Ongeloof

Mijn opmerking dat er in Saarlooswolfhondenland altijd wel wat reuring is, is een understatement gebleken. Ook mijn opmerking onlangs over die fokker uit Friesland die het om één of andere reden niet noodzakelijk vond zijn puppy na twee weken terug te nemen toen die herplaatst moest worden, blijkt in het niet te vallen bij wat nu weer is opgedoken.

De titel van dit blog is dan ook zeer mild, maar ik wilde deze zondag niet verpesten door in de titel al te schrijven dat ik een SWH-eigena(a)r(es) uit Hank al moet scharen tot één van de grootste schoften uit de SWH-wereld die ik, in die korte tijd dat ik me met dit ras bezig hou, ben tegen gekomen. Harde woorden, geef ik onmiddellijk toe, en niet iedereen zal ervan gecharmeerd zijn maar het geeft wel de gemoedstoestand van mij en van een aantal anderen weer.

Ik kreeg afgelopen week diverse stukken van een forum toegezonden over een te herplaatsen hond. Vervolgens kreeg ik een stuk van een Facebook-pagina wat over diezelfde hond gaat.

Voor wie het nog niet begrepen heeft. Het gaat hier om de hond Sun Gifu Decembre, met roepnaam Zima. Deze hond, eigendom van ene Nanda Koomans uit Hank, moet dringend herplaatst worden. Sterker nog, op Wolfhonden Online stond in eerste instantie zelfs dat dit teefje anders “moest inslapen”.

Deze hond is geboren in december 2008 en heeft in 2010 haar eerste nestje, 6 puppen, gekregen. Ze werd gedekt door eigen reu Gambit de Louba Tar. Voorlopig nog niets mis mee, hoewel ik begrepen heb dat velen het verstandiger gevonden hadden wanneer de eigenaren de teef pas bij de volgende loopsheid hadden laten dekken. Maar, ook zo stond te lezen op internet, het “kwam de eigenaren zelf beter uit”. Had iets te maken met de kroeg of kroegen waar deze mensen eigenaar van zijn. Eigenbelang prevaleerde dus.

In één van mijn eerdere weblogs heb ik al eens wat geschreven over deze mensen. Maar toen ging het over die hond die in de kennel geëlectrocuteerd werd. U weet wel, die Chiple Lobo. Kabeltje doorgebeten, drijfnatte kennel, enz. Dat duidde er dus al op, dat de honden bij deze mensen het predikaat “Kennelhond” opgespeld kregen.

Vervolgens namen deze mensen de hond Wamoiwah Aurora Bastaja, geboren oktober 2009,  in huis. Voor “in huis” moet u natuurlijk lezen “in de kennel”.

Let wel, twee teven met nog geen jaar leeftijdsverschil. Dat had dus al een teken aan de wand moeten zijn. Deze teef werd in 2012 moeder van 7 puppen, ook nu weer de eigen reu Gambit als vaderhond van de puppen.

In mei van dit jaar werd Sun Gifu Decembre voor de tweede maal moeder. Van de vier puppen zijn er drie in leven gebleven. De teef schijnt op een pup te zijn gaan liggen waardoor deze overleed.

Ook nu weer heb ik stellig de indruk dat de eigenaren totaal geen aandacht aan de honden en de puppen besteed hebben, anders had dit mogelijk voorkomen kunnen worden. Maar goed, ik ben er niet bij geweest dus mag hierover eigenlijk geen oordeel vellen.

Vervolgens blijkt dat deze honden, inclusief de reu dus, volgens berichten op internet hoofdzakelijk buiten leefden. Omdat de honden hoofdzakelijk buiten leefden werden zij gedwongen de regels binnen hun eigen roedeltje zelf vast te stellen. Dan kan je op je vinger natellen dat in dit geval de kans op problemen levensgroot aanwezig is. Er is, nogmaals omdat zij buiten leefden, geen band met de eigenaren. Je kan dan stellen, dat het de eigenaren totaal geen barst geïnteresseerd heeft hoe de honden met elkaar omgingen. Als je ook nog eens de foto van die kennels bekijkt, lijkt het erop dat er een grote en een kleine kennel onder dat dak staan. Als dat zo is, zal ongetwijfeld één van de honden apart gezeten hebben. Dat zal dan wel een teef zijn geweest. Geen wonder dan dat er problemen ontstaan tussen beide teven.

