vrijdag 16 september 2016

Bravo


Onlangs heeft de avls een kort verslag gepubliceerd betreffende een eerste indruk van de pups geboren uit de kruising van een SWH-teefje met een kruising SWH/Zwitserse Witte Herder reu. U weet wel, die eerste outcross combinatie.

Werden in het verleden heel sporadisch Saarlooswolfhonden geboren met een wolfsklauwtje, dit nest spant de kroon. Op één pupje na hebben ze allemaal één of twee wolfsklauwtjes, al dan niet met een botje erin. Volgens mijn, leken, oordeel is een wolfsklauwtje zonder botje gewoon een stukje wild vlees. Het probleem is alleen dat die dingen niet meer verwijderd mogen worden anders dan op medische gronden. Een beetje fokker weet samen met zijn dierenarts daar wel een mouw aan te passen, zoiets van: de hond blijft constant daarmee in het hoogpolig tapijt hangen, of meer van die verhaaltjes. Hup, roesje, weg met die dingen.

Ik vraag me af hoe de nieuwe eigenaren de puppen hebben uitgezocht. Misschien iets in de trant van: “Doe mij maar die ene met twee wolfsklauwtjes met botje” of “Liever die ene met dat wolfsklauwtje zonder botje”. Keuze genoeg, toch.

Vraag mij echter niet waarom die dingen nou zo nodig wolfsklauwtjes moeten heten. Ik heb diverse websites met foto’s van wolven bezocht, boeken doorgebladerd, maar tot nu toe geen foto’s gezien van wolven met die dingen. Ongetwijfeld kan één van mijn lezers dit wel ophelderen, al verwacht ik daar ook weer niets van omdat bijna niemand durft toe te geven dat mijn stukjes stukgelezen worden.

In ieder geval bravo voor de avls voor het weer introduceren van die ondingen binnen de SWH. Dit kan er ook nog wel bij, naast al die erfelijke aandoeningen waarmee de populatie buiten de NVSWH behept is.

‘Gelukkig’ echter voor de ware liefhebber is de aankondiging door de avls van de kruising tussen een SWH-reu en dat SWH/ZWH teefje. Ik vind echter de redenatie dat dit teefje maar eenmaal ingezet mag worden voor de fokkerij van geen kant deugen. Althans, als ik de eigenaar van dat teefje zou zijn.

Het teefje heeft nl. LPG, jawel u leest het goed Vloeibaar Gas, in de linkervoorpoot. Mens, dat is toch een economische voltreffer. Geen gedoe meer bij de pomp. Gewoon die poot in de gastank hangen, even aan de staart zwengelen en je kunt weer een paar honderd kilometer rijden.
Het wordt natuurlijk wel wat anders, wanneer je na elke wandeling met het teefje naar de pomp moet om die poot te laten vullen. Opladen zou ik het niet willen noemen, gas en electra is geen gelukkige combinatie.
Dus dankzij de avls hebben we nu naast de raszuivere Saarlooswolfhond en de look-a-like populatie ook een gasgevulde Saarlooswolfhond. Ik hoop van harte dat die hond dus een met een bordje gaat lopen, dat mobiel telefoneren, roken en open vuur in haar nabijheid verboden zijn. Stel je voor dat zij als gevolg van onvoorzichtigheid als ballon gaat functioneren.

Volgens mij moet je voor een auto op LPG namelijk extra wegenbelasting betalen. Het is daarom  wel te hopen voor de eigenaren van dat teefje dat zij geen extra hondenbelasting hoeven te betalen, als die geldklopperij in hun woonplaats nog steeds van kracht is, omdat de hond op LPG loopt.

Onzin natuurlijk allemaal. Het geeft echter wel weer hoe het met de kennis van aandoeningen bij honden gesteld is binnen de avls. Nul komma nul, dus.
Er is bij dit hondje sprake van Elleboog Dysplasie (ED), waaronder gerekend wordt de aandoening LPC. Juist, met een C. Een relatief vaak voorkomende erfelijke aandoening waarbij een stukje bot heeft losgelaten. Sommige rassen zijn hier berucht om. Nee, ik ga ze niet noemen want de fokkers van die hondjes willen ook hun producten kwijt. Maar bij de Saarlooswolfhond komt of kwam het slechts heel sporadisch voor. Zeker niet in die mate dat er sprake is van een echte erfelijke aandoening binnen de populatie(s).

Maar omdat je als vereniging, zeker als zelfverklaarde redder van het ras, je wilt blijven profileren, moet je een hondje met een dergelijke aandoening wel inzetten. Voor het gemak wordt daarbij vergeten dat, indien dit genetisch bepaald is, het verantwoordelijke gen of de verantwoordelijke genen tot in de lengte der jaren in de populatie blijven en op zeker moment weer naar boven komen.

Volgens deskundigen is het trouwens een onbegonnen zaak een ras middels outcrosses dusdanig uit het slop te halen zodat het in de toekomst weer gezond door het leven gaat, wanneer je gaat kiezen voor het inkruisen van honden van verschillende rassen. Het mogelijke grote aantal verborgen gebreken dat je inkruist is enorm. Beter is het om te kiezen voor een aantal honden van hetzelfde ras. Eventuele erfelijke problemen zijn dan veel beter in de hand te houden.
Alleen kom je na dat traject niet tot de ontdekking dat je een nergens op lijkend fikkie gefokt hebt, maar dat mag de pret niet drukken. In hondenland geldt niet de reclameslogan: “Het is alleen Rang als er Rang opstaat”. In hondenland kruip je achter de computer, stickervelletje in de printer en via je tekstverwerker print je een etiket uit met de tekst “Hond, variëteit Saarloos” of iets dergelijks en dat plak je hem/haar op het hoofd. Ziet gelijk iedereen wat het is en hoef je alleen nog uitleg te geven wat dat Saarloos betekent.
Voor Saarloos kan je natuurlijk ook lezen AVLS, Zevenhuizerplas, Frankrijk, enz. Als ze chocoladebruin zijn, wordt het natuurlijk Oosteuropees.
Tentoonstelling kun je ook gelijk afschaffen, want met zoveel variëteiten is er voor de keurmeesters geen touw meer aan vast te knopen en, omdat er al zo weinig honden van de avls naar de show gaan, is elke hond die daar verschijnt gelijk kampioen. Geen lol meer aan, als je tentoonstellingen tenminste leuk vindt.

Ik ben daarom ook heel benieuwd wat dit weekeinde de conclusies van de keurmeesters zullen zijn op die KCM van de avls. Ik meen gelezen te hebben, dat er ook honden uit Engeland ingeschreven zijn.
Volgens mij, en op internet terug te vinden, is er een aantal jaren geleden een grote groep honden vanuit Frankrijk naar Engeland verscheept. De nieuwe Engelse eigenaren, gelijktijdig fokkers met een bijzonder grote kennis van de Saarlooswolfhond, ondanks dat het ras daar verboden was, riepen gelijk massaal dat men de Husky zou inkruisen om het ras te verbeteren.
Hoeveel krulstaart, witte staartpunten, en meer uiterlijke Husky kenmerken zullen we bij die honden terugzien komende zondag.
Ook is bekend dat er in het voormalige Oostblok niet al te secuur gewerkt wordt in de fokkerij met de Saarlooswolfhond. Ik blijf voorzichtig, maar foto’s die op internet circuleren voorspellen weinig goeds in relatie tot de rasstandaard.
Het zullen ongetwijfeld leuk uitziende honden zijn, maar zijn het Saarlooswolfhonden? Ik wens de keurmeesters veel wijsheid.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten