zaterdag 20 december 2014

Terugblik

Aan het eind van het jaar is het gebruikelijk terug te kijken op dat jaar waarbij met regelmaat bepaalde gebeurtenissen nogmaals voor het voetlicht gebracht worden. Vervolgens vraagt men zich af wat het komende jaar zal gaan brengen.
Laten we dan maar meewerken aan deze traditie.

Onder de vele nesten die buiten de NVSWH geboren zijn, binnen onze vereniging is dat zo’n zeldzaamheid dat, zou dat gebeuren, in half Europa onmiddellijk vanaf alle openbare en niet-openbare gebouwen gevlagd zou worden, zijn er twee die er duidelijk uitspringen.

Als eerste natuurlijk die officiële outcross. Met nadruk moet op het begrip “officieel” gewezen worden, omdat hier voor het eerst met openbare medewerking van de Raad een Saarlooswolfhond gekruist is met een hond van een ander ras. Openbaar uiteraard, omdat bij alle voorgaande outcrosses binnen de Saarlooswolfhondenwereld de Raad van Beheer niet betrokken was maar voorts stilzwijgend alle medewerking aan betrokken fokker(s) verleende dat de nakomelingen zonder problemen een stamboom ontvingen. De puppen uit deze officiële outcross zullen mogelijk eerst in één van de bijlages van het stamboek worden opgenomen waarna na verloop van een aantal jaren de nakomelingen druppelsgewijs in het gewone stamboek zullen doorsijpelen.
Het is daarom ook zo onbegrijpelijk dat de Raad met deze outcross instemde, terwijl zij dus op de hoogte was van alle eerdere outcrosses en terwijl bovendien vanuit de avls werd aangegeven dat een bepaalde teef niet voor een outcross ingezet zou worden, omdat in die lijn al zoveel troep zat. Lees voor “troep” natuurlijk “outcrosses” of "honden van minimaal één ander ras".
Bovendien wordt al een aantal jaren lang door vele doorgewinterde SWH-eigenaren openlijk op diverse forums verklaard dat zij weet hebben van die outcrosses en dus fraudegevallen.

Liet de avls afgelopen tijd nog openbaar maken dat men de tijd zou nemen voor de geplande outcrosses, dan is dat inmiddels ook een sprookje gebleken. Het plan is komend jaar alweer een outcross te laten plaatsvinden en natuurlijk weer met toestemming van de Raad.
Ook nu weer doet die outcross-commissie het voorkomen dat de leden mogen mede bepalen welke reu van welk ras ingezet gaat worden, maar in werkelijkheid heeft die commissie dat allang besloten. Die inspraak van de leden is er slechts voor de schijn, omdat de avls zo democratisch wenst over te komen.
Waarop deze stelling gebaseerd is? Op de gebeurtenissen dit jaar rond de keuze voor de Witte Herder. Ook toen mochten de leden voorstellen doen voor een ras en ook toen had die commissie allang besloten wat het zou worden en waren de leden buitenspel gezet.
Gelukkig voor het ras heeft in die commissie een zeer ervaren fokker en kenner van het ras zitting. Eén die eerder puppen liet doodspuiten en adviezen van kenners naast zich neerlegde omdat zij het allemaal veel beter wist.
Trouwens, een tweede commissielid schijnt wel een groot, in aantallen nesten dan, fokker te zijn. Dus dat is mooi meegenomen.

Dat het met die kennis binnen de avls niet mis is, blijkt wel uit een uitspraak van een van de leden. Toevallig afgestudeerd in de genetica. Dan kan je met een gerust hart verkondigen dat alle Saarlooswolfhonden geboren vanaf 2000 genetisch aan elkaar gelijk zijn. Eeneiige meerlingen zogezegd. Hoe dat te verklaren is vanwege plaatsgevonden outcrosses is iedereen een raadsel.
Ik heb begrepen dat dat lid iets met die Univiersiteit van Wageningen van doen heeft. Het instituut dat gemeend heeft te moeten opmerken dat binnen de rassen, niet alleen de Saarlooswolfhond, het inteeltpercentage dusdanig verontrustend is dat men beter de stamboeken open kan gooien. Met andere woorden, het is beter voor alle rassen om over te gaan op outcrosses om dat inteeltpercentage terug te dringen en, net zo of nog belangrijker, de gezondheid te verbeteren. Dat er vervolgens alleen nog maar bastaarden geboren worden, is van ondergeschikt belang.

Uiteraard gaat men, voorgelicht door de kenners van de avls, volkomen voorbij aan het feit dat juist die outcrosses bij de Saarlooswolfhond ervoor gezorgd hebben dat buiten de NVSWH zoveel erfelijke aandoeningen en/of ziektes voorkomen.
Het is daarom des te opvallender dat juist honden uit die populaties die zo gering in grootte zijn van die hoge leeftijden, dus boven 14 jaar, behalen. Bij sommige van die rassen is een leeftijd van 17 jaar heel gebruikelijk. Terwijl er slechts in geringe mate sprake is van erfelijke aandoeningen en/of ziektes.
Dat zou dus volgens de leer van Wageningen niet mogelijk moeten zijn. Kan iemand mij dit verschijnsel dan verklaren? Dan moet toch betekenen, dat een hoog inteeltpercentage niet per definitie verantwoordelijk hoeft te zijn voor het optreden van erfelijke aandoeningen.

Het tweede opmerkelijke nest is dat van de teef Noura en de reu Wizo. U weet wel, die teef met PRA Voorlopig Niet Vrij, waarvan de eigenaresse geen lid is van enige SWH-vereniging en toch gedwongen is zich te houden aan dat fokregelement van de avls, waar de eigen leden zich niet aan hoeven te houden. Kijkt u maar op de website van de avls onder het betreffende menu-item en gaat u dan op zoek naar sancties die de avls die fokkers heeft opgelegd of heeft laten opleggen. Niks, nul, nihil, ..... enz. Simpelweg omdat het leden zijn. Het resultaat van de bemoeienis van de avls was dat de Raad zich geroepen voelde de puppen geen stamboom te verlenen. Ondanks dat de avls onmiddellijk verklaarde dat dat niet was wat zij voor ogen had, stond men in een hoekje natuurlijk uitbundig te juichen. De Raad toonde ballen aangaande de gezondheid van de honden en de avls had een overwinning geboekt met het afdwingen van gezondheidsonderzoeken. Je zou kunnen zeggen dat dit geval een testcase of, om in juridische termen te stellen, een proefproces was.
In elk geval zorgde dit besluit voor een schok in kynologisch Nederland.

Maar, kan iemand mij dan duidelijk maken hoe het mogelijk is dat één van de puppen, Brimir genaamd, uit dat bewuste nest, afgelopen weekeinde voor de Winnter Tentoonstelling was ingeschreven. Officieel opgenomen in de catalogus onder een officieel NHSB-nummer. Heel trots de ring uitkomend met de kwalificatie “Veel Belovend”. Ook met dat NHSB-nummer voorkomend in het online stamboom-overzicht bij de Raad van Beheer. Wanneer heeft die pup dan de stamboom gekregen en op grond van welke feiten. De moederhond, Noura, staat nog steeds in het gezondheidsoverzicht van de Raad als zijnde “Voorlopig Niet Vrij”. Eén van de voorwaarden voor het alsnog afgeven van een stamboom aan de puppen van Noura was dat zij “Vrij” verklaard zou worden op één van die beruchte panelavonden van dat ECVO-groepje. Dat is echter bij de Raad niet terug te vinden.
Dus hoe komt deze pup dan aan een stamboom?
Net zoals jaren geleden bij dat beruchte nest van die avls-fraudeurs? U weet wel, met die wolfhybride en SWH-teef. Ook die puppen kregen automatisch een NHSB-nummer uitgereikt omdat dat gekoppeld was aan het systeem van de Raad. Is dat nu dan ook het geval?
Destijds werden die stambomen ongeldig verklaard, dan wel ingetrokken.
Is dit door de eigenaar van deze pup dan aangegrepen de hond gewoon in te schrijven omdat vanuit beide verenigingen toch alleen maar geschreeuw komt en daden in dit geval achterwege blijven?
Zou dit aan de hand zijn, dan heeft de avls zich natuurlijk onmiddellijk een gigantisch brevet van onvermogen opgespeld. Met andere woorden: “Een vereniging waar bepaalde leden zich alleen maar kunnen profileren door een gigantisch grote bek op te zetten, maar die voor de rest te laf zijn om hun woorden in daden om te zetten”. Niets bijzonders echter.
Aan de andere kant kan het natuurlijk zijn dat middels “achterkamertjes politiek” de puppen als Sinterklaaskado alsnog die stamboom hebben gekregen. Waarschijnlijk met het dringende verzoek dit alles niet in de openbaarheid te brengen, opdat in de toekomst anderen niet in de verleiding gebracht worden zo’ zelfde kruising uit te voeren omdat er toch geen consequenties aan verbonden zijn. Dan is het natuurlijk onbegrijpelijk dat die reu toch op de Winner uitgebracht werd.
In ieder geval is op de website van de Raad niet terug te vinden dat deze zaak onder behandeling is geweest van de geschillencommissie of het tuchtcollege. Dus …… wat is hier voor vies spelletje gespeeld.

Nog even voor de goede orde. Had dit onder supervisie van de NVSWH plaatsgevonden, de eigenaar van die teef zou dus nog gewoon lid zijn van de NVSWH, dan had de avls, lees in dit geval dat stel uit Rotterdam dat hun teef niet beschikbaar wilde stellen voor een outcross, zonder enige twijfel een inval bij de Raad gedaan om op basis van “ouwe jongens krentenbrood” te eisen dat de NVSWH door de Raad met de meest grote spoed uit de rij van erkende rasverenigingen geschopt was. Dat is namelijk wat zij nog steeds proberen te bewerkstelligen. Ik neem derhalve aan dat de avls alsnog onmiddellijk een klacht gaat indienen bij het Tuchtcollege, omdat de Raad hier tegen haar eigen uitspraken gehandeld heeft. Tenslotte heeft het factotum van de avls, woonachtig in Rotterdam, toch een Hilversums advocatenvriendje?
Aan de andere kant, mogen we verwachten dat ook onze vereniging bij de Raad aan de bel trekt. Tenslotte was een deel van het bestuur op de Winner aanwezig en heeft men natuurlijk kennis van alles wat rond het ras plaatsvindt. Zowel binnen als buiten onze vereniging? Hoewel, als je op de golfbaan staat, kan je je natuurlijk niet met stambomen bezig houden. Daar haal je geen "hole in one" mee.

Wellicht ook dat men dan direct navraag kan doen en/of maatregelen kan treffen betreffende de inschrijving door de voorzitter, mevrouw de voorzitter en kinderen de voorzitter van onze vereniging van hun teef Whitefang’s Ajia Ishani of Angou Loup’s Mountain. Waarom wordt die hond ingeschreven met het Duitse stamboomnummer VDH 09/0910305 terwijl de hond ook een Belgische stamboom heeft, nl. LOSH 9131191. Volgens zeggen zou dat nummer gebruikt moeten worden. Tenslotte zijn zowel de eigenaar als die hond toch in Belgie woonachtig?

Wat gaat komend jaar brengen? In het kader van de nieuwe wetgeving rond het dierenwelzijn krijgen de Nederlandse leden van de NVSWH problemen met het in huis halen van een pup op de leeftijd van 9 weken. Er wordt de laatste tijd alleen nog door mijn in Belgie wonende mede-leden gefokt en vanaf komend jaar moeten de puppen minimaal 15 weken oud zijn willen ze geïmporteerd kunnen worden. Ook puppen vanuit Belgie moeten gevaccineerd zijn tegen rabies en dat mag pas op de leeftijd van 12 weken. Vervolgens moet drie weken gewacht worden voordat die honden de grens over mogen, dus zijn ze inmiddels 15 weken oud.
Als dat echter ook omgekeerd geldt, dan hebben de fokkers en vermeerderaars in Nederland woonachtig een groot probleem. De meerderheid vindt het namelijk normaal de puppen op de wettelijk minimale leeftijd van 7 weken naar de nieuwe eigenaar te doen. Ook als die in het buitenland woont. En nu worden ze gedwongen de puppen nog eens acht weken te houden. Dan blijft er natuurlijk van de verkoopprijs helemaal geen geld voor een vakantie of verbouwing van je huis over. Ook de “serieuze” fokkers die een nestje fokken omdat hun hond “eraan toe is”, hebben dan een probleem. Vaak gaat het bij deze “echte fokkers” om teven van nog geen twee jaar oud. Dat het dan hetzelfde klinkt als wanneer zij vinden dat hun tienerdochter van 14 maar voor nageslacht moet gaan zorgen, omdat zij er “klaar voor is”, dringt niet tot hun door.

Gelukkig hebben in elk geval mijn in Nederland wonende mede-leden geen last van deze aangescherpte maatregel. Zij worden niet gedwongen hun puppen tot hun 15e week in huis te houden, omdat zij het al jaren vertikken te fokken.


