Het centrale fokbeleid, nogmaals er vanuit gaand dat dit nog
bestaat, heeft ook ten doel puppen uit te zetten bij leden van de vereniging.
Ik begrijp uit de verschillende reacties dat men hierbij vraagtekens zet. Zo
zijn er van de laatste nesten, dus geboren tussen december 2012 en mei 2015
redelijk veel puppen terecht gekomen bij bestuursleden of ex-bestuursleden,
zoals dhrn. V.d. Geer, v. Asten, de familie Verbeeck en de dames Pau en
Mertens. Stonden er dan werkelijk zo weinig leden op de wachtlijst? Of zijn er
überhaupt zo weinig leden overgebleven dat men het lidmaatschap voor iedereen
heeft opengesteld? Of, en dat is ook een mogelijkheid, zijn die puppen op naam
van die bestuursleden blijven staan maar wel naar “gewone” leden gegaan.
Er waren rond de fokkerij nog andere geruchten rond. Het is
bekend dat onze voorzitter in een grijs verleden zijn kynologische opleiding
gevolgd heeft bij dhr. Pielanen. Dat heette toen nog de AKK-cursus (Algemene
Kynologische Kennis). Na slagen voor het examen hiervoor kon men zich via de cursus Exterieur en Bewegingsleer verder
gaan bekwamen richting het keurmeesters-examen om zodoende dus aspirant keurmeester te kunnen worden. Als Belgisch onderdaan kon dhr.
Verbeeck in Nederland echter geen examen doen.
In België schijnt men de regel te hanteren dat men niet alleen voor dat AKK-examen moet slagen, wat dus voor de voorzitter geen probleem hoeft te zijn, maar ook dat men een x-aantal kampioenen gefokt moet hebben. Het vermoeden bestaat derhalve dat de wens keurmeester te worden één van de redenen is dat de voorzitter zoveel honden op naam houdt en zo vaak onder eigen kennelnaam fokt. Of dit waar is, is niet bekend. Maar het wordt als een plausibele verklaring beschouwd.
In België schijnt men de regel te hanteren dat men niet alleen voor dat AKK-examen moet slagen, wat dus voor de voorzitter geen probleem hoeft te zijn, maar ook dat men een x-aantal kampioenen gefokt moet hebben. Het vermoeden bestaat derhalve dat de wens keurmeester te worden één van de redenen is dat de voorzitter zoveel honden op naam houdt en zo vaak onder eigen kennelnaam fokt. Of dit waar is, is niet bekend. Maar het wordt als een plausibele verklaring beschouwd.
In "Code Rood, deel 1" schreef ik over het niet bekendmaken
van de vernieuwde Statuten en het HH. Voor het beruchte jaar 2012 kwam
gemiddeld vier maal per jaar een clubblad uit. Wel zag het bestuur regelmatig kans
vlak voor het uitkomen van een clubblad de leden via de mail een “Nieuwsbrief”
toe te sturen met informatie die makkelijk in het clubblad had gekund en dan
bij alle leden terecht was gekomen. Het leek toen echter meer op een ander
bekend Nederlands spelletje “Redactie pesten”.
Na 2012 werd de gang van zaken rond het clubblad aangepast
en volledig elektronisch afgehandeld. Dit jaar echter, hebben we nog maar twee
clubbladen gezien waarbij één blad nagenoeg geheel gewijd was aan de Kampioens
Clubmatch. Ook het aantal Nieuwsbrieven is tot een minimum beperkt gebleven
terwijl het nieuws daarin nou niet echt schokkend was. Met andere woorden: de
leden worden door dit bestuur in zijn geheel in het ongewisse gelaten.
Ook de geheimzinnigheid rond dat laatste in Duitsland
geboren nest zorgt voor gefronste wenkbrauwen. Waarom die geheimzinnigheid.
Alle andere dekkingen worden in geuren en kleuren op de website geplaatst, maar
rond dit nest bleef het stil. Met als argument dat de eigenaren van de reu en
de teef dit zo wilden. Dit gelooft geen mens. Volgens het geruchtencircuit
blijkt er meer aan de hand.
