Regeltjes

Bij het nogmaals doornemen van de clubbladen van de avls viel mij in nieuwsblaadje nummer 2 van 2016 het stuk op van de scheidend voorzitter van Wattum. Hij blijkt kandidaat-notaris te zijn. Ik hoop voor zijn klanten dat hij van de regels waar hij in dat vak mee te maken heeft meer verstand heeft dan van de kynologische regels.

Wat valt in dat interview op blz. 10 te lezen:

“Een andere doorn in het oog is het lidmaatschap van de Raad van de NVSWH. Volgens de regels van de RvB moet een rasvereniging in de laatste drie jaren ten minste dertig honden van het desbetreffende ras in de Nederlandse hondenstamboekhouding hebben ingeschreven. “
Reinier: “Anders vervalt het bestaansrecht. Wel, de NVSWH fokt al jaren geen enkele pup meer in Nederland, behalve twee pups uit een oepsnestje eind vorig jaar. Draagt in ons land dus niets bij aan de instandhouding van het ras. Maar hebben door hun lidmaatschap bij de Raad van Beheer wel een vinger in de pap. Dat klopt helemaal niet.”

Nee, dat klopt niet. Althans wat van Wattum beweert. Omdat we, althans volgens de meteorologische deskundigen een mogelijk zeer warme Kerst krijgen, dus geen sneeuw, enz. en je dus beter wat anders dan skiën of sneeuwruimen kunt doen, wil ik van Wattum adviseren het KR en het Huishoudelijk Reglement er nog maar eens bij te halen en heel goed te gaan bestuderen. Want wat hij beweert staat namelijk nergens in de regels van de Raad. Populair gezegd, hij “lult gigantisch uit zijn nek”. Met excuses naar mijn lezers die deze uitspraak te “plat” vinden in de aanloop naar Kerst.

In het KR/HH wordt slechts op één punt verwezen naar 30 puppen.

Onder “Beoordeling van de aanvraag van het lidmaatschap”, artikel 6 punten d en e (blz. 21/22 van dat document) wordt ten aanzien van die 30 puppen uitsluitend verwezen naar de aanvraag van het lidmaatschap. Nergens staat dat een aangesloten vereniging moet blijven voldoen aan die regel.

Ook die man uit Rotterdam, waarvan ik de naam niet meer zou noemen, heeft dat te pas en te onpas geroepen. Blijk gevende net zo'n grote kynologische onbenul te zijn als nu van Wattum blijkt te zijn. Maar ja, hij was dan ook betrokken bij dat interview. Je vraagt je dan af hoe het met de andere avls-”notabelen” gesteld is op dit gebied. Ik heb mijn twijfels.

Gelukkig blijkt van Wattum niet vrij van humor. Even verder in dat interview wijst hij erop dat de kwaliteit van de avls honden niet onderdoet voor de honden van de NVSWH. Dat zou blijken uit de tentoonstellingsuitslagen. Welke uitslagen? Bij het merendeel van de Tentoonstelling Organiserende Verenigingen zou de vlag uitgehangen worden als men zou merken dat een avls gefokte hond voor die tentoonstelling was ingeschreven. Let wel, grote nationale en internationale tentoonstellingen dus. Geen clubmatches. Die enkele keer dat op zo'n grote show een avls-hond met de eer gaat strijken is wanneer er geen NVSWH-hond ingeschreven is en zijn verder op de vingers van één hand te tellen.

Kijk bijvoorbeeld naar afgelopen Winner tentoonstelling. De AVLS zou aanwezig zijn met een stand, zoals in het verleden ook al het geval was.
Ingeschreven totaal 9 Saarlooswolfhonden. Daarvan in ieder geval 4 van leden van de NVSWH, drie geen idee of die lid zijn van een vereniging en twee mogelijke leden van de AVLS. Die twee laatste honden werden beloond met een G resp. ZG, terwijl die vier van de NVSWH een U ontvingen. Hoezo niet onderdoen in kwaliteit? Althans, voor de leek. Geen idee hoe de honden gepresenteerd werden, want dat kan ook een rol spelen. Het is echter wel veelzeggend. Wat ook veelzeggend is, is het feit dat de avls wel nadrukkelijk zichzelf presenteert op tentoonstellingen met een stand, maar dat men niet de moeite neemt in de ring het gangwerk van de honden te tonen. Nee, niet inschrijven als exposant, alleen aanwezig zijn om pup-afzet te bewerkstelligen. Zo komt het over.

Ik geef gelijk toe dat ik in een vorig stuk in de fout gegaan ben ten aanzien van die stamboomregeling voor NHSB-honden die in landen zitten waar het ras niet erkend is en waarmee een nestje gefokt wordt. Persoonlijk vind ik het voor de Saarlooswolfhond een bezopen regeling. Er lopen meer dan genoeg honden rond die onder dat ras gerangschikt zijn. En nu, met de mogelijkheid tot het doen van een outcross, zijn er voldoende mogelijkheden het ras in stand en gezond te houden.

