Trukendoos

De avls trukendoos is weer van stal gehaald. Eerst werden we geconfronteerd met dat circus rond de dekking door Adezz, wel of geen wolfhybride ingezet, wel of geen steun, medewerking of aandrang vanuit de avls of door sommige leden van de avls, met als uiteindelijk resultaat geen stambomen voor die puppen.
Voor alle duidelijkheid, dankzij een actie vanuit de NVSWH.

Vervolgens het akkefietje rond wijlen Ruud de Bruijn, de penningmeester van de avls. Dat was pas een echt staaltje van volksverlakkerij. Omdat hij door de RvB geschorst was omdat hij zowel bij een erkende vereniging als bij een niet-erkende vereniging in het bestuur zat, mocht hij twee jaar lang geen kynologische activiteiten ontplooien. Dus werd zijn partner gekozen tot penningmeester van de avls. Dat op de achtergrond Ruud natuurlijk gewoon in functie bleef was voor iedereen duidelijk. Alleen op papier werd aan de eisen van de Raad voldaan.

Derde gevalletje was de actie vanuit de avls jegens die kruising van de reu van één van hun leden met die PRA niet-vrije hond van een ex-lid van de NVSWH. Omdat die teef, waarbij ik natuurlijk de hond bedoel, uit de stal van de NVSWH kwam, vond de avls het nodig hierover aan de bel te trekken bij de Raad. Met als resultaat dat de Raad besloot geen stambomen aan de puppen uit te reiken totdat aan bepaalde voorwaarden was voldaan. De avls verklaarde dat zij dat niet op het oog hadden, maar begrip konden opbrengen voor de actie van de Raad. Helaas voor de Raad werd zij teruggefloten en kregen de puppen alsnog, en terecht, een stamboom.

Het hypocriete van dit geval is dat de avls geen actie onderneemt wanneer een ander lid van hun vereniging zo onzorgvuldig is, zoals men dat noemt, een dekking te laten plaatsvinden tussen twee honden die drager zijn van het gen voor DM. Volgens het fokreglement van de avls mag dit niet, maar sancties volgen niet. Mogelijk in de stijl van een bekende Nederlander heeft men een kopje thee met elkaar gedronken en constructief van gedachten gewisseld.

In feite onderneemt de avls in het geheel geen stappen tegen leden die zich niet aan het fokreglement houden. De dekkingen en nesten worden gewoon via de website bekend gemaakt, met dien verstande dat men er bij meldt dat het niet conform het VFR is. Punt. Ook hier een kopje thee met de fokkers, aai over de bol en een “niet meer doen”.

De nieuwste truc van de avls is echter het wederom kandidaatstellen voor de functie van secretaris van Marianne Eggink. Zij moest noodgedwongen aftreden, omdat zij de maximale twee termijnen al die functie bekleed had. Op dat moment was echter voor velen al duidelijk dat haar opvolgster ook slechts een figurantenrol bekleedde. Het viel namelijk op dat bepaalde vragen aan de secretaresse, mevr. v. Koesveld, door Marianne Eggink beantwoord werden. Dat hoort niet. Dat was de taak van de secretaresse of secretaris, zoals die functionaris (m/v) tegenwoordig genoemd wordt.
Het is maar goed dat er destijds geen weddenschap op afgesloten werden of en zo ja wanneer mevr. Eggink weer als secretaris van de avls ten tonele zou verschijnen. Ik denk dat de winst voor de gokkers zeer mininiem geweest zou zijn. Hooguit met veel geluk de eigen inleg terugverdiend.

Als je het zo bekijkt, vraag je je af hoe de avls en dan in het bijzonder natuurlijk dat echtpaar uit Rotterdam, het continue denkt te kunnen waarmaken kritiek te leveren op de NVSWH waar bepaalde leden ook vele jaren een bestuursfunctie vervulden. Uiteraard wordt daarbij steeds met het Nederlands bezwerende vingertje naar de fam. Pielanen gewezen omdat hij zo lang de functie van voorzitter/penningmeester bekleedde en zij zo lang de clubblad redactie vormde. Ik vraag me af wanneer men gaat zeuren over dhr. v.d. Geer, die ook al weer vele jaren een bestuursfunctie vervult of wanneer men gaat beginnen over de huidige voorzitter die nog veel langer deel van het bestuur van onze vereniging uitmaakt.

Daarnaast klonk richting de NVSWH steeds het verwijt dat deze vereniging in feite een verkapte privé-kennel was van de fam. Pielanen.

