Gezondheid

In de aanloop naar de Winner tentoonstelling kwam weer die club genaamd Sophia Vereeniging met de stelling dat, te beginnen met de Winner 2013, hondententoonstellingen verboden moeten worden. Uiteraard weer met de bekende argumenten dat het dieronvriendelijk is, alleen maar gericht op geld verdienen voor de fokkers en dat alleen gekeken wordt naar het uiterlijk en dat de gezondheid van ondergeschikt belang is. Dit in grote lijnen weergegeven.
Je zou bijna zeggen dat, ook uiteraard weer wordt verwezen naar bijv. de King Charles Spaniel met te kleine schedeltjes waardoor die honden constant pijn lijden. Zoals gewoonlijk worden tegenargumenten zorgvuldig weggemoffeld omdat dat niet past in het beleid. Men weigert te erkennen dat binnen de rashondenfokkerij al tijden gelet wordt op de gezondheid van de dieren.
Ik geef onmiddellijk toe dat er nog het nodige te verbeteren valt, maar dat komen we overal in de maatschappij tegen wanneer er dieren bij betrokken zijn. Hoelang heeft het niet geduurd voordat de wetgever eindelijk ging erkennen dat het waanzin is dieren te rangschikken onder gebruiksvoorwerpen zoals wasmachines.

Maar goed, als die vereniging dan zo flink is om van leer te trekken tegen Hondententoonstellingen maak de maatschappij dan gelijk duidelijk dat ook alle katten-, vogeltjes, paarden- en rundvee-tentoonstellingen ook verboden moeten worden. Laat dan ook gelijk het concours hippique en de dressuur schrappen als zijnde dieronvriendelijk. Dan zullen we maar helemaal niet hebben over de Military. Datzelfde geldt voor de IPO-wedstrijden, Agility, G&G, enz. omdat ook daar rashonden aan meedoen. Schrap dan helemaal het Doggy Dancing als zijnde zeer dier onwaardig. Ooit al eens een hond de Tango of de Quick Step zien dansen?
Alleen …… deze activiteiten kunnen uitsluitend uitgevoerd worden door gezonde dieren en daar zitten ook rashonden (met stamboom) onder. Alleen past dat niet in het straatje van al die tegenstanders. En omdat sommige van die activiteiten weer van economisch belang kunnen zijn mag het.

Hoe kijkt men dan aan tegen die happening waar de Nederlandse Rassen gepresenteerd worden. U weet wel, alle Nederlandse Rassen ongeacht de diersoort. Hierbij is de Stichting Zeldzame Huisdierrassen betrokken. Pak die dan ook gelijk aan. Tenslotte is dat toch ook een vorm van tentoonstellen, waarbij ook dieren in hokken zitten. Ik neem tenminste niet aan dat de Nederlandse konijnen en pluimvee-rassen los rondlopen.

Bij toeval kreeg ik een pagina uit een omroepblad onder ogen. Op die pagina een melding van het goede doel van Loes & Fred Aukes. Fotootje erbij van Loes met twee wolfhonden. Niet toevallig natuurlijk wolfhonden met de zo bekende Louba-Tar vachten, van die rare strepen in de vacht. Ik vraag me alleen af of zij donateurs zijn uit dierenbelang of omdat het van de belasting aftrekbaar is, maar dat is hun zaak. Ook zij vinden het nodig de Cavalier King Charles Spaniel in een kwaad daglicht te stellen. In mijn ogen spelen zij gewoon voor echoput en herhalen zij gewoon wat anderen al eerder verklaard hebben. Maar over de misstanden op gezondheidsgebied bij de Saarlooswolfhond hoor je ze niet. Natuurlijk niet.

Kunt u zich nog het interview met dit echtpaar in het blaadje van de avls voor de geest halen? In een eerder weblog heb ik daar al eens over geschreven. Heeft u ooit vernomen van deze mensen hoe het mogelijk is dat die Nederlandse fokster, die voor Frankrijk als keurmeester uitkomt, op hun adres vele honderden Saarlooswolfhonden gefokt heeft zonder dat zij dat weten? Nee, natuurlijk niet. Zij fungeerden simpel weg als postadres voor die mevrouw zodat die in Nederland haar fokproducten in het stamboek kon inschrijven. Iets wat voor haar in Frankrijk nagenoeg onmogelijk was.
Dat bij genoemde familie Aukes nog steeds Saarlooswolfhonden van die Frans/Nederlandse keurmeester geboren worden bewijst de CD van de Raad van Beheer wel. Terwijl die zelfde mevrouw samen met een andere Franse fokster onder de kennelnaam “de Daim Pré” het ene nest na het andere in het Franse stamboek laat inschrijven. Kijkt u maar eens in die online SWH-database.
Trouwens, voor wie het nog niet weet. Deze, bij veel leden van de avls zo bejubelde en bijna heilig verklaarde fokster, die zoveel voor de Saarlooswolfhond gedaan heeft enz. enz., is nog tot februari komend jaar door de Franse Kennel Club geschorst als keurmeester. Dit is trouwens terug te vinden op de website van de FCI. Uiteraard wordt de reden niet genoemd. Daarbij wordt deze mevrouw in verband gebracht met een SWH-eigenaar uit Frankrijk waar 60 honden weg moeten en er nog slechts een goede 40 mogen blijven.

Voor de goede orde. Dit is niet de eerste ‘kynologische’ schorsing van deze mevrouw en volgens mij ook niet de eerste keer dat er zoveel honden weg moeten.
Wanneer er dan toch over gezondheid gesproken moet worden, verwijs ik nog even naar het boek over de Saarlooswolfhond waarin een paar foto’s schijnen staan van de huisvesting van honden bij deze mevrouw. Ik heb begrepen dat in het verleden ook op de website van de NVSWH dergelijke schokkende foto’s en/of filmpjes bekeken konden worden.

Dus, op het momen dat deze Loes & Fred over misstanden gaan spreken, gaan bij mij en velen anderen de haren overeind staan. Hoe vaak is er op internet geen oproep gedaan t.a.v. herplaatsing van oude Saarlooswolfhonden, ook uit Frankrijk. En dan beginnen over seniorenopvang. Hypocrisie ten top. Schandalig dat dit soort mensen nog voor het voetlicht gebracht wordt.

