Keizer

Afgelopen tijd is er veel te doen geweest rond mevr. Cornelia Keizer in verband met de honden die of in beslag genomen zijn of door haar vrijwillig afgestaan zijn. Hierover zijn de meningen verdeeld.

Volgens berichten van een aantal dierenasiels van de Franse dierenbescherming SPA zijn ze in beslag genomen, volgens haar zelf en haar medestanders zijn ze afgestaan omdat het haar teveel werd.

Wat in de hele berichtgeving in iedere geval wel klopte, was dat justitie een onderzoek had ingesteld. Afgelopen week werd de uitspraak van de rechtbank bekend, maar ook nu weer tegenstrijdige berichten omdat de diverse vertalingen met elkaar in tegenspraak zouden zijn. Het zou er in elk geval op neer komen dat zij 4 maanden voorwaardelijk had gekregen vanwege verwaarlozing en illegaal handelen in puppen en/of honden.
Zelf zou zij verklaard hebben voor de rechtbank dat zij niet wist dat zij een vergunning moest hebben voor het fokken met honden, omdat dat in Nederland ook niet het geval was.

Hebt u het ooit zo zout gegeten? Ze woont al tientallen jaren in Frankrijk, is Frans keurmeester en dan niet weten wat de regels op fokgebied zijn in dat land.

Het schijnt dat de rechtbank vond dat er geen sprake was van ernstige verwaarlozing, in tegenstelling tot de berichten van een aantal asiels. Foto’s van die honden staan op internet. Maakt u maar eens een zoekslag, dan komt u genoeg tegen.

Het blad “Dogzine” besteedt nu ook aandacht aan deze geschiedenis en weet te melden dat de Franse vereniging voor Nederlandse Hondenrassen heeft verklaard nooit onregelmatigheden te hebben aangetroffen bij Keizer. Wat een huichelaars.

Het klopt dat zij honderden Wolfhonden in Nederland heeft afgezet, je zou kunnen zeggen dat zij daardoor in het rijtje broodfokkers thuishoort. Bovendien zijn vele honden onder allerlei verschillenden kennelnamen gefokt, waardoor zij net binnen de regels bleef vallen v.w.b. het aantal puppen dat iemand ongestraft per jaar mag fokken.

Ook weet iedereen, maar dat is in het bewuste artikel niet terug te vinden, dat zij verantwoordelijk is voor vele gevallen van stamboomfraude door Saarlooswolfhonden met Tsjechoslowaakse Wolfhonden te kruisen om vervolgens doodleuk stambomen voor die kruisingen aan te vragen. In feite kunnen we stellen dat zij ook verantwoordelijk is voor het optreden van DM en Dwerggroei binnen de Saarlooswolfhonden populatie die buiten de NVSWH is gefokt. Iedereen die zich in stambomen verdiept en de “zieke” lijnen uitwerkt, komt bij dezelfde TWH-reuen uit. Maar, volgens berichten op internet had zij in haar kennel ook een Amerikaanse Wolfhond, een hybride of kruising zo u wilt, rondlopen. Denkt u nu echt dat zij die niet gebruikt heeft.

Bovendien werd onlangs ook nog op internet geschreven dat de fokker van Skog en Skarv had toegegeven in het bezit te zijn van een Amerikaanse Wolfhond genaamd Skrim. Laat de vader van Skog en Skarv nu toevallig ook Skrim heten. Gaat u dan eens kijken hoe vaak Skog door Keizer en consorten ingekruist is.

Vraagt u zich vervolgens eens af, als u de verschillende facebook pagina’s afstruint, hoe het komt dat er zoveel honden met gezondheidsproblemen of gedragsproblemen haar kennel verlaten hebben. Complete nesten, weliswaar onder de kennelnaam Sun Gifu, die besmet waren met het Chiardia-virus en waaraan zelfs puppen overleden. Maar, gewoon verder fokken.

Ook zou volgens datzelfde artikel de Franse Kennelclub nergens van op de hoogte zijn. Het is dan de vraag waarom zij in 2015 door diezelfde Kennelclub voor een jaar als keurmeester geschorst werd.

Het blijft verder afwachten wat er gaat gebeuren, nu Cornelia heeft aangekondigd in hoger beroep te gaan.

Is dit dan het enige SWH-nieuws van afgelopen tijd? Nee.

Ik werd gewezen op een website waar o.a. het koopcontract van de NVSWH staat. Gelijktijdig werd ik gewezen op een forum waar vragen gesteld waren naar aanleiding van dat contract.

Natuurlijk is een koopcontract bij koop en verkoop van honden een “must”. Zeker wanneer het een ras betreft waar (mogelijk) gezondheidsproblemen in voorkomen, waaronder ook HD verstaan moet worden. Het is dan nuttig een contract op te stellen waarin vastgelegd is wie wanneer en waarvoor verantwoordelijk is. De bepalingen in een dergelijk contract zijn natuurlijk in de meeste gevallen geldig gedurende, laten we noemen, de garantieperiode.

Belangrijk te weten is wel dat, zodra de nieuwe eigenaar de verkoper de gevraagde prijs betaald heeft, die koper in principe mag doen en laten met de hond wat hij wil. Tenslotte wordt onder de Nederlandse wetgeving een hond nog altijd gelijkgesteld met een object, zoals bijvoorbeeld een koelkast. Daarmee mag u als eigenaar ook doen wat u wilt. De verkoper schrijft u niet voor dat die koelkast niet in de garage mag staan of welke producten u op welke glasplaat moet bewaren.

Ten aanzien van die garantie is het bij honden eigenlijk net zo als bij die koelkast, u moet hem gebruiken waarvoor hij bestemd is. In geval van de hond is het zo, dat als hij HD ontwikkelt doordat u hem vanaf het moment dat hij op de leeftijd van 7 weken in huis haalde, overbelast, u niet bij de verkoper moet aankloppen dat hij schuldig is.

Zou uw hondje er, op zijn zachtst gezegd, niet helemaal uitzien zoals voor dat ras verwacht wordt en u bent daar door de fokker op gewezen, moet u niet bij die fokker/verkoper reclameren als uw hondje op een tentoonstelling een slechte beoordeling krijgt.

Zou u met dat hondje gaan fokken dan bent u volledig verantwoordelijk en aansprakelijk wanneer er iets fout gaat. Bent u lid van een rasvereniging en u hebt niet zoveel ervaring als fokker dan is het verstandig met de vereniging contact op te nemen voor advies. Let wel, advies. De vereniging, meestal een bestuurslid of een commissie, adviseert u vervolgens over de, in hun ogen, meest geschikte combinatie maar zij bepalen niets. U kiest de beoogde reu, u neemt contact op met de eigenaar van die reu, enz. U, als fokker, blijft verantwoordelijk voor het fokproduct, de puppen.

Niets mis mee.

Maar nu dat koopcontract van de NVSWH. Daarin valt te lezen, dat uitsluitend de NVSWH bepaalt met welke reu uw teef gekruist wordt. Met andere woorden, u als eigenaar en toekomstig fokker heeft hierover niets in te brengen. In dat artikel wordt opgesomd waar de NVSWH oplet bij de keuze van de reu, maar zij bepalen. Ik neem aan dat in dit geval bedoeld wordt een bestuurslid of het gehele bestuur.
Ook echter bepaalt het bestuur of dat bestuurslid of er met uw hond gefokt wordt, ongeacht of het een reu of teef is. U hebt hier dus ook niets over te vertellen.

Rekening houdend met wat ik schreef over de verantwoordelijkheid van de fokker/verkoper van de pups houdt dit dus in dat het bestuur of dat bestuurslid volledig verantwoordelijk is mocht er iets fout gaan met die kruising, de geboorte en de pups ongeacht wat. Dus zou de koper binnen redelijke termijn tot de ontdekking komen dat er iets aan de pup mankeert waarvan hij niet op de hoogte was of had kunnen zijn, kan hij het bestuur of dat bestuurslid ter verantwoording roepen. Niet alleen of uitsluitend de fokker.
Je bent dus niet goed bij je hoofd als je in de toekomst ooit nog een bestuursfunctie bij een vereniging wilt bekleden waar men een contract met deze bepalingen hanteert.
Besluit je echter je teefje te kruisen met een reu die niet door het bestuur is goedgekeurd of je gaat fokken zonder toestemming van het bestuur, dan maak je je schuldig aan overtreding van die koopovereenkomst en kan je een boete krijgen van bijna 23 duizend euro. Dat zijn, met aftrek van de kosten rond de fokkerij, toch meer dan 30 puppen die je moet fokken. Ga je vervolgens een volgende keer weer in de fout, dan loop je, volgens diezelfde overeenkomst, het risico dat je hond wordt weggehaald door het bestuur of een bestuurslid.

Op een internetforum is over deze bepaling te lezen, dat in dit geval de rechter moet worden ingeschakeld. Gelet op de hoogte van de boete en het feit dat die opgelegd kan worden bij niet-toegestane fokkerij, moet je hieruit een commercieel belang opmaken. Het gaat dus niet om de hond. De vraag is dan ook of de rechter de vereniging in het gelijk stelt. Op het moment dat een bestuurslid of wie ook beslist dat de hond weggehaald moet worden en daar ook daadwerkelijk toe overgaat, maakt hij/zij zich schuldig aan onder meer diefstal, om het simpel te houden. Alleen de autoriteiten mogen beslissen of een hond in beslag genomen wordt.

Het wordt nog gekker met dit contract.

Op het moment dat de eigenaar, in overleg met de dierenarts, moet besluiten dat de hond moet inslapen omdat dat beter is, moet hij eerst schriftelijke toestemming van de NVSWH, het bestuur dus, hebben.
Terugkomend op die eerder genoemde koelkast houdt dat dus in dat u de verkoper van die koelkast, ook al is dat ding 12 jaar oud (als voorbeeld), toestemming moet vragen die koelkast bij de gemeente of een witgoedhandelaar in te leveren omdat hij niet meer te repareren is.
Zou u de euvele moed hebben uw hondje in te laten slapen omdat er geen andere mogelijkheid meer is en het dringend is volgens uw dierenarts, dan moet u een door die arts getekende verklaring overleggen. Binnen 24 uur. U mag echter niet onmiddellijk na het overlijden van uw geliefde hond deze naar het crematorium brengen. Nee, u moet de NVSWH de gelegenheid geven tot het laten verrichten van sectie of het wel noodzakelijk was uw hond te laten inslapen.

Kan het nog gekker. Ja, het kan nog gekker. Stel nu, dat de eigenaar van de hond komt te overlijden. Dan moeten de achtergebleven huisgenoten, als die er zijn, de hond gratis aanbieden aan de NVSWH of een nieuw contract afsluiten met de NVSWH als zij de hond willen houden.

In al deze genoemde gevallen, als de eigenaar of huisgenoten van de overleden eigenaar zich niet aan dit contract houden, kan de NVSWH die boete opeisen.

Ik ben benieuwd hoe de NVSWH dat gaat oplossen wanneer bijvoorbeeld die Russische eigenaar van dat NVSWH hondje ermee gaat fokken. Denkt men nu echt dat hij die boete gaat betalen of dat een Russische rechter hem gaat veroordelen? Want men zal toch echt in Rusland naar de rechter moeten stappen.

Jaren geleden riepen eigenaren van buiten de NVSWH al dat je bij de vereniging nooit zelf eigenaar werd van een SWH, maar dat die eigendom van de NVSWH bleef. Toen was het niet zo, maar dit contract bewijst dat dit nu wel het geval is. Geen wonder dat er geen leden te vinden zijn die nog willen fokken. Geen wonder ook dat er zoveel leden hun lidmaatschap opgezegd hebben.

Derde outcross

Onlangs werd door de avls en door de betrokken fokker trots bekendgemaakt dat de derde outcross in het kader van het “gezonder” maken van de Saarlooswolfhond had plaatsgevonden. Dit keer is een SWH-teef gekruist met een Podenco Ibicenco. Zo te zien een gladhaar.