In het verleden was het zo dat de eigenaar van de dekreu een vergoeding kreeg gelijk aan de verkoopprijs van een pup. Betrof het uiteindelijk een klein tot zeer klein nest, dan werd de vergoeding vaak in redelijkheid aangepast of zag de eigenaar van de dekreu zelfs van een vergoeding af. De fokker heeft, zelfs bij één pup, te maken met extra kosten. De eigenaar van de dekreu van het door mij bedoelde nest heeft daar schijnbaar geen boodschap. Hij schijnt zelfs de pup op te eisen omdat hij nestkeus zou hebben! Het is te hopen, dat hij dan een getekende overeenkomst kan overleggen, anders heeft hij natuurlijk geen poot om op te staan. Maar het tekent wel de mentaliteit van deze man. Als bestuur zou ik zo’n reuen-eigenaar zoveel mogelijk buiten het fokcircuit houden. Geeft alleen maar problemen. Tenzij deze reu-eigenaar, volgens het gerucht, een "vriendje" van één of meer bestuursleden is. Dan verklaart zijn houding alles.
In het verleden was het zo dat de eigenaar van de dekreu een vergoeding kreeg gelijk aan de verkoopprijs van een pup. Betrof het uiteindelijk een klein tot zeer klein nest, dan werd de vergoeding vaak in redelijkheid aangepast of zag de eigenaar van de dekreu zelfs van een vergoeding af. De fokker heeft, zelfs bij één pup, te maken met extra kosten. De eigenaar van de dekreu van het door mij bedoelde nest heeft daar schijnbaar geen boodschap. Hij schijnt zelfs de pup op te eisen omdat hij nestkeus zou hebben! Het is te hopen, dat hij dan een getekende overeenkomst kan overleggen, anders heeft hij natuurlijk geen poot om op te staan. Maar het tekent wel de mentaliteit van deze man. Als bestuur zou ik zo’n reuen-eigenaar zoveel mogelijk buiten het fokcircuit houden. Geeft alleen maar problemen. Tenzij deze reu-eigenaar, volgens het gerucht, een "vriendje" van één of meer bestuursleden is. Dan verklaart zijn houding alles.
Ik begrijp uit reacties dat de animo om mee te werken aan de
fokkerij ook getemperd wordt door de bemiddelingskosten die de vereniging
opeist. Geen idee hoe dit geregeld is maar als dit werkelijk zo is, moet er
iets aan gebeuren. Het bestuur moet op dit punt ook openheid van zaken geven.
In het verleden was het trouwens een goed gebruik dat
teven-eigenaren, in verband met de fokkerij en zij dus een nestje wilden
fokken, doorgaven dat de teef loops geworden was. De persoon verantwoordelijk
voor de fokkerij kwam dan desgevraagd met een lijstje met potentiële reuen en
mocht de aanstaande fokker zelf een keus bepalen. Tegenwoordig schijnt het zo
te zijn, dat de fokkerij-verantwoordelijke of zelfs het gehele bestuur zo’n
teven-eigenaar verwonderd te woord staat of aan zit te kijken met een blik van
“Nou en, wat moeten wij daarmee?” wanneer deze meldt dat de teef loops geworden
is. Vervolgens krijgt die aspirant-fokker te horen dat hij zelf maar op zoek
moet naar een geschikte reu. En dit noemt men dan “Centraal Fokbeleid” en dit is
dan een taak die onze voorzitter zich in 2012 heeft toegeëigend. Dit geeft het
nodige te denken omtrent zijn kennis betreffende de fokkerij.
Dat het met die kennis heel droevig gesteld is, blijkt ook
wel uit de nesten die hij afgelopen jaren onder zijn (familie)kennelnaam gefokt
heeft. Een deel daarvan kan al voor de fokkerij afgeschreven worden omdat die
veel te nauwe familiebanden hebben met elkaar. Geweldig gedaan dus.