Het is al zover gekomen dat circussen niet langer dierennummers mogen vertonen, althans geen nummers meer met “wilde dieren”. Dat er opgetreden wordt met bijv. teckels mag dan wel weer, althans ik heb nog niet gelezen dat ook dit verboden moet worden. Hoe zit het dan met die paardennummers? Ook nu weer gaat men gemakshalve voorbij aan het feit dat het voor de dompteurs van levensbelang is en was dat de dieren gezond zijn, waren en bleven. Ook vergat men gemakshalve dat de overgrote meerderheid van die dieren in het circus geboren was en in de vrije natuur onder geen beding zouden kunnen overleven.
Ik wil wel voorop stellen dat ik geen voorstander ben van dierenoptredens in circussen, maar om nou de hele voorstelling te gaan zitten kijken naar clowns en trapeze-artiesten gaat ook vervelen.

Hoe staat men dan tegenover het houden van dieren in dierentuinen? Hoe kijkt men dan aan tegen de fokprogramma’s die dierentuinen hanteren. Is het niet zo dat in veel van die instellingen nog steeds geldt dat men in het voorjaar liefst jonge dieren (puppen, welpen, enz.) ziet omdat dat zo vertederend werkt voor de bezoekers. Dat in het najaar veel van die dieren weer opgeruimd worden, blijft onvermeld. Waarbij men voor het gemak voor het publiek maar verzwijgt dat het uitzetten van die dieren in de vrije natuur gelijk staat aan een doodvonnis, omdat die dieren totaal geen idee hebben hoe te overleven.
Er valt zeker nog het nodige te verbeteren binnen de kynologie. Laten we daarnaast niet vergeten dat veel keurmeesters tevens fokker zijn. Ik mag daarom aannemen dat zij zich er uitermate van bewust zijn dat de gezondheid van de honden prioriteit moet hebben, omdat dat ook van belang is voor diezelfde fokkerij. Hoewel, in het kader van de fokkerij gaan sommige fokkers wel erg ver.

Zo kreeg ik informatie binnen over een forum waar een eigenaresse van een Saarlooswolfhond al weken hoopt dat haar hondje loops gaat worden zodat er bij haar weer een nestje geboren geboren wordt. Een andere fokster geeft aan zelf met succes gebruik gemaakt te hebben van homeopathische middelen om de loopsheid op te wekken dan wel te bevorderen. Verwezen wordt naar de zng. “Zilverkaars”. Voor wie niet weet wat dat is verwijs ik naar internet. Even een zoekopdracht en alles wordt u duidelijk.
Dan wordt u ook duidelijk dat dit middel ook door vrouwen gebruikt wordt bij overgangsproblemen. Tja, de een heeft daar meer last van dan de ander. Alleen is van dit middel bekend dat er bijwerkingen zijn. Het blijkt dat dit middel bij sommige gebruikers problemen aan de lever kan opleveren.
Hoe zit dat dan bij honden? Daar zijn de opbouw en de werking van de lever toch te vergelijken met die van de mens. Dus loopt de hond toch ook kans gezondheidsproblemen te krijgen en moet dat weer aangepakt worden met prednison. Dan ben je lekker bezig als fokker.

Iedereen weet dat in veel gevallen het fokken met de Saarlooswolfhond niet net zo soepel verloopt als het fokken met honden van andere rassen. En dan toch naar hulpmiddelen grijpen. Waar gaat het dan om? Moet je zo nodig de natuur beïnvloeden omdat je persé een nestje op de wereld wilt zetten omdat het goed is voor het ras of de hond(?) of wil je een nestje op de wereld zetten om een leuke vakantie te bekostigen of een deel van je hypotheek af te betalen?

In al deze gevallen ben je in mijn ogen als fokker verkeerd bezig. Tenminste als je met de Saarlooswolfhond wilt fokken. Accepteer dan dat het vaak niet zo gaat als je zou willen of zoek in hemelsnaam een ander ras waar veel meer vraag naar is. Het schijnt dat er nog steeds een ongezond grote belangstelling is voor allerlei zgn. Boomerhondjes. Tenminste als je kijkt naar al die (web)winkels waar de grootst mogelijke idioterie aan jasjes, mutsjes, sokjes, enz. enz. waarmee die Paris of Estelle ratjes mee opgetut worden, verkocht worden. Om maar niet te spreken over het organiseren van verjaardagsfeestjes voor de buurhonden als jouw hondje jarig is. Dat soort eigenaren moeten direct van straat gehaald en in één of andere inrichting opgesloten worden. Voornamelijk ter bescherming van de honden. Toch hebben die diertjes een voordeel: je kan ze makkelijk in een flatje houden en op je balkonnetje uitlaten als het slecht weer is. Dat is pas dieronvriendelijk. Wordt daar wat tegen gedaan?

Nog even terugkomend op een vorig artikel van mij waarin ik schreef over de rassen die door die “outcross-commissie” van de avls genoemd zijn om in te kruisen bij de Saarlooswolfhond. Voor alle duidelijkheid heb ik de bij die rassen en de bij de SWH voorkomende erfelijke afwijkingen in een tabelletje gezet.

Aandoening	Zw. Witte Herder	Duitse Herder	TWH	Holl.Herder	SWH	SWH-NVSWH
HD	X	X	X	X	X	X
ED	X	X
MDR1-gen defect	X
Doofheid	X
PRA	X	X	X	X	X	X
Pannus	X	X
PPM/MPP	X	X
Cataract	X	X	X	X	X	X
Cauda Eq. Syndr.	X				X
Spondylose	X	X
DM	X	X	X		X
Maag/Darm	X
Perinale Fistels	X
Dwerggroei	X	X	X		X
Epilepsie	X	X	X	X	X	X

Waar niets is ingevuld betekent dat mij niet bekend is of die aandoeningen daar wel of niet voorkomen. Met uitzondering van de SWH behorende tot de populatie van de NVSWH. Daarbij zijn genoemde erfelijke aandoeningen tot op heden niet aangetoond.
V.w.b. de HD met dien verstande dat al vele jaren de slechtste uitkomst bij de NVSWH HD-B is.

De eerder genoemde Rashondenwijzer geeft voor de Duitse Herder nog een groot aantal aandoeningen op. Die heb ik bewust niet genoemd omdat ik niet weet of dat klopt.
Mocht dit zo zijn, dan ga je toch niet moedwillig het risico lopen dit bij de SWH in te fokken. Of zijn wij nu allemaal gek en snappen wij er niets meer van?

In de tussentijd wens ik u allen een gezond en vooral wijs 2014 toe.

