Mistig

Afgelopen dagen werd Nederland geconfronteerd met de jaarlijks terugkerende mistgebieden. Werd het hier in het westen van het land redelijk snel weer zonnig(er), in het oosten bleef regelmatig hardnekkige mist hangen.

Zo mistig als de weersomstandigheden, zo mistig is het nog steeds in Saarlooswolfhondenland.

De voorzitter van de avls, van Wattum, laat weten dat zijn teefje drachtig is en dat er dus puppen verwacht worden. Hoeveel? Dat is niet bekend gemaakt. Voor van Wattum en uiteraard het teefje zelf is te hopen dat het er meer dan één is, anders krijgt van Wattum ongetwijfeld problemen met goeroe Berends. Die zal, hem kennende, onmiddellijk luidkeels gaan verkondigen dat, in geval van een heel klein nestje, dat het gevolg is van inteeltdepressie. Tenslotte roept hij dat ook wanneer dat bij de NVSWH het geval is.

Ik heb echter begrepen dat er ook andere oorzaken debet kunnen zijn aan de geboorte van (hele) kleine nesten zodat van inteeltdepressie geen sprake hoeft te zijn.

Zoals u weet, wordt inteeltdepressie aangegrepen als één van de redenen tot het doen van verschillende outcrosses waarvan de eerste inmiddels heeft plaatsgevonden. Als we echter kijken naar de lijnen waar de teef van van Wattum uitkomt, blijkt dat zowel vader als moeder stamt uit lijnen waar een Tsjechoslowaakse Wolfhond gebruikt is (C.. z Polonin). Bovendien blijkt ook Zazi Zen nog eens voor te komen en ook daarvan is bekend dat zijn afkomst met mistvelden is omgeven.

Rond het aangekondigde nest van de NVSWH is de mist opgetrokken. Wel mistig is de verklaring dat de fokster dekking en dracht “geheim” wilde houden terwijl dat in het verleden niet nodig gevonden werd.

Vooral wanneer je in aanmerking neemt dat te lezen valt dat er onlangs weer een nieuwe dekking heeft plaatsgevonden. Mochten nu dan wel de namen van de reu en de teef bekend gemaakt worden? Deze teef staat op naam van onze voorzitter en zijn familie, weer een buitenlands nest dus voor een Nederlandse rasvereniging. De vraag is echter of het verstandig was deze reu (Lothar) te kiezen. Zo te zien blijft men in een heel klein kringetje fokken, wat funest is voor de populatie.

Is het dan echt zo slecht gesteld met de mentaliteit of beleving van de Nederlandse teven-eigenaren dat zij niet willen fokken met hun teefje? Als dat werkelijk zo is, zou ik als bestuur toch maar eens heel goed gaan nadenken over een plan die mensen te enthousiasmeren voor de fokkerij. Want op deze manier gaat het echt goed fout en het is toch niet de bedoeling dat in een zekere straat in Rotterdam de champagnekurken de lucht in knallen, anders dan op Oudjaarsavond, om de ondergang van de NVSWH te vieren. Want dan wordt natuurlijk weer alles uit de kast getrokken om de landelijke pers, geschreven en in beeld, in te lichten over het “goede werk” van Berends-Eggink.

Dit mistige fokbeleid van onze voorzitter roept vragen op met betrekking tot de aangekondigde bijeenkomst later deze maand (zie de website van de NVSWH) over een eventuele outcross. Ik vrees dat een outcross, zou onze vereniging daartoe overgaan, een gigantisch fiasco wordt omdat uit het fokbeleid, waar onze voorzitter sinds 2012 verantwoordelijk voor is, alleen maar naar voren komt dat hij er geen barst van snapt. Maar ook dat de rest van ons bestuur er geen klap van begrijpt en daardoor ook niet kan ingrijpen. 

Ik ben daarom heel benieuwd welk konijn onze voorzitter uit zijn hoed gaat toveren tijdens die bijeenkomst over een eventuele toe te passen outcross bij onze eigen populatie. Afgelopen ledenvergadering is dit ter sprake gekomen, afwachten daarom waar onze opper-illusionist mee komt en wat de aanwezigen voor ideeën hebben. Ik vrees dat de uitkomst mistig is, doordat de wensen van de aanwezigen, om een uitspraak van één van mijn lezers aan te halen, "meegenomen worden". Waar naartoe blijft in nevelen gehuld.

Leendert Saarloos werd verweten moedwillig zijn “ras” naar de knoppen te helpen door zijn fokbeleid in de jaren 60 van de vorige eeuw. Gaat onze voorzitter diezelfde kant op met zijn fokbeleid. Het begint er sterk op te lijken.

