Gerotzooi deel 2

Mijn laatste stuk heeft nogal wat reacties losgemaakt getuige de vele mailtjes die ik van lezers ontving met afschriften van verschillende sites.

Goed, ik mag dan af en toe in de ogen van sommigen hard uit de hoek komen, het gaat mij er meer om dat liefhebbers van de Saarlooswolfhond gaan nadenken wat er allemaal met het ras gebeurd is.

Wel heb ik begrepen dat er omtrent sommige van mijn bewoordingen wat onduidelijkheid was, wat door een lezeres weer recht gezet werd. Dank daarvoor.

Ik heb inderdaad niet beweerd dat ALLE Saarlooswolfhonden uit Finland kruisingen met andere rassen waren. Ik heb geschreven dat op het Engelstalige forum van de TWH vermeld werd dat bij kennel Wolfsirius gerotzooid werd met kruisingen Saarlooswolfhonden en Tsjechoslowaakse Wolfhonden.

Verder dacht ik te mogen concluderen uit de reacties op dat forum dat datzelfde het geval was bij een aantal kennels in Frankrijk en dat ook Italie niet onverdacht was. Een Italiaanse lezer van dat forum beweerde dat de Italiaanse database van Tsjechoslowaakse Wolfhonden 100% betrouwbaar was. Prompt werd die lezer op zijn vingers getikt met de mededeling dat dat helemaal niet het geval was.

Het grappige of verontrustende, het is maar vanuit welke hoek u het bekijkt, is dat dat ook het geval is met de database van Saarlooswolfhonden. Trouwens, een van de mensen die op mijn vorige stuk reageerde had het over een “schaduwdatabase”. Geen idee wat daarmee bedoeld wordt. Misschien een database die door iemand anders wordt bijgehouden?

Hoe het zij, iedere database die over de Saarlooswolfhond wordt bijgehouden en waarin niet de honden zijn opgenomen die ingekruist zijn, is niet betrouwbaar. Maar ook wanneer men niet over de juiste afstammingen van de honden uit het Leendert Saarloos tijdperk beschikt wordt een database onbetrouwbaar. Het probleem daarbij is echter, hoe kom je aan de gegevens uit dat tijdperk. Het schijnt dat Leendert zelf ook niet al te waarheidsgetrouw zijn experimenten vastlegde uit angst dat die in verkeerde handen zou komen. Die angst bleek terecht te zijn, maar gelukkig heeft hij dat weten te voorkomen. Wellicht had het ras dan een heel andere naam gehad en opbouw gekend.

Gelukkig zijn er mensen geweest die weet hadden van de bewuste “vergissingen” van Leendert en dat hebben kunnen rechtzetten waardoor destijds bij de NVSWH wel een bijna 100% correcte database samengesteld kon worden.

Voor zover ik mij heb laten vertellen hebben zij ook, dankzij bewijsmateriaal, een aantal van die in het verleden ingekruiste honden kunnen achterhalen waardoor zij ook die in die database hebben kunnen opnemen. De nadruk ligt op het woord grotendeels. Het blijkt dat er op veel grotere schaal gefraudeerd is dan iedereen maar denkt. Niet alleen met afstammingen.

Bekend binnen de NVSWH, aangezien dat tijdens een ledenvergadering naar voren is gekomen, is het DNA-afstammingsonderzoek van de hond van een niet-lid van de vereniging. De fokster kwam voor dat onderzoek met een buisje bloed opdraven dat van de vaderhond van de betreffende pup afkomstig zou zijn. Het DNA-onderzoek zou uitgewezen hebben dat niet geheel met zekerheid te bepalen was wie de echte vaderhond was, terwijl jaren later de eigenaar van de reu, op papier de vaderhond, verklaarde dat van zijn hond nooit bloed was afgenomen voor dat bewuste onderzoek en dat zelfs zijn hond nog nooit gedekt had. De Raad verklaarde echter tevreden te zijn met de uitslag van dat onderzoek en de fokster ging fluitend verder met ….. Zegt u het maar. Het schijnt dat officieus wel de echte vaderhond bekend geworden is, maar het kwaad was al geschied.

