Code Rood, deel 1

Naar aanleiding van mijn vorige stuk zijn een aantal reacties binnen gekomen, die mij noodzaken daar wat nader op in te gaan.

Eerst nog even terug naar mijn stuk van 2 september van dit jaar, getiteld “Geschrokken”. In dat stuk ging ik in op het financieel overzicht zoals geplaatst in het clubblad van onze vereniging. Ik wees u toen onder meer op de stijging van de uitgaven van de “bestuurskosten”. In 2011 bedroegen die € 585,-- en in 2014 maar liefst € 5300,--. Wederom voor het rekengemak de bedrag afgerond op hele euro’s. Dit betekent een stijging van 806 procent ten opzichte van 2011.
Dit is een percentage waar dhr. M. van dat Afrikaanse land Z maar ook dhr. M. van dat Zuid-Amerikaanse land V nog wat van kunnen leren.

Dan te bedenken dat voor 2012 het bestuur nauwelijks kans zag met 5 personen een bestuursvergadering te organiseren, terwijl het erop lijkt dat men nu met 7 personen alleen nog maar aan het vergaderen is.

Bezorgde leden vragen zich af of die stijging veroorzaakt is door gestegen kilometer vergoedingen voor (één of meer) bestuursleden. Verder moet men zich afvragen hoe hoog die kosten in 2012 en 2013 waren. Het kan toch niet zo zijn, dat alleen al door die absurde stijging de kasmiddelen uitgedund worden.

Op dat zelfde stuk kwam in oktober een reactie van ene mevrouw Gerdine. Zij wees erop dat het HD-fonds nog steeds bestond. Dhr. v.d. Geer had haar er zelfs ongevraagd op gewezen. Daarna is het echter stil gebleven rond het bestaan van het zgn. SWH-hulpfonds waar in 2011 nog een bedrag van € 6200,-- voor beschikbaar was. Tot op heden heeft niemand een tip van de sluier opgelicht of dit fonds nog steeds bestaat. Zo ja, hoeveel geld is daar nu voor beschikbaar en zo nee, wat is er met dat geld gedaan. Of heeft het bestuur uit dit fonds geput om hun kilometervergoeding te betalen? Op vragen van leden wordt door het bestuur ontwijkende antwoorden of helemaal geen antwoord gegeven. Als dat fonds nog bestaat, geef dat dan gewoon toe. Als dat fonds echter niet meer bestaat, stinkt dat naar de misdaad om een populaire uitdrukking te gebruiken. Het bestuur heeft dan heel wat uit te leggen.

In 2012 bood dhr. Grotenhuis zijn medewerking aan voor het moderniseren van de Statuten en het Huishoudelijk Reglement van de vereniging. Sinds die tijd is daar niets meer over vernomen. Gebleken  is echter dat na drie jaar stilte begin dit jaar de vernieuwde Statuten en het vernieuwde Huishoudelijk Reglement zijn goedgekeurd en aangenomen. Het bestuur heeft echter gemeend dit totaal niet naar de leden te communiceren. Niet via de website, noch via Nieuwsbrief of zelfs maar het Clubblad. Uitsluitend de leden die met de vernieuwing akkoord gingen zijn op de hoogte. Een grove schoffering van de leden.

In mijn vorige stuk vroeg ik mij af of die mevrouw de Graaff inmiddels weer lid van onze vereniging is omdat zij liet weten naar de bijeenkomst van zaterdag 21 november te gaan. Het gerucht waarde al enige tijd rond dat zij lid zou zijn en inmiddels heeft zij mij via de mail bevestigd weer lid te zijn. Zij vond het zelfs heel normaal dat zij weer lid is van de NVSWH!

Je vraagt je af hoe dit in hemelsnaam mogelijk is.

Even een korte uitleg hieromtrent.