Desondanks Prettige Feestdagen en voorzichtig met vuurwerk. Wanneer u zo stom bent een hand eraf of een oog eruit te laten knallen is dat uw probleem. Ik vind het een groter probleem als de dieren de dupe worden of als de ziektekostenpremies verhoogd moeten worden doordat u als een "rund met vuurwerk stunt".

donderdag 4 december 2014

Televisie

Had u nog enige fiductie dat de samenwerking tussen de avls en de NVSWH in de toekomst zou verbeteren of dat de verhoudingen zouden verbeteren nadat van Wattum zich enige tijd geleden behoorlijk negatief over onze voorzitter had uitgelaten, dan is dat na de laatste uitzending van Radar direct weer de kop ingedrukt cq. onder de grond geschoffeld.
Deze uitzending stond meer in het teken van de gezondheid van de Franse Bullterrier en de Mopshond maar toch mocht mevrouw Eggink, het fok-orakel van de avls haar zegje doen betreffende de gezondheid van Saarlooswolfhond en de daarbij behorende outcross methodiek om de gezondheid dan wel de inteeltdepressie van de Saarlooswolfhond te verbeteren. Even in een nutshell de inhoud van dat programma weergegeven.
Duidelijk werd dat het een “ons kent ons” onderonsje was want gelet op de besproken gezondheidsproblemen bij dat Franse Bulletje en die Mopshond valt het bij de Saarlooswolfhond behoorlijk mee. Dus de Saarlooswolfhond had helemaal in die uitzending niet ter sprake hoeven komen. Laten we duidelijk zijn, zowel de woordvoerder van de avls (Berends) als dat orakel (Eggink) komen beiden uit de omroepwereld. Ik heb me zelfs laten vertellen dat de mede-redactrice van dat wijkblaadje van de avls de opvolgster is van moe Eggink bij één van die omroeporganisaties. De presentatrice van Radar echter heeft blijkbaar nog nooit van “hoor en wederhoor” gehoord, niet dat we daar nu zo verbaasd over zijn in dit geval, maar mevrouw Eggink mocht ongegeneerd haar leugens ten aanzien van de NVSWH de ether in zenden: “Zij en haar man werden door de NVSWH geroyeerd omdat zij, nadat bij hen de puppen dood ter wereld kwamen, aandrongen op onderzoek naar de inteeltdepressie”. Hierbij vergat mevr. Eggink voor het gemak te vertellen dat dat meer lag aan hun eigen stomme eigenwijsheid en het ongegeneerd spuiten van oxytocine door hun Franse dierenarts dan dat de NVSWH hieraan schuldig was. En dat dat royement het gevolg was van de vele andere ongenuanceerde acties die zij ondernamen.
Ik wil u in dit verband alleen maar wijzen op wat hierover in het verleden op diverse forums, blogs, inclusief het mijne, websites, enz. enz. is geschreven. Zelfs op een facebook pagina is hierover te lezen (https://www.facebook.com/diny.pielanen?fref=hovercard)
Ik neem aan dat deze mevouw Pielanen dondersgoed weet waar zij het over heeft, omdat zij, op afstand wel te verstaan, betrokken was bij de geboorte van dit nest. 

Natuurlijk vond mevr. Eggink het ook in deze uitzending niet nodig uit de doeken te doen dat er in het verleden al genoeg outcrosses hebben plaatsgevonden. Dan had ook tot uiting gekomen dat die alleen maar hebben bijgedragen aan het optreden van nagenoeg alle erfelijke aandoeningen die de avls binnen haar populatie kent.
Net zoals zij het niet nodig vond te corrigeren dat de honden van de avls, om het even simpel te houden, pas na de erkenning van de avls in  het stamboek werden ingeschreven. Of ze weet zelf niet hoe het in elkaar steekt. Maar dat dit natuurlijk een flagrante miskleun was, is duidelijk.
Maar goed, de presentatrice van dit gewraakte programma liet het allemaal gebeuren en vond het dus niet nodig bij de NVSWH om opheldering te vragen.

Ik geef verder gelijk toe dat het bij dit soort programma’s nagenoeg onmogelijk is binnen dat tijdsbestek een onderwerp goed en verantwoord te behandelen. Daar gaat het vaak ook niet om. Meestal gaat erom zoveel mogelijk de “slachtoffers” op de voorgrond te zetten. Het weerwoord van de beschuldigde partij is dan totaal niet belangrijk.
Dan had in dit geval duidelijk geworden dat Eggink in haar eigen leugens is gaan geloven m.b.t. de geboorte van dat nest. Zou bij de mens net als bij Pinokkio de neus groeien bij elke leugen die verteld werd, dan zou mevr. Eggink ogenblikkelijk in het Guinness Book of Records zijn opgenomen als zijnde de vrouw met de langste neus ter wereld. Bij de mannen schijnt die op een kleine 9 centimeter te staan, dus er is nog hoop voor haar. Nou ja, leest u dat stukje op die facebook-pagina maar eens en gaat u maar eens op zoek op internet. Mogelijk dat bij u dan wel de ogen opengaan.

Dat dit onderwerp, gezondheid bij honden, een hot item is blijkt wel uit het feit dat gelijk de “grootste krant van Nederland” met een uitgebreid artikel komt. Aan het woord is ene heer Gubbels, secretaris van het Platform Verantwoord Huisdierenbezit en tevens fokspecialist. Als ik de Telegraaf verslaggever geweest zou zijn, had ik eerst een achtergrond zoektocht naar deze mijnheer uitgevoerd. Verantwoord Huisdierenbezit en Gubbels gaan in mijn ogen niet samen.
Vult u in uw internetbrowser volgende adres maar eens in: http://labradornet.com/FokkersGazet/gubbels.html Schrik niet van wat u leest.
En zo iemand heeft het dan over Verantwoord Huisdierbezit. Kijk, dat hij in dat zelfde artikel in die krant pleit voor het door elkaar kruisen van hondenrassen is niet zo vreemd gelet op zijn achtergrond. Dan weet u ook gelijk waar zijn fokspecialisme op gebaseerd is. Dat er dan geen sprake meer is van een nakomeling die bij een bepaald ras hoort, is duidelijk. Simpel gezegd, dit is de manier waarop bastaarden ontstaan. Niet dat die niet leuk kunnen zijn, natuurlijk. Maar bastaarden hoeven per definitie niet gezonder te zijn dan echte rashonden. Tenslotte lopen bastaarden grote kans de erfelijke aandoeningen van beide rassen waaruit zij stammen bij zich te dragen. Of valt dat onder Verantwoord Huisdierenbezit?

Maar ook dhr. Baaij van stichting Dier en Recht moet geen onzin verkopen met zijn uitspraak dat de Nederlandse Mopshonden vereniging dan maar via de rechter gedwongen moet worden de rasstandaard te veranderen. Dat kan die Nederlandse vereniging helemaal niet. Hij zal daarvoor toch echt in het land van herkomst van de Mopshond moeten zijn en ik weet bijna zeker dat die vervolgens zullen denken: “Daar heb je weer zo’n stomme Nederlander met dat opgeheven vingertje”. Hij zal zich met zijn stichting veel beter ook eens bezig kunnen houden met het fokken van dieren voor alle dierproeven die er plaatsvinden in Nederland. Maar ja, dan moet je het wel tegen de machtige diervoedings- en medicijn-industrie opnemen. Dat is heel wat anders dan die hobby-fokker die zich geen batterij advocaten kan veroorloven.

Dat de Raad van Beheer vervolgens opmerkt dat het merendeel van de honden in Nederland  buiten de georganiseerde kynologie om gefokt wordt, is allang bekend. Dat de problemen veroorzaakt door dat soort broodfokkers, want dat zijn het vaak, als gevolg van de onbekendheid bij Jan Publiek ook op de echte rashonden betrokken wordt, is ook allang bekend. Dat dat soort fokkers zelden aangepakt wordt is ook niet vreemd. Tot voor kort was een hond toch nog een “ding”, vergelijkbaar met een koelkast of magnetron. Het zal nog heel lang duren voordat de overheid een dusdanige cultuuromslag gemaakt heeft, dat in alle gevallen een dier als een levend wezen gezien wordt en derhalve meer rechten heeft dan die koelkast, ook al heeft die energielabel “A” terwijl dat dier afvalstoffen produceert. Dat ook in de meeste gevallen waarin sprake is van overlast door dieren dat niet aan dat dier ligt maar aan de eigenaar is ook nog lang niet vanzelfsprekend. Nee, als je pech hebt wordt dat dier in beslag genomen of afgemaakt, terwijl die eigenaar weer vrolijk een volgend dier kan aanschaffen.
In alle gevallen echter, waar het honden betreft, is vaak de rashond de pineut.

Natuurlijk zijn er uitwassen onder de fokkers van rashonden. De enkele keer dat ik op een tentoonstelling geweest ben heb ik me altijd afgevraagd waarom sommige eigenaren hun hond de hele dag in een strop ophangen, vervolgens met kammen, borstels, spuitbussen, enz. uren  met dat arme hondje bezig zijn. Vervolgens presenteren zij een paar minuten dat dier in de ring om als de gesmeerde bliksem nadat zij de ring uitzijn dat dier weer op te hangen en weer die attributen ter hand te nemen omdat de keurmeester met zijn handen over de vacht is gegaan. Zielig voor de hond en zo’n eigenaar is rijp voor opname in een inrichting vanwege obsessief gedrag.
Datzelfde geldt ook voor de eigenaren van de honden met neuzen alsof zij net hebben deelgenomen aan één of andere botsproef. Amechtig hijgend lopen zij hun rondje.
Dat hier wat tegen gedaan wordt, is niet meer dan logisch. Dat hiertegen ook de Raad (eindelijk) wat doet is ook niet meer dan logisch.

Laten we maar ophouden met deze ‘uitwassen’ in de kynologie.

Ook is op internet te lezen hoe de keuring van de puppen uit dat outcross nest van de avls verlopen is. Ze waren ook nog heel even te zien in die uitzending van Radar. Veelbelovend, was het oordeel van de keurmeester. Dank je de koekoek. Als je in de verenigingsbladen van ongeacht welk ras de kwalificaties van puppenkeuringen doorleest, staat bij de meeste “Veelbelovend”. Ik heb het idee dat het wel droevig met die pup gestemd moet zijn wil hij minder behalen. Dus een oordeel “Veelbelovend” moet je met een hele grote korrel zout nemen. Gelukkig staat dat er ook bij. Omdat ze pas 6 weken oud zijn, kan er nog van alles gebeuren. Dat het echter opviel dat de puppen frank en vrij aan het spelen waren tijdens het bezoek van die outcross-commissie is natuurlijk de grootst mogelijke onzin en getuigt van grote onkunde. Navraag bij fokkers van diverse rassen, ook rassen waarbij terughoudendheid, om die term even te blijven gebruiken, jegens vreemden niets bijzonders is, leert dat ook daar puppen van 6 weken oud frank en vrij aan het spelen zijn als er vreemden bij zijn. Dat zij vervolgens neervallen om een tukkie te doen is ook niets bijzonders. Het schijnt gewoon puppen eigen te zijn. Voor de rest kan ik nou niet stellen dat deze outcross-pups ook maar iets toevoegen aan het uiterlijk van de Saarlooswolfhond.

Wat wel opviel is dat die outcross-commissie naar het schijnt nog maar uit drie leden bestaat. Zijn die twee opgestapte commissieleden niet vervangen? Trouwens, wat was nu werkelijk de reden dat die twee dames uit die commissie gestapt zijn. Was dat naar aanleiding van de onthulling door onze voorzitter over de vroegere outcrosspraktijken bij de populatie buiten de NVSWH waaruit dus bleek dat die commissie door de avls aan alle kanten belazerd is of was er meer aan de hand. Daarom zou het ook zo interessant zijn, zoals de geruchtenmachine weergeeft, te vernemen wat dat ene ex-commissielid in haar brandbrief aan de Raad heeft geschreven. Net zo interessant zou het zijn te vernemen of de Raad antwoord heeft gegeven of slechts middels een nietszeggende briefje de ontvangst van die brief heeft bevestigd. Een handelswijze waar de Raad bekend om staat. Als het moeilijk wordt, hou je je op de vlakte in de hoop dat het vanzelf overwaait en je dus niets hoeft te doen. De NVSWH kan daar al jaren over meepraten.

In het nieuwste nummer van de stichting “Zeldzame Huisdieren” is een artikel te lezen van dhr. Oldebroek en mevr. Eggink over de gecontroleerde outcross bij de Saarlooswolfhond. Er wordt tevens verwezen naar de uitgave van de Raad “Fokken van rashonden”. Volgens mijn informatie is dat boekje echter van de hand van dhr. Oldebroek, dus makkelijk om daar gelijk reclame voor te maken. Alleen in dit geval is dit natuurlijk een vreemde gang van zaken. Door een Saarlooswolfhond te kruisen met een Zwitserse Witte Herder zijn de nakomelingen natuurlijk geen rashond, maar een bastaard. Als dit het idee is van de schrijvers van dat boekje, dat je rashonden fokt wanneer je twee verschillende rassen met elkaar kruist is het met hun kennis zeer droevig gesteld en hebben we straks nog maar één ras over, genaamd HOND.

Desondanks toch nog positief nieuws te melden. Lica is moeder geworden van 7 puppen. Hoe je ook over de afstamming van dat nest denkt, volgens mevr. Eggink een lijn waarin toch al genoeg rotzooi zit, kan je niet anders dan applaudisseren. Bij de avls wordt tenminste nog gefokt. Dat deze 7 puppen ook niet zullen bijdragen aan het terugdringen van het inteeltpercentage (ruim 48%) zal niemand verbazen. Dat blijkt ook bij de andere nesten die de laatste tijd bij de avls geboren zijn.
Nog even terugkomend op die kreet “inteelt-depressie”. Hoezo? Als we alleen al naar dit jaar kijken, dan zijn er al meer dan 100 puppen geboren. En er zijn nog meer puppen op komst. Gelet op het aantal gemelde nesten komt dat tot nu toe uit op ongeveer 5 puppen per nest en dat is een heel mooi aantal. Dit uiteraard allemaal buiten de NVSWH.

