Teleurgesteld

Het restant van de hazenpeper is verorberd. Wellicht dat sommigen van u zich nog de hagelkorrels kunnen herinneren die je vroeger onbedoeld als verrassing nog wel eens tussen je kiezen aantrof, nou dit jaar daar geen last van. Intussen is grootmoeder de oliebollen al aan het bakken. Niet dat ik daar nou zo'n liefhebber van ben, noem het maar een jeugdtrauma. Oliebollen die, als je ze van zeshoog laat vallen, net zo snel weer terugstuiteren wekken niet bepaald de eetlust op. Maar het hoort erbij, traditie zullen we maar zeggen. Om de zinnen wat te verzetten, daarom onderstaande stuk.

In mijn bijdrage van 19 december schreef ik dat Johan meer krediet verdiende vanwege zijn vasthoudendheid rond de rasbenaming Saarloos Wolfhond en Saarlooswolfhond. Dit met de Kerstgedachte in het achterhoofd. Jammer genoeg heeft Johan zelf met zijn stuk over het fokken met witte Saarlooswolfhonden mijn oproep met de knal van een donderbus, en het is nog niet toegestaan vuurwerk af te steken, opgeblazen.

Wat schrijft hij op 22 december?
Citaat:

"Na zijn dood is door een foutief centraal fokbeleid de witte kleurslag vrijwel geheel verdwenen. Ik wil het geen halsstarrigheid of domheid noemen, maar door onkunde en onwetendheid komen witte en crèmewitte Saarlooswolfhonden nu nauwelijks meer voor. Men dacht dat deze kleurslag gepaard ging met gezondheidsproblemen. Witte Saarlooswolfhonden zouden zelfs gedragsproblemen vertonen! Daarom werden alle witte Saarlooswolfhonden stelselmatig van de fokkerij uitgesloten, waardoor de genenvariatie nog verder werd versmald. Gelukkig vererft de witte kleur recessief, waardoor er af en toe toch nog witte exemplaren opduiken."

Einde citaat.
Verder schrijft hij, en ik citeer weer:

"Als Frits Pielanen de stambomen goed had bestudeerd, had hij kunnen zien dat met de laatst gebruikte combinatie de kans op een witte Saarlooswolfhond ruimschoots aanwezig was."

Einde citaat.

Omdat een aantal zaken van voor mijn tijd zijn, restte mij niets anders dan navraag te doen bij de leden van de NVSWH die het wel weten. En dan blijken een aantal zaken toch anders dan Johan doet voorkomen.
Johan maakt met deze stellingen direct duidelijk dat hij totaal niet weet waar hij over schrijft. Misschien kan hij dan beter eens met een zeker bestuurslid van de avls contact opnemen. U weet wel, mevr. M.S. Zij zou van de hoed en de rand moeten weten. Misschien kan zij verklaren waarom haar vader uit een combinatie van twee witte Europese Wolfhonden alleen verder fokte met de wolfsgrauwe die uit die combinatie geboren werden en waarom hij dus die witte nestgenoten uitsloot van de fokkerij. Misschien kan zij ook verklaren hoe het zit met de witte wolfhond uit de combinatie van Zaska en Marlon, genaamd Marja van de Kilstroom geboren op 17 juni 1967. Volgens een ingezonden stuk van een lid van de L.S.S, mvr. I. v.d. Kamp, in het clubblad van de Leendert Saarloos Stiching zou deze hond blind zijn. Met de kennis van de wolfhondenmensen uit die tijd zou dat mogelijk betekend kunnen hebben, dat er een gezondheidsrisico kleefde aan de witte kleur. Mogelijk dat men daarom niet verder de witte wolfhonden in de fokkerij ging inzetten.

Marijke S. moet dat duidelijk kunnen maken. Vervolgens werden zij en haar moeder verantwoordelijk voor de fokkerij na de dood van Leendert. Ook na de oprichting van de NVSWH was Marijke tot circa 1982 verantwoordelijk voor de fokkerij. In al die jaren is geen witte wolfhond geboren. Dat is dus nog voordat het gecentraliseerde fokbeleid werd ingevoerd. Een bittere noodzaak dat gecentraliseerde fokbeleid, aldus de leden van de NVSWH die daarbij betrokken waren maar ook uit het tweede boek van de NVSWH op te maken, omdat de fokkerij onder Marijke een gigantische puinhoop was en totaal niet van de grond kwam. In de jaren na 1982 was de NVSWH dusdanig actief bezig het ras weer op poten te zetten, dat de witte kleur nooit ter sprake kwam. Men zag in die periode wel kans bij de bosbruine lijnen dat masker in te fokken. Dus die fletse egaal bruine hoofden kregen meer expressie, zoals men dat zo mooi verwoordt.