Het derde nieuwe ras, officieel dan.
Laten we het nog eens op een rijtje zetten.
De eerste outcross vond plaats met de Zwitserse Witte Herder. Voor velen een mislukte Duitse Herder van origine, sinds een aantal jaren alweer een zelfstandig erkend ras. Gelukkig heeft dit ras niet die belachelijke stand van de achterbenen als de Duitse Herder. U weet wel, zover naar achter geschoven dat de knieën bijna de grond raken, zowel staand als in beweging. Je kunt je ook afvragen waarom in hemelsnaam die Witte Herder.

Kwaad denkers wijzen dan voornamelijk op de witte kleur. Nu bekend is hoe de vererving van de witte vachtkleur bij de Saarlooswolfhond in zijn werk gaat, is het eigenlijk logisch te kiezen voor een Witte Herder. Het gen voor wit ligt bij beide rassen op dezelfde genen. Met andere woorden, over enige tijd zien we dus witte Saarlooswolfhonden rondlopen. Een designer variëteit dus, net als al die andere designrassen, zoals de labradoodle, enz. Je kunt verder vraagtekens plaatsen bij de vachtstructuur van die nieuwe witte SWH'en, omdat de vacht van de Witte Herder heel anders is. Ik ben benieuwd.

De tweede outcross was met die Siberische Husky uit werklijnen. Heel trots en om interessant te doen een “working Husky” genoemd. Alsof een Labrador die voor de jacht gebruikt wordt aangeduid wordt als “working Labrador”. Het kan zijn dat die term gebruikt wordt, ik heb hem althans nog niet gehoord maar ik moet gelijktijdig toegeven dat ik van Labradors laat staan jacht totaal geen verstand heb.

Ik heb me laten vertellen dat honden die voor de slee staan, en ik neem aan dat een “working” Husky daarvoor gebruikt wordt, dusdanig krachtig met de achterbenen moeten afzetten dat de achterhandhoeking heel anders moet zijn dan bij een hond die gewoon een draver is en dus niet diezelfde krachten hoeft te ontwikkelen. Dus waarom dan die Husky. Loop je dan niet het risico dat je de nakomelingen uit die kruising gaat opzadelen met een voor de SWH verkeerde hoeking in de achterhand, dus een verkeerde stand van de achterbenen?

Dan nu die derde outcross met de Podenco. Als je kijkt naar de rasbeschrijving op de website van de Raad van Beheer zie je bij de Podenco staan dat hij in staat is reusachtige sprongen te maken. Oh? De SWH stamt uit wolf en Duitse Herder. Twee diersoorten die, naar ik aanneem, geen reusachtige sprongen hoeven te maken. Wat wil men dan? Ja, schrijven betrokkenen. De Podenco is expres gekozen om het gangwerk van de SWH te verbeteren! Verbeteren? Ik heb juist begrepen dat het gangwerk van de SWH, in ieder geval van de populatie van de NVSWH, om van te smullen is. Of is die kruising bedoeld omdat men buiten de NVSWH toch moet erkennen dat bij hun populatie het gangwerk de nodige verbetering behoeft omdat, dankzij het inkruisen van andere rassen, dat gangwerk het aanzien niet meer waar is.

Wat ik eerder schreef over die belachelijke stand van de achterbenen bij de Duitse Herder bleek, zo heb ik me laten vertellen, ook bij Saarlooswolfhonden voor te komen. Althans, er waren een aantal eigenaren die hun honden op die manier in de showring opstelden om op die manier de keurmeester, die veelal ook de Duitse Herder mocht keuren, te paaien. Het bleek vooral gedaan te worden door de in eerdere bijdragen genoemde Corrie Keizer en haar kompanen.

Maar, en dat is veel riskanter voor de Saarlooswolfhond, de Podenco blijkt te beschikken over een niet te onderschatten jachtpassie. Nou schijnt het zo te zijn dat windhonden nooit los mogen lopen omdat zij op het oog jagen, zoals dat zo mooi heet. Ik weet niet of die regel nog steeds van kracht is. Als dat wel zo is, geldt dit dan ook niet voor de Podenco, volgens de beschrijvingen een “half-windhond” die ook op zicht jaagt, naast reuk? Moet je er dan rekening mee houden dat er straks Saarlooswolfhnden rondlopen die ook nooit meer los mogen lopen vanwege hun jachtpassie. Sommige wolfhonden schijnen op dat gebied al iets te enthousiast te zijn, hoewel ze voor de echte jagers nog niet bruikbaar zijn.

Dan bestaat ook nog de mogelijkheid dat de avls een geheel nieuw ras wil scheppen. Een witte op een wolfhond lijkend dier die enerzijds voor de slee en anderzijds met grote kangoeroesprongen voor de jacht gebruikt kan worden. Een multifunctionele hond dus.

Een laatste mogelijkheid is ook, dat de eigenaar van een hond uit deze laatste kruising in staat wordt gesteld er meerdere exemplaren van te kunnen gaan huisvesten. Podenco's, als ze van het juiste geslacht en ook van hetzelfde geslacht zijn, zijn “stapelbaar”. Ze vechten niet onderling, liggen over elkaar heen en het maakt niet uit of je er dan 5 of 15 hebt. Dat zou wel makkelijk zijn voor toekomstige fokkers. Hoef je niet zoveel kennels te bouwen.

Trouwens over kennel gesproken. Het is te hopen dat de puppen die uit die kruising SWH/Podenco geboren gaan worden bij die kroegbazin geen last krijgen van het inregenen van de kennel en een forse achteruitgang van de buitentemperatuur. Dan moet mevrouw namelijk weer een kachel in de kennel plaatsen om dat ding droog en warm te stoken met als risico dat een pup of meerdere puppen de stroomkabel doorbijten met elektrocutie tot gevolg. Net als een eerder pupje bij deze mevrouw.

Ten aanzien van deze derde outcross heeft ene Gerrie een, in haar ogen, heldere toelichting gegeven waarom de avls voor dit ras gekozen heeft. Mevrouw schrijft echter in die toelichting ook een groot stuk onzin.

Zo heeft zij zelf liever een SWH met te grote oren die 15 jaar wordt, dan een SWH met normale oren die slechts 6 jaar oud wordt en vanwege lymfekanker overlijdt vanwege de inteelt. Het is echter wel opmerkelijk dat bij de NVSWH het merendeel van de honden boven de leeftijd van 13 jaar zijn als zij komen te overlijden en toch normale oren hebben.

Jaren geleden al hebben gespecialiseerde dierenartsen, oncologen, gemeld dat kanker, in welke vorm ook, bij één op de drie honden kan voorkomen, ongeacht het ras. Met andere woorden, ook bij rassen waar nauwelijks sprake is van inteelt kan dit voorkomen. Dus ook bij bastaarden.
Dus om dan te melden dat lymfekanker het gevolg is van inteelt is stompzinnig. Leg dat maar eens uit aan de mensen die in hun familie geconfronteerd worden met bijvoorbeeld lymfklierkanker. Of beschouwt deze Gerrie dat ook als het resultaat van inteelt?

Ook haar bewering dat met iedere lijn van de Saarlooswolfhond iets mis is, is klinkklare onzin. Tenzij die bewering stoelt op de populatie die de avls zegt te vertegenwoordigen. Ja, dan heeft zij gelijk gelet op de vele erfelijke afwijkingen die daar voorkomen.

Zo is ook kort geleden het nodige rumoer losgebarsten over een artikel in het blad “Onze Hond”, zo is op internet te lezen. In bedoelt artikel wordt geschreven dat onderzoek heeft uitgewezen dat bij vier van de negen Nederlandse rassen een bepaalde vorm van epilepsie, idiopathische epilepsie die mogelijk erfelijk is, voorkomt. Onder die vier rassen met een verhoogd risico daarop ook de Saarlooswolfhond.

Men heeft voor dit onderzoek navraag gedaan bij de rasverenigingen. Het is niet duidelijk of men ten aanzien van de SWH ook bij de NVSWH heeft aangeklopt. Het zou mij niets verbazen wanneer men ook in dit geval beide populaties Saarlooswolfhonden op één hoop heeft gegooid en uitsluitend is afgegaan op de epilepsie problemen bij de populatie buiten de NVSWH. Een geliefde bezigheid namelijk van sommigen, dat op één hoop gooien van de SWH.

In het commentaar op datzelfde artikel wordt verwezen naar een Faceboek groep over epilepsie bij de Saarlooswolfhond. Er zou een videootje staan van een NVSWH-teef die een epilepsie-aanval heeft. Ik heb dat videootje niet aangetroffen, kan natuurlijk aan mij liggen. Maar misschien wil de persoon die dat gemeld heeft dan zo vriendelijk zijn de naam van die hond te noemen. Dan weten de eigenaren van eventuele nakomelingen en/of nestgenoten ook waar zij aan toe zijn.

Ook wijst deze mevrouw op de hond Blizzard die ook epilepsie zou hebben. In een reactie daarop wordt echter gemeld dat de eigenaren van Blizzard hebben laten weten dat dat een onzinverhaal is dat door iemand de wereld in geholpen is en blijft rondwaren. Er zou helemaal geen sprake zijn van epilepsie. Als dat wel zou zijn, zou het ronduit schandalig zijn dat deze hond driemaal is ingezet in de fokkerij.

Maar goed, de mevrouw die dit allemaal wist te beweren in haar reactie heeft jaren geleden eens geschreven dat zij in haar SWH-fokkerij streefde naar honden met het uiterlijk van de NVSWH honden, omdat dat nog de echte Saarlooswolfhonden waren. Diezelfde mevrouw zag er geen been in te fokken met haar aan DM lijdende teef, ondanks dat het gen al bekend was en de test beschikbaar. Dus haar bewering moet maar men een korrel zout genomen worden.

In ieder geval is op die faceboek pagina over epilepsie bij de SWH te lezen dat in 2013 al een oproep gedaan werd voor het beschikbaar stellen van erfelijk materiaal in verband met DNA onderzoek naar deze aandoening. Erg actief is men niet op die pagina, dus was het ook niet zo moeilijk te constateren dat het daarna stil gebleven is. Geen enkele reactie. Het is dus onduidelijk of er inderdaad materiaal beschikbaar gekomen en gesteld is en al helemaal wat er uit dat onderzoek gekomen is. Vooropgesteld natuurlijk dat zo'n onderzoek daadwerkelijk heeft plaatsgevonden.

Tot slot, ik heb vernomen dat de redactie van “Onze Hond” zich niet schuldig voelt omdat dit artikel over epilepsie van de Raad van Beheer afkomstig is. Deze kan plaatsen wat zij wenst, want zij schijnen bladruimte in te kopen. Misschien dat de Raad dan duidelijkheid kan verschaffen waarop die uitspraak gebaseerd is. Of, nog beter, opheldering kan geven of deze vorm van epilepsie bij zowel de populatie van de NVSWH en die van de avls voorkomt, of uitsluitend dan wel in overgrote meerderheid bij de avls, dus de populatie buiten de NVSWH.

Als dat laatste het geval is, is het natuurlijk belachelijk beide populaties over één kam te scheren. Dat is dan hetzelfde als beweren dat, omdat bij honden in Noord-Brabant, om maar een provincie te noemen, een bepaalde afwijking massaal voorkomt, deze derhalve bij de honden van hetzelfde ras in Friesland ook massaal voorkomt.

Beslag 3

Beslag 3

Het valt op dat er zeer weinig reacties geweest zijn m.b.t. de periode na de inbeslagname van die 130 honden bij Cornelia Keizer.

De NVTW heeft in mei op haar Facebook pagina laten weten een onderzoek in te stellen en derhalve geen uitgebreid commentaar te kunnen leveren. Later bleek uit het ingestelde onderzoek dat men in de asiels in de omgeving van het adres van Corrie Keizer “slechts” vier TWH's heeft aangetroffen en het derhalve allemaal reuze meeviel.
Een van de leden (?) van de NVTW heeft daarop gereageerd met de mededeling dat er in 9 asiels honden waren ondergebracht die in beslag genomen waren.

