Stambomen

De avls heeft een brief van de Raad van Beheer geopenbaard waarin de Raad nogmaals haar motivatie verklaard aan puppen van die bewuste PRA-teef, Noura, de stambomen te onthouden. De Raad verwijst niet alleen naar haar eigen voorschriften maar ook naar die van de FCI inzake de erfelijke aandoening PRA. Mocht u de Duitse, Engelse, Franse of Spaanse taal machtig zijn dan kunt u onder  Reglemente, Regulations, Règlements of Reglamentos bladeren naar de regels betreffende de fokkerij.

In mijn ogen is dit onderdeel zwaar achterhaald of gedateerd. Het zou tijd worden wanneer de FCI dit onderdeel wat zou moderniseren en niet zo de nadruk zou leggen op wat de eigenaren van de reu en teef dienen te doen, of wat de consequenties zijn wanneer de dekreu via de post verstuurd wordt naar de teef, enz. De inzichten betreffende erfelijke aandoeningen zijn aan snelle veranderingen onderhevig t.a.v. het onderkennen daarvan via erfelijkheidsonderzoek maar de FCI acht het beter dit aan de individuele kennelclubs van de aangesloten partners of contractlanden over te laten. Wel, we weten allemaal wat daarvan terecht komt. Gelukkig dat wel een kleine verwijzing naar DNA-onderzoek is opgenomen. Het is een manier, natuurlijk.

Dit betekent dat de Raad van Beheer principieel gelijk heeft wanneer zij besluit die stambomen niet uit te reiken. Of zoals de Raad schrijft “Vooralsnog”.
Interessanter is echter de derde alinea van die brief en ik citeer:
“Het bestuur heeft besloten vooralsnog geen stambomen af te geven voor de puppy’s die uit deze fok voortkomen. Redenen hiervoor zijn dat de verenigingsfokreglementen het fokken met deze teef niet toestaan en het fokken met deze teef bovendien strijdig is met het uitgangspunt van de Raad van Beheer dat gezondheid en welzijn leidend dienen te zijn. Omdat bovendien bij de Raad van Beheer bekend is dat de betreffende teef ‘voorlopig niet vrij’ van PRA is, is het bestuur van mening dat het zijn verantwoordelijkheid moet nemen; deze kennis schept verplichtingen om te handelen”.
Einde citaat.

De grootst mogelijke onzin en alleen op papier gezet om van Wattum en consorten tevreden te houden.

De Raad geeft hiermee aan dat in haar optiek ‘Voorlopig niet vrij’ gelijk staat aan ‘Niet vrij’ en dat de hond dus blind wordt of kan worden. Hiermee worden alle reeds bekende vormen van PRA op één hoop gegooid. De Raad gaat volkomen voorbij aan de mening van diverse specialisten dat bij de Saarlooswolfhond een vorm van PRA kan voorkomen die NIET tot blindheid hoeft te leiden. 
Het wordt daarom de hoogste tijd dat die hele ECVO-kliek eindelijk eens de zaken op elkaar gaat afstemmen en tot de conclusie gaat komen dat op het ECVO-formulier niet voor niets een optie “Anders …” gebruikt kan worden wanneer men van mening is dat wat men ziet niets met PRA te maken heeft maar dat men niet weet wat het wel is. Het is toch geen schande zoiets toe te geven. Bovendien is het een teken aan de wand wanneer één van die specialisten tegen een eigenaar van een Saarlooswolfhond verklaart dat de hyperreflectie die zij bij zijn hond zag niets met PRA te maken had als zijn hond toevallig geen Saarlooswolfhond was. Dan klopt er toch iets niet aan dat hele ECVO-onderzoek.

Verder, vanwege de “uitzonderlijke situatie waarin het ras Saarlooswolfhond zich op dit moment bevindt” wordt met deze uitspraak iedere Nederlandse eigenaar van een Saarlooswolfhond die niet bij een rasvereniging is aangesloten, verplicht eerst de fokreglementen van beide verenigingen te bestuderen om te kijken of hij niet in strijd daarmee handelt. Maar die beste eigenaar is toch geen lid van enige vereniging. Wat heeft hij dan met die reglementen te maken? Dat betekent dus, dat iedere Saarlooswolfhond-eigenaar die om één of andere moverende reden geen lid is van de NVSWH of de avls maar wel eenmalig uit liefhebberij met zijn stamboomhoudende teef een nestje wil fokken, verplicht wordt die teef alle door die beide verenigingen voorgeschreven gezondheidsonderzoeken te laten ondergaan. Voldoet hij niet aan die eis, dan geen stambomen! Met de meest hartelijke dank aan het politburo van de Saarlooswolfhondenwereld, het bestuur van de avls dus.

Tevens wordt door de Raad volkomen voorbijgegaan aan het feit dat er ten aanzien van de Saarlooswolfhond helemaal geen sprake is van een uitzonderlijke situatie. Althans, wanneer men het lef heeft eindelijk eens dat lijvige rapport, dat door de NVSWH is ingediend over al die misstanden, door te nemen. Dus afstand neemt van de bewering van van Wattum dat dit rapport al in 2006 ongegrond verklaard is en dus afgedaan.
Wanneer de Raad eindelijk eens de moeite neemt die internet-database van de Saarlooswolfhond door te nemen ziet men dat er volop gefokt wordt in heel Europa en dat er daardoor voldoende mogelijkheden zijn het inteeltpercentage terug te dringen.

Terugkomend op dat PRA-onderzoek. Wat doen de Raad en de avls wanneer de eigenaren van de teef en de reu besluiten hun honden helemaal niet op PRA of HD te laten controleren en het vervolgens gooien op “een ongelukje”. Een bekende uitspraak voor de avls. Gaat de avls dan ook in dat geval de Raad bewegen de stambomen te onthouden aan de puppen van dat ongelukje?
Dan komt gelijk weer mijn vraag van vorige keer terug. Wat vindt men nu eigenlijk erger? Een hond die als gevolg van het feit dat hij lijder is aan DM geen fatsoenlijk leven kan leiden, zoals de FCI en de Raad verlangen, of een hond die geleidelijk aan blind wordt en al die jaren fris en vrolijk door het leven is gegaan? In de optiek van de avls is een DM-lijder niet erg, niet beklagenswaardig, maar een hond die langzaam het zicht verliest wel.
Volgens een bekende import-Zeeuw zag zijn blinde hond kans een konijn te pakken en daarmee in de bek over en langs de dijk te rennen. Volgens mevr. Eggink lag haar net zo blinde hond naar puppen te kijken. Hoezo blind? Zet dat eens af tegen het beeld van een DM-lijder die met de achterhand slepend over de grond door het leven moet. Voorbeelden daarvan op internet te vinden. Als je dit laatste minder erg vind dan een hond die blind is, zegt dat veel zo niet alles over je eigen geestesgesteldheid en wordt het hoog tijd dat je professionele hulp gaat zoeken.

Ik vraag me daarom af wat het Tuchtcollege gaat doen wanneer de eigenaresse van betrokken teef daar aan de bel trekt. Hoewel de Raad in feite beslist of zij een klacht gaat door sturen naar dat college.
Het is daarom behoorlijk prematuur dat iemand reageert op die brief van de Raad met de opmerking dat er nu sprake is van “jurisprudentie”.
Ook de opmerking van dhr. Ebels betreffende die DNA-marker komt een beetje vreemd over. Ik mag toch aannemen dat hij als keurmeester op de hoogte is van het feit dat de NVSWH al meer dan tien jaar betrokken is of was bij de zoektocht naar het gen voor PRA dan wel naar een DNA-marker. Hij moet anders eens contact opnemen met onze ex-secretaris die zich daar jarenlang mee bezig heeft gehouden. In al die jaren onderzoek is men ten aanzien van de Saarlooswolfhond geen stap verder gekomen, ondanks al het bloed en alle weefsels, inclusief ogen, die naar Bochum gebracht zijn. Althans, zo is de leden op diverse ledenvergaderingen voorgehouden. Zou er dan onder die meer dan 100 honden, waarvan bloed is afgenomen, toevallig niet één geweest zijn die bij onderzoek  “Voorlopig Niet Vrij” of “Niet Vrij” heeft gekregen? Ik kan het me niet voorstellen wanneer uit meldingen naar voren gekomen is welke honden bij die onderzoeken betrokken waren. Bovendien zou er ook via de Belgische Vereniging bloed ingeleverd zijn. Ook daarvoor geldt dezelfde vraag.

Wel heeft men, wordt gezegd, dankzij het onderzoek bij de Saarlooswolfhond het markergen voor DNA gevonden bij Nederlandse Schapendoes.
Is het dan niet mogelijk dat bij de Saarlooswolfhond in de meeste gevallen sprake is van iets heel anders en er dus geen blindheid hoeft op te treden?

In ieder geval wordt door de Raad middels deze brief gesuggereerd dat niemand meer met zijn Saarlooswolfhond mag fokken wanneer dat niet door de NVSWH of de avls is goedgekeurd. Lid of geen lid van deze verenigingen.

Klinkt dat niet als “u mag als recreant niet meer tegen een bal trappen zonder toestemming van de KNVB. Want stel u voor dat u een rugbybal of een strandbal gebruikt in plaats van een voetbal”

Tenslotte: Onder verwijzing naar de “Openheid” van de NVSWH, waar zij sinds 2 jaar mee pronkt, is er zowel op de website als op Facebook niets te lezen over deze brief. Terwijl ook zij die ontvangen hebben.

Al eerder gaf ik aan dat dhr. Strijk van mening was dat door de actie van de eigenaresse van Noura PRA zich als een vlek door de hele Saarlooswolfhondenwereld zou gaan verspreiden. Gelukkig is internet niet vergeetachtig. Even zoeken en kijk wat naar boven komt:

Ik citeer wederom”
Geplaatst op dinsdag 21 oktober 2003 @ 10:05, 6 keer bekeken

Dit is een waar gebeurd relaas, voor de goede orde , de eerste echte lijder PRA uit dit artikel kreeg officieel in 1995 van Dokter Rolf Brahm in Duitsland PRA niet vrij. Gr Bertus. Bertus , ik kaan niet Nederlands praten, mar een beetje verstaan. Mijn naam is Andrea Wahl. Ik heb geen zin om mij te registreren bij MSN passport ivm ik weet niet hoe ik er lid van moet worden, daarom vraag ik jouw om mijn mail op te nemen in je forum. Bijvoorbaat dank. Het is vreselijk jammer dat de RV al die jaren het voorkomen van PRA in hun populatie heeft ontkend. Zo ver ik mij kan herinneren, is het allemaal begonnen met Garou Loup van de Badgers Fighters Farm van Claudia, die heel erg ziek was. We zijn toen gaan zoeken en herinnerde ons dat My Lady (De kennelnaam ben ik vergeten), de bruine teef die door de eerste duitse fokker is gebruikt, jaren geleden blind was geworden. My Lady was de grootmoeder van Garou. Ik zou niet weten of men de dierenarts heeft gevraagd of die blindheiderfelijk was, of dat het ze gewoon niet kon schelen - Ik denk dat allebei een zeer slechte zaak zijn als je gaat fokken. Langzaam aan kwamen we er achter dat er ook andere blinde SWH waren, maar niemand leek uit te zoeken wat het probleem was. Met wat ik nu weet denk ik - net als met veel andere problemen - dat iedereen het probeerde te verbergen. Uiteraard gebeurde dat allemaal "in het belang van het ras". Ja natuurlijk. Ik ben zo moe van die zin. In '94 was er een bijeenkomst in Duitsland, met als doel om de angst weg te nemen dat deze ziekte vererfd in het ras. (Ook hier leek niemand zich zorgen te maken.) We hebben van de gelegenheid gebruik gemaakt om bloedmonsters te nemen die naar een faculteit in Duitsland zijn gestuurd, waar men genetisch onderzoek naar PRA doet. We hadden ondersteuning kunnen krijgen van een aantal fokkerij experts uit Giessen, maar helaas. Ongeveer niemand was geintreseerd in het ontrafelen van het probleem, omdat dat effect zou kunnen hebben op hun eigen fokcariere. Zo lang fokkers niet willen samenwerken over landsgrenzen en rivaliteiten uit het verleden heen, zal er niets worden bereikt. Overigens zou dat een teken zijn van de oprechte wil om echt iets te bereiken in het belang van het ras en haar gezondheid. Tegen de tijd dat wij in Duitsland met ons onderzoek begonnen, verklaarde de RV botweg dat PRA (en spondylose en epilepsy) problemen waren die alleen buiten de vereniging voorkwamen als gevolg van roekenloos fokken. Voor iedereen die een aantal stambomen heeft bestudeerd, leek dat vrijwel onmogelijk, omdat de gehele fokpopulatie van vandaag het nageslacht is vanslechts een paar honden die door de heer saarloos veelvuldig zijn gebruikt”

Einde citaat.
Voor de goede orde, het artikel is rechtstreeks gekopieerd vanaf internet. Slechts de twee jaartallen en de twee namen zijn door mij extra benadrukt. De hond "My Lady" waarover gesproken wordt is "My Lady du Bois du Loup, geboren in 1988 en op de leeftijd van drie jaar doof en blind. Zij is in 1990 moeder geworden van de teef Aika Hunter of the North en in 1991 van Bonny Fleur Hunter of the North. In beide gevallen was de vader Lucky Luck Zwart van Helmond.

Dat de RV, waarmee dus de NVSWH bedoeld wordt, deze aandoeningen ontkende kwam voort uit het feit dat tot dat moment geen kennis aanwezig was over genoemde aandoeningen. Trouwens, voor zover mij bekend is spondylose nog nooit voorgekomen binnen de NVSWH.
In ieder geval geeft dit aan dat het probleem buiten de NVSWH al lang bekend was en toch is men daar men die honden door blijven fokken. Wie is er dan schuldig aan het verder verspreiden van deze aandoening? Juist. Want als u de stamboom van de met naam genoemde hond erbij pakt, ziet u dat deze stamt uit de fokkerij van eigenaren die door de NVSWH werden geroyeerd in 1982 en door Marijke Saarloos en mogelijk haar moeder gecontroleerde fokkerij sinds de dood van haar vader in 1969 tot 1982. Met andere woorden: de schuld ligt dus niet bij de NVSWH maar bij Leendert Saarloos en zijn erven. Hoewel volgens de berichten geen van hen enig idee had over het bestaan van PRA.

Net zo vreemd is de uitspraak van dhr. Strijk dat hij, nu hij eindelijk gezonde honden heeft, nu pas merkt wat het verschil is tussen een ziende en een blinde hond! Heel vreemd, want hij gaf al vele jaren geleden te kennen expert te zijn op het gebied van PRA omdat hij die aandoening al kende vanuit de windhondenwereld (Whippet?). Hadden de windhonden van zijn vrouw, we moeten natuurlijk wel bij de feiten blijven, dan geen last van PRA? Dan had hij toch al het verschil kunnen zien tussen blinde en niet-blinde honden? Althans, als je zo’n expert bent als je beweert.
Ook zijn laatste opmerking dat de vader van de teef Noura bewezen PRA drager is en dat een nestzus PRA-lijder is raken kant noch wal. Wanneer u namelijk gaat kijken in de database van de Raad van Beheer, zult u zien dat van het hele nest waar die Noura uit komt alleen bekend is dat Noura ‘Voorlopig niet vrij’ heeft en haar nestbroer Nosh ‘Vrij’ verklaard is. Van de andere nestgenoten zijn geen gegevens bekend, dus zijn die honden voor de Raad van Beheer nooit gecontroleerd. Ook van de vaderhond Brego is bij de Raad niets bekend.
Het lijkt er dus op dat dhr. Strijk, zoals gewoonlijk zou ik zeggen, weer eens uit zijn nek zit te kletsen. Wat dat betreft is hij dus bij de avls op zijn plaats. Vooral wanneer u beseft dat één van die “blinde” honden, Silak, door hem zelf gefokt is uit een “blinde” teef, Katja Kirani-Arini Kirjath-Jearim. Terwijl de nestgenoot van Silak, Sabor, PRA vrij gegeven was. Om heel eerlijk te zijn, dit was in de periode voordat het bij de NVSWH verplicht werd op PRA te testen, maar als je reeds bekend bent met die aandoening had je dat al uit jezelf gedaan. Net als het uit eigen beweging na hun overlijden aanbieden van de ogen van je blinde honden in het kader van dat DNA-onderzoek. Zullen we daarom maar eensgezind besluiten in de toekomst alle schrijfselen, pennenvruchten, zieleroerselen van dhr. Strijk over dit onderwerp te negeren, onze schouders op te halen vanwege het feit dat hij die grijsgedraaide langspeelplaat weer eens heeft opgezet en zullen we dan maar overgaan tot de orde van de dag.

Tot slot wil ik u wijzen op een discussie op een hondenforum over dit onderwerp waar een aantal deelnemers eigenlijk verwoorden wat ik u al enige tijd probeer duidelijk te maken.  Voor alle duidelijkheid, één van deze deelnemers heeft niets met de NVSWH te maken, de ander officieel pas sinds onlangs.