Valreep

Zo bijna op de valreep van het jaar is het tijd eens terug te kijken naar alles wat dit jaar in Saarlooswolfhond-land gebeurd is.
Naast de vele puppen die dit jaar geboren zijn, zijn er natuurlijk ook de honden waarvan afscheid genomen is. Hoe triest dit ook is, je weet dat het gaat gebeuren. Tenslotte hebben ze niet het eeuwige leven.
Sommige van deze honden overleden op hoge leeftijd, andere moesten inslapen vanwege een ziekte. Het klinkt wellicht cru, maar ze moeten toch ergens aan dood gaan.

Het viel ook op, dat direct geopperd werd dat bij de Saarlooswolfhond de ziekte Kanker steeds vaker voorkomt. Dit omdat meer honden aan deze aandoening overlijden. Ook dat deze aandoening in bepaalde lijnen meer zou voorkomen dan in andere lijnen. Opmerkelijke uitspraken mijns inziens. Een oncoloog heeft ooit verklaard dat kanker, in welke vorm ook, bij één op de drie honden KAN voorkomen. Ongeacht het ras. Of bepaalde vormen van kanker bij de hond erfelijk zijn, zoals bij mens wel het geval is, is mij niet bekend. Ik heb daar geen onderzoek naar gedaan, dus waag ik me niet aan een uitspraak hierover. Zou het ook kunnen dat, dankzij de vele forums en weblogs, mensen wat opener worden over deze ziekte zodat het lijkt alsof het vaker voorkomt?

Wel duidelijk is, dat buiten de NVSWH steeds meer lijders aan primaire epilepsie lijken op te duiken. Soms is deze aandoening zo ernstig dat het beter is het slachtoffer te laten inslapen. Het uitschakelen van de lijnen waarin deze aandoening voorkomt zou de beste optie zijn, ware het niet dat daardoor een deel van het erfelijk materiaal weggegooid wordt. Toch lijkt het mij zinvol, maar wie ben ik, eens goed achter de oren te krabben alvorens een hond uit een dergelijke lijn voor de fokkerij in te zetten. Wellicht is het beter zo'n hond pas te gebruiken als er geen andere optie meer is.

Datzelfde geldt voor DM. Het aantal lijders neemt mogelijk wel af doordat getest kan worden op deze aandoening, maar het aantal dragers lijkt steeds meer toe te nemen. Ook in dit geval worden te snel dragers en zelfs lijders ingezet voor de fokkerij. Op die manier duurt het nog veel langer voordat deze ziekte uitgebannen is. Ook het aantal dragers van het gen voor Dwerggroei lijkt niet snel af te nemen, ondanks de test die hiervoor bestaat. Of dit inderdaad zo is, geen idee. Men neemt niet de moeite mij hierover in te lichten.

En dan plotseling duikt er weer iets nieuws op. SLO, ofwel Symmetrische Lupoïde Onychodystrofie. Een technische aanduiding voor nagelproblemen bij de hond veroorzaakt door een auto-immuunziekte die uitsluitend de nagels aantast. Ik heb geen idee hoeveel honden hierdoor getroffen zijn, maar zoals men het doet voorkomen lijkt het wel een erfelijke aandoening te zijn. Iedereen weet dat Dwerggroei en DM vanuit de Duitse Herder via de Tsjechoslowaakse Wolfhond ingefokt zijn. Tenminste dat wordt via diverse forums openlijk erkend. Waar komt dit SLO dan vandaan? Komt het ook, en dan op grote schaal zodat van erfelijkheid gesproken kan worden, voor bij de Duitse Herder of bij de TWH? Of is er gewoon sprake van toeval, domme pech? Ga dan eerst inventariseren hoeveel Saarlooswolfhonden deze aandoening hebben. Op internet is genoeg te lezen over deze aandoening, dus iedereen waarvan de hond nagelproblemen heeft of had, kan zelf controleren of aan SLO gedacht moet worden of dat sprake is van bijv. een gewone nagelrieminfectie. Lijkt me toch wel interessant voor de toekomst. Maar, alstublieft, nou niet massaal een teentje laten amputeren om het bewijs te leveren dat wel of niet sprake is van SLO.