Op de Facebook pagina van 23 juli van mevrouw Virginie Wolff treft u een lijst met honden aan die in elk geval op dit moment nog op herplaatsing wachten. Het gaat om zowel Saarlooswolfhonden (10) als Tsjechoslowaakse Wolfhonden (19), een aantal kruisingen van die twee rassen (4) en 2 Aïdi's die in 14 asiels zitten. Deze asiels zijn over 11 departementen verdeeld. Zie het kaartje. Het zou mij ook niets verbazen als deze Aïdi's ook in de fokkerij van de SWH zijn ingezet, net als diverse andere rassen. Of deze lijst compleet is, is mij niet bekend.

Of het iets met deze zaak te maken heeft of dat het puur toeval is, maar volgens mij, afgaande op informatie van internet, wonen in al die departementen fokkers van SWH en/of TWH.

Wellicht dat het bestuur van de NVTW nu wel in staat is een weloverwogen oordeel uit te spreken over het erelid Corrie Keizer. Misschien dat men dan ook gelijk op de website de pagina “Herplaatsers” kan aanpassen. Daar staat nog steeds dat er momenteel geen herplaatsers zijn!

Intussen is ook op internet een brief opgedoken verzonden door “het bureau van de C.E.D.AV”, een organisatie die zich al sinds 1901 richt op onder meer de gezondheid en de fokkerij van hond en kat. (vrij vertaald). [La Confédération des éleveurs de l’Avenir est une association loi 1901 née de la volonté commune de faire valoir l’existence de nombreux modèles d’élevage canin et félin ayant en commun le respect du bien-être et de la bientraitance dans un but d’intégration durable de l’animal de compagnie dans le foyer familial.]

Deze brief is gericht aan het bestuur van de Franse Kennel Club (SCC).

Ik zal u de hele brief besparen, maar het komt er in het kort op neer dat men maatregelen van de SCC vraagt om de fokkerij beter te controleren (raszuiverheid, gezondheid, etc. en er voor te zorgen dat het Franse hondenstamboek (LOF) betrouwbaar blijft. Dus ook alleen maar raszuivere honden inschrijven en niet kruisingen van 2 rassen als zijnde raszuiver behorende tot één van die twee. Men verwijst naar een aantal zaken van afgelopen paar maanden. Hierbij komt ook Cornelia Keizer weer kijken. Hieronder een deel van pagina 2 van die brief

U heeft vast geen moeite met het vertalen hiervan.

Het is inderdaad te hopen dat de SCC besluit de FCI in te lichten dat Corrie Keizer deze keer toch echt te ver gegaan is en derhalve als keurmeester van de lijst wordt afgevoerd, voor alle rassen die zij mag keuren. Verder is het te hopen dat de Franse justitie haar stevig aanpakt en wel dusdanig dat zij ook nooit meer honden mag houden. Maar het is te hopen dat naar aanleiding van de onderzoeken ook de meelopers, helpers zo u wilt, worden aangepakt. Dus ook die mensen die als katvanger hun kennelnaam beschikbaar stelden aan Corrie. Dus ook van die mensen de kennelnaam vervallen verklaren. Dan krijgt mogelijk ook de RvB, dan wel het Tuchtcollege, de mogelijkheid haar in Nederland woonachtige meelopers aan te pakken, ook al heeft dit in het verleden gespeeld. Dan wordt dus ook duidelijk dat die AVLS-leden, woonachtig in Kapel-Avezaath, jaren lang mee hebben geholpen de hele kluit te beduvelen. En dan ook hier, ook als hebben die mensen al jaren geen hond meer onder hun kennelnaam laten inschrijven, die kennelnamen vervallen verklaren.

Misschien dat dan de avls ook eens aandacht aan deze affaire gaat besteden, want tot nu toe heb ik nog nergens iets aangetroffen. Niet op de website en niet op Facebook. Wellicht is er een lezer die mij op de goede weg kan helpen.

Corrie Keizer

Onderstaande kreeg ik toegestuurd door een lezer(es) die dit bericht op een Facebook pagina had gevonden en, vanwege de grootte, niet in staat was dit als reactie te plaatsen.

"This decision from the Raad van Beheer is an important one, paving the way for other measures and sanctions against her.

The Dutch kennel club Raad van Beheer also sends a strong message internationally: the reference country were the Saarloos breed is born does not allow Cornelia Keizer to produce any SWH with Dutch papers anymore.

Seeing that their Dutch counterparts have taken firm and definitive actions against her may also incline the French kennel club SCC to take Cornelia Keizer's case into even more serious consideration and to investigate it with more diligence.

Her use of numerous French kennel names is almost of public knowledge. The SCC also appointed her as show judge for several breeds, among which the SWH.
It is therefore also the duty of the SCC to evaluate to which extent Cornelia Keizer respects or not her duties as show judge, especially with regards to the FCI code of commitment to the welfare of pure bred dogs.
This code of commitment states that a show judge must be a good representative for dog breeding and for the world of purebred dogs, and this is clearly not the case given the pitiful state in which were the dogs taken from her.
Therefore her case must be assessed and appropriate actions taken by the SCC.

In the meantime Cornelia Keizer remains with her title of show judge and she still appears on the official listing of show judges published by the SCC (http://www.scc.asso.fr/Annuaire-des-juges-et-responsables...).

However she has already become 'persona non grata' at dog shows. At the last show where she appeared to judge dogs, other show judges made her clearly understand that she was not welcome.
This recent show was also hopefully the last of her career as show judge, since she is not scheduled anymore on any dog show anywhere in France in the foreseeable future.
"

Voor de niet-Engels sprekende lezers:
"
Het besluit van de Raad van Beheer is heel belangrijk omdat dit de weg vrijmaakt voor andere maatregelen en sancties tegen haar.
De Nederlandse kennelclub, Raad van Beheer, geeft tevens een sterk internationaal signaal af: het "moederland" van de Saarlooswolfhond staat niet langer toe dat Cornelia Keizer ooit nog Saarlooswolfhond puppen in het Nederlandse Stamboek (NHSB) kan inschrijven. (Noot: de kennelnaam "de Louba-Tar" is door de Raad van Beheer ingetrokken).

Gelet op het feit dat de zustervereniging, Raad van Beheer, stevige en onherroepbare actie tegen haar heeft genomen is het te hopen dat de Franse Kennel Club, de SCC, de zaak Cornelia Keizer net zo serieus neemt en dit met de nodige vasthoudendheid onderzoekt.

Haar gebruik van talloze Franse kennelnamen is zo goed als publiek geheim.
De SCC heeft haar ook benoemd als tentoonsgtellingskeurmeester van verschillende rassen , waaronder de Saarlooswolfhond. Het is daarom de plicht van de SCC te onderzoeken tot op welke hoogte Cornelia Keizer haar plichten als Tentoonstellingskeurmeester respecteert, vooral met betrekking tot de FCI verplichting jegens het welzijn van rashonden. Deze verplichting houdt in dat een tentoonstellingskeurmeester een goed vertegenwoordiger dient te zijn met betrekking tot fokkerij en de wereld van de rashond. Met andere woorden: de kynologie in zijn geheel. En hiervan is duidelijk geen sprake gelet op de deerniswekkende gezondheid van de honden die bij haar in beslag genomen zijn.
Daarom moet haar "zaak" zorgvuldig beoordeeld worden en dienen door de SCC passende maatregelen genomen te worden.

In de tussentijd echter blijft Cornelia Keizer haar titel "Tentoonstellingskeurmeester" houden en staat zij nog altijd op de officiele lijst van tentoonstellings keurmeesters die door de SCC gepubliceerd wordt (http://www.scc.asso.fr/Annuaire-des-juges-et-responsables...)

Echter, zij is inmiddels al verklaard tot "persona non grata" op honden tentoonstellingen. Op de laatste tentoonstelling waar zij als keurmeester zou ambteren lieten haar collega keurmeesters overduidelijk merken dat zij niet welkom was. Deze, kort geleden gehouden tentoonstelling, was hopenlijk de laatste uit haar carriere als tentoonstellingskeurmeester, aangezien zij voor de nabije toekomst niet meer ingedeeld is als keurmeester op enige tentoonstelling in Frankrijk.
"

(Noot : een paar jaar geleden was Corrie Keizer ook als eens een jaar geschorst als keurmeester door de Franse Kennelclub. Daarnaast is alleen bij de NVSWH terug te vinden dat de kennelnaam is ingetrokken. De AVLS en de Ned. Ver. van Tsjechoslowaakse Wolfhonden hebben dit (nog) niet bekend gemaakt.
Het is jammer dat de NVSWH ruim 15 jaar geleden geen gehoor kreeg met betrekking tot de wanpraktijken van deze mevrouw. Gelukkig echter dat er nu wel eindelijk actie is ondernomen.)

Racisme

Zo vlak voor mijn vakantie is er weer de nodige reuring op Facebook ontstaan. Althans, als ik alle berichten die ik toegestuurd kreeg moet geloven en waarom zou ik niet. Dus voordat ik mij dit weekend in het drukke vakantieverkeer stort nog even mijn mening.

Allereerst wordt een Nederlandse keurmeester beschuldigd van racisme. Voordat u in de pen kruipt, het betrof racisme jegens een paar honden en het heeft dus geen klap te maken met huidskleur, geloof, of dergelijke. Ik heb geen idee of deze vorm van racisme in de wereld van de hondententoonstellingen voorkomt, zo niet dan is dit een primeur.
Het schijnt dat een Nederlandse rasspecialist onlangs in Frankrijk op een tentoonstelling de Saarlooswolfhond mocht keuren. Volgens de eigenaar en fokker van een paar van die ingeschreven honden was de keurmeester racistisch bezig door te melden dat de honden niet of onvoldoende aan het rasbeeld van de Saarlooswolfhond voldeden en derhalve kregen zij slechts de kwalificatie “Goed”.

Eén van mijn volgers heeft meerdere malen laten doorschemeren dat ik geen verstand van de SWH heb, hetgeen ik voor waarheid moet aannemen omdat deze mevrouw dit ras al vele jaren heeft en ik niet. Ik heb ook begrepen dat deze mevrouw enige tijd geleden een hondje uit Frankrijk heeft geïmporteerd, dus zal zij ongetwijfeld een hond waar zij niet meer mee kan of wil fokken de deur uitdoen. Geruchten gaan althans dat zij die eerder opgevangen teef uit Zwitserland al weer op de herplaatslijst heeft gezet. Ben daarom benieuwd wat zij met dat jonge hondje gaat doen nu die een, in haar ogen, teleurstellende HD-uitslag heeft gekregen. Volgens mijn informatie wordt door velen zonder probleem een hond met HD-C ingezet in de fokkerij, uiteraard wel in combinatie met een hond met HD-A of minimaal HD-B.
Dit even tussendoor, maar het geeft wel aan hoe over mijn stukjes gedacht wordt door sommige lezers.

Wanneer u in de tentoonstellingsreglementen kijkt ziet u waaraan een hond moet voldoen om een “Uitmuntend” te krijgen. Let wel, de kwalificaties voor baby's en puppen laat ik even buiten beschouwing. Uitmuntend dus. Een hond die ten aanzien van de rasstandaard dus fouten vertoont krijgt in zo'n geval een “Zeer Goed” of een “Goed”. Zou het nog minder worden, dan moet je je afvragen of het wel zin heeft nog een keer naar een tentoonstelling te gaan. Maar wanneer een keurmeester, rasspecialist, dus besluit dat een hond in zijn ogen niet meer verdient dan een “Goed” moet er wel iets mis zijn. Als u derhalve de foto's bekijkt van die betreffende honden, I-Salem Wolfblood de Luna Canis Lupus, Jari-Kyn des Rives du Fleuve de Lena en de reu Islander Wonderful de Luna Canis Lupus mag u zelf uitmaken of deze keurmeester gelijk had of dat hij een slechte dag had.
Als ik de berichten over deze keurmeester mag geloven, heeft hij gelijk gehad. Ik waag mij er niet aan, omdat ik, nogmaals, er geen verstand van heb.