Bij de NVSWH zijn mijn mede-leden al vele jaren te beroerd om te fokken. Te belazerd, met excuses voor de uitdrukking, om hun teef voor de fokkerij ter beschikking te stellen, wat vrije dagen in te leveren om een nestje groot te brengen maar wel hoog van de toren blazen als men wat langer op de wachtlijst staat. Het wordt tijd dat deze leden eens een flinke schop onder het achterwerk krijgen met daarbij de boodschap dat het om het ras Saarlooswolfhond draait en dat ze derhalve ook eens een steentje mogen en moeten bijdragen om dat in stand te houden. Zo niet, dan moeten ze als de gesmeerde bliksem een pup bij de avls aanschaffen om vervolgens tot de ontdekking te komen dat ze een stamboomhoudende bastaard hebben gekocht die mogelijk behept is met de meest uiteenlopende erfelijke afwijkingen. Maar dan niet klagen dat je voor dat diertje zoveel geld hebt uitgegeven, wat hij dus niet waard is, en die in de meeste gevallen nog niet de helft zo oud wordt als de raszuivere hond van onze vereniging.

Nog een laatste tip voor de NVSWH. In de mailing die ik ontving betreffende de automatische incasso van het toekomstige lidmaatschapsgeld weer een staaltje van krom Nederlands: “Wij hopen tevens dat u, indien wij dit nog niet hebben, ons uw mailadres toe te sturen”.

Is het nou zo ontzettend moeilijk om zelfs dit ene zinnetje in normaal Nederlands te typen? Klaarblijk wel dus. “…. dat u ons uw mailadres toe te sturen” Misschien dat de opsteller van deze tekst vanuit de verenigingskas een opfriscursus Nederlands kan volgen. Bovendien is deze vraag volkomen misplaatst. Hoe kan ik deze mail krijgen als mijn mailadres nog niet bekend is. Ik neem voorts aan dat het mailbestand voor de electronische nieuwsbrief bij de secretaris bekend is of wordt die nieuwsbrief zonder ruggespraak met het bestuur door de afdelingen “PR” en “Feesten en Partijen” verzonden?
Leden waarvan het mailadres niet bekend is, zullen schriftelijk benaderd moeten worden. Via een aparte brief? Dan lijkt het weer op geld over de balk smijten. Waarom niet als bij andere rasverenigingen een los inlegvel betreffende deze materie in het clubblad. Dat komt toch bij alle leden terecht of gaat het bestuur er gemakshalve al van uit dat het clubblad door de meeste leden niet eens gelezen wordt.
Daarnaast getuigt de aanhef van de bijgesloten brief van zeer grote minachting jegens de leden. Men neemt niet eens de meest elementaire beleefdheid in acht, maar beschouwt de leden als horigen. Of is uw brief niet begonnen met "Geachte Pau" of "Geachte Verbeeck". Hoort dit niet te zijn "Geachte mevrouw Pau" of "Geachte heer Verbeeck"? Hoe onbeschoft kun je wezen.

Ik hoop dat u desondanks toch zult genieten van uw Sinterklaasavond met kadoos bezorgd door een Zwarte Piet.

zondag 2 november 2014

Verbazingwekkend

Het is verbazingwekkend dat de laatste weken weinig nieuws te melden valt vanuit de Saarlooswolfhondenwereld. Het zal toch niet zo zijn, dat iedereen met stomheid geslagen is nu Johan besloten heeft zijn ‘weblog op zwart’ te gooien. 
Laten we eerlijk zijn, de laatste tijd stegen zijn bijdragen niet boven het niveau “oud nieuws” en “herhalingen” uit. Heb ik al eerder geschreven, maar het is nu net of anderen daardoor met een ‘writers block’ opgezadeld zijn. Dat zal toch niet gebeuren?

Zoals bekend zijn bij de secretaresse of secretaris zoals het zou moeten heten, puppen geboren. Gelukkig voor haar raszuivere, voor zover je van raszuiverheid kunt spreken gelet op de voorouders. In ieder geval geen puppen uit een officiële outcross-lijn, omdat mevrouw daaraan niet wenste mee te werken. Dat mag duidelijk zijn.

Intussen is bekend geworden dat bij de ex-secretaris van de avls over een paar weken weer puppen het daglicht gaan zien. Volgens het weblog heeft de “pretecho’ uitgewezen dat Lica drachtig is. Ik heb dat bericht enige malen moeten lezen. Niet vanwege de aankondiging dat de hond drachtig is omdat er puppen gezien zijn. Nee, vanwege de kreet “pretecho”. Nog nooit van gehoord, maar gelukkig vermelden zij erbij wat hieronder verstaan moet worden.
Ik citeer:
Het is een ‘pretecho’ alleen bedoeld om te kijken of er voldoende pups zijn om de geboorte op gang te brengen
Einde citaat.

Deze zin maakt zelfs de kleinste kleuter duidelijk dat bij dit echtpaar of in ieder geval de opsteller van deze zin de meest elementaire kennis omtrent dracht en geboorte ontbreekt. Voldoende pups om de geboorte op gang te brengen. Hoe verzin je het. Zelfs al zou de teef Lica drachtig zijn van slechts één pup, dan nog zal de geboorte rond de 63e dag in gang worden gezet. Gewoon omdat hormonaal daartoe het sein gegeven wordt.
Als er voldoende puppen in het moederlichaam aanwezig moeten zijn om de geboorte op gang te brengen, volgens dit echtpaar althans, kan je je afvragen wat de achterliggende gedachte was bij het toedienen van al die wee-opwekkende middelen bij het allereerste nestje dat zij probeerden te fokken en dat zij vervolgens door hun ongebreidelde onkunde, eigenwijsheid, dus stupiditeit, om zeep hielpen. Ondanks alle aanwijzingen die zij vanuit de NVSWH kregen. Dan is het voor de puppen uit het eerste nest van Lica een godswonder te noemen dat zij de bevalling overleefd hebben.
Met dit soort uitspraken horen deze mensen bij de grote menigte zichzelf fokker noemende minkukels die het verboden zou moeten worden ooit met hun hond te fokken.
Het is een wonder dat ooit bij deze mensen zelf kinderen geboren zijn. Of vonden de artsen en/of verloskundigen het veiliger voor het kind een keizersnee toe te passen omdat ook zij al inzagen dat het anders fout zou gaan. Volgens dezelfde theorie is één kind dan toch ook te weinig om de geboorte in gang te zetten!

Na de oproep van enige tijd geleden door het avls-bestuur om teven beschikbaar te stellen voor een volgende outcross is het angstvallig stil gebleven. Ik heb als reactie op die oproep gevraagd waarom de huidige en de vorige secretaris hun teven niet beschikbaar hebben gesteld voor die outcross om daarmee het goede voorbeeld te geven aan de leden. Een duidelijk antwoord is daarop niet ontvangen, wel heeft de geruchtenmachine na die oproep  niet stil gestaan.
Het schijnt, zoals men mij heeft doen doorschemeren, dat de familie Berends Lica niet wilde gebruiken voor een outcross omdat er al voldoende honden van andere rassen in de lijnen gekruist waren.
Wacht even. Voldoende honden van andere rassen? Dit schijnt dus toegegeven te worden. Dan is het toch verbazingwekkend dat men krampachtig blijft vasthouden aan de wens tot een volgende outcross. Dat wijst erop, dat men alleen het eigen ego blijft koesteren. Zo van: “Kijk eens wat wij allemaal doen om het ras Saarlooswolfhond te redden”. Dat dat dus helemaal niet nodig is op de manier die de avls voorstaat, doet niet er zake.
Is het daarom vreemd dat nog steeds niet bekend is, volgens ingewijden althans, welk ras gebruikt gaat worden. Of blijft het angstvallig stil omdat vanuit de Raad nog steeds niet het groene licht gegeven is voor een volgende outcross? Het zou zo maar kunnen.

Het wordt over het algemeen als normaal beschouwd dat een voorzitter van een vereniging geen kennis hoeft te hebben van de materie waar die vereniging voor staat. Met andere woorden, een voorzitter van een voetbalvereniging hoeft niets van voetballen te weten, een voorzitter van een knikkervereniging hoeft niets van knikkeren te weten en dus hoeft een voorzitter van een rashondenvereniging geen kennis te hebben van dat ras of van honden in het algemeen. Hij of zij wordt verondersteld een vergadering in goede banen te leiden en sturing te geven aan die vereniging. Alle overige zaken kan hij delegeren.
In die zin is het dus niet zo verbazingwekkend dat de voorzitter van de avls nog steeds rept over “geruchten” wanneer het gaat om inkruisingen in het verleden. Deze man loopt nog zo ontzettend kort mee in het wolfhondenwereldje dat je hem dit niet euvel kunt duiden. Alhoewel. Hij zou echter beter moeten weten maar ook zou de redactie van het clubblad hem hierover op de vingers moeten tikken. Ook binnen zijn eigen vereniging erkent namelijk een groot deel van de leden dat er in het, al dan niet korte, verleden voldoende honden van andere rassen ingekruist zijn. Hij zou zelfs zij één van zijn eigen bestuursleden te rade kunnen gaan omdat zij bevriend is of was met de eigenaresse van één van die zeer verdachte honden, Skog. Bovendien heeft zij een hond verkocht of cadeau gedaan aan de fokker van Skog. Die man die op internet toegaf dat hij geen Saarlooswolfhond maar een wolfhybride gebruikt had voor de fokkerij.
Maar met zijn achtergrond, Meester, is het niet verwonderlijk dat hij twijfel zaait. Dit fenomeen, “gerede twijfel” genaamd, zorgt er voor dat in een rechtsstaat een groot aantal verdachten vrij gesproken wordt. Dus door zijn actie hoopt hij natuurlijk dat al die lui die aan dat frauderen, want meer is het niet, hebben meegewerkt daar niet op aangesproken worden. Het is dan zelfs mogelijk dat ook de Raad kan zeggen, dat zij hun handen in onschuld wassen.

Intussen zijn de volgende dekkingen bij de avls al weer aangekondigd. Het lijkt er echt op dat zij zich houden aan de wens van ‘Wageningen’. Per jaar moeten er x-aantal puppen geboren worden om het ras in stand te houden. Dat dat inhoudt dat je dan ook een groot aantal verschillende reuen moet inzetten, wordt dan voor het gemak weer vergeten. Maar al te vaak, en dat is ook een klacht van leden van de avls, wordt teruggegrepen op dezelfde reu. Mogelijk met in het achterhoofd de idee dat hij al nesten heeft voortgebracht en dus wel een potente reu moet zijn.
Ik zal geen namen noemen, dat is al vaak genoeg gedaan.

Intussen maakt de NVSWH bekend dat men een jaarkalender gaat uitbrengen. Foto’s daarvoor konden ingeleverd worden. Uiteraard is de samenstelling van de kalender aan één van de leden uitbesteed of heeft die het aanbod gedaan, omdat zij vanuit de periode voordat zij lid werd ook al diverse malen zo’n kalender uitbracht of liet uitbrengen. Slim van het bestuur van die kennis dan gebruik te maken. Ik hoop echter wel dat men bij de gekozen honden de juiste afstamming plaatst.
Bij de jongste generaties zal dat niet zo’n probleem hoeven zijn. Maar hoe staat het met de oudere honden die via die link naar die foto-pagina te bekijken zijn. Er is namelijk bij de NVSWH, zo heb ik te horen gekregen, nog nooit een hond geboren met de naam Jaro of Jaromar. Sterker nog, Eyro heeft nog nooit een teef met de naam Donja gedekt waaruit deze Jaro(mar) geboren zou zijn. Ik heb de online SWH-database doorgespit, maar die Jaro(mar) niet terug gevonden.
Ik krijg stellig het idee dat ook het bestuur totaal geen weet heeft van het verleden van het ras. Onbegrijpelijk dat onze voorzitter deze fout niet direct gecorrigeerd heeft omdat hij al met de Saarlooswolfhond bezig was voordat dit nest geboren werd. Volgens mij moet er nog een bestuurslid, algemeen bestuurslid, zijn die lid was voordat deze Jaro(mar) het licht zag. Ik hoop daarom van harte dat deze Jaro(mar) niet op de kalender wordt opgenomen, althans niet onder deze naam en met deze afstammingsgegevens.
Nog meer hoop ik dat één van mijn lezers en die zijn er meer dan genoeg binnen en buiten de avls en de NVSWH duidelijk antwoord geeft op de vraag: “Wie was deze Jaro(mar)”

Zoals u weet besloot het bestuur van de NVSWH een paar jaar geleden alle taken die door individuele leden werd uitgevoerd naar zich toe te trekken. Dit alles onder het mom dat het bestuur alles in eigen hand zou nemen.
Het blijkt echter dat, zo gaat ook in dit geval het gerucht dat men voor het “electronische papierwerk” rond alles wat met de Kampioens Clubmatch te maken heeft een beroep heeft moeten doen op één van de leden van de vereniging. Niet toevallig dat dit de hartsvriendin van één van de bestuursleden is. Waar blijft dan het “in eigen hand nemen”. Is ons bestuurslid dat zich met de website bezig houdt daartoe niet capabel genoeg? Of heeft men ook het beheer daarvan toch maar uitbesteed omdat het bestuur daar ook geen barst verstand van heeft. Ik kijk nergens meer vreemd van op. Mij is altijd voorgehouden dat een jaar of vijf geleden al een toen zittend bestuurslid, die trouwens nog steeds in het bestuur zit, al probeerde het website beheer over te nemen. Dan moet de kennis rond die “electronische papierwinkel” en alles wat er mee te maken heeft toch bij dat bestuurslid aanwezig zijn, anders doe je toch niet zo’n poging tot overname?
U mag het zeggen, ik denk er het mijne van.
Ik zou echter het schaamrood op mijn kaken krijgen als ik een inschrijfformulier voor een evenement op mijn website zou zetten, als ik die al had, en ik zou daarin blijk geven van gebrekkige kennis van de Engelse taal. Voortaan toch eerst maar eens bij iemand aankloppen die die taal wel machtig is. Ik heb niet gecontroleerd hoe het met het Nederlandstalige deel van de informatie gesteld is. Dat laat ik maar aan anderen over. Hebben die ook wat te schrijven, indien nodig.