Dat het verder met de kennis van een aantal avls-leden droevig gestemd is, blijkt ook al uit de overlijdensaankondiging op blz. 11 van datzelfde clubblaadje. Overleden zou zijn HaskoHarvey Timberley, gefokt door Hanneke Huisman. Hé, volgens mij behoort deze kennelnaam toe aan een heel ander persoon. Dus hoe kan mevr. Huisman dan een nest fokken onder die naam als de betreffende teef haar eigendom is. Bovendien, als je als fokker geen kennelnaam hebt, mag de door jou gefokte pup, volgens de regels van de RvB, slechts één voornaam hebben. Dus ook HaskoHarvey is onmogelijk. Als de redactie van dit nieuwsblaadje even de moeite had genomen op de website van de Raad te kijken, hadden ze gezien dat deze hond simpelweg Hasko heette.

Derhalve ook op dit punt nog maar eens het KR en het HH doornemen. Dan voorkom je dit soort blunders en pas dan gaat het erop lijken dat, zoals van Wattum beweert, de avls een professioneel bestuur heeft en er veel kennis aanwezig is. Uit dit interview en die overlijdensaankondiging blijkt dit in het geheel niet. In tegendeel. Amateurisme is troef.

Maar niet getreurd. Het is bij vele hondenclubs het geval. Ook bij de NVSWH. In de wandelgangen gaat het gerucht dat er binnen het bestuur al onenigheid of ontevredenheid is betreffende de fokkerij en nu moet je als fokker, als je uit je eigen nest een pup wilt houden, ook al een bedrag aan de vereniging storten.

Kan iemand mij vertellen bij welk ras dit nog meer gebruikelijk is? Het is een heel aparte regeling. Van de puppen die via de vereniging, centraal fokbeleid, uitgezet worden onder de leden worden al bemiddelingskosten afgedragen. Dan moet je, terwijl de vereniging voor die ene pup niets hoeft te doen, als fokker ook betalen. Terwijl je al, mogelijk, grote kosten hebt moeten maken en je ongetwijfeld verlies maakt bij een klein nestje. Vreemd, toch?

Een beetje krom geredeneerd is dat hetzelfde als wanneer ik een maaltje tuinbonen kweek in mijn eigen moestuin, ik aan de moestuinvereniging, waar ik toevallig lid van ben, een bedrag moet gaan betalen omdat ik die bonen opgekweekt heb en ze zelf op eet.

Je vraagt je dan ook ernstig af of de leden wel bij zinnen waren die bewuste ledenvergadering toen deze regeling in het leven geroepen werd.

Intussen is door de NVSWH gereageerd op een aankondiging op internet dat bij een lid van de vereniging een nest geboren is uit een zgn. NVSWH-teef en een reu van buiten. Om met de woorden van de voorzitter te spreken, een “outcross” nest dus. Maar ja, het blijkt dat dit buiten het gecentraliseerde fokbeleid om is gegaan, dus vraagt het bestuur zich vertwijfeld af wat ze daar mee moeten en geeft als reactie dat men dit op de ALV in februari met de leden gaat bespreken. Stel nu dat deze fokker een pup uit dit nest wil houden, moet hij/zij dan ook de volledige puppy-prijs betalen aan de vereniging? Of, en dat is natuurlijk ook mogelijk, wordt dit lid uit de vereniging gezet. Interessant in dat geval, omdat er een aantal buitenlandse leden rondlopen met niet-NVSWH gefokte honden die zich mogelijk ook niet aan het centraal fokbeleid gaan houden. Wat doe je daar dan weer mee?

Dat het bestuur op andere punten lak heeft aan de leden blijkt wel uit de aankondiging dat in september weer een KCM plaatsvind in dat in het zuiden gelegen plaatsje De Mortel. Lekker makkelijk voor de in België wonende bestuursleden, hoeven ze niet zo ver te rijden. Dat de in het noorden van het land wonende leden een paar uur moeten rijden om daar aanwezig te zijn, is onbelangrijk. Hadden ze daar maar niet moeten gaan wonen. Het zou een zegen zijn, wanneer men eindelijk weer eens een activiteit in het midden van het land gaat organiseren. Zodanig dat het merendeel van de leden ongeveer evenveel tijd kwijt is om op dat adres te komen.

Maar vooruit, met de Kerstdagen in zicht wil ik verder mild blijven. Derhalve wens ik al mijn lezers hele fijne en gezellige Kerstdagen en een bijzonder voorspoedig 2017. Niet alleen voor de bestuursleden van beide verenigingen, in de hoop dat die eindelijk het licht gaan zien, maar meer voor de gezondheid en welbevinden van de honden. In de hoop, dat de Saarlooswolfhonden die nu nog in kennels gehouden worden, eindelijk een keer als lid van het gezin beschouwd worden en derhalve in de huiselijke kring gehouden gaan worden.
Maar ja, ik ben en blijf wat dat betreft een optimist want ik weet dat dat echt niet het geval zal zijn.