Dat het nog erger kan, werd ook deze week weer bewaarheid. Er circuleren foto's op Facebook van de hond Farkas d'Emozioni Breizh. De fokster en natuurlijk de eigenaresse hiervan beweren bij hoog en bij laag dat dit een raszuivere Saarlooswolfhond is. Een Duitse “kenner” geeft aan dat het allemaal niet zo erg is als het lijkt, maar dat de hond in de rui is. Nooit gelezen of gehoord dat een hond ook op het hoofd kan verharen. Als ik het echter zo eens bekijk en de reacties van andere kenners lees, moet deze mevrouw maar één ding doen. Een pluche hondje aanschaffen en de Saarlooswolfhond links laten liggen, er dus ook nooit mee fokken. Deze mevrouw laat overduidelijk merken er nog veel minder verstand van te hebben dan ik en dat is op zich al prijzenswaardig.
Op één van de facebook pagina's meldt een “deskundige” uit Noorwegen, ene O. Nord, dat het gaat om een kruising tussen een Akita en een Herder-mix. Tja, hij kan het weten. Een door hem gefokte hond zit in de lijn van dat Franse misbaksel. Deze Farkas, heeft namelijk Skog en Skrim in de voorouders van vaderskant. Skog zou, volgens berichten op Facebook door een jager zijn doodgeschoten omdat hij helemaal was doorgedraaid omdat hij niet meer mocht dekken. Belangrijker is dat de persoon die dit meldde, er gelijk bij schreef dat Skog een “Wolfhybride” was. Laat dat nou kloppen of aardig richting de waarheid gaan. Enige jaren geleden heeft, volgens iemand op een forum, de fokker van Skog, die O. Nord dus, toegegeven dat Skog of zelf of een nakomeling van een wolfhybride was. Met andere woorden, deze kenner en ooit door de avls bestempeld als keurmeester heeft aan alle kanten de boel belazerd, dus gefraudeerd. Met andere woorden, ook deze persoon moet helemaal niet serieus genomen worden.

In elk geval is men het erover eens dat deze Farkas in het geheel niets van een Saarlooswolfhond heeft, maar veel eerder een Akita is. Dat betekent dus, dat of aan vaderskant of aan moederskant een fokker gerotzooid heeft.
Dat dit geen sprookje is, blijkt uit het relaas van één van de deelnemers aan die, voor de NVSWH, zo succesvolle deelname jaren geleden aan de Wereld Tentoonstelling in Polen. Die betreffende deelnemer had even het idee dat hij in de verkeerde ring stond met zijn pup toen naast hem een Akita pup opdook. Ook deze reu was ingeschreven als zijnde Saarlooswolfhond. Gelukkig, ook in dit geval, was de keurmeester een heel andere mening toegedaan. Maar toen hoorde je niemand over racisme.

Dat het allemaal mogelijk is, ook in Frankrijk, bewijst een ander fokproduct. Lijkt deze keer niet op een Akita, maar op een Anatolische herdershond. En toch rondlopen met een stamboom als zijnde SWH. Ik bedoel natuurlijk Canens Africae Image. Gelukkig is met deze hond, voor zover bekend, (nog) niet gefokt. Als u kijkt op internet ziet u dat deze hond stamt uit lijnen van de Louba Tar, waar toevallig ook een Anatolische Herdershond rondliep jaren geleden, maar dat ook Zazi Zen in de lijn voorkomt. En iedereen weet dat dit een kruising Tsjechoslowaakse Wolfhond was.

Het blijft daarom een raadsel waarom nog steeds puppen uit dat land gehaald worden.

Al hoewel. Met de plannen van de avls, met goedkeuring van de RvB, is tegenwoordig alles mogelijk. Het is nu zelfs al mogelijk je Jack Russell teefje aan te laten keuren als Saarlooswolfhond op voorwaarde natuurlijk dat haar naam minimaal “Wolvin” of “Wolfje” is.
Duidelijk is wel, dat het ras Saarlooswolfhond zoals we dat al vele jaren kennen, aan het uitsterven is. Ik betwijfel namelijk of in de toekomst de honden die dan tot dit ras behoren en onder verantwoording van de avls gefokt zijn, nog op de honden van nu lijken. Als je ziet wat er buiten de NVSWH rondloopt, lijkt dat niet waarschijnlijk.

Desondanks een heel prettige vakantie.

Dubio

Dit lijkt mij een aardige titel voor dit stukje.
Naar aanleiding van het gebeuren rond de honden van Cornelia Keizer, wel of niet in beslag genomen, wel of niet vrijwillig afgestaan, enz. heeft de NVTW (Nederlandse Vereniging van Tsjechoslowaakse Wolfhonden) zelf een onderzoek ingesteld. Althans, zo blijkt uit een nieuwsbrief die ik toegestuurd kreeg.

De onderzoekers hebben in diverse asiels of pensions slechts 4 honden teruggevonden. Vier kruisingen SWH/TWH. Ik vraag me dan af waar die bijna 130 andere honden gebleven zijn die in diverse asiels van de Franse dierenbescherming zijn opgenomen en die bij Corrie vandaan kwamen. Bovendien schijnt de hele zaak nu onder justitie te berusten en ik neem niet aan dat men dit doet wanneer het om slechts 4 hondjes gaat.
Daarnaast heeft de NVTW op vragen aan Corrie geen reacties gekregen.

Je kunt je dus afvragen of het onderzoek door de NVTW wel zorgvuldig is uitgevoerd of dat men zo geschrokken is van de uitkomst, dat men dit de leden niet durft te openbaren omdat Corrie tenslotte erelid is van de NVTW.

Volgens andere berichten zitten er in diverse asiels van de Franse Dierenbescherming nog steeds sterk verwaarloosde honden die Corrie al dan niet vrijwillig heeft afgestaan.

Laten we het er maar op houden dat ergens iets niet klopt.

Dat het daar in Frankrijk al jaren een puinhoop is, is bekend. Teven worden van de ene fokker naar de andere overgeschreven en krijgen vervolgens onder de nieuwe kennelnaam weer een nest. Dezelfde combinatie vier of vijf maal uitvoeren, geen probleem. Als er maar puppen geboren worden.
Zoals iedereen weet dat op papier Senna vader is van puppen terwijl hij, volgens zijn eigenaar, nog nooit gedekt heeft, wat maakt het uit.
Zo kreeg ik ook te horen dat een naar Engeland verscheepte reu, letterlijk en figuurlijk op de valreep nog voor een succesvolle dekking zorgde, terwijl de Engelse eigenaresse van niets wist en dus ook haar handtekening nooit onder de dekformulieren had gezet. En toch stond haar handtekening er op.

Wel toevallig dat hierbij steeds dezelfde Nederlands/Franse persoon betrokken was. Maar ach, dat ligt in het verleden. Mocht u van mening zijn, dat zij in de jaren daarna nog heiliger dan heilig in de kynologie rondwaarde, dan gelooft u in sprookjes.

Dus, rekening houdend met bovenstaande, had de titel van dit stuk best kunnen luiden “Kop in het zand steken”. Er kwam echter nog ander nieuws waardoor ik als titel ook “To be or not to be” had kunnen kiezen.

De avls heeft bekendgemaakt, dat met instemming van de RvB, iedereen die van mening is dat zijn hond lijkt op een Saarlooswolfhond, dat dier kan laten aankeuren om op die manier een stamboom te krijgen zodat de hond officieel als SWH door het leven gaat. Alsof het de hond wat uitmaakt.

Dus iedere Tamaskan, waar toch al SWH in zit, kan aangekeurd worden en kan dus, als de keurmeesters daarmee akkoord gaan, vanaf die dag getooid met een sjerp met de tekst “Saarlooswolfhond” over straat gaan en zelfs op tentoonstellingen verschijnen.

Ditzelfde geldt voor alle honden die rondlopen als zijnde Marxdorfer Wolfhond of Schattenwaldwolfhond, Italiaanse Wolfhond, enz. Rassen die niet erkend zijn, maar waar, in elk geval bij de eerste twee, ook al de SWH en/of TWH en/of Witte Herder in gekruist zijn.

Echter, ook eigenaren van de Zwitserse Witte Herder kunnen een poging wagen hun hond aangekeurd te krijgen als zijnde de Witte Saarlooswolfhond. Tenslotte heeft de zuiver witte SWH een zwarte neus, net als het merendeel van de Witte Herders. Maakte je met je witte Herder geen indruk, als witte Saarlooswolfhond staat de halve SWH-wereld te dringen voor een dekking. Eindelijk weer eens witte Saarlooswolfhonden, iets wat buiten de NVSWH sinds de erkenning van het ras nog niet is voorgekomen.
En doe me een lol, vergeet dat feestnestje dat jaren geleden in Duitsland geboren is. Volgens mijn bronnen kon uit die kruising nooit wit geboren worden.

Maar ook, en dat is veel zorgwekkender, de zgn. Amerikaanse Wolfhond. Vooral deze zal er mogelijk voor zorgen dat de SWH in het verdomhoekje terecht komt en als agressief te boek gaat lopen. Met hartelijke dank aan de avls, de RvB en de betrokken keurmeesters. Ik neem niet aan dat de kynologie hierop zit te wachten.

Voor andere eigenaren, bijvoorbeeld die van de hier in de stad zo veelvuldig voorkomende Haagse Puienzeiker, is het wel goed nieuws. Eindelijk is hun fikkie geen bastaardje meer. Als je vindt dat dat diertje op een wolf lijkt, zelfs al is hij/zij geboren uit de combinatie van een hoogbenige teckel en een ruwharige Shih Tzu met duinroosachtige oortjes, laat van je horen. Wie weet, wie weet. Als het even mee zit, gaat je hond de boeken in als stamvader van een hele nieuwe tak van Saarloze Wolfshonden, zoals de SWH in de volksmond heet. Trouwens, ook vele zgn. kynologen of hondenkenners zijn van mening dat dit de juiste rasbenaming is.

In ieder geval kunnen de goedgekeurde honden opgenomen worden in bijlage G-0 van het NHSB. Omdat ze, volgens de regels, dan bijdragen aan de verbetering van het ras of de verbreding van de genenpoel.

Terugkomen op wat ik zelf al eerder heb geschreven, maar wat voor mij ook al door vele andere is opgemerkt, zijn er al de nodige honden van andere rassen ingekruist. Dus de verbreding van de genenpoel is al meer dan 25 jaar aan de gang.

Hierbij wordt echter onder de mat geveegd dat die verbreding ook aan de basis heeft gestaan van al die erfelijke aandoeningen die bij een deel van de SWH-populatie voorkomen. Volgens de kracht van de herhaling, in ieder geval DM en Dwerggroei. Gelet echter het grote aantal honden dat getest wordt op Elleboog Dysplasie (ED) en het MDR1-gen, moet je aannemen dat dat ook een erfelijk probleem is geworden. In ieder geval bij de populatie buiten de NVSWH, want daar vinden die testen plaats. Ik heb in elk geval geen signalen ontvangen dat een defect MDR1-gen bij honden van de NVSWH voorkomt of dat ED als erfelijke aandoening rondwaart.

Wat zijn dan de risico's wanneer je stamboomloze honden laat aankeuren en die vervolgens gaat inzetten in je fokkerij. Welke (verborgen) aandoeningen hebben die dieren. Je loopt dus het risico dat je als eigenaar van een dergelijk dier, of in de toekomst van een nakomeling van zo'n dier, opgezadeld wordt met het laten testen op talloze erfelijke aandoeningen alvorens ermee te kunnen gaan fokken. Want fokken doe je natuurlijk voor het ras, niet voor je hypotheek-aflossing!

Dat in andere landen ook de mogelijkheid bestaat je hond te laten aankeuren om hem/haar tot een erkend ras te laten behoren, is bekend. In het geval van de SWH zijn daardoor de meest vreemd uitziende dieren tot het ras gaan behoren. Tja, als die aankeuring geschiedt door een keurmeester die zijn bevoegdheid middels een spaaractie van de plaatselijke supermarkt heeft behaald, is dat niet verwonderlijk. Kijk onder andere maar naar die Canens Africae hond, die Anatolische Herder, die als SWH door het leven gaat. Zou mij niets verbazen als dat dier ook nog een een “confirmation” krijgt, m.a.w. mag voor stamboomhoudend nageslacht zorgen.