Outcross, deel 3

Iemand die een blog schrijft, wordt vaak een “blogger” genoemd.
In mijn geval ben ik een blogger, die zich vaak een “roepende in de woestijn” voelt. Ik neem aan dat dat met vele bloggers het geval is, wanneer zij zich geroepen voelen zekere misstanden aan de kaak te stellen. Ik ben dus gelukkig geen uitzondering.

Mijn vorige stuk, Outcross deel 2, ging over de wens van de avls een hond van een ander ras te kruisen met de Saarlooswolfhond teneinde het ras, lees echter hun populatie, van de ondergang te redden. Ofwel het inteeltpercentage terug te dringen en de gezondheidsproblemen op te lossen.
Dit advies is ook ingegeven door de deskundigen van Wageningen Universiteit.

Ik heb echter al diverse malen aangegeven dat ik persoonlijk een dergelijke outcross, zeker de eerste jaren, overbodig vind vanwege de honden van andere rassen die al ingekruist zijn. Gelukkig ben ik niet de enige die die mening is toegedaan. Ook anderen, ook leden van de avls, zijn van mening dat een outcross helemaal niet nodig is vanwege de al bestaande variatie.

Ook in andere blogs, op forums, enz. is in het verleden al vele malen geschreven over die ingekruiste honden en dat die verantwoordelijk zijn voor de opgedoken gezondheidsproblemen in de populatie buiten de NVSWH.

Maar u weet hoe het gaat. De mensen die dat geschreven hebben en in de toekomst zullen schrijven worden niet serieus genomen, voor opruiers uitgemaakt en op alle mogelijke manieren de grond ingeboord.

Vooral binnen de avls lopen een aantal mensen rond die daar heel bedreven in zijn. Zij stellen dat op papier de afstammingen kloppen en dat iedereen die er anders over denkt maar met genetisch bewijs moet komen. Dat zij echter dondersgoed weten dat die papieren afstammingen in veel gevallen helemaal niet kloppen, soms waren zij zelfs betrokken bij "niet-kloppende dekkingen", verzwijgen zij voor het gemak. Dat ook het genetisch bewijs niet zomaar te leveren is omdat betrokken honden of overleden zijn of omdat de fokkers en/of eigenaren niet mee willen werken, wordt voor het gemak ook vergeten. Komt niet in hun straatje van pas.

Het probleem wordt echter groter doordat vervolgens die foutieve afstammingsgegevens aan de populatie-deskundigen van WU verstrekt zijn. Omdat die mensen volstrekt onkundig zijn met betrekking tot de populatie Saarlooswolfhonden is het logisch dat zij zich verlaten op die aangeleverde foutieve gegevens. Tja, dan krijg je totaal verkeerde uitkomsten uit een onderzoek met als gevolg totaal verkeerde adviezen.

Vergelijk het met een onderzoek van een opinie-bureau waarbij de opdrachtgever verklaart dat er geen mensen boven de 75 jaar zijn. Conclusie van dat onderzoek: er leven in Nederland geen mensen ouder dan 75.

Waanzin natuurlijk, maar in het geval van de Saarlooswolfhond echter volkomen geaccepteerd en misbruikt.

Tot mijn grote verbazing echter schrijft die meneer uit Zeeland, eerder door mij vergeleken met een import-mossel, en ex-lid van zowel de NVSWH als de avls, ook dat een outcross niet nodig is. Ook volgens hem is er sprake van voldoende variatie. Hij verwijst naar de Scandinavische Saarlooswolfhonden, de Russische tak, de hele groep nakomelingen van Skog, enz. enz.

Zo is algemeen bekend dat er vanuit Scandinavie en dan voornamelijk Finland Saarlooswolfhonden over de hele wereld geëxporteerd zijn. Onder die honden ook exemplaren waar, naar het uiterlijk te oordelen, Alaska Malamute door zit.

Wat Skog betreft, het aantal malen dat hij gedekt heeft is niet meer op de vingers van twee handen te tellen en gelijk nemen we zijn broer Skrim maar mee, ziet iedereen dat het hier om wolfhybriden gaat. Geen Saarlooswolfhond die er ooit zo uitgezien heeft.

Vanuit Frankrijk, Duitsland en een aantal Oosteuropese landen zijn de op de Tsjechoslowaakse Wolfhond gelijkende Saarlooswolfhonden opgedoken. Niet alleen doordat er gerotzooid is met de afstammingen maar ook door het aankeuren van kruisingen met als gevolg Saarlooswolfhonden met stamboom. Een stamboom die in de bijlage van het stamboek van betreffende land is opgenomen, maar over een paar generaties wil niemand dat meer weten.

Mag ik dan nogmaals verwijzen naar de hond Anakin. Gefokt in Zwitserland en in Duitsland aangekeurd als zijnde Saarlooswolfhond, derhalve een VDH-stamboom als zodanig. De eigenaresse verklaart in 2009 op een hondenforum zelf dat deze hond een kruising TWH x SWH is. Dit klopt ook want op de website van de fokker was dat ook terug te vinden. Dus bewijs is in dit geval al geleverd.

Het grappige of meest opmerkelijke is echter dat deze meneer uit Zeeland in zijn weblog ook schrijft over een aangetrouwd familielid die een pup uit Duitsland krijgt. Iets van een kruising Saarlooswolfhond met Witte Herder als ik het goed begrepen heb. Nou, ik denk dat met hem  iedereen wel nieuwsgierig is naar de afkomst.

Alleen geeft dit wel weer aan dat de mogelijkheid bestaat dat deze hond, of nestgenoten daarvan, aangekeurd gaan worden als zijnde zuivere Saarlooswolfhond. Vooropgesteld natuurlijk dat zij nog geen FCI-erkende stamboom hebben.

Trouwens, kunt u zich nog herinneren dat op internet in het verleden uitgebreid geschreven is over die hond Quick, die vader van twee nesten zou zijn maar waarvan iedereen weet welke Tsjechoslowaakse Wolfhond (C. z. Polonin) daarvoor in de plaats gebruikt is. Ook verwijs ik naar die eigenaar van een Saarlooswolfhond die in bijzijn van getuigen verklaarde dat zijn hond nog nooit gedekt had, terwijl zijn reu ook in dit geval als vaderhond door het leven ging. Nog een naam dan: Ch. Rop. Toevallig ook een Tsjechoslowaakse Wolfhond.

