Schandalig

Het lijkt wel alsof de gebeurtenissen rond wolven en Saarlooswolfhonden zich in een steeds rapper tempo voordoen. Goed te merken dat de vakanties achter de rug zijn en daarmee ook de journalistieke komkommertijd.

Even terug naar die Flevolandse wolf.

Ik kreeg een interessant artikel uit een krant toegezonden. Het had betrekking op die Flevolandse wolvin, die weken kans zag iedereen in haar grip te houden. De geïnterviewde wordt in dit krantenartikel afgeschilderd als een ‘wolvendeskundige’ die in Duitsland een wolvenopvang schijnt te hebben. Laat ik vooropstellen dat ik af moet gaan op wat mensen mij vertellen en wat ik op internet terug kon vinden. Ik heb daaruit begrepen dat hij een zeer omstreden persoon is. Maar goed, dat zijn meningen die op diverse fora rondgaan en die ik derhalve niet kan beamen noch ontkrachten. Wat ik in zijn betoog echter vreemd vind, is zijn opmerking het raar te vinden dat zowel vacht als poten van dat dier nog gaaf zijn, nadat zij zo’n grote afstand had afgelegd. Met andere woorden, onmogelijk dat dat dier in zo’n goede conditie was. Nou, dat belooft niet veel goeds voor de overige wolven die op deze wereld in het wild leven en van tijd tot tijd grote afstanden afleggen. Dan hoeven we ons dus ook geen zorgen te maken als zo’n dier op de Veluwe op zou duiken, zoals dhr. Berends meende te moeten schrijven.

Ik moet echter stellen, dat ik het met zijn laatste opmerking volkomen eens ben. Het lijkt mij sterk dat dat dier uit Oost-Europa of uit Duitsland komt. Het is, ook bij de overheid bekend, dat er in Nederland particulieren zijn die, al dan niet illegaal, wolven houden. Dus als zo’n dier wegloopt, zal die eigenaar dat heus niet aan de grote klok hangen. Of men die dieren in Rusland gekocht heeft, laat ik voor die wolvenkenner. Men zegt dat van een door hem gefokt nest wolven er vijf van de acht spoorloos zijn. Dus alles is mogelijk. Verder schijnt hij een Amerikaanse wolfhybride te hebben, die hij het etiket “wolf” opgeplakt heeft. Blijkbaar staat dat heel interessant. Heel apart, want het schijnt dat hij bij zijn huis helemaal geen wolven mag houden. Althans, dat heeft een tijd terug op internet gestaan. U weet echter dat u niet alles op internet moet geloven. Dus enig voorbehoud is op zijn plaats.

Intussen is weer een wolf of wolvin opgedoken, tenminste gelet op de bijtwonden die men bij een ander dier gevonden heeft. Volgens de geraadpleegde deskundige kunnen dat soort wonden alleen door wolven gemaakt worden. Ik neem dan echter niet aan dat die wolf erg hongerig geweest is. Anders had er zeer waarschijnlijk minder van die prooi overgebleven. Maar goed, we moeten maar afwachten of er nog meer van die dieren opduiken. Ik hoop alleen niet dat er nu een ongefundeerde wolvenjacht op gang komt, lijkend op die van ruim 100 jaar geleden.

Wel een tip! Mocht u van plan zijn te gaan wandelen in het gebied waar die wolf gesignaleerd is en u bent van plan u als Roodkapje te verkleden, neem dan een mals kippetje voor hem/haar mee. Gegarandeerd dat die kwijlende mond met die grote tanden meer interesse heeft in die arme kip dan in u. Het is daarnaast jammer dat carnaval nog lang op zich laat wachten, het had anders een leuk thema geweest voor één van de praalwagens. Wie weet, duikt tegen die tijd wel weer een nieuwe wolf of wolvin op en levert dat direct inspiratie op voor de lokale carnavalsvereniging.

