Nederig

Ooit moest het zover komen en nu is het moment daar.

In alle nederigheid buig ik mijn hoofd, sterker nog, strek ik mij languit op de stenen vloer en met mijn uitgestrekte handen raak ik hun voeten aan.

Vervolgens ga ik op mijn knieën zitten en in alle devotie steek ik mijn armen in de lucht en aanschouw ik aanbiddend de gezichten van de heilige avls-redacteuren Johan en Hella.

Wederom zijn zij er in geslaagd een paar Saarlooswolfhondfokkers, leden van de avls uiteraard, aan het woord te laten in hun laatst verschenen clubblaadje. Wederom is het hen gelukt Saarlooswolfhondfokkers te vinden die, je zou bijna zeggen uiteraard, ongestraft hun ongenoegen over de NVSWH openbaar mogen maken.

Ik heb het nu over het echtpaar Reek.

Maar wederom moet ik daarbij direct duidelijk maken, dat dit echtpaar niet van de eerste leugen gebarsten is. Geldt trouwens voor meer leden van de avls, al dan niet aan het woord geweest in dat pulpblad van die vereniging.

Leugens zult u zich ongetwijfeld afvragen? Jawel, leugens.

Zij beweren onder meer namelijk dat zij destijds hun inkomen moesten opgeven aan de NVSWH bij hun aanvraag lidmaatschap.

Omdat dit mij zo onwaarschijnlijk voorkomt, wat heeft de vereniging daarmee te maken, heb ik contact opgenomen met leden die in die tijd al lid waren of net lid geworden waren. Zij hebben mij verzekerd dat de NVSWH dit in die tijd nooit aan hun gevraagd had en het daarom vreemd zou zijn wanneer zij dat uitsluitend bij dat echtpaar Reek gedaan zouden hebben. Ook in latere jaren is door de NVSWH nooit aan aspirant leden gevraagd wat hun inkomen was.

Wat de NVSWH in die tijd wel wilde weten was of de  aanvragers reeds lid waren van een andere SWH-vereniging (lees, Leendert Saarloos Stichting) of in het bezit waren van een SWH van niet ondersteunde/erkende fokkerij. In dat geval werd de aanvraag lidmaatschap afgewezen. Alleen bij het aanvragen van plaatsing op de wachtlijst voor een pup werd aan de echtelieden, LAT-relaties en/of geregistreerde partnerschappen kende men nog niet, gevraagd of beiden de hele dag werkzaam waren. Was dat wel het geval dan kregen zij te horen dat het zeer onverstandig zou zijn aan een hond te beginnen en liepen zij het risico onderaan de lijst geplaatst te worden.

Dus hoe dat echtpaar aan die onzin over het inkomen komt, is een raadsel. Erger is het dat die zelfingenomen redacteuren dat durven te plaatsen. En dan nog doodleuk schrijven dat de samenwerking met de NVSWH zo goed verloopt.

Wat ik verder zo onbegrijpelijk vind van deze mensen is dat hun eerste Saarlooswolfhond, Nikita Ilyana Zwart van Helmond, op bijna 2-jarige leeftijd overleed aan de gevolgen van Parvo. Deze aandoening blijkt voor het eerst opgedoken te zijn eind jaren ’70 van de vorige eeuw. Op de Winner tentoonstelling in 1979 deden zich de eerste gevallen voor. Honden werden vervolgens gevaccineerd met ‘kattenvaccin’ omdat het vaccin voor Parvo nog niet bestond. Maar in 1988, toen hun hond Ilse geboren werd, bestond dat vaccin al jaren en werden puppen standaard tegen deze ziekte gevaccineerd. Dus waarom hun hond niet? Niet belangrijk genoeg?

In mijn optiek hebben zij dus bewust hun hond blootgesteld aan deze ziekte.

Ook zo vreemd is hun stelling, dat de toenmalige Leendert Saarloos Stichting is opgegaan in de Belgische Rasvereniging. Volgens mijn inlichtingen was die Stichting door onderlinge haat en nijd rond het gevoerde fokbeleid, ja ja ook daar dus al, uit elkaar gebarsten. Ten gronde gegaan, derhalve.

Opmerkelijk is voorts dat jaren later de NVSWH deze Belgische Vereniging er nog op moest wijzen, en zelfs te hulp moest schieten, omdat zij een totaal verkeerde rasstandaard op hun website hadden staan. Als je dat als vereniging overkomt, kan je niet serieus genomen worden. Ook opmerkelijk is dat zo’n tien jaar geleden nog bezoekers en exposanten op Belgische Tentoonstellingen openlijk verklaarden dat het onmogelijk was via die Belgische Vereniging, en de daarbij aangesloten fokkers, een hond aan te schaffen die ook maar een beetje op een Saarlooswolfhond leek. Men vroeg zich daarom af wat het nut van die vereniging was. Er werden immers geen Saarlooswolfhonden vertegenwoordigd.