Eveneens in mijn stuk van september schreef ik over de
kosten die de vereniging maakt voor haar website, € 346,-- per jaar waarbij ik
aangaf dat voor minder dan € 100,-- per jaar bij andere providers dezelfde
functionaliteit geboden wordt. Bovendien, wees nou eens heel eerlijk. Afgezien
van het uiterlijk van de site stelt het geen barst voor. Het enige wat u
tegenkomt zijn de behaalde resultaten op tentoonstellingen. Slechts in een zeer
uitzonderlijk geval leest u iets anders, bijvoorbeeld hoeveel puppen geboren
zijn. Ook een verwijzing naar Facebook gaat mank. Dat medium is niet geschikt
tot het plaatsen van bestuursmededelingen. Korte verwijzing naar een wandeling
of zo kan je daarop kwijt, meer niet.
Maar zelfs op de website verzaakt men lezers te informeren over die vernieuwde Statuten en dat nieuwe Huishoudelijk Reglement.
Maar zelfs op de website verzaakt men lezers te informeren over die vernieuwde Statuten en dat nieuwe Huishoudelijk Reglement.
Diverse leden hebben mij erop gewezen dat de voorzitter
beloofde binnen twee weken na afloop van dat symposium voorafgaand aan de KCM
die presentatie op de website te plaatsen. Wat denkt u? Er is voorheen
regelmatig te lezen geweest dat de voorzitter bepaalde vragen en/of voorstellen
zou “Meenemen”. Dat is ongetwijfeld ook hier gebeurd. Niets, helemaal niets is
er te vinden op de website. Of, en dat is natuurlijk ook mogelijk, wordt er
gewacht op een volgend symposium. Waarvan trouwens niemand weet wanneer dat
gaat plaatsvinden, maar dat zal dan worden “meegenomen”. Zo langzamerhand begin
je je af te vragen of er iets met het collectieve geheugen van het bestuur aan
de hand is.
Dat het bestuur niet in staat is tot communiceren blijkt uit
nog wat anders. Wederom wordt door dhr. Berends van de AVLS erop gewezen dat,
volgens zijn informatie, de NVSWH nog steeds niet over een door de Raad van
Beheer goedgekeurd fokreglement, het zgn. VFR, beschikt. De AVLS wijst in
verband hiermee naar de maatregelen van de Raad richting de Shih Tzu
Vriendenclub.
Navraag leert mij dat in 2001 het Fokreglement van de NVSWH
conform de eisen van de Raad is goedgekeurd. Dit fokreglement is nog steeds van
kracht en komt aardig overeen met de huidige VFR’s zoals die door de Raad
verlangd worden. Er is dus geen reden voor de AVLS, lees dhr. Berends, zich
hierover zorgen te maken. Bovendien is het een zaak tussen de NVSWH en de RvB
waar de AVLS geen barst mee te maken heeft.
En mocht u denken dat de NVSWH een briefje stuurt naar dhr. Berends of naar zijn echtgenote, secretaris van de AVLS, dat hij eens moet ophouden met dat gezeur, dan heeft u het mis. Men laat het op z’n beloop. Gewoon een kwestie van “elkaar vragend aankijken maar vooral stevig op je handen blijven zitten”.
En mocht u denken dat de NVSWH een briefje stuurt naar dhr. Berends of naar zijn echtgenote, secretaris van de AVLS, dat hij eens moet ophouden met dat gezeur, dan heeft u het mis. Men laat het op z’n beloop. Gewoon een kwestie van “elkaar vragend aankijken maar vooral stevig op je handen blijven zitten”.
De onkunde van het huidige bestuur, waarbij ik
eerlijkheidshalve de nieuwe bestuursleden buiten beschouwing moet laten en meer
moet verwijzen naar de heren Verbeeck en v.d. Geer en mevr. Minten, betreffende
de populatie van de NVSWH is stuitend. Wederom gaat men een inventarisatie
houden. Ook in 2012 of 2013 heeft men dit gedaan. Weet men dan nu nog steeds
niet welke leden welke honden in eigendom hebben, weet men nog steeds niet
welke honden nog in leven zijn, wat ze eventueel mankeren, enz. Het is dat de
penningmeester aan de hand van de contributie kan zien wie lid is anders zou je
je zelfs afvragen of het bestuur ook hiervan niet van op de hoogte is.