Als u goed zoekt op internet is het allemaal waarschijnlijk nog wel boven water te krijgen. De fokster die dus een andere reu dan Quick had gebruikt is door de VDH schuldig verklaard aan fraude. Zij fokt sinds die tijd niet meer onder hoede van de VDH, maar haar fokproducten worden toch steeds weer in de bijlage van het Duitse stamboek opgenomen. Echter in de e-mail wisseling uit die tijd tussen de betrokken eigenaren wordt aangegeven dat een Nederlandse fokster van Saarlooswolfhonden ook een Alaska Malamute had ingezet. Helaas wist men niet meer in welke lijn dat was, maar men vond het opmerkelijk dat later in Finland die Malamute-achtige Saarlooswolfhonden opdoken. Ik neem aan dat bij de NVSWH hierover wel iets terug te vinden is in het archief, omdat het toch van belang van het ras is. Hoewel ik wel het idee heb, dat bepaalde zaken uit het verleden totaal niet meer interessant zijn voor de huidige generatie bestuursleden. Je kop in het zand steken of struisvogelpolitiek bedrijven, noemen we dat.

Zo langzamerhand komen er steeds meer redenen op tafel om van een outcross af te zien. Maar zoals die meneer uit Zeeland al aangaf en zoals ik zelf ook al diverse malen heb geschreven, voor bepaalde mensen binnen de avls staat het doen van een outcross gelijk aan de zoektocht naar de “Heilige Graal” en moet daarvoor alles wijken. Hele volksstammen zijn in de geschiedenis al op zoek geweest naar die kelk, alles moest daarvoor wijken. We zullen het dan maar niet hebben over alle ruzies, misstanden, enz. die ontstonden tijdens die zoektocht. Staat ons dat ook te wachten ten aanzien van de SWH? Tenslotte trappen zekere leden van de avls al jaren bepaalde leden en ex-leden van de NVSWH in de grond. Eerlijk gezegd, het omgekeerde gebeurt ook en dan voornamelijk omdat het ras naar de knoppen geholpen is door het doen van niet-geoorloofde kruisingen of nog steeds naar de knoppen geholpen wordt door hun wens tot outcross.

Gaat het zover komen dat, met toestemming van de Raad van Beheer voor die onnodige outcross en het doordrammen van de fam. Berends, de populatie van de NVSWH in de toekomst als rasonzuiver door het leven gaat? Gaat men dan met droge ogen verklaren dat die bastaarden van de avls en uit allerlei onduidelijke kruisingen in het buitenland als de enige echte Saarlooswolfhonden beschouwd worden?

Als dat zo is, mag men zich op de borst kloppen. Om het ego van een aantal liedens op te kloppen is een raszuivere en gezonde populatie van het Nederlandse ras Saarlooswolfhond ten grave gedragen en worden de liefhebbers opgezadeld met een populatie die berucht is vanwege de hoeveelheid erfelijke afwijkingen. Dan mag het zeker in die beruchte rashondenwijzer worden opgenomen. Bovendien een populatie die in niets meer lijkt op de Saarlooswolfhond zoals die in de rasstandaard beschreven wordt. Maar ja, dan pas je toch gewoon die standaard aan. Kan jou het schelen. Vandaar dat we, totdat die rasstandaard is aangepast, op tentoonstellingen geen honden van de avls zien.

Outcross, deel 2

Mijn vorige stuk had ik al klaar staan om te publiceren toen ik onverwachts naar het buitenland moest. Bij terugkeer vond ik het avls-blad in de bus, maar had nog niet eerder tijd dat te lezen vandaar dat mijn vorige stuk op internet het daglicht zag. Intussen ligt het blaadje op de stapel “gelezen, maar wel bewaren”. Daarnaast ligt de stapel van de NVSWH, dus niet denken dat ik het avls-blad belangrijker vind.

Het wordt steeds gênanter rond de wensen van de avls tot het doen van een outcross. Wanneer u het interview met de fam. Reek uit het vorige nieuwsblaadje nog eens leest, merkt u dat ook deze familie openlijk toegeeft dat een outcross helemaal niet nodig is omdat er al voldoende honden van andere rassen door de Saarlooswolfhond gekruist zijn.

Tevens heeft op een forum nog een eigenaar van één of meerdere honden openlijk verklaard dat er buiten de NVSWH totaal geen raszuivere Saarlooswolfhonden meer rondlopen. Deze man kan het blijkbaar weten, want hij schijnt verklaard te hebben dat de afstamming van zijn eerste SWH, Silwan Selwin, ook niet klopte. Een kwestie van gerommel met de ouders Perneault en Pooka Pardo. Of dat zo is, is mogelijk niet (meer) te bewijzen. Wel gingen er al eerder stemmen op dat lijnen waarin Perneault voorkwam als verdacht beschouwd moesten worden.

Dit plaatst natuurlijk het artikel in het laatste nieuwsblaadje van de avls in een heel vreemd daglicht. Volgens de redactie gaat die outcross door, hoewel de Raad van Beheer hierover op dit moment, 10 december, nog niets gepubliceerd heeft maar dat is voor de avls geen beletsel.

Ook in een gerenommeerd kynologisch maandblad geven een aantal deskundigen (keurmeesters, dierenartsen, fokkers) aan dat het doen van een outcross om gezondheidsproblemen binnen een ras op te lossen, een foutieve keuze is. De kans op nieuwe problemen is in dat geval zeer reëel.

Het is echter schrikken als we lezen welke rassen men in aanmerking vindt komen voor het doen van die outcross.

Met alle respect voor de goede bedoelingen van dhr. Ebels, heb ik toch het idee dat de gekozen rassen totaal geen bijdrage leveren aan het verbeteren van de gezondheid van de Saarlooswolfhond. Integendeel zelfs. Zij zullen alleen zorgen voor nog meer gezondheidsproblemen binnen de populatie buiten de NVSWH.

Zoals ik al eerder schreef, moet men maar eens kijken op de website van één van de erkende verenigingen voor de Zwitserse Witte Herder. Het eerste ras dat in dat nieuwsblaadje genoemd wordt als outcross-kandidaat.

Een ras waar in ieder geval DM voorkomt, naast een waslijst aan andere al dan niet erfelijke aandoeningen, ga je inzetten bij een populatie waar DM voorkomt. Op internet was al eens te lezen dat uit een kruising tussen twee honden van beide rassen in ieder geval één van de nakomelingen lijder aan DM was, dus ga je bewust het risico lopen nog meer van dat soort honden op de wereld te zetten.

