15 weken

Omtrent de nieuwe importregels van honden is heel wat reuring ontstaan. Puppen mogen nu pas vanaf 15 weken ingevoerd worden, vanwege de werking van de rabiësvaccinatie.
Dit betekent dus dat bijvoorbeeld de Saarlooswolfhondpuppen van Lois, geboren in België, pas op de leeftijd van 15 weken naar hun nieuwe Nederlandse eigenaren mogen. Als die er zijn tenminste. Vanwege de openheid bij de NVSWH hoor of zie je daar zeer weinig over.

Na de geboorte van de pups op 5 mei werd beloofd de buitenwereld op de hoogte te houden omtrent het wel en wee van die 8 diertjes. Dat gebeurde vol trots. Na bijna 14 dagen verscheen er een foto met de mededeling dat alle acht puppen het goed maakten. Als dit geen openheid is, weet ik het niet meer.

Maar goed. Die 15 weken regel houdt dus in dat de fokker de puppen niet langer op de leeftijd van 7 weken zoals algemeen gebruikelijk of 9 weken in het geval van de NVSWH, naar de nieuwe eigenaren kan laten gaan maar dat hij nog eens zes weken gedwongen wordt de dieren te huisvesten. Belangrijker nog is dat hij gedwongen wordt die zes weken ook nog eens hard aan de opvoeding te werken. Als je de ruimte hebt en tijd genoeg, is dat geen probleem. Als je kleine hondjes fokt, dat formaat handtasje weet u wel, is het ook geen probleem. Maar als het een ras betreft met het volwassen formaat van Deense dog, wordt het wel een probleem.

Althans, als we alle discussies in de kynologische pers moeten geloven.

Ik weet het. Ik heb wellicht makkelijk kletsen. Ik heb nooit een nest groot hoeven brengen, ik heb nooit een pup hoeven opvoeden. Simpelweg omdat ik geen hond heb. Maar als ik dan veel mensen hoor dat zij hun honden als hun kinderen beschouwen, dan denk ik: “Daar heb je wel tijd voor om die groot te brengen, enz.”  Ondanks dat het de gewoonte lijkt te worden ook voor kinderen de verantwoording voor de opvoeding bij anderen neer te leggen. Het begint er dus gewoon op te lijken dat zij hun honden voor de buitenwereld hun kinderen noemen, maar in feite gewoon bedoelen dat zij dat zij geen zin hebben nog wat langer voor de kosten te moeten opdraaien. Dat gaat tenslotte allemaal ten koste van de winst.

Maar toch lijkt het mij een regeling die dankzij de domheid van een groot deel van de hondeneigenaren zelf tot stand is gekomen. Massaal moet men zo nodig een pup uit bijvoorbeeld Oost-Europa halen omdat het zo zielig is dat zij daar in een asiel terecht komen. De, in mijn ogen dan, ene na de andere onnadenkende mede-lander roept een stichting in het leven en start een puppen-importzaak. Het zou mij niets verbazen wanneer deze mensen door dit gedrag zelf verantwoordelijk zijn voor dat hele puppencircus, veelal ook nog eens een illegaal puppencircus. Illegaal vanwege de vervalste afstammingspapieren, enz. Ik heb dan ook het stellige vermoeden dat, niet zo gauw men een lading honden in die landen heeft opgehaald, de lege plekken direct al weer gevuld worden door de volgende lading honden die speciaal voor die reden gefokt worden. Met andere woorden: die goedbedoelende mede-lander houdt dus zelf die “zielige” industrie in stand.

Dat je dan door die handelswijze allerlei besmettelijke aandoeningen deze kant ophaalt, is dus niet zo vreemd. Dat men daarom hier in het Westen daar paal en perk aan wilt stellen, is dus ook niet zo vreemd. Waarom niet gewoon een “boomertje” of ander dier uit een plaatselijk asiel gehaald. Misschien dat in de loop van de tijd dat hele fokprogramma daar een stille dood sterft.

Wel moet men beseffen dat ook bastaardhonden, volgens mij het merendeel van de asielhonden,  niet altijd gezonder hoeven zijn dan “echte rashonden”. Voor het gemak noem ik rashonden zonder papieren ook bastaardhonden, omdat de meeste honden met papieren vaak via de rasvereniging herplaatst worden. In principe kunnen die (bastaard)honden de erfelijke afwijkingen bij zich dragen die in dat ras voorkomen of die in de rassen voorkomen ingeval het een kruising betreft. Dus de roep van diverse, voor de rechten van de hond opkomende figuren, dat rashonden per definitie zieker zijn dat bastaardhonden is klinkklare onzin. Maar dat wist iedere rechtgeaarde hondenliefhebber al lang.

Daarom, en niet voor de eerste keer dat dit geschreven wordt, blijft het onbegrijpelijk dat men bij de Saarlooswolfhond een outcross uitvoert door een teef uit een populatie met circa 10 erfelijke afwijkingen te laten dekken door een hond uit een ras met ruim 15 erfelijke afwijkingen. Een aantal daarvan komen in beide rassen voor, maar als je pech hebt zadel je de Saarlooswolfhond op met tot nu toe niet voorkomende afwijkingen. Dan ben je dus niet bezig het ras van de ondergang te redden, maar help je je eigen populatie nog verder naar de knoppen. Ook dat weet iedereen die zich een beetje in de fokkerij verdiept, maar binnen de avls overheerst schijnbaar ook de gedachte dat het niet meer van deze tijd is dat een hond tot een bepaald ras behoort. Onder die mensen volgens mij ook de huidige secretaris en lid van de gezondheidscommissie, mevr. Eggink. Zo langzamerhand de Heintje Davids van de avls. Ook dit is al vele malen door diverse mensen verwoord.

Intussen is op het blog van de familie Berends-Eggink te lezen dat in maart hun NVSWH-gefokt teefje Hushala is overleden. Triest natuurlijk, maar de hond heeft een hoge leeftijd bereikt en dat kan je niet zeggen van een groot deel van de buiten de NVSWH gefokte honden. Wat ik echter hypocriet vindt van de eigenaren is dat zij in hun afscheidsgedicht verwijzen naar de blindheid van die hond.

Dat teefje was helemaal niet blind. Als zij daadwerkelijk blind zou zijn in plaats van slechtziend, in mijn ogen een wereld van verschil, hebben die eigenaren jarenlang de hele tentoonstellingswereld beduveld. Simpelweg omdat het niet toegestaan is met een blinde hond op een tentoonstelling te verschijnen, ongeacht of dat nu een clubmatch is of niet.
Voordat één van de lezers op hoge poten gaat verwijzen naar de honden van leden van de NVSWH dat ook zij met blinde honden op tentoonstellingen kwamen wil ik er op wijzen dat van die honden nooit vastgesteld is dat zij blind zijn. Sterker nog, als zo’n hond nog in staat is op grote afstand een kat of konijn te zien zitten, is er geen sprake van blindheid.

Gelukkig heeft de avls toch nog een keer goed nieuws te melden. Wederom een dekking, in Duitsland weer. Minpuntje is dat ook hier in de afstamming weer een Tsjechoslowaakse wolfhond voorkomt. Zoals gezegd, dat maakt de avls niets uit: “Een Saarlooswolfhond is een Saarlooswolfhond zolang er maar Saarlooswolfhond op staat.”

Deze redenering is ontstaan als gevolg van de meldingen door de NVSWH betreffende ingekruiste honden van andere rassen. Dat is, volgens Berends, niet waar omdat er geen DNA-bewijs bestaat. Diezelfde redenering hanteert men ten aanzien van de hogere gevoeligheid van de Saarlooswolfhond voor narcose. Ook dit is volgens de avls niet waar omdat er geen wetenschappelijk bewijs bestaat. Jammer dan voor al die eigenaren die in het verleden met die extra gevoeligheid geconfronteerd werden en jammer voor de eigenaren van honden van andere rassen waar ook die gevoeligheid voorkomt. Zolang de deskundige vriendjes of kennissen van Berends dat niet hebben beschreven, kletsen die eigenaren uit hun nek.