Maar laten we ons niet gek laten maken. De medische wetenschap staat niet stil. Zoals ook bij mensen steeds meer aandoeningen cq. afwijkingen via DNA-onderzoek gevonden worden, zal dit ook bij honden het geval zijn. Tenslotte zijn ook dat levende wezens en gaat ook daar tijdens de voortplanting, celdeling, enz. het nodige mis.

Is er afgelopen jaar dan niets positiefs te melden? Jawel. Het is niet allemaal kommer en kwel. Eindelijk is bij de NVSWH sprake van openheid en eindelijk is de NVSWH, en dan vooral het nieuwe bestuur, voortvarend aan de weg aan het timmeren.
Zo heeft het nieuwe bestuur al vlot na hun aantreden daadkracht getoond. De mensen van de pupbemiddeling, het clubblad, de ras-informatie en de website zijn uit hun functies gezet. Dat dit, volgens berichten, niet geheel en al met de nodige wellevendheid geschiedt is, ach dat moet dan maar onder "overenthousiasme, slechte communicatie, enz." gerangschikt worden. Alhoewel, slechte communicatie zou niet moeten kunnen. Er zou toch openheid zijn! In ieder geval heeft het bestuur lef getoond door alles in eigen hand te gaan nemen.

Ondanks dat dit bestuur er nog maar net zit, moeten we ons toch afvragen wat er gaat gebeuren wanneer een bestuurslid aftreedt en vervangen wordt. Ik weet het, het is op de zaken vooruit lopen maar je moet tegenwoordig overal rekening mee houden. Je ziet bij andere vereniging dat ook daar vervolgens problemen opduiken. Bij de NVSWH speelt dan nog eens mee, dat binnen het huidige bestuur nauwelijks kynologische kennis aanwezig is. Kan ook niet, want hoeveel leden van de NVSWH beschikken eigenlijk over de noodzakelijke kennis. Ik neem aan dat de vereniging ook in de toekomst zich wil blijven inzetten voor de opleiding van nieuwe keurmeesters, de fokkerij-problematiek (als je van problematiek moet spreken), het terugdringen van het inteeltpercentage, serieus genomen wil worden t.a.v. plannen van derden tot het inkruisen van honden van andere rassen, enz. enz. Hoe moet je dat doen zonder zelf over die noodzakelijke kennis te beschikken?

Laten we daarom even snel het bestuur wat nader bekijken. De voorzitter beschikt, voor zover mij bekend, over voldoende kennis, dus dat is geen probleem. Maar wat als die wegvalt of anderszins niet beschikbaar is. De secretaris: twijfelachtig. De penningmeester: nihil. Dan blijven er nog vier bestuursleden over. Daarvan zijn er in ieder geval al drie die volgens mij bij het begrip celdeling het idee krijgen dat meerdere criminelen één cel moeten delen. Dat schiet dus niet op. Zeker wanneer je beseft dat binnen het ledenbestand van de NVSWH mogelijk 98% dat zelfde idee kan hebben.

Voor ik verder afdwaal.
Net zo daadkrachtig zou het nieuwe bestuur de website van de NVSWH onder handen nemen, aan het eind van het jaar weer een clubblad het licht laten zien, en wil men de statuten en het huishoudelijk reglement gaan aanpakken. Als we de statuten en dat reglement buiten beschouwing laten, tenslotte moet je hierbij zeer zorgvuldig te werk gaan, is er echter geen barst gedaan. De website is nog steeds zoals door de vorige webmaster gemaakt, er is nog steeds niets bekend over een clubblad en het enige wat men gedaan heeft is zich op het pad der "social media" begeven, ofwel men heeft zich op Facebook gestort. Laten we het erop houden dat we met onze tijd mee moeten, maar er zijn genoeg leden die niets met Facebook hebben en die ook geen nieuwsbrief ontvangen omdat zij geen e-mail adres doorgegeven hebben. Die kijken, naar alle waarschijnlijkheid op de website. Maar waar blijft nou dat beloofde clubblad. Mijn brievenbus is nog steeds leeg.

