zondag 12 oktober 2014

Vreemd of niet vreemd

In een vorige aflevering vroeg ik u of de mogelijkheid bestond dat de familie Berends-Eggink hun teefje Lica zou inzetten voor de fokkerij in het kader van het outcross-project van de avls. Ik merkte daarbij op dat het mij zou verbazen als zij dat diertje zouden laten dekken door een reu van een ander ras.
Eigenlijk gold ook in dit geval: de vraag stellen is de vraag beantwoorden.
Het antwoord is geleverd. Lica wordt gedekt door een SWH-reu, Chumani’s Endoran Arik, zo wordt door deze familie gemeld.
Opmerkelijk in dit geval is dat ook de secretaresse haar teefje liet dekken door een SWH-reu en derhalve ook niet wenste mee te werken aan een volgende outcross.
Het is des te meer opmerkelijk omdat, zeker in het geval van de familie Berends-Eggink, van alle kanten aangedrongen wordt op één of meer outcrosses ten einde het inteelt-percentage terug te brengen, het aantal erfelijke aandoeningen binnen de/hun populatie terug te brengen en dus het ras van de ondergang te redden. Vervolgens laat men aan de leden over hun teef ter beschikking te stellen en zelf voor de veiligheid van een SWH-reu te kiezen.
Dit doet mij denken aan wat ik ooit las of hoorde over een bekend, inmiddels wijlen, politicus, door zijn, eveneens wijlen, echtgenote betiteld als een genie. Jawel, dhr. Den Uyl.
Hij riep ooit in de aanloop naar verkiezingen: “Iedereen een auto voor de deur”. Toen hij daar vier jaar later op aangesproken werd reageerde hij met: “Maar ik heb nooit gezegd dat je ermee mocht rijden”.
Vertaald naar het heden bij de avls: “Een outcross is dringend noodzakelijk, maar dat wil niet zeggen dat wij daaraan mee werken”. Heel cru gesteld lijkt dat op “een grote bek opzetten en vervolgens heel snel weer in je hol kruipen”.

Dat het meewerken aan het terugdringen van dat hoge inteeltpercentage niet de eerste prioriteit is van de familie Berends blijkt wel uit de genoemde dekking. Die alom bekende online database geeft helaas geen uitsluitsel, maar het IC ligt ergens in de buurt van de 48,5%. Ook de overige aangekondigde nesten helpen niet echt mee dat percentage omlaag te brengen. Baka Inu Laufeyra Sonr Loki x Chumani’s Chiara Evora kent een IC van rond de 50% en de laatst aangekondigde dekking Rana x Ronja komt ook op meer dan 42%.
Wellicht dat je de fokkers van de laatste twee nesten niets kwalijk kunt nemen, omdat zij mogelijk geen lid zijn van de avls. Dus hoeven zij zich niets van de voornemens van de avls aan te trekken. Maar toch. Kijken we verder naar alle overige nesten die afgelopen tijd geboren zijn, dan zorgt het merendeel daarvan ook niet dat dat IC teruggedrongen wordt. Maar ook in dit geval geldt, dat die fokkers (vermoedelijk) geen lid zijn van de avls en het hen dus niet interesseert hoeveel inteelt er plaats vindt, als het maar geld oplevert. Ik kan me in elk geval niet voorstellen dat iemand die met de regelmaat van de klok nesten in de aanbieding heeft nog fokt uit liefde voor het ras. Zomaar een gedachtekronkel mijnerzijds.

Ook zo apart is dat nog steeds niets bekend is welk ras zich mag verheugen bij te dragen aan de volgende outcross door of bij de avls. Wel een oproep plaatsen, maar verder niets bekend maken. Betekent dit soms dat men zelf nog niet weet wat men gaat of moet doen. Het zou zo maar kunnen.

Trouwens, als u naar de foto’s van de puppen van deze eerste officiële outcross kijkt, moet u toch heel eerlijk bekennen dat deze absoluut geen bijdrage aan het ras zullen of kunnen leveren. Ze hebben wat puntigere oren dan een echte SWH, missen de juiste oogvorm en hebben in elk geval een veel te donker, bijna zwart zelfs, oog. Nou kunnen de deskundigen wel roepen dat je na x-generaties weer een echte Saarlooswolfhond hebt, maar als deze kenmerkende eigenschappen van het ras al niet terug te vinden zijn bij de nakomelingen van een SWH-teef is het echt afgelopen. Wat 30 jaar geleden met veel moeite bereikt is, wordt in één klap teniet gedaan. Met dank aan de knoeiers, die zichzelf fokker noemen. En met nog veel meer dank aan de avls die deze kruising erdoor gedrukt hebben bij de Raad, zodat willens en wetens het ras Saarlooswolfhond naar de knoppen geholpen wordt.