Maar wie weet, wordt dit in het volgende clubblad verduidelijkt. Heeft men in elk geval een stukje kopij en hoeft men niet met het smoesje te komen dat men “vanwege de kosten” geen clubblad uitbrengt. Mocht men nog niet genoeg kopij hebben, dan een (gratis) tip: Gebruik een nog groter lettertype. De pagina’s zijn sneller gevuld en ik kan mijn vergrootglas laten liggen. Heb ik twee handen vrij om mijn theekopje vast te houden.



zondag 12 oktober 2014

Vreemd of niet vreemd

In een vorige aflevering vroeg ik u of de mogelijkheid bestond dat de familie Berends-Eggink hun teefje Lica zou inzetten voor de fokkerij in het kader van het outcross-project van de avls. Ik merkte daarbij op dat het mij zou verbazen als zij dat diertje zouden laten dekken door een reu van een ander ras.
Eigenlijk gold ook in dit geval: de vraag stellen is de vraag beantwoorden.
Het antwoord is geleverd. Lica wordt gedekt door een SWH-reu, Chumani’s Endoran Arik, zo wordt door deze familie gemeld.
Opmerkelijk in dit geval is dat ook de secretaresse haar teefje liet dekken door een SWH-reu en derhalve ook niet wenste mee te werken aan een volgende outcross.
Het is des te meer opmerkelijk omdat, zeker in het geval van de familie Berends-Eggink, van alle kanten aangedrongen wordt op één of meer outcrosses ten einde het inteelt-percentage terug te brengen, het aantal erfelijke aandoeningen binnen de/hun populatie terug te brengen en dus het ras van de ondergang te redden. Vervolgens laat men aan de leden over hun teef ter beschikking te stellen en zelf voor de veiligheid van een SWH-reu te kiezen.
Dit doet mij denken aan wat ik ooit las of hoorde over een bekend, inmiddels wijlen, politicus, door zijn, eveneens wijlen, echtgenote betiteld als een genie. Jawel, dhr. Den Uyl.
Hij riep ooit in de aanloop naar verkiezingen: “Iedereen een auto voor de deur”. Toen hij daar vier jaar later op aangesproken werd reageerde hij met: “Maar ik heb nooit gezegd dat je ermee mocht rijden”.
Vertaald naar het heden bij de avls: “Een outcross is dringend noodzakelijk, maar dat wil niet zeggen dat wij daaraan mee werken”. Heel cru gesteld lijkt dat op “een grote bek opzetten en vervolgens heel snel weer in je hol kruipen”.

Dat het meewerken aan het terugdringen van dat hoge inteeltpercentage niet de eerste prioriteit is van de familie Berends blijkt wel uit de genoemde dekking. Die alom bekende online database geeft helaas geen uitsluitsel, maar het IC ligt ergens in de buurt van de 48,5%. Ook de overige aangekondigde nesten helpen niet echt mee dat percentage omlaag te brengen. Baka Inu Laufeyra Sonr Loki x Chumani’s Chiara Evora kent een IC van rond de 50% en de laatst aangekondigde dekking Rana x Ronja komt ook op meer dan 42%.
Wellicht dat je de fokkers van de laatste twee nesten niets kwalijk kunt nemen, omdat zij mogelijk geen lid zijn van de avls. Dus hoeven zij zich niets van de voornemens van de avls aan te trekken. Maar toch. Kijken we verder naar alle overige nesten die afgelopen tijd geboren zijn, dan zorgt het merendeel daarvan ook niet dat dat IC teruggedrongen wordt. Maar ook in dit geval geldt, dat die fokkers (vermoedelijk) geen lid zijn van de avls en het hen dus niet interesseert hoeveel inteelt er plaats vindt, als het maar geld oplevert. Ik kan me in elk geval niet voorstellen dat iemand die met de regelmaat van de klok nesten in de aanbieding heeft nog fokt uit liefde voor het ras. Zomaar een gedachtekronkel mijnerzijds.

Ook zo apart is dat nog steeds niets bekend is welk ras zich mag verheugen bij te dragen aan de volgende outcross door of bij de avls. Wel een oproep plaatsen, maar verder niets bekend maken. Betekent dit soms dat men zelf nog niet weet wat men gaat of moet doen. Het zou zo maar kunnen.

Trouwens, als u naar de foto’s van de puppen van deze eerste officiële outcross kijkt, moet u toch heel eerlijk bekennen dat deze absoluut geen bijdrage aan het ras zullen of kunnen leveren. Ze hebben wat puntigere oren dan een echte SWH, missen de juiste oogvorm en hebben in elk geval een veel te donker, bijna zwart zelfs, oog. Nou kunnen de deskundigen wel roepen dat je na x-generaties weer een echte Saarlooswolfhond hebt, maar als deze kenmerkende eigenschappen van het ras al niet terug te vinden zijn bij de nakomelingen van een SWH-teef is het echt afgelopen. Wat 30 jaar geleden met veel moeite bereikt is, wordt in één klap teniet gedaan. Met dank aan de knoeiers, die zichzelf fokker noemen. En met nog veel meer dank aan de avls die deze kruising erdoor gedrukt hebben bij de Raad, zodat willens en wetens het ras Saarlooswolfhond naar de knoppen geholpen wordt.

Een volgend opmerkelijk nieuwtje komt van de kant van de NVSWH. Zit iedereen te wachten op het nieuwe clubblad, komt men met een nieuwsbrief dat vanwege de kosten het uitbrengen van het nieuwe clubblad wordt uitgesteld tot december.
Zoals door anderen al op social media gemeld, is dit toch hoogst opmerkelijk. Heeft men afgelopen twee jaar dan kans gezien bijna veertigduizend euro op te maken?
Twee maal een gratis clubmatch (2013 en 2014) voor de exposanten en het vergoeden van taxikosten voor één of meer leden zodat zij of de clubmatches of de jaarvergaderingen kunnen bezoeken, kunnen nooit zoveel gekost hebben.
Heel vreemd dus dit bericht. Of moeten we soms gaan denken aan het feit dat men geen kans ziet een clubblad te maken. Geen kopij vanuit de leden, geen kopij vanuit het bestuur, enz. Je gaat je dan afvragen hoe de vorige redactie van het clubblad die tientallen voorgaande jaren wel kans gezien heeft een clubblad te vullen. Met andere woorden: het bestuur zit uit zijn nek te kletsen. Niet een echt vreemde uitspraak.

Gelukkig is er nu eens iemand anders die iets vreemd vindt. Op een facebook pagina is te lezen dat een fokker/eigenaar een HD-A uitslag heel vreemd vindt wanneer die gekoppeld is aan een Norbergwaarde van 18. Dat die man door diverse anderen met zo’n uitslag gefeliciteerd wordt, is nog vreemder. Het geeft gelijk aan dat men die liedens niet serieus moet nemen, niet dat we dat nog deden, maar het maakt het nog eens heel goed duidelijk.
Als je de bijgeplaatste foto’s bekijkt, snap je al helemaal niet waarom men op de felicitatie-toer gaat. Die HD-A zou, naar die foto’s kijkend, toch meer richting HD-C of HD-D moeten gaan. Mogelijk dat men bij de afdeling GGW van de Raad last had van storingen aan de grijze massa.
Ook het antwoord van de betreffende afdeling op vragen van deze eigenaar was redelijk vreemd en riep nog meer vragen op.

Naar aanleiding van zijn stuk op zijn eigen Facebook pagina dat hij de hond toch al niet wilde gebruiken voor de fokkerij omdat andere honden al gebruikt zijn of nog worden, komt een lezeres met de opmerking dat een ex-reu van de NVSWH al  te vaak ingezet is in de fokkerij. De schrijfster verwijst hierbij naar de eerste “verparing NVSWH x Niet-NVSWH”. Als zij doelt op de reu Honehe heeft zij het mis. Die reu was niet betrokken bij die eerste “outcross”. Bovendien heeft hij slechts 85 nakomelingen uit die viermaal dat hij gedekt heeft. Ook de reu Blizzard was niet betrokken bij de eerste verparing. Wel heeft hij 121 nakomelingen. Nee, de eerste reu van de NVSWH die gebruikt werd om een teef van buiten de NVSWH te dekken was Lycaenops Lupus Ljarkow. Hij dekte Toetie Tizra Bastaja waar in 2002 het K-nest van Bastaja uit geboren werd. Deze reu heeft op dit moment 179 nakomelingen. Jammer alleen dat je de geluiden dat een bepaalde hond te vaak gebruikt wordt niet hoort wanneer het om honden gaat die niets met de NVSWH te maken hebben. Er lopen buiten de NVSWH teveel honden rond die veel te vaak ingezet zijn in de fokkerij.  Het meest bekende voorbeeld is dan wel Skog av Seppalaska, die wolfhybride of nazaat van een wolfhybride, met meer dan 600 nakomelingen. Met als gevolg van dat alles dat bepaalde erfelijke aandoeningen steeds de kop op blijven steken. Echt vreemd is dat helaas niet, ook niet dat je daar niemand verder over hoort omdat de NVSWH er niet bij betrokken was.

Het meest vreemde nieuws komt echter weer van Johan Berends. Hij stopt er mee, schrijft hij. Jawel, hij stopt met zijn weblog en gaat zich storten op andere interesses die er de laatste jaren bij ingeschoten zijn.
Nou kan dat natuurlijk een journalistieke misleiding zijn. Hij zou natuurlijk ook kunnen bedoelen dat hij met zijn weblog stopt omdat hij de laatste tijd: a) weinig te melden had en b) als hij al wat te melden had hij gelijk ook weer in herhalingen viel. Tja, eens een omroepman altijd een omroepman: “Niets nieuws te melden, dan herhalen we maar weer eens. Dat we het al meerdere keren herhaald hebben, maakt niet uit. Doen we op TV ook. Je hebt iets op de plank liggen of niet.”
Mogelijk is er zelfs nog een keuze c. Zijn schrijfsels hangen de meesten al zover de keel uit, dat hij al lang niet meer geloofwaardig gevonden wordt. Zou zo maar eens een zeer reële mogelijkheid zijn.

Zijn omroepachtergrond blijkt ook al direct uit zijn begeleidend stukje. Afgelopen 9 jaar heeft zijn weblog zo’n miljoen bezoekers getrokken. Natuurlijk meldt hij niet dat daaronder velen zijn die meerdere malen, zelfs dagelijks, zijn blog bezochten waardoor de teller snel opliep, maar zo’n “kijkcijfer” staat natuurlijk stoer. “Kijk eens hoe goed men mijn weblog vindt”
Ook nu weer geldt, de vraag stellen is de vraag beantwoorden. Zullen we zijn weblog gaan missen? Nee, driewerf neen.
En dat is niet eens zo vreemd.

zaterdag 27 september 2014

Verleden en toekomst

Voor zowel de NVSWH als de avls ligt de clubmatch al weer in het verleden. Zoals gewoonlijk viel het aantal inschrijvingen bij de NVSWH tegen. Als lid van deze vereniging zou ik me de ogen uit het hoofd schamen met zo’n gebrek aan clubbeleving. Wat is er nou op tegen één keer per jaar je hond te laten onderwerpen aan de deskundige blik van een keurmeester. Tenslotte moet een rasvereniging het van dit soort activiteiten hebben om inzicht te krijgen in de ontwikkeling van de populatie. 
Je kunt toch niet verwachten dat het bestuur alles weet over de ins en outs van de honden die onder haar verantwoording vallen. Van dit bestuur kun je dit zeker niet verwachten.
Het ergste is ook nog eens dat de inschrijving gratis was. Als rechtgeaarde Nederlander dien je daar als de gesmeerde bliksem gebruik van te moeten maken.
Maar nee hoor. Niet onze leden. Geen interesse deel te nemen aan de clubmatch staat gelijk aan totaal geen interesse in de toekomst van de populatie. Eigenlijk hadden we dit kunnen verwachten, omdat het al jaren zo gaat.
Geen wonder ook dat er nauwelijks puppen geboren worden. Onze leden interesseert het geen barst. Ze hebben nu een hondje en als het komt te overlijden, zeg je toch je lidmaatschap op. Betrokkenheid is ver te zoeken.