Zoals door velen gewenst wordt dat op Nederlandse tentoonstellingen Nederlandse rassen door Nederlandse keurmeesters gekeurd worden, zo zouden eigenlijk Nederlandse keurmeesters in het buitenland betrokken moeten zijn bij die aankeuringen. Het merendeel van de buitenlandse keurmeesters heeft nog nooit een Saarlooswolfhond in levende lijve gezien, maar mag wel bepalen dat die straatfik een SWH is.
Maar ja, de kynologie heeft haar eigen wetten en eigen logica.

Beslag 2

Na mijn stuk over het in beslag nemen van die 133 honden bij Cornelia Keizer, beter bekend als Corrie, is er het nodige gebeurd. Niet vanuit Nederland, uiteraard. Hoewel de NVSWH wel aandacht aan deze problematiek heeft besteed.
Zoals verwacht, voorspeld, enz. enz. totaal geen reactie vanuit de hoek van de avls. Althans, ik heb er niets over gelezen of gehoord. Je kunt dus stellen: “Uiteraard niet, omdat dat aangeeft dat ze, en dan vooral een paar “celebs”, een gigantisch pak boter op het hoofd hebben”.
Vanuit de wereld van de Tsjechoslowaakse Wolfhond, ofwel de Tsjechen Vereniging in Nederland, is wel gereageerd. Met de nodige voorzichtigheid en, zoals ze schrijven, moet eerst de waarheid boven tafel komen. Dus hebben zij contact opgenomen met de betrokken personen voor nadere tekst en uitleg. Want, tja, Corrie is toch wel “Erelid” van die club. Vervolgens ….. stilte.
Ik, persoonlijk, ben van mening, dat men dan al die jaren met gigantische oogkleppen heeft rond gelopen omdat al jaren bekend is dat Corrie niet alleen met Saarlooswolfhonden maar ook met de Tsjechoslowaakse Wolfhonden gerotzooid, gefraudeerd en noemt u nog maar een paar van die “ge-...” woorden op.
Net zoals vele figuren binnen de SWH-wereld heeft men binnen de TWH-wereld alles maar goed gevonden en geaccepteerd. Iets om in de toekomst nog eens goed over na te denken.

Desondanks blijft het apart, mogen we het zo noemen,dat de TWH vereniging geen duidelijk standpunt inneemt, ondanks dat bij dit drama ook Tsjechoslowaakse Wolfhonden betrokken zijn. Interesseert ze dat dan niet????

Zoals gemeld, er is afgelopen tijd weer het nodige gebeurd. Er schijnt een aparte Facebook-pagina geopend te zijn waar informatie over de in beslag genomen honden is terug te vinden, maar ook over de voortgang van deze “operatie”.

Ik heb doorgekregen dat Corrie slimmer is dan menigeen vermoedt. Het schijnt, zo valt op Facebook te lezen, dat Corrie “vrijwillig” afstand heeft gedaan van al die honden. Haar medestanders roepen dat het uit de hand is gelopen vanwege haar betrokkenheid bij betrokken rassen. Punt is dat, volgens anderen, Corrie op deze manier heeft geprobeerd een actie van Justitie voor te zijn. Of het gaat lukken, de meningen zijn verdeeld.

Wanneer ik de foto's bekijk van de honden die ter adoptie worden aangeboden via de diverse asiels en vooral als ik zie voor welk ras die honden worden “uitgemaakt”, is het duidelijk dat er geen barst van klopt. Een deel van de aangeboden honden lijkt helemaal niet op het ras waartoe zij zouden behoren. Kijkt u bijvoorbeeld naar de foto van het hondje met de roepnaam “Herrya”.

Wat wel klopt is dat dit hondje ernstig getraumatiseerd is en bijterig kan overkomen. Natuurlijk, kijk maar hoe angstig zij op die foto kijkt.

En zij is niet de enige.

Via, via, of het waar is weet ik natuurlijk niet, schijnt men in Frankrijk al jaren op de hoogte te zijn van het inkruisen van honden van verschillende rassen, terwijl gewoon kruisingen tussen Saarlooswolfhonden worden opgegeven aan de Franse Kennel Club. Op zich niet zo verwonderlijk wanneer we beseffen dat dit ook in Nederland gedaan is. En, hoe je het went of keert, uiteraard door Corrie en haar meelopers die hun kennelnamen maar wat graag beschikbaar stelden aan Corrie.
Het schijnt hier in Nederland al om minimaal 4 personen te gaan die of hun kennelnaam aan Corrie ter beschikking stelden of die die kennelnaam als katvanger voor Corrie op hun naam hadden laten zetten.

Ik zou dan ook willen voorstellen dat zij, die vertrouwen op de gegevens in die Franse database, dat met de nodige scepsis doen. Als er inderdaad op grote schaal gefraudeerd is, kloppen de afstammingsgevens natuurlijk voor geen kant.

Een goed voorbeeld daarvan is terug te vinden via https://www.facebook.com/groups/577288255686505/?multi_permalinks=1386065658142090&notif_t=group_activity&notif_id=1497267395475129

De daar genoemde hond is gefokt onder de kennelnaam Canens Africae. Maar, volgens die FB-pagina is het helemaal geen Saarlooswolfhond. Klopt. Duidelijk te zien. Leest u de reacties maar eens onder die foto. Is dit de volgende beerput die open gaat, is één van die reacties. Zou me niets verbazen en ik hoop het van harte.
In een andere reactie wordt erop gewezen dat justitie druk aan het werk is rond deze zaak. Als dat zo is, heeft het zogenaamd afstand doen door Corrie geen klap geholpen. Ook dit hoop ik van harte en met mij nog vele liefhebbers van de SWH en de TWH.

Ik vermoed ook dat de Franse Kennelclub helemaal afgegaan is op de gegevens van die vereniging van Nederlandse Rassen in Frankrijk. Die schijnt heel veel macht te hebben en Corrie is jarenlang bestuurslid daarvan geweest.

Men schijnt in ieder geval in Frankrijk tot de ontdekking gekomen te zijn, beter laat dan ooit, dat de hele fokkerij van Corrie gebaseerd is op leugens, fraude, enz.
Bijvoorbeeld: Corrie heeft gefokt onder de kennelnaam Sun Gifu, die officieel op naam staat/stond van Pierre Rabain, de man die haar woning, kennels, enz. gekocht heeft.
Verder fokt Corrie via een maatschap onder de kennelnaam “De Daim Pré”. In ieder geval stinkt het hele zaakje.

We zullen de overige kennelnamen waaronder Corrie haar fokproducten aan de man heeft gebracht maar niet verder noemen. Zijn we nog een tijdje bezig.

Het is te hopen dat men in Frankrijk wel in staat is Corrie aan te pakken en dat de Franse Kennel Club daardoor gedwongen wordt actie te ondernemen. Misschien dat dan eindelijk de Raad van Beheer tot de ontdekking komt dat het niet langer geloofwaardig is Corrie de hand boven het hoofd te houden. Dat daardoor een aantal “gerenommeerde” RvB functionarissen van hun voetstuk gaan vallen is jammer, maar de bezem gaat dan wel door die vuiligheid.

Het probleem is echter dat Corrie kans ziet met allerlei leuke verhaaltjes en smoesjes veel mensen aan zich te binden. Meelopers dus, het lijkt wel een “sekte”. Het schijnt ook, als ik alle berichten moet geloven dat zij kans heeft gezien in diverse landen haar ideeën te ventileren omtrent het inkruisen van honden van andere rassen. Er schijnen zelfs, uiteraard Oost-Europese naar men mij verteld heeft, fokkers/keurmeesters van Saarlooswolfhonden bij betrokken te zijn. Waarom kijk ik daar niet vreemd van op.

Voordat u mij gaat beschuldigen van laster en smaad, wil ik u wijzen op stellingen op het forum van de Tsjechoslowaakse Wolfhond waar gewezen werd op fraude door, onder andere, een Finse fokker. Laat die fokker nou toevallig ook Saarlooswolfhonden fokken. Ik heb er al eens eerder op gewezen.

Eigenlijk had ik dit stuk een andere naam willen geven. Namelijk “Genen Spreiding”. Gelet echter op de laatst bekend gemaakte kruising bij de NVSWH waaruit drie puppen geboren zijn, die tot ieders verbazing op dit moment nog steeds in leven zijn, had die titel eigenlijk moet luiden “Geen Spreiding”.

Een aantal jaren geleden werd een toenmalig lid van de NVSWH geconfronteerd met het afwijzen van een door haar beoogde kruising, omdat dat de tweede maal zou zijn dat die combinatie zou worden uitgevoerd. En dat was iets dat de NVSWH liever niet zag. Beide partijen kwamen niet tot overeenstemming en het betreffende lid werd ex-lid.
Intussen, tijden veranderen en inzichten ook, schijnt die mevrouw ook weer lid te zijn. Ook, omdat nog een aantal leden die destijds de NVSWH verlieten of uitgezet werden, weer tot het ledenbestand gerekend kunnen worden.
Die tweede dekking heeft, voor de goede orde, niet plaatsgevonden.

Maar tot ieders verbazing, heeft onze voorzitter, met toestemming van het voltallige bestuur, voor wat dat waard mag zijn, een zekere combinatie (Joscha x Ajia) voor de tweede maal uitgevoerd. De mogelijkheid bestaat echter dat de teef ook vorig jaar door diezelfde reu gedekt is. Dat is namelijk niet zeker, omdat, volgens de eigenaar de mogelijkheid bestond dat zij door twee reuen gedekt was. Dat is ook aan de Belgische Kennelclub doorgegeven. Jawel. Wat gewone leden niet mogen of mochten, mag de voorzitter wel. Verschil moet er zijn, toch! Uit die kruising is toen één reutje dood ter wereld gekomen en waren alle andere vruchten geresorbeerd.

In ieder geval houdt dit in dat van genenspreiding geen sprake is.

Als u de laatste kruisingen van de NVSWH eens kritisch tegen het licht houdt en dan kijkt naar de stambomen, komt u tot de schrikbarende ontdekking dat een groot aantal honden, geboren afgelopen 5 jaar, niet voor de fokkerij ingezet kunnen worden. Eén gigantisch groot inteeltverhaal.

Het is dan toch vreemd dat de NVSWH in haar laatste clubblad rept van kosten gepaard gaande met een “outcross”. Wie is dan uit op geld? De eigenaar/eigenares van de hond van dat outcross-ras?

Leden/eigenaren van de beoogde SWH-teef? Het is niet helemaal duidelijk, maar dat is bij de NVSWH niet zo vreemd.

Hoewel, na het Pinkster weekend werd bekend dat er dan mogelijk toch, met toestemming van het bestuur, een outcross heeft plaatsgevonden. Een buiten de NVSWH gefokte teef is gedekt door een NVSWH-reu en de pups zullen via de pupbemiddeling van de NVSWH worden geplaatst. Of dit daadwerkelijk gaat gebeuren is onduidelijk, omdat de fokker in Tsjechië woonachtig is. Je kunt je dan afvragen waarom de NVSWH dan zo moeilijk deed richting het in Duitsland wonende lid die uiteindelijk een niet-NVSWH reu haar teef liet dekken. Tijdens afgelopen ALV schijnt dit zelfs een discussiepunt geweest te zijn.

Nog meer opmerkelijk nieuws? Jawel. De “Nationale” gaat niet door. Er zijn te weinig inschrijvingen! Hoe is dat nou mogelijk? Je zou verwachten, gelet op het aantal Nederlandse rassen en variëteiten daarvan, dat er zowel in Nederland als in omringende landen toch genoeg eigenaren zouden zijn die voor deze show willen inschrijven? Nee dus. Jammer. Kan me nu niet meer met goed fatsoen onttrekken aan familiebezoek.

