aan de gezondheidseisen van de reu, nergens op getest, enz. enz. Een dergelijk protest zou ik echter met klem afraden. De NVSWH kan dan met een tegenargument komen. Kunt u zich nog dat verrassingsnest van de avls herinneren, dhr. Kooistra om het mannetje bij de naam te noemen. Beide honden drager van een erfelijke aandoening, waardoor in elk geval één van die puppen de dodelijke variant heeft opgelopen. De FCI schrijft in haar fokreglement toch voor dat het niet toegestaan is honden met elkaar te kruisen die eenzelfde erfelijke aandoening hebben die middels een genetische test aangetoond kan worden.Er is nooit bekend gemaakt of de avls iets tegen deze fokker ondernomen heeft, ook niet toen hij niet thuis gaf toen één van zijn puppen herplaatst moest worden.

Bij beide nesten, dus avls en nvswh, hebben de fokkers nooit iets van een dekking gemerkt. Dat in beide gevallen de fokkers onnoemelijk nonchalant geweest zijn, zachtjes uitgedrukt want we zitten nog in het begin van het nieuwe jaar, is een understatement.

We kunnen ons ook de vraag stellen of het nou zo erg is dat een teef van 10,5 jaar een eerste nestje heeft gekregen. Je moet dit dan afzetten tegen het ras waartoe die teef behoort. Voor een ras waar de gemiddelde leeftijd ruim boven de 12 jaar ligt, is een hond van 10,5 nog niet eens oud. Anders is het natuurlijk bij die rassen die hooguit 12 jaar worden. Dan spreek je in dit geval van een bejaarde hond.

Als je verder kijkt zie je dat het niet uitzonderlijk is dat bij de kleine hondjes het eerste nestje geboren wordt op een leeftijd waarop de meeste Saarlooswolfhonden pas voor het eerst loops worden of dat zelfs nog niet eens geworden zijn.
Vaak hoor je ook in de Saarlooswolfhondenwereld dat een teef pas haar eerste nestje krijgt of mag krijgen op de leeftijd van minimaal drie jaar. Dan hebben hondjes van kleinere omvang in veel gevallen al het tweede nestje op de wereld gezet.

Met andere woorden: de regel van de Raad en opgenomen in de (meeste) VFR’s met betrekking tot de leeftijden van eerste nest, laatste nest, enz. zijn misschien wel te generaliserend. Er wordt niet gekeken naar de afzonderlijke rassen. Lijkt me een leuke discussie tussen voor en tegenstanders.

Vergelijk het met de mensenwereld. We kijken er toch niet vreemd meer van op wanneer een vrouw op de leeftijd ergens tussen 40 en 45 haar eerste kind op de wereld zet. Of je het normaal moet vinden als dat boven die leeftijd het geval moet zijn, is niet aan mij daarover te oordelen. Als het echter zover komt, dat de ouders zich al aan het voorbereiden zijn voor een kamer in het verzorgingstehuis en zich alleen nog maar met een rollator kunnen voortbewegen tegen de tijd dat hun jongste naar de kleuterschool gaat, is het andere uiterste.

Dus, is een Saarlooswolfhond van 10,5 jaar dan echt te oud om een nest te krijgen, voor het eerst of niet?

De opmerking vanuit het bestuur dat de puppen van die “oude” teef liefdevol bij leden geplaatst zullen worden, slaat natuurlijk ook nergens op. Je kan als bestuur toch niet zeggen: “Geacht lid, zoek het zelf maar uit. Had je maar niet zo stom moeten zijn”. Vraag is alleen of er nog leden zijn die een pupje willen hebben. Ik heb begrepen dat men vorig jaar ook al problemen had met het vinden van geschikte nieuwe eigenaren. Of zetten we deze diertjes ook weer op transport naar één of ander meer of minder exotisch land. Rusland bijvoorbeeld. Kan dan daar weer goed gebruikt worden om het juiste type Saarlooswolfhond te gaan fokken. Juiste type volgens de enige echte rasstandaard en niet volgens die naar eigen inzichten vertaalde en opgestelde Russische standaard.