Dat het ook anders kan, bewijst het aantal inschrijvingen voor de clubmatch van de avls. Bijna 70. Je mag dan aannemen dat die mensen wel betrokkenheid tonen, ook al hebben ze een hondje dat uitsluitend op papier een Saarlooswolfhond is. Maar vooruit, in hun geval geldt dat een kinderhand gauw gevuld is. Ik vermoed verder dat uitsluitend die honden ingeschreven waren die nog enigszins op een Saarlooswolfhond lijken.
Toch was er in ieder geval één opvallende aanwezige en ingeschreven hond.

In het verleden was er een man, ex-lid van de NVSWH en ex-lid van de avls, die met de regelmaat van de klok moest vermelden dat een “blinde hond” van de NVSWH op een tentoonstelling gewonnen had. Schande voorts dat een dergelijke hond op een tentoonstelling, enz. enz. Dat die hond niet blind was, deed in de ogen van die importmossel niet ter zake. In zijn beleving was de hond blind en daar had iedereen zich aan te houden.
Nou schrijft volgens mij de FCI in haar reglementen inderdaad dat blinde honden niet toegelaten mogen worden tot tentoonstellingen, zeker niet als te exposeren hond.
Alleen, in het geval van de avls hoor je die man niet. De blinde hond van de familie Berends-Eggink, u weet wel het orakel van de avls en de ex-secretaresse en tegenwoordig lid van de outcross-commissie, behaalde een Zeer Goed in de veteranenklasse. Nee. Nu is het plots geen bezwaar, anders had hij op zijn eigen weblog daar allang schande over gesproken.
Zelfs dat echtpaar verhaalt vol trots op internet over het behaalde resultaat.
Voor een dergelijk optreden is “hypocriet” nog een te milde kwalificatie. Het maakt nogmaals duidelijk dat deze familie, maar ook de avls in zijn algemeenheid, van mening zijn dat zij zich alles kunnen veroorloven en dat je uitsluitend luidkeels dient te roeptoeteren wanneer dit bij de NVSWH zou voorkomen.
Eerlijkheidshalve zijn we hierover niet verbaasd omdat dit al aan de gang is vanaf het moment deze familie geen deel meer uitmaakte van het ledenbestand van de NVSWH.
De bewering destijds van dhr. Berends “dat zij toch al geen verenigingsmensen zijn” en dus het vertrek bij de NVSWH niet erg vonden, spreekt voor zich gelet op hun extreme verenigingsactiviteiten sinds dat vertrek.

Intussen is bekend gemaakt dat volgende maand de huidige secretaresse van de avls van haar hondje het eerste nest verwacht. U herinnert zich vast nog wel die triomfantelijke aankondiging van de voorgenomen dekking. Nee, nee, beste lezer. Geen reu van een ander ras. Geen outcross-nestje voor deze mevrouw. Daar werkt zij niet aan mee. Wat moet je ook met een stelletje bastaarden, als de populatie die je vertegenwoordigt al voor een groot deel uit bastaarden bestaat.
Wat denkt u verder. Zal de teef Lica van mevr. Eggink door een reu van een ander ras gedekt gaan worden? Ik vraag het me af. Volgens mij is ook deze familie niet gecharmeerd van een nestje bastaarden. Dat zij voor het eerste nest van hun teefje het oog lieten vallen op een lijder aan distichiasys doet niet ter zake, omdat je daar niet blind van wordt. Dat een hond met die aandoening van de fokkerij uitgesloten dient te worden geldt niet voor deze familie of voor de avls.

Maar goed, 68 inschrijvingen voor de clubmatch van de avls. Dat zijn dus minimaal 50 gezinnen, ik ga er vanuit dat een aantal exposanten meer dan één hond had ingeschreven, die van mening zijn dat dhr. Berends destijds uit zijn nek kletste toen hij zij dat men bij de avls respect heeft voor het karakter van de hond en dat men daarom niet naar tentoonstellingen ging. Ook zijn eigen vrouw heeft dus lak aan zijn woorden, anders had zij niet ingeschreven. Afgezien van het meer ‘ontspannen’ verloop van zo’n clubmatch blijft het toch een tentoonstelling. Dezelfde regels, dezelfde werkwijze. Mogelijk dat een keurmeester minder “streng” keurt, maar niettemin wordt er een keurrapport van de gepresenteerde hond opgemaakt. En ondanks dat ‘minder strenge’ zal een keurmeester toch naar eer en geweten de hond een kwalificatie opspelden.
Kunnen we dan in het vervolg meer honden van avls-leden op tentoonstellingen aantreffen als exposant? Volgens de laatste berichten in elk geval niet op die tentoonstelling in Zwolle. Daar scheen vlak voordat de inschrijving sloot nog maar één Saarlooswolfhond ingeschreven te zijn.

Intussen heeft de NVSWH een tipje van de sluier opgelicht ten aanzien van hun plannen voor volgend jaar bij de viering van het 40-jarig bestaan van de vereniging. Ik kan echter niet stellen dat er nou zoveel bekend geworden is. Nietszeggende woorden, want het was al bekend gemaakt wat de plannen zijn. Een symposium en de dag daarop een Kampioens Clubmatch. Twee keurmeesters en het staat open voor alle Saarlooswolfhonden uit binnen- en buitenland, lid of geen lid van de NVSWH.
De gang van zaken rond die KCM is, volgens het laatste bericht, de verantwoording van dhr. v.d. Geer. Een notoire tentoonstellingsganger en in het bestuur de ‘directeur feesten en partijen’, dus mag je toch iets meer kennis van zaken verwachten. Voor alle duidelijkheid: een KCM staat ALTIJD open voor alle honden van het betreffende ras of de eigenaar nou wel of geen lid is van de organiserende vereniging, zo valt te lezen in de reglementen van de Raad van Beheer. Dus omdat er nu bij te vermelden is overbodig.
Men rekent op zeker 100 inschrijvingen. In dat geval heb je minimaal twee keurmeesters nodig. Onder die, gehoopte, 100 inschrijvingen zullen de leden van de NVSWH in het niet vallen. Als ze op een gewone clubmatch al niet komen, dan toch zeker niet op een KCM. Omdat op zo’n KCM een zgn. CAC te behalen is, om het even simpel te houden, is het niet aannemelijk dat de leden van de avls zullen inschrijven. Zoals gezegd hebben deze mensen iets tegen dit soort festiviteiten, omdat zij ook op andere CAC-tentoonstellingen niet komen opdraven.

Ah. Dan zien we daar dus eigenaren die van geen van beide verenigingen lid zijn. Zoals misschien wel die Nederlands/Franse fokster. Wordt die dan ook zo uitbundig en enthousiast verwelkomt als de ex-leden van de NVSWH op de laatste clubmatch?
Interessanter was het geweest wanneer verkondigd was wat de daadwerkelijke inhoud van dat symposium zou zijn. Rasstandaard? Is dat alles? De huidige rasstandaard is toch duidelijk genoeg, volgens mij staat er in het boek over de Saarlooswolfhond zelfs nadrukkelijk wat bedoeld wordt. Of gaat men nog eens extra de nadruk leggen op de ongewenste aanwezigheid van witte staartpunten, zadeldekken, de (bijna) zwarte kleur, of …… Wie zijn de panelleden, enz. enz. Het kan natuurlijk zijn, dat men zelf nog geen flauw idee heeft wat men gaat doen. Symposium klinkt deftiger dan een lezing, maar houdt toch veel meer in. Kom op, bestuur. Laat zien dat je daadkrachtig bent en dat je alles goed op de rails hebt.
Vooruit, de toekomst moet het uitwijzen.

Ook nog iets om naar uit te kijken.
Wanneer u wat tijd hebt en uiteraard zin, moet u toch eens wat uitgebreider op internet rondsnuffelen. Vooral een website van een Noorse Saarlooswolfhond eigenaar is interessant. Ik zou daarom de avls dringend willen uitnodigen die zoektocht te maken. Het geeft ze namelijk een uitgelezen kans van nog een nestje Saarlooswolfhonden de stambomen in te laten trekken of ongeldig te laten verklaren. Het favoriete tijdverdrijf van de avls. Vooropgesteld natuurlijk dat de Noorse Kennel Club net zo meewerkend is als onze eigen Raad van Beheer.
Te lezen op die website is namelijk dat de teef “Crying Wolf Nuka av Ulveblikk”, evenals een nestzusje, lijder is aan PRA. Dat betekent dus dat beide ouderdieren minimaal drager zijn, dus PRA Voorlopig Niet Vrij. In de online database van dhr. Frantz is terug te vinden dat het dan gaat om de reu Java en Javier de Louba Tar en de teef Wolfsirius Guardian Angel. Verder zoeken maakt duidelijk dat Java in ieder geval 6 nesten heeft voortgebracht, waarvan het laatste in maart 2014. De teef heeft slechts één nest voortgebracht.
Dus avls, na dit voorzetje zijn jullie aan de beurt omdat in jullie optiek nooit met deze honden gefokt had mogen worden.
Ik verwacht echter dat de avls geen klap doet. Een Nederlandse eigenaresse aanpakken die toevallig lid geweest is van de NVSWH is “dapper”. Maar om bij de Noorse en Finse kennel clubs aan te kloppen, de landen waar beide ouderdieren zitten, daar is men ongetwijfeld te laf voor.
Ook nu zal de toekomst dit uitwijzen.

Tijdens die snuffeltocht op internet en in die beroemde database stuitte ik op nog een opmerkelijk hondje. Het is maar een voorbeeld, want er staan meer honden, bijv. Hichka van 6 feb. 2012, in die database die ik persoonlijk met gezwinde spoed zou overhevelen naar de database van de Tsjechoslowaakse Wolfhonden omdat ze daar eerder thuishoren dan tussen de Saarlooswolfhonden. De hond waar ik echter op doel heet “Hope for the Future di Fossombrone”. Inderdaad, een in Italie gefokte SWH. Ik moet de fokkers complimenteren met hun bijzonder grote gevoel voor humor. Als namelijk deze hond onze “Hoop voor de toekomst” moet zijn, is de Saarlooswolfhond per direct ten grave gedragen. Dit heeft niets meer met een SWH te maken. Als u alleen al naar het uiterlijk kijkt, zonder iets van de afstamming te weten, ziet u gelijk bij welke beruchte fokker de voorouders vandaan komen. Alleen zij was in staat, daarvoor de complimenten, honden te fokken met van die rare strepen in de vacht. Strepen alsof iemand dagelijks met de vingers de haarlak staat te verdelen. Een aspergeveld is er niets bij. Nogmaals, met dit soort honden is er geen toekomst meer, alleen nog maar een verleden.



maandag 1 september 2014

Raadsels, 2

Naar aanleiding van mijn vorige artikel, Raadsels, is uiteraard weer gereageerd door onze grote vriend uit de provincie Zeeland. U weet wel, die meneer die slechts over één ding kan schrijven, namelijk PRA.
Hij heeft gemeend een ECVO-uitslag te moeten publiceren van de hond Kelev (Na’Kelev) waaruit zou moeten blijken dat de NVSWH al vanaf midden jaren ’90 van de vorige eeuw moedwillig PRA-lijders inzet in de fokkerij. Met als resultaat, uiteraard volgens deze zelfde meneer, dat de hele populatie van de NVSWH voor het merendeel blind zou moeten zijn. Met daarbij het risico dat ook de populatie buiten de NVSWH vergeven kan worden van PRA wanneer NVSWH honden gebruikt worden voor de fokkerij buiten onze vereniging. Het is  deze meneer niet duidelijk te maken dat PRA al vele jaren en in zeer ernstiger mate voorkomt buiten de NVSWH.
Alleen moeten we ons wel realiseren wie met die bewering komt en dan moet het duidelijk zijn dat deze meneer in het verleden, in ieder geval, vaak met de grootst mogelijke onzin kwam. Uitsluitend om te shockeren of te provoceren, zo u wilt. Ook in dit geval moeten we zijn beweringen dus met de grootst mogelijke korrels zout nemen.  

Omdat ook dit ruim voor mijn tijd heeft plaatsgevonden, dat ECVO-onderzoek van Kelev wel te verstaan, ben ik te rade gegaan bij hen die het weten kunnen.
Het raadselachtige in het geval van Kelev is echter dat de eigenaresse destijds de vereniging heel wat meer positief nieuws had doorgegeven. Inderdaad kreeg Kelev bij het eerste onderzoek van de ECVO-arts in Utrecht de uitslag “PRA Voorlopig Niet Vrij”. Bij het volgende onderzoek door dezelfde ECVO-specialist kreeg deze hond “PRA Vrij”. Indachtig de stelling, dat de slechtste uitslag geldig blijft totdat het panel zich heeft uitgesproken, dook de eigenaresse in de ECVO-materie. Volgens haar bevindingen bleek dat een aantal ECVO-artsen het recht had buiten het panel om een uitslag bindend te verklaren. Dat was, volgens haar, in dit geval ook gebeurd. Bovendien had de specialist ook nog eens uitdrukkelijk verklaard dat de hond, wat hem betrof, zonder problemen voor de fokkerij ingezet mocht worden. Hetgeen daarna ook gebeurd is. Gelet op deze ontwikkelingen was het voor de eigenaresse niet langer noodzakelijk naar die panel-avond te gaan.
Het schijnt zelfs zo te zijn, dat de hond Kelev in officiële berichten van de Raad als “PRA Vrij” door het leven gaat. Jammer genoeg blijkt deze hond niet terug te vinden te zijn, vanwege zijn geboortejaar, in het overzicht “Gezondheidsonderzoeken online”. Ongetwijfeld zal deze uitslag nog wel ergens terug te vinden zijn.
Ik weet dus niet of dhr. Strijk ook van die ontwikkelingen op de hoogte is of dat hij, wat mij allerminst zou verbazen, ook nu weer slechts met halve feiten en waarheden op de proppen komt. Gelet op zijn Don Quichotte-achtige PRA-kruistocht tegen de NVSWH is dat geenszins een raadsel. Alleen trekt hij nu ook de geloofwaardigheid van de Raad in twijfel. Ach, we weten het. Alleen dhr. Strijk vindt dat uitsluitend dhr. Strijk de waarheid verkondigt.