Als u trouwens het laatste clubblad van de NVSWH goed gelezen hebt, heeft u gezien dat de financiële verantwoording ook hierin is opgenomen. U moet echter wel een vergrootglas gebruiken. Maar, waar zijn dan die twee aparte fondsen, het SWH-fonds en het HD-fonds, gebleven? Meer nog, wat is er met het geld gebeurd dat op de rekening van beide fondsen stond? Waarom wordt dat sinds de “machtsovername” van 2012 niet meer genoemd in de financiële verantwoording. Hebben de leden, die het geld hiervoor toch hebben samengebracht, niet het recht daarover geïnformeerd te worden.
Het zal toch niet zo zijn, dat het bestuur hiermee leuke dingen voor zichzelf gedaan heeft? Zoals met bijvoorbeeld die meer dan 4000 euro onkostenvergoeding, die men teruggestort heeft, dat wel, maar waarvan het toch belachelijk is dat dat bedrag uitgekeerd werd. Of heeft men wekelijks in het Okura-hotel vergaderd?

Tenslotte gaat het gerucht dat één van de leden van de NVSWH de door haar in 2011 opgevangen hond, waarmee zij ook vervolgens twee nesten heeft gefokt, weer de deur uit gaat doen omdat zij intussen weer een jongere hond heeft aangeschaft. Tja, om de woorden van Leendert Saarloos te gebruiken: “Wat moet je dan met zo'n nutteloze opvreter”. In dit geval herplaatsen dus deze inmiddels 11-jarige teef. Als dit waar is, geeft het wel te denken. Maar het schijnt onder “echte” fokkers gemeengoed te zijn.

Beslag

Nee, Barend is niet dood. Nog niet. Omdat afgelopen tijd weinig nieuws uit Saarlooswolfhondenland te melden was kreeg ik eindelijk tijd andere klusjes aan te pakken. Je wilt er tenslotte netjes bij zitten.
De titel van dit stukje heeft echter niets met bakken te maken. Was het maar zo.

Afgelopen dagen echter kreeg ik een aantal mailtjes over de situatie in Frankrijk. Al eens eerder is gemeld dat bij die geweldige Nederlands/Franse fokster honden weg moesten. Mij werd verteld dat dit tweemaal eerder heeft plaatsgevonden en dat er destijds in ieder geval een groot aantal honden naar Engeland zijn verscheept. Of die allemaal onder de paraplu van de Raad van Beheer voor de fokkerij worden ingezet, weet ik natuurlijk niet. Hangt er natuurlijk vanaf of ze een Nederlandse stamboom hebben.

Waar het nu echter om gaat, is dat er wederom Saarlooswolfhonden en Tsjechoslowaakse Wolfhonden in beslag genomen zijn bij diezelfde fokster, mevr. Corry Keizer of, zoals zij in Frankrijk bekend is, Cornelia Keizer. Volgens de berichten zijn het er nu zelfs 133. Sommigen, uiteraard haar volgelingen, vinden dat zij dit niet verdient, maar de meesten zijn van mening dat het eindelijk een keer tijd werd dat er actie werd ondernomen tegen deze mevrouw. En niet alleen tegen haar. Ook de man die het hele zaakje destijds van haar overnam, Pierre Rabain, schijnt erbij betrokken te zijn. Ik heb mij over deze man laten vertellen, dat hij sjoemelde met de geboortedatum van één van zijn nesten, opdat de honden nog met een kennelnaam door het leven zouden gaan. Die kennelnaam zou namelijk per 1 januari van een zeker jaar ingetrokken worden, dus liet hij de geboortedatum van dat betreffende nest op 31 december zetten.

Verder heb ik vernomen dat er diverse honden op dat adres, dus dat van hem dat toevallig ook nog steeds hetzelfde als van Cornelia is, het slachtoffer werden van een zeer ernstige chiardia-besmetting met voor een aantal puppen de dood tot gevolg. Dus zo fris was het daar allemaal niet.

In ieder geval wordt in de berichtgeving rond deze inbeslagname nog een andere Franse fokker, houder van de kennelnaam Canens Africae, genoemd. Nou ja, fokker, zeg maar rustig vermeerderaar. Volgens kenners had hij regelmatig meerdere nesten tegelijk liggen. Volgens berichten zou hij samenwerken met Cornelia. Nou ja, als dat alles is. Zo zijn er nog veel meer fokkers die met haar samenwerken. Ik heb het al eens eerder geschreven, maar fokkers die meerdere rassen fokken en toevallig rassen die moeiteloos door elkaar gekruist kunnen worden, vertrouw ik niet. Ondanks dat het in deze tijd van outcrosses geen “doodzonde” meer is die rassen te kruisen. Moet je natuurlijk wel de juiste namen van de ouderdieren opgeven en niet een beetje rommelen met DNA.

Andere deelnemers aan de discussie rond deze inbeslagname wijzen erop dat mevrouw herplaatshonden opving via een aan haar gelieerde vereniging of stichting. Een klein zoektochtje op internet leert dat er inderdaad honden op internet staan die herplaatst moeten worden en waarvoor je je bij die mevrouw moet melden.

Het is uiteraard triest dat de honden hiervan de dupe zijn of worden. Geen idee waar men met deze honden naar toe moet. Het zou mij niet verbazen als, zoals iemand in een discussie op facebook schrijft, deze dieren geëuthanaseerd worden. Ik gebruik voor het gemak maar even wat tekst uit die discussie. Aan de andere kant, jaren geleden heeft de toenmalige secretaris van de NVSWH eens foto's laten zien tijdens een ALV van de huisvesting van honden bij die bewuste mevrouw. Ik heb begrepen dat dat zo weerzin wekkend was dat het misschien beter is als de honden in kwestie dat beruchte spuitje krijgen. Je moet je natuurlijk ook afvragen hoe deze honden er geestelijk aan toe zijn en zijn ze bij een nieuwe eigenaar te handhaven of moeten zij daar de rest van hun leven in een kennel doorbrengen omdat ze niet in huis gehouden kunnen worden. Voorlopig blijken zij allemaal (?) in diverse asiels te zitten in afwachting van een nieuwe eigenaar. Grootste "voordeel" daarbij is dat alle honden gesteriliseerd worden.

Jammer genoeg zijn er nog steeds, ook in Nederland, mensen die nog altijd van mening zijn dat deze mevrouw zoveel goeds voor de wolfhonden gedaan heeft. In Frankrijk zijn er een aantal die zo in de ban zijn van Corrie, dat het lijkt of zij buiten medeweten van de autoriteiten om honden hebben weggehaald en bij medestanders hebben ondergebracht. Hoe blind kun je zijn en hoe weinig compassie heb je met die dieren.
Misschien dat deze mensen dan kunnen verklaren hoe het komt dat door haar gefokte honden de primeur hadden als eerste slachtoffer te worden van een aantal erfelijke aandoeningen, zoals Dwerggroei en DM. Wel toevallig dat dit bij zowel de SWH als de TWH gebeurde, toevallig de rassen die zij in haar kennels had en waar zij massaal mee fokte. Onder verschillende kennelnamen. Dit trouwens nog steeds.
Het is ook raadselachtig dat de Raad van Beheer nog steeds dat schimmige briefje gelooft dat deze mevrouw in Kapel-Avezaath woont op dat adres van zekere leden van de avls. Ook hierover heb ik al eens geschreven dat het toch wel opmerkelijk was dat deze leden nooit iets gemerkt hebben van al die puppen die op hun terrein geboren zijn. Of hebben zij doelbewust de andere kant opgekeken. In dat geval zou je veronderstellen dat zij moreel mede-verantwoordelijk zijn voor alles wat nu in Frankrijk plaatsvindt.

Een aantal jaren geleden was deze bewuste Frans/Nederlandse fokster al eens door de Franse Kennelclub voor een jaar geschorst als keurmeester. Nu worden of zijn voor de derde keer honden bij haar in beslag genomen.

In het online blad Dogzine valt te lezen dat een Belgische keurmeester zijn werkzaamheden als keurmeester neer legt. Het is niet geheel duidelijk of hierop is aangedrongen omdat hij aangeklaagd is vanwege ernstige verwaarlozing van zijn honden.

Zou het, in geval van deze Frans/Nederlandse fokster en keurmeester, niet beter zijn ook haar bevoegdheid als keurmeester voor altijd in te trekken en haar te verbieden nog langer honden te houden. Het is in ieder geval ook te hopen dat tentoonstellinggangers massaal besluiten nooit meer bij haar in schrijven, mocht zij als keurmeester niet geschrapt worden. Op welke tentoonstelling waar ter wereld ook. Jammer genoeg zal dat waarschijnlijk niet gebeuren. Hoewel men natuurlijk een voorbeeld zou kunnen nemen aan het gebrek aan belangstelling bij haar in te schrijven toen zij een aantal jaren geleden in Nederland de Saarlooswolfhond zou keuren. Zelfs eigenaren van door haar gefokte honden bleven massaal weg. Uiteindelijk heeft de organisatie haar kunnen schrappen omdat niet één SWH was ingeschreven. Dat zegt toch wel iets.

Mevrouw voor altijd en eeuwig als keurmeester laten schrappen vanuit Nederland zal moeilijk worden. Dan moet je namelijk bij de Franse Kennel club zijn, omdat mevrouw als Frans keurmeester te boek loopt. Maar ik heb inmiddels geruchten vernomen als zou men ook die kant op al actie ondernemen.
Verder heb ik vernomen dat richting die nieuwsbrief "Dogzine" al actie is ondernomen i.v.m. deze zaak. Het is nu afwachten wat zij er mee doen. Gaan zij het publiceren of gooien ook zij het in de doofpot. We zullen afwachten en een vinger aan de pols houden.

Ik neem niet aan dat vanuit de avls actie ondernomen gaat worden naar de Raad van Beheer of het Tuchtcollege om deze mevrouw, als Nederlands fokster, aan te pakken en haar al dan niet levenslang te schorsen als fokster. Wanneer u kijkt op de website van de avls onder “Vereniging/Missie” valt er duidelijk te lezen:
“Het gaat de AVLS om de gezondheid van álle Saarlooswolfhonden. Het maakt voor ons echt niet uit door wie, waar of in welke vereniging de pups worden gefokt. “
Vanuit de avls, die man uit Rotterdam wiens naam ik niet meer zou noemen, is destijds openlijke bewondering voor deze mevrouw uitgesproken. Doet men dus niets richting de Raad van Beheer dan geeft dat duidelijk aan dat de avls helemaal niet staat voor alle Saarlooswolfhonden en dat ze simpelweg liefhebbers beduvelen. Bovendien, een groot aantal leden van de avls heeft in het verleden mee geholpen deze wantoestanden in stand te houden. Dan kan je haar nu niet aan laten pakken.

Vanuit de NVSWH zal ongetwijfeld ook geen actie ondernomen worden. Ik ben bang dat men dat teveel werk vindt. Terwijl ook hier op haar website onder “Vereniging / Missie” te lezen valt:
“De Nederlandse Vereniging van Saarlooswolfhonden (NVSWH) is een rasvereniging die de belangen van de Saarlooswolfhond behartigt. Haar doel is door ethisch verantwoorde fok dit unieke ras in stand te houden. Daarbij geeft de NVSWH de hoogste prioriteit aan gezondheid, betrouwbaarheid en rastypische eigenschappen (rasstandaard) van de Saarlooswolfhond. “

In beide gevallen zou ik zeggen: "Laat nou eens duidelijk zien waar je als vereniging voor staat en aanpakken die ellende en naar het Tuchtcollege stappen."

Op de fb-pagina van de “Nederlandse Hondenrassen” wordt ook geschermd met contact opnemen met stichting “Dier en Recht”. Deze stichting vindt toch dat zij op moeten komen voor alle honden. Dus, in dit geval ook een nobele taak voor de juristen van deze stichting. Dan doen ze eindelijk eens iets echt nuttigs.

