Geschrokken

Op mijn vorige stuk zijn een aantal reacties binnengekomen. De tweede reactie, van dhr. v.d. Mee, was de aanleiding tot dit stuk. Ik zou u willen adviseren, mocht u dat stuk en die reacties nog niet gelezen hebben, dit alsnog te doen alvorens hier verder te lezen.

In feite bevestigt dhr. v.d. Mee met zijn reactie nogmaals wat in 2012 dhr. Pielanen al verwoordde in zijn gewraakte artikel in het clubblad van de NVSWH en waardoor de “coupe” plaatsvond.
Ook toen werd het toenmalige bestuur al verweten de zaken voor zich uit te schuiven waardoor bestuursvergaderingen meer op een theekransje leken dan op een zakelijk gebeuren. In de jaren daarna is er dus geen klap veranderd.

Het nieuwe dynamische bestuur, zoals het zichzelf destijds presenteerde, blijkt totaal onkundig. Dus niet berekend op zijn taak, het besturen van een vereniging. Dit is helaas een veel voorkomend euvel bij veel verenigingen, het is alleen in dit geval triest dat de Saarlooswolfhond hier de dupe van is. En dan met name de populatie die door de NVSWH vertegenwoordigd wordt.

Laten we de zaken nog eens op een rijtje zetten v.w.b. de invulling van de functie van secretaris.
Dhr. Mast was wegens persoonlijke omstandigheden gedwongen zijn functie neer te leggen, waarop mevr. v. Onna gekozen werd tot secretaris. In 2012 stelde mevr. v. Onna zich niet meer beschikbaar voor een nieuwe termijn. Bovendien bleek ook nog eens dat mevr. v. Onna eigenlijk nooit het volledige secretariaatschap had gedragen, maar meer functioneerde als een veredelde notulist van de vergaderingen.

Gelet op de ontwikkelingen rond de Saarlooswolfhond, haar kennis van het ras en haar kennis van de reglementen werd mevr. in ’t Veld als kandidaat voor het secretariaatschap voorgesteld. Een kandidatuur die, zo deed het bestuur naar de leden toe voorkomen, door het gehele bestuur gedragen werd.

Naar aanleiding van het stuk van dhr. Pielanen in het clubblad en zijn per direct, afgedwongen, aftreden als penningmeester en gelijktijdig het opzeggen van zijn lidmaatschap werd door het bestuur onmiddellijk de kandidatuur van mevr. in ’t Veld de prullenbak in gegooid. De reden hiervoor was, zoals dhr. Verbeeck de leden meedeelde een vertrouwenskwestie. M.a.w. men vertrouwde mevr. in ’t Veld niet (meer). Daar sta je dan met je bijna 30 jaar lidmaatschap: je bent niet te vertrouwen.

Tijdens de volgende vergadering in 2012 werd dhr. v. Onna gekozen als penningmeester, waarvoor door dhr. Verbeeck de ballotagetermijn opgeschort werd omdat dhr. v. Onna officieel nog geen lid van de vereniging was. Als secretaris werd wederom gekozen dhr. Mast.

Ook werd het bestuur nog eens met twee extra leden uitgebreid vanwege de vele taken die de zittende bestuursleden hadden te verrichten.

De besluitvaardigheid van het bestuur bleek al heel snel. Mevr. Pielanen werd, zonder daarin gekend te zijn, van haar taak als redactielid van het clubblad ontheven. Ook de fokkerij en het, helaas soms noodzakelijk, herplaatsen van honden werd haar uit handen genomen. Gelijktijdig werd dhr. in ’t Veld uit zijn functies van webmaster en rasvoorlichter gezet. Eveneens zonder hem hierin te kennen. Voor zover ik begrepen heb, kwamen beide personen daar bij toeval achter.

In 2014, dus twee jaar na zijn aantreden, besloot dhr. v. Onna zijn functie neer te leggen en werd mevr. Pau tot penningmeester gekozen. Gelet op haar zakelijke achtergrond niet eens zo’n slechte keuze. Ook dhr. Mast legde zijn functie neer en werd opgevolgd door dhr. v.d. Mee. Het resultaat heeft u kunnen lezen in zijn eerder genoemde reactie. Maar eigenlijk mag hij nog niet klagen dat zijn naam nog steeds vermeld staat (stond) als secretaris terwijl hij dat al lang niet meer is (was). Het heeft bijna drie jaar geduurd voordat in de kynologische pers het adres van het secretariaat van de NVSWH werd aangepast. Dat is een echt voorbeeld van dynamiek.

Als het waar zou zijn, dat dhr. v. Asten in een mailtje ook al liet uitkomen dat dhr. Pielanen destijds gelijk had met zijn opmerking over “het theekransje” en dat dit nog steeds een legitieme benaming is voor de bestuursvergadering, moeten we toch het ergste gaan vrezen. Je kunt je dan ook afvragen waarom het bestuur in 2012 niet eerst eens bij zichzelf te rade is gegaan waarom dhr. Pielanen die opmerking plaatste in plaats van direct zo hoog van de toren te blazen. Je zou dan hooguit kunnen stellen dat zij zichzelf meer capaciteiten toedichten dan in werkelijkheid aanwezig.

Het is ook tekenend voor dit bestuur dat er richting de leden met geen woord gerept wordt over de reden waarom, in elk geval de secretaris een jaar na zijn aantreden al weer zijn functie neerlegt.

Nu wordt ook duidelijk waarom er in de clubblad geen rubriek “van de bestuurstafel” is terug te vinden. Als men alles voor zich uitschuift en geen besluiten neemt, valt er ook niets te melden. Maar dat kan je niet schrijven.

