Feestje

Als opening van dit feestje de reactie van mevr. Versnel op mijn vorige stuk. Zij had daar al een eerdere reactie op gegeven, maar heeft nu de tijd gevonden meer tekst en uitleg te geven. Persoonlijk vind ik die uitleg één van de meest belachelijke die ik ben tegengekomen.
Omdat mevrouw op dat moment geen kennelnaam had en de fokster wel, logisch als je de naam van de hond bekijkt, werd besloten het eerste nest onder de kennelnaam van de fokster geboren te laten worden. Let wel, ik ben geen deskundige op dit gebied maar enig logisch nadenken is mij niet vreemd. Althans, vind ik zelf.
Met andere woorden: je bent eigenaar van een teef, wilt een nestje maar hebt geen kennelnaam dus schrijf je haar over op de naam van iemand die wel een kennelnaam heeft en na enige tijd, na de geboorte van het nest dus, laat je haar terug schrijven op je eigen naam.
Als iedere eigenaar van een teef dit zou doen, zou de Raad van Beheer kans zien Paleis Soestdijk op te kopen en te renoveren om daar domicilie te houden.
Waar zit je verstand als eigenaar van een teef. Ik zou niet graag die mensen te gast willen hebben die een nestje fokken, met stamboom uiteraard, die geen kennelnaam hebben. Wat is daar in hemelsnaam mis mee?
Niets. Bovendien kan iedereen die zich in de afstammingen verdiept achterhalen wie de ouders van de pups waren en wie de fokker of fokster. Moet je dan zo nodig de geschiedenis in gaan als fokster alleen doordat je een kennelnaam hebt?
Waar zit je verstand. Het gaat toch om de puppen die je op de wereld laat zetten en niet om je eigen “bekendheid”.

Maar vooruit. Dan komt het. Bij het tweede nest waren eigenares en fokster het niet eens over de reu die Bantu mocht dekken. Neem me niet kwalijk, maar als eigenaar of eigenares maak je dat zelf uit. Je hebt op dat moment geen barst te maken met de fokster van je teef. Die zou hooguit, als “deskundige van het ras en de foklijnen”, waar ik overigens mijn grote twijfels over heb, kunnen adviseren. Maar je maakt het als eigenaar nog altijd zelf uit.

Het grappige, en zelfs feestelijke hiervan, is dat dit de laatste, in elk geval, meer dan twintig jaar ook bij de NVSWH al het geval was. De vereniging adviseerde, maar de eigenaar besliste. Jammer dat dit bij de tegenstanders van de NVSWH nog steeds niet is doorgedrongen. Maar ja, die hebben een meters dikke plaat beton voor hun hoofd zodra onze vereniging ter sprake komt. Zo wist een zeer bekende fokster uit Noord-Brabant vele jaren mensen te misleiden met de mededeling dat je bij de NVSWH nooit eigenaar van een hond kon worden omdat alle honden op naam van de vereniging bleven staan. Dat zij hiermee haar eigen stomheid ventileerde maakte niet uit, maar dat mensen dat ook nog geloofden was nog schrijnender. Met excuses voor deze tussenstap.

Dus de eigenaresse besloot toen haar eigen kennelnaam aan te vragen om Bantu een nestje onder die naam te laten krijgen. Dus toch naamsbekendheid voor de fokster. Zonder kennelnaam had dat nest ook geboren kunnen worden. Datzelfde geldt voor dat derde nest. Ook nu weer geldt: er zijn meerdere eigenaren die hun teef meerdere nesten laten krijgen zonder kennelnaam. Met andere woorden, dat argument is quatsch.

Ik, en voor de duidelijkheid ik ben alleen dus de suggestie “jullie” gaat niet op, vroeg me alleen af of Bantu na die drie nesten naar een ander zou gaan om daar onder weer een nieuwe eigenaar een vierde of zelfs vijfde nest op de wereld te zetten. Gelijk andere fokkers menen te moeten doen. Dat zij veel voor de eigenaresse betekent, siert die mevrouw en het is fijn voor de hond dat zij “mag” blijven.

Het zal ongetwijfeld zo zijn dat het prachtige pupjes zijn. Uiterlijk wel te verstaan. Maar dat zijn pups bijna altijd, prachtig. Alleen de afstamming is niet helemaal zoals het is. Beide ouders komen uit de lijn van C. z. Polonin, die TWH. Bovendien zit aan moederskant ook nog eens Perneault. Volgens berichten op internet mogelijk ook een TWH. Maar vooruit, weer een bewijs dat de outcross door de avls niet helemaal noodzakelijk of dringend was. In elk geval geldt: het was uw feestje.

Heel veel leden hebben het altijd een feest gevonden lid te zijn van onze vereniging. Bijeenkomsten waren altijd gezellig, de clubmatch was meer een feestje dan een tentoonstelling.
Na de gebeurtenissen in 2012 kreeg echter menigeen het idee dat dat verleden tijd was geworden. Het tegendeel blijkt.
Al enige tijd ging het gerucht dat ons, inmiddels oud, bestuurslid Joost van Asten zijn functie had neergelegd omdat ook hij tot de ontdekking was gekomen dat de bestuursvergaderingen inderdaad op een “naaikransje” of “theekransje” leken. Precies wat in 2012 door de toenmalige penningmeester, Frits Pielanen, werd beweerd en welke opmerking de basis vormde voor de bestuurscrisis binnen de NVSWH. U weet wel, dhr. Pielanen moest zijn excuses aanbieden, per direct zijn functie neerleggen maar wel beschikbaar blijven om cursussen te geven. Dat alles in opdracht van dhr. Verbeeck, die per slot van rekening “DE VOORZITTER” was.
Het hele bestuur, dhr. van Asten incluis, viel over de kwalificatie van de bestuursvergadering.
Het schijnt dat eerder dit jaar dhr. van Asten middels een mail dezelfde bewoordingen gebruikte om zijn aftreden te rechtvaardigen. Het zou hem dus sieren wanneer hij die opmerking ook ventileert tijdens dat afscheidsetentje. Dan ben je pas echt een vent.

Wat blijkt. Dhr. van Asten heeft besloten, met zijn hele gezin en honden, te emigreren. Zijn goed recht als hij denkt in een ander land een betere toekomst te kunnen opbouwen. Daar gaat het niet om.
In verband met dat vertrek schijnt men echter plannen te hebben om met de eigenaren van de puppen, hopelijk van alle nesten die bij hem geboren zijn, een wandeling te organiseren en daarna ergens uit eten te gaan. Of hem te gaan uit-eten. Het is maar hoe je de klemtoon legt.
Dat zal een feest worden als iedereen komt. Tenslotte zijn er toch een aantal nesten bij hem geboren. Zal een beste drukte geven. Zeker met alle honden erbij.

Maar, wie betaalt dat? Wordt van alle deelnemers een bijdrage gevraagd of wordt dit hele feest door de NVSWH betaald? Een manier om dhr. van Asten te bedanken voor al zijn werk, wat je daar onder moet verstaan, in het bestuur. Geen idee wat zijn taken waren. Of is het om het feit te vieren dat hij ophoepelt. Kan natuurlijk ook zo maar zijn. Tenslotte is het huidige bestuur niet te beroerd het geld door de leden opgebracht aan de meest nutteloze zaken uit te geven.
Je zou bijna “gemeen” gaan denken. Afgelopen jaren heeft het bestuur, waarschijnlijk op instigatie van de Voorzitter, regelmatig taxi-kosten vergoed voor één of meer oudere leden die de ledenvergaderingen en mogelijke andere evenementen wilden bijwonen. Gaat men dan ook nu de reiskosten voor het gezin van Asten vergoeden?
Het zal vast niet het geval zijn, hoewel je van dit bestuur alles wat onbegrijpelijk is, kunt verwachten.

Zo wordt het plan om uiteindelijk ook over te gaan tot een outcross ook als een feestje gezien bij de leden. Vooral omdat men de voorkeur schijnt te geven aan Saarlooswolfhonden van buiten de NVSWH.
Klopt helemaal dat je die honden als outcross moet zien. Maar dan wel een populatie die stijf staat van de erfelijke gebreken. Ik heb daar al eens eerder over geschreven. Je bent dan toch echt niet goed bij je hoofd en je geeft onmiddellijk blijk van een totaal gebrek aan inzicht in de fokkerij, de erfelijkheid, enz. enz. Maar dat was al bekend. Binnen de NVSWH heeft niemand die kennis in huis en zeer zeker binnen het huidige bestuur is al helemaal niemand  die over die materie kan vertellen.

Met grote regelmaat bezoek ik de website en de FB-pagina van onze vereniging. Ook dat is steeds weer een feestje. Alleen, het is wel een rotfeestje en het noopt je tot heel snel vertrekken. Nieuws? Ver te zoeken. Of u moet met een gelukzalige lach op uw gezicht ’s avonds het bed induiken vanwege de tentoonstellingsuitslagen waar men het over heeft. Op de website wel te verstaan. Dat is schijnbaar het enige waar men over kan berichten. Het blijft een trieste zaak dat je als vereniging niet eens kans ziet een behoorlijke website te onderhouden. Behoorlijk in die zin dat er voor liefhebbers en geïnteresseerden iets te lezen valt, anders dan wat men op tentoonstellingen her en der in Europa gepresteerd heeft.
Niet gelijk verwijzen naar Facebook voor meer informatie. Dat is een dusdanig medium dat vanwege de vele “Vind ik leuk” vingertjes en het commentaar dat de lezers weten te produceren de gezochte informatie de nodige scroll- of klikbewegingen vereist om iets terug te vinden. Maar goed, het is het feestje van ons dynamische bestuur.

Nee, dan de aankondiging dat met het nodige trompetgeschal en wapperende vaandels het boek dat die avls-redacteurtjes geschreven hebben aan de Raad gepresenteerd wordt. Het boek dat de waarheid omtrent de Saarlooswolfhond moet openbaren. Houdt u wel in de gaten dat de naam Saarlooswolfhond pas in 1975 ontstaan is, dus zes jaar na de dood van dhr. Saarloos. Of moet het boek gaan over de inspanningen van dhr. Saarloos zelf. Dat zou kunnen, maar dan is het dus een lofzang op Leendert zelf. Ik hoop dat er, met excuses voor het platte gebruik, genoeg veren zijn om die postuum in zijn achterste te stoppen.
Ik heb al eerder hierover geschreven.
Je moet bewondering hebben voor het werk van Saarloos, want wie begint in hemelsnaam aan zo’n karwei. Maar je moet ook realist zijn en toegeven dat hij er op het laatst een gigantische puinhoop van gemaakt heeft.
Ik hoop, mocht zijn dochter ook ter sprake komen, dat de uitspraak van haar in een vrouwenblaadje van vele jaren terug ook te lezen valt. Namelijk dat zij “helemaal klaar was met het ras en er niets meer mee te maken wilde hebben en daarom overstapte op de Tsjechoslowaakse Wolfhond omdat dat ras haar veel meer plezier verschafte”. Nou, we hebben het gemerkt. Beide rassen naar de knoppen gefokt door, ongetwijfeld vele, kennissen van haar. Waaronder die Nederlands/Franse fokvriendin. Maar een feestje dat dat gegeven zal hebben!

Wordt in dit boek ook vermeld dat in opdracht van de dochter en/of beide dames de honden bij dhr. v. Rhijn weggehaald en dezelfde dag nog afgemaakt werden.

Volgens mij, maar dat kunnen anderen ongetwijfeld beamen, werd door de NVSWH bij de presentatie van het tweede boek over de SWH juist nadrukkelijk opgemerkt dat slechts summier het leven van Leendert Saarloos behandeld werd. Slechts de relevantie tot zijn fokkerij was van belang. De rest niet. Daarom is dat van de vorige alinea ook niet uitgebreid in het boek van de NVSWH opgenomen.

Intussen is er nog meer feestelijk nieuws. Onze grote Zeeuwse vriend heeft toch maar besloten weer een pup aan te schaffen. Hij wil er mogelijk zelfs in de toekomst mee gaan fokken. In elk geval hangt ook daar de vlag uit, want iemand vindt het op facebook al nodig hem als topfokker te bestempelen. Ik zou maar gelijk een lintje gaan aanvragen voor die man. Topfokker, laat ons niet lachen. Als je topfokker bent, weet je van alle honden die je inzet voor je fokkerij wat de afstamming is.
Onze importmossel echter niet. Hij gebruikt een reu die een bijna directe nakomeling is van een kruising met een TWH reu en ook nog eens drager van erfelijke aandoeningen. Kijk, als je dat niet weet terwijl je beweert alles van de SWH en hun afstammingen af te weten, sta je natuurlijk goed in je hemd. Dus in het vervolg zullen we bij hem dat “top” bij fokker maar weglaten en hopen dat hij zich houdt bij zijn andere hobby. Iets met tractors geloof ik. Wie weet, is hij op dat gebied wel net zo bekwaam als met de SWH. Dat zou pas echt een feest zijn.