Wat mij ook verbaast is het aantal nesten dat de afgelopen jaren geboren is, in zijn totaliteit genomen dan. Ik meen dit jaar al bijna 60 en vorig jaar rond of meer dan 50. Wat ik te horen krijg, zijn daar hele kleine nesten bij maar ook nesten van rond 10 puppen. Er is dus voldoende spoeling. In een groot aantal gevallen echter lijkt het alsof de honden (en dus ook de puppen) gefotografeerd zijn door een dikke mist veroorzaakt door rookpotten. Ze lijken niet eens op een Saarlooswolfhond. Ik heb het al vaker geschreven en ik ben niet de enige zo blijkt via internet, dat het uitsluitend te danken is aan de grote onbekendheid met het ras en aan de mentaliteit “het interesseert ons geen barst waar het op lijkt” van de diverse kennelclubs dat men deze honden nog stambomen durft te geven als zouden het raszuivere Saarlooswolfhonden zijn.

 

Intussen blijft het ook zeer mistig rond dat boek over de Saarlooswolfhond uitgebracht door de gelegenheidsuitgeverij Lieber. Ik krijg zo langzamerhand het idee dat men in de mist is blijven steken, omdat er totaal niets over te horen of lezen valt. Lezen wordt natuurlijk lastig wanneer het zicht tot nul gereduceerd is, maar horen moet mogelijk zijn. Maar nee hoor, oorverdovende stilte alom en ik ben nog lang niet toe aan een gehoorapparaat.

Vorige keer haalde ik ook even die Franse SWH-database aan en wenste ik de stamboom uitpluizers veel plezier. Er blijken toch redelijk veel van die puzzelaars rond te lopen in de SWH-wereld. Veel reacties, een aantal positief en redelijk veel negatief. De meest positieve reactie die eruit sprong was dat men honden tegenkwam waarvan men het bestaan nooit had vermoed. Ook fokkers waarvan men nog nooit gehoord had. De meest negatieve reacties hadden betrekking op de betrouwbaarheid van de gegevens. Van diverse NVSWH-honden uit het verleden, waarbij men doelt op honden die al meer dan 10 jaar geleden overleden zijn, wordt doodleuk vermeldt dat zij drager waren van het gen voor DM. Uit niets blijkt echter waarop dat gebaseerd is.

Bij andere honden staat dat zij lijder waren of zijn aan DM, wordt bij hun nakomelingen vermeldt dat zij of drager of lijder zijn terwijl de andere ouder DM-vrij gegeven is. Mistig dus.

Maar ook wordt bij een aantal honden doodleuk gemeld dat zij PRA-lijder waren, terwijl van die honden het oordeel nooit het niveau “Voorlopig Niet Vrij” ontsteeg. Het bewijs dat zij lijder waren is nooit geleverd.

Doch al die puzzelaars waren het over één ding eens: als je niets van de afkomst van de honden weet moet je in geen geval vertrouwen op die database omdat je dan gigantisch de mist in gaat.

Dat dit geen fabeltje is blijkt uit een discussie op Facebook over een hond, niet van de NVSWH overigens, die wel of geen epilepsie zou hebben of drager van het gen daarvoor zou zijn. De fokker is in alle staten, op zijn zachts gezegd “not amused” over die beschuldiging. Het grappige, waarmee ik niet bedoel dat epilepsie grappig is, van het geheel is echter dat deze man, ik noemde hem al eens eerder een “import-mossel” nu met insinuaties geconfronteerd wordt die hem persoonlijk raken. Hij heeft vele jaren dezelfde soort ongenuanceerde uitlatingen over internet gestrooid met betrekking tot honden van de NVSWH. Het betrof dan een andere aandoening, maar zijn uitspraken waren in overgrote meerderheid net zo insinuerend als onwaar. Maar dat mocht, in zijn beleving. Laten we het er maar op houden dat ook hij in die gevallen met zijn hoofd in de mist zat.

Ook schreef ik vorige keer over dat onderzoek naar rauwe voeding. Gelukkig is rond dit onderwerp de mist iets opgetrokken. Het blijkt dat het toch wat genuanceerder ligt dan in eerste instantie gemeld werd. Nu komt men met de verklaring dat men rekening moet houden met de noodzakelijke vitaminen en mineralen die de dieren mogelijk tekort kunnen komen wanneer uitsluitend rauwe voeding, lees botten, gevoerd krijgen. Nog steeds zit ik dan met de vraag hoe wilde dieren dat oplossen? Of nemen zij als tussendoortje wat ander voer? Bijvoorbeeld de maaginhoud van hun prooi? Grassprieten zullen het niet zijn, die zorgen niet voor voeding. Vis? Moet er natuurlijk wel viswater in de buurt zijn.

Nee, ik denk dat het allemaal wel meevalt met die bangmakerij. Ik denk dat nagenoeg iedere eigenaar die zijn hond rauwe voeding geeft, weet waar hij mij bezig is. Die zal zich verdiept hebben in deze materie. Ik denk dat het overgrote deel van de hondeneigenaren de hond uitsluitend brokken of andersoortig van dat kant-en-klare voer voorzet. Veel van die honden zullen ook voer krijgen van de supermarkt, dat over het algemeen goedkoper is dan dat uit de dierenspeciaalzaak.

Nog even en ook voor onze huisdieren wordt een “schijf van vijf” opgesteld door de “Dieren Gezondheidsraad”.

Hieruit blijkt ook maar weer eens dat omtrent voeding de achtergrond van die adviezen in veel gevallen overduidelijk in nevelen gehuld zijn.