Jaren geleden was er een akkefietje rond deze mevrouw waarop zij door de toenmalige voorzitter en secretaris, resp. dhr. Pielanen en dhr. Mast, voor een gesprek werd uitgenodigd.  In dat gesprek beloofde zij zich voortaan als loyaal lid aan de spelregels van de NVSWH te houden. Die belofte brak zij nagenoeg onmiddellijk weer waarop zij als lid van de vereniging werd uitgeschreven. Een normale gang van zaken.

Jarenlang heeft deze mevrouw zich voorts samen met haar toenmalige kompaan dhr. Strijk via een door haar opgezet internetforum afgezet tegen alles wat NVSWH was. Niets deugde er aan de NVSWH zowel wat vereniging als wat bepaalde (bestuurs)leden betrof, fokkers daarbuiten deden het beter ondanks het gigantische geknoei met afstammingen. Vervolgens was deze mevrouw betrokken bij de oprichting van de AVLS, enige tijd bestuurslid daarvan waarna zij daar opstapte uit onvrede of iets dergelijks. Op zich verder niet belangrijk.

Mevrouw schijnt door het huidige bestuur van de NVSWH als lid te zijn geaccepteerd mede vanwege haar kennis van de SWH buiten de NVSWH.
Dit betekent dus dat het bestuur zelf totaal geen benul heeft wat er zich afspeelt in de SWH-wereld, iets wat velen allang wisten. Ik heb mij ook laten vertellen dat de clubbladen van de bevriende rasverenigingen destijds ongeopend vanuit het secretariaat, mevr. van Onna, naar de toenmalige voorzitter, dhr. Pielanen, gingen. Met andere woorden: het bestuur, m.u.v. de toenmalige voorzitter Pielanen dus, interesseerde zich totaal niet voor alles wat zich in de kynologie afspeelde. En dat moet dan het ras vertegenwoordigen!

Gaan we nu ook meemaken dat nog meer leden die wegens, noem het maar wangedrag om andere onsmakelijke bewoordingen te vermijden, als lid werden uitgeschreven weer met open armen ontvangen worden? Hebben we ook al te maken met leden die van nog meer SWH-verenigingen lid zijn. Dus bijvoorbeeld lid van zowel de NVSWH als de AVLS of van de Belgische Vereniging? Tenslotte wordt vanuit de NVSWH reclame gemaakt voor de clubmatch van die Belgische vereniging. Dus de vraag: hoeveel leden van de NVSWH zijn tevens lid van de AVLS. Ik denk dat het bestuur hier geen antwoord op kan of wil geven.

Wat dan als die mensen eigenaar worden van een teef gefokt binnen de NVSWH populatie. Houden zij zich dan aan het centrale fokbeleid van de NVSWH, als dat nog bestaat, of gaan zij vervolgens hun eigen weg, fokken volgens de regels van die andere vereniging en gebruiken zij dus die raszuivere hond voor de fokkerij buiten de NVSWH omdat de populatie daar dood- en doodziek is. Lees: barst van de erfelijke afwijkingen.

Echter, door het binnenhalen van nieuwe leden met hun eventuele “look-a-like” Saarlooswolfhonden en die in te zetten in de centrale fokkerij bereik je natuurlijk wel dat aan de wens van de leden voldaan wordt: “Outcross liefst met Saarlooswolfhonden van buiten de NVSWH”. Wat hiervan het risico is, weet iedereen die een beetje nadenkt.

Dat dit een mogelijk is blijkt wel uit het feit dat een in 2015 gefokte reu van de NVSWH, om het maar even populair te houden, naar een lid uit Frankrijk gegaan is. Deze meneer echter is of was volgens zeggen eigenaar van de teef Canens Africae Galadriel, geboren in 2011 en drager van het gen voor DM en van de teef Canens Africae Herein, geboren in 2012. Beide honden afkomstig uit de fokkerij van een in mijn ogen, gelet op het aantal gefokte nesten, broodfokker. Uit ditzelfde NVSWH-nest is een reu naar een in Duitsland wonend lid gegaan. Deze heeft twee jaar geleden haar buiten de NVSWH gefokte hond verloren. Erg lang heeft zij dus niet hoeven wachten.