Positief is verder dat op 1 december eindelijk weer eens een nestje geboren is. Helaas heeft één pupje maar kort geleefd. Positief is ook dat dit openlijk op Facebook gezet is. Negatief is echter dat op de website hierover niets te lezen valt en nog negatiever is dat direct weer allerlei insinuaties op andere weblogs en/of forums verschijnen. De buitenwacht, om dat begrip maar eens te gebruiken, weet altijd beter wat er bij de NVSWH speelt dan de leden van de NVSWH zelf. Persoonlijk trek ik me hier niets van aan, dit komt overal voor. Maar het geeft wel aan, dat het nieuwe bestuur nog steeds niet helemaal open is naar de leden.

Positief is ook dat volgend jaar een aparte tentoonstelling gehouden gaat worden voor de Nederlandse rassen en helemaal positief is dat men, eigenlijk stom om iets anders te veronderstellen, hiervoor uitsluitend Nederlandse rasspecialisten als keurmeester heeft uitgenodigd. Deze tentoonstelling wordt op het terrein van KC Zwolle gehouden. Dat is volgens mij hetzelfde terrein als waar afgelopen oktober die grote show gehouden werd en waar keurmeesters, exposanten en hun honden tot over de enkels door de modder moesten sjouwen vanwege een aantal stevige regenbuien? Dat belooft wat. Positief, die lokatie? Geen idee, afwachten maar.

Positief aan deze tentoonstelling is in ieder geval dat de leden van de NVSWH de meeste kans hebben met de eer te gaan strijken. Hoe ik hier bij kom?
Kijk, er bestaat een schriftuurtje waarin allerlei kynologische termen verklaard worden. Ik zou de schrijver of schrijfster daarvan willen adviseren een uitspraak van Johan Berends daarin op te nemen, met goud omkaderd uiteraard. Eén van de meest opmerkelijke uitspraken jegens de Saarlooswolfhond is van zijn hand: "De Saarlooswolfhond is geen echte tentoonstellingshond en de leden van de AVLS weten dat op waarde te schatten". Of iets van die strekking. Met andere woorden: De Saarlooswolfhond vindt tentoonstelling niets en als gevolg daarvan toont hij zich niet. Dat hebben de leden van de AVLS begrepen, blijven daarom thuis en houden hun geld op zak.
Driewerf hoera voor deze verklaring van Johan. Ik stel voor dat men bij de avls deze uitspraak uitvergroot, als dat tenminste een goed Nederlands begrip is, op mooi papier of liever een doek laat afdrukken en dat voortaan op iedere tentoonstelling, kynologisch evenement, Dag van het Levend Erfgoed, enz. prominent in beeld brengt. Dan wordt in ieder geval duidelijk gemaakt waarom de leden van de avls niet voor tentoonstellingen inschrijven, waarom dus hun honden niet aan het kritisch oordeel van de keurmeester onderworpen worden. Het verklaart echter niet waarom men wel achter of in een stand plaatsneemt op zo'n evenement. Dat houdt echter ook in, dat Johan naarstig moet gaat nadenken over zijn volgende inkopper waarom de avls en hun leden dan voor promotionele doeleinden wel tentoonstellingen bezoeken. Dat raakt kant noch wal, zo'n houding kan je niet verkopen. Tenzij je de Hollandse koopmansgeest erbij haalt: de toegang is voor die mensen met hun honden gratis. En zoiets kan je als rechtgeaarde Nederlander niet laten lopen.
Gelukkig heeft de iets meer nadenkende Saarlooswolfhondeneigenaar allang in de gaten gehad wat de werkelijke reden is. Het is namelijk niet sinds de oprichting van de avls dat die honden zo weinig getoond worden op tentoonstellingen. Slechts hetzelfde handjevol honden van buiten de NVSWH kwam en kom je tegen en dan nog bij geselecteerde keurmeesters. Voor het overige wisten en weten die eigenaren, die dan mogelijk wel over de noodzakelijke kynologische kennis beschikken of beschikten, dat hun honden, afgezet tegen de rasstandaard, het nooit zouden winnen van de honden van de leden van de NVSWH.