Wel werd de kennis omtrent de vererving van bepaalde kenmerken steeds ruimer en, wederom met de kennis van die tijd, besloot men in 1986 tot een proefkruising tussen Helena Storm van Chabony en Valimar omdat het vermoeden bestond dat uit die combinatie wit geboren kon worden. Het resultaat is bekend: op 4 oktober 1986 werd een nestje geboren van 8 puppen met daarin: 4 bosbruine puppen (Tanuk, Talaska, Tessa, Tsetyrje), 2 Wolfsgrauwe (Taran, Truelove), 1 Créme-witte (Tagos) en 1 witte (Tjaary).

Ik heb geen foto's van deze honden, maar ik heb begrepen dat men de twee witte honden nou niet direct honden vond waarmee men verder wilde in de fokkerij. Maar de allerbelangrijkste reden waarom men niet doelbewust op wit fokte was heel simpel. Er was geen belangstelling voor. Dan houdt het op. Wanneer een product niet verkoopt, stopt de fabrikant met de productie daarvan. Wanneer een tv-programma geen kijkers trekt, dus hele slechte kijkcijfers heeft, wordt zo'n programma van de buis gehaald.
Dus wanneer er geen belangstelling is voor een witte hond, ga je daar niet bewust op fokken. Dan steek je je energie in het verbeteren, homogeniseren, van de wolfsgrauwe en bosbruine kleurslagen, waar bovendien wel vraag naar of belangstelling voor is.
Dit heeft dus niets te maken met welke vorm van gecentraliseerd fokbeleid ook. Het heeft ook niets te maken met de genetische kennis van mensen die bij dat fokbeleid betrokken waren.

In één van de clubbladen van de NVSWH is zelfs te lezen, dat dhr. Pielanen, waar Johan tegenaan schopt, vele jaren opleidingen AKK heeft verzorgd. Eén van de onderdelen van die cursus, nu trouwens nog steeds in andere vorm bij de KK1 en KK2 opleidingen, is genetica. Als je zelf niets van genetica afweet, kan je ook anderen niets daarover leren en staan die mensen dus met de mond vol tanden wanneer ze voor het examen opkomen. Daar komt nog eens bij dat in die tijd de examens mondeling waren, zodat een examinator al heel snel door had of je van die materie iets wist of begreep. En als je vervolgens ook nog eens met succes kandidaten opleidt tot keurmeester voor de Saarlooswolfhond moet je toch over de benodigde kennis beschikken. Ik neem tenminste aan dat zo'n kandidaat tijdens het examen voldoende aan de tand gevoeld wordt. Zoniet, dan stelt zo'n examen niets voor en kan je het net zo goed cadeau geven.
Maar ja, zoals bekend, heeft Johan een grote hekel aan de dhr. Pielanen, zodat de toon van zijn artikel, vanuit zijn optiek, begrijpelijk is.

In zijn stuk schrijft Johan dat de kans op een witte Saarlooswolfhond in de laatst gebruike combinatie ruimschoots aanwezig was. De laatste combinatie, dan doelt hij natuurlijk op de combinatie van Thabatos Thiffanos Timberley en Romilda Roswitha Timberley waaruit in juni 2006 een créme-witte reu geboren werd. Ik weet niet of men dat had kunnen weten, ik heb de stambomen van die honden niet, dus laat ik de conclusie voor rekening van Johan.
Uit de combiantie van Brego v.d. Wolfsdreuvnik met Tipper Tiguwag Timberley werden in april 2006 2 créme-witte honden geboren. Als ook deze combinatie niet bedoeld wordt, dan blijft alleen die van Ithakin Itarak Timberley met Myrthe Megera Timberley over waaruit in 2003 een créme-witte teef geboren werd. Destijds de enige witte Saarlooswolfhond ter wereld. Maar met deze combinatie moeten we de nodige voorzichtigheid in acht nemen. De kans was namelijk net zo groot geweest dat uit de combinatie van Ithakin en Mitra Mercedes Timberley, de nestzus van Myrthe, in 2002 een witte geboren werd. Maar nogmaals, ook hier moeten de leden die de stambomen kennen zich maar over uitspreken.

Mogelijk dat men bij de NVSWH het idee had dat de witte kleur niet meer zou opduiken na zoveel jaar. Gelukkig daarom dat men die kleurslag nog wel in de rasstandaard liet staan. M.a.w. men had de nodige reserve ingebouwd.
Johan schrijft ook dat de witte Saarlooswolfhonden stelselmatig van de fokkerij werden uitgesloten. Die twee die in 1986 geboren werden? Daar heb ik al over geschreven, dus blijven de huidige witte wolfhonden over. Die teef die in 2003 geboren werd? Die drie uit die twee nesten die in 2006 geboren werden? Misschien toch eerst eens met alle betrokkenen contact opnemen waarom ze niet ingezet werden in de fokkerij. En wat blijkt dan? Er is wel degelijk overwogen dat teefje uit 2003 in te zetten voor de fokkerij. Er is zelfs overwogen deze teef te laten dekken door die reu uit 2006. Die trouwens wel degelijk gebruikt is voor de fokkerij. Er schijnen andere overwegingen geweest te zijn die kruising van die twee witte honden toch niet uit te voeren. Iets met het te felle karakter van die teef, zo is mij verteld.