Het begint er echter wel op te lijken dat de avls, in casu de fam. Berends-Eggink, hetzelfde model voor ogen staat. De avls wordt een verlengstuk van hun kennel van de Zevenhuizerplas. Hoewel men vele jaren geleden stelde geen “verenigingsmensen” te zijn, blijft het opmerkelijk dat men zo vreselijk actief blijft binnen de avls. Ik krijg ook stellig de indruk dat van Wattum uitsluitend dient ter decoratie: Opzitten en Pootjes geven. De secretaris bepaalt alles.
Het lijkt een beetje op de machtspolitiek van een zeker Oost-Europees land.

Ik geef onmiddellijk toe dat een paar jaar geleden binnen onze vereniging ook zoiets vreemds ontstond. Mevr. van Onna trad af als secretaris/notulist en onmiddellijk na het afserveren van de eerder zo geroemde kandidaat mevr. in ’t Veld-Nieuwhof trad dhr. Mast naar voren. Die echter al weer heel snel daarna van het toneel verdween. Ook werd in 2012 ten behoeve van de nieuwe penningmeester, dhr. van Onna, door de voorzitter de in de statuten opgenomen ballotage-termijn op persoonlijke titel tijdelijk buiten werking gesteld.

In beide gevallen geldt: “En de leden lieten het gebeuren”.

Het door de avls gepubliceerde document “Waarborg voor een gezonde Saarlooswolfhond, De Saarlooswolfhond van 2012 tot 2025 (plan van aanpak 2012)” is best interessant te lezen. In het inleidend stukje over het ras zelf schrijft de avls dat schuwheid tijdens zijn fokkerij (lees de fokkerij door Saarloos) nauwelijks aanwezig was. Kan de avls dan verklaren hoe het komt dat Saarloos met een aantal mensen bijna 14 dagen bezig is geweest zijn honden uit de Dordtse polder terug te halen, nadat deze gevlucht waren na het afschieten van een vuurwapen door een Duitse officier tijdens de Tweede Wereldoorlog? Dat is wel de redding van het ras geweest, anders waren alle dieren naar Duitsland afgevoerd. Dus, hoezo niet schuw? Terwijl in het laatste deel van dat document waar Yro ter sprake komt weer wel vermeld wordt dat de honden zo schuw waren dat ze terugkwamen naar de kennels van Saarloos?

Nog zo’n truc in dat document. Nog steeds op pagina 5 staat dat Saarloos in 1963 wederom een wolvin uit Blijdorp verkreeg, wederom Fleur noemde en wederom inkruiste. Dit schijnt niet te kloppen volgens de mensen die meer over het ontstaan van het ras weten dan de hele avls bij elkaar.

Terug te vinden op internet, trouwens. Fleur 1 duikt op rond 1935 als zijnde de stammoeder. Fleur 2 zou in de jaren 50 ingekruist zijn en deze zelfde Fleur 2 zou op 12-jarige leeftijd in 1963 weer gebruikt zijn door Saarloos. Althans, zoiets heeft dhr. Strijk destijds laten weten. Dus niks weer een wolvin uit Blijdorp halen.
Volgens anderen zit het anders in elkaar en wel een heel stuk ingewikkelder. Gaan we:

• Fleur 1 in werkelijkheid Fleur 3 en zijn Fleur 1 en 2 overleden aan de gevolgen van de Hondenziekte. 
• De wolvin in de jaren 50 zou dan Fleur 2 zijn, in werkelijkheid dus Fleur 4. 
• De wolvin uit 1963 is dan Fleur 3 (Fleur 5?), als Saarloos deze toen weer uit Blijdorp had gehaald. 
• Bovendien zou er nog sprake zijn van een Fleur 6 ten tijde van zijn overlijden. 
• Ook gaat het gerucht dat hij kort na de oorlog ook nog een wolvin gebruikt heeft. 

Bovendien vraagt iedereen zich af wat er met de wolf (reu) gebeurd is, die hij in zijn kennels had zitten. Met andere woorden, er schijnen dus dan 3 Fleurs rond gelopen te hebben. Dat komt aardig overeen met de papieren die Saarloos heeft nagelaten waarin hij schrijft meer dan 3 wolvinnen ingezet te hebben.
Eén van de redenen dat de fokbasis in die tijd erg smal was, was het bijna 20 maal inzetten van Yro in de periode 1960 tot 1968. Valpar is ongeveer 6 maal gebruikt. Met andere woorden, die laatste wolvin zette dus totaal geen zoden aan de ’s Gravendeelschedijk.

