Weer gelukt

Heeft u ook zo genoten van het laatste wijkblaadje van de avls? Dan bent u zeer waarschijnlijk één van de weinigen. Dit blaadje verwordt meer en meer tot een pulpblad. Het is daarom onbegrijpelijk dat de leden van de avls niet in het geweer komen tegen het steeds nadrukkelijker propageren van de afkeer van de NVSWH door die haatimans Berends en Lieftink.
Weer heeft men gemeend een fokster uit het verleden voor het voetlicht te brengen opdat de grootst mogelijke drek over de NVSWH uitgestort kan worden.

Neem nu mevr. Arda Zwart. Kennel Zwart van Helmond. Het verhaal van haar begint al met die klacht bij St. Hubertus over deelname aan activiteiten van de georganiseerde kynologie door mensen die lid waren van een niet-erkende vereniging. Dat was in dit geval de Leendert Saarloos Stichting. Het is niet leuk natuurlijk dat je je ergens moet verantwoorden terwijl je vader op sterven ligt, maar dat laatste kan noch St. Hubertus noch dhr. Verbeeck aangerekend worden. Nog steeds staat volgens mij in de reglementen van St. Hubertus dat het niet toegestaan is aan activiteiten deel te nemen die onder haar auspiciën georganiseerd worden als je lid bent van een niet-erkende vereniging.
Maar ook “Het was niet waar, het werd allemaal ontzenuwd als loze en boosaardige aantijgingen” klopt niet. Wellicht kan mevr. Zwart dan verklaren waarom zij, mevr. Keizer en die andere personen dan geschorst werden door St. Hubertus? Dus als zij binnen die tijd lid zouden worden van een erkende vereniging, dan nog hadden zij zich niet op tentoonstellingen mogen laten zien als exposant.

1982. Het klopt dat de fokkerij in het slop zat. Maar dat was niet de schuld van de familie Pielanen en hun medestanders, zoals mevr. Zwart doet voorkomen. De fokkerij was tot die tijd in handen van Marijke Saarloos die er een puinhoop van had gemaakt. De NVSWH besloot daarom een deskundige erbij te halen, genaamd Vunderink. Dit hele verhaal is al meerdere malen naar buiten gebracht en is ook in het boek over de Saarlooswolfhond te lezen. De groep leden verzameld rond Keizer, Saarloos, Zwart, enz. ging achter de rug van het bestuur en de overige leden om, die ingestemd hadden met een centrale fokkerij om het ras van de ondergang te redden, in overleg met Vunderink. Vunderink zelf had inmiddels laten weten genoeg te hebben van de Saarlooswolfhond. Hij wilde niets meer met dat ras te maken hebben, enz. enz. Dat heeft hij middels een brief destijds de leden laten weten. Bovendien bleek dat hij een charlatan was, volgens berichten uit die tijd vanuit de IERDEE. Je kunt je vervolgens afvragen hoe het dan mogelijk is dat zo’n man, die nog nooit van zijn leven eigenaar is geweest van een Saarlooswolfhond, wel een nest Saarlozen gefokt heeft onder zijn kennelnaam. Of moeten we ook in dit geval denken aan het ‘stromannetje’ spelen voor een zekere Nederlandse fokster?

Terug naar dat artikel. Inteeltcoëfficiënt. Professor Bouw had op eigen houtje besloten dat percentage te berekenen met behulp van de computer. Al snel kwam hij tot de ontdekking dat de uitslagen onmogelijk waren, met andere woorden: de aangeleverde gegevens klopten niet. Hij adviseerde daarom de NVSWH eerst de afstamming van de honden eens goed in kaart te gaan brengen om zodoende de fokkerij op verantwoorde wijze voort te zetten. Volgens het interview, zo stelt mevr. Zwart, mochten de leden van de NVSWH geen gebruik maken van dat computerprogramma. Even werd nog gedacht dat de NVSWH prof. Bouw verbood dat programma te gebruiken, maar dat is natuurlijk absurd.

1982 Computerprogramma. De in die tijd in gebruik zijnde computers waren over het algemeen energieslurpende bakbeesten. Veel van die apparaten hadden een zgn. harde schijf die ongeveer net zo groot was als een vrachtwagenwiel en waar net zoveel op opgeslagen kon worden als op een 3 ½ inch diskette. Over de kosten van zo’n computer zullen we maar niet hebben.

