Komkommertijd

Komkommertijd is een heel bekend journalistiek fenomeen. In het kort komt het erop neer dat, als gevolg van de vakantieperiode, journalisten geen flauw idee hebben waarover te schrijven of te berichten en met allerlei onzinnige verhalen op de proppen komen die op andere momenten direct de prullenbak in zouden verdwijnen. Diezelfde komkommertijd zorgt er op de tv voor dat u geregeld de herhalingen van de herhalingen te zien krijgt. Alleen duurt die komkommertijd op tv ongeveer het hele jaar.

Ook de berichtgeving op de diverse forums en/of weblogs is onderworpen aan deze komkommertijd. Ook daar krijgt je dan verhalen te lezen, die toch op zijn minst de wenkbrauwen doen fronsen. Zo kreeg ik onlangs ook weer eens iets onder ogen waarvan ik direct dacht dat schrijver/schrijfster last van de zomerwarmte had gekregen of waar ook het komkommervirus had toegeslagen.
Deze persoon schreef helemaal verrukt te zijn van de Saarlooswolfhond. Nou is dat niets bijzonders, omdat eigenlijk iedere SWH-eigenaar dat is of zou moeten zijn, anders begon je niet aan dit ras. Maar deze persoon gaf daarbij direct te kennen binnen nu en enige maanden naar Engeland te zullen verhuizen en daar een roedel Saarlooswolfhonden te willen opzetten. Op het eerste gezicht een loflijk streven, maar al snel bekroop mij in ieder geval een onbehaaglijk gevoel. Iemand die totaal geen ervaring heeft met Saarlooswolfhonden en dan gelijk een roedel stichten. Wel was deze persoon zo snugger gelijk te melden, dat daarbij niet gedacht werd aan de aanschaf van een Saarlooswolfhond uit Engeland zelf. Gelukkig waren andere lezers van dat forum er als de spreekwoordelijke kippen bij om die persoon erop te wijzen, dat de meest verstandige stap was om eerst eens met één SWH te beginnen en dan pas na enige jaren een tweede erbij te nemen.

Wel was men het eens met de stelling geen Engelse Saarlooswolfhond aan te schaffen. Nee, natuurlijk niet. Er zit geen behoorlijke Saarlooswolfhond in Engeland. Onze alom bekende, om het netjes te houden, Nederlandse fokster uit Frankrijk heeft een aantal jaren geleden in het kader van een grote schoonmaak een groot aantal uitgebeende en daardoor nutteloze opvreters, om de woorden van Leendert te gebruiken, naar Engeland gedumpt. Nou had zij uiteraard daar al haar contacten, omdat er al eerder Saarlooswolfhonden onder het mom van een ander ras naar Engeland verkocht waren. U ziet, ook daarmee werd dus al gefraudeerd, omdat de Saarlooswolfhond in Engeland een verboden ras was destijds.
Deze Engelse liefhebbers schijnen daarop direct geroepen te hebben, dat zij het ras wel eens zouden gaan verbeteren en hebben, naar men zegt, direct diverse andere rassen er doorheen gefokt. Vanwege hun dankbaarheid dat zij deze honden in handen hebben gekregen, hebben zij gelijk op een Engelstalig SWH-forum laten weten dat de hele fokkerij in Frankrijk niets meer of minder dan een puinhoop was. Jammer genoeg moet ik ze daarin gelijk geven, maar mijns inziens kunnen zij zich voor wat dat betreft gelijk in hetzelfde vakje stoppen. Volgens sommigen zou echter die Nederlands-Franse fokster bij die fokkerij achter de schermen actief zijn. Ik heb daarvoor echter niet het bewijs, alleen zou ik er niet vreemd van opkijken. Zij schijnt ook een goede bekende te zijn van een fokster/keurmeester van Saarlooswolfhonden uit een Oosteuropees land, die er inmiddels ook al van verdacht wordt een ander ras ingekruist te hebben bij haar Saarlooswolfhond. Waarom kijkt niemand daar verbaasd van op. Mogelijk dat dit de avls geïnspireerd heeft ook met het voorstel tot outcross te komen. Hierbij moeten we wel in gedachten houden dat de avls nooit kan toegeven dat er in de populatie buiten de NVSWH reeds honden van andere rassen ingekruist zijn, omdat daarmee hun diepgewortelde wens tot outcross moet komen te vervallen.

Nou ik het toch heb over die fokster uit Frankrijk/Nederland. Vergeef mij dat ik zo onduidelijk moet blijven betreffende haar woonplaats. Volgens de Raad woont zij in Nederland, volgens haar website en volgens het keurmeestersoverzicht van de Fransen woont zij in Frankrijk. Dat is natuurlijk de reden dat een tweetal leden van de avls tot op heden nooit gemerkt heeft dat op hun adres in Nederland zoveel Saarlooswolfhonden geboren zijn.
Wat ik eigenlijk wilde schrijven, is het volgende. Is het u opgevallen dat sinds die Frans/Nederlandse fokster nagenoeg geen nesten meer fokt plotseling ook een tweetal andere Nederlandse fokkers/foksters geen nesten meer laten registreren bij de Raad. Ik zal geen kennelnamen noemen, maar één daarvan is in het Limburgse woonachtig. Het kan natuurlijk toeval zijn, maar ten aanzien van de fokkerij buiten de NVSWH geloof ik niet in toeval.

Eigenlijk had ik dit stuk beter "van de hak op de tak" kunnen noemen, ware het niet dat deze titel al vele jaren geleden gebruikt is voor een lezing.
Iedereen schrijft dat het onverstandig is in het kader van de fokkerij dragers van een erfelijke aandoening uit te sluiten van de fok.
Aan de ene kant logisch, aan de andere kant weer niet. Datzelfde geldt voor die honden waarvan de vertegenwoordigende vereniging eist dat hun fokdieren op een tentoonstelling tenminste een Zeer Goed behaald moeten hebben wil de vereniging voor de nesten van die dieren bemiddelen.
Hoe men er ook over denkt, bij het uisluiten van dieren van de fokkerij loopt men het risico kostbare en noodzakelijke genetische eigenschappen weg te gooien. Dat is bijvoorbeeld de reden dat het bij de NVSWH totaal onbelangrijk is hoe op een tentoonstelling over een hond gedacht wordt. Zelfs een "Matig" geclassificeerde hond heeft goede eigenschappen. Dat geldt net zo goed voor een hond die drager is van een erfelijke aandoening. Alleen is het natuurlijk wel zo, dat je altijd rekening moet houden met de erfelijkheidswetten, dat nakomelingen van een drager ook drager van die eigenschap kunnen zijn. Het gevolg is uiteraard dat door het inzetten van een drager die vervelende, want daar hebben we het natuurlijk wel over, eigenschap zich niet zo eenvoudig laat wegfokken. Met iedere drager die geboren wordt, loop je het risico dat het nog een generatie langer gaat duren voor die erfelijke aandoening zich in aantal laat verminderen.
Ik kom op dit onderwerp omdat uit het laatste nest van de avls-honden Luna en Meks, waar zo juichend naar verwezen werd, van de 6 puppen er 4 drager zijn van DM. Vraagje: Is de vlag al uitgehangen met de verwijzing naar: "Gefeliciteerd, geen lijders". Niet dat dit laatste mogelijk was, maar het geeft de gedachtenkronkel bij die club weer. Weer vier dragers erbij. Wat kunnen we verwachten van het nest van Bantu, drager van het Dwerggroei gen en het DM-gen?

En zo kom ik dan weer bij de reactie van Christa op mijn vorige stuk. Ik moet haar volkomen gelijk geven. De nieuwe secretaris van de NVSWH hoeft geen kennis te hebben van fokkerij. Dat heb ik ook nooit beweerd. Wel ben ik van mening dat in ieder geval ook de secretaris over kynologische kennis moet beschikken. Tenslotte is die verantwoordelijk voor de door de vereniging gevoerde correspondentie en dan is het volgens mij toch wel makkelijk als de secretaris begrijpt wat in diverse vergaderingen met andere verenigingen besproken en besloten wordt of gaat worden. Ik bedoel, je verwacht van een secretaris van een voetbalvereniging toch dat die iets meer weet dan dat de bal rond is en dat het spelletje erop gericht is die bal zoveel mogelijk in dat net, doel genaamd, van de tegenstander te deponeren. Uiteraard zonder dat daarbij de handen gebruikt worden, anders had hij/zij bij een handbalvereniging die functie moeten bekleden. Dan verwacht je van een secretaris van een rashondenvereniging toch dat die iets meer weet dan dat een hond beschikt over vier poten, een hoofd en een staart.

In ieder geval begin ik te vermoeden, net zoals beweerd wordt dat ik, Barend dus, besta uit meerdere personen, en ik ben echt niet schizofreen, dat achter het weblog van dhr. Strijk ook een groepje zit van Zeeuwse SWH-eigenaren. Ik vond de laatste reactie van Christa op mijn weblog namelijk ietwat verwarrend. Dus vanaf nu zal ik gaan spreken, liefst zo weinig mogelijk uiteraard om die groep niet belangrijker te laten blijken dan ze denken, over de groep Strijk.