Oei, uitkijken Barend. Voor je het weet krijg je weer een mailtje uit die omgeving.

In elk geval zal er wereldwijd voldoende belangstelling zijn voor de Saarlooswolfhond als je ziet dat er de laatste paar maanden al weer ruim 100 puppen het daglicht gezien hebben. Volgens deskundigen lijkt een groot deel niet eens op een Saarlooswolfhond, althans de wolfsgrauwe kleuren zijn heel apart, om het netjes te houden. Verder niet verwonderlijk dat het merendeel daarvan in Frankrijk gefokt werd. Ik kreeg trouwens wel een mailtje met een foto van een stamboom van een in Spanje gefokte Saarlooswolfhond. Van de moederhond, Nube, is niets bekend. Gaat u maar eens op zoek. Volgens de afzender van de mail is dat laatste ook niet zo vreemd als je die teef bekijkt. Totaal geen Saarlooswolfhond. Maar ja, in dat land kent men bij de kennelclub dit ras niet goed of helemaal niet, dus wordt voor zoete koek aangenomen dat de pup een raszuivere Saarlooswolfhond is en loopt dat diertje dus met het felbegeerde raszuiverheidsbewijs rond.

Voorstanders van een open stamboek moeten nu gelijk roepen dat dit voor nieuw bloed zorgt, spreiding van genen, etc. Aan de andere kant komt hierdoor natuurlijk de volgende officiële outcross door de avls in het geding.

Hoe het ook zij, die man van de avls waar we waarschijnlijk en hopelijk niets meer van horen, kan gerust zijn. Er zijn bij de NVSWH weer puppen geboren.

Fokperikelen

Nog niet zo lang geleden verzuchtte een Franse fokker dat het moeilijk was voor de teef een geschikte reu te vinden, omdat onder de voorouders diverse malen Skog en Zazi Zen voorkwamen. Niet zo vreemd natuurlijk wanneer je de achtergrond van de fokkerij in Frankrijk gaat bekijken.
Dankzij o.a. onze alom bekende, ik hou het netjes vanwege het nieuwe jaar, Frans/Nederlandse fokster zijn beide reuen massaal ingezet in de Franse fokkerij. Maar ook in de landen daarom heen kom je in veel stambomen Skog tegen.

Het is duidelijk dat je dan niet kunt spreken van een fokker met hart voor het ras. Zeker moet je die fokker niet ophemelen en doen alsof die over de Saarlooswolfhond de wijsheid in pacht heeft. Integendeel. Je kunt beter spreken van een fokker met kennis van de bankrekening.

Maar ook de andere Franse fokkers dienen zich heel sterk achter de oren te krabben. Men is in zijn algemeenheid mede verantwoordelijk voor de grote puinhoop die is ontstaan. Fokkers die het ene nest na het andere produceren, fokkers die bijna 10 verschillende rassen fokken, enz. kan men niet scharen onder de noemer “hart voor het ras”.

Ik wijs alleen maar op wat ik onlangs schreef over die broer/zus dekking, waarbij voor het gemak een andere reu werd opgegeven en die moeder/zoon dekking in Noorwegen. Ook dat opgeven van een andere reu als vader zijn praktijken waarvan men in de SWH-wereld al lang van op de hoogte is.

Volgens informatie hebben daarom de eigenaren van de beide witte Saarlooswolfhond reuen een dringend verzoek gekregen vanuit Frankrijk hun honden voor de Franse fokkerij beschikbaar te stellen. Net zoals, volgens diezelfde eigenaren, ook vanuit het buitenland bedragen tussen € 35.000,00 en € 45.000,00 werden geboden voor een witte teef en een witte reu toen die pas geboren waren. Dan ben je toch echt van het padje geraakt als je zo’n bod doet.

Aan de andere kant is het wel logisch. Buiten onze vereniging komt die kleur niet voor, althans niet als raszuivere Saarlooswolfhond. Daarom riepen AVLS leden jarenlang als er weer een dekking bekend gemaakt werd niet voor niets: “Ik hoop dat er wit in zit”. Dat dat tot op heden nooit het geval is geweest, is ook niet vreemd. Althans niet, volgens de kenners bij de NVSWH, als je de stambomen van je honden goed uitpluist. Daaruit bleek dat bij de honden buiten de NVSWH het gen voor wit helemaal niet voorkomt.