Voor zover mij bekend is er op dit moment nog steeds nauwelijks belangstelling voor een witte Saarlooswolfhond. De mensen vinden die honden helemaal niet op wolven lijken, in tegenstelling tot de wolfsgrauwe exemplaren die nog altijd met stip op nummer 1 staan. De eventuele liefhebbers moeten dus wachten tot er "bij toeval" weer eens een witte geboren wordt.

Eén ding is in elk geval wel duidelijk. Het wordt tijd dat Johan zich wat meer in de genetica gaat verdiepen dan alleen maar (vluchtig) de artikelen bekijken die zijn vrouw gelezen zegt te hebben. Het wordt ook tijd dat Johan zich gaat verdiepen in alle aspecten m.b.t. het fokken van honden.

De kans is dan groot dat hij in 2013 wat genuanceerder over alle zaken rond de Saarlooswolfhond en zeker rond de NVSWH en het fokbeleid uit het verleden van diezelfde NVSWH gaat schrijven. Wat ik tot nu toe van Johan gelezen heb, doet mij echter het ergste vrezen. Maar wonderen zijn de wereld nog niet uit, kijk alleen maar naar het feit dat wij met z'n allen nog rondlopen op deze aarde ondanks het doemdenken rond 21 december.

Rustige en veilige jaarwisseling en tot in 2013

Clubblad

Zoals beloofd een korte reactie op het vernieuwde clubblad van de NVSWH.
Ik geef direct toe dat ik in mijn vorige stuk wat voorbarig reageerde. Het ziet er goed uit, mooi papier en goede foto's. Na zolang diverse malen per jaar het vorige clubblad in de brievenbus te hebben aangetroffen, wordt het nieuwe formaat even wennen.

Over de inhoud kan ik eigenlijk kort zijn. Afgezien van de 50e aflevering van Baruch en een stukje over de gevaren van Kerst, voornamelijk voor de honden, staat er niet veel bijzonders in. Het ene bestuurslid stelt zich iets uitgebreider voor dan het andere.

Als u het blad inmiddels iets meer dan oppervlakkig heeft gelezen, moeten er ongetwijfeld een aantal zaken zijn opgevallen.
Dhr. Verbeeck schrijft in zijn ene bijlage bijzonder veel waardering te hebben voor al het werk dat door dhr. en mevr. Pielanen verricht is. Niet alleen ten aanzien van de opbouw van het ras, het 'toonbaar' maken van de bosbruine kleur, hun inzet in en voor de fokkerij, enz. enz. Maar op blz. 17 schuift hij mevr. Pielanen de schuld in de schoenen t.a.v. de fokkerij van de laatste jaren. Ik citeer: "In de praktijk liep het aansturen van de fokkerij door Diny ook minder vlot, waardoor er zich gaandeweg minder leden aanmeldden om hun teefje in te willen zetten".

Je moet maar lef hebben. Zoals bij ieder ras staat of valt de fokkerij met de inzet van de individuele eigenaren van de teven. Als zij geen zin of geen tijd hebben, houdt het op. Dan kan je als verantwoordelijke voor de pupbemiddeling hoog en laag springen, maar als er geen puppen zijn valt er niets te bemiddelen. Als er niet gefokt wordt, zijn er geen puppen. Als de leden/eigenaren van de teven niet wensen mee te werken, wordt er niet gefokt en zo is de cirkel weer rond.
Dit zal ongetwijfeld bij meer (ras)verenigingen het geval zijn. De fokkerij komt dan (altijd) op dezelfde mensen neer, die er vervolgens van beschuldigd worden de fokkerij
in handen te willen houden. Het wordt tijd dat onze leden eens de hand in eigen boezem steken. Hoe komt het dat men bij de avls wel met regelmaat fokt. Daar zijn toch ook tweeverdieners. Of komt het omdat men bij de avls een stuk makkelijker met de honden omgaat: stop maar in een kennel. Ik zie ze wel als ik weer eens thuis ben. Nestje gefokt: mooi, puppen in de kennel want er moet brood op de plank en de vrije dagen bewaar ik voor de vakantie, zitten de honden toch weer in een pension of op een opvangadres.