Erger dan dat gezemel over het al dan niet voorkomen van wolven in Nederland en de paniekzaaierij vanuit sommige politieke partijen is de discussie of aankondiging op een forum over een gigantische hoeveelheid Saarlooswolfhonden die in Frankrijk weer herplaatst schijnt te moeten worden. Iets van 80 stuks, waarbij de eigenaar er nog 40 mag houden. Ik heb echter niet helemaal goed begrepen of deze 120 honden op hetzelfde adres zitten. Wel wordt verwezen naar een Nederlands/Franse fokster. Bovendien wordt gemeld dat in het verleden ook al eens honden daar weg moesten.

Iedereen weet natuurlijk wie met deze Nederlands/Franse fokster bedoeld wordt. Als het inderdaad dezelfde is, is zij ook nog FCI-keurmeester voor o.a. de Saarlooswolfhond. In mijn optiek de vrouw die de Saarlooswolfhond naar de afgrond heeft geholpen, onder ander door het inkruisen van bijvoorbeeld Tsjechoslowaakse Wolfhonden en door het infokken van de erfelijke aandoeningen DM en Dwerggroei. Een fokster tevens die, volgens de berichtgeving, gebruik maakte van meerdere kennelnamen die in haar geval echter op papier toebehoorden aan andere mensen. Althans op papier. Mocht u tijd hebben, duikt u dan eens in de database van dhr. Bengt Frantz of u kijkt op de stamboom CD van de Raad en kijk eens onder welke kennelnamen in haar actieve periode de honden in Nederland werden ingeschreven. Valt het u dan op dat, vanaf het moment dat haar kennelnaam bijna niet meer genoemd wordt in de stamboom-aanvragen ook een aantal andere kennelnamen niet meer genoemd worden?

Vergis u echter niet. Deze Nederlands/Franse fokster staat nu zeer regelmatig als ‘mede-fokster’ vermeld in tentoonstellingscatalogi, dus zo op haar lauweren is zij niet aan het rusten. Daarnaast schijnt zij haar hele hebben en houwen daar in Frankrijk verkocht of overgedaan te hebben aan een andere SWH-fokker, die ook al een bedenkelijke reputatie schijnt te hebben. Iets met het verkopen van honden die aan chiardia lijden, gesjoemel met geboortedata, enz.

Bovendien schijnt zij ook iets te doen in een stichting tot behoud van oerrassen, waartoe blijkbaar ook de Saarlooswolfhond gerekend wordt.

Ook op, jawel alweer, een Franse site wordt, naast de vermelding van een paar te herplaatsen dieren, vol trots geschreven dat er puppen rondlopen van kruisingen Saarlooswolfhond met Rottweiler, Tamaskan, Wolfhybride, enz.

Al met al een puinhoop dus. Maar deze puinhoop kan alleen in stand blijven dankzij de velen die bij die liedens een pup aanschaffen. Uiteraard daaronder mensen die nu ach en wee klagen op diverse internetfora en vervolgens zonder probleem volgende keer weer naar Frankrijk afreizen om een pup te kopen wanneer hun duur gekochte hondje aan één of andere aandoening komt te overlijden. Natuurlijk weer bij diezelfde fokkers, want daar stap je tenminste met een pup onder je arm de deur uit, die heeft je vorige keer ook zo vriendelijk ontvangen. Ongeacht de tijd van het jaar. Keus genoeg, de magazijnen liggen vol. Dat die fokker/verkoper zo vriendelijk is heeft alleen maar met geld te maken. Als er problemen zijn rond zo’n pup geven ze gegarandeerd niet thuis of je moet de pup maar terugbrengen en mag je een ander uitzoeken. Het fatsoenlijke warenhuis ten top.

Het gaat allang niet meer om het ras. Als er maar geld binnenkomt.