De gemiddelde Nederlander, eigenlijk de meer dan gemiddelde Nederlander, had met veel pijn en moeite een Sinclair of Commodore 64 spelcomputer aangeschaft. Apparaten die zeer beperkt waren in hun andere mogelijkheden, vaak gebruik maakten van cassettebandjes en bijna een maandsalaris kostten. Pas halverwege de jaren ’80 werden veel Nederlanders in de gelegenheid gesteld via “PC Privé” programma’s van de overheid en andere werkgevers een pc aan te schaffen. Zo’n PC kostte destijds rond de 4000 gulden, dan zat er in de meeste gevallen ook nog geen harde schijf in, en kon via maandelijkse inhoudingen over een periode van 3 jaar afbetaald worden. Wilde je ook nog een printer aanschaffen, dan kwam daar nog eens ruim 1000 gulden bij.

En dan wil mevr. Zwart ons doen geloven dat de leden dat computerprogramma van Prof. Bouw niet mochten gebruiken? Dat spoort toch niet.

Uit navraag naar de gang van zaken rond dit hele gedoe, royement, fokkerij door mevr. Zwart, etc. is onderstaande ontleend.
Uit de fokkerij van die groep dissidenten, om die term maar te blijven gebruiken, omdat die ook in dit artikel gebruikt wordt, is de hele meute Saarlooswolfhonden en wat daarvoor moet doorgaan buiten de NVSWH ontstaan .
De destijds 10-jarige teef Natascha van de Kilstroom, roepnaam Senta, was als herplaatser in Frankrijk terecht gekomen bij ….. (jawel, die) en werd toen het zover was in Nederland gedekt door Aldo onder toeziend oog van Keizer en Saarloos. De puppen werden, in verband met de stamboom, geboren in Nederland en pup Ezau kwam bij mevr. Zwart terecht. Je zou kunnen stellen dat hij de stamvader van haar kennel werd. Nestbroer Esiran overleed op jonge leeftijd als gevolg van zware primaire epilepsie. De medicijnen moesten door de NVSWH betaald worden. Nestbroer Erlo overleed op jonge leeftijd aan een longaandoening. Nestzus Edouine “viel dood neer” op de leeftijd van 7 maanden, Nestzus Ellis overkwam hetzelfde op de leeftijd van 8 maanden. Nestzus Esmir kreeg in 1983 9 pups uit de dekking met Eros Zwart van Helmond.

Met andere woorden: dit hele nest had nooit voor de fokkerij gebruikt mogen worden. Maar ja, je bent kenner en fokker of je bent het niet.

Eén van de honden door mevr. Zwart gebruikt voor de fokkerij was Astor. Gefokt door dhr. de Lorijn en afstammend  uit de fokkerij van Marijke Saarloos. Deze hond moest worden geeuthanaseerd vanwege verregaande agressie. Zonder enige vorm van waarschuwing kon hij je grijpen, om vervolgens weer heel lief tegen je doen. Dit gebeurde niet alleen bij de eerste eigenaar, maar ook bij de mensen van de NVSWH waar hij als herplaatser gedumpt werd door Marijke Saarloos.

Astor dekte Borrha waaruit het eerste nest (E-nest) van mevr. Zwart geboren werd, tien bosbruine pups. We spreken 1980. Het inteeltpercentage van dit nest was rond 37%. De NVSWH wilde deze dekking niet omdat er geen belangstelling was voor bosbruine pups. De liefhebbers wilden uitsluitend wolfsgrauw Maar omdat mevr. Zwart toen nog lid was van de NVSWH moest de vereniging maar voor de pupafzet zorgen.

Eén van de nakomelingen (Eliën) werd driemaal herplaatst en uiteindelijk ook geeuthanaseerd wegens agressie. Schijnt zelfs nog een zaak van justitie geweest te zijn. Nestzus Eijke kunnen we aanmerken als stammoeder van kennel de Louba-Tar.