Maar plotseling worden er zaken bijgehaald, die pas sinds kort een stempel drukken op de fokkerij. Gezondheidsonderzoeken, inteeltpercentages, enz.
Als ik de fokkerij binnen de NVSWH erbij haal, lijkt het mij toch dat men altijd getracht heeft zo breed mogelijk te fokken. Tenminste dat is mij altijd verteld. Honden worden beperkt ingezet voor de fokkerij en niet teveel honden uit dezelfde lijnen.
Natuurlijk is het inteeltpercentage te hoog, maar heeft dat zijn weerslag gehad op de gezondheid? Nee. Honden werden ouder en afgezien van PRA, nee ik ga hier niet verder uitweiden over dit onderwerp, is er volgens mij niets aan de hand. Geen DM of Dwerggroei, geen andere erfelijke aandoeningen die buiten de NVSWH wel massaal voorkomen. Hoewel dat toch zou moeten als je de deskundigen op het gebied van inteelt en inteeltbeperking zou moeten geloven. Verklaar maar hoe dat mogelijk is. In ieder geval is het onzin de stagnatie in de fokkerij hiervan de schuld te geven. Reuen die niet op tijd voldaan hebben aan de gezondheidsonderzoeken? Dat komt zovaak voor, dus ook dat hoeft geen belemmering te zijn.

Wat nog erger is van onze voorzitter, is dat hij na al die jaren schijnbaar nog niet weet hoe de naam Pielanen geschreven moet worden. Gewoon met een "a" en niet met "ae". Ook Degenhardt schrijf je met "dt" en niet met "t".

Maar ook andere bestuursleden maken er een potje van, al dan niet bewust.
Als ik de clubbladen van de afgelopen jaren erbij betrek, mogen we dhr. v.d. Geer toch een doorgewinterde tentoonstellingsganger noemen, die ongetwijfeld vele keurmeesters meerdere malen heeft getroffen. Weet hij dan nog niet dat mevr. van Deijl niet Willemina heet, maar Willemine. Dus met een 'e' op het eind!
Ik kan het verder mis hebben, maar volgens mij heeft hij zich daarnaast nog nooit verdiept in enig kynologisch aspect.

Dhr. v. Asten heeft het over fouten die in het verleden gemaakt zijn. Het blijft echter onduidelijk welke fouten hij bedoelt. Het is niet te hopen dat hij refereert aan de leden en/of ex-leden die al dag- en nacht met de wolfhonden bezig waren toen hij nog een ondeugende gedachte was van zijn ouders. Aan de andere kant, als ik goed reken, waren mogelijk zijn ouders nog niet eens zindelijk of zelfs maar geboren toen diezelfde leden al bij de wolfhond betrokken waren. Als je dan ook nog eens schrijft dat je "al" 6 jaar een Saarlooswolfhond hebt, moet je toch wel over heel veel eigendunk beschikken door zoiets te durven schrijven.

Ook dhr. v. Onna maakt een grote fout. Ongetwijfeld is hij deskundige op het gebied van de pegulanten. Maar om dan te schrijven dat er meer dan voldoende bestuursleden zijn die over voldoende kynologische kennis beschikken is een inschattingsfout. Ik heb daar al eerder over geschreven.

Dhr. Verbeeck heeft, naar ik meen, ooit bij dhr. Pielanen de toenmalige AKK-cursus gevolgd. Wekelijks vanuit België naar Woerden (?), mijn petje af. Als Belg was het hem onmogelijk examen te doen bij de Raad van Beheer, maar hij zal er ongetwijfeld voldoende van hebben opgestoken. Bovendien is hij keurmeester van Fjordenpaarden, zoals hij zelf schrijft, dus dat moet wel goed zitten. De enige andere uit het bestuur met voldoende kynologische kennis is dhr. Cloosterman. Ook hij schijnt destijds die AKK cursus gevolgd te hebben en hij, zo is mij verzekerd, is wel geslaagd voor dat examen bij de Raad. Bij welke andere bestuursleden zit dan die kennis?
Dat lezen we ongetwijfeld in het volgende clubblad.

Valreep

Zo bijna op de valreep van het jaar is het tijd eens terug te kijken naar alles wat dit jaar in Saarlooswolfhond-land gebeurd is.
Naast de vele puppen die dit jaar geboren zijn, zijn er natuurlijk ook de honden waarvan afscheid genomen is. Hoe triest dit ook is, je weet dat het gaat gebeuren. Tenslotte hebben ze niet het eeuwige leven.
Sommige van deze honden overleden op hoge leeftijd, andere moesten inslapen vanwege een ziekte. Het klinkt wellicht cru, maar ze moeten toch ergens aan dood gaan.