Een volgend opmerkelijk nieuwtje komt van de kant van de NVSWH. Zit iedereen te wachten op het nieuwe clubblad, komt men met een nieuwsbrief dat vanwege de kosten het uitbrengen van het nieuwe clubblad wordt uitgesteld tot december.
Zoals door anderen al op social media gemeld, is dit toch hoogst opmerkelijk. Heeft men afgelopen twee jaar dan kans gezien bijna veertigduizend euro op te maken?
Twee maal een gratis clubmatch (2013 en 2014) voor de exposanten en het vergoeden van taxikosten voor één of meer leden zodat zij of de clubmatches of de jaarvergaderingen kunnen bezoeken, kunnen nooit zoveel gekost hebben.
Heel vreemd dus dit bericht. Of moeten we soms gaan denken aan het feit dat men geen kans ziet een clubblad te maken. Geen kopij vanuit de leden, geen kopij vanuit het bestuur, enz. Je gaat je dan afvragen hoe de vorige redactie van het clubblad die tientallen voorgaande jaren wel kans gezien heeft een clubblad te vullen. Met andere woorden: het bestuur zit uit zijn nek te kletsen. Niet een echt vreemde uitspraak.

Gelukkig is er nu eens iemand anders die iets vreemd vindt. Op een facebook pagina is te lezen dat een fokker/eigenaar een HD-A uitslag heel vreemd vindt wanneer die gekoppeld is aan een Norbergwaarde van 18. Dat die man door diverse anderen met zo’n uitslag gefeliciteerd wordt, is nog vreemder. Het geeft gelijk aan dat men die liedens niet serieus moet nemen, niet dat we dat nog deden, maar het maakt het nog eens heel goed duidelijk.
Als je de bijgeplaatste foto’s bekijkt, snap je al helemaal niet waarom men op de felicitatie-toer gaat. Die HD-A zou, naar die foto’s kijkend, toch meer richting HD-C of HD-D moeten gaan. Mogelijk dat men bij de afdeling GGW van de Raad last had van storingen aan de grijze massa.
Ook het antwoord van de betreffende afdeling op vragen van deze eigenaar was redelijk vreemd en riep nog meer vragen op.

Naar aanleiding van zijn stuk op zijn eigen Facebook pagina dat hij de hond toch al niet wilde gebruiken voor de fokkerij omdat andere honden al gebruikt zijn of nog worden, komt een lezeres met de opmerking dat een ex-reu van de NVSWH al  te vaak ingezet is in de fokkerij. De schrijfster verwijst hierbij naar de eerste “verparing NVSWH x Niet-NVSWH”. Als zij doelt op de reu Honehe heeft zij het mis. Die reu was niet betrokken bij die eerste “outcross”. Bovendien heeft hij slechts 85 nakomelingen uit die viermaal dat hij gedekt heeft. Ook de reu Blizzard was niet betrokken bij de eerste verparing. Wel heeft hij 121 nakomelingen. Nee, de eerste reu van de NVSWH die gebruikt werd om een teef van buiten de NVSWH te dekken was Lycaenops Lupus Ljarkow. Hij dekte Toetie Tizra Bastaja waar in 2002 het K-nest van Bastaja uit geboren werd. Deze reu heeft op dit moment 179 nakomelingen. Jammer alleen dat je de geluiden dat een bepaalde hond te vaak gebruikt wordt niet hoort wanneer het om honden gaat die niets met de NVSWH te maken hebben. Er lopen buiten de NVSWH teveel honden rond die veel te vaak ingezet zijn in de fokkerij.  Het meest bekende voorbeeld is dan wel Skog av Seppalaska, die wolfhybride of nazaat van een wolfhybride, met meer dan 600 nakomelingen. Met als gevolg van dat alles dat bepaalde erfelijke aandoeningen steeds de kop op blijven steken. Echt vreemd is dat helaas niet, ook niet dat je daar niemand verder over hoort omdat de NVSWH er niet bij betrokken was.

Het meest vreemde nieuws komt echter weer van Johan Berends. Hij stopt er mee, schrijft hij. Jawel, hij stopt met zijn weblog en gaat zich storten op andere interesses die er de laatste jaren bij ingeschoten zijn.
Nou kan dat natuurlijk een journalistieke misleiding zijn. Hij zou natuurlijk ook kunnen bedoelen dat hij met zijn weblog stopt omdat hij de laatste tijd: a) weinig te melden had en b) als hij al wat te melden had hij gelijk ook weer in herhalingen viel. Tja, eens een omroepman altijd een omroepman: “Niets nieuws te melden, dan herhalen we maar weer eens. Dat we het al meerdere keren herhaald hebben, maakt niet uit. Doen we op TV ook. Je hebt iets op de plank liggen of niet.”
Mogelijk is er zelfs nog een keuze c. Zijn schrijfsels hangen de meesten al zover de keel uit, dat hij al lang niet meer geloofwaardig gevonden wordt. Zou zo maar eens een zeer reële mogelijkheid zijn.

Zijn omroepachtergrond blijkt ook al direct uit zijn begeleidend stukje. Afgelopen 9 jaar heeft zijn weblog zo’n miljoen bezoekers getrokken. Natuurlijk meldt hij niet dat daaronder velen zijn die meerdere malen, zelfs dagelijks, zijn blog bezochten waardoor de teller snel opliep, maar zo’n “kijkcijfer” staat natuurlijk stoer. “Kijk eens hoe goed men mijn weblog vindt”
Ook nu weer geldt, de vraag stellen is de vraag beantwoorden. Zullen we zijn weblog gaan missen? Nee, driewerf neen.
En dat is niet eens zo vreemd.