Bovendien een ras met afwijkingen die (nog) niet binnen de populatie Saarlooswolfhonden voorkomen. Door dit ras te gebruiken loop je dus bewust het risico die aandoeningen in te kruisen. Met andere woorden: door je pogingen de gezondheid te verbeteren ga je doelbewust het risico lopen extra erfelijke aandoeningen in te kruisen. Ik geloof niet dat ook maar enig persoon met een beetje verantwoordelijkheidsbesef daaraan zou willen meewerken.

Maar ja, het is wel de avls, hè. Dus met dat verantwoordelijkheidsbesef zal het ook niet zo’n vaart lopen.

Nogmaals, de keuze voor dit ras wordt mijns inziens alleen ingegeven door de bijna ziekelijke wens tot het fokken van witte of crème-witte Saarlooswolfhonden.

Vervolgens wordt de Duitse Herder genoemd. Een ras verantwoordelijk voor het optreden van in ieder geval DM bij de Tsjechoslowaakse Wolfhond en vervolgens ook bij de Saarlooswolfhonden populatie buiten de NVSWH. Gelet verder op de bouw van de huidige Duitse Herdershond ook dan een onbegrijpelijke keuze. Er is geen Duitse Herder met een op de Saarlooswolfhond gelijkende bouw. Tenzij men denkt aan die zgn. Oud-Duitse Herder waarvan sommige exemplaren wel met de achterhand hoger staan dan de gewone Duitse Herder.

Alleen, de Oudduitse Herder is in feite een langharige Duitse Herdershond, met als extra eis dat hij geboren moet zijn uit langharige ouders. Ook de vachtkleur vind ik nou niet direct passen binnen de Saarlooswolfhond.

Om het niet te ingewikkeld te maken, schaar ik hem onder de Duitse Herdershond. Mogelijk met dezelfde erfelijke gebreken zoals DM, Dwerggroei, HD, Spondylose, enz.

Derhalve, geen gelukkige keuze deze (oud)Duitse Herder.

Als derde ras presenteert dhr. Ebels, tenslotte verzorgde hij die presentatie, de Tsjechoslowaakse Wolfhond. Een ras eveneens voortgekomen uit de wolf en de Duitse Herder, maar in tegenstelling tot de Saarlooswolfhond zijn daar veel meer Duitse Herders ingezet. Echter ook een ras dat stijf staat van de DM. Bovendien het ras, via een welbekende fokster uit Frankrijk, verantwoordelijk voor het optreden van DM en Dwerggroei bij Saarlooswolfhond. Uiteraard weer de populatie buiten de NVSWH.

Volgens dhr. Ebels echter een ras dat ten onrechte bestempeld wordt als zijnde “scherp”.

Ik stel voor dat dhr. Ebels dan eens dat stukje van Mw. Pielanen leest over de tentoonstelling in Zwolle van 2 jaar geleden. Jawel, die welbekende verregende Openlucht show. Zij schreef daar over een TWH die wild om zich heen bijtend de ring uitkwam.

Verder verwijs ik dhr. Ebels naar een artikel van onze voorzitter over de Wereldtentoonstelling in Polen, waar de Italiaanse exposanten/eigenaren van Tsjechoslowaakse Wolfhonden nog niet tevreden waren met het toen al bijzonder scherpe karakter van hun honden.

Verder wijs ik erop dat de TWH van oorsprong gefokt is op “scherpte” vanwege het werk dat deze honden moesten verrichten bij de grensbewaking.

Maar meer nog wijs ik erop dat dit ras al diverse malen ingekruist is bij de Saarlooswolfhond. Niet alleen door diezelfde bekende Nederlandse fokster uit Frankrijk, maar ook in andere landen waar fokkers wonen waar zij nauwe contacten mee onderhield. Althans, zo is op diverse forums te lezen. Het bewijs van een aantal inkruisingen schijnt aanwezig te zijn bij de NVSWH. Althans, iets dergelijks heeft de secretaris jaren geleden eens verkondigd op een ledenbijeenkomst.

Daarnaast is een in Zwitserland geboren reu uit de kruising SWHxTWH in Duitsland aangekeurd als Saarlooswolfhond. Het ras loopt officieel dus al door de SWH.

Derhalve absoluut geen goede keuze.

Als laatste wordt de Hollandse Herder gepresenteerd. Een ras volkomen afwijkend van de Saarlooswolfhond. Niet alleen v.w.b. karakter maar zeker ook v.w.b. uiterlijk. Dit wordt ook gemeld in dat nieuwsblaadje. Gestroomde vachten wordt geschreven. Volgens mij is de Hollandse Herder ook wat nerveuzer dan de Saarlooswolfhond, dus ook niet bevorderlijk in dat opzicht.

M.a.w. geen goede keuze.

Is men in die commissie dan zo ontzettend kortzichtig geweest bij het zoeken naar een kandidaat ras, indien die outcross dan toch zo noodzakelijk is.

Heeft men nu nog steeds niet begrepen dat alle gezondheidsproblemen die binnen die populatie opgedoken zijn veroorzaakt zijn door het inkruisen van honden van andere rassen. Voornamelijk de Tsjechoslowaakse Wolfhond. Maar ook de Alaskan Malamute, de Mechelse Herder, wolfhybriden, de Husky en wie weet wat nog meer lopen er al doorheen.

Ik heb ook al geschreven dat in Frankrijk op grote schaal gefokt wordt met de Saarlooswolfhond. Ga daar dan eens zoeken naar een gezonde reu. Toegegeven, het zal wel een lange zoektocht worden om geen nazaat van die beruchte Skog te vinden. Een hond met meer dan 15 dekkingen achter zijn naam, die volgens zijn fokker uit een wolfhybride komt. Ook op internet te lezen.

Zou het dan echt noodzakelijk blijken over te gaan tot een outcross om de problemen buiten de NVSWH op te lossen, waarom dan niet naar een totaal ander ras gekeken. Er zullen best wel rassen rondlopen die vanuit de verte op een Saarlooswolfhond of wolf lijken. Zo’n ras is vast wel te vinden.

Het gebruik van een ras dat totaal niets te maken heeft met de Saarlooswolfhond, maar wel kenmerken van de wolf in zich draagt, zal er in ieder geval voor zorgen dat nakomelingen toch nog enigszins lijken op een SWH, vooropgesteld natuurlijk dat je een reu van een vreemd ras gebruikt. Meer nog zal het er voor zorgen dat het inteeltpercentage drastisch omlaag gaat. Alleen, moet je in de fokkerij daarna wel weer uiterst zorgvuldig te werk gaan omdat anders al je inspanningen voor niets geweest zijn.