Ook in die hele discussie op facebook is te lezen wat voor ellende een aantal eigenaren hebben gehad met de hondjes gefokt door de mevrouw. Ook zijn er mensen die wel kans hebben gezien de daar aangeschafte hond een goed tehuis te bieden. Laat ik het erop houden dat zij in dat geval geluk hebben gehad.
Het jammere of erge van het geheel is dat de praktijken van deze fokster in stand gehouden zijn door al die mensen die bij haar een puppie wilden aanschaffen. Maar ook zijn die praktijken in stand gehouden door de fokkers waar zij mee samenwerkte, waaronder Nederlandse. Mocht u tijd over hebben, gaat u dan eens op internet op zoek naar bijvoorbeeld Skog, Skrim en Skarv. Kijkt u er dan niet vreemd van op wanneer u geconfronteerd wordt met foto's waarop duidelijk te zien is dat er een wolfhybride gebruikt is in de fokkerij in plaats van een Saarlooswolfhond. Dit schijnt de fokker van die genoemde honden overigens zelf, ongewild, te hebben toegegeven toen hij een mailtje met die bekentenis naar de verkeerde persoon stuurde, die dit direct op een forum plaatste. En welke Nederlandse fokster heeft ook gebruik gemaakt van de honden van die Noorse fokker, juist …....

Het blijft echter een schande dat de Raad van Beheer, al vanaf circa 1986 op de hoogte van deze praktijken, geen klap gedaan heeft maar die Frans/Nederlandse fokster al die jaren de hand boven het hoofd heeft gehouden. En dan nog roepen dat het om een Nederlands ras gaat waar zij verantwoordelijk voor zijn. Had de Raad ingegrepen, dan hadden er ongetwijfeld geen meer dan 10 of 15 erfelijke afwijkingen binnen het ras voorgekomen, de meeste daarvan vanuit frauduleus ingekruiste rassen. En hadden deze walgelijke dier onvriendelijke praktijken, dierenmishandeling is hier wel op zijn plaats, nimmer kunnen plaatsvinden.

Het blijkt dat het bericht over deze inbeslagname zich als een razende verspreidt over internet. In Engeland beseft men nu pas goed met welke “troep” zij door Corrie afgescheept zijn toen die hele groep honden daar naar toe verkocht/verhuisd werd.
In ieder geval spreekt men massaal zijn afschuw uit over hoe die honden op de foto gehuisvest zijn. Ik heb me laten vertellen dat dit zelfs één van de minst erge is. Er blijken foto's te zijn waarop honden nog slechter gehuisvest zijn. Er schijnt zelfs ooit sprake geweest te zijn van “kannibalisme”, honden die elkaar aanvraten omdat zij onvoldoende gevoed werden.

Laten we hopen dat de in beslag genomen honden een goed tehuis krijgen en laten we massaal duimen dat deze mevrouw voor goed kynologisch buiten spel gezet wordt.

Bijtertjes

Alvorens op dit onderwerp over te gaan het volgende. Afgelopen weekeinde kwam er een reactie binnen op mijn artikel “Gerotzooi” van begin 2015. Uiteraard is het goed als er gereageerd wordt, ook na zo'n lange tijd. Het probleem is echter wederom dat de reactie anoniem is. In het verleden heb ik wel eens een anonieme reactie geplaatst, omdat uit die reactie achterhaald kon worden wie daar achter zat. Deze reactie echter, met een verwijzing naar iets uit 2010 over misstanden en, in dit geval, gigantische darmproblemen, althans uit de tekst op te maken, zal ik niet plaatsen zolang niet bekend is wie er achter zit. Met andere woorden: wilt u reageren, graag, maar dan wel uw naam erbij vermelden. Dat maakt het voor iedereen duidelijk of de bewering op waarheid berust, is dan namelijk te controleren, of dat we die reactie moeten laten voor wat hij is en er verder geen aandacht aan hoeven te besteden omdat het niet te controleren is.

Dit geschreven hebbende, over naar de orde van de dag.

De laatste tijd is veelvuldig naar buiten gebracht wat een deel van Nederland voor ogen staat in het geval van bijtincidenten door honden. De Raad voor Dier Aangelegenheden (RDA) wijst nadrukkelijk naar rassen met een verhoogd bijtrisico, vechthonden van origine, maar vergeet dat er een aantal zeer aaibare rassen rondlopen die voor veel meer bijtincidenten zorgen.

Sommige kranten staan of stonden bol van de ingezonden brieven.

Onlangs heeft ook de Raad van Beheer een reactie verspreid. Ik heb die reactie uiteraard met belangstelling gelezen en ik moet zeggen, het klinkt als een klok. Natuurlijk zijn er op details wel op- en of aanmerkingen te maken, maar dat geldt voor alles.

Het is in het verleden al eens aangehaald. Jaren geleden gingen in de Tweede Kamer stemmen op om de Saarlooswolfhond als ras te verbieden. Volgens mij was dat nadat een hond van dit ras het lef had om, voor de ogen van omstanders, een paar eenden dood te bijten. Zeer waarschijnlijk hadden de indieners van dat plan last van het zgn. Roodkapje-syndroom. Een niet door de medische wereld erkende aandoening, waarbij de lijders aan deze aandoening zijn blijven steken in het sprookje van “Roodkapje en de Wolf” en/of “de Wolf en de 7 Geitjes”.
Het gevolg is uiteraard dat er hele volksstammen rondlopen die van mening zijn dat wolven levensgevaarlijke dieren zijn, die vanuit het niets alles en iedereen aanvallen en opvreten en dat zij daarom nog steeds uitgeroeid moeten worden. Dat bleek eerder ook al weer uit een artikel in een landelijk ochtendblad. Derhalve dienen ook gelijktijdig die rassen uitgeroeid te worden waar iets van wolf inzit. Dus de Saarlooswolfhond en de Tsjechoslowaakse Wolfhond, als enige twee erkende rassen. Hoe het dan zit met die hobby-rassen of niet-erkende rassen, zoals de Marxdorfer Wolfhond, de Italiaanse Wolfhond, Amerikaanse Wolfhond, en in het verlengde daarvan bijvoorbeeld de Tamaskan, omdat daar ook SWH en TWH-bloed doorheen zit, is niet bekend. Van deze genoemde rassen is die Amerikaan wel de meest beruchte vanwege zijn karakter, het is namelijk een zuivere wolfhybride, waardoor het gevaar ontstaat dat de wel erkende rassen (SWH en TWH) daarmee vergeleken worden.

In een internet-artikel was een stukje te lezen over een wolven-”deskundige” uit Duitsland. Ik ga niet verder op dat artikel in omdat het grotendeels onzin is, maar op één punt had die man volkomen gelijk. Wolven zijn van nature lui. Ik heb ooit eens gehoord of gelezen dat wolven bijna 18 uur per dag slapen of rustig liggen. Pin mij niet op dat aantal uren vast, een uurtje meer of minder kan ook. Wellicht dat dat een aspect is dat ook bij sommige hondenrassen wordt aangetroffen.

Terug naar die bijtertjes. In het stuk van de RDA alsook in de reactie van de RvB mis ik toch een heel belangrijk ding. Als mensen ruzie met elkaar krijgen, bestaat de mogelijkheid dat ze elkaar een pak slaag verkopen of lek schoppen. Als twee honden ruzie met elkaar krijgen, gebruiken ze hun bek om de grauwen, bijten, enz. Problematischer wordt het natuurlijk wanneer een hond en een mens ruzie krijgen. In de meeste gevallen zal de hond ernstigere verwondingen aanbrengen aan de mens dan andersom. Zelfs die hele kleine juffershondjes hebben vlijmscherpe tanden.
Als het aan de RDA ligt, wordt na een conflict tussen hond en mens in de meeste gevallen de hond afgemaakt wegens ongewenst en asociaal gedrag.

Wat ik echter mis, en ik geeft direct toe dat het heel cru overkomt, is de vraag wat er moet gebeuren wanneer die hond slechts zichzelf verdedigt tegen een aanval door de mens. Het aantal mensen dat zich schuldig maakt aan dierenmishandeling is erg hoog. Dan krijgen we nog die gevallen waarbij ouders niet opletten zodat hun kleine en rondkruipende oogappel de gezinshond vergelijkt met een knuffelbeestje en derhalve probeert de neus rond te draaien, de ogen te perforeren, enz. Moet dan zo'n peuter afgemaakt worden? Of krijgt ook nu weer de hond dat laatste spuitje omdat hij het met die behandeling niet eens is en uitsluitend probeert zichzelf te verdedigen? Of gaan we de ouders euthanaseren omdat zij dierenmishandeling mogelijk hebben gemaakt.

Nogmaals, het klinkt hard. Maar waarom moet altijd de hond in een kwaad daglicht gezet worden als de eigenaar grof in de fout gaat. Is dat omdat de hond, ondanks aangepaste wetgeving, nog steeds als “ding” beschouwd wordt?

Toevallig vorige week bekend geworden, althans bij mij. Een Belgisch keurmeester heeft zijn keurmeesterschap neergelegd, volgens hem in verband met leeftijd en gezondheidsperikelen, terwijl mogelijk de aanklacht bij de politie tegen hem wegens ernstige verwaarlozing van 10 honden buiten beeld gehouden wordt. Volgens hem was er niet veel aan de hand. Nee, één hond moest inslapen en de rest was blind of nagenoeg blind omdat zij dag en nacht in het donker zaten. Wat nu als die dieren als gevolg van deze omstandigheden een keer gebeten hadden. Hadden zij dan ook, conform de RDA gedachtegang afgemaakt moeten worden?

Ook weer, toevallig, is nu op internet te lezen hoe gedacht wordt over de fokpraktijken van een Saarlooswolfhondenfokker in Frankrijk. Deze fokkers, met de kennelnaam Canens Africae, hebben volgens dat artikel lak aan alle gezondheidsregels, fokken zonder probleem met lijders en dragers aan DM, en nog meer erfelijke gebreken. Gelijktijdig krijgt dan ook het bestuur van de Franse Vereniging van Nederlandse Herdershondenrassen ervan langs, omdat zij niet ingrijpt. Voor zover ik begreep vanwege bestuursconnecties met die fokkers. Maar ook krijgen de vroegere vice-voorzitter en voorzitter van die BHCF onder uit de pan. Volgens mij is die vroegere voorzitter de ons bekende of beruchte Nederlandse/Franse fokster.

Wees de RvB in haar reactie op dat stuk van de RDA op de grote aantallen importhonden uit het Oostblok, omdat die hondjes massaal geïmporteerd worden door die onnozele landgenoten omdat die hondjes zo “zielig” zouden zijn, dan kan ook gewezen worden op al die onnozele landgenoten die zo stom zijn en blijven door Saarlooswolfhonden uit Frankrijk te importeren. Het is al vele jaren bekend dat er in Frankrijk op grote schaal gerotzooid wordt in de fokkerij. Het is toch opmerkelijk dat een groot aantal Franse fokkers, maar tegenwoordig ook een aantal fokkers in Groot-Brittannië en andere landen, naast de Saarlooswolfhond ook fokker zijn van bijv. de Tsjechoslowaakse Wolfhond, Wolfhybriden, Anatolische Herders en nog aan aantal rassen die zonder probleem door de SWH en de TWH gekruist kunnen worden en zonder twijfel ook zijn.

Dit alles kan zonder dat door die BHCF, Franse Kennelclub en andere Kennelclubs ingegrepen wordt. Het zal ze een zorg wezen.
Hoe is het bijvoorbeeld mogelijk dat in Spanje stambomen worden afgegeven aan een nestje wat in de verste verte niet lijkt op een Saarlooswolfhond en waarvan niet eens duidelijkheid bestaat over de ouders.

En tientallen Nederlanders blijven maar Wolfhonden kopen in Frankrijk en maar roepen dat het zulke geweldige fokkers zijn. Zo heeft dat bekende Rotterdamse echtpaar, nee geen namen, toch een aantal jaren geleden verklaard dat die Frans/Nederlandse fokster zoveel goeds gedaan had voor het ras en zo'n geweldige fokster was.