Het zal daarom voor een ieder waarschijnlijk een groot raadsel zijn hoe hij gaat reageren op de aankondiging van zijn vroegere PRA-kruistochtvaarder (of vaarster) dat zij een pup heeft uit dat beroemde/beruchte nest van Noura en Wizo. Een reu, dus een nestje hoeven we niet te verwachten, maar wel zonder stamboom. Of zou zij hem in één of ander buitenland toch gaan laten aankeuren teneinde een stamboom te krijgen? Want ook al krijgt deze hond PRA Vrij hij zal toch te boek lopen als drager van het gen voor PRA zolang zijn moeder niet vrij gegeven is op die panelavond. En zonder dat woordje “Vrij” geen stamboom voor de puppen volgens de Raad.

Gelukkig zijn er bij de avls weer Saarlooswolfhonden puppen geboren. Mocht de fokster van dit nest eerder deze maand al dat eerste officiële bastaardnest verwelkomen, nu dus een echt SWH-nest. Opvallend echter, en gelijktijdig uitermate triest, dat één van de puppen niet levend ter wereld kwam. Dit lijkt, en ik hoop dat ik het mis heb, de laatste tijd meer schering en inslag te zijn bij de avls.
In ieder geval lijkt de mevrouw van dit nest zich als echte fokster op te gaan stellen. Twee nesten tegelijk. Dat zie je alleen bij de echte “fokkers”. Alleen zorgen echte fokkers ervoor dat zij in ieder geval verzekerd zijn van pup-afzet.

Het raadsel van de “gecentraliseerde fokkerij” bij de NVSWH is daarmee opgelost. Vanaf begin jaren 80 van de vorige eeuw is bij de NVSWH altijd iedere fokker verzekerd geweest van pupafzet. Het was daar dus nooit nodig, zoals nu bij de fokster van kennel Baka Inu, een extra oproep te plaatsen dat er nog puppen voorradig zijn.
Voorradig. Getver. Het lijkt wel alsof ze op de plank liggen of aan de boom hangen. Niet zo raadselachtig wanneer je bedenkt dat de avls zich een slag in de rondte fokt. Dan moet je wel een oproep plaatsen dat je nog puppen te verkopen hebt. Komt er nog een advertentie op Marktplaats? Op Tweedehands.nl maak je geen kans, daar moet je adverteren met minimaal herplaatsers.

Het lijkt er dus op dat deze fokster in de leer is geweest bij de fokkers in Frankrijk. Daar wordt immers ook aan de lopende band gefokt met de meest uiteenlopende types Saarlooswolfhonden, waarbij ik onmiddellijk mijn excuses aanbied aan de eigenaren van de echte Saarlooswolfhonden. In het geval dat zij een hond uit Frankrijk hebben geïmporteerd zullen er slechts zeer weinig zijn aan wie deze excuses besteed zijn. Dat spul afkomstig uit Frankrijk is de naam SWH allang niet meer waard. Dat weet iedereen. Zelfs zij die tot voor kort op alle mogelijke manieren die Nederlands-Franse fokster te vuur en te zwaard verdedigden. Hieronder ook, in zijn algemeenheid, de Raad van Beheer hoewel die nog steeds niet tot inkeer is gekomen. Het is geen raadsel dat dat nooit zover zal komen.

Schreef ik in mijn vorige “Raadsels” nog dat binnen zeer afzienbare tijd de avls met een oproep zou komen voor de volgende outcross, dan ben ik door de actualiteit achterhaald. Inderdaad heeft men daar een dringende oproep gedaan teven ter beschikking te stellen voor de volgende outcrosses. Ik schreef het al. Die drie puppen, waarvan slechts één teef, uit die combinatie met die Witte Herder zetten geen zoden aan de dijk ten aanzien van de pogingen van die club het ras Saarlooswolfhond te redden.
Het bestuur van de avls, of is het die outcross-commissie of is het een zekere familie binnen de avls, heeft dit “flut-nestje” aangegrepen ongebreideld door te gaan met hun (ziekelijke) fantasieën de Saarlooswolfhond te redden door allerlei ongeregeld in te kruisen.
Is het vreemd je af te vragen of dit ook is wat de Raad van Beheer voorgeschoteld is ten aanzien van die ‘reddingspoging’ van de Saarlooswolfhond.

Het grote raadsel in verband met deze recente oproep is de, nagenoeg, gelijktijdige melding dat de teef van de secretaresse van de avls gedekt is door de reu Thorgal. Ja, u leest het goed. De teef Kaya-Kadin van de Kilstroom is gedekt. Niet zo wereldschokkend zo’n simpele mededeling. Het raadselachtige is echter waarom deze mevrouw haar hond niet beschikbaar heeft gesteld voor de volgende outcross die de avls voor ogen heeft. Zo wantrouwend als ik ben ten opzichte van de bedoelingen van de avls doemen er twee scenario’s op.
De eerste: deze mevrouw, de secretaresse van de avls dus, heeft lak aan de ideeën van haar eigen vereniging het inteeltpercentage en de eventuele erfelijke aandoeningen te verminderen. Zij staat dus in het geheel niet achter die plannen van die outcross-commissie of liever gezegd achter de plannen van een zekere familie binnen de avls. In het kort, het interesseert haar geen barst of het inteeltpercentage of het aantal erfelijke aandoeningen, binnen de populatie waar zij als bestuurslid mede verantwoordelijk voor is, verminderd worden. Het verminderen van die erfelijke aandoeningen is trouwens een utopie wanneer je gaat kiezen voor outcross-reuen uit rassen waar nog meer erfelijke aandoeningen voorkomen.
De tweede reden: mevrouw beseft duvels goed dat je voor een nestje bastaarden, als je je teef laat dekken door een reu van een ander ras, niet de hoofdprijs kunt vragen. Laten we eerlijk zijn, als je 1000 euro of meer kan vragen voor een, op papier althans, rashond kan je niet verlangen dat Jan Modaal datzelfde bedrag uitgeeft voor een echte bastaard. Een hond dus zonder echte stamboom.
Wees eens heel eerlijk, beste lezers, zou u dat wel doen als u de keuze had? Dus in dit geval kiest mevrouw de secretaresse mogelijk voor het geld en gaat het ras naar de verdoemenis. Althans volgens die eerder genoemde, bij iedereen bekende, familie omdat zij niet meewerkt aan een outcross.
Alleen, wanneer gaan we vernemen dat deze familie hun eigen teef Lica gaat inzetten voor één van de komende outcrosses?
Veel geschreeuw en weinig wol, of …?

Het hoeft niet raadselachtig te zijn dat ik niet al te uitgebreid inga op dat weblog van die Zeeuwse meneer. Ik heb alleen begrepen van allerlei bijdragen op internetforums dat zo’n 10 jaar geleden al tijdens een Algemene Leden Vergadering van de NVSWH de toenmalige voorzitter aangaf dat ook voor de NVSWH eens de tijd zou komen zich te bezinnen op de toekomst van het ras. Dat zou, volgens hem, betekenen dat ook de NVSWH moest gaan nadenken over het toepassen van een outcross.
Dat sommige eigenaren vervolgens suggesties doen ten aanzien van een in te kruisen ras, is dus helemaal niet raadselachtig. Sterker nog, het is zelfs geheel democratisch. Dit in tegenstelling tot het beleid van de avls.
Ik heb dat al eerder geschreven. Maar voor de duidelijkheid nog maar een keer:
Eerst antwoordt de outcross-commissie op vragen van de leden dat er in het geheel nog geen beslissingen genomen zijn ten aanzien van de in te kruisen rassen. Integendeel zelfs. De leden konden hun voorkeur duidelijk maken, waarna de commissie zou gaan verantwoorden waarom een voorgesteld ras niet de voorkeur heeft. Nu blijkt dat die commissie de leden volkomen buitenspel heeft gezet door op voorhand al een aantal rassen uit te zoeken. Vervolgens gaat men de leden vertellen waarom zij die keuze gemaakt hebben.
In een “socialistisch” geleide gemeenschap vindt een zelfde transitie plaats. Het “politburo” bepaalt en het volk mag daar, als goed klapvee, mee instemmen. Afwijkende meningen zijn niet welkom.
Het hoeft daarom geen raadsel te zijn dat men voor het volgende in te kruisen ras niet verder kijkt dan een vertegenwoordiger van de Tsjechoslowaakse Wolfhond, dan wel de Duitse Herder of de Hollandse Herder. Tenslotte moet je niet te ver hoeven reizen om een geschikte reu te vinden. Dat eerstgenoemde twee rassen al door de Saarlooswolfhond zitten weet iedereen. Dat hierdoor absoluut geen resultaat geboekt wordt ten aanzien van het terugdringen van in die populatie, dus buiten de NVSWH, voorkomende afwijkingen is ook geen raadsel.

Dat men niet heeft gekozen voor een ras dat op ruim voldoende afstand staat van de Saarlooswolfhond, maar toch voor wat betreft de afstamming raakvlakken heeft met de SWH, is het grootste raadsel. Totdat je kijkt naar de kynologische kennis van een deel, in dit geval het beslissende deel, van die commissie. Dan is het geen raadsel meer.

zaterdag 16 augustus 2014

Raadsels


Het nieuwe clubblad van onze vereniging is weer op de deurmat of in de brievenbus terecht gekomen. Om nou te zeggen dat er zoveel bijzonders in vermeld is, is weer te veel van het goede. Uiteraard de uitslagen/keurrapporten van afgelopen clubmatch. Deze keer telt de privacy niet mee, want de namen van de eigenaren zijn, zoals gebruikelijk, gewoon bij de hondennamen opgenomen. Okay, de stamboomnummers ontbreken, maar zo erg is dat ook weer niet. Als het honden van Nederlandse eigenaren zijn, kunt u die nummers zonder probleem achterhalen.
Het blijft daarom een groot raadsel waarom die gegevens niet opgenomen zijn bij de uitslagen die op internet te lezen zijn. Ik blijf van mening dat er een vreemde gedachtenkronkel aan te pas gekomen is. Bij sommige bestuursleden helaas niet zo’n bijzonderheid.

Een volgend raadsel komen we tegen in dit clubblad in het artikel van onze voorzitter. Ooit heeft hij tijdens een ledenvergadering laten weten dat hij nog nooit zo’n goede penningmeester had meegemaakt als dhr. Frits Pielanen. Albert Mol zou in “Wat zien ik”, die verfilming uit 1971 van zijn gelijknamige boek jaloers geworden zijn op de bos veren die hiermee in het achterwerk van dhr. Pielanen geduwd werd. Maar nu blijkt, althans volgens de voorzitter in zijn genoemde artikel, dat dhr. van Onna destijds penningmeester werd om de “financiën van de vereniging” op orde te brengen. Met andere woorden, het was een puinhoop! Weg veren, slechts een bloot achterwerk blijft over.
Dat voorts een bestuurslid voor een periode van drie jaar gekozen wordt, is ook in het geval van dhr. van Onna van ondergeschikt belang. Twee jaar, had hij aangegeven, terwijl de statuten toch anders laten weten.
Wie weet, is dit in de nieuwe statuten gewijzigd en staat er geen minimum termijn meer voor een zittingsperiode. Zeer waarschijnlijk is ook de ballotage-termijn geschrapt. Die werd in 2012 toch al terzijde geschoven door het bestuur zonder dat de ALV daartoe toestemming had gegeven.

Ook zo raadselachtig is wat onze nieuwe secretaris schrijft. Ik hoop dat hij desondanks in zijn functioneren net zo kritisch zal blijven als hij in zijn cv in dit clubblad laat uitkomen. Zijn lofuitingen op de kennis van het aan de kant geschoven echtpaar Pielanen zijn hartverwarmend. Althans, laten we het zo opvatten.

Raadsels eveneens omtrent de aankondiging van dat symposium volgend jaar ter gelegenheid van het 40 jarig bestaan van de NVSWH. Op de website is te lezen dat het programma nog niet bekend is, maar in zijn artikel in het clubblad schrijft de voorzitter dat het symposium zal gaan over de rasstandaard.
De rasstandaard! Tjonge. Ik hoop van harte dat de vereniging in staat is mensen aan te trekken die de rasstandaard tot op de laatste punt en komma kunnen verklaren en verdedigen. Men zal daar dan een keurmeester-rasspecialist voor moeten zoeken die niet bang is te verklaren dat buiten de NVSWH er vele honden rondlopen die totaal niet aan die rasstandaard voldoen. Hij of zij zal met zo’n uitleg of opmerking vele mede keurmeesters tegen het zere been trappen en zal daar dus niet bang voor moeten zijn.
Ik schrijf bewust keurmeester want binnen ons bestuur is niemand in staat die rasstandaard met verve te verdedigen. De specialisten op dit gebied zijn de mensen die de huidige standaard hebben geschreven en verdedigd bij de Raad van Beheer, maar die mensen zijn door dit bestuur uit de vereniging geschopt.
Het zal mij daarom benieuwen.