Laten we echter eerlijk wezen. Niet alleen in Frankrijk worden dat soort fokfabrieken in stand gehouden door ongeduldige kopers. Ook hier in Nederland, Belgie, Duitsland, en andere landen kom je dat soort vermeerderaars tegen die allemaal leven van de stupiditeiten van de potentiële puppenkopers. Als het maar lijkt op, is het credo. Geen mens die zich interesseert wat er op die stamboom staat. De honden hebben vaak een stamboom die, geheel onterecht al jaren, heilig is. Dankzij de mogelijkheid tot dat zogenaamde aankeuren zijn de grootst mogelijke vuilnisbakken tot rashond verheven. Iedereen ziet dat het niet klopt, maar je noemt het gewoon de Franse lijn, de Duitse lijn, de ……. lijn en tevredenheid is troef. En oh ja, die vervelende erfelijke eigenschap die dankzij die praktijken is opgedoken is aanleiding tot het indienen van een verzoek bij de Raad tot een officiële inkruising van een hond van een ander ras. Zogenaamd om dat ras van de ondergang te redden, waar het dankzij de praktijken van die fokkers, waar tevens leden van rasverenigingen zich kind aan huis voelen, naar toe is gebracht. Iedereen weet toch dat bij deze tweede vereniging diverse leden rondlopen die in het verleden toch regelmatig hun hond aanschaften bij die dubieuze Franse fokkers, terwijl zij wisten dat er de nodige misstanden heersten.

In ieder geval wordt op dat forum geschreven dat zo’n 40 fokmachines bij deze fokker of fokster mogen blijven.

Eigenlijk had dit hele gebeuren in de openbaarheid moeten komen tijdens uw vakantie. Dan had u nu de tijd gehad nog veel meer uit te zoeken.

Dan had u onder meer gezien, dat regelmatig in Frankrijk teven na een aantal nesten voortgebracht te hebben door de eigenaar herplaatst werden. Vervolgens werden door deze teven bij de nieuwe eigenaar opnieuw een aantal nesten voortgebracht, dus onder een tweede kennelnaam en in een aantal gevallen werden die teven weer naar fokker nummer 3 doorgeschoven waar ze weer voor de fokkerij ingezet werden.

Hoewel deze praktijken natuurlijk bij de Franse Kennel Club opgevallen moeten zijn, vanwege de stamboom aanvragen heeft die club er volgens mij geen barst aan gedaan. Mogelijk dat ook daar de Euro-tekens over de diverse burelen dansen.

Des te wranger is het dat vanuit de Raad van Beheer de kreet komt dat we zuinig moeten zijn op ons Nationale Erfgoed, de Saarlooswolfhond, en gelijktijdig interesseert het geen mens wat er met dit ras gebeurt. Misschien een nobele taak voor de Raad, want de voorzitter daarvan is toch bestuurslid bij de FCI en dus kan hij deze misstanden daar wellicht aankaarten. Ik heb echter het idee dat dit absoluut niet gaat gebeuren onder het mom dat de Raad zich niet mag bemoeien met de gang van zaken bij een bevriende kennelclub.

Dus zo zuinig hoeft men niet te zijn op het Nationale Erfgoed, als het maar geld opbrengt.

Dat blijkt trouwens ook uit een stuk op een ander forum. Daar wordt gemeld dat, hoe zou dat nu kunnen, in Frankrijk bijna zwarte pups geboren zijn. Ook dat is heel vreemd, omdat zwart in ieder geval geen erkende kleur is en, volgens mij, de Saarlooswolfhond nooit in het zwart is voorgekomen en dus die kleur niet kan vererven.

Dat zegt natuurlijk geen klap. Een beetje speurtocht op internet levert voldoende foto’s op met aparte vachtkleuren en onmogelijke aftekeningen. Dat die foto’s direct het bewijs leveren dat er gerotzooid is met het ras moet voor iedereen duidelijk zijn. En toch noemt men ze nog steeds Saarlooswolfhond. Ondanks dat iedereen roept dat aan alle kanten gefraudeerd is bij de Saarlooswolfhond komen de fraudeurs er gewoon mee weg omdat het bewijs niet via DNA-onderzoek is geleverd.

Is er toch nog goed nieuws? Jawel, het langverwachte clubblad van de NVSWH is uit.

Maar daarover een volgende keer meer, eerst moet ik het zelf uitgebreid lezen.