Een ander in Duitsland wonend lid is eveneens vele jaren geleden eigenaresse geweest van een buiten de NVSWH gefokte Saarlooswolfhond. Alleen heeft zij vele jaren moeten wachten alvorens zij lid mocht worden en heeft zij zich alle jaren daarna netjes aan de regels van de vereniging gehouden.

Ook mevrouw Immers, inmiddels bestuurslid van de NVSWH, heeft vroeger een hond gehad gefokt buiten de NVSWH. Zij heeft zich, nog wel niet openlijk, gedistantieerd van de praktijken van de fokkers buiten de vereniging. 

Om het verhaal enigszins leesbaar te houden, volgt deel 2 over een paar dagen.

Missen

De avls heeft bekend gemaakt dat dhr. Berends, ons Johanneke dus, gaat stoppen met zijn werkzaamheden als redacteur van hun nieuwsblaadje en dat men derhalve op zoek is naar een opvolger.
Zoals al eerder geschreven werd dhr. Piers ook ooit als redacteur verwelkomd, dus zou hij met mevr. Liefting overblijven. Lijkt mij toch meer dan voldoende. Maar deze oproep doet vermoeden dat Peter al enige tijd geleden weer uit de redactie afgevoerd is. Of, en dat is natuurlijk ook heel goed mogelijk, heeft uitgeverij LieBer zoveel opgebracht dat ook mevr. Liefting kan gaan rentenieren van de revenuen. Alles is mogelijk bij de avls.

Ik heb, en dat is toch wel erg sneu voor Johan, van diverse kanten vernomen dat men hem niet zal missen. Oei, daar doe je dan bijna tien jaar je best die andere, eerste, vereniging zwart te maken en dan blijkt dat niet gewaardeerd te worden. Dat zal erin hakken.
Maar, één troost, een bosje bloemen of een treurwilgje in pot zal er nog wel vanaf kunnen als dank voor bewezen diensten.

Helaas heb ik de bijeenkomst van de NVSWH betreffende de toekomst van het ras wegens familie-omstandigheden moeten missen. Had er anders graag bij geweest. Ik was echter in de veronderstelling dat deze bijeenkomst bedoeld was voor de leden van onze vereniging, maar via de Facebook-pagina van de NVSWH kreeg ik de indruk dat ook een niet lid, mevr. de Graaff, deze bijeenkomst wilde bijwonen en ook bijgewoond heeft.
Dat wekt de, wellicht misplaatste, indruk dat buitenstaanders mogen mee beslissen hoe onze vereniging in de toekomst te werk zal gaan om de populatie veilig te stellen, en dergelijke. Dan had het toch logischer geweest een grotere zaal af te huren en de hele Nederlandse SWH-gemeenschap uit te nodigen om mee te beslissen. Dan kan er met goed fatsoen gemeld worden dat beide verenigingen tot innige samenwerking hebben besloten.
Of ik moet wat gemist hebben natuurlijk in de relatie van die mevrouw tot onze vereniging.

Trouwens, die samenwerking zal toch niet zo innig zijn als menigeen mag wensen. Tenslotte heeft die van Wattum zich rond de eerste outcross-besprekingen zeer laatdunkend over onze voorzitter uitgelaten. Met andere woorden: beide heren zullen zeer waarschijnlijk heel moeizaam door één deur kunnen, als dat al mogelijk is.

Intussen blijft het echter akelig stil rond de nieuwe gewenste outcross bij de avls. Die had dit jaar toch moeten plaatsvinden, maar niets. Kan men geen geschikt ras vinden om te kruisen met één van de teven uit hun populatie?

Ik hoop in elk geval dat men niet de kant opgaat die men bij de Wetterhoun gekozen heeft door een poedel in te kruisen. Lijkt mij toch een behoorlijk verschil in vachtstructuur, dus trimmen zal nodig blijven bij deze eerste nakomelingen.

Wel zullen er nog wel van horen.

Op de website van de avls is te lezen dat zij met een stand aanwezig zullen zijn komende tentoonstelling in Amsterdam, zowel de dag van de Holland-cup als beide dagen van de Winner.
Je vraagt je af waarom men zich alleen bezig houdt met raspromotie door de honden te tonen die in de stand rustig liggen te liggen of dergelijke. Het gangwerk van de honden van de avls kan men niet bewonderen. Daarvoor moeten die honden eigenlijk in de ring verschijnen en het is bij de avls gebruikelijk dat niet te doen. Met andere woorden: op tentoonstellingen, anders dan de “Nationale”, zoals die show voor Nederlandse rassen tegenwoordig heet, zult u die honden missen. Men komt niet, omdat dat “niet des Saarlooswolfhonds is” volgens die komiek uit de Jan Sibeliusstraat, Rotterdam. Het is niet bekend wat zijn gemoedstoestand is wanneer zijn (v)echtgenote toch besluit in te schrijven als exposante voor een show.
Maar om eerlijk te zijn, diverse exposanten hebben laten weten hem de laatste jaren niet echt gemist te hebben.

De eerlijkheid gebiedt te melden dat de organisaties van de laatste tentoonstellingen wel de leden van de NVSWH node gemist zullen hebben.

Maar ook de NVSWH is diezelfde drie dagen met een stand aanwezig. Hebben ze geleerd van het verleden, toen men bedacht alleen op de dag dat het ras gekeurd werd aanwezig te zijn? Dat had de avls toch beter bekeken destijds.

In elk geval mogen we er dit keer vanuit gaan dat onze leden wel hebben ingeschreven voor beide tentoonstellingen. Niet alleen dus het ras in een stand mooi laten wezen, maar het publiek en de aanwezige buitenlandse keurmeesters wijzen op en laten genieten van het mooie gangwerk van een raszuivere Saarlooswolfhond. Door het gemis van de avls-honden wordt het verschil in gangwerk helaas niet duidelijk. Dat is wel een gemis.

Een groot gemis, eigenlijk een zeer grote domper voor een groot aantal Nederlandse fokkers is het besluit die zogenaamde 15-weken regel te blijven hanteren. Met andere woorden, puppen mogen pas na de leeftijd van 15 weken ingevoerd of uitgevoerd worden vanwege de rabies-vaccinatie. Als je met hart voor het ras fokt, heb je er geen probleem mee de puppen tot die leeftijd thuis te houden, verder zindelijk te maken, op te voeden, enz. enz. Als je echter naar de financiële kant van de zaak kijkt, en volgens mij doen zeer veel fokkers dat, dan is het een gemis dat die regel niet soepel gehanteerd wordt. Maar u weet toch, dat het een heel oud Nederlands spel is: “de inwoners van dit land in de portemonnee treffen”. Dat is van alle dag en niet afhankelijk van de politieke partij die het voor het zeggen heeft.

Als deze maatregel daadwerkelijk leidt tot een verminderde invoer van doodzieke puppen uit het buitenland, lijkt het mij een goede zaak. Teveel doodzieke dieren worden geïmporteerd door allerlei goedwillende landgenoten om ze vervolgens hier een goed tehuis te geven. Volgens mij mist men in veel gevallen het inzicht dat men daarmee een hele industrie in het leven houdt. Op het moment dat men met een auto vol met die diertjes wegrijdt van dat buitenlandse adres, wordt daar aan de achterdeur de volgende lading al weer afgeleverd. Wachten op de volgende goedwillende westerling, die in de meeste gevallen ook nog eens voor het eigen “goede gevoel” te werk gaat. Terwijl de Nederlandse asiels vol zitten met dieren die op een nieuw huis hopen.

Soms kom je daar ook Saarlooswolfhonden tegen, die door hun eigenaar gedumpt worden omdat die zich verkeken heeft op het karakter van dit ras. Onbegrijpelijk dat die mensen dan niet met de rasvereniging of de fokker contact opnemen. Alhoewel, als je zo links en rechts hoort hoe sommige fokkers, waaronder ook een enkel lid van de NVSWH, zich opstellen is het geen wonder dat die honden naar zo’n opvang moeten. Persoonlijk kan ik zulke mede-leden missen als kiespijn.

Een aantal leden van onze vereniging heeft mij laten weten de indruk te hebben dat onze voorzitter een, voor hen althans, onduidelijk fokbeleid voert. Toch wordt de indruk gewekt dat hij wel degelijk een onderliggende gedachte heeft omtrent dit beleid. Ik hoop dat men mij wat meer duidelijkheid kan verschaffen. Wees gerust, uw naam wordt door mij niet geopenbaard. Belangrijk is dat duidelijk wordt waarom de laatste paar jaar alleen bij in het buitenland wonende leden puppen geboren zijn en waarom, natuurlijk heel toevallig, vele daarvan de kennelnaam dragen van de familie van onze voorzitter.

Email

Beste lezers,
Het blijkt dat mijn antwoorden via de e-mail, wanneer u vragen stelt onder één van mijn artikelen niet bij u aankomen. Daarom een dringend verzoek uw mails met vragen en/of reacties te sturen via het mail-adres (swh.barend@gmail.com) dat ook aan de rechterzijde van de pagina is vermeld wanneer u van mij antwoord via de mail terug wenst.
Zou u mij via eerder genoemd mailadres informatie willen verstrekken omtrent alles wat maar met de SWH te maken heeft en u wenst niet dat uw naam genoemd wordt, wordt daar door mij rekening mee gehouden. 
Alle overige reacties kunt u gewoon plaatsen onder mijn artikelen zodat die voor iedereen zichtbaar worden.

Barend

Mistig

Afgelopen dagen werd Nederland geconfronteerd met de jaarlijks terugkerende mistgebieden. Werd het hier in het westen van het land redelijk snel weer zonnig(er), in het oosten bleef regelmatig hardnekkige mist hangen.

Zo mistig als de weersomstandigheden, zo mistig is het nog steeds in Saarlooswolfhondenland.

De voorzitter van de avls, van Wattum, laat weten dat zijn teefje drachtig is en dat er dus puppen verwacht worden. Hoeveel? Dat is niet bekend gemaakt. Voor van Wattum en uiteraard het teefje zelf is te hopen dat het er meer dan één is, anders krijgt van Wattum ongetwijfeld problemen met goeroe Berends. Die zal, hem kennende, onmiddellijk luidkeels gaan verkondigen dat, in geval van een heel klein nestje, dat het gevolg is van inteeltdepressie. Tenslotte roept hij dat ook wanneer dat bij de NVSWH het geval is.

Ik heb echter begrepen dat er ook andere oorzaken debet kunnen zijn aan de geboorte van (hele) kleine nesten zodat van inteeltdepressie geen sprake hoeft te zijn.

Zoals u weet, wordt inteeltdepressie aangegrepen als één van de redenen tot het doen van verschillende outcrosses waarvan de eerste inmiddels heeft plaatsgevonden. Als we echter kijken naar de lijnen waar de teef van van Wattum uitkomt, blijkt dat zowel vader als moeder stamt uit lijnen waar een Tsjechoslowaakse Wolfhond gebruikt is (C.. z Polonin). Bovendien blijkt ook Zazi Zen nog eens voor te komen en ook daarvan is bekend dat zijn afkomst met mistvelden is omgeven.

Rond het aangekondigde nest van de NVSWH is de mist opgetrokken. Wel mistig is de verklaring dat de fokster dekking en dracht “geheim” wilde houden terwijl dat in het verleden niet nodig gevonden werd.

Vooral wanneer je in aanmerking neemt dat te lezen valt dat er onlangs weer een nieuwe dekking heeft plaatsgevonden. Mochten nu dan wel de namen van de reu en de teef bekend gemaakt worden? Deze teef staat op naam van onze voorzitter en zijn familie, weer een buitenlands nest dus voor een Nederlandse rasvereniging. De vraag is echter of het verstandig was deze reu (Lothar) te kiezen. Zo te zien blijft men in een heel klein kringetje fokken, wat funest is voor de populatie.