Het viel ook op, dat direct geopperd werd dat bij de Saarlooswolfhond de ziekte Kanker steeds vaker voorkomt. Dit omdat meer honden aan deze aandoening overlijden. Ook dat deze aandoening in bepaalde lijnen meer zou voorkomen dan in andere lijnen. Opmerkelijke uitspraken mijns inziens. Een oncoloog heeft ooit verklaard dat kanker, in welke vorm ook, bij één op de drie honden KAN voorkomen. Ongeacht het ras. Of bepaalde vormen van kanker bij de hond erfelijk zijn, zoals bij mens wel het geval is, is mij niet bekend. Ik heb daar geen onderzoek naar gedaan, dus waag ik me niet aan een uitspraak hierover. Zou het ook kunnen dat, dankzij de vele forums en weblogs, mensen wat opener worden over deze ziekte zodat het lijkt alsof het vaker voorkomt?

Wel duidelijk is, dat buiten de NVSWH steeds meer lijders aan primaire epilepsie lijken op te duiken. Soms is deze aandoening zo ernstig dat het beter is het slachtoffer te laten inslapen. Het uitschakelen van de lijnen waarin deze aandoening voorkomt zou de beste optie zijn, ware het niet dat daardoor een deel van het erfelijk materiaal weggegooid wordt. Toch lijkt het mij zinvol, maar wie ben ik, eens goed achter de oren te krabben alvorens een hond uit een dergelijke lijn voor de fokkerij in te zetten. Wellicht is het beter zo'n hond pas te gebruiken als er geen andere optie meer is.

Datzelfde geldt voor DM. Het aantal lijders neemt mogelijk wel af doordat getest kan worden op deze aandoening, maar het aantal dragers lijkt steeds meer toe te nemen. Ook in dit geval worden te snel dragers en zelfs lijders ingezet voor de fokkerij. Op die manier duurt het nog veel langer voordat deze ziekte uitgebannen is. Ook het aantal dragers van het gen voor Dwerggroei lijkt niet snel af te nemen, ondanks de test die hiervoor bestaat. Of dit inderdaad zo is, geen idee. Men neemt niet de moeite mij hierover in te lichten.

En dan plotseling duikt er weer iets nieuws op. SLO, ofwel Symmetrische Lupoïde Onychodystrofie. Een technische aanduiding voor nagelproblemen bij de hond veroorzaakt door een auto-immuunziekte die uitsluitend de nagels aantast. Ik heb geen idee hoeveel honden hierdoor getroffen zijn, maar zoals men het doet voorkomen lijkt het wel een erfelijke aandoening te zijn. Iedereen weet dat Dwerggroei en DM vanuit de Duitse Herder via de Tsjechoslowaakse Wolfhond ingefokt zijn. Tenminste dat wordt via diverse forums openlijk erkend. Waar komt dit SLO dan vandaan? Komt het ook, en dan op grote schaal zodat van erfelijkheid gesproken kan worden, voor bij de Duitse Herder of bij de TWH? Of is er gewoon sprake van toeval, domme pech? Ga dan eerst inventariseren hoeveel Saarlooswolfhonden deze aandoening hebben. Op internet is genoeg te lezen over deze aandoening, dus iedereen waarvan de hond nagelproblemen heeft of had, kan zelf controleren of aan SLO gedacht moet worden of dat sprake is van bijv. een gewone nagelrieminfectie. Lijkt me toch wel interessant voor de toekomst. Maar, alstublieft, nou niet massaal een teentje laten amputeren om het bewijs te leveren dat wel of niet sprake is van SLO.

Maar laten we ons niet gek laten maken. De medische wetenschap staat niet stil. Zoals ook bij mensen steeds meer aandoeningen cq. afwijkingen via DNA-onderzoek gevonden worden, zal dit ook bij honden het geval zijn. Tenslotte zijn ook dat levende wezens en gaat ook daar tijdens de voortplanting, celdeling, enz. het nodige mis.

Is er afgelopen jaar dan niets positiefs te melden? Jawel. Het is niet allemaal kommer en kwel. Eindelijk is bij de NVSWH sprake van openheid en eindelijk is de NVSWH, en dan vooral het nieuwe bestuur, voortvarend aan de weg aan het timmeren.
Zo heeft het nieuwe bestuur al vlot na hun aantreden daadkracht getoond. De mensen van de pupbemiddeling, het clubblad, de ras-informatie en de website zijn uit hun functies gezet. Dat dit, volgens berichten, niet geheel en al met de nodige wellevendheid geschiedt is, ach dat moet dan maar onder "overenthousiasme, slechte communicatie, enz." gerangschikt worden. Alhoewel, slechte communicatie zou niet moeten kunnen. Er zou toch openheid zijn! In ieder geval heeft het bestuur lef getoond door alles in eigen hand te gaan nemen.