Terug naar dat interview met deze mensen.

Met zeer grote stelligheid beweren zij dat bij de NVSWH ook honden rondlopen of rondliepen die aan de aandoening DM lijden of leden. Ik daag deze mensen uit openbaar te maken welke hond of welke honden het betreft.

Eén kanttekening wil ik hier nog wel bij maken.

Zij moeten niet komen met de hond van die importmossel uit Ovezande. De honden van dit ex-lid van de NVSWH hadden alle canide aandoeningen tussen AA en ZZ die maar bekend zijn. Daarnaast lijden of leden zij aan aandoeningen die de wetenschap nog niet ontdekt heeft. Het is maar dat u het weet.

De verschijnselen van DM lijken veel op de verschijnselen van een aantal andere aandoeningen, dus is het onmogelijk op basis van uiterlijke kenmerken te stellen dat de betreffende hond lijder aan DM is. Daarnaast schijnt mevr. Eggink, die tenslotte van de hoed en de rand moet weten omdat zij in een gezondheidscommissie van de Raad van Beheer zit, zelf verklaard te hebben dat DM een polygeen verervende aandoening is en dat de huidige test niet geschikt is voor de honden van de NVSWH omdat daar een ander gen verantwoordelijk is voor deze aandoening.

Met andere woorden: in mijn optiek worden ook in dit geval door die geïnterviewden klinkklare leugens verteld. Zoals geschreven, zij krijgen de kans de namen van de betreffende hond of honden te melden, al dan niet publiekelijk als reactie op dit artikel dan wel via een mailtje aan mij. Ik vrees echter dat er geen antwoord komt, hetgeen de gewoonte is van avls-leden als zij iets over honden van de NVSWH beweren. Mocht vervolgens blijken dat zij gelijk hebben, dan trek ik natuurlijk het boetekleed aan.

Dat dit dus in dat cluborgaan van de avls wordt geplaatst, houdt simpelweg in dat het bestuur niets over de inhoud van dat blad te vertellen heeft. Johan en Hella bepalen de inhoud en van enige zelfreflectie hebben zij nog nooit gehoord.

Ondanks de roep om samenwerking met de NVSWH wordt iedere gelegenheid door, in ieder geval Johan, aangegrepen tegen diezelfde NVSWH aan te trappen. Geen wonder dat een groot deel van de leden van de avls hem zat is.

Ik weet niet hoe het tegenwoordig gaat op bijeenkomsten van de avls, maar in het verleden werd, zo werd mij door leden van de avls verzekerd, door Johan, in zijn functie van woordvoerder, bij aanvang van de bijeenkomst begonnen met trappen tegen de NVSWH. Dit tot zeer groot ongenoegen van de aanwezigen. Zum Kotzen, zoals men mij vertelde.

Weer terug naar die fokkers. Ik ben verder van mening dat deze mensen zich zeer nederig dienen op te stellen. Ik kreeg namelijk bericht dat binnen hun fokkerij honden het licht hebben gezien die: PRA-lijder zijn, HD-C en HD-D hebben, Primaire epilepsie hebben en dit alles op een totaal van 43 zelfgefokte honden uit 7 nesten. Dan doe je toch echt iets helemaal fout. Dit alles valt natuurlijk, zou ik bijna moeten zeggen, in het niet bij het via hun hond(en) ontdekte gen voor DM. Gelukkig dat dankzij hun hond(en) gebleken is dat de DM-test, om het populair te houden, ook geschikt bleek voor de Saarlooswolfhond. Dat echter nog steeds eigenaren en fokkers hun hond niet laten testen wanneer zij weten dat in de betreffende lijnen dit gen voorkomt, is natuurlijk diep triest.

Intussen heeft Johan op zijn weblog een tipje van de sluier opgelicht rond die te herplaatsen pup Fango. Gelukkig dat dit hondje bij die eigenaren weggehaald is en op een ander, tijdelijk, adres is ondergebracht. Dat is natuurlijk het belangrijkste. Alleen snap ik één ding niet.

Ondanks dat er diverse avls-leden hadden aangeboden dit hondje tijdelijk te willen opvangen, was dat niet mogelijk. “Je kunt geen ijzer met handen breken”.