 Haar tweede nest (1982) uit Ezau en Borrha had al een inteeltpercentage van bijna 42%. Vervolgens in 1983 weer een nestje Ezau x Borrha (dus al het derde nest van deze teef, wat bij de NVSWH uit den boze was omdat die juist voorstander was van genenspreiding). Dan 1984, het vierde nest van mevrouw Zwart en tevens het vierde nest van Borrha (Eric v.d. Kilstroom x Borrha). Uiteindelijk stoppen we in 1992 met het R-nest en een inteeltpercentage van circa 47%. Hoezo verantwoord fokken? PRA kwam ook in de door haar gefokte lijnen al voor, dus ook daar kan je de NVSWH niet de schuld van geven. We weten ook dat haar medestanders niet altijd even zuiver fokten, andere rassen inkruisten zo gezegd. Het zou mij niets verbazen als mevr. Zwart ook daarvoor op de hoogte is. Wat trouwens wel opvalt bij de naamgeving van de door haar gefokte puppen is dat dit gebaseerd is op de regels in Frankrijk. 1982 de G, 1983 de H,1986 de K. Hoe komt dat? Dankzij haar Nederlands/Franse vriendin?

Ik ben benieuwd welke “grote” fokker de avls volgende keer uit de grote hoed tovert.

Het zou eigenlijk wel eens interessant zijn de lezing van de NVSWH of liever de fam. Pielanen in dit wijkblaadje te lezen. Dat zou echter betekenen dat deze familie die haatpredikers Berends en Lieftink thuis zou moeten uitnodigen. Koffie en koek serveren aan de mensen die al jaren bezig zijn jouw naam door het slijk te halen. Ik ben er zeker van dat de fam. Pielanen dit soort figuren voor geen goud in huis wil hebben. Ik denk dat dit een onvervulde wens van de avls blijft.

Interessant is ook het jaarverslag dat in dit onderhavige blaadje is opgenomen. Tussen neus en lippen door wordt gemeld dat er in 2014 7 puppen moesten inslapen dan wel doodgeboren waren of dergelijke. 7 puppen. Wanneer bekend wordt dat bij de NVSWH een pup dood ter wereld komt of kort na de geboorte komt te overlijden, is dat bijna wereldnieuws. De avls schreeuwt van de daken dat dat het gevolg is van inteelt, enz. enz. Maar over deze 7 puppen hoor je ze niet. Ook zo hypocriet is de melding dat één lid geroyeerd werd omdat hij zijn reu die “PRA zieke Saarlooswolfhond, gefokt in de centrale fokkerij van de NVSWH” liet dekken. Natuurlijk moet dat “centrale fokkerij” er weer bij. Een uitdrukking die al lang niet meer is waarvoor die regeling in het leven geroepen werd. Het enige centrale is dat men (nog) lid moet zijn van de NVSWH om in aanmerking te komen voor een pup, dat de vereniging zorg draagt voor de pupafzet en dat men vanuit het bestuur advies kan geven voor de gewenste fokcombinaties. Iets wat bij de avls ook voorkomt. Maar goed, deze eigenaar werd dus geroyeerd. Dat men andere leden, die ook fokken met honden met erfelijke aandoeningen, waarvan sommige vele malen ernstiger dan welke vorm van PRA ook, niet royeert doet niet ter zake. Dan betreft het fokcombinaties binnen het ledenbestand van de avls en niet, zoals in dit geval een eigenaresse die van geen van beide verenigingen lid is. Maar tegen die leden onderneemt de avls geen actie en moet je derhalve stellen dat het ook het bestuur geen barst interesseert dat dit soort fokkerij bedreven wordt.

Zoals in een reactie op een eerder stuk van mij te lezen viel, heerst er nogal wat onduidelijkheid omtrent een fokker in Duitsland. Er scheen bij een eerder nest van deze kennel, Netis Tala, iets mis te zijn rond de opgave van de ouderdieren. Althans volgens die reactie. Wat schetst mijn verbazing: de avls maakt doodleuk melding van de geboorte van een nestje eerder dit jaar bij die fokker(s). Als dus waar is wat in die reactie gemeld is, steunt de avls dus doodleuk een stelletje fraudeurs. Niet dat we hier vreemd van opkijken. Stond de avls destijds ook niet volledig achter dat fraudenestje van een, in Duitsland woonachtig, inmiddels ex-lid?
Net zo min als dat de avls stelling neemt inzake die zogenaamde Saarlooswolfhonden uit Oost-Europa, met die vreemde chocoladekleur en net zo min als dat de avls zich uitspreekt over bijna zwarte zgn. Saarlooswolfhonden in Frankrijk.

Een laatste opmerkelijk nieuwtje over die avls. Jarenlang hebben eigenaren van Saarlooswolfhonden, momenteel lid van de avls, keer op keer beweerd dat je bij de NVSWH nooit eigenaar van een Saarlooswolfhond werd. Alle honden zouden eigendom blijven van de NVSWH. Een gotspe natuurlijk. Maar wat lezen we nu. Die drie outcross-puppen zijn verkocht aan de avls, die voor plaatsing zorgt, enz. Met andere woorden: de avls als vereniging zijnde is nu dus eigenaar van drie puppen. Kan dat wettelijk wel?? Hoe is dat in het Huishoudelijk Reglement en in de Statuten beschreven? Dat betekent ook dat alle (bestuurs)leden gedeeld eigenaar zijn van die drie puppen. Maar wat nu wanneer een bestuurslid aftreedt, reglementair dan wel tussentijds. Gaat het gedeeld eigenaarschap dan over op de opvolger? Hoe is dat financieel geregeld? Hoe gaat dat wanneer een lid zijn lidmaatschap opzegt? Krijgt hij dan geld terug? En wat als er een nieuw lid bijkomt, moet die dan extra geld inleggen om zich in te kopen in dat eigendom?
Zou het dan toch zo zijn, dat die leden al die jaren de hele boel bij elkaar gelogen hebben, fabeltjes verteld hebben of zouden zij nu tot de ontdekking gekomen zijn dat zij door hun bestuur aan alle kanten beduveld worden?

Genoeg over de avls.
Intussen is bekend geworden dat de inschrijving voor de KCM van de NVSWH gesloten is. Alleen is er iets vreemd aan de hand. De leiding/organisatie ligt in handen van ons bestuurslid v.d. Geer. Maar zoals ik vorige keer al schreef hoe het in vredesnaam mogelijk is dat een gewoon lid mailtjes naar de leden stuurt dat zij hun contributie nog niet betaald hebben, is datzelfde gewone lid ook verantwoordelijk voor de catalogus voor die KCM. Volgens berichten verzorgde dhr. v.d. Geer voorgaande jaren de catalogus van de gewone clubmatch. Hoe zit dit dan nu. Het bestuur zou alle taken in eigen beheer nemen. Dan neem ik aan dat dat ook geldt voor deze KCM. Maar wederom weer een “gewoon” lid, die verantwoordelijk is. Is deze mevrouw toevallig ook verantwoordelijk voor de website van de NVSWH? Die zou dhr. v.d. Geer toch ook onder zijn hoede nemen? Uit berichten op internet kwam naar buiten dat dat de reden was dat dhr. in ’t Veld het veld moest ruimen als webmaster.

Maar nu dit weer. Kijk we weten allemaal dat deze mevr. niet zomaar een “gewoon” lid is. Dit lid heeft een zeer innige relatie met onze penningmeester. Hoe die relatie in elkaar steekt is verder niet zo interessant, maar wel dat hier toch echt sprake is van de leden belazeren. Als bestuur stellen dat je alle zaken in eigen hand neemt, daarom ook een aantal leden zonder waarschuwing uit hun functie zetten om vervolgens gebruik te maken van een relatie van een bestuurslid om verenigingszaken af te handelen.
Duidt dit er op dat het bestuur van mening is dat dhr. v.d. Geer niet capabel genoeg is om die catalogus samen te stellen of is er meer aan de hand.

Duidelijk is wel dat met twee maten gemeten wordt en dat “gewone” leden inzicht hebben in verenigingszaken waar zij geen barst mee te maken hebben.

Dan nog een laatste tip voor de persoon, ik spreek voorzichtigheidshalve maar niet meer over bestuurslid, verantwoordelijk voor de website van de NVSWH. In het overzichtje waarom men zou moeten inschrijven voor de tweede tentoonstelling van Nederlandse hondenrassen staat in punt 5 al een reden waarom men niet moet inschrijven. De inschrijvers moeten namelijk in het bezit zijn van “tieten”. Met excuses aan mijn vrouwelijke lezers. Dus mannelijke exposanten zijn niet welkom. Het moeten echter speciale “tieten” zijn, namelijk “variatieten”. Wat wordt hiermee bedoeld? In omvang regelbaar, variabel dus? Wie moet dat vervolgens controleren? Het is natuurlijk wel een manier om meer mensen naar een tentoonstelling te krijgen. Dat zullen dan wel heren zijn die die controle willen bijwonen. Of er veel dames zullen inschrijven valt nog te bezien.
Ik neem aan dat het bestuur voor aanvang van die tentoonstelling nog laat weten waar men aan denkt en of dit een mogelijk toekomstige tentoonstellingsvorm is die men voorstelt bij de Raad.