Onder de eerder genoemde reacties waren er ook bij van al tijden eigenaar van één of meer Saarlooswolfhonden die vonden dat dat gerotzooi maar eens verder uitgezocht moest worden. Vreemd echter die reacties, omdat een aantal jaren geleden al klip en klaar op internet te lezen was dat bepaalde afstammingen onmogelijk waren. Als voorbeeld werd toen aangehaald de witte Saarlooswolfhonden die buiten Nederland geboren waren. Ik noem expres deze kleur vanwege de recente outcross van de Saarlooswolfhond met de Witte Herder, die volgens mij uitsluitend ingegeven werd door het ongebreidelde verlangen naar witte Saarlooswolfhonden, zoals uit uitspraken van één van die outcross-commissieleden gebleken was.
Dat nest dus, geboren in 2005, toont een afstamming die zeer dubieus is. In de vierde generatie aan vaderskant zit de Tsjechoslowaakse Wolfhond Car of Cek z Polonin. Deze zelfde hond zit in de vijfde generatie aan moederskant. In de vijfde generatie aan vaderskant komt Perneault voor waarvan de overgrote meerderheid van deskundigen al weet te vertellen dat ook daarmee iets niet in de haak is. Er gaan zelfs stemmen op die beweren dat dat een hond van een ander ras is, TWH, die gewoon in een nest bij de SWH is gelegd.

Ik heb niet gekeken naar de combinaties die in het verleden uitgevoerd zijn voordat dit nest geboren werd, dat laat ik aan u over. Ik heb wel begrepen dat dit een heel groot schoolvoorbeeld is van inteelt. Diverse malen halfbroer x halfzus. Gaat u er maar eens goed voor zitten met het nodige schrijfmateriaal bij de hand.
Wel heb ik begrepen van wat destijds hierover geschreven werd dat er onmogelijk uit deze combinatie witte honden geboren konden worden. In de lijnen van de voorouders kwam het gen voor wit namelijk niet voor.

Eén van de lezers vroeg zich ook af of Marianne Eggink inderdaad die uitspraak gedaan had dat honden die aan tentoonstellingen meedoen vrij moeten zijn van de in dat ras (VFR) voorkomende erfelijke afwijkingen. Nou, ik kan u geruststellen. Ja. Kijkt u maar in “De Hondenwereld” jaargang 70 nr 2 van 2015 op pagina 22/23. In mijn reactie op die uitspraak was ik nog een belangrijk punt vergeten. Gelukkig was één van de lezers zo vriendelijk mij daarop attent te maken. De hypocrisie droop van deze uitspraak af, omdat Eggink er tot tweemaal toe geen bezwaar in zag haar slechtziende teefje, volgens sommigen zelfs stekeblinde teefje, op een clubmatch uit te brengen. Voor alle duidelijk, een clubmatch is ook een tentoonstelling en vindt ook plaats met goedkeuring van de Raad van Beheer en blinde honden zijn niet toegestaan op tentoonstellingen. Dus moet Eggink niet plotsklaps het heilig boontje uit gaan hangen.

Een ander belangrijk punt betreffende de uitspraak van Eggink ten aanzien van de controle betreft de ingeschreven buitenlandse honden. Moeten die voldoen aan het VFR van de vertegenwoordigende Nederlandse vereniging van dat ras of de rasvereniging in het eigen land van betrokken exposanten? Maar wat als die rasvereniging geen VFR heeft of wat als daar geen rasvereniging is. Wat dan? Worden die honden dan geweigerd of worden ze gewoon toegelaten met het risico dat de beste reu of teef en dus de beste van dat ras bijvoorbeeld lijder PRA is. Of DM.
Met andere woorden, Eggink zit gigantisch uit haar nek te kletsen. Jammer genoeg niet voor het eerst.

Weer een ander komt met de reactie dat alles wat in mijn vorige stuk stond “oud nieuws” was en dat niet iedereen banden met Frankrijk heeft. Ongetwijfeld waar. Maar iedereen die de laatste 5 tot 10 jaar een Saarlooswolfhond heeft aangeschaft waarvan de fokker zelf of waarvan de fokker van één der voorouders van die hond in Frankrijk woonachtig is, daar reken ik ook die Nederlands/Franse fokster onder die zogenaamd in Kapel-Avezaath woont of inwoont, kan en moet weten dat er daar aan alle kanten gerotzooid is. Zoals dus ook op dat Tsjechen forum wordt gemeld. En heeft daardoor dus bewust meegeholpen aan dat hele fraudegebeuren.