Ondanks dat dit bestuur er nog maar net zit, moeten we ons toch afvragen wat er gaat gebeuren wanneer een bestuurslid aftreedt en vervangen wordt. Ik weet het, het is op de zaken vooruit lopen maar je moet tegenwoordig overal rekening mee houden. Je ziet bij andere vereniging dat ook daar vervolgens problemen opduiken. Bij de NVSWH speelt dan nog eens mee, dat binnen het huidige bestuur nauwelijks kynologische kennis aanwezig is. Kan ook niet, want hoeveel leden van de NVSWH beschikken eigenlijk over de noodzakelijke kennis. Ik neem aan dat de vereniging ook in de toekomst zich wil blijven inzetten voor de opleiding van nieuwe keurmeesters, de fokkerij-problematiek (als je van problematiek moet spreken), het terugdringen van het inteeltpercentage, serieus genomen wil worden t.a.v. plannen van derden tot het inkruisen van honden van andere rassen, enz. enz. Hoe moet je dat doen zonder zelf over die noodzakelijke kennis te beschikken?

Laten we daarom even snel het bestuur wat nader bekijken. De voorzitter beschikt, voor zover mij bekend, over voldoende kennis, dus dat is geen probleem. Maar wat als die wegvalt of anderszins niet beschikbaar is. De secretaris: twijfelachtig. De penningmeester: nihil. Dan blijven er nog vier bestuursleden over. Daarvan zijn er in ieder geval al drie die volgens mij bij het begrip celdeling het idee krijgen dat meerdere criminelen één cel moeten delen. Dat schiet dus niet op. Zeker wanneer je beseft dat binnen het ledenbestand van de NVSWH mogelijk 98% dat zelfde idee kan hebben.

Voor ik verder afdwaal.
Net zo daadkrachtig zou het nieuwe bestuur de website van de NVSWH onder handen nemen, aan het eind van het jaar weer een clubblad het licht laten zien, en wil men de statuten en het huishoudelijk reglement gaan aanpakken. Als we de statuten en dat reglement buiten beschouwing laten, tenslotte moet je hierbij zeer zorgvuldig te werk gaan, is er echter geen barst gedaan. De website is nog steeds zoals door de vorige webmaster gemaakt, er is nog steeds niets bekend over een clubblad en het enige wat men gedaan heeft is zich op het pad der "social media" begeven, ofwel men heeft zich op Facebook gestort. Laten we het erop houden dat we met onze tijd mee moeten, maar er zijn genoeg leden die niets met Facebook hebben en die ook geen nieuwsbrief ontvangen omdat zij geen e-mail adres doorgegeven hebben. Die kijken, naar alle waarschijnlijkheid op de website. Maar waar blijft nou dat beloofde clubblad. Mijn brievenbus is nog steeds leeg.

Positief is verder dat op 1 december eindelijk weer eens een nestje geboren is. Helaas heeft één pupje maar kort geleefd. Positief is ook dat dit openlijk op Facebook gezet is. Negatief is echter dat op de website hierover niets te lezen valt en nog negatiever is dat direct weer allerlei insinuaties op andere weblogs en/of forums verschijnen. De buitenwacht, om dat begrip maar eens te gebruiken, weet altijd beter wat er bij de NVSWH speelt dan de leden van de NVSWH zelf. Persoonlijk trek ik me hier niets van aan, dit komt overal voor. Maar het geeft wel aan, dat het nieuwe bestuur nog steeds niet helemaal open is naar de leden.

Positief is ook dat volgend jaar een aparte tentoonstelling gehouden gaat worden voor de Nederlandse rassen en helemaal positief is dat men, eigenlijk stom om iets anders te veronderstellen, hiervoor uitsluitend Nederlandse rasspecialisten als keurmeester heeft uitgenodigd. Deze tentoonstelling wordt op het terrein van KC Zwolle gehouden. Dat is volgens mij hetzelfde terrein als waar afgelopen oktober die grote show gehouden werd en waar keurmeesters, exposanten en hun honden tot over de enkels door de modder moesten sjouwen vanwege een aantal stevige regenbuien? Dat belooft wat. Positief, die lokatie? Geen idee, afwachten maar.