Maar het gebruiken van een hond van één van die kandidaat-rassen getuigt niet van realiteitszin en levert niets op voor de toekomst. Het vraagt alleen maar om meer problemen en leidt er toe dat over een aantal er geen hond meer rond loopt die ook maar enigszins op de Saarlooswolfhond lijkt zoals die nu in de rasstandaard beschreven is.

Wanneer echter de NVSWH op dezelfde voet doorgaat met het huidige fokbeleid, zal er trouwens over een aantal jaren alleen nog maar sprake zijn van namaak-Saarlooswolfhonden. Dat die populatie dan de reputatie heeft verworven van meest ongezonde ras van Nederland en tevens meest ongezonde Nederlandse ras, zal inherent zijn aan deze keuze.

Maar met slechts eenmaal inkruisen van een hond van een ander ras, ongeacht welk ras, ben je er niet. Dat helpt geen klap en zal in elk geval het inteeltpercentage niet omlaag brengen. Ja, in de eerste generatie, maar daarna houdt het op. Je wordt dus gedwongen om nog vaker honden van andere rassen in te kruisen.
Binnen de kortst mogelijke tijd kan je vervolgens de FCI laten weten, dat de Saarlooswolfhond in zijn huidige verschijning, met alles wat erbij hoort, uitgestorven is.

Dit plaatst dan ook de uitspraak van dhr. Wauben over ons “Nederlandse ras” in een heel ander daglicht. 

In het bedrijfsleven huur je een extern deskundige in om een bepaald onderzoek te doen. Daarover wordt een prijs afgesproken. Het probleem is natuurlijk dat je vast zit aan de afgesproken prijs, ook al blijkt tijdens het verloop van dat onderzoek dat er sprake is van overbodigheid. Vervolgens leg je dat rapport onder in een la, betaalt de rekening en daarmee is de kous afgedaan.

In het geval van de avls is het natuurlijk niet leuk die commissie te laten weten dat al hun inspanningen voor niets zijn. Dus mag die commissie haar werkzaamheden voortzetten. Die outcross moet en zal plaatsvinden, ook al vinden de leden het niet noodzakelijk vanwege de al eerder genoemde redenen.

Ik blijf van mening dat sommige leden van de avls, ik heb de namen al eens eerder genoemd dus laat ik ze hier maar achterwege, uit alle macht herinnerd willen blijven als de mensen die, in hun optiek, de Saarlooswolfhonden van de ondergang gered hebben. Dat dat echter begin jaren 80 van de vorige eeuw door anderen gedaan is, omdat een zeker persoon, ook die naam is bekend, het ras naar de afgrond hielp wordt over het hoofd gezien.

In de loop van de jaren daarna is door anderen buiten de NVSWH al zoveel gesleuteld aan het ras dat zij niet eens meer kunnen spreken van een Saarlooswolfhond. Men zal daarom in de herinnering blijven leven als de mensen die van een ongezonde bastaard-populatie een totaal verziekte bastaard-populatie hebben gemaakt.

 

 

Puppengeluk

Bij een aantal fokkers van Saarlooswolfhonden zijn afgelopen weken puppen geboren, bij anderen worden binnenkort puppen verwacht.

We mogen dus spreken van Puppengeluk. In het geval van de NVSWH zou ik dat willen schrijven als: Gelukkig Puppen. En in het geval van die puppen die in Rusland geboren zijn, zou dit moeten worden: Moet je gelukkig zijn met die puppen?

Voor iedere fokker is het natuurlijk een opluchting dat er puppen geboren zijn en dat zij gezond zijn, althans voor zover dit op het eerste gezicht uiterlijk is vast te stellen. In geval er sprake is van een erfelijke aandoening bij één of beide ouders, is het natuurlijk afwachten wat de uitslag van de gen-test is. Als verantwoord fokker zorg je daar natuurlijk voor.

In het geval van de NVSWH is het echter een geluk dat er puppen geboren zijn. Eindelijk na een jaar weer eens puppen. Ik ben echter bang dat het op deze manier in sneltreinvaart een aflopende zaak is. Slechts twee nestjes per jaar en dan ook nog eens vier reutjes. Het is te hopen dat er daarom maar heel weinig leden op de wachtlijst staan voor een pup anders zullen er ongetwijfeld leden zijn die met gezwinde spoed hun lidmaatschap opzeggen en buiten de vereniging een pup gaan aanschaffen. Met alle risico’s van dien, uiteraard. Slechts zij die weten hoe de vork in de steel zit, of zij die in het verleden één of meerdere honden van buiten de NVSWH in bezit hebben gehad, zullen waarschijnlijk zo verstandig zijn alleen nog te gaan voor een hond van de NVSWH. Alleen …. Hoelang nog?

Alleen begrijp ik niet hoe het mogelijk is dat een pupje dat wat lichter is dan de overige nestgenoten, komt te overlijden. Geboortegewichten rond 500 gram en één daaronder. Dan te bedenken dat bij anderen het wel mogelijk is puppen in leven te houden, ook als ze lichter zijn dan 500 gram. Ik heb ergens gelezen dat vele jaren geleden iemand in staat was een pup van minder dan 300 gram in leven te houden en dat die ook nog eens gezond oud geworden is. Was er meer aan de hand? Niet opgelet?

Het is natuurlijk leuk dat er puppen geboren zijn, alleen heb je volgens mij geen klap aan die reutjes. Die lopen er genoeg. Nee, er moeten teven geboren worden en die moeten ook nog eens geplaatst worden bij leden die daarmee willen fokken.

Zo niet, dan bestaat over een paar jaar de NVSWH niet meer. Maar ook verdwijnt de raszuivere Saarlooswolfhond stilletjes van het toneel. Blijven we zitten met die bastaard-populatie van buiten de NVSWH.

Bastaarden, vanwege die ingekruiste honden van andere rassen. Maar ook bastaarden wanneer de Raad zich in de luren laat leggen door de avls en instemt met een outcross. Dan kan men wel roepen dat na een aantal jaren terugkruisen op de Saarlooswolfhond er weer een SWH staat, maar dat is alleen op papier. De werkelijkheid zal anders zijn.

Dat die werkelijkheid al anders is, bewijzen die puppen die in Rusland geboren zijn. Ik heb al eens eerder geschreven dat die ene SWH die door de eigenaresse zo trots getoond wordt in feite een Tsjechoslowaakse Wolfhond is voor wat betreft uiterlijk. Het karakter van die hond ken ik niet.

Kijk nu eens goed naar die puppen die volgens berichten op internet uit een eenjarige teef geboren zijn. Ik ben heel erg benieuwd naar de naam van die teef. Maar nog meer ben ik benieuwd naar de naam van de vaderhond.

De reden van mijn nieuwsgierigheid is de onwaarschijnlijke kleur van die puppen. Dat bruin lijkt in niets op een kleur die door een bosbruine Saarlooswolfhond wordt doorgegeven. Ik heb met diverse deskundigen contact gehad. Laat ik onder deze deskundigen dan ook eigenaren rangschikken die een bosbruine Saarlooswolfhond hebben of hebben gehad. Ik heb ze de foto’s van die puppen laten zien en stuk voor stuk is men ervan overtuigd dat er iets niet klopt. Van diverse kanten kreeg ik te horen, dat men er niet vreemd van zou opkijken als ook in dit geval sprake is van de invloed van een bruine hond van een heel ander ras. In de meeste gevallen werd gewezen op een “dogachtig’ type. In ieder geval kon men zich niet herinneren ooit een Saarlooswolfhond met een dergelijke kleur gezien te hebben.

Even zulke kritische uitspraken werden gedaan na het zien van de foto van het puppy genaamd Kaelan Emrys, gefokt door Marianne Eggink. Ik heb al eerder toegegeven dat mij de nodige kynologische kennis ontbreekt om specifiek op het uiterlijk van honden in te gaan en in mijn ogen geldt dat ook in dit geval. Dus toen ik zei dat je mijns inziens rekening moet houden met het feit dat er sprake is van een pup en dat die bij het opgroeien nog volop kon veranderen, werd ik direct op mijn vingers getikt. Sommige onderdelen van het lichaam liggen vast en zullen niet veranderen wanneer de hond ouder wordt. Ten aanzien van deze hond werd ik gewezen op een aantal tekortkomingen cq. mankementen. Wanneer ik vervolgens foto’s van andere puppen van ongeveer dezelfde leeftijd onder ogen gebracht krijg, moet ik toegeven dat men gelijk heeft. De achtervoeten van Kaelan Emrys zijn doorgezakt, de hals is veel te lang en het lichaam is te kort. Lastiger wordt het om te zien dat de hoekingen voor- en achter afwijkend zijn ten opzichte van de hoekingen van de andere puppen. Wat de juiste hoeking moet zijn weet ik niet maar ongetwijfeld zullen er mensen rondlopen die dat wel weten. Ook schijnen de oren te puntig te zijn.

Mocht dit allemaal zo zijn, dan ben ik benieuwd hoe een keurmeester over dit hondje denkt. Maar, dan wel naar een gewone tentoonstelling gaan en niet naar een clubmatch. Het schijnt dat daar vaak wat ‘milder’ gekeurd wordt.

Bij een onlangs geboren nestje bleek dat de puppen beschikten over de wolfsklauwtjes. Uit allerlei schrijfsels op internet blijkt dit wel vaker voorgekomen te zijn in het verleden buiten de NVSWH. Ik kon echter niets vinden of dit ook bij de NVSWH is voorgekomen de laatste jaren. Het lijkt mij wel opvallend wanneer dit buiten de NVSWH vaker voorkomt dan binnen de NVSWH. Als dat zo is, is het interessant waardoor dit veroorzaakt wordt.

Verder schijnt het verwijderen van wolfsklauwtjes bij wet verboden te zijn. Niemand weet echter hoe dit gecontroleerd moet worden, dus zal het nog steeds gebeuren.

 

Positief is echter de mededeling van de Raad van Beheer dat mogelijk vanaf juni 2014 afname van DNA verplicht wordt. Alleen vraag ik me af waarom dat pas halverwege volgend jaar ingaat. Waarom niet per 1 januari. Er is al van vele honden een DNA-profiel opgesteld, dus hoeft het wiel niet opnieuw uitgevonden te worden. Bovendien kan men bij St. Hubertus navraag doen aangezien men in België al een aantal jaren deze verplichting kent.

Of moeten er nog een aantal fokkers in de gelegenheid gesteld worden speciale maatregelen te treffen? Even heel negatief gedacht natuurlijk, omdat ik ervan uitga dat alle fokkers zich netjes aan de regels houden. Of ben ik dan te naïef?

Vergeet niet, dat de reeds opgestelde DNA-profielen gewoon hun geldigheid behouden. Dus wat let kwaadwillenden, als die er al zijn, nog even snel zelf met wat wattenstaafjes aan de gang te gaan, vervolgens met wat papiertjes te sjoemelen en nog even snel een DNA-profiel op te laten stellen. Afstamming klopt van geen kant, maar volgens het DNA-profiel wel. Hup, weer een aantal bastaarden gelegaliseerd.

Dat dit in het verleden bij diverse rassen, waaronder de Saarlooswolfhond, ook heeft plaatsgevonden is algemeen bekend. Ook toen het nog niet mogelijk was een DNA-profiel van je hond op te laten stellen. Er werd genoeg gerotzooid met papieren en werden fokkers op hun blauwe ogen geloofd.

Dus waarom wordt dit pas medio volgend jaar ingevoerd. Er is toch lang genoeg over gesteggeld zodat iedereen wist dat het eraan zat te komen. Dus geen gezeur. Gewoon gelijk per 1 januari.

Hebt u ook zo belangstellend gekeken naar die uitzending van het Vara programma Kassa van 30 november? Tenenkrommend vond ik het.

Natuurlijk is het triest voor de eigenaren van die twee Duitse Herders en voor de honden zelf uiteraard. Aan de andere kant moet je in je achterhoofd houden dat dit je kan overkomen. Volgens mij is de Duitse Herder al vele jaren berucht vanwege de heupproblemen. Ik heb het idee dat dit ook niet anders kan als je kijkt naar de manier waarop de honden met hun achterpoten staan. Volkomen onnatuurlijk, niet functioneel en uitsluitend erin gefokt door de mens. Ik kan me in ieder geval niet voorstellen dat dit soort honden uren achter elkaar in een rustig drafje kunnen lopen, zoals bijvoorbeeld de wolf en de Saarlooswolfhond wel kunnen.

