Kritisch

Eén van de lezeressen van mijn weblog is van mening dat uit mijn vorige stuk heel wat haat sprak. Geen idee waarop dat gestoeld is. Want laten we eerlijk zijn. Deze lezeres was in het verleden, voor zover mij bekend, samen met haar toenmalige kompaan A.S. uit O. ongemeen kritisch op het reilen en zeilen van de NVSWH. Dus, om in haar denkwijze te blijven, zat zij derhalve boordevol haat jegens de NVSWH. Dat kan niet anders. In haar geval echter lijkt het alsof die ‘haatgevoelens’ zijn bijgesteld. Niet dat er nu direct sprake is van ‘liefde’ maar het valt wel op dat zij het noodzakelijk vindt de NVSWH te verdedigen. Zij is zelfs als toeschouwster aanwezig geweest op de laatste clubmatch van de NVSWH.
Dat roept in elk geval vraagtekens op. Wil zij bij het huidige bestuur in een goed blaadje komen? Wil zij weer lid worden van de NVSWH? Of ligt het nog eenvoudiger?
Wil zij soms via de NVSWH in het bezit komen van een gezonde en rastypische Saarlooswolfhond omdat, en zij zal vermoedelijk de eerste zijn die het openlijk zal toegeven, er buiten de NVSWH geen raszuivere en gezonde Saarlooswolfhond rondloopt.
Tja, alles is mogelijk.

Maar goed, ik mag toch aannemen dat er een groot verschil bestaat tussen kritisch zijn en iets of iemand haten. Ik geef onmiddellijk toe dat ik behoorlijk kritisch ben of kan zijn, in de meeste gevallen althans. Maar van haat is geen sprake.
Ik ben van mening, dat er momenteel dingen gaande zijn die meer vragen dan antwoorden oproepen. In mijn ogen lijkt het er toch echt op, dat de NVSWH op één of andere manier tracht samenwerking te bewerkstellingen met de avls.
Ik weet wel, de avls zou niets liever willen omdat zij, in de ogen van sommige van hun leden, dan een overwinning op de NVSWH geboekt hebben. Als je van een overwinning wilt spreken in dat geval. In ieder geval zouden zij kunnen roepen dat zij die samenwerking afgedwongen hebben in het belang van de Saarlooswolfhond. Dat dat in het geheel niet het geval is, is een tweede. Van sommige Saarlooswolfhond-jihadisten kun je niet anders verwachten.

Het is in het verleden anderen regelmatig verweten en ook ik bezondig mij bij tijd en wijlen aan het in het herhaling treden.
Nogmaals, de avls vertegenwoordigt geen Saarlooswolfhond. Zij vertegenwoordigt een populatie waarvan het merendeel middels frauduleus handelen in het (recente) verleden door het leven gaat als Saarlooswolfhond. Kenners zijn het in ieder geval daarover eens. Er is te vaak een hond van een ander ras doorgefokt om nog van een raszuivere populatie te kunnen spreken. Het uiterlijk van die honden maakt dat voor de kenners ook duidelijk.
Dat toch een aantal honden op tentoonstellingen de kwalificatie “Uitmuntend” krijgen, eventueel met allerlei nationale en/of internationale kampioenschapscertificaten erbij, is vaak het gevolg van de gebrekkige raskennis van sommige, voornamelijk niet-Nederlandse, keurmeesters. Soms ook doordat die honden voortgekomen zijn uit kruisingen met honden van de NVSWH, waarvan de eigenaren vonden dat contracten niet voor hen golden. In dat geval is de keurmeester niets kwalijk te nemen, aangezien zo’n dier vaak alle uiterlijke kenmerken van een raszuivere Saarlooswolfhond vertoont. Het zij zo en komt overal voor.

Voor we verder afdwalen, ik heb niets tegen samenwerking wanneer het gaat om de raszuivere Saarlooswolfhond. Ik heb iets tegen samenwerking wanneer diezelfde raszuivere hond gebruikt moet gaan worden om de niet-raszuivere populatie op een hoger peil te brengen. Ik ben nog sterker tegen die samenwerking wanneer als gevolg daarvan de leden van de NVSWH gedwongen worden hun honden te laten testen op erfelijke aandoeningen die bij de NVSWH niet voorkomen maar wel bij de populatie daarbuiten.
Ik heb iets tegen die samenwerking wanneer op voorstel van de avls de rasstandaard aangepast moet worden. Er is niets mis met de huidige rasstandaard, hooguit zouden er wat meer uitsluitende of diskwalificerende fouten in opgenomen mogen worden. Zoals hoofden die lijken op die van de TWH, witte staartpunten, enz.
Ik ben niet tegen samenwerking wanneer, zoals pas geleden, een tentoonstelling voor Nederlandse rassen georganiseerd wordt. Waarom de avls, met haar aversie tegen dat soort evenementen, hieraan haar medewerking verleent is mij een raadsel. Alhoewel, je moet toch wat om in de belangstelling te staan.
Wanneer die samenwerking echter al te innig wordt, bekruipt mij het gevoel dat de NVSWH daarmee aangeeft dat zij t.a.v. de belangenbehartiging van de Saarlooswolfhond de slag verloren heeft. M.a.w. de NVSWH, of het bestuur, erkent dan dat de avls, dankzij een veel betere PR-campagne, zich als enige echte behoeder van het ras zou kunnen gaan profileren. Daar ga je dan met je kennis van het ras vanaf 1975. Wordt je verdrongen door een club nitwitten die niets van het ras afweet, maar zich een dusdanige air van deskundigheid aan meet dat ze daarmee door de buitenwacht voor geloofwaardig wordt aangezien.

Intussen hoop ik dat u het nieuwe clubblad (Nieuwsbrief) van de avls goed gelezen hebt. Ik moet zeggen, dat het een leuk pupje is waarvan de foto de voorplaat siert. Ik vind het alleen ontzettend jammer dat ook de nieuwe voorzitter het noodzakelijk vindt in zijn ‘inaugurele rede’ uit te halen naar de NVSWH zonder dat nader te verklaren. Hij zou zo’n 15 jaar geleden bij de NVSWH geïnformeerd hebben naar de mogelijkheid een Saarlooswolfhond aan te schaffen, maar is daar op terug gekomen vanwege de houding van de NVSWH. Iets in die trant.
Verklaar dat dan nader, zou ik zeggen. Nu moeten de lezers speculeren en zullen sommigen zeggen: “Zie je wel, de NVSWH blijkt toch een enge sekte te zijn”. Was het niet onze Rotterdamse Kim-Il-Johan, één van de SWH-jihadisten, die ooit zoiets beweerde!
Ik geef onmiddellijk toe dat de grootste fout van de NVSWH ten aanzien van het puppy-beleid, het toekennen van een pup aan een nieuwe eigenaar, in schril contrast staat met sommige puppy-supermarkten. Je was bij de NVSWH afhankelijk van de lengte van de wachtlijst, bij de NVSWH hingen de puppen niet aan de boom noch lagen ze bij bosjes op de plank. Nee, je moest wachten. Gelukkig maar, anders had de NVSWH ook moeten leuren met de puppen en was het ook bij de NVSWH, net als bij anderen, tot een commercieel product verworden.
Daarom, beste voorzitter, geef eens tekst en uitleg wat er mis was en nog steeds is aan dat beleid.
Het kan natuurlijk ook zo zijn, dat hij tot de ontdekking is gekomen dat ook de afstamming van zijn teefje Djeddah niet helemaal klopt. Tenslotte is de betovergrootvader een TWH, nl. C. z Polonin. Ik meen echter ergens gezien te hebben dat de werkelijke eigenaar van deze teef Marijke Saarloos is. Niet dat nou uitmaakt, maar als iemand van de NVSWH een zgn. verzorger is van een Saarlooswolfhond wordt daar onmiddellijk op gereageerd in de trant van: “Zie je nou wel, bij de NVSWH wordt je nooit eigenaar van je hond”. Dus waarom een dergelijke constructie buiten de NVSWH wel geaccepteerd wordt, is eveneens een raadsel.

Al eerder vond ik dat de redactie van dat blaadje een pluim verdiende door weer eens een interview te publiceren met een Saarlooswolfhond-eigenaar die iets tegen de NVSWH had. Ook nu is het ze weer gelukt met dhr. en mevr. Huisman-Apon. Dus beste lezers, gaarne een daverend applaus daarvoor.
Naar aanleiding van hun uitspraak dat de pupbemiddeling van de NVSWH de handen aftrok van dat puppy dat zij dus noodgedwongen zelf moesten houden, ben ik op pad gegaan voor een tegenreactie. Eigenlijk had de redactie van de avls dat zelf moeten doen, lijkt me journalistiek namelijk een eerste vereiste. Hoewel je dit, gelet op de naam van het nieuwe redactielid natuurlijk nooit mag verwachten.
Wat blijkt. Het bewuste pupje had een twijfelachtig gebit, waarop één van de liefhebbers, die met dat pupje wilde fokken en tentoonstelling lopen, geadviseerd werd ervan af te zien. Daarbij echter wel met de opmerking, dat het met het gebit nog goed zou kunnen komen bij het ouder worden, maar garanties daarop konden niet gegeven worden. Daarnaast bleek het hele nest nou niet erg verwachtingsvol te zijn. Tja, als fokker zit je natuurlijk niet op zo’n uitspraak te wachten. De fokkers van dat nest, die familie Huisman-Apon dus, hadden op het laatst zoveel noten op hun zang ten aanzien van de nieuwe eigenaar van dat bewuste diertje, dat zij iedere potentiële nieuwe eigenaar als ongeschikt afwezen. Met andere woorden, het maakte niet uit welke liefhebbers/belangstellenden door de pupbemiddeling van de NVSWH naar hun verwezen werden. Niemand werd geschikt bevonden. Uiteindelijk besloot deze familie dat dat pupje, vanwege het karakter, alleen nog maar mocht gaan naar:

1. mensen zonder kinderen dan wel
2. mensen waarvan de kinderen in ieder geval ouder dan 14 jaar waren en
3. mensen die in ieder geval op een boerderij woonden.

Tja, dan wordt voor de pupbemiddeling de spoeling wel erg dun. Wanneer dan de pupbemiddeling laat weten een liefhebber, die aan die eisen zou kunnen voldoen, door te sturen moet je niet verkondigen dat de pupbemiddeling de handen van die pup aftrok. Want zoals mij door velen bij herhaling verzekerd is, stond bij de toenmalige pupbemiddeling het belang van de hond voorop en niet dat van de fokker of de eventuele nieuwe eigenaar. Nee, dan moet je de schuld bij jezelf zoeken. Dan moet je toegeven dat je eisen niet realistisch zijn. Tevens blijft dan de vraag op welke gronden die eisen gestoeld waren? Geen kinderen of kinderen ouder dan 14 jaar? Slechte ervaring met de eigen kinderen?

Intussen kijk ik met spanning uit naar het nieuwe clubblad van de NVSWH. Het gebruikte lettertype zal wel weer van het ‘oude mensen/slechtzienden’ formaat zijn zodat het aantal pagina's nog wat lijkt en uiteraard in zwart-wit. Als het bestuur dan toch zo graag wil samenwerken met de avls, vraag dan advies op het gebied van lay-out. Ik ben bang dat het echter gevuld wordt met de keurrapporten van de laatste tentoonstellingen en dat de leden, zoals gewoonlijk de laatste jaren, nog steeds niet op de hoogte gebracht worden van alles wat het bestuur heeft ondernomen. Dus een verslag van vergaderingen en/of gesprekken met de Raad, de samenwerking met de avls, enz. enz. Met andere woorden: ook de leden die niet op de laatste ledenvergadering aanwezig waren en dat was waarschijnlijk 95% van het ledenbestand, hebben recht op informatie.
Openheid van zaken is toch het credo van dit bestuur? Nou, kom op dan.