Mocht u hierover twijfelen of aan mijn schrijfsel twijfelen, slechts één heel simpel voorbeeldje. Bij de avls loopt iemand rond als eigenaar van de hond met de naam Frodo. Ikzelf ken de hond niet en weet dus ook niet in hoeverre hij lijkt op de Frodo uit "Lord of the Ring". Doet er verder niet toe. Deze hond kreeg als pup op een tentoonstelling de kwalificatie "Belovend". Nou kan een pup alleen maar of "Belovend" of "Veel Belovend" krijgen, dus zo slecht is dat niet. Daarnaast moet u er rekening mee houden, zo is mij door doorgewinterde tentoonstellingbezoekers verteld, dat ook een hond een mindere dag kan hebben. In dat geval is de uitspraak van de eigenaar dat die uitslag nog "het nodige belooft voor de toekomst" te begrijpen. Maar, zo hebben die deskundigen mij ook verzekerd, op het moment dat een pup een "Belovend" krijgt, moet je al voorzichtig gaan worden voor de toekomst. Volgens mij hebben deze mensen gelijk gekregen. Want wat haalde deze Frodo op de afgelopen clubmatch van de avls voor een kwalificatie? Juist, een "Goed". Met andere woorden, wanneer u de regels van de RvB of de FCI ernaast legt, is er ten opzichte van het ideaalbeeld zoals in de rasstandaard verwoord het nodige mis aan deze hond. Akkoord, de hond had zelfs nog een "Matig" kunnen krijgen, maar dan sta je echt met een poedel tussen de Saarlooswolfhonden. Volgens zeggen is deze eigenaar tevens eigenaar van een poedelsaar of saarpoedel, maar is de keurmeester in elk geval mild geweest.

Wat verder opvalt over de ingeschreven honden op de clubmatch van de avls is dat een ex-lid en nu, mogelijk via zijn vrouw, lid van de avls, u weet wel die man uit de provincie Zeeland, niet zijn afschuw uitspreekt dat een blinde hond ingeschreven was en ook nog eens met de eerste prijs in haar klasse ging strijken (met excuses voor de associatie met die persoon). Is er dan toch sprake van selectieve verontwaardiging. Stel je voor dat dit op een clubmatch van de NVSWH was voorgekomen. De kans dat de Raad van Beheer bedolven werd onder de nodige klaagbrieven was zeer groot geweest. Alhoewel, volgens de keurmeester had de hond goede ogen. Betekent dit dan dat de hond niet blind is zoals men al vele jaren doet voorkomen of betekent dit dat de ogen van de hond goed geplaatst zijn. Een beetje suggestief is het wel.