Je moet dus als potentiële nieuwe eigenaar er rekening mee houden dat er gezondheidsproblemen kunnen ontstaan. Dit ontslaat een fokker van dit ras er natuurlijk niet van uiterst zorgvuldig te werk te gaan. Laat daarover geen misverstand bestaan.

Het tenenkrommende werd echter veroorzaakt door die vertegenwoordiger van Dier & Recht en wel doordat hij verwees naar die, inmiddels beruchte, Rashondenwijzer. U weet wel, dat overzicht waar, in ieder geval in het verleden, erfelijke aandoeningen bij hondenrassen gemeld werden die bij die rassen totaal onbekend waren. Met andere woorden: er klopte geen klap van sommige overzichten. Maar dat weerhield die stichting er niet van dat overzicht te presenteren als zijnde betrouwbaar.

Jammer echter voor dhr. Bonefaas dat hij nauwelijks de mogelijkheid kreeg duidelijk te maken hoe de zaken er ten aanzien van aansprakelijkheid, gezondheid, enz. daadwerkelijk uit zien. De presentatrice liet overduidelijk en op, mijns inziens, schreeuwerige wijze blijken totaal niet in zijn antwoorden en/of reacties geïnteresseerd te zijn. Nee, Dier & Recht moest “geholpen” worden de rashondenfokkerij in diskrediet te brengen, ondanks dat er, volgens dhr. Bonefaas, onzin verkondigd werd.

Eerlijk gezegd had ik niet anders verwacht. Bij dit soort programma’s wordt en werd wel vaker door de presentator/presentatrice enig tegengeluid overstemd en uitsluitend de eigen zienswijze als heilig gevonden.

Maar wanneer men van Dier & Recht van plan is de fokker van deze Duitse Herdershonden aan te pakken, waarom pakt men dan ook niet die in Drachten wonende fokker van Saarlooswolfhonden aan. U weet wel, die van DM x DM kruising, die niet opgelet zou hebben. Wanneer dat ene door hem gefokte hondje de tekenen van DM gaat vertonen, is dat toch afschuwelijk. Zo’n fokker kan zich dan toch niet beroepen op overmacht. Die is simpelweg gemakzuchtig geweest. Vervolgens geeft hij ook nog eens niet thuis wanneer binnen de kortst mogelijke tijd een pup al weer herplaatst moet worden. Zo’n vent zou niet meer onder de vlag van een rasvereniging mogen fokken. Maar ja, de avls kennende worden toch geen maatregelen genomen. Je fokt maar zoals je zelf denkt te moeten doen, wel of niet volgens het fokreglement. Wat maakt het uit voor de avls. Dat fokreglement is toch alleen om de Raad van Beheer een rad voor ogen te draaien. Het is geen dwingend stuk.

Wat betekent in grote lijnen het woord reglement? Heel simpel: “Een reglement is een geschrift, houdende gedragsregels, bestemd om te gelden binnen een instelling.”

Met andere woorden, binnen een vereniging dient ieder lid zich te houden aan het Huishoudelijk Reglement. Daar is iedereen het over eens.

Dan betekent dit toch ook dat ieder lid zich dient te houden aan het Fokreglement van diezelfde vereniging. Daarom is dat toch opgesteld? Dus wanneer je maatregelen neemt wanneer je leden zich niet aan het Huishoudelijk Reglement houden, anders ontaardt het in een chaos, moet je als vereniging ook het lef hebben maatregelen te nemen wanneer je leden zich niet aan dat Fokreglement houden. Anders accepteer je ook in dit geval chaos. Als je leden dan het lidmaatschap opzeggen wanneer zij daarop aangesproken worden, is dat direct een indicatie hoe die mensen denken over het fokken met honden. Dan moet je blij zijn dat je ze kwijt bent en kan je belangstellenden waarschuwen niet met dat soort figuren in zee te gaan. Doe je dat niet, accepteer je alles dan ben je geen haar beter en interesseert het ras je totaal geen klap. Dan zijn al je inspanningen en al je praatjes over je bezorgdheid over ras, inteelt, gezondheid, enz. ook niets anders dan smoesjes om de mensen om de tuin te leiden.

Volgens mij is dat een opstelling bij/van de avls die allang door velen gesignaleerd is.

Tenslotte meldt dhr. Berends op zijn weblog een onzinstuk over PRA. Hij verwijst daarbij naar een hond die lijder zou zijn aan deze oogafwijking. Echter nergens heb ik dat terug kunnen vinden, ook niet op de website van de Raad van Beheer.

Ik krijg dan ook stellig de indruk dat dit door Johan Berends weer aangegrepen is zijn onuitspreekbare haat jegens de NVSWH te ventileren.

Gelet op de manier waarop Johan het nieuwsblaadje van de avls misbruikt om de NVSWH in diskrediet te brengen, de manier waarop Johan en zijn Marianne zich profileren binnen de avls, ontstaat al snel de indruk dat de avls en de fam. Berends identiek zijn. Dan hebben we dus te maken met “de pot verwijt de ketel ….., enz.”

Het is daarom onbegrijpelijk dat de NVSWH nog op enigerlei wijze samenwerkt met de avls. Johan blijft erop uit de NVSWH de nek om te draaien, dat blijkt wel uit al zijn uitlatingen op zijn weblog en dan nog ga je als NVSWH met zo iemand samenwerken. Dit onder het mom van “goed voor de Saarlooswolfhond”. Welke Saarlooswolfhond? In ieder niet de raszuivere.

In ieder geval blijkt overduidelijk dat hij alleen maar leeft om de NVSWH in diskrediet te brengen. Waarom laat hij op zijn weblog niet zijn afschuw blijken over dat door dat avls-lid gefokte DMxDM nest. Nee, dat wordt doodgezwegen omdat het hem geen barst interesseert hoe sommige avls leden over fokken denken en hoe zij hun verantwoordelijkheid als fokker wensen te ontlopen.

Je krijgt haast het idee dat hij enigszins narcistische trekjes vertoont: als hij maar in de belangstelling staat, zelfs als hij daarvoor moet liegen.

Trouwens, tot ieders grote verbazing in het laatste nieuwsblaadje van de avls niet eens een interview. Zelfs niet met iemand die iets “slechts” zou kunnen vertellen over de NVSWH. Hoe bestaat het!

Niemand gevonden of begint  het zo langzamerhand tot de redacteuren door te dringen dat het gehak op de NVSWH de leden de keel uitkomt en zij het steeds meer ongeloofwaardig beginnen te vinden.