Dan krijg je ook het idee dat dat de reden was dat de AVLS zo nodig een witte herder moest inkruisen. Waarbij iedereen weet dat het zo niet werkt, tenminste als je iets van genetica afweet.

Nemen we verder in ogenschouw die vreemde kleuren die buiten Nederland bij de Saarlooswolfhond voorkomen, zoals die chocoladekleurige in het oosten, ik zal de naam niet noemen omdat anders de eigenaresse weer komt met de mededeling dat hij aan de standaard van haar land voldoet (wat onzin is natuurlijk), en die zwart-witte uit Frankrijk (Jazz de Loups de Leendert), dan snapt u waar ik op doel.

Dat de hele populatie buiten de NVSWH een puinhoop is, is al vaker verwoord. Op een Engelstalig forum van de TWH was al eens te lezen over de praktijken bij de Finse kennel Wolfsirius. Nu blijkt ook dat bij de Hongaarse kennel Crying Wolf op grote schaal gefraudeerd wordt. In elk geval bij de TWH. Maar deze kennel schijnt ook massaal Saarlooswolfhond-kruisingen te verkopen naar onder meer Italie. Men moet dan niet vreemd opkijken wanneer die honden plotsklaps met een FCI-stamboom rondlopen en weer in de fokkerij worden ingezet.

Vergeleken met de NVSWH mag de voorzitter van de AVLS terecht spreken van een vruchtbaar jaar met 39 puppen die het daglicht zagen. Daar kan de NVSWH dus nog wat van opsteken. Dat ook van Wattum niet wars is van enige pocherij blijkt wel uit zijn uitspraak over dat boek van die uiteverij LieBer dat dat het nieuwe standaardwerk over de SWH is. Laten we eerlijk zijn, van mensen die, vergeleken met leden en ex-leden van de NVSWH geen klap van het ras weten kan je niet verwachten dat zij een “standaardwerk over de SWH” schrijven. Zelfs gebruikmaking van het archief van Leendert Saarloos helpt daarbij niet.

Ook in het stukje “Onze Doelstelling” is men al te optimistisch wanneer men schrijft dat “het geen hond voor iedereen is maar voor een kleine groep liefhebbers”. Dit neigt naar de meest komische uitspraak van 2015. “Kleine groep liefhebbers” Ik heb me gewaagd aan een telling van het aantal nesten en puppen over 2014 en 2015. Dan kom ik voor 2014 al op ruim 300 puppen en voor 2015 eveneens op meer dan 300, zelfs nog meer dan in 2014. Daarbij rekening houdend met het feit dat een aantal nesten mogelijk nog niet eens bekend is. Moet wel zeggen dat bij deze aantallen ook de mix-gevallen die als Saarlooswolfhond door het leven gaan meegeteld zijn.

Dus met meer dan 300 puppen per jaar, fokkers verspreid over een groot deel van Europa en zelfs één in Brazilie, kan je niet meer spreken van een kleine groep liefhebbers.

Het enige positieve aan deze aantallen is dat de lijnen steeds verder uit elkaar gaan en, ondanks een zoektocht, de noodzakelijkheid tot het doen van een outcross steeds kleiner wordt. Maar ja, als je dan verder leest in dat avls-blaadje krijg je het idee dat bepaalde mensen daar uitsluitend gefixeerd zijn op het doen van outcrosses. In zijn artikel “radicale ommezwaai is nodig in rashondenland” laat Johan dat nog eens overduidelijk zien. Hij verwijst naar een uitspraak van de “Dierenbescherming” over het openstellen van de stamboeken. Je vraagt je daarom af waarom hij destijds zo nodig aan een rashond begon. Had het dan bij een bastaard gehouden, want dat zijn in feite de nakomelingen uit al die (il)legale outcrosses.
Bovendien blijkt zijn afkeer van de “rashond” ook nog eens uit zijn opmerking dat op een clubmatch de vice-voorzitter van de RvB de voorkeur gaf aan een bepaald groepje Saarlooswolfhonden omdat die zo mooi homogeen waren. Johan vergeet er alleen bij te vermelden dat die honden van de NVSWH waren, dat de honden van zijn kluppie daar niet aan konden tippen en dat de kennis van de NVSWH ervoor gezorgd had dat die groep zo homogeen was. Dat je juist daardoor in één oogopslag kon zien met welk ras je te maken had snapt hij niet helemaal of helemaal niet.