Nou ik toch, hoewel onbedoeld, die clubmatch erbij gehaald heb het volgende. Op voorhand had men laten weten dat de inschrijving voortijdig zou sluiten wanneer 80 honden aangemeld waren. In de laatste nieuwsbrief van de avls staan de keurrapporten van de ingeschreven honden. Wat blijkt. Ingeschreven 47 honden. Maar wat lezen we op o.a. het weblog van Johan? Zo rond de 126 honden waren aanwezig op die dag. Dus 79 honden op het terrein aanwezig die niet ingeschreven waren. Waarom? Waarom ben je met je hond aanwezig als bezoeker, terwijl je ook als exposant daar had kunnen staan. Voor dat geringe bedrag aan inschrijfgeld had je het niet hoeven laten. Je had je hond aan het kritisch oordeel van de keurmeester kunnen laten onderwerpen. Of heeft men zich blind gestaard op die uitspraak van Johan dat de Saarlooswolfhond ...... enz. U weet wat ik bedoel. Dat betekent dus dat 79 mensen heel goed in de gaten hebben gehad dat de Saarlooswolfhond geen tentoonstellingshond is en dat zij er dus verstandig aan gedaan hebben die paar rotcenten op zak te houden. Maar dat betekent gelijktijdig dat de eigenaren van die 47 ingeschreven honden totaal geen benul hebben van het karakter van de Saarlooswolfhond anders hadden ook zij niet ingeschreven.
Begrijpt u mijn dilemma en eigenlijk ook dat van al die daar aanwezige eigenaren met hun honden. Het zal je maar gezegd worden. Dus wat doe je daar dan?
Het is ook mogelijk een andere uitleg te geven.
Je zou ook kunnen stellen, dat de eigenaren van al die niet ingeschreven honden donders goed in de gaten hadden dat hun hond in niets op een Saarlooswolfhond leek en dat het daarom verstandiger was die hond niet aan het oordeel van de keurmeester te onderwerpen. Dan hou je in ieder geval de eer aan jezelf.

Ook positief is dat Johan op zijn weblog duidelijk kond doet van zijn afschuw dat de honden die in Engeland te koop worden aangeboden, uiteraard via internet, als Saarlooswolfhond bestempeld worden. Zou hij het dan toch gaan zien? Als dat zo is, dan heel graag die mevrouw uit Rusland nog maar eens proberen duidelijk te maken dat ook haar hond met de beste wil van de wereld geen Saarlooswolfhond genoemd mag worden. In de hoop dat die mevrouw niet zijn schoondochter is, want dan wordt het extra pijnlijk en is het begrijpelijk dat hij zijn mond houdt. En gelijk aangeven dat het predicaat "Saarlooswolfhond" op meer honden gefokt in het oosten of noordoosten van Europa niet van toepassing kan zijn.

Het meest opmerkelijke nieuws van dit jaar komt, hoe kan het anders, ook weer uit de koker van Johan. Ik ben dan ook van mening dat we deze man wat meer krediet moeten geven dan tot nu toe gedaan is. Ik zal dan het voortouw nemen. Ik neem mijn petje af voor zijn vasthoudendheid eindelijk licht te brengen in de zaak rond de rasbenaming. Het blijkt achteraf allemaal toch zo simpel te zijn.
U allen, eigenaren van een Saarlooswolfhond, of u het nu leuk vindt of niet heeft een hond in huis die ............ daar komt het:
Saarlooswolfhond genoemd wordt en deel uitmaakt van het erkende Nederlandse ras Saarloos Wolfhond. Let u in hemelsnaam op het verschil: "Saarlooswolfhond" (één woord) behorende tot het ras "Saarloos Wolfhond" (twee woorden).
Dit had u moeten weten. Het is namelijk hetzelfde als dat u eigenaar bent van een "Mechelse Herder" die eigenlijk een "Belgische Herder, Mechelse" is. Of een "Duitse Herder" die dus een "Duitse Herdershond, langstokhaar" of "Duitse Herdershond, stokhaar" is.
Zo. Dit is geschreven opdat u het nooit meer vergeet.
Welke idioot heeft in godsnaam zoiets verzonnen?
Hoe krom kan het leven van een Saarlooswolfhondeneigenaar lijken.

En het laatste positieve bericht? Alle kans dat dit mijn laatste bijdrage voor dit jaar is. Tenslotte zou het de 21e afgelopen moeten zijn met het aardse bestaan van alles en iedereen. Mochten de doemdenkers en andere "deskundigen", goh het lijken wel Saarlooswolfhonden-eigenaren, geen gelijk gekregen hebben, dan: Fijne feestdagen en kijkt u uit met vuurwerk tijdens de jaarwisseling! U zult niet de eerste en ook niet de laatste zijn waarvan de hond op de vlucht gaat vanwege dat geknal en geflits en die na uren of dagen zoeken teruggevonden wordt, liefst levend.