Is het dan echt zo slecht gesteld met de mentaliteit of beleving van de Nederlandse teven-eigenaren dat zij niet willen fokken met hun teefje? Als dat werkelijk zo is, zou ik als bestuur toch maar eens heel goed gaan nadenken over een plan die mensen te enthousiasmeren voor de fokkerij. Want op deze manier gaat het echt goed fout en het is toch niet de bedoeling dat in een zekere straat in Rotterdam de champagnekurken de lucht in knallen, anders dan op Oudjaarsavond, om de ondergang van de NVSWH te vieren. Want dan wordt natuurlijk weer alles uit de kast getrokken om de landelijke pers, geschreven en in beeld, in te lichten over het “goede werk” van Berends-Eggink.

Dit mistige fokbeleid van onze voorzitter roept vragen op met betrekking tot de aangekondigde bijeenkomst later deze maand (zie de website van de NVSWH) over een eventuele outcross. Ik vrees dat een outcross, zou onze vereniging daartoe overgaan, een gigantisch fiasco wordt omdat uit het fokbeleid, waar onze voorzitter sinds 2012 verantwoordelijk voor is, alleen maar naar voren komt dat hij er geen barst van snapt. Maar ook dat de rest van ons bestuur er geen klap van begrijpt en daardoor ook niet kan ingrijpen. 

Ik ben daarom heel benieuwd welk konijn onze voorzitter uit zijn hoed gaat toveren tijdens die bijeenkomst over een eventuele toe te passen outcross bij onze eigen populatie. Afgelopen ledenvergadering is dit ter sprake gekomen, afwachten daarom waar onze opper-illusionist mee komt en wat de aanwezigen voor ideeën hebben. Ik vrees dat de uitkomst mistig is, doordat de wensen van de aanwezigen, om een uitspraak van één van mijn lezers aan te halen, "meegenomen worden". Waar naartoe blijft in nevelen gehuld.

Leendert Saarloos werd verweten moedwillig zijn “ras” naar de knoppen te helpen door zijn fokbeleid in de jaren 60 van de vorige eeuw. Gaat onze voorzitter diezelfde kant op met zijn fokbeleid. Het begint er sterk op te lijken.

Wat mij ook verbaast is het aantal nesten dat de afgelopen jaren geboren is, in zijn totaliteit genomen dan. Ik meen dit jaar al bijna 60 en vorig jaar rond of meer dan 50. Wat ik te horen krijg, zijn daar hele kleine nesten bij maar ook nesten van rond 10 puppen. Er is dus voldoende spoeling. In een groot aantal gevallen echter lijkt het alsof de honden (en dus ook de puppen) gefotografeerd zijn door een dikke mist veroorzaakt door rookpotten. Ze lijken niet eens op een Saarlooswolfhond. Ik heb het al vaker geschreven en ik ben niet de enige zo blijkt via internet, dat het uitsluitend te danken is aan de grote onbekendheid met het ras en aan de mentaliteit “het interesseert ons geen barst waar het op lijkt” van de diverse kennelclubs dat men deze honden nog stambomen durft te geven als zouden het raszuivere Saarlooswolfhonden zijn.

 

Intussen blijft het ook zeer mistig rond dat boek over de Saarlooswolfhond uitgebracht door de gelegenheidsuitgeverij Lieber. Ik krijg zo langzamerhand het idee dat men in de mist is blijven steken, omdat er totaal niets over te horen of lezen valt. Lezen wordt natuurlijk lastig wanneer het zicht tot nul gereduceerd is, maar horen moet mogelijk zijn. Maar nee hoor, oorverdovende stilte alom en ik ben nog lang niet toe aan een gehoorapparaat.