Ook op pagina 15 van dat document staat weer zo’n trucje. Uit het onderzoek dat externe experts verricht hebben blijkt dat de grote toename van het inteeltpercentage tussen 1986 en 2001, wat weer zorgt voor een toename van erfelijke problemen binnen de populatie. De toename van dat inteeltpercentage zou kunnen kloppen. Ik ben daarin geen expert en beschik niet over de cijfers. Men vergeet echter dat die toename van erfelijke gebreken niet voorkwam bij de populatie van de NVSWH. Men vergeet, voor het gemak en om zichzelf of om de eigen leden schoon te praten, dat die toename veroorzaakt werd door het inkruisen van honden van andere rassen en  de daarmee gepaard gaande stamboomfraude.
Of is het nog steeds niemand opgevallen dat alle gevallen van de erfelijke aandoeningen DM en Dwerggroei terug te voeren zijn op “verdachte” lijnen en dezelfde honden en dat die aandoeningen nog steeds niet zijn aangetroffen binnen de populatie van de NVSWH. Bovendien blijken in de gesloten populatie van de NVSWH beduidend minder erfelijke aandoeningen voor te komen dan in de open populatie daarbuiten.

Ook op blz. 18 staat een in mijn ogen onduidelijkheid. De laatste alinea spreekt van F1 en F2 generatie waarmee verder gefokt wordt. Maar, een F2 generatie ontstaat uit een F1 generatie ofwel de F2 generatie is een broer/zus paring. Zo’n paring is niet toegestaan. Wanneer men bedoelt dat men een reu uit de F1-generatie van lijn A. kruist met een teef uit de F1-generatie van lijn B, ontstaat echter weer een nieuwe F1 generatie, maar nu in lijn C.

In een ander document noemt men als in te kruisen rassen de Siberische Laika, welke wordt niet genoemd ondanks dat er variëteiten zijn (Westsiberische en Oostsiberische volgens de website van de Raad). Maar ook noemt men de Shiloh Shepherd. En die is wel heel interessant. De Shiloh Shepherd is namelijk geen ras. Kijkt u maar op internet. Shiloh Shepherd is niets meer of minder dan de kennelnaam van de schepster van deze bastaarden ontstaan uit Duitse Herder, Witte Herder, Oud-Duitse Herder en mogelijk nog meer. Mevrouw was eerst aangesloten bij de FIC, niet te verwarren met de FCI, een niet-erkende club die nergens terug te vinden is. Zoekt u maar op FIC. U vindt dan bijv. Food Ingredients China, maar ook een religieuze broederschap. Geen van beide hebben iets te maken met het hondengebeuren. Vervolgens is mevrouw haar eigen stamboekhouding  gestart via een organisatie die ook door niemand erkend is.
Met andere woorden, de Shiloh Shepherd is gewoon een liefhebberij van een persoon. Dan kan je net zo goed roepen dat je de Tamaskan, de American Wolfdog, de Marxdorfer Wolfhund en zelfs de Italiaanse Wolfhond wilt gaan inkruisen. Ook allemaal ontstaan uit liefhebberij van de bedenkers en ook geen van alle erkende rassen. Naar ik mij heb laten vertellen hebben de mensen achter de Italiaanse Wolfhond jaren geleden de hulp van de NVSWH ingeroepen omdat zij geen idee hadden hoe zij in de fokkerij verder moesten gaan na het overlijden van de schepper van die kruising. Identiek aan de actie toen vanuit Tsjechoslowakije begin jaren ’80 de hulp van de NVSWH werd ingeroepen toen ook zij vastliepen in de fokkerij van wat nu bekend staat als de Tsjechoslowaakse Wolfhond.

De outcross-commissie van de avls heeft duidelijk gemaakt dat de leden voorstellen kon indienen ten aanzien van de keuze van in te kruisen rassen. De selectiecommissie of outcross-commissie had echter al bepaald dat gekozen zou gaan worden uit Duitse Herder, Zwitserse Witte Herder, Tsjechoslowaakse Wolfhond en Hollandse Herder. Een laatste trucje van de avls.

Nog zo’n mooie truc komt echter op naam van een fokster die melding maakt van de geboorte van een nestje. Hetzelfde nest in Duitsland waar ook de avls zo trots naar verwijst en waar ik al eerder wat over geschreven heb.
Volgens de fokster bedraagt het IC 0,7% over 5 generaties. Nou heb ik begrepen dat je t.a.v. dat IC eerder zoveel mogelijk generaties moet nemen en dan kom je volgens mij op een heel ander getal uit. Met zo’n laag IC is een outcross namelijk helemaal niet nodig. Aan de andere kant, dat lage percentage over 5 generaties kan alleen verklaard worden wanneer je van de echte stambomen uit ga. Je moet dan wel even wat zoekslagen maken op internet naar eerdere berichtgevingen omtrent deze materie maar dan vind je dat aan moederskant Zazi Zen als overgrootvader voorkomt en logischerwijs dus de TWH ch. Rop z Kladenske als betovergrootvader.