De vraag is vervolgens: Waar is dat laatste nest van Sun Gifu Decembre geboren? Is dat bij die mensen thuis? In ieder geval hebben, zo lijkt het, de puppen de kennelnaam van deze mensen meegekregen. Dat betekent dus dat zij, vlak nadat de puppen naar de nieuwe eigenaren gegaan zijn, de teef de deur uit getrapt hebben. Ik kan er niets anders van maken. Met andere woorden: goed genoeg om geld op te brengen, vervolgens weg ermee. Gooi het maar op het “pittige karakter” van de teef. Ja, uiteraard. De meeste teven tonen moederinstinct en zijn dan mogelijk wat feller dan normaal wanneer ze puppen hebben. Dat zal echt niet direct teruggedraaid worden wanneer de puppen de deur uitgaan. Als eigenaar had je dit moeten voorzien.

Ik kan me niet voorstellen dat in de toekomst ook maar één rechtgeaarde SWH-liefhebber nog van zins is deze mensen een pup te verkopen. Twee nestjes fokken met de teef, hup weg ermee. Volgende teef.

Wanneer je vervolgens op een forum leest dat de teef inmiddels bij iemand anders zit (Opvang?), daar vervolgens weer weg moet en dat er met spoed een nieuw adres gezocht wordt omdat zij anders moet inslapen vanwege haar karakter, kan ik maar één ding concluderen. Deze eigenaren moeten met spoed al hun honden laten herplaatsen. De kennels kunnen ze dan gebruiken om het tuinmeubilair in op te slaan en voor de rest van de tijd kunnen ze zich bezig houden met het entertainen van hun gasten in de kroeg of kroegen. We mogen alleen hopen dat zij hun klanten beter behandelen dan dat zij nu hun honden doen. Ik hou mijn hart vast wanneer één van hun klanten zich in een aangeschoten of dronken bui wat minder sociaal gedraagt. Wordt dan aan andere kroegeigenaren gevraagd of die die persoon wel willen toelaten omdat hij anders “moet inslapen”?

Heeft niet ooit eens een wijs man gezegd: “Aan de manier waarop iemand met zijn dieren omgaat, lees je zijn beschaving af”? Nou, dat geeft dus al aan hoe het met deze mensen gesteld is.

Nou kan ik wel roepen dat het gedrag van deze mensen ronduit schofterig is, wat het natuurlijk ook is, maar zij zijn niet de enigen. Jaren geleden schijnen ook bij de NVSWH mensen te hebben rondgelopen die dergelijke dreigementen uiten: “De hond wordt nu weggehaald of we laten hem inslapen”. Voor de NVSWH geen probleem, binnen een dag was de hond weg bij die mensen terwijl de hond in een paar gevallen ook nog eens bijna of meer dan 1000km weg zat.

Wat mij verder opgevallen is in deze zaak is dat op de website van de avls totaal niets gemeld wordt over deze te herplaatsen hond. Volgens de avls zijn er momenteel geen honden die herplaatst moeten worden? Waar is deze hond dan gebleven?

De avls staat toch voor iedere te herplaatsen Saarlooswolfhond, ongeacht waar die vandaan komt? Deze mensen zijn toch lid van de avls? Zij zijn toch een keer geportretteerd in dat clubblaadje of nieuwsbrief onder de noemer “Onze fokkers”.

Als vereniging zou ik dit soort leden met de grootst mogelijke spoed uit mijn ledenbestand gooien. Dit gaat ten koste van je goede naam. Je moet je rot schamen als je dit soort fokkers onder je leden telt.

Mijn opmerking in mijn vorige stuk over die familie Reek uit dat laatste interview in dat blaadje van de avls kan blijven staan. Zij hebben niet gereageerd, waarmee zij dus toegeven dat zij uit hun nek hebben zitten kletsen over het voorkomen van DM bij honden van de NVSWH. Zij kennen dus geen honden die die aandoening (zouden) hebben. Ook hebben zij niet gereageerd op mijn opmerking over de aanvraag van het lidmaatschap, waarbij de NVSWH inzicht wilde hebben in het inkomen van de aanvragers. Iedereen weet natuurlijk dat die uitspraak volkomen uit de duim gezogen was en zij hebben dat dus bewaarheid door niet te reageren.

Ik blijf daarom van mening dat een eerdere uitspraak in dat blaadje “dat men het niet meer over de NVSWH zou hebben” niets anders is dan ‘gebakken lucht’. Het bestuur kan dat wel stellen, maar de redactie bepaalt anders.

We mogen daarom ook stellen dat dat “clubblaadje” het predikaat “flutblaadje” meer dan waard is, met dank aan …..