Code Rood, deel 1

Naar aanleiding van mijn vorige stuk zijn een aantal reacties binnen gekomen, die mij noodzaken daar wat nader op in te gaan.

Eerst nog even terug naar mijn stuk van 2 september van dit jaar, getiteld “Geschrokken”. In dat stuk ging ik in op het financieel overzicht zoals geplaatst in het clubblad van onze vereniging. Ik wees u toen onder meer op de stijging van de uitgaven van de “bestuurskosten”. In 2011 bedroegen die € 585,-- en in 2014 maar liefst € 5300,--. Wederom voor het rekengemak de bedrag afgerond op hele euro’s. Dit betekent een stijging van 806 procent ten opzichte van 2011.
Dit is een percentage waar dhr. M. van dat Afrikaanse land Z maar ook dhr. M. van dat Zuid-Amerikaanse land V nog wat van kunnen leren.

Dan te bedenken dat voor 2012 het bestuur nauwelijks kans zag met 5 personen een bestuursvergadering te organiseren, terwijl het erop lijkt dat men nu met 7 personen alleen nog maar aan het vergaderen is.

Bezorgde leden vragen zich af of die stijging veroorzaakt is door gestegen kilometer vergoedingen voor (één of meer) bestuursleden. Verder moet men zich afvragen hoe hoog die kosten in 2012 en 2013 waren. Het kan toch niet zo zijn, dat alleen al door die absurde stijging de kasmiddelen uitgedund worden.

Op dat zelfde stuk kwam in oktober een reactie van ene mevrouw Gerdine. Zij wees erop dat het HD-fonds nog steeds bestond. Dhr. v.d. Geer had haar er zelfs ongevraagd op gewezen. Daarna is het echter stil gebleven rond het bestaan van het zgn. SWH-hulpfonds waar in 2011 nog een bedrag van € 6200,-- voor beschikbaar was. Tot op heden heeft niemand een tip van de sluier opgelicht of dit fonds nog steeds bestaat. Zo ja, hoeveel geld is daar nu voor beschikbaar en zo nee, wat is er met dat geld gedaan. Of heeft het bestuur uit dit fonds geput om hun kilometervergoeding te betalen? Op vragen van leden wordt door het bestuur ontwijkende antwoorden of helemaal geen antwoord gegeven. Als dat fonds nog bestaat, geef dat dan gewoon toe. Als dat fonds echter niet meer bestaat, stinkt dat naar de misdaad om een populaire uitdrukking te gebruiken. Het bestuur heeft dan heel wat uit te leggen.

In 2012 bood dhr. Grotenhuis zijn medewerking aan voor het moderniseren van de Statuten en het Huishoudelijk Reglement van de vereniging. Sinds die tijd is daar niets meer over vernomen. Gebleken  is echter dat na drie jaar stilte begin dit jaar de vernieuwde Statuten en het vernieuwde Huishoudelijk Reglement zijn goedgekeurd en aangenomen. Het bestuur heeft echter gemeend dit totaal niet naar de leden te communiceren. Niet via de website, noch via Nieuwsbrief of zelfs maar het Clubblad. Uitsluitend de leden die met de vernieuwing akkoord gingen zijn op de hoogte. Een grove schoffering van de leden.

In mijn vorige stuk vroeg ik mij af of die mevrouw de Graaff inmiddels weer lid van onze vereniging is omdat zij liet weten naar de bijeenkomst van zaterdag 21 november te gaan. Het gerucht waarde al enige tijd rond dat zij lid zou zijn en inmiddels heeft zij mij via de mail bevestigd weer lid te zijn. Zij vond het zelfs heel normaal dat zij weer lid is van de NVSWH!

Je vraagt je af hoe dit in hemelsnaam mogelijk is.

Even een korte uitleg hieromtrent.

Jaren geleden was er een akkefietje rond deze mevrouw waarop zij door de toenmalige voorzitter en secretaris, resp. dhr. Pielanen en dhr. Mast, voor een gesprek werd uitgenodigd.  In dat gesprek beloofde zij zich voortaan als loyaal lid aan de spelregels van de NVSWH te houden. Die belofte brak zij nagenoeg onmiddellijk weer waarop zij als lid van de vereniging werd uitgeschreven. Een normale gang van zaken.