Positief aan deze tentoonstelling is in ieder geval dat de leden van de NVSWH de meeste kans hebben met de eer te gaan strijken. Hoe ik hier bij kom?
Kijk, er bestaat een schriftuurtje waarin allerlei kynologische termen verklaard worden. Ik zou de schrijver of schrijfster daarvan willen adviseren een uitspraak van Johan Berends daarin op te nemen, met goud omkaderd uiteraard. Eén van de meest opmerkelijke uitspraken jegens de Saarlooswolfhond is van zijn hand: "De Saarlooswolfhond is geen echte tentoonstellingshond en de leden van de AVLS weten dat op waarde te schatten". Of iets van die strekking. Met andere woorden: De Saarlooswolfhond vindt tentoonstelling niets en als gevolg daarvan toont hij zich niet. Dat hebben de leden van de AVLS begrepen, blijven daarom thuis en houden hun geld op zak.
Driewerf hoera voor deze verklaring van Johan. Ik stel voor dat men bij de avls deze uitspraak uitvergroot, als dat tenminste een goed Nederlands begrip is, op mooi papier of liever een doek laat afdrukken en dat voortaan op iedere tentoonstelling, kynologisch evenement, Dag van het Levend Erfgoed, enz. prominent in beeld brengt. Dan wordt in ieder geval duidelijk gemaakt waarom de leden van de avls niet voor tentoonstellingen inschrijven, waarom dus hun honden niet aan het kritisch oordeel van de keurmeester onderworpen worden. Het verklaart echter niet waarom men wel achter of in een stand plaatsneemt op zo'n evenement. Dat houdt echter ook in, dat Johan naarstig moet gaat nadenken over zijn volgende inkopper waarom de avls en hun leden dan voor promotionele doeleinden wel tentoonstellingen bezoeken. Dat raakt kant noch wal, zo'n houding kan je niet verkopen. Tenzij je de Hollandse koopmansgeest erbij haalt: de toegang is voor die mensen met hun honden gratis. En zoiets kan je als rechtgeaarde Nederlander niet laten lopen.
Gelukkig heeft de iets meer nadenkende Saarlooswolfhondeneigenaar allang in de gaten gehad wat de werkelijke reden is. Het is namelijk niet sinds de oprichting van de avls dat die honden zo weinig getoond worden op tentoonstellingen. Slechts hetzelfde handjevol honden van buiten de NVSWH kwam en kom je tegen en dan nog bij geselecteerde keurmeesters. Voor het overige wisten en weten die eigenaren, die dan mogelijk wel over de noodzakelijke kynologische kennis beschikken of beschikten, dat hun honden, afgezet tegen de rasstandaard, het nooit zouden winnen van de honden van de leden van de NVSWH.

Mocht u hierover twijfelen of aan mijn schrijfsel twijfelen, slechts één heel simpel voorbeeldje. Bij de avls loopt iemand rond als eigenaar van de hond met de naam Frodo. Ikzelf ken de hond niet en weet dus ook niet in hoeverre hij lijkt op de Frodo uit "Lord of the Ring". Doet er verder niet toe. Deze hond kreeg als pup op een tentoonstelling de kwalificatie "Belovend". Nou kan een pup alleen maar of "Belovend" of "Veel Belovend" krijgen, dus zo slecht is dat niet. Daarnaast moet u er rekening mee houden, zo is mij door doorgewinterde tentoonstellingbezoekers verteld, dat ook een hond een mindere dag kan hebben. In dat geval is de uitspraak van de eigenaar dat die uitslag nog "het nodige belooft voor de toekomst" te begrijpen. Maar, zo hebben die deskundigen mij ook verzekerd, op het moment dat een pup een "Belovend" krijgt, moet je al voorzichtig gaan worden voor de toekomst. Volgens mij hebben deze mensen gelijk gekregen. Want wat haalde deze Frodo op de afgelopen clubmatch van de avls voor een kwalificatie? Juist, een "Goed". Met andere woorden, wanneer u de regels van de RvB of de FCI ernaast legt, is er ten opzichte van het ideaalbeeld zoals in de rasstandaard verwoord het nodige mis aan deze hond. Akkoord, de hond had zelfs nog een "Matig" kunnen krijgen, maar dan sta je echt met een poedel tussen de Saarlooswolfhonden. Volgens zeggen is deze eigenaar tevens eigenaar van een poedelsaar of saarpoedel, maar is de keurmeester in elk geval mild geweest.

Wat verder opvalt over de ingeschreven honden op de clubmatch van de avls is dat een ex-lid en nu, mogelijk via zijn vrouw, lid van de avls, u weet wel die man uit de provincie Zeeland, niet zijn afschuw uitspreekt dat een blinde hond ingeschreven was en ook nog eens met de eerste prijs in haar klasse ging strijken (met excuses voor de associatie met die persoon). Is er dan toch sprake van selectieve verontwaardiging. Stel je voor dat dit op een clubmatch van de NVSWH was voorgekomen. De kans dat de Raad van Beheer bedolven werd onder de nodige klaagbrieven was zeer groot geweest. Alhoewel, volgens de keurmeester had de hond goede ogen. Betekent dit dan dat de hond niet blind is zoals men al vele jaren doet voorkomen of betekent dit dat de ogen van de hond goed geplaatst zijn. Een beetje suggestief is het wel.

Nou ik toch, hoewel onbedoeld, die clubmatch erbij gehaald heb het volgende. Op voorhand had men laten weten dat de inschrijving voortijdig zou sluiten wanneer 80 honden aangemeld waren. In de laatste nieuwsbrief van de avls staan de keurrapporten van de ingeschreven honden. Wat blijkt. Ingeschreven 47 honden. Maar wat lezen we op o.a. het weblog van Johan? Zo rond de 126 honden waren aanwezig op die dag. Dus 79 honden op het terrein aanwezig die niet ingeschreven waren. Waarom? Waarom ben je met je hond aanwezig als bezoeker, terwijl je ook als exposant daar had kunnen staan. Voor dat geringe bedrag aan inschrijfgeld had je het niet hoeven laten. Je had je hond aan het kritisch oordeel van de keurmeester kunnen laten onderwerpen. Of heeft men zich blind gestaard op die uitspraak van Johan dat de Saarlooswolfhond ...... enz. U weet wat ik bedoel. Dat betekent dus dat 79 mensen heel goed in de gaten hebben gehad dat de Saarlooswolfhond geen tentoonstellingshond is en dat zij er dus verstandig aan gedaan hebben die paar rotcenten op zak te houden. Maar dat betekent gelijktijdig dat de eigenaren van die 47 ingeschreven honden totaal geen benul hebben van het karakter van de Saarlooswolfhond anders hadden ook zij niet ingeschreven.
Begrijpt u mijn dilemma en eigenlijk ook dat van al die daar aanwezige eigenaren met hun honden. Het zal je maar gezegd worden. Dus wat doe je daar dan?
Het is ook mogelijk een andere uitleg te geven.
Je zou ook kunnen stellen, dat de eigenaren van al die niet ingeschreven honden donders goed in de gaten hadden dat hun hond in niets op een Saarlooswolfhond leek en dat het daarom verstandiger was die hond niet aan het oordeel van de keurmeester te onderwerpen. Dan hou je in ieder geval de eer aan jezelf.

Ook positief is dat Johan op zijn weblog duidelijk kond doet van zijn afschuw dat de honden die in Engeland te koop worden aangeboden, uiteraard via internet, als Saarlooswolfhond bestempeld worden. Zou hij het dan toch gaan zien? Als dat zo is, dan heel graag die mevrouw uit Rusland nog maar eens proberen duidelijk te maken dat ook haar hond met de beste wil van de wereld geen Saarlooswolfhond genoemd mag worden. In de hoop dat die mevrouw niet zijn schoondochter is, want dan wordt het extra pijnlijk en is het begrijpelijk dat hij zijn mond houdt. En gelijk aangeven dat het predicaat "Saarlooswolfhond" op meer honden gefokt in het oosten of noordoosten van Europa niet van toepassing kan zijn.

Het meest opmerkelijke nieuws van dit jaar komt, hoe kan het anders, ook weer uit de koker van Johan. Ik ben dan ook van mening dat we deze man wat meer krediet moeten geven dan tot nu toe gedaan is. Ik zal dan het voortouw nemen. Ik neem mijn petje af voor zijn vasthoudendheid eindelijk licht te brengen in de zaak rond de rasbenaming. Het blijkt achteraf allemaal toch zo simpel te zijn.
U allen, eigenaren van een Saarlooswolfhond, of u het nu leuk vindt of niet heeft een hond in huis die ............ daar komt het:
Saarlooswolfhond genoemd wordt en deel uitmaakt van het erkende Nederlandse ras Saarloos Wolfhond. Let u in hemelsnaam op het verschil: "Saarlooswolfhond" (één woord) behorende tot het ras "Saarloos Wolfhond" (twee woorden).
Dit had u moeten weten. Het is namelijk hetzelfde als dat u eigenaar bent van een "Mechelse Herder" die eigenlijk een "Belgische Herder, Mechelse" is. Of een "Duitse Herder" die dus een "Duitse Herdershond, langstokhaar" of "Duitse Herdershond, stokhaar" is.
Zo. Dit is geschreven opdat u het nooit meer vergeet.
Welke idioot heeft in godsnaam zoiets verzonnen?
Hoe krom kan het leven van een Saarlooswolfhondeneigenaar lijken.

En het laatste positieve bericht? Alle kans dat dit mijn laatste bijdrage voor dit jaar is. Tenslotte zou het de 21e afgelopen moeten zijn met het aardse bestaan van alles en iedereen. Mochten de doemdenkers en andere "deskundigen", goh het lijken wel Saarlooswolfhonden-eigenaren, geen gelijk gekregen hebben, dan: Fijne feestdagen en kijkt u uit met vuurwerk tijdens de jaarwisseling! U zult niet de eerste en ook niet de laatste zijn waarvan de hond op de vlucht gaat vanwege dat geknal en geflits en die na uren of dagen zoeken teruggevonden wordt, liefst levend.