Hoe is het in verband daarmee dan te verklaren dat die bewuste fokster tot tweemaal toe gedwongen werd totaal meer dan honderd honden weg te doen? Een groot aantal daarvan naar Engeland, waar nu onder de hoede van de Raad van Beheer gefokt wordt en NHSB stambomen worden afgegeven omdat de ouderhonden een Nederlandse stamboom hebben. Dit terwijl bij de Raad bekend is dat mevrouw niet eens in Nederland woonachtig is, maar hier slechts een postadres heeft. Of gaat de Raad er nog steeds van uit dat die mevrouw op dat alom bekende adres in Kapel-Avezaath woont, waar toevallig of juist niet een echtpaar, lid van de avls, al vele jaren woonachtig is.

In dit licht bezien is het opmerkelijk dat een mevrouw die eerst lid van de NVSWH was, vervolgens ex-lid werd (laten we het netjes houden), daarna actief werd bij de oprichting van de avls en vervolgens daar weer ex-lid werd, om na een aantal jaren opnieuw lid van de NVSWH te worden, ik hoop dat u het nog kunt begrijpen, vol trots aankondigt een SWH pup in Frankrijk te hebben gekocht. Gekocht bij een particuliere fokker! Alsof dat in Frankrijk garant staat voor een hond die niet uit lijnen stamt waarin gerotzooid is. Het zal wel onder “outcross” geschoven worden, maar in de lijn van die Franse pup van deze mevrouw zitten wel Tsjechoslowaakse Wolfhonden als ik de kenners moet geloven. Of deze mevrouw daardoor in het rijtje “onnozele Nederlanders die zo stom zijn en blijven Saarlooswolfhonden uit Frankrijk te importeren” thuishoort is aan u om te beslissen.

Deze actie kan natuurlijk ook inhouden dat daarmee het failliet van het fokbeleid van de NVSWH is aangekondigd. Tja, als je leden niet fokken kan je ook niet verwachten van je leden dat zij blijven wachten tot er ooit nog eens een nestje geboren wordt, waar bestuursleden geen claim opgelegd hebben. Dan ga je dus buiten de deur winkelen. Bij toeval (?) is deze pup ook nog eens vrij van erfelijke aandoeningen, wat van nestgenoten niet gezegd kan worden. Met andere woorden, de NVSWH is op dit moment behoed voor het voorkomen van DM en Dwerggroei binnen haar populatie.

Die mevrouw had natuurlijk ook bij de Heintje Davids van de avls voor een pup kunnen aankloppen. Tenslotte is bekend geworden dat zij medio april van haar teefje een nestje verwacht. Bekijk je de stamboom van de te verwachten puppen, dan zie je dat daar NVSWH-honden in grote getale aanwezig zijn. Met andere woorden: het geschop tegen het fokbeleid van de NVSWH door dit echtpaar een aantal jaar geleden heeft hen er niet van weerhouden de voorkeur te geven aan honden met een NVSWH-achtergrond.

Geven ze hiermee verkapt te kennen dat die honden toch echt de enige echte Saarlooswolfhonden zijn en dat die van daarbuiten slechts een slap aftreksel? Aan u de keus.

Naar aanleiding van bovenstaande alinea's betreffende de fokkerij in, onder andere, Frankrijk, is het te adviseren mijn stukjes (“Gerotzooi” en “Gerotzooi deel 2”) uit februari 2015 nog eens na te lezen.

Outcross

In mijn vorige artikel stipte ik de outcross bij de NVSWH al even aan. Inmiddels blijkt dat bewuste lid, althans volgens de enige publieke reactie, mogelijk geen lid meer te zijn.

Gelukkig, zou ik bijna zeggen.
Afgelopen weken ben ik bedolven onder mailtjes met betrekking tot dit lid en die outcross. Ook op zgn. social media is gereageerd.
Wat blijkt. Bij dit betreffende lid is namelijk nog een zgn. outcross-nestje geboren. Weliswaar van dezelfde reu als haar eerdere nestje, maar weer bij een op haar naam staande teef.
Ik ben daarom benieuwd hoe dit nieuws is ingeslagen bij het bestuur van de NVSWH. Ik ben verder heel benieuwd hoe de leden tijdens komende ledenvergadering hierop gaat reageren. Zou deze fokster toch nog lid blijken te zijn van de NVSWH dan zal zij na afloop van die ALV ongetwijfeld een brief ontvangen dat zij op grond van haar niet toegestane fokkerij, enz. enz. blablabla, op voorstel van het bestuur door de leden geroyeerd is.
Ik vraag me af of er nog verdere sancties zullen volgen omdat zij zich, natuurlijk, niet aan het fokreglement en mogelijk ook niet aan de bepalingen in het koopcontract gehouden heeft. De vraag is echter welk koopcontract. Eén van de teven is door haar gefokt en is bij haar gebleven. Wat heb je dan gekocht?

Bovendien vraag ik mij af of dit koopcontract of welk koopcontract ook nog steeds bepalend is wanneer de betreffende hond of honden al wat ouder zijn. Ik bedoel hiermee, dat ik mij kan voorstellen dat zo'n contract nageleefd wordt zolang de hond onder een zekere garantie-termijn valt. Een dier wordt tegenwoordig gezien als iets meer dan een wasmachine, maar voor de wet geldt nog steeds dat het een ding is. Dus als na een bepaalde termijn de, in dit geval, hond nog steeds gezond is, geen afwijkingen vertoont waarvan de fokker had moeten vermelden dat die mogelijk zouden kunnen optreden en de eigenaar ook geen tekortkomingen heeft geconstateerd, wat is dan nog de waarde van dat contract. Dan mag je als eigenaar toch doen wat je wilt met dat dier. Althans, ik ga er vanuit dat, in het geval het tot een rechtszaak komt, ook de rechter die zelfde mening is toegedaan.

Uit eerdere reacties op artikelen van mij zou je mogen veronderstellen dat de voorzitter uit zijn vel gesprongen is. Niet alleen omdat er buiten het bestuur om twee outcross-kruisingen hebben plaatsgevonden, maar mogelijk vooral omdat er gefokt is met teven die niet op zijn naam staan. In eerdere reacties werd namelijk gesuggereerd dat er uitsluitend met teven en/of reuen gefokt mocht worden als ze op naam van de voorzitter, zijn vrouw en zijn hele kinderschaar staan. En dan komt er een lid die hier lak aan heeft en gewoon haar eigen gang gaat vanwege de manier waarop zij in het verleden door het bestuur behandeld is toen zij wel met één van haar teven volgens de regels van de vereniging wilde fokken.

In de reactie op mijn vorige artikel werd gesteld dat bestuursleden de lijst van geïnteresseerden voor een pup aanvoeren. Ik kan mij niet voorstellen dat John, de man dus die die reactie plaatste, dit uit zijn duim zuigt. Tja, dan is het natuurlijk heel zuur voor dat zelfde bestuur dat ze nu het nakijken hebben. Geen pup van deze fokster in eigen beheer of ergens op naam uitzetten.

Gelet op de Duitse fokregels is de gebruikte reu, gefokt in Frankrijk, in elk geval vrij van PRA en heeft hij goede heupen. Bovendien blijkt hij ook nog eens vrij te zijn van de genen voor Dwerggroei en DM. Wat wil je nog meer? Alhoewel, ergens in de lijn van deze reu is iets fout gegaan. Als u de foto's van de pups bij deze fokster goed bekijkt, ziet u dat er een pup bij is met een witte staartpunt. Waar komt die vandaan? Niet vanuit de raszuivere Saarlooswolfhond. Ingewijden in het ras weten dat dit al veel eerder is voorgekomen.

Een aantal reacties op internet verwezen naar het feit dat deze reu in korte tijd driemaal een teef gedekt heeft. Ik heb wat zoekwerk op internet gedaan en ik moet zeggen dat ik deze reacties een beetje overtrokken vind. Als voorbeelden: Arkansas von Mystick of the Wolf heeft gedekt in oktober 2012 en weer in november 2012; Bagghera Sphale Eskalupa vier maal in 2003 en vier maal in 2004; vervolgens de meest “beruchte” van allemaal Skog: in ieder geval 7 maal in 2008. Zo zijn er vast nog wel meer voorbeelden te vinden. Dan spreken we nog niet eens over de teven, ook recent nog, die binnen 12 maanden 2 nesten voortbrachten. Zelfs met slechts 7 maanden tussen twee nesten onder twee verschillende eigenaren. Hierover heeft echter geen mens gerept. Volgens de reglementen van de FCI is dit toegestaan, want die verwijzen naar de regels van de onderscheidenlijke kennelclubs. Nederland hanteert wat dit betreft andere regels dan andere FCI-landen, dus wat zeurt men nu eigenlijk.
Begrijp me goed, dat een teef twee nesten krijgt met een tussenpoos van slechts 7 maanden vind ik ook niet kunnen, maar het is niet tegen de regels.

De voorzitter heeft in één van de clubbladen laten weten dat ook de NVSWH niet ontkomt aan een outcross, men er met de Raad van Beheer al over in conclaaf is en dat een kruising met een niet-NVSWH gefokte hond ook als outcross gezien wordt. We weten vanuit het verleden hoe snel het bestuur reageert op bepaalde zaken. Ik heb mij laten vertellen dat er in het verleden verzoeken binnenkwamen om een hond beschikbaar te stellen voor filmopnames of dergelijke. In een aantal gevallen werd daar snel en positief op gereageerd. In een aantal andere gevallen moest er eerst een bestuursvergadering uitgeschreven worden waarop dat verzoek besproken zou worden. Vanwege de uitspraak van de vorige voorzitter en later bevestigd door het ex-bestuurslid dat nu in Canada woonachtig is, leken die bestuursvergaderingen meer op theekransjes dan dat er daadwerkelijk iets zinnigs uit voortkwam. Geen wonder dus dat de verzoekers in dat geval uitweken naar honden van buiten de NVSWH.

In dat licht bezien is het toch geen wonder dat iedereen zich afvraagt wanneer de NVSWH uiteindelijk ook daadwerkelijk besluit tot het doen van een outcross. Het is dan toch ook niet verwonderlijk dat een lid besluit het heft in eigen hand te nemen wanneer het bestuur steeds maar weer in gebreke blijft of dwars blijft liggen.

Afgelopen weken werd ik ook gewezen op een reactie van iemand op het voorwoord van onze voorzitter in het laatste clubblad. Dat hele artikel werd wollig en onleesbaar gevonden. Ja, klopt. Maar men moet er wel rekening mee houden dat de meeste keren het voorwoord van de huidige voorzitter wollig bleek. Of dat nu komt doordat het Vlaams Nederlands toch iets anders is als het Nederlands Nederlands, weet ik niet. Maar in plaats van “engagement” zou natuurlijk ook “betrokkenheid” gebruikt kunnen worden. Het is maar een voorbeeld. Let wel, er is niets mis met Vlaams Nederlands, maar we hebben het hier wel over een Nederlandse vereniging.

Wat echter heel betreurenswaardig is en ik hoop dat de schrijver en de redactie van het clubblad, wie dat ook zijn, hierop aangesproken zijn, is de vermelding van het “overleiden” van één van de oudste leden van de vereniging. Tikfouten kunnen gemaakt worden, maar een beetje tekstverwerkend programma geeft al aan dat dit woord een grammaticale blunder is. Had er gestaan “over leiden” dan zou iedereen zich afgevraagd hebben wat die man geleid heeft. Maar nu? Wat is de verleden tijd van dit woord: “Overleidde”.

Als dit al niet goed kan gaan, vraag ik me af of een outcross onder leiding van dit bestuur wel goed zal gaan. Vooral ook omdat binnen het bestuur ook onenigheid omtrent het fokbeleid schijnt te bestaan en omdat er eigenlijk binnen het bestuur nauwelijks tot geen kennis rond fokken, foklijnen, etc. aanwezig schijnt te zijn. Ik hou mijn hart vast.

Is het u echter opgevallen dat ik niet op mijn vingers getikt ben vanwege mijn reactie op de opmerking van van Wattum betreffende die 30 puppen regel. Dat betekent dus dat ik gelijk had. Het geeft wel overduidelijk aan dat van Wattum een behoorlijk kinderachtig figuur is door zijn ongelijk niet toe te geven. Maar met dat gebrek kampen meer mensen die met de regelmaat van de klok tegen de NVSWH trappen.