Jarenlang heeft deze mevrouw zich voorts samen met haar toenmalige kompaan dhr. Strijk via een door haar opgezet internetforum afgezet tegen alles wat NVSWH was. Niets deugde er aan de NVSWH zowel wat vereniging als wat bepaalde (bestuurs)leden betrof, fokkers daarbuiten deden het beter ondanks het gigantische geknoei met afstammingen. Vervolgens was deze mevrouw betrokken bij de oprichting van de AVLS, enige tijd bestuurslid daarvan waarna zij daar opstapte uit onvrede of iets dergelijks. Op zich verder niet belangrijk.

Mevrouw schijnt door het huidige bestuur van de NVSWH als lid te zijn geaccepteerd mede vanwege haar kennis van de SWH buiten de NVSWH.
Dit betekent dus dat het bestuur zelf totaal geen benul heeft wat er zich afspeelt in de SWH-wereld, iets wat velen allang wisten. Ik heb mij ook laten vertellen dat de clubbladen van de bevriende rasverenigingen destijds ongeopend vanuit het secretariaat, mevr. van Onna, naar de toenmalige voorzitter, dhr. Pielanen, gingen. Met andere woorden: het bestuur, m.u.v. de toenmalige voorzitter Pielanen dus, interesseerde zich totaal niet voor alles wat zich in de kynologie afspeelde. En dat moet dan het ras vertegenwoordigen!

Gaan we nu ook meemaken dat nog meer leden die wegens, noem het maar wangedrag om andere onsmakelijke bewoordingen te vermijden, als lid werden uitgeschreven weer met open armen ontvangen worden? Hebben we ook al te maken met leden die van nog meer SWH-verenigingen lid zijn. Dus bijvoorbeeld lid van zowel de NVSWH als de AVLS of van de Belgische Vereniging? Tenslotte wordt vanuit de NVSWH reclame gemaakt voor de clubmatch van die Belgische vereniging. Dus de vraag: hoeveel leden van de NVSWH zijn tevens lid van de AVLS. Ik denk dat het bestuur hier geen antwoord op kan of wil geven.

Wat dan als die mensen eigenaar worden van een teef gefokt binnen de NVSWH populatie. Houden zij zich dan aan het centrale fokbeleid van de NVSWH, als dat nog bestaat, of gaan zij vervolgens hun eigen weg, fokken volgens de regels van die andere vereniging en gebruiken zij dus die raszuivere hond voor de fokkerij buiten de NVSWH omdat de populatie daar dood- en doodziek is. Lees: barst van de erfelijke afwijkingen.

Echter, door het binnenhalen van nieuwe leden met hun eventuele “look-a-like” Saarlooswolfhonden en die in te zetten in de centrale fokkerij bereik je natuurlijk wel dat aan de wens van de leden voldaan wordt: “Outcross liefst met Saarlooswolfhonden van buiten de NVSWH”. Wat hiervan het risico is, weet iedereen die een beetje nadenkt.

Dat dit een mogelijk is blijkt wel uit het feit dat een in 2015 gefokte reu van de NVSWH, om het maar even populair te houden, naar een lid uit Frankrijk gegaan is. Deze meneer echter is of was volgens zeggen eigenaar van de teef Canens Africae Galadriel, geboren in 2011 en drager van het gen voor DM en van de teef Canens Africae Herein, geboren in 2012. Beide honden afkomstig uit de fokkerij van een in mijn ogen, gelet op het aantal gefokte nesten, broodfokker. Uit ditzelfde NVSWH-nest is een reu naar een in Duitsland wonend lid gegaan. Deze heeft twee jaar geleden haar buiten de NVSWH gefokte hond verloren. Erg lang heeft zij dus niet hoeven wachten.

Een ander in Duitsland wonend lid is eveneens vele jaren geleden eigenaresse geweest van een buiten de NVSWH gefokte Saarlooswolfhond. Alleen heeft zij vele jaren moeten wachten alvorens zij lid mocht worden en heeft zij zich alle jaren daarna netjes aan de regels van de vereniging gehouden.

Ook mevrouw Immers, inmiddels bestuurslid van de NVSWH, heeft vroeger een hond gehad gefokt buiten de NVSWH. Zij heeft zich, nog wel niet openlijk, gedistantieerd van de praktijken van de fokkers buiten de vereniging. 

Om het verhaal enigszins leesbaar te houden, volgt deel 2 over een paar dagen.