Zo blijft ook een raadsel wie de uitgenodigde keurmeester of keurmeesters zullen zijn volgend jaar tijdens die Kampioensclubmatch. Die hebben een extra moeilijke taak, omdat de avond daarvoor de rasstandaard uit de doeken is gedaan tijdens dat symposium. Je moet er dan niet aan denken dat zij honden in de voorste linies gaan plaatsen die afwijken van die standaard. Dan hebben die mensen of niet begrepen hoe die standaard geïnterpreteerd moeten worden of ze vinden dat zij het beter weten. Alles is mogelijk op dit gebied.
Het is zelfs heel goed mogelijk dat er uitsluitend honden van leden van de NVSWH op die KCM zullen schitteren. Leden van de avls wordt het door het Politburo niet in dank afgenomen wanneer zij op tentoonstellingen inschrijven. Daarvan getuigen de vele catalogi van tentoonstellingen van de laatste jaren. Zelden of nooit avls’ers. Naast NVSWH-leden slechts een enkele buitenlandse exposante die geen lid is van enige Nederlandse vereniging.

Ook de verwijzing naar die outcross van de avls roept vragen op. Eveneens in het clubblad is te lezen dat er vermoedens zijn geuit over reeds plaatsgevonden inkruisingen en dat daarvan bewijzen zijn overlegd. Nee. Als je ergens bewijs van hebt, weet je het zeker en spreek je niet van vermoedens. Raadselachtig dit woordgebruik.

Nog zo’n raadsel is het wederom niet plaatsen in het clubblad van de financiële verantwoording en de begroting voor komend jaar. Voorheen was het altijd een goed gebruik alle leden op de hoogte te houden van het reilen en zeilen van de vereniging. Beter medium dan het clubblad is er derhalve niet. Nee. Sinds de revolte van 2012 hebben de leden die niet op de ledenvergadering kwamen geen financiële verslagen meer gezien. Jammer genoeg is in de statuten en het huishoudelijk reglement niets terug te vinden hierover, maar het is niet netjes je leden in het ongewisse te laten.
Het kan natuurlijk betekenen dat men hiermee probeert te verdoezelen dat er met geld gesmeten wordt. Tenslotte zijn inschrijvingen voor de clubmatch gratis, terwijl toch de keurmeester een vergoeding moet krijgen, de locatie betaald moet worden, de lunch voor bestuur en medewerkers niet gratis is, enz. Ook worden taxi-ritten voor leden vergoed wanneer zij evenementen, clubmatch, ALV of dergelijke, willen bezoeken. Tja, dan blijkt dat Sinterklaas spelen niet eenvoudig is.

Ook zo raadselachtig is de hele gang van zaken rond die dekking van die “ PRA Voorlopig Niet Vrije” teef Noura. Plotseling blijken er meer mensen bij betrokken te zijn dan eerst werd aangenomen. Bovendien zou alles in het geniep, om dat woord maar te gebruiken, plaatsvinden. Alleen de eigenaren van de betrokken reu en teef en de potentiële pupkopers mochten iets weten. Tja. U weet hoe het gaat. Hoe meer mensen er vanaf weten, hoe sneller iets in de openbaarheid komt. Ook in dit geval. Maar het blijft nog steeds een raadsel waarom iemand die geen lid is van een vereniging verplicht wordt zich te houden aan het fokreglement van een vereniging die dat ras vertegenwoordigt. Dit terwijl de rest van de SWH-eigenaren, geen lid van enige vereniging, zich niet hoeven te houden aan datzelfde reglement. Zelfs tegen eigen leden worden geen maatregelen genomen wanneer zij zich bij de fokkerij niet houden aan dat VFR. Bewijzen daarvoor zijn ruim voorhanden, gelet op de nesten die geboren worden met de vermelding dat zij “Niet voldoen aan het fokreglement”. Het is en blijft dus een ordinaire Politburo actie van een stelletje demagogen die alles aangrijpen om de NVSWH in diskrediet te brengen, terwijl die er in dit geval geen barst mee te maken had.
Dat bovendien de Raad van Beheer zich laat inpakken door deze fanaten lijkt verdacht veel op de gang van zaken rond de gebeurtenissen in bijvoorbeeld Den Haag van afgelopen dagen. Die suggesties naar dat kalifaat in de Schilderswijk. Nog even en we krijgen een kalifaat in de kynologie en meer in het bijzonder in de Saarlooswolfhondenwereld.

De reactie van dhr. Berends op dat forum van mevr. de Graaf doet iets dergelijks reeds vermoeden. PRA, in welke vorm en gradatie ook, is in zijn ogen vele malen erger dan het bewust op de wereld zetten van lijders aan DM. In zijn optiek is het “eerzamer vroegtijdig te overlijden aan verlammingsverschijnselen” dan als ‘slechtziende hond eerzaam oud te worden”.
Ergens natuurlijk wel begrijpelijk dat zo gereageerd wordt wanneer je beseft dat de populatie die de avls zegt te vertegenwoordigen, en dat zijn dus ongeveer alle honden die buiten de NVSWH gefokt zijn, verzuipt in de dragers en lijders aan DM.

Net zo raadselachtig is het gegeven dat wel bekend gemaakt is dat er bij die “beruchte” teef inmiddels puppen geboren zijn, maar dat nergens terug te vinden is hoeveel dat er zijn. Tenminste, ik kan het nergens terug vinden.

Ook nog zoiets raadselachtigs. In de laatste editie van “De Hondenwereld”, een blad voor de echte kynoloog, een stuk van ene Marjolein Roosendaal over de outcross bij de Saarlooswolfhond. Ik ken deze mevrouw niet en gelet op de bijdragen van haar aan dat gerenommeerde blad betwijfel ik of ik ooit enig moeite zou doen haar te leren kennen. Ik heb begrepen dat zij in een ver verleden een artikelenserie over kleurvererving heeft geschreven. Zij wist, zo kreeg ik te horen, precies te verklaren wat de genetische code was voor de diverse vachtkleuren van de Saarlooswolfhond.
Raadselachtig, omdat diverse deskundigen daar geen flauw idee van hadden. Des te meer een raadsel dat deze mevrouw dat wel zegt te weten, terwijl zij geen genetica is en, volgens zeggen, niets anders doet dan op internet één en ander opzoeken en daar vervolgens een artikeltje over produceert. Kan ook haast niet anders als je ziet waar mevrouw allemaal over schrijft.
Ook in het artikel over die outcross bij de Saarlooswolfhond blijkt de invloed van indoctrinatie vanuit de avls. Het begint al in het eerste deel van haar verhaaltje: “Bovendien was er een toenemend aantal ziektes. De Raad van Beheer kon echter geen invloed uitoefenen op het gevoerde beleid van een van zijn leden. De verontruste leden besloten het anders aan te pakken”. Met andere woorden: De NVSWH is in haar optiek schuldig aan het toenemend aantal erfelijke aandoeningen binnen het ras.

Duidelijk is dat mevrouw Roosendaal een totale onbenul is op dit gebied. De erfelijke aandoeningen binnen de populatie vertegenwoordigd door de NVSWH zijn minimaal. De erfelijke aandoeningen buiten die populatie, ingefokt door onder meer die beruchte fokster uit Frankrijk en haar companen, zijn talloos. Met die doodzieke populatie tracht de avls het ras te redden door het toepassen van een outcross.
Mevrouw Roosendaal vergeet in haar stuk, uiteraard, te melden dat bij de Raad bewijzen zijn aangeleverd over reeds uitgevoerde outcrosses. Ook vergeet zij te melden, dat de Raad die bewijzen niet wenst te zien. Mevrouw Roosendaal is, weer uiteraard, vergeten bij de NVSWH informatie in te winnen omtrent het verleden van de Saarlooswolfhond.
Daarnaast heb ik geen idee of mevrouw Roosendaal dit artikel ter controle heeft voorgelegd aan mensen die van de hoed en de rand weten. De avls heet in dit artikel diverse malen AVSL. Daarnaast weet zij te melden dat de afkorting NVSWH staat voor “Nederlandse Vereniging Saarloos WolfHond”. Hieruit blijkt haar grote onkunde. Sinds 1975 staat deze afkorting voor “Nederlandse Vereniging van Saarlooswolfhonden”, waarbij Saarlooswolfhonden één woord vormt, zoals destijds bij de erkenning van het ras is beslist door de betrokken personen. Dat vervolgens bij de Raad iemand een tikfout maakt waardoor de naam verbasterd wordt en de Raad dit weigert te corrigeren, is meer dan triest.

In elk geval geeft mevr. Roosendaal duidelijk aan hoe de gang van zaken is bij de avls ten aanzien van de raskeuze voor een outcross. In tegenstelling tot wat door die commissie gemeld werd: de leden mochten rassen voordragen waarna de commissie verantwoording zou gaan afleggen voor de keuze van het outcross-ras blijkt dat die commissie simpelweg bepaalt welk ras gekozen wordt. In naam gaat men dan die keuze verdedigen. Dus toch, het Politburo van de avls bepaalt, ongeacht wat de leden willen.
In dit artikel in de Hondenwereld wordt echter niet gerept over het feit dat men bij een populatie waar meer dan 10 erfelijke aandoeningen voorkomen een ras gaat inkruisen met ruim 15 bekende erfelijke aandoeningen. Vindt u dit ook niet raadselachtig?

Net zo raadselachtig is het gegeven dat de grote stimulatoren achter deze outcross, de fam. Berends, niet zelf hun teef Lica ter beschikking hebben gesteld voor deze kruising. Nee, een ander moest de kastanjes uit het vuur halen. Waarom? Aan de afstamming van beide teven kan het niet liggen. Beide hebben NVSWH bloed in de lijn en in beide lijnen komt Perneault voor. In beide gevallen stinkt een deel van de afstamming dus vanwege Perneault. Beide teven zijn wel vrij van DM en Dwerggroei-gen.
Tja, dat zijn dus de echte fokkers met hart voor de zaak. Drammen op een outcross en zelf niet thuis geven. Tja, voor zo’n bastaardpupje kan je natuurlijk niet het volle pond vragen.
Intussen schijnen de puppen geboren te zijn: twee reuen en één teefje. Slechts drie puppen dus. Bovendien was ook nog eens een keizersnee noodzakelijk. Is dit nu ook een gevalletje “inteeltdepressie”? Ik vrees dat de eerstvolgende officiële outcross niet lang op zich zal laten wachten, want slechts één teefje om mee verder te gaan het ras “te redden” zet geen zoden aan de dijk. Verder lijkt het niet verstandig deze teef nogmaals in te zetten voor de fokkerij. Daar zit je dan als fokker. Een nestje bastaarden op de wereld gezet en een teef die beter niet meer gebruikt kan worden.
Aan de andere kant heeft deze fokster geluk gehad met haar dierenarts en ook snel hulp ingeroepen. Ik vrees dat in ditzelfde geval het bij de fam. Berends wederom radicaal fout gegaan zou zijn, gelet op hun “deskundigheid” en vertrouwen in die (Franse) dierenarts.
Ik ben dan ook heel benieuwd welk volgend ras die outcross-commissie uit de hoge hoed tovert. Eén ding is duidelijk: het wordt in elk geval een reu van een ras dat ook stijf staat van de erfelijke aandoeningen. Met zo’n deskundige commissie kan dat niet anders.

Trouwens, in diezelfde Hondenwereld wordt door een echt deskundige gemeld dat het absoluut onzin is honden te testen op erfelijke aandoeningen alleen omdat er een DNA-test beschikbaar is voor die aandoening. Pas wanneer een aandoening bekend wordt bij je ras dien je te gaan testen. Dit is iets wat velen allang wisten maar het schijnt niet bij iedereen doorgedrongen te zijn.
Vandaar dat de NVSWH het eigenlijk nog steeds onzin vindt te gaan testen op aandoeningen zoals DM en Dwerggroei omdat die nog nooit bij haar populatie zijn voorgekomen. Dat de avls op die aandoeningen test is overduidelijk zinvol en is al door zovelen bewezen noodzakelijk te zijn.

Het is daarom ook raadselachtig en te gek voor woorden dat in de toekomst, wanneer die gezondheismatrix van kracht is geworden, de leden van de NVSWH gedwongen worden te gaan testen op erfelijke aandoeningen die zij niet hebben, alleen omdat die aandoeningen bij de avls wel voorkomen.
Met dank aan het Politburo en het kalifaat van de avls.

maandag 28 juli 2014

Stambomen, deel 2



De uitleg die Johan Berends geeft in zijn “Huilie, huilie” op de brief van de Raad is heel interessant te lezen. Duitse fokkers staan te jammeren, enz. enz. Natuurlijk alleen vanwege het ontbreken van de stambomen bij die puppen. Hadden ze eindelijk een kans een nakomeling van een raszuivere NVSWH-teef in handen te krijgen, wordt ze dit door de Raad door de neus geboord. Ach, gewoon die pup aanschaffen en vervolgens in Duitsland laten aankeuren. Daar doet men niet zo moeilijk. Althans als men vindt dat een kruising Tsjechoslowaakse Wolfhond voldoet aan de eisen van een Saarlooswolfhond dan is een SWH x SWH toch helemaal geen probleem.