Op dit moment  hebben de leden van de NVSWH nog steeds niet de financiële jaaroverzichten mogen ontvangen. Met andere woorden: alleen zij die persoonlijk naar de ALV gaan, mogen daar de papieren inzien. Geldt dan: “Na afloop van de vergadering weer inleveren”? Zeer waarschijnlijk wel, want de openheid viert hoogtij!. Maar laten we hoopvol blijven, het bestuur heeft nog een kleine veertien dagen om die papieren naar de leden te sturen. Wellicht dat u, indien dit via de mail wordt toegezonden, weer bericht ontvangt van een gewoon lid die de mailtjes voor haar vriendin de penningmeester verstuurt. Is zomaar mogelijk. Tegenwoordig moet je bij dit bestuur nergens meer vreemd van opkijken wanneer men zaken in eigen, bestuurlijke, hand houdt.
Ik ben benieuwd wie van de leden het lef heeft op komende ALV het bestuur hierop aan te spreken. Niet alleen over de gang van zaken rond een “gewoon lid” die inzage heeft in de betaalmores van de leden, maar ook dat dat lid vervolgens mailtjes over dat onderwerp naar de leden stuurt. Maar ook door een motie in te dienen dat het bestuur eindelijk de leden openheid van financiële zaken geeft door in het vervolg alle leden de financiële bescheiden toe te sturen. Moet die motie natuurlijk wel door de aanwezigen aangenomen worden en in de hoop dat de voorzitter niet weer de statuten en het huishoudelijk reglement naar eigen goeddunken aanpast. U loopt verder wel de kans dat onze voorzitter dit voorstel weer “meeneemt”. Waarnaar toe weet niemand, wel is in de loop van de jaren gebleken dat er nooit meer een reactie van zijn kant komt. Het blijft akelig stil rond dat soort “meegenomen” voorstellen.
Het is trouwens wel triest dat foto’s van de Kampioensclubmatch gekocht moeten worden om de kas aan te vullen nadat het bestuur de afgelopen jaren voor Sinterklaas gespeeld heeft. Onbegrijpelijk dat de penningmeester akkoord gegaan is met die geldsmijterij. Onbegrijpelijk ook wanneer de kascommissie het bestuur hierover niet op de vingers getikt heeft. Ook nu geldt: wanneer een lid van de NVSWH zich afvraagt of een oud-bankmedewerkster wel capabel genoeg is om de boekhouding te controleren kan je van alles verwachten.

Wat nog meer opvalt, is dat onder de mensen die via Facebook richting ex-leden van de NVSWH, geroyeerd of niet, allerlei duimpjes opsteken of hun afschuw uitspreken over bepaalde daar geplaatste zaken ook steeds vaker een bestuurslid van de NVSWH te vinden is. Net zoals ik het vreemd blijf vinden dat leden van de NVSWH bewust reclame maken voor fokkers die niet aangesloten zijn bij onze vereniging. Er is een goede reden dat die mensen geen lid zijn. Of ze willen niets met de NVSWH te maken hebben of hun honden hebben niets met een Saarlooswolfhond van doen, ongeacht dat papiertje van hun kennelclub dat zij wel tot dit ras behoren. In beide gevallen geldt: “Je neemt van die fokker zijn berichtgeving voor kennisgeving aan, je kan rustig stellen dat zijn puppen toch wel erg op een SWH lijken ook al weet je via de afstamming dat ze dat niet zijn, maar je gaat geen reclame maken. Dan moet je je maar aansluiten bij de avls waar het niet uitmaakt dat jouw Haagse puienzeiker een papiertje heeft waarop staat dat hij een SWH is.

Tenslotte schijnen er een aantal mensen in paniek te raken dan wel helemaal van slag te zijn omdat de online database van dhr. Bengt niet meer bijgewerkt schijnt te worden. De laatste aanvullingen, zo heb ik gezien, dateren van november vorig jaar.
Of dit te maken heeft met de regelmatige kritiek op die database dat niet klakkeloos alles overgenomen moet worden omdat er nogal wat fouten in zitten, is mij natuurlijk niet bekend. Ja, die fouten wel. Daar is vaak genoeg door diverse mensen over geschreven. Onbegrijpelijk trouwens die fouten, omdat Marianne Eggink, toen de avls nog met Bengt samenwerkte, iedereen deed geloven dat de database dagelijks op juistheid gecontroleerd werd. Dat kan wel geweest zijn, maar als je als controleur niet weet hoe het in elkaar zit, kan je natuurlijk nooit controleren of de gegevens in die database wel kloppen.
Een andere mogelijkheid is natuurlijk dat Bengt de pijp aan Maarten heeft gegeven nu de avls zelf een online database bijhoudt. De leden kunnen, tegen betaling natuurlijk want er moet een redelijk forse prijs betaald worden aan de leverancier, daarin opzoeken wat zij willen weten. In de hoop natuurlijk dat die gegevens wel kloppen.
Maar ook de NVSWH schijnt nu over een database te beschikken. Ik ben benieuwd welke gegevens daarin opgenomen zijn omdat het merendeel van de bestuursleden totaal geen benul had van de afstamming van de honden. En omdat je als bestuur alles in eigen hand houdt, dat heeft men tenminste de leden voorgehouden, kan je natuurlijk geen beroep doen op leden om die database te vullen. Maar, iedereen weet wat van de beloftes van dit bestuur terecht komt.