Kan iemand mij dan uitleggen waarom het bij de NVSWH wel mogelijk is een hond die herplaatst moet worden binnen een paar uur op te halen en ergens anders onder te brengen? En daarbij, zo is gebleken, de betreffende eigenaar indien nodig ook nog eens (gedeeltelijk) financieel te compenseren. Dat is gewoon een kwestie van handelend optreden. Althans, dat was in het verleden zo. Hoe dat nu gaat, weet ik niet. Hoewel ik mogelijk toch enigszins sceptisch moet worden als ik kijk naar de oproep die onlangs gedaan is vanwege een te herplaatsen hond. Geen liefhebbers op de wachtlijst?

Ten aanzien van die ex-eigenaren van Fango heb ik nog wel een opmerking. Op de door hen geplaatste foto is nog een hond te zien. Is die ook van die mensen en zo ja, wat gebeurt daarmee? Asiel, herplaatsen of blijft die straks in een kennel omdat de baas of bazin de hele dag moet werken. Zoals ik eerder schreef, heb ik een nare smaak in mijn mond rond deze herplaatsing. Het enige trieste aan deze hele zaak is dat de hond of de honden de dupe zijn.

De laatste activiteit van Johan betreft een bijdrage van hem op dat weblog van dhr. Woutman, “Kynologie op de Korrel”.

Eerlijk gezegd kijk ik nooit op dat weblog van die man, maar mijn aandacht werd erop gevestigd nadat ik die bijdrage via de mail mocht ontvangen.

Met verbazing heb ik het tikwerk van Johan zitten lezen. Hij haalt, verbaal natuurlijk, uit naar de Raad van Beheer, dhr. Woutman en dat Kynologen Verbond Nederland.

Ik kan me natuurlijk vergissen, maar volgens mij omarmde Johan een aantal jaren geleden die KVN, toen nog Kynologen Vakbond Nederland, omdat zij hem behulpzaam konden zijn met dat “zwartboek” over de NVSWH. Dat zwartboek is al eerder aan de orde geweest, maar nog even voor alle duidelijkheid: hierin stonden alle misstanden binnen de NVSWH met betrekking tot de gezondheid van het ras, het niet aannemen als lid van mensen die via de niet-aangesloten fokkers een SWH of wat daarop moest lijken hadden aangeschaft, enz. enz. Uiteindelijk bleek dat hele zwartboek niets meer te zijn dan aanmaakpapier voor de kachel. Alles wat in dat zwartboek vermeld stond, bleek op eenvoudige wijze weerlegd te kunnen worden. Met andere woorden: een grote afgang voor zowel die KVN als voor Johan. Daarom haalt hij nu waarschijnlijk uit naar die club.

Maar ook haalt hij, wederom, uit naar de Raad van Beheer. Hij beticht ze zelfs van vriendjespolitiek omdat ze elkaar keurmeesterschappen toeschuiven. Als dat zo is, dan is dat een vorm van fraude waar ze van beschuldigd worden. Ik denk niet dat de keurmeesters deze uitspraak van Johan in dank zullen aanvaarden. Ik weet dat men diverse opleidingen moet volgen en examens moet afleggen alvorens men zich keurmeester mag noemen, maar als dat betekent dat men zo’ keurmeesterschap toegeschoven krijgt, vraag ik me af wat het nut van zo’n examen is. Dan volgt natuurlijk direct de vraag: Als zo’n examen toch een schijnvertoning is zoals Johan stelt, waarom werkt de avls dan mee aan zo’n examen door honden daarvoor beschikbaar te stellen? Oh ja, natuurlijk. Ze moeten omdat ze een erkende vereniging zijn en willen laten zien dat ze wel degelijk de Saarlooswolfhond vertegenwoordigen en de belangen daarvan willen behartigen. Daarom zijn de honden die ze voor zo’n examen naar voren schuiven, net als de hond waarvan nu een foto de vernieuwde rasstandaard siert, afkomstig uit lijnen met NVSWH-honden. Ben je toch nog geloofwaardig. Het lijkt mij in dit verband interessant de mening van de keurmeesters te peilen.

Maar wacht even. Omdat Johan weet dat hij op dit punt uit zijn nek zit te kletsen, komt hij natuurlijk niet op tentoonstellingen. Hij is bang dat hij hierop aangesproken wordt. Ah, nu wordt het duidelijk!

Goed, Johan is dus geen vriend van de RvB zoals hij zelf schrijft. Waarom laat hij dan zijn gezicht zien op bijeenkomsten die de Raad organiseert? Om in de schijnwerpers te staan? Om zijn vrouw te steunen die nog steeds in een commissie van de Raad zit? Netwerken? Als je geen vriend van iets of iemand bent, dan blijf je thuis. Dan kom je pas geloofwaardig over. Zullen we wedden dat de Raad plotseling huizenhoog de hemel in geprezen wordt door Johan zodra zij een daad stellen die de goedkeuring van Johan wel kan wegdragen.