Eerder schreef ik nog enigszins begrip op te kunnen brengen voor de handelswijze van de Raad door het uitreiken van stambomen aan de puppen op te schorten tot de moederhond door dat beruchte ECVO-panel onderzocht is. Totdat je goed tot je laat doordringen waar de Raad eigenlijk mee bezig is. Een stamboom is niets meer of minder dan een afstammingsbewijs gebaseerd op door de fokker aangeleverde gegevens. Op deze wijze wordt het door de Raad in haar reglementen beschreven, zoals ook St. Hubertus in België verklaart. Wat de Raad nu echter doet tart alle regels. De Raad heeft nu beslist dat een stamboom gelijk staat aan een gezondheidsverklaring. Dit is natuurlijk de grootst mogelijke waanzin en, zoals eerder geschreven, ben ik benieuwd hoe dit juridisch te verdedigen is.
Vergelijk dit eens met de mensenmaatschappij. In uw huwelijk wordt een kind geboren. U bent via de opticien naar een oogarts verwezen omdat die opticien niet exact weet wat hij voor afwijking aan uw ogen ziet. U ziet daar het nut niet van in omdat u geen ernstige problemen hebt met zien waarop de ambtenaar van de burgerlijke stand, die door de opticien is ingelicht, besluit uw pasgeborene niet in het geboorteregister op te nemen. Zijn argument: doordat u niet bij de oogspecialist geweest bent, bestaat de mogelijkheid dat uw spruitje later problemen met het zien krijgt. U moet dus zo snel mogelijk naar die specialist waarna  vervolgens met zijn briefje dat er niets aan de hand is uw spruit alsnog in het geboorteregister wordt opgenomen.
Gaan we die kant op???
Nog even en er worden geen stambomen meer uitgegeven wanneer bij de ouderhond een ondervoorbeet in plaats van een schaargebit geconstateerd wordt.

Het kan nog gekker.
U koopt een pup uit dat nest van die ‘Voorlopig Niet Vrije’ teef Noura. Na enige tijd schrijft u dat hondje over naar een goede bekende ergens in Verweggistan. Op papier wel te verstaan. Het hondje blijft gewoon bij u. U reist even naar dat verre land en u laat dat hondje daar vervolgens aankeuren als Saarlooswolfhond, wat geen probleem is gelet op de praktijken in sommige van die verre landen. Terug in Nederland met hondje, inmiddels voorzien dus van een stamboom, laat u dat dier weer terugschrijven op uw eigen naam. U laat die exotische stamboom  omwisselen voor een Nederlandse stamboom en vervolgens gaat u gewoon een nestje fokken met dat diertje. Omdat u ook geen lid bent van enige vereniging hoeft u zich ook nergens aan te houden, geen gezondheidsonderzoeken, enz. enz. De puppen krijgen gewoon een stamboom. Probleem opgelost.

Nu de toekomst. Zoals Johan Berends schrijft wordt het in de toekomst, na invoering van die normenmatrix, voor iedere Nederlandse hondeneigenaar verplicht zich daaraan te houden wil hij voor zijn te puppen een stamboom ontvangen. Daarbij maakt het geen barst uit of je lid bent van een rasvereniging of niet. Het maakt ook geen barst uit tot welk ras je hond behoort, omdat het voor alle rassen gaat gelden.
Stel nu dat je je hond alle gezondheidsonderzoeken moet laten ondergaan voordat je er mee kunt fokken. Kijk eens naar de kosten van die onderzoeken. Dwerggentest ca. 130 euro, DM iets van 60 euro, ECVO, DNA-profiel en wat gaat daar in de toekomst bij komen? Dat gaat dus behoorlijk in de papieren lopen. Dat betekent derhalve dat we vele tientallen jaren terug gaan in de tijd. De rashond wordt alleen nog maar betaalbaar voor de welgestelden onder ons. Jan Modaal wordt veroordeeld tot een bastaardje uit het asiel, op zich niets mis mee, of een uit Spanje, Bulgarije, en dergelijke landen geïmporteerd diertje uit zo’n wegwerp-asiel. Waar ze trouwens met grote aantallen voor gefokt worden omdat er toch voldoende Nederlanders en Belgen rondlopen die zich laten beduvelen door die instellingen daar en dus met de regelmaat van de klok de honden daar weghalen. Waarna het hele circus opnieuw begint.

Er is nog een optie ten aanzien van die hele stamboomproblematiek.
We stoppen met het aanvragen van stambomen. We gaan dus voor ons eigen risico honden fokken, die wel voldoen aan de eisen gesteld aan dat ras voor wat betreft het uiterlijk, maar vragen geen stambomen meer aan. Wanneer we dat massaal gaan doen, gaat de Raad van Beheer financieel naar de afgrond en zal gedwongen worden haar beleid aan te passen. De winnaars van het geheel zullen die zogenaamde fokspecialisten van Wageningen zijn. Zij pleiten immers voor het inkruisen van allerlei rassen in bestaande rassen teneinde de inteelt en de gezondheidsproblemen terug te dringen. Er blijft dan vanzelf geen rashond meer over. Alles nog alleen maar bastaard. Jammer genoeg is gebleken dat de hedendaagse bastaardjes kunnen beschikken over de erfelijke aandoeningen vanuit beide verschillende rassen waaruit zij ontstaan zijn. Dus ten aanzien van de gezondheid is men dan geen stap opgeschoten.

Beter is het, via Europese wetgeving, ermee akkoord te gaan dat er een tweede overkoepelende kynologische organisatie ontstaat die ook stambomen gaat uitgeven die door de FCI erkend moeten worden, maar waarbij men geen absurde eisen stelt zoals de Raad nu doet. Nee, men gaat gewoon stambomen uitgeven als zijnde bewijs van afstamming. Het onderdeel gezondheid pakt men op een andere manier aan. Tenslotte wil toch iedereen een gezonde hond in huis.

Kijken we echter naar alle andere aandoeningen die bij honden kunnen voorkomen en waar (nog) geen genetische test voor is terwijl die aandoeningen wel een aanslag (kunnen) doen op het ‘leefgenot’ van de hond. Wat dan. Gaat de Raad dan ook daar de stambomen inhouden tot er een groepje artsen gezamenlijk naar gekeken heeft?
Stel nu dat dit bij de Wetterhoun gaat optreden? Bij dat ras is de Raad toch ook akkoord gegaan met het doen van een outcross? Is bij dat ras dan geen sprake van een “uitzonderlijke situatie”?
Trouwens, het schijnt dat de Raad deze handelswijze ook al enige tijd bij een ander ras toepast. Dus "stamboom is gelijk aan gezondheidsverklaring".

Maar stel nu dat twee Saarlooswolfhonden die men met elkaar wilt kruisen die ‘PRA Vrij’ gekregen hebben van de ECVO-artsen. Dan nog kunnen die honden drager zijn van het gen. Dan lopen we volgens Mendel kans op 25% Lijder, 50%  Drager en 25% Vrij. Maar die 25% Lijders hebben nu wel een stamboom van de Raad gekregen. Hoe gaat de Raad dit verdedigen? Iets in de trant van “Ja, dit soort dingen kan er altijd tussendoor glippen”? Maar ondertussen heeft ook nu de Raad de stamboom gekoppeld aan de gezondheid en handelt men dus in strijd met het KR.
Stel nu ook dat er op dat moment nog geen DNA-test voor deze aandoening is, kan je dan toch nog de fokker aansprakelijk stellen? Hij gaat toch uit van de conclusie van de ECVO-arts dat er geen sprake is van PRA. Hoe gaat dan een rechter daarmee om wanneer blijkt dat die aandoening binnen dat ras voorkomt? Gaat hij ook af op het oordeel van die arts?
Want, onlangs heeft bij een bijeenkomst van de avls een ingehuurde ECVO-arts bij een aantal honden RD geconstateerd. Op de panelavond kwam men tot de ontdekking dat er niets aan de hand was en dat er dus zonder problemen met die honden gefokt mag worden. Maar wanneer een hond PRA Vrij krijgt, gaat de eigenaar niet naar die avond. Wat dan?
Er is een pup die lijder is aan PRA, dan zijn beide ouders dus drager maar die pup heeft wel een stamboom? Nou Raad van Beheer, daar ga je dan door de gezondheid van een hond te koppelen aan een stamboom.

Intussen heeft de NVSWH op haar Facebook pagina ook die bewuste brief gepubliceerd. Het heeft iets langer geduurd dan bij de avls, maar ja, u weet hoe het gaat. Bij de NVSWH kan het moeilijk zijn een vergaderdatum vast te leggen vanwege het druk, druk, druk zijn van de bestuursleden. In ieder geval was dat het geval met 5 bestuursleden. Althans, dat was destijds de uitleg door het bestuur. Met 7 bestuursleden schijnt dit makkelijker te zijn! Heel vreemd!
In elk geval heeft in dit geval de NVSWH getoond de hele gang van zaken onbegrijpelijk te vinden. Niets van die “hoera-stemming” zoals bij de avls. Nee, wijzen op de ongelijke behandeling door de Raad in geval van het verlenen van een stamboom aan puppen met een erfelijke aandoening (DM) en het onthouden van een stamboom aan puppen met een (mogelijke) erfelijke aandoening (PRA). Jammer genoeg plaatst men de brief zelf niet, maar geeft men een uittreksel. Voor hetzelfde geld is bij die puppen niets aan de hand en zijn ze ten onrechte van de fokkerij in de toekomst uitgesloten. Niet dat dat bij de NVSWH onbekend is, hoewel het dit keer om een eigenaar gaat die geen lid (meer) is van een rasvereniging. In het verleden zijn door de heren oogspecialisten uit Utrecht wel meer honden van de fokkerij uitgesloten. Ten onrechte bleek later, maar dat terzijde.
Want stel nu, dat de eigenaar van die teef naar die panel-avond gaat en daar te horen krijgt dat de artsen in hun wijsheid met algemene stemmen beslissen dat de uitslag wederom "PRA Voorlopig Niet Vrij" blijft. De stamboom wordt dan definitief ingehouden, maar bij later onderzoek blijkt dat de puppen hooguit drager zijn. En met DRAGERS MAG JE FOKKEN, ook volgens Wageningen.
Ik ben daarom benieuwd met welk kul verhaal de Raad op de brief van de NVSWH gaat reageren. Ik hoop daarom van harte dat het bestuur dat antwoord ook op de website en/of de Facebook pagina gaat plaatsen. We kunnen er in elk geval van overtuigd zijn, dat in het geval de Raad haar handelswijze rechtvaardigt, zij dat natuurlijk doet om van Wattum cs. te vriend te houden. De meelopers van de avls zullen “joechei” roepen terwijl de verstandigen onder ons op de “ach en wee” toer zullen moeten gaan.

Dat het roepen van “joechei” niet onrealistisch is, blijkt wel uit het weblog van Johan Berends. Hierin vindt hij het noodzakelijk onze voorzitter te kleineren, op de tenen te trappen, te corrigeren, en meer van die kinderachtigheden die alleen maar in zijn zieke brein kunnen opdoemen. Door onder meer zijn opmerking dat voor DM een genetische test bestaat en voor PRA niet en dat dat nest van dhr. Kooistra, lid van de avls, een ongelukje was, en dat daardoor de puppen uit dat nest volkomen terecht een stamboom hebben gekregen, geeft hij duidelijk te kennen dat in zijn optiek DM een aandoening is die men niet ernstig hoeft te nemen. Dat die DM-lijder uit dat nestje een zeer grote kans loopt op een lijdensweg over een aantal jaren, zal hem een worst zijn. Dat een hond, die de kans loopt over een aantal jaren, verminderd zicht te hebben zich in de aanloop daar naartoe kan aanpassen, is veel erger.
Nog een keer verwijzend naar de mensen-maatschappij. Johan vindt het veel erger voor iemand die langzaam het zicht verliest, maar wel de tijd heeft zich daarop in te stellen, dan iemand die van de ene op de andere dag te horen krijgt dat hij ALS (de menselijke variant van DM) heeft en zeer waarschijnlijk niet lang meer te leven heeft.
Hoe diep kan een mens zinken en hoe ziekelijk moet het brein van zo iemand werken. Tenzij een dergelijke uitspraak ingegeven wordt door een blinde haat tegen alles wat met de NVSWH te maken heeft en daardoor, in zijn optiek natuurlijk, gerechtvaardigd is.

Ook bemoeit hij zich weer met het VFR van de NVSWH, dat volgens hem nog steeds niet aangeleverd is ter goedkeuring door de Raad. Voor zover mij bekend, had de NVSWH al een VFR nog voordat Johan ooit wist dat er een Saarlooswolfhond bestond en was dat fokreglement ook al goedgekeurd door de Raad. Dat er in dat reglement niets staat over testen op bijvoorbeeld DM en Dwerggroei is logisch. Destijds was niet bekend dat die aandoeningen onder die namen voorkwamen bij de Saarlooswolfhond. Maar wel bekend is dat diezelfde aandoeningen nog nooit zijn voorgekomen bij de populatie van de NVSWH. Dus voor Johan geldt nu een uitspraak van een heel bekende Oosterse wijsgeer:
“When in trouble or in doubt
Run in circles, scream and shout”