Maar ik zou netjes blijven.

Het is in dit licht bezien dan ook vreemd dat de AVLS een cursus hondenfokken gaat verzorgen. Als homogeniteit niet belangrijk is en als het openstellen van een stamboek zo belangrijk is en al helemaal als je als vereniging niet liever wilt dan weer een outcross toe passen, heb je toch geen cursus nodig.

Bij honden heb je nog altijd een reu en een teef nodig om samen voor nageslacht te zorgen. Voor alle duidelijkheid, ook in de mensenwereld is dat zo ongeacht of zo’n kind opgroeit bij ouders van gelijk geslacht of niet. Die paar gevallen van “onbevlekte ontvangenis” laten we buiten beschouwing.

Trouwens, hoe stelt Johan het zich voor in de mensenmaatschappij waar heel vaak aan de kinderen te zien is uit welke familie zij stammen? Ook daar dan verplicht een outcross?

Dus na het openstellen van de stamboeken maakt het niet meer uit hoe een ras eruit komt te zien.

Desondanks zijn mogelijk bij onze vereniging de fokperikelen nog groter, zoals ik al eerder schreef. Kijk maar naar de laatste nesten die geboren zijn. Een knappe jongen of meid die nog een geschikte partner voor die hondjes weet te vinden waardoor het IC omlaag gaat. Natuurlijk zonder outcross.

Kijk maar:

Abel x Norah in 2012: Brego en Trigger als voorouders.

Luthor x Norah in 2013: Tmoreeke, Brego en Trigger als voorouders.

Joscha x Kayleigh ook in 2013: Brego en Trigger

Kiron x Loïs in 2015: Trigger en Brego.

Dat betekent ook dat, wanneer je de honden uit die nesten gaat nemen en je uitsluitend kijkt naar het inteeltpercentage je geen mogelijkheid meer hebt. Het IC gaat oplopen tot boven de 60% en dat is veel hoger dan wenselijk geacht wordt door alle deskundigen. Dit betekent dus ook, dat de eigenaren van de teven uit deze nesten, gebaseerd op deze cijfers, niet anders kunnen dan buiten de NVSWH op zoek te gaan naar een gezonde partner. Of, en die mogelijkheid is natuurlijk heel groot, komt de NVSWH tot het besef dat ook zij gedwongen zijn een hond van een ander ras in te kruisen. Als dat besef komt, hoop ik wel dat men niet gaat kijken naar dezelfde rassen als waar de AVLS het oog op heeft laten vallen. Zou men kiezen voor Saarlooswolfhonden van buiten de NVSWH, en die kans is natuurlijk heel erg groot, dan is het te hopen dat men goed kijkt naar de lijnen waar die honden uitkomen en ervoor zorgt dat die grote hoeveelheid erfelijke afwijkingen van die populatie niet ingekruist worden. Jammer genoeg zal zo’n outcross voor een aantal van de huidige honden te laat komen als de eigenaren zich blijven houden aan de regels van de NVSWH.

Dat de NVSWH gewild of ongewild officieel meewerkt aan het inkruisen van onze raszuivere en gezonde honden in een bastaarden en ongezonde populatie is al duidelijk geworden. Of geloof men nu werkelijk dat die reu die naar Rusland verkocht is niet daar gebruikt gaat worden? Bijvoorbeeld bij die lijn met die chocoladekleurige hond?

In ieder geval hoop ik dat u maar nog meer uw honden de Oudjaarsnacht veilig zijn doorgekomen.