Vorige keer haalde ik ook even die Franse SWH-database aan en wenste ik de stamboom uitpluizers veel plezier. Er blijken toch redelijk veel van die puzzelaars rond te lopen in de SWH-wereld. Veel reacties, een aantal positief en redelijk veel negatief. De meest positieve reactie die eruit sprong was dat men honden tegenkwam waarvan men het bestaan nooit had vermoed. Ook fokkers waarvan men nog nooit gehoord had. De meest negatieve reacties hadden betrekking op de betrouwbaarheid van de gegevens. Van diverse NVSWH-honden uit het verleden, waarbij men doelt op honden die al meer dan 10 jaar geleden overleden zijn, wordt doodleuk vermeldt dat zij drager waren van het gen voor DM. Uit niets blijkt echter waarop dat gebaseerd is.

Bij andere honden staat dat zij lijder waren of zijn aan DM, wordt bij hun nakomelingen vermeldt dat zij of drager of lijder zijn terwijl de andere ouder DM-vrij gegeven is. Mistig dus.

Maar ook wordt bij een aantal honden doodleuk gemeld dat zij PRA-lijder waren, terwijl van die honden het oordeel nooit het niveau “Voorlopig Niet Vrij” ontsteeg. Het bewijs dat zij lijder waren is nooit geleverd.

Doch al die puzzelaars waren het over één ding eens: als je niets van de afkomst van de honden weet moet je in geen geval vertrouwen op die database omdat je dan gigantisch de mist in gaat.

Dat dit geen fabeltje is blijkt uit een discussie op Facebook over een hond, niet van de NVSWH overigens, die wel of geen epilepsie zou hebben of drager van het gen daarvoor zou zijn. De fokker is in alle staten, op zijn zachts gezegd “not amused” over die beschuldiging. Het grappige, waarmee ik niet bedoel dat epilepsie grappig is, van het geheel is echter dat deze man, ik noemde hem al eens eerder een “import-mossel” nu met insinuaties geconfronteerd wordt die hem persoonlijk raken. Hij heeft vele jaren dezelfde soort ongenuanceerde uitlatingen over internet gestrooid met betrekking tot honden van de NVSWH. Het betrof dan een andere aandoening, maar zijn uitspraken waren in overgrote meerderheid net zo insinuerend als onwaar. Maar dat mocht, in zijn beleving. Laten we het er maar op houden dat ook hij in die gevallen met zijn hoofd in de mist zat.

Ook schreef ik vorige keer over dat onderzoek naar rauwe voeding. Gelukkig is rond dit onderwerp de mist iets opgetrokken. Het blijkt dat het toch wat genuanceerder ligt dan in eerste instantie gemeld werd. Nu komt men met de verklaring dat men rekening moet houden met de noodzakelijke vitaminen en mineralen die de dieren mogelijk tekort kunnen komen wanneer uitsluitend rauwe voeding, lees botten, gevoerd krijgen. Nog steeds zit ik dan met de vraag hoe wilde dieren dat oplossen? Of nemen zij als tussendoortje wat ander voer? Bijvoorbeeld de maaginhoud van hun prooi? Grassprieten zullen het niet zijn, die zorgen niet voor voeding. Vis? Moet er natuurlijk wel viswater in de buurt zijn.

Nee, ik denk dat het allemaal wel meevalt met die bangmakerij. Ik denk dat nagenoeg iedere eigenaar die zijn hond rauwe voeding geeft, weet waar hij mij bezig is. Die zal zich verdiept hebben in deze materie. Ik denk dat het overgrote deel van de hondeneigenaren de hond uitsluitend brokken of andersoortig van dat kant-en-klare voer voorzet. Veel van die honden zullen ook voer krijgen van de supermarkt, dat over het algemeen goedkoper is dan dat uit de dierenspeciaalzaak.

Nog even en ook voor onze huisdieren wordt een “schijf van vijf” opgesteld door de “Dieren Gezondheidsraad”.

Hieruit blijkt ook maar weer eens dat omtrent voeding de achtergrond van die adviezen in veel gevallen overduidelijk in nevelen gehuld zijn.