De leden moeten zich dan eens goed achter de oren gaan krabben en zich gaan afvragen of dit bestuur en dan met name voorzitter Verbeeck, dhr. v.d. Geer en mevr. Minten, die alle drie al jaren zitting hebben in het bestuur, wel capabel genoeg zijn voor hun functies. De dit jaar gekozen bestuursleden valt niets te verwijten, zij moeten zich nog bewijzen. Wat dhr. Cloosterman voor taak heeft, is mij niet bekend. Dus laat ik hem maar buiten beschouwing.

Hoe zuur ook, maar de reactie van dhr. v.d. Mee zal met knallende champagnekurken onthaald worden in “De Havenstad” van Nederland. Weer een stuk fundament onder de NVSWH weggeslagen, weer een stapje op weg naar de ondergang van de NVSWH en dat door toedoen van het bestuur zelf.

Verbazingwekkend was echter het feit dat het bestuur bij diverse gelegenheden voor Sinterklaas ging spelen, vooral op financieel gebied. Het leek er bovendien heel sterk op dat de leden hiervan niets mochten weten, want de financiële overzichten en begrotingen werden niet langer gepubliceerd in de clubbladen. Op die manier werden mogelijk (al te) kritische vragen voorkomen.

Dat mijn stukjes ook door (bestuurs)leden van de NVSWH gelezen worden, is duidelijk geworden in het laatste clubblad. Plotsklaps wordt er weer een financieel overzicht gepubliceerd. Ik heb voor u de cijfertjes een vergeleken. Voor het gemak heb ik de bedragen afgerond.
In 2011 totaal in kas (dus spaarrekening, bank, giro, contant) een bedrag van ruim
€ 48000,00

In 2014 was dit nog ruim € 38.500,00. Een verschil van € 9500,00

In 2011 bedroegen de bestuurskosten slechts € 585,00. In 2014 was dit opgelopen tot € 5300,00.
In 2011 bedroegen de kosten voor kantoor (zullen postzegels, enz. geweest zijn) en het clubblad bij elkaar opgeteld € 2800,00. In 2014 was dit bij elkaar opgeteld € 3600,00

In 2011 zijn de kosten van de website nergens terug te vinden, maar in 2014 bedroegen deze € 346,00. Een blik op internet bij de verschillende providers laat zien dat je voor nog geen € 100,00 al voldoende ruimte op internet kunnen “huren” om een website zoals die van de NVSWH in stand te houden.

In 2011 bedroegen de inkomsten uit contributie, incl. giften, zo’n € 6800,00. In 2014 was dit nog (maar) € 4000,00. Een negatief verschil van € 2800,00. Nou moet ik hierbij wel aantekenen dat in 2011 nog via acceptgiro’s betaald kon worden en, althans volgens de toenmalige penningmeester, veel leden een extra bedrag overboekten. Die accepts zijn afgeschaft dus blijft het nu een verrassing of de leden wat extra over maken. Toch doet dit bedrag vermoeden dat, naast dhr. v.d. Mee, nog meer leden hun lidmaatschap hebben opgezegd sinds 2012. Een zorgelijke ontwikkeling.

Erger is dat in 2011 nog prominent te lezen viel dat het HD-fonds een buffer had van € 2000,00 en het SWH-hulpfonds € 6200,00. Totaal dus € 8200,00. Waar zijn deze posten gebleven in het financieel overzicht van 2014? Is dit geld er nog of is ook dit door het bestuur over de balk gesmeten? Tenslotte waren deze bedragen gereserveerd voor de honden.

Nou bestaat natuurlijk de mogelijkheid dat in dit laatst gepubliceerde financieel overzicht een andere manier van boekhouden is gehanteerd dan voor 2012. Maar toch vraag ik me af hoe  dat verschil van € 9500,00 (bank/giro/enz.) te verklaren is en waar die € 8200,00 van HD-fonds en SWH-hulpfonds gebleven zijn. Dat is toch ruim € 17000,00.

Afwachten maar of het bestuur genegen is meer duidelijkheid te verschaffen.

Genoeg over de NVSWH.

Op diverse manieren wordt zeer nadrukkelijk reclame gemaakt voor het boek over de SWH wat door de avls op de markt is gebracht. Ik moet eigenlijk zeggen, dat de avls reclame maakt voor de uitgeverij die voor het op de markt brengen verantwoordelijk is. Tenslotte is het niet de minste uitgeverij die men in de arm genomen heeft. Uitgeverij Lieber. Deze uitgeverij vertegenwoordigt grote namen. Zoekt u maar op internet.

Niets gevonden? Nee. Dat klopt. Dit is een niet bestaande uitgeverij. Althans, op internet niet terug te vinden. Of dit bij de Kamer van Koophandel ook zo is, weet ik niet. Daar heb ik geen toegang toe.

Het zal mij niets verbazen wanneer deze naam staat voor LIEfting en BERends, de schrijvers van dat boek over de Saarlooswolfhond. Omdat ik toch met cijfertjes bezig was, komt de vraag op waar de eventuele winst van dat boek naar toe gaat. Is dat bestemd voor de kas van de avls of verdwijnt het in de zakken van de schrijvers? Herstel, gaat de winst naar de uitgeverij?

Gelet op het continue stimuleren van de zelfbevrediging van de verantwoordelijken voor dit boek bij de avls en gelet op alle commercie rond dit boek, zal men die winst hard nodig hebben voor de aanschaf van luststimulerende middelen.