Keizer

Afgelopen tijd is er veel te doen geweest rond mevr. Cornelia Keizer in verband met de honden die of in beslag genomen zijn of door haar vrijwillig afgestaan zijn. Hierover zijn de meningen verdeeld.

Volgens berichten van een aantal dierenasiels van de Franse dierenbescherming SPA zijn ze in beslag genomen, volgens haar zelf en haar medestanders zijn ze afgestaan omdat het haar teveel werd.

Wat in de hele berichtgeving in iedere geval wel klopte, was dat justitie een onderzoek had ingesteld. Afgelopen week werd de uitspraak van de rechtbank bekend, maar ook nu weer tegenstrijdige berichten omdat de diverse vertalingen met elkaar in tegenspraak zouden zijn. Het zou er in elk geval op neer komen dat zij 4 maanden voorwaardelijk had gekregen vanwege verwaarlozing en illegaal handelen in puppen en/of honden.
Zelf zou zij verklaard hebben voor de rechtbank dat zij niet wist dat zij een vergunning moest hebben voor het fokken met honden, omdat dat in Nederland ook niet het geval was.

Hebt u het ooit zo zout gegeten? Ze woont al tientallen jaren in Frankrijk, is Frans keurmeester en dan niet weten wat de regels op fokgebied zijn in dat land.

Het schijnt dat de rechtbank vond dat er geen sprake was van ernstige verwaarlozing, in tegenstelling tot de berichten van een aantal asiels. Foto’s van die honden staan op internet. Maakt u maar eens een zoekslag, dan komt u genoeg tegen.

Het blad “Dogzine” besteedt nu ook aandacht aan deze geschiedenis en weet te melden dat de Franse vereniging voor Nederlandse Hondenrassen heeft verklaard nooit onregelmatigheden te hebben aangetroffen bij Keizer. Wat een huichelaars.

Het klopt dat zij honderden Wolfhonden in Nederland heeft afgezet, je zou kunnen zeggen dat zij daardoor in het rijtje broodfokkers thuishoort. Bovendien zijn vele honden onder allerlei verschillenden kennelnamen gefokt, waardoor zij net binnen de regels bleef vallen v.w.b. het aantal puppen dat iemand ongestraft per jaar mag fokken.

Ook weet iedereen, maar dat is in het bewuste artikel niet terug te vinden, dat zij verantwoordelijk is voor vele gevallen van stamboomfraude door Saarlooswolfhonden met Tsjechoslowaakse Wolfhonden te kruisen om vervolgens doodleuk stambomen voor die kruisingen aan te vragen. In feite kunnen we stellen dat zij ook verantwoordelijk is voor het optreden van DM en Dwerggroei binnen de Saarlooswolfhonden populatie die buiten de NVSWH is gefokt. Iedereen die zich in stambomen verdiept en de “zieke” lijnen uitwerkt, komt bij dezelfde TWH-reuen uit. Maar, volgens berichten op internet had zij in haar kennel ook een Amerikaanse Wolfhond, een hybride of kruising zo u wilt, rondlopen. Denkt u nu echt dat zij die niet gebruikt heeft.

Bovendien werd onlangs ook nog op internet geschreven dat de fokker van Skog en Skarv had toegegeven in het bezit te zijn van een Amerikaanse Wolfhond genaamd Skrim. Laat de vader van Skog en Skarv nu toevallig ook Skrim heten. Gaat u dan eens kijken hoe vaak Skog door Keizer en consorten ingekruist is.

Vraagt u zich vervolgens eens af, als u de verschillende facebook pagina’s afstruint, hoe het komt dat er zoveel honden met gezondheidsproblemen of gedragsproblemen haar kennel verlaten hebben. Complete nesten, weliswaar onder de kennelnaam Sun Gifu, die besmet waren met het Chiardia-virus en waaraan zelfs puppen overleden. Maar, gewoon verder fokken.

Ook zou volgens datzelfde artikel de Franse Kennelclub nergens van op de hoogte zijn. Het is dan de vraag waarom zij in 2015 door diezelfde Kennelclub voor een jaar als keurmeester geschorst werd.

Het blijft verder afwachten wat er gaat gebeuren, nu Cornelia heeft aangekondigd in hoger beroep te gaan.

Is dit dan het enige SWH-nieuws van afgelopen tijd? Nee.

Ik werd gewezen op een website waar o.a. het koopcontract van de NVSWH staat. Gelijktijdig werd ik gewezen op een forum waar vragen gesteld waren naar aanleiding van dat contract.

Natuurlijk is een koopcontract bij koop en verkoop van honden een “must”. Zeker wanneer het een ras betreft waar (mogelijk) gezondheidsproblemen in voorkomen, waaronder ook HD verstaan moet worden. Het is dan nuttig een contract op te stellen waarin vastgelegd is wie wanneer en waarvoor verantwoordelijk is. De bepalingen in een dergelijk contract zijn natuurlijk in de meeste gevallen geldig gedurende, laten we noemen, de garantieperiode.

Belangrijk te weten is wel dat, zodra de nieuwe eigenaar de verkoper de gevraagde prijs betaald heeft, die koper in principe mag doen en laten met de hond wat hij wil. Tenslotte wordt onder de Nederlandse wetgeving een hond nog altijd gelijkgesteld met een object, zoals bijvoorbeeld een koelkast. Daarmee mag u als eigenaar ook doen wat u wilt. De verkoper schrijft u niet voor dat die koelkast niet in de garage mag staan of welke producten u op welke glasplaat moet bewaren.

Ten aanzien van die garantie is het bij honden eigenlijk net zo als bij die koelkast, u moet hem gebruiken waarvoor hij bestemd is. In geval van de hond is het zo, dat als hij HD ontwikkelt doordat u hem vanaf het moment dat hij op de leeftijd van 7 weken in huis haalde, overbelast, u niet bij de verkoper moet aankloppen dat hij schuldig is.

Zou uw hondje er, op zijn zachtst gezegd, niet helemaal uitzien zoals voor dat ras verwacht wordt en u bent daar door de fokker op gewezen, moet u niet bij die fokker/verkoper reclameren als uw hondje op een tentoonstelling een slechte beoordeling krijgt.

Zou u met dat hondje gaan fokken dan bent u volledig verantwoordelijk en aansprakelijk wanneer er iets fout gaat. Bent u lid van een rasvereniging en u hebt niet zoveel ervaring als fokker dan is het verstandig met de vereniging contact op te nemen voor advies. Let wel, advies. De vereniging, meestal een bestuurslid of een commissie, adviseert u vervolgens over de, in hun ogen, meest geschikte combinatie maar zij bepalen niets. U kiest de beoogde reu, u neemt contact op met de eigenaar van die reu, enz. U, als fokker, blijft verantwoordelijk voor het fokproduct, de puppen.

Niets mis mee.

Maar nu dat koopcontract van de NVSWH. Daarin valt te lezen, dat uitsluitend de NVSWH bepaalt met welke reu uw teef gekruist wordt. Met andere woorden, u als eigenaar en toekomstig fokker heeft hierover niets in te brengen. In dat artikel wordt opgesomd waar de NVSWH oplet bij de keuze van de reu, maar zij bepalen. Ik neem aan dat in dit geval bedoeld wordt een bestuurslid of het gehele bestuur.
Ook echter bepaalt het bestuur of dat bestuurslid of er met uw hond gefokt wordt, ongeacht of het een reu of teef is. U hebt hier dus ook niets over te vertellen.

Rekening houdend met wat ik schreef over de verantwoordelijkheid van de fokker/verkoper van de pups houdt dit dus in dat het bestuur of dat bestuurslid volledig verantwoordelijk is mocht er iets fout gaan met die kruising, de geboorte en de pups ongeacht wat. Dus zou de koper binnen redelijke termijn tot de ontdekking komen dat er iets aan de pup mankeert waarvan hij niet op de hoogte was of had kunnen zijn, kan hij het bestuur of dat bestuurslid ter verantwoording roepen. Niet alleen of uitsluitend de fokker.
Je bent dus niet goed bij je hoofd als je in de toekomst ooit nog een bestuursfunctie bij een vereniging wilt bekleden waar men een contract met deze bepalingen hanteert.
Besluit je echter je teefje te kruisen met een reu die niet door het bestuur is goedgekeurd of je gaat fokken zonder toestemming van het bestuur, dan maak je je schuldig aan overtreding van die koopovereenkomst en kan je een boete krijgen van bijna 23 duizend euro. Dat zijn, met aftrek van de kosten rond de fokkerij, toch meer dan 30 puppen die je moet fokken. Ga je vervolgens een volgende keer weer in de fout, dan loop je, volgens diezelfde overeenkomst, het risico dat je hond wordt weggehaald door het bestuur of een bestuurslid.

Op een internetforum is over deze bepaling te lezen, dat in dit geval de rechter moet worden ingeschakeld. Gelet op de hoogte van de boete en het feit dat die opgelegd kan worden bij niet-toegestane fokkerij, moet je hieruit een commercieel belang opmaken. Het gaat dus niet om de hond. De vraag is dan ook of de rechter de vereniging in het gelijk stelt. Op het moment dat een bestuurslid of wie ook beslist dat de hond weggehaald moet worden en daar ook daadwerkelijk toe overgaat, maakt hij/zij zich schuldig aan onder meer diefstal, om het simpel te houden. Alleen de autoriteiten mogen beslissen of een hond in beslag genomen wordt.

Het wordt nog gekker met dit contract.

Op het moment dat de eigenaar, in overleg met de dierenarts, moet besluiten dat de hond moet inslapen omdat dat beter is, moet hij eerst schriftelijke toestemming van de NVSWH, het bestuur dus, hebben.
Terugkomend op die eerder genoemde koelkast houdt dat dus in dat u de verkoper van die koelkast, ook al is dat ding 12 jaar oud (als voorbeeld), toestemming moet vragen die koelkast bij de gemeente of een witgoedhandelaar in te leveren omdat hij niet meer te repareren is.
Zou u de euvele moed hebben uw hondje in te laten slapen omdat er geen andere mogelijkheid meer is en het dringend is volgens uw dierenarts, dan moet u een door die arts getekende verklaring overleggen. Binnen 24 uur. U mag echter niet onmiddellijk na het overlijden van uw geliefde hond deze naar het crematorium brengen. Nee, u moet de NVSWH de gelegenheid geven tot het laten verrichten van sectie of het wel noodzakelijk was uw hond te laten inslapen.

Kan het nog gekker. Ja, het kan nog gekker. Stel nu, dat de eigenaar van de hond komt te overlijden. Dan moeten de achtergebleven huisgenoten, als die er zijn, de hond gratis aanbieden aan de NVSWH of een nieuw contract afsluiten met de NVSWH als zij de hond willen houden.

In al deze genoemde gevallen, als de eigenaar of huisgenoten van de overleden eigenaar zich niet aan dit contract houden, kan de NVSWH die boete opeisen.

Ik ben benieuwd hoe de NVSWH dat gaat oplossen wanneer bijvoorbeeld die Russische eigenaar van dat NVSWH hondje ermee gaat fokken. Denkt men nu echt dat hij die boete gaat betalen of dat een Russische rechter hem gaat veroordelen? Want men zal toch echt in Rusland naar de rechter moeten stappen.

Jaren geleden riepen eigenaren van buiten de NVSWH al dat je bij de vereniging nooit zelf eigenaar werd van een SWH, maar dat die eigendom van de NVSWH bleef. Toen was het niet zo, maar dit contract bewijst dat dit nu wel het geval is. Geen wonder dat er geen leden te vinden zijn die nog willen fokken. Geen wonder ook dat er zoveel leden hun lidmaatschap opgezegd hebben.