In 2012 verklaarde het bestuur dat men zich onder meer
dynamisch zou gaan opstellen. Het is daarom onthutsend de reacties van de leden
te lezen. Van die aangekondigde dynamiek blijkt niets. Men geeft niet alleen
blijk van bestuurlijke onkunde, maar ook van kynologische onkunde. Nogmaals, de
huidige penningmeester, secretaris en één bestuurslid wil ik hierbij buiten
beschouwing laten omdat zij nog te kort zitting hebben. Hoewel toch ook zij hun
stem kunnen en moeten laten horen binnen het bestuur omdat zij mede
verantwoordelijk gehouden (kunnen) worden voor het verenigingsbeleid.
Bij menig andere vereniging hadden de leden, die toch betrokken moeten zij bij het ras, allang aan de bel getrokken en het bestuur een ultimatum gesteld. Zoals het bestuur momenteel bezig is, is men het eigen graf aan het graven en jaagt men daarmee gelijktijdig de raszuivere Saarlooswolfhond de vergetelheid en het graf in. Tijd dus voor de leden actie te ondernemen. Tijd om te eisen dat het bestuur in het clubblad duidelijkheid verschaft over het reilen en zeilen binnen de vereniging en de onrust onder de leden wegneemt. Tijd ook om uitgebreid tekst en uitleg te geven over het smijten met geld de afgelopen jaren. Is het daadwerkelijk gebruikt voor het ras? Bijvoorbeeld, zoals een aantal jaren geleden al voorgesteld werd door de, toen dat het bestuur beter uitkwam met turbo-snelheid afgeserveerde, kandidaat-secretaris, door de ouders van de laatst geboren nesten te laten controleren op erfelijke afwijkingen, waarbij de vereniging een deel van de kosten betaald heeft? Is het gebruikt om leden te fêteren, taxi-kosten van bepaalde leden te vergoeden, enz. enz.
Doet men dit niet, dan blijft tijdens eerstkomende ALV of zoveel eerder als leden wenselijk achten en volgens de regels vastgelegd in de Statuten en het HH alleen een “Motie van Wantrouwen” richting het voltallige bestuur over.
Dan gaat het met de NVSWH dezelfde kant op als bij andere verenigingen. Men denkt verstand van zaken te hebben, belooft de leden van alles maar beseft niet of men is te arrogant toe te geven, dat men niet in staat is een vereniging te leiden.
Bij menig andere vereniging hadden de leden, die toch betrokken moeten zij bij het ras, allang aan de bel getrokken en het bestuur een ultimatum gesteld. Zoals het bestuur momenteel bezig is, is men het eigen graf aan het graven en jaagt men daarmee gelijktijdig de raszuivere Saarlooswolfhond de vergetelheid en het graf in. Tijd dus voor de leden actie te ondernemen. Tijd om te eisen dat het bestuur in het clubblad duidelijkheid verschaft over het reilen en zeilen binnen de vereniging en de onrust onder de leden wegneemt. Tijd ook om uitgebreid tekst en uitleg te geven over het smijten met geld de afgelopen jaren. Is het daadwerkelijk gebruikt voor het ras? Bijvoorbeeld, zoals een aantal jaren geleden al voorgesteld werd door de, toen dat het bestuur beter uitkwam met turbo-snelheid afgeserveerde, kandidaat-secretaris, door de ouders van de laatst geboren nesten te laten controleren op erfelijke afwijkingen, waarbij de vereniging een deel van de kosten betaald heeft? Is het gebruikt om leden te fêteren, taxi-kosten van bepaalde leden te vergoeden, enz. enz.
Doet men dit niet, dan blijft tijdens eerstkomende ALV of zoveel eerder als leden wenselijk achten en volgens de regels vastgelegd in de Statuten en het HH alleen een “Motie van Wantrouwen” richting het voltallige bestuur over.
Dan gaat het met de NVSWH dezelfde kant op als bij andere verenigingen. Men denkt verstand van zaken te hebben, belooft de leden van alles maar beseft niet of men is te arrogant toe te geven, dat men niet in staat is een vereniging te leiden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten