Missen

De avls heeft bekend gemaakt dat dhr. Berends, ons Johanneke dus, gaat stoppen met zijn werkzaamheden als redacteur van hun nieuwsblaadje en dat men derhalve op zoek is naar een opvolger.
Zoals al eerder geschreven werd dhr. Piers ook ooit als redacteur verwelkomd, dus zou hij met mevr. Liefting overblijven. Lijkt mij toch meer dan voldoende. Maar deze oproep doet vermoeden dat Peter al enige tijd geleden weer uit de redactie afgevoerd is. Of, en dat is natuurlijk ook heel goed mogelijk, heeft uitgeverij LieBer zoveel opgebracht dat ook mevr. Liefting kan gaan rentenieren van de revenuen. Alles is mogelijk bij de avls.

Ik heb, en dat is toch wel erg sneu voor Johan, van diverse kanten vernomen dat men hem niet zal missen. Oei, daar doe je dan bijna tien jaar je best die andere, eerste, vereniging zwart te maken en dan blijkt dat niet gewaardeerd te worden. Dat zal erin hakken.
Maar, één troost, een bosje bloemen of een treurwilgje in pot zal er nog wel vanaf kunnen als dank voor bewezen diensten.

Helaas heb ik de bijeenkomst van de NVSWH betreffende de toekomst van het ras wegens familie-omstandigheden moeten missen. Had er anders graag bij geweest. Ik was echter in de veronderstelling dat deze bijeenkomst bedoeld was voor de leden van onze vereniging, maar via de Facebook-pagina van de NVSWH kreeg ik de indruk dat ook een niet lid, mevr. de Graaff, deze bijeenkomst wilde bijwonen en ook bijgewoond heeft.
Dat wekt de, wellicht misplaatste, indruk dat buitenstaanders mogen mee beslissen hoe onze vereniging in de toekomst te werk zal gaan om de populatie veilig te stellen, en dergelijke. Dan had het toch logischer geweest een grotere zaal af te huren en de hele Nederlandse SWH-gemeenschap uit te nodigen om mee te beslissen. Dan kan er met goed fatsoen gemeld worden dat beide verenigingen tot innige samenwerking hebben besloten.
Of ik moet wat gemist hebben natuurlijk in de relatie van die mevrouw tot onze vereniging.

Trouwens, die samenwerking zal toch niet zo innig zijn als menigeen mag wensen. Tenslotte heeft die van Wattum zich rond de eerste outcross-besprekingen zeer laatdunkend over onze voorzitter uitgelaten. Met andere woorden: beide heren zullen zeer waarschijnlijk heel moeizaam door één deur kunnen, als dat al mogelijk is.

Intussen blijft het echter akelig stil rond de nieuwe gewenste outcross bij de avls. Die had dit jaar toch moeten plaatsvinden, maar niets. Kan men geen geschikt ras vinden om te kruisen met één van de teven uit hun populatie?

Ik hoop in elk geval dat men niet de kant opgaat die men bij de Wetterhoun gekozen heeft door een poedel in te kruisen. Lijkt mij toch een behoorlijk verschil in vachtstructuur, dus trimmen zal nodig blijven bij deze eerste nakomelingen.

Wel zullen er nog wel van horen.

Op de website van de avls is te lezen dat zij met een stand aanwezig zullen zijn komende tentoonstelling in Amsterdam, zowel de dag van de Holland-cup als beide dagen van de Winner.
Je vraagt je af waarom men zich alleen bezig houdt met raspromotie door de honden te tonen die in de stand rustig liggen te liggen of dergelijke. Het gangwerk van de honden van de avls kan men niet bewonderen. Daarvoor moeten die honden eigenlijk in de ring verschijnen en het is bij de avls gebruikelijk dat niet te doen. Met andere woorden: op tentoonstellingen, anders dan de “Nationale”, zoals die show voor Nederlandse rassen tegenwoordig heet, zult u die honden missen. Men komt niet, omdat dat “niet des Saarlooswolfhonds is” volgens die komiek uit de Jan Sibeliusstraat, Rotterdam. Het is niet bekend wat zijn gemoedstoestand is wanneer zijn (v)echtgenote toch besluit in te schrijven als exposante voor een show.
Maar om eerlijk te zijn, diverse exposanten hebben laten weten hem de laatste jaren niet echt gemist te hebben.

De eerlijkheid gebiedt te melden dat de organisaties van de laatste tentoonstellingen wel de leden van de NVSWH node gemist zullen hebben.

Maar ook de NVSWH is diezelfde drie dagen met een stand aanwezig. Hebben ze geleerd van het verleden, toen men bedacht alleen op de dag dat het ras gekeurd werd aanwezig te zijn? Dat had de avls toch beter bekeken destijds.

In elk geval mogen we er dit keer vanuit gaan dat onze leden wel hebben ingeschreven voor beide tentoonstellingen. Niet alleen dus het ras in een stand mooi laten wezen, maar het publiek en de aanwezige buitenlandse keurmeesters wijzen op en laten genieten van het mooie gangwerk van een raszuivere Saarlooswolfhond. Door het gemis van de avls-honden wordt het verschil in gangwerk helaas niet duidelijk. Dat is wel een gemis.

Een groot gemis, eigenlijk een zeer grote domper voor een groot aantal Nederlandse fokkers is het besluit die zogenaamde 15-weken regel te blijven hanteren. Met andere woorden, puppen mogen pas na de leeftijd van 15 weken ingevoerd of uitgevoerd worden vanwege de rabies-vaccinatie. Als je met hart voor het ras fokt, heb je er geen probleem mee de puppen tot die leeftijd thuis te houden, verder zindelijk te maken, op te voeden, enz. enz. Als je echter naar de financiële kant van de zaak kijkt, en volgens mij doen zeer veel fokkers dat, dan is het een gemis dat die regel niet soepel gehanteerd wordt. Maar u weet toch, dat het een heel oud Nederlands spel is: “de inwoners van dit land in de portemonnee treffen”. Dat is van alle dag en niet afhankelijk van de politieke partij die het voor het zeggen heeft.

Als deze maatregel daadwerkelijk leidt tot een verminderde invoer van doodzieke puppen uit het buitenland, lijkt het mij een goede zaak. Teveel doodzieke dieren worden geïmporteerd door allerlei goedwillende landgenoten om ze vervolgens hier een goed tehuis te geven. Volgens mij mist men in veel gevallen het inzicht dat men daarmee een hele industrie in het leven houdt. Op het moment dat men met een auto vol met die diertjes wegrijdt van dat buitenlandse adres, wordt daar aan de achterdeur de volgende lading al weer afgeleverd. Wachten op de volgende goedwillende westerling, die in de meeste gevallen ook nog eens voor het eigen “goede gevoel” te werk gaat. Terwijl de Nederlandse asiels vol zitten met dieren die op een nieuw huis hopen.

Soms kom je daar ook Saarlooswolfhonden tegen, die door hun eigenaar gedumpt worden omdat die zich verkeken heeft op het karakter van dit ras. Onbegrijpelijk dat die mensen dan niet met de rasvereniging of de fokker contact opnemen. Alhoewel, als je zo links en rechts hoort hoe sommige fokkers, waaronder ook een enkel lid van de NVSWH, zich opstellen is het geen wonder dat die honden naar zo’n opvang moeten. Persoonlijk kan ik zulke mede-leden missen als kiespijn.

Een aantal leden van onze vereniging heeft mij laten weten de indruk te hebben dat onze voorzitter een, voor hen althans, onduidelijk fokbeleid voert. Toch wordt de indruk gewekt dat hij wel degelijk een onderliggende gedachte heeft omtrent dit beleid. Ik hoop dat men mij wat meer duidelijkheid kan verschaffen. Wees gerust, uw naam wordt door mij niet geopenbaard. Belangrijk is dat duidelijk wordt waarom de laatste paar jaar alleen bij in het buitenland wonende leden puppen geboren zijn en waarom, natuurlijk heel toevallig, vele daarvan de kennelnaam dragen van de familie van onze voorzitter.