Nog even terugkomend op die gezondheidseisen waar Eggink het over had. Ik heb daartoe het fokreglement van de avls erbij gehaald. Interessante kost, vooral omdat men zich er toch niet aan hoeft te houden. Er staat namelijk dat het niet toegestaan is te fokken met honden met een HD-uitslag HD-C, HD-D of HD-E.
Ik heb echter op internet gelezen dat de hond Tuur van mevr. Slenders, lid van de avls, een nest heeft voortgebracht. Maar deze Tuur, Nord Ulv Arthur Anders, heeft volgens de database op internet bij onderzoek de uitslag HD-C1 gekregen. Volgens mij valt dat gewoon onder C en had deze hond dus niet ingezet mogen worden. Wat zijn de sancties die deze eigenaresse, toevallig ooit eigenaresse van één van die omstreden buiten Nederland geboren witte Saarlooswolfhonden, tegemoet kan zien? Dat die reu tevens drager is van het gen voor DM en voor Dwerggroei nemen we dan maar op de koop toe. Daarnaast is er nog een reden waarom deze hond nooit ingezet had mogen worden Twee nestzusjes HD-D waarop besloten werd deze te steriliseren, wat een bijzonder goede daad van de eigenaars was. Drie nestgenoten op de leeftijd van 8 dagen overleden omdat het nest, naar men zegt, in de sneeuw geboren werd. En als klap op de vuurpijl één nestgenoot afgemaakt wegen, eufemistisch gezegd, afwijkend gedrag.
Hoezo mevr. Eggink letten op de gezondheid conform het VFR?

De enige reden die men zou, met nadruk op zou, kunnen bedenken om deze hond in te zetten is het feit dat hij stamt uit Skarv. En die heeft weer een besmet verleden als mogelijke wolfhybride dan wel nakomeling van een wolfhybride. Dus een verkapte outcross dankzij deze Tuur.
Maar denkt u nu heus dat de avls weer een klacht bij de Raad gaat indienen, net zoals vorig jaar tegen die eigenaar van die reu die een PRA Voorlopig Niet Vrije hond mocht dekken. Waarop bovendien de eigenaar van die reu uit de avls gezet werd? Nou, ik denk het niet. De avls doet volgens mij hier geen klap aan.

Als laatste toch weer goed nieuws. Dankzij een tip van een geïnteresseerd lezer kan ik met vreugde mededelen dat het Circus AVLS weer een nieuwe voorstelling heeft bedacht. U weet dat het sinds kort verboden is voor circussen nog langer gebruik te maken van “wilde” dieren. Wat men als circuseigenaar of dompteur trouwens met die dieren moet doen is volgens mij totaal onduidelijk, maar dat even buiten beschouwing gelaten.
Circusacts met poezen, kikkers, vlooien, honden, enz. zijn wel toegestaan. Hoewel ik bij kikkers toch een slag om de arm hou.

“Hooggeëerd publiek, komt dat zien, komt dat zien. Voor de eerste maal in Nederland dankzij circus AVLS. Circus AVLS heeft voor u in petto een openbare keuring van die drie outcross-pups waar dus iedereen van harte welkom is. Keurmeesters zijn helemaal van harte welkom."
Of de pups midden in een ring op een langzaam ronddraaiend podium gekeurd worden is bij het ter perse gaan van dit artikel nog niet bekend. Het zou echter wel logisch zijn, opdat iedereen dan een goed uitzicht op die puppen heeft. Waarom echter met nadruk keurmeesters uitgenodigd worden is een raadsel, omdat deze honden toch nooit op een tentoonstelling zullen komen. Tegen de natuur van het ras, weet u nog.
Vervolgens neemt de spreekstalmeester (Eggink? Berends?) weer het woord: “Lichten uit, spots aan. Maestro!!” waarop onder zacht aanzwellend tromgeroffel de eerste pup op tafel gezet wordt. Nog twee te gaan.
Misschien dat men zelfs een prijs uitlooft voor elke 25^e bezoeker: op de foto met Johan bijvoorbeeld. Kan je die foto later het